Peter79

Inderdaad, we wachten altijd tot een ander de stap naar ons toe zet. Gelukkig is God ons mensen komen opzoeken en heeft niet op ons gewacht.

Terug on-topic:

Ouweneel begint met een disclaimer: lees zijn boek, maar pin hem niet vast op wat hij in zijn filmpje zegt.

Ik wil vaststellen dat de bijbel over het probleem van de homofilie totaal niet spreekt.

1. Er is een probleem van de homofilie;

2. De bijbel laat zich daar totaal niet over uit.

Wie zich aanmatigt om een oordeel te hebben over homofilie op grond van de bijbel, weet niet waarover hij praat.

Logischerwijs volgt uit de stelling dat de bijbel totaal niet ervan spreekt, dat een beroep op dat wat totaal niet besproken wordt, ongefundeerd is. En het toch niet eens is met de stelling 2, wordt nog even de de mond gesnoerd met de toevoeging.

Wie zich aanmatigt om een oordeel te hebben....

Een "domme" verwarring treedt hier op. Een persoon mag je niet veroordelen, want alleen God veroordeelt. En in een situatie waarin de persoon vaak veroordeeld wordt, voelt het dan vertrouwt om te spreken van het "aanmatigen" van een oordeel. Maar Ouweneel heeft het over oordelen over een normatief onderwerp. Ouweneel verwart hier de boel. Denk aan de overspelige vrouw. Jezus zegt: "dan veroordeel Ik u ook niet. Ga heen en zondigt niet weer". Jezus oordeelt niet over de persoon. Hij kan dat wel, en Hij mag dat ook, en Hij zal dat ook doen op de jongste dag, maar waar hij als griffier (schrijven in het zand) optreedt en de beschuldigers die de veroordeling ten uitvoer horen te leggen (de oudste het eerst) geen beschuldiging en geen veroordeling handhaven, zegt Hij: dan veroordeel ik u ook niet.

Maar dán, dan komt het normatieve oordeel en de veroordeling van de zonde: "Ga heen en zondig niet weer." Jezus matigt zich hier dus wel degelijk een oordeel aan over de normatieve situatie. Hij noemt de zonde zonde. Jezus is op de aarde gekomen om de last en het oordeel van het gedrag weg te nemen. Hij is gekomen om de harten aan te spreken en te zoeken en ook te oordelen op de gezindheid. Het is de strijd van goed tegen kwaad. Wie het goede zoekt wordt gered, en wie het kwade zoekt die wordt veroordeeld.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen vlees en tussen geest. Het neigen en het zoeken en het begeren naar het kwaad dat de mens in het vlees wel heeft, wordt hartgrondig afstand van genomen en gedood; En het neigen en het zoeken en het begeren van het goede van God wordt omarmd met een consequentheid alsof het een nieuwe geboorte betreft van een nieuwe mens.

Dit bedoel ik, broeders: de tijd is kort. Ten slotte, laten zij, die een vrouw hebben, zijn als zonder vrouw; die wenen, als weenden zij niet; die blijde zijn, als waren zij niet blijde; die kopen, als zouden zij er niets van behouden; die van de wereld gebruik maken, als zouden zij haar niet ten einde toe gebruiken. Want het uiterlijk van deze wereld is bezig te verdwijnen.

Maar doet de Here Jezus Christus aan en wijdt geen zorg aan het vlees, zodat begeerten worden opgewekt.

Zo vat ik deze omgang door Ouweneel met dit onderwerp dus samen als een misleidende boodschap, waarbij:

1. De norm van de bijbel buitenspel wordt gezet door te oordelen dat de bijbel zwijgt;

2. De tegensprekers van dit "oordeel" over het zwijgen van de bijbel worden veroordeeld (zie het woord "aanmatigen");

3. En de norm van de moraal van de liefde wordt niet benoemd. Terwijl het gaat over liefdesneigingen of genegenheid. Nog niet een vraag naar de moraal wordt hier gesteld. Maar uitsluitend de moraal wordt gepredikt dat de moraal van andere mensen niet mag worden veroordeeld.

Als in zoverre niet klopt wat ik zeg, dan hoor ik dat graag. Waar door Ouweneel zo een warrig beeld wordt neergezet over onverstand bij een moraal die vervolgens niet wordt besproken, daar is de vraag naar de eigen norm en de moraal des te prangender. En de behoefte wordt te sterker gevoeld om voor eens en voor altijd de waarheid te benoemen. Dommigheden zullen altijd wel worden geroepen bij een onderwerp als dit. Maar het wordt tijd om te stoppen met dommigheden te ondersteunen en hoog te houden alsof het om waarheid zou gaan.

Mee eens?

"satisfied" betekent in dit zinsverband "voldaan", als in "je hebt ergens aan voldaan", het is afgerond, etc.

People making a case to retain the text with the authors’ original lines spoke of the fact that the words expressed one view of God’s saving work in Christ that has been prevalent in Christian history: the view of Anselm and Calvin, among others, that God’s honor was violated by human sin and that God’s justice could only be satisfied by the atoning death of a sinless victim. While this might not be our personal view, it was argued, it is nonetheless a view held by some members of our family of faith; the hymnal is not a vehicle for one group’s perspective but rather a collection for use by a diverse body.

Overigens staat er in Jesaja 53 dat het God behaagde om de lijdende knecht (Jezus dus) te straffen.

Jesaja 53: 10: "Het behaagde" mist in de NBV, maar staat wel in heel in de meeste andere vertalingen. Op zichzelf een sterk punt, maar lees ook:

Maar hij was het die onze ziekten droeg,

die ons lijden op zich nam.

Wij echter zagen hem als een verstoteling,

door God geslagen en vernederd.

Dus ook al lijkt het alsof God degene is die Jezus straft, het is niet zo, maar wat er gebeurt is dat Hij onze ziekten droeg en ons lijden op zich nam.

Het behagen van God zal dan ook meer te maken hebben met het behagen dat Hij heeft in mensen (Luc 2:14) dan met het behagen om te straffen, lijden toe te brengen of te vernietigen.

Dus kennelijk is wat je citeert één kant van het verhaal, maar niet alles. Kennelijk ligt het ingewikkelder.

Ik denk dat de kritiek zich met name richt op het woordje "satisfied". Dat is in elk geval mijn eigen kritiek.

God heeft geen behagen in de dood van de goddeloze, maar daarin dat hij zich bekeert en leeft (Ezechiel 33). God bewees ons zijn liefde toen wij nog zondaars waren (Rom 5). Zijn liefde is onvoorwaardelijk en zo zegt Hij ook ons onze vijanden lief te hebben. Hij zegt dat we het kwade moeten overwinnen door het goede (Rom 12). Hij is zelf naar ons toegekomen, maar de zijnen hebben hem niet aangenomen (Joh 1), maar hebben zijn zoon gedood (Matt 21). De beker die Hij dronk, zouden ook zijn discipelen drinken (Matt 20). Wie achter Jezus aan wil gaan, moet zijn kruis op zich nemen. Dat is de andere wang toekeren als je geslagen wordt. Er zijn ons velen voorgegaan in het uitzien naar Gods belofte (Heb 11).

Jezus gaat het huis van de sterke binnen om zijn huisraad te roven, maar eerst bindt Hij de sterke (Matt 12, Marc 3). Hij is gehoorzaam geweest tot de dood (Fil 2). De dood is de laatste vijand die wordt onttroond (1Kor 15). De dood zal God nooit tevreden stellen. Elke dode is een verlies.

Je krijgt er inderdaad het idee van dat ze vinden dat God niet toornig zou kunnen/mogen zijn. Aan zo'n lief godje heb ik echter geen behoefte.

Terwijl je dat idee alleen maar krijgt, omdat het krantenartikel slechts een conclusie weergeeft en niet de achterliggende conclusie. Als je gaat zoeken, dan houdt men wel vast aan Gods toorn, maar op een andere manier. Gods toorn wordt niet gestild door het afstraffen van een ongehoorzaam kind. De toorn is niet gestild maar is er nog steeds voor iedereen die onrecht bedrijft.

Bij die gezagsverhouding kan je inderdaad denken aan 1 Kor 7. Ik moet vooral denken aan het stukje dat cobybriant plaatste uit Efeze 5. Maar aangezien ik daar in het stukje dat over een maand wordt geplaatst uitvoeriger op in ga, zal ik hier niet het gras voor mijn voeten wegmaaien

Ik heb nu deel 1 ook gelezen, ik had die gemist. Ik zie uit naar deel 3. Ik zie niet echt een gezagsverhouding tussen man en vrouw. Ik zie slechts gelijkwaardigheid, die ook uitgedrukt wordt in 1Kor 7. Afgeleid daarvan zie ik ook geen enkele reden om mannen en vrouwen in de gemeente te discrimineren. Maar goed, die discussie komt dan na deel 3.

Mooi stuk.

Maar het heersen van de man over de vrouw is niet de scheppingsorde, het is een vloek. En als Jezus de vloek op zich heeft genomen, zouden wij christenen niet langer deze in stand moeten proberen te houden. Ja er is een bepaalde gezagsverhouding tussen man en vrouw, maar het is nooit Gods verlangen geweest dat de vrouw door de man werd overheerst en onderdrukt.

Die gezagsverhouding, is dat deze?

En een man moet zijn vrouw geven wat haar toekomt, evenals een vrouw haar man. Een vrouw heeft niet zelf de zeggenschap over haar lichaam, maar haar man; en ook een man heeft niet zelf de zeggenschap over zijn lichaam, maar zijn vrouw.

Er word gemeld op dit forum als moderne wetenschap om religieuze wijze word afgewezen dat dit een gevaar moet zijn voor de "samenleving".

Mijn vraag is.

Hoe manifesteert dit gevaar voor de samenleving?

Als moderne wetenschap wordt afgewezen, kan dit wel degelijk een gevaar zijn voor de samenleving. Neem even een economische reden in plaats van een religieuze reden. Al enige tijd is bekend hoe schadelijk moderne insecticiden zijn voor bijen en andere insecten. Het gevaar is er dat er, net als in delen van China, geen bestuivers meer zijn en dat bestuiving van bloemen handmatig moet gebeuren. Dit treft dus de maatschappij, want iets dat vroeger "vanzelf" ging, kost nu handenarbeid. Economische krachten hebben de waarheid lang kunnen tegenhouden en nog steeds is er sprake van een politiek compromis om het gebruik slechts tijdelijk op te schorten. Dus ja,waar de wetenschap de waarheid boven tafel brengt, zijn altijd krachten die dat willen tegenhouden, waardoor maatschappelijke schade kan ontstaan.

Ik denk dat er ook wel religieuze redenen zijn te bedenken. Het voorbeeld van de engelen, maar ook het niet inenten, radicalisering van jongeren (niet meer voor rede vatbaar), etc. Vooral de radicalisering van jongeren is een gevaar, omdat zij niet alleen hun eigen leven in de waagschaal stellen, maar er vaak ook op gericht zijn de maatschappij te ontwrichten. (Niet inenten is eigenlijk een soort zelfdestructie, weliswaar toegebracht aan de kinderen, maar niet tegen de maatschappij gericht en tot nog toe nooit een voorbeeld gebleken van een besmettingshaard of zo.)

De enige remedie tegen sektarische en radicale uitwassen is samen op zoek gaan naar de waarheid. Dat werkt twee kanten op. Niet alleen religie zal zekerheden moeten opgeven, bij wetenschap kan er nog wel eens grotere blindheid zijn voor haar beperktheid. Het besef dat dezelfde appel op verschillende manieren kan worden doorgesneden.

[...]

Die 1000 jaar is gebaseerd op maar één tekst, Openb. 20. Ik lees die zo als de geschiedenis van Napoleon: die werd verslagen, gevangen gezet, kwam weer vrij en vond uiteindelijk zijn Waterloo.

Wat we in Openbaring 20 zien, is prima in overeenstemming met Marcus 3: 27: "Bovendien kan niemand het huis van een sterkere binnengaan om zijn inboedel te roven, als hij die sterkere niet eerst vastgebonden heeft; pas dan kan hij zijn huis leeghalen." Het is nu de tijd dat God mensen bevrijdt uit de slavernij, dat mensen aan het evangelie gehoor geven. Het is nu het laatste uur, daarna is het voorbij.

Nou en? Dat de meerderheid het vind betekend nog niet dat het waar is!

De meerderheid vindt dat chlorofyl groen is, maar misschien is de waarheid wel dat het rood is. Die absurditeit ervaar ik als je hier steeds maar over door gaat.

Mijn uitspraak blijft denk ik waar voor het grootste deel van de mensheid: er is een wezenlijk onderscheid tussen mens en dier en de aap hoort bij het dierenrijk.

Vroeger dacht de grote meerderheid van de mens ook dat de aarde plat was en dat de zon om de aarde draait. De meerderheid heeft niet altijd gelijk. De huidige wetenschap laat zien dat de mens gewoon een onderdeel is van de natuur en dat we op dezelfde manier zijn ontstaan als alle andere levende organisme op aarde. Namelijk door de evolutie.

Je hebt gelijk, maar feit is ook dat de grote meerderheid van de mensheid religieus is en de oorsprong van het leven niet alleen in de natuurlijke oorzaken zoekt, maar ook in de betekenis en zingeving. Je hebt punt van Veritas niet begrepen denk ik, ik nam het op voor Veritas, maar ik kan zijn standpunt niet weergeven, dus laat ik het er maar bij. Hier nog de oorspronkelijke post van Veritas:

Je zegt: "men is druk bezig een antwoord te vinden". Dat lijkt me toch moeilijk, als men niet zoekt naar het antwoord op de vraag: Waar komen we vandaan? Ik dacht dat de wetenschap graag wil weten hoe iets werkt?

Waar komen we vandaan slaat naar mijn idee op de oorsprong van het leven. Dat valt binnen het terrein van de wetenschap (en geloof).

Als ik jou ergens op straat tegenkom dan zou het kunnen zijn, dat ik je vraag: "Waar kom je vandaan?" Je noemt dan een bepaalde plek. Als we met elkaar zitten te filosoferen (dan hebben we het vast over zingeving) en ik vraag: "Waar kom je vandaan?" Dan noem je een bepaalde denkrichting of stroming. In mijn optiek is hetgeen waar we het nu over hebben van de laatste categorie. Als ik dus vraag: "Waar komt de mens vandaan", dan bedoel ik te zeggen: Wat is de oorsprong van het concept mens. Wie heeft dat bedacht.

M.i. komt dit akelig dicht in de buurt van indoctrinatie. Deze kinderen hebben waarschijnlijk amper een idee waar ze het over hebben en - hoewel er vast geen slechte bedoeling achter dit filmpje zit - vind ik dit niets minder dan een vorm van (mentale) kindermishandeling.

Dit is gewoon een ingestudeerd toneelstukje of reclamefilmpje. Ze hebben inderdaad amper een idee waar het over gaat, maar in deze setting is het geen voorbeeld van indoctrinatie. Als ze uit zichzelf zulke dingen zeggen, is er mogelijk wel sprake van indoctrinatie.

Als Morris (of Spons) een =teken zet tussen mens en aap, dan zou het in elk geval consequent zijn om geen apen meer gevangen te zetten of te doden. Er zijn mensen die zo consequent zijn.

Er worden door mensen veel meer mensen dan apen vermoord en gevangen gezet.

Interessante stelling.

Lorentz noemt de mens een evolutionair misbaksel. Terwijl dieren allerlei remmingen hebben die hun beperken in het geweld tegen soortgenoten, is de mens een duif die plotseling met de snavel van een raaf is uitgerust. "Men huivert bij de gedachte aan een wezen met de prikkelbaarheid en opvliegendheid van een chimpansee, dat plotseling met de vuistbijl staat".

Prediker zei al: "Een mens is niet beter af dan een dier, want alles is leegte."

Wat bedoelt het OT hiermee? Ik snap niet wat leegte betekent in dit verband.

Het boek Prediker noemt alles leeg, zinloos. Het boek eindigt wat positiever. De bedoeling van Prediker is of lijkt dat hij wil zeggen dat het niet uitmaakt. In dit geval ben je niet beter af als je als mens geboren bent of als dier.

Dus ja, ik was ook wel benieuwd naar een wezenlijk onderscheid toen Veritas Illustrat kwam met het concept mens (hij bedoelde zeer zeker niet de soort mens).

Het concept mens. Klinkt mij vreselijk in de oren. Het idee dat de mens is bedacht en gefabriceerd.

Ik geloof niet dat dit topic over het duizendjarig rijk gaat.

On topic dan.

Humanist zei al: definieer genezing.

Als een genezing tijdelijk is, is het voor mij geen echte genezing. Dan is het stopwerk. En als er in de naam van Jezus genezingen plaatsvinden, dan hebben die wat mij betreft eeuwigheidswaarde, ook al is het lichaam vergankelijk. Genezingen in de naam van Jezus zijn tekenen van het Koninkrijk der hemelen.

Alles wat bij onze soort hoort, noemen we mens, de rest noemen we dier.

.. of plant, schimmel of bacterie........ (samen een veeeeeeel grotere groep)

Vergeet de miereneukers niet

Als we jouw logica hier op loslaten dan hadden alle joden in de tijd van Jezus stigmata, want dat hoort bij een verheerlijkt lichaam zeg jij. Ik vind dat je er maar weer vreemd in ompraat terwijl ik een zeer logische verklaring heb voorgesteld!

Jezus gekruisigde lichaam is verheerlijkt. Als jij gekruisigd bent en dan wordt verheerlijkt, dan heb je ook stigmata terwijl je een verheerlijkt lichaam hebt. Maar voor wie niet gekruisigd is, gaat dat niet op. Dat lijkt me niet uit Hendriks logica te volgen.

Het ging over het concept mens. Het lijkt mij dat het concept mens ook onderscheid met zich meebrengt ten opzichte van het aap-zijn. Aapjes kijken kan je in de dierentuin en in Afrika kan je apenvlees eten.

Mijn uitspraak blijft denk ik waar voor het grootste deel van de mensheid: er is een wezenlijk onderscheid tussen mens en dier en de aap hoort bij het dierenrijk.

Wat is het wezenlijke onderscheid tussen mens en dier volgens jou?

Prediker zei al:

"want de mensen en de dieren treft hetzelfde lot. Zoals een dier sterft, zo sterft ook een mens; ze delen in dezelfde adem. Dat is hun beider lot. Een mens is niet beter af dan een dier, want alles is leegte."

en:

"Wie zal ooit weten of de adem van een mens naar boven opstijgt en die van een dier afdaalt naar de aarde?"

Dus ja, ik was ook wel benieuwd naar een wezenlijk onderscheid toen Veritas Illustrat kwam met het concept mens (hij bedoelde zeer zeker niet de soort mens). Hier nog een leuke boekbespreking mbt het concept mens. http://achillevandenbranden.blogspot.nl ... -bent.html

Mensen maken in de praktijk een onderscheid tussen mensen en dieren. Of anders gezegd: tussen soortgenoten en niet-soortgenoten. Alles wat bij onze soort hoort, noemen we mens, de rest noemen we dier.

Want we staan nog steeds onder de Adamitische zonde. Jezus heeft ons losgekocht van dood en verderf maar dat wordt pas geëffectueerd in zijn 1000-jarige regering.

Nu schrik ik toch een beetje, maar u zegt het tenminste ronduit dat u onder de wet bent en er is geen wet die wat tegen eerlijkheid heeft. De wet waar ik onder ben is niet die van Adam, noch die van Mozes.

Een deel van de mensheid, waaronder deze Morris beschouwt zichzelf blijkbaar als aap. Dat mag. Dan is het een keuze. Ik beschouw mijn medemens als mens en niet als aap. Ik zal morris gewoon als mens behandelen en protesteren als men hem gevangen wil zetten of opeten.

Ik neem aan dat Morris zich niet als een aap ziet maar zo je wilt een aapachtige, iig een gemeenschappelijke voorouder delende. Is daar wat mis mee?

Het ging over het concept mens. Het lijkt mij dat het concept mens ook onderscheid met zich meebrengt ten opzichte van het aap-zijn. Aapjes kijken kan je in de dierentuin en in Afrika kan je apenvlees eten.

Spons suggereert dat mijn stelling "De mens is toch een persoonlijkheid die zich niet identificeert met aap, maar zichzelf anders ziet dan aap?" in elk geval niet voor alle mensen geldig is. Dat doet hij door Morris aan te halen. Als Morris (of Spons) een =teken zet tussen mens en aap, dan zou het in elk geval consequent zijn om geen apen meer gevangen te zetten of te doden. Er zijn mensen die zo consequent zijn.

Mijn uitspraak blijft denk ik waar voor het grootste deel van de mensheid: er is een wezenlijk onderscheid tussen mens en dier en de aap hoort bij het dierenrijk.

Veritas, sorry, maar Hitchens heeft gewoon gelijk. Jij gaat met je 'wie' uit van een persoonlijkheid. En je antwoord bevestigt dat alleen maar. Jij bent als gelovige blijkbaar niet in staat om conceptueel te denken vanuit een atheistisch denkraam. Dat is op zich geen probleem vanuit n spiritueel perspectief (integendeel!), maar het is dan n beetje jammer dat je niet inziet waar je toch echt de fout ingaat.

De mens is toch een persoonlijkheid die zich niet identificeert met aap, maar zichzelf anders ziet dan aap?

Nee dus

Een deel van de mensheid, waaronder deze Morris beschouwt zichzelf blijkbaar als aap. Dat mag. Dan is het een keuze. Ik beschouw mijn medemens als mens en niet als aap. Ik zal morris gewoon als mens behandelen en protesteren als men hem gevangen wil zetten of opeten.

Veritas, sorry, maar Hitchens heeft gewoon gelijk. Jij gaat met je 'wie' uit van een persoonlijkheid. En je antwoord bevestigt dat alleen maar. Jij bent als gelovige blijkbaar niet in staat om conceptueel te denken vanuit een atheistisch denkraam. Dat is op zich geen probleem vanuit n spiritueel perspectief (integendeel!), maar het is dan n beetje jammer dat je niet inziet waar je toch echt de fout ingaat.

De mens is toch een persoonlijkheid die zich niet identificeert met aap, maar zichzelf anders ziet dan aap?

Mooi onderwerp en ik sluit me ook aan bij Hendriks reactie.

Aanvullend over een verheerlijkt lichaam met overal wonden:

Het heeft mij te zeggen dat wij niet verlost hoeven worden van ons lichaam, zoals, voor zover ik goed geïnformeerd ben, de gnostische stromingen in die tijd wilden. Sowieso waardeert het Joodse denken het lichaam meer dan het Griekse denken.

Ik haal ook veel uit hoe de gemeente als lichaam wordt beschreven. Volmaaktheid zit niet in ieder lid afzonderlijk, maar juist in hoe de leden elkaar aanvullen en hoe het zwakke meer eer krijgt dan het sterke; het sterke heeft dat niet nodig. Veel, zo niet alles, van wat wij als beperktheid ervaren, is ons door God gegeven. In Genesis staat expliciet dat God ons goed geschapen heeft. Veel van de ervaren beperktheid is een tekort aan aanvaarden.

Je kunt zelfs zeggen dat alle mensen geschapen zijn met een tekort, een leegte, die alleen opgevuld kan worden door God. En Johannes zegt: dit is het eeuwige leven: dat zij U kennen.

Wat is een verheerlijkt lichaam echt? Daar valt vanuit het NT ook wel het een en ander over te zeggen, maar voor nu laat ik het er even bij.

Jouw stelling is dus dat als je je niet bewust bent van zonde, dat je er dan geen excuses voor hoeft aan te bieden. Ik heb daar mijn twijfels bij. Jezus bad voor zijn moordenaars: vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. Vanaf Gods zijde is er dus wel sprake van schuld en gelukkig ziet Hij het hart aan.

Het interessante is dus dat zij niet hun excuses aanbieden maar dat Jezus voor hun vergeving vraagt. Die mensen kunnen het niet aanbieden, ze weten immers niet wat ze doen en het kan dan ook nooit gemeend zijn. Nee, ze kruisigen God en Christus -hun slachtoffer- (pun intended) zelf vraagt voor hun vergeving. Eigenlijk is dit juist een mooie onderbouwing van wat Dingo zegt.

Zonder schuldbesef is een schuldbelijdenis loos, denk ik. Daarin geef ik Dingo gelijk. Maar ik denk dat je achteraf overtuigt kunt worden van je schuld en dat je dan je schuld gaat beseffen en die dan ook belijdt.

Waar ik me eigenlijk vooral tegen verzet, is als schuld afhankelijk wordt gemaakt van schuldbesef. Zo spreekt naar mijn idee de Bijbel er niet over. Hier spreekt iemand zijn schuld uit tegenover mensen die door zijn verblinding geschaad zijn. Het is uiterst onbevredigend als er sprake is van schuld zonder dat iemand daar verantwoordelijkheid voor neemt.

Hij is misleid. Maar komt niet alle zonde voort uit misleiding? En Adam wees naar Eva, maar dat pleitte hem niet vrij.

Adam deed een bewuste zonde en probeerde dat af te schuiven dat is wat anders dan dat hij misleid werd. Buiten dat, God ziet het hart aan.

Jouw stelling is dus dat als je je niet bewust bent van zonde, dat je er dan geen excuses voor hoeft aan te bieden. Ik heb daar mijn twijfels bij. Jezus bad voor zijn moordenaars: vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. Vanaf Gods zijde is er dus wel sprake van schuld en gelukkig ziet Hij het hart aan.

Maar wat er in elk geval wel zal gebeuren, is dat zo iemand zichzelf voor z'n kop slaat en diepe pijn heeft om hoe hij verstrikt was in een overtuiging die andere mensen schaadt.