Rutgerza

Wat moet ik me hierbij voorstellen... http://www.healingrooms.nl/

Ik raakte erop verzeild via de site van een gemeente en het maakte me nieuwsgierig.

Het probleem ligt denk ik eerder in het feit dat een politieke kwestie wordt uitgevochten op een muziekfestival. Dat is net zoiets als hooligans die een voetbalwedstrijd gebruiken als excuus om de boel af te breken. Dat geweld heeft ook niets met het voetbal zelf te maken.

Het standpunt van het festival dat er niet over politiek gepraat zou worden vind ik dan ook terecht. Je moet dat gescheiden houden, want de artiesten hebben niets te maken met de politiek die hun land bedrijft en het liedjes festijn al helemaal niet. Het festival heeft altijd de boodschap uitgedragen van vrede en verdraagzaamheid. Dat die boeren in het publiek dat onderscheid niet willen/kunnen maken vind ik meer dan jammer.

Ik ben het dan ook wel eens met Roberts laatste zin.

Maar moet je deze vraag niet eerst beantwoorden: is het erg? Is het erg om veel te internetten? Wat mis je dan? En is het erg omdat te missen?

Sommigen hier vinden blijkbaar van wel. Maar geldt dat dan gelijk voor iedereen of alleen maar voor jou?

Het is net als met alle andere films en muziek en zo gaat het al decennia. Als het net uit is, is het eng en mogen christenen er niet naar kijken/luisteren. Maar 10 jaar later, als men eraan gewend is, heeft iedereen het al gezien/gehoord, ook de christenen. Niet dat de film/muziek veranderd is...

Doe relax, het is maar een film, t waait wel over

Die heb je al, het heet je blaas

Ik weet niet waarom de schrijver de gevolgen zo specifiek richt op je geloofsleven. En waarom er een heel boek over geschreven moet worden bovendien. Het is toch heel simpel?

Als je een paar uur achter internet zit, heb je daar je tijd aan besteed, en heb je in die tijd geen tijd voor andere dingen gehad. Als je helemaal 'in' internet zit, een beetje in die wereld verdwaalt, duurt het vaak evenvoor je weer in de werkelijke wereld 'landt' en je je kunt concentreren op iets anders.

Maar geldt dat niet voor alles? Als ik werk heb ik geen tijd voor andere dingen, en als ik gewerkt heb en thuiskom moet ik eerst ook ff gaan zitten en wat drinken voor ik 'geland' ben.

Je hoeft er geen boek over te lezen om te weten wat voor impact iets op je heeft (los van de fysieke impact op je hersens). Gewoon even naar jezelf kijken. Als het je bevalt, waarom stoppen? Als het je niet bevalt, doe er iets aan. Vaak geeft je lichaam/gevoel zelf wel aan of iets goed voor je is of niet.

En: overal zit een uitknop op, dus zo moeilijk hoeft t niet te zijn!

@Biblenerd: heb je hem zelf ook al bekeken? Ik lees allemaal meningen van anderen die je citeert, maar ik vraag me af of je erook zo over zou denken als je hem zelf ns zou bekijken.

Leuk hoor die mening van de 'christelijke' Amerikanen, die geen moeite hebben om hun 'christelijke' idealen met veel geweld te verdedigen. Ik neem t altijd met een korreltje zout.

Heel interessant... als het aantal moslim fundamentalisten groeit maakt 'de samenleving' zich daar behoorlijk druk om. In die zin is geloof wel degelijk een onderwerp die mensen bezig houdt en de houding t.o.v. elkaar vormt. Sinds 9/11 in elk geval zeker.

Is het dan anders als het om christenen gaat?

Is dit een serieuze vraag, of mijmer je wat hardop? Ik denk dat je het antwoord zelf ook wel kunt verzinnen. Je geeft zelf al een aardige hint met je 9/11.

Hij is serieus, maar ook hypothetisch en daarom misschien niet helemaal duidelijk. Laat ik een andere vraag stellen:

Kun je je indenken dat, als de 'fundamentalisering' van christelijke jongeren doorzet, men deze groep als een bedreiging kan gaan ervaren zoals dat ook met fundamentalistische moslims is gebeurd? En dan bedoel ik niet zozeer de terreurgroepen maar ook gewoon de burka dragende moslim, zeg maar de moslim waar de gemiddelde Wilders-stemmer een probleem mee heeft.

Ik sluit me aan bij Hitchens. Dergelijke ontwikkelingen kun je niet zomaar afwimpelen als 'daar heeft niemand last van, het waait wel over'. Dat kan, maar het hoeft niet. Het zwart/wit, goed/fout, voor/tegen -denken lijdt toch bijna altijd tot ellende, op grote of kleine schaal.

Het gaat denk ik niet zozeer om welke radicale gedachten (christelijk, islamitisch, fascistisch, socialistisch, etc) worden geloofd, maar om de mensen die van een dergelijke denkwijze houden en daar vatbaar voor zijn. Het maakt namelijk niet alleen onderscheid tussen een gedachtegoed/levenswijze, maar ook tussen mensen. Misschien hoeft t op dit moment nog geen probleem te zijn, maar probeer even verder te denken.

Denk maar aan bijv. scheuring tussen ouders en dochter omdat ze ongetrouwd zwanger is, of de zoon die homo blijkt te zijn. Maar ook op grote schaal, zoals een Wilders die verdeeldheid zaait tussen Nederlandse/Christelijke en Marokkaanse/Islamitische buren. Ik noem maar wat.

Heel interessant... als het aantal moslim fundamentalisten groeit maakt 'de samenleving' zich daar behoorlijk druk om. In die zin is geloof wel degelijk een onderwerp die mensen bezig houdt en de houding t.o.v. elkaar vormt. Sinds 9/11 in elk geval zeker.

Is het dan anders als het om christenen gaat?

Broer konijn is in zoverre concreet dat ik uit de toon van zijn citaten wel kan opmaken dat hij het als een positieve ontwikkeling ziet.

Maar ik ben erg benieuwd naar jullie eigen mening over deze ontwikkeling: ben je er blij mee of baart het je zorgen? En waarom?

Maar zien jullie dit als een positieve of negatieve ontwikkeling?

Nou zover IK weet.

Is dat Jezus de zoon is van God, maar ook god in vlees vorm is.

En Via de heilige geest is God werkzaam.

Dit is mij zo uitgelegd. Er is maar één God en dat is Jehova.

En doe nou eens een stapje achteruit en kijk hier nog ns goed naar...

Maar is dit onderwerp al niet eens uitgekauwd door onze kerkvaders? Hoe leggen zij dat eigenlijk uit?

De topicstarter is klaar met z'n eigen topic..?

Maar serieus, je zult verbaasd staan hoeveel (verstandige) mensen in deze kul geloven.

En niet alleen christenen met bijv. hun eindtijd, antichrist en satanskerk, maar ook 'believers' van bijv. allerlei complottheorieën, aliens en wereldwijde samenzweringen. Je zou dergelijke denkbeelden eens naast elkaar moeten leggen en de overeenkomstige patronen eruit proberen te pikken. Erg interessant, dan zullen je vooral de psychologische aspecten ervan gaan opvallen.

Zoek maar eens op woorden als 'illuminatie' op youtube en je hebt uren kijkplezier!

Hahaha lol

Je zou zo voor de Speld kunnen schrijven.

Als je het sarcastisch zou bedoelen.

Toch...?

Het is wel sarcastisch inderdaad.

Ja, dat weet ik.

Maar ik doelde eigenlijk op de topicstarter...

Hahaha lol

Je zou zo voor de Speld kunnen schrijven.

Als je het sarcastisch zou bedoelen.

Toch...?

Ik heb menig kruispunt afgestruind om mijn ziel te ruilen voor een leuke top40 hit, maar tot nu toe zonder resultaat. Wellicht is de duivel uit de muziekbusiness gestapt, d'r valt ook geen rooie cent meer aan te verdienen.

Als de nood heel hoog is wil ik ook weleens een andere kerk binnenstappen.

Ja dat is dan nog een tweede, vrij belangrijke ook

Maar dat is iets waar je gaandeweg achterkomt (als in jaren), dat kun je niet van tevoren weten.

Dat maakt voor mij ook dat ik het moeilijk vind om de keuze te maken: ik kom af en toe weleens mensen tegen waarmee ik het zou willen proberen, maar aan de andere kant trekt het celibataire leven ook aan mij. Ik ben er nog niet aan uit welke keuze mij het meeste aanstaat, want voor beide kan ik zowel menselijke als kerkelijke argumenten verzinnen.

Is dit dan niet een dilemma waarmee (vrijwel) iedereen worstelt? Gewoon de vraag: wil ik (op dit moment) een vaste relatie of wil ik (nog even) single blijven? Hoeveel singles willen niet een vaste relatie en hoeveel mama's/papa's hoor je niet dikwijls verzuchten 'was ik nog maar vrijgezel, dan kon ik ... [vul maar in]'. Ik denk dat dat een heel universeel dilemma is waarvoor iedereen dikwijls komt te staan, en ieder heeft zo zijn persoonlijke argumenten om tot een keuze te komen.

Denken jullie dan serieus dat God je het liefst selibatair heeft? k Vind het nogal wat om bewuste singles als 'goed' of 'sterk' te bestempelen, dat creert gelijk zo'n goed/fout situatie waar je mensen het erg lastig mee kunt maken. Alsof trouwen dan eigenlijk niet mag, of in elk geval beter is van niet...

Is dat niet een beetje vreemd, vooral als je beseft dat God je als man en vrouw gemaakt heeft en de opdracht heeft gegeven de aarde te bevolken? Nu is dat al aardig gelukt hoor, maar ik vind Paulus op sommige vlakken best een rare snuiter en zijn woorden worden nog weleens wat eenzijdig uitgelegd.

Daarnaast is het 'de ware' ook wel achterhaald hoor. Als je bij elke leuke vent/vrouw die je date je je telkens moet afvragen of het wel de goedkeuring van God heeft, maak je het jezelf wel erg ingewikkeld lijkt me. Er staat ook gewoon: verlaat je ouders voor een vrouw en maak kindjes. Nergens staat toch dat er een 'ware' moet zijn? Komt mij een beetje over alsof je de verantwoordelijkheid voor je partnerkeuze buiten jezelf wil leggen. Gods Geest als datingbureau...

Het lijkt me in elk geval erg zwaar om op die manier met daten om te gaan. Dan klopt de topictitel in elk geval als een bus!

Bonjour trekt het misschien in het extreme om een punt te maken, maar ik kan me ergens wel in dat punt vinden. En als je niet goed weet wat er speelt kan ik me z'n reactie op zo'n advertentie ook wel voorstellen, vooral als je beseft hoeveel bangmakerij er al in de media is gedaan.

Daarnaast ken ik Ywam wel een beetje en heb altijd al wel zo mijn bedenkingen bij hun manier van werken gehad. Tuurlijk komt het niet tot 'recrutering' of 'oorlogsvoering' oid, maar er zitten wel vreemde trekjes aan hoor.

Ik kom er amper doorheen maar deze (interessante) discussie roept me heel veel vragen op. Is t erg als ik ze gewoon opnoem?

Als de duivel Gods creatie is, kan hij toch nooit (op één niveau) tegenover God staan, dan maakt hij toch geen kans?

Als het kwade uit God komt, is het dan wel zo'n aardige God en klopt ons godsbeeld dan wel?

Als de duivel en God samenwerken, zou je dan wel zo'n God willen dienen/gehoorzamen? Dan is t maar een vervelend duo lijkt me.

Of is onze definitie van het goed/kwaad misschien anders dan die van God? Ziet God in wat wij 'kwaad' noemen misschien een noodzaak, of dient het misschien zijn (Gods) doel? Of legt hij ons een speciale invulling van goed/kwaad op en houdt hij er voor zichzelf een andere ethiek op na?

Ik merk constant een overtuiging op over God waarvan ik me afvraag of die wel klopt:

- God is goed.

- God heeft het beste voor met de mens.

Maar, is God wel alleen goed? Heeft hij alleen het beste voor met de mens? Ik begrijp dat het erg basic principes zijn en voor gelovigen een vanzelfsprekendheid, maar ik vraag me af of dat zo is? Kloppen de uitgangspunten wel?

Een goed antwoord op deze vragen is toch wel essentieel voor mensen die niet geloven.

En bovendien: geloven in een god is een, maar besluiten hem te dienen is een tweede. Je kunt bijvoorbeeld best erkennen dat god bestaat maar toch besluiten hem niet te volgen, omdat je het bijv. niet met hem eens bent of hem gewoon niet aardig vind. Ik begrijp dat voor gelovigen de begrippen geloven en dienen vaak hetzelfde is, maar ik zie dat toch anders.

En als ik sommige posts hierboven lees zou ik het niet zo zien zitten hoor... de nonchalance waarmee die dingen dan worden aangenomen als waarheid en er (gedachteloos) toch voor zo'n god wordt gekozen verbaast me dan enorm. Of is dat dan een soort van 'dat nemen we maar voor lief'?

Eerlijk gezegd denk ik dat mensen vaak te veel naar de duivel zoeken in spellen en muziek. Ik geloof best dat er veel verkeerde muziek is hoor. Ik erger me rot aan de manier waarop seks en vrouwen worden voorgespiegeld in veel muziek en/of videoclips. Maar er wordt ook wel vaak gedaan aan bangmakerij. Zo werd tijdenlang beweerd dat "Hotel California" van the Eagles over een satanskerk ging. Dat is helemaal niet waar.

Hotel California gaat over drugsgebruik. Lijkt me alsnog een kwestie van de duivel, in het kader van dit topic althans.

Om op dit voorbeeld door te gaan. Ja, het gaat over druggebruik. Maar is dat erg? Maakt dat het gelijk tot een slecht nummer?

Want, als je goed luistert, geeft het een heel goede weergave weer van drugsverslaving. Het liedje lijkt op het eind te waarschuwen: blijf hier vandaan, want je komt er niet meer uit. Persoonlijk lijkt het me dan ook eigenlijk een heel goede tekst! En verder is het natuurlijk smaakgebonden of je het ook echt een goed nummer vind.

Ik kan me trouwens ook goed voorstellen dat, als je naar het liedje luistert met een spirituele bril, het bijv. over de hel lijkt te gaan. Maar hier ook de vraag: is dat erg, maakt dat het liedje gelijk duivels? Mag je geen liedje over de hel schrijven? Het zou namelijk ook gewoon een (poetische) weergave van de hel kunnen zijn, met ook hier weer de waarschuwing: pas op, want je komt er niet meer uit!

Bekijk dit dan ook 'ns even:

https://www.youtube.com/watch?v=NzUIxsv9ZZs

Muziek van de duivel.. tja, vind dat altijd wat bangmakerij.

Ik denk niet dat 'de duivel' er zoveel mee te maken heeft, eerder de psyche van de mens zelf. Wat wil de schrijver/artiest nu eigenlijk met het liedje bereiken, wat is zijn/haar motivatie? Vraag het daarom de artiest zelf voordat we er zelf een uitleg aan geven. Er zijn namelijk talloze gevallen waarin er een oordeel wordt gegeven over een liedje (zoals die van Hotel California) maar dat als het de artiest wordt gevraagd, er eigenlijk iets heel anders wordt bedoeld.

Maar ook omgekeerd: waarom luister je naar dergelijke muziek en wat doet het persoonlijk met je? Hetzelfde liedje kan een heel ander (of geen) effect hebben op verschillende mensen.

Misschien is dit dan ook wel een goede vraag voor je studie: is het erg om muziek te schrijven/beluisteren over de duistere kant van het leven?