Mieke

Nu we toch open aan het praten zijn...

Dat irriteerde me eerst ook enorm aan de katholieke geluiden hier, dat het altijd de Kerk voor en de Kerk na is. Ik ben helemaal niet grootgebracht met zo'n enorme rol voor de Kerk en voor mij klinkt dat bijna als een soort afgoderij ofzo. Niet Sola Scriptura (toch weer kerkvaders ) Voor mij heeft inderdaad alleen de Bijbel gezag, en de kerk zie ik meer als een wereldgebeuren: alle christenen op aarde die Jezus belijden.

Maar fijn dat we er even zo over kunnen praten, dan begrijp ik het ook wat beter allemaal.

Mja, maar als ik jou een brief stuur waarin ik mijn mening over asperges opschrijf, en ik doe dat in zulke bewoordingen dat het niet geheel duidelijk is of ik ze nou wel of niet lekker vind, dan kun jij niet zeggen dat jouw interpretatie van mijn mening over asperges beter is dan de interpretatie van een ander...

Maar bedankt voor de uitleg van een en ander, ik heb nog nooit zoveel contact gehad met katholieken dus ik wist ook eigenlijk niet dat de katholieken nog steeds de protestanten als de 'afvalligen' (met een knipoog) zien.

Hmm, nou fijn dat dat uit de lucht is, ik kreeg door diverse posts toch de indruk dat ik een soort tweederangs christen zou zijn omdat ik niet katholiek ben, en dat beviel me niets.

Hoewel ik het ergens toch best arrogant vindt van de katholieke kerk als zij verkondigen dat zij het evangelie het beste bedienen. Mag ik dat zeggen? (expres even in het algemeen, ik wil hier niemand persoonlijk op aanspreken aangezien elke christen weer anders is, toch?)

Ik heb de hele dag al het gevoel dat het zondag is. Zoooo weird!

Okey ik weet niet zo heel goed wat Thorgrem nou van mij wil dat ik uitleg, dus ik schrijf maar gewoon even een reactie naar aanleiding van al het bovenstaande.

Protestantse gemeenten zijn heel verschillend. Mijn geloof is zeker beïnvloed door mensen die met mij hebben gepraat over het geloof. Dat waren niet alleen de dominee's in de kerk (en ik heb ontzettend veel verschillende dominees gehoord door de jaren heen) maar bijvoorbeeld ook een godvrezende docent op school of de mensen op catechisatie. Daar heeft Thorgrem zeker gelijk in. En in de preken in de kerk zijn ook wel eens kerkvaders aangehaald (als je dat zo moet noemen, ik weet zo even geen ander woord), maar dat is zeker nooit gepreekt als de waarheid. In de kerk waar ik ben opgegroeid werd trouwens meestal niet Luther/Calvijn aangehaald, maar wel bijvoorbeeld Bonhoeffer.

Er zijn heel veel mensen geweest die mij iets hebben geleerd over het geloof. Sommige dingen zijn mij meer bijgebleven dan andere, maar de bindende factor in al die bijbeluitleg is de Bijbel zelf. En uiteindelijk is het de bijbel die ik regelmatig lees. En dan hoor ik geen stem van een dominee galmen in mijn oor, nee, dan lees ik zelf wat er in de bijbel staat.

Thorgrem, heb je dat bijbelgedeelte wel eens gelezen dat de discipelen aan het ruzie maken waren over wie het belangrijkste zou zijn? En heb je toen ook verder gelezen hoe fel Jezus daarop reageerde?

Ik heb geleerd om mensen van een andere denominaties te accepteren en hen te zien als broeder of zuster in de Heer. Samen met alle andere christenen hier op aarde vormen we samen Gods gemeente. Protestantse christenen zijn ook jouw broeders en zusters Thorgrem... Heb je daar al wel eens over nagedacht?

Om een voorbeeld te geven van dat ik vooral mijn gevoel volg in dingen: ik kijk geen harry potter, want de sfeer die ik gemerkt heb aan de drie minuten dat ik het bij anderen meekeek of dingen zat op tv voelde niet goed. Waarmee ik niet wil zeggen dat christenen geen harry potter mogen kijken. Ik heb ook christelijke vrienden die er geen problemen mee hebben, en dat moeten ze zelf weten. Het voelt voor mij niet goed, dus ik doe dat niet.

De Da Vinci Code heb ik wel gezien, maar het boek niet gelezen. Ik kan me voorstellen dat de sfeer in het boek niet fijn is, ik heb de film gekeken omdat ik vond dat ik met al die commotie toch op zn minst moest weten waar het over ging, omdat mensen er wel naar vragen.

Ik snap niet waarom jij denkt dat als ik iets geloof dat afwijkt van wat Calvijn zei, dat dat dan perse niet klopt en niet juist is en ook wel weer zal verdwijnen. Het protestantisme heeft niet die traditie met wat belangrijke mensen zeggen als de katholieken dat hebben. Ik geloof wat ik in de bijbel lees, niet omdat Calvijn iets gezegd heeft.

Maar goed dat is even offtopic..

Mijns inziens is het veel ingewikkelder om de stelling te houden dat Maria altijd maagd is gebleven, dan om te accepteren dat ze na Jezus' geboorte wel seks heeft gehad.

Maar ik denk dat dit één van de dingen is waar katholieken en protestanten elkaar nooit in zullen vinden. Laten we elkaar dan maar accepteren en verdragen als broeders, zoals Paulus ons in zijn brieven opdraagt.

De hypocrisie zit m er hier in dat de zogenaamd goede Nederlanders na de oorlog bepaald niet 'goed' zijn omgegaan met bijvoorbeeld NSB'ers. Ik heb het hier niet over nazi's in hart en nieren. Soms zijn er van die programma's op tv waar voormalig-nazi's hun verhaal doen en het nazisme er nog vanaf spat. Maar het gros van de NSB'ers en Duitsers in dienst van Hitler deden dat niet omdat ze het eens waren met de ideologie, maar omdat ze niet wisten waar ze aan begonnen en daarna niet meer terug konden.

Na de oorlog hebben de Nederlanders de NSB'ers in kamp Westerbork gestopt. Nog jarenlang werden de kinderen van NSB'ers met de nek aangekeken omdat hun ouders in de oorlog aan 'de verkeerde kant' stonden. Veel van die ouders waren voor de oorlog al lid geworden van de NSB omdat die mooie dingen beloofden. Hun kinderen konden niets doen aan de politieke voorkeur van hun ouders.

Ik vind dat we moeten leren om genuanceerd naar de oorlog te kijken. Niet alle 'foute' mensen waren heel fout, en niet alle verzetsmensen hebben goed gehandeld. En wat dacht je van de grote grijze groep die erbij stond en ernaar keek en niets deed?

Los van dit alles begrijp ik wel dat het voor sommige mensen erg gevoelig kan liggen nog om SS'ers te gaan herdenken op dodenherdenking. Ik denk dat daar meer ruimte voor is over een jaar of 30, als er geen mensen meer zijn die de oorlog echt zelf van dichtbij hebben meegemaakt.

Okey, kijk er eens zo naar: Matteüs en Lukas hebben dit verhaal allebei van een getuige, want ze waren er zelf niet bij. Stel je voor dat het zo is gegaan: Judas is gevonden met dat zwaard in zijn buik. De ene getuige interpreteert het als zelfmoord en laat het bloederige gedeelte eruit: dus hij zegt: Judas pleegt zelfmoord. Onlangs heb ik zelf nog meegemaakt dat ik hoorde dat iemand zelfmoord had gepleegd en er meteen vanuit was gegaan dat hij zich had opgehangen. Dat had ik zelf ingevuld, kwam ik later achter, want de persoon in kwestie had pillen geslikt. Het zijn details die niet verteld zijn, maar die ik zelf invul.

Dus: Mattheüs kreeg te horen van een getuige dat Judas zelfmoord had gepleegd. Hij beschrijft het ook als zelfmoord in zijn verslag.

Een andere getuige ziet ook Judas liggen, en ziet het als een ongeluk. Dus hij komt bij Lukas en vertelt heel uitgebreid hoe zielig het wel niet was en dat Judas zo bloedde. Lukas schrijft het op als een bloederig ongeluk.

Feit is dat Judas dood is en dat niemand daarbij was.

Okey ik zit dit vol verbazing te lezen.

Er zit echt GEEN verschil tussen tv en internet wat betreft de invloed die je zelf hebt op wat je ziet. Als ik een tv programma niet fijn vindt, zap ik weg. Als ik een site tegenkom die me niet aanstaat, browse ik ergens anders heen.

Ik geloof niet dat het Gods bedoeling is dat we in een soort kramp leven omdat we bijna niets mogen omdat het anti-christelijk zou zijn. God is per definitie een God van grijstinten. (denk bijvoorbeeld aan de overspelige vrouw, die eigenlijk gestenigd moest worden) Er is absoluut fout, maar dat heb je als christen zelf ook wel door. Maar ik geloof niet dat het Gods bedoeling is dat we ons afsluiten van alles wat mogelijk fout zou kunnen zijn. We zijn niet ván de wereld, maar we staan wel ín de wereld.

Met muziek let ik op wat het met mij doet. Er is muziek waar ik onrustig/somber/etc van word, dat luister ik dus niet, want dat voelt niet goed. Onderscheid der geesten noemt de bijbel dat. Maar niet alle muziek van niet-christenen is per definitie fout. (zo ongeveer ben ik wel opgevoed, dus ik luisterde alleen maar opwekking en Elly en Rikkert als kind..)

Oh en ik kijk graag naar Pauw en Witteman

Ik ga op dit moment ook een poos even niet naar de kerk. Ik heb gemerkt dat kerkmensen niet zo liefhebbend en accepterend zijn als het idealiter zou moeten zijn, en dat bij een kerk horen een soort corset met zich meebrengt omdat je je dan moet conformeren aan de gemeenschap. Toen ik nog wel naar de kerk ging, was het uiteindelijk zo dat ik vooral op zondag met mijn geloof bezig was. Toen ik daarna verhuisde en niet meer naar mijn vaste gemeente kon, merkte ik dat er zonder de kerkgang weinig overbleef. Ik ben toen weer actief met mijn geloof bezig gegaan, vooral met mijn relatie met God.

Voor mij bestaat er heel duidelijk een scheiding tussen geloof en religie: geloof is mijn relatie met God, of ik dat nu thuis onderhoudt of in de kerk (ik vind het wel heel fijn in de kerk, niet vanwege de mensen maar omdat ik daar God dichterbij voel) en religie is wat mensen voor uiterlijkheden doen (naar de kerk gaan, bepaalde kleding wel of niet dragen, bepaalde keuzes maken) Religie is niet fout, maar wel als er geen levend geloof bij hoort. Ik heb ook gemerkt dat er veel christenen zijn die zich wel religieus-christelijk gedragen, maar verder in hun leven niet laten merken dat ze een levende relatie met God hebben.

Op dit moment is het voor mijn relatie met God beter als ik even rust neem. Ik weet ook dat God dat snapt. Ik heb het daar een poos best moeilijk mee gehad, schuldig om gevoeld, maar ik geloof dat God begrijpt hoe ik in elkaar zit, en dat ik de 'kerkdruk' nu echt even niet aan kan. En God houdt van mij, en wil een relatie met mij, uiteindelijk.. En in de toekomst, als ik eraan toe ben, komt de kerkgang vast wel weer op gang. (dat is echt wel de bedoeling)

Hier nog één... groepswerk is echt niet voor mij weggelegd.

Mijn ervaring is dat bidden niet zozeer direct uitmondt in wel of niet genezen (of waar je dan ook voor bidt), maar dat God mij dan wel vult met een soort vrede waardoor ik elke uitkomst kan accepteren, of het in ieder geval los kan laten.

Ik weet niet of dat de Heilige Geest is, maar ik voel God vaak heel dichtbij. Kan ik niet zo goed uitleggen, maar ik voel dan gewoon dat Hij er is..

Hier ook geen pats-boem ervaringen. Ik ben christelijk opgevoed, als kind gedoopt, en toen ik 16 was wist ik zeker dat ik voor God wou gaan. Dat was gewoon een ontwikkeling dat je weet dat je er klaar voor bent, niet door een ervaring, maar gewoon door een verlangen om het ja van mijn doop te beantwoorden en ik vond dat ik daar oud genoeg voor was toen (en de kerk vond dat gelukkig ook )

Ik heb het een tijd moeilijk gevonden dat ik geen pats-boem ervaring had gehad en anderen wel. Mensen die zo'n punt hebben lijken daarna zo geinspireerd enzo. Maar inmiddels heb ik gemerkt dat zonder al die ervaringen God net zo goed bij mij is en mij draagt. Ik heb er vrede mee zo.

In het algemeen is het zo dat reformatorische christenen hier juist erg mee bezig zijn. (wat ik daarvan gezien heb dan) Sommige gezinnen vinden dat je geen oorbellen mag, want dan maak je gaten in je lichaam en je lichaam is wel een tempel van God.. en make-up is ook niet overal even geaccepteerd. Sommige christenen scheren geen lichaamshaar (mannen vaak wel gewoon hun baard, maar verder niet) omdat ze vinden dat dat erbij hoort omdat God de mens zo gemaakt heeft. Tattoos zijn dan al helemaal uit den boze. En strengere protestantse stromingen houden zich erg aan die tekst dat vrouwen geen mannenkleding mogen dragen en zien daarin dat vrouwen een rok aan moeten.

Vrede, de komst van Jezus/de Messias is in de Oude Testament veelvuldig voorspeld. Jezus heeft die voorspellingen in zijn leven op aarde vervuld, om te bewijzen dat Hij de Messias is. Misschien heb je wat aan deze link, daar staan die profetiën en de vervulling daarvan op een rijtje.

http://www.ontdekjezus.nl/profetieenmessias.html

Waarom zou dat niet kunnen? Het is hetzelfde verhaal in twee verschillende boeken...

In protestantse kerken moet je eerst belijdenis doen voordat je aan het avondmaal mag. (in Evangelische kerken is dat weer anders dacht ik.. daar hoef je niet altijd gedoopt te zijn.)

Ik ga even niet reageren want dit topic gaat niet over communie/avondmaal/transsubstantiatie. Misschien leuk om daar een topic over te openen?

Mja ik denk dat je dat soort regels moet lezen in de context van die tijd. Veel regels lijken ons erg barbaars, maar waren voor die tijd erg revolutionair. Veel van die specifieke regels over specifieke praktische dagelijkse dingen moet je denk ik lezen in de context van die tijd. Dan haal je eruit dat God wil dat wij als christenen ook in de gewone kleine dagelijkse dingen verschil maken.

Dat zullen we nooit weten

Haha sorry, met dat ik 'ze' schreef bedacht ik dat ik dat helemaal niet zeker wist, maar ik zag op je profiel ook nergens iets, dus ik heb het maar laten staan. Maar bedankt voor de helderheid!

Ik ga er even over nadenken, is dat goed? Wiskunde bedoelde ik als in dat je alles kloppend wilt beredeneren (a+b=c, dus c-b=a) Ik vind het zelf ook een uitdaging om onder woorden te brengen waarom ik iets geloof, maar ik heb ook niet alle antwoorden.

Je sluit dan alleen (oudere) mensen zonder computer uit... (en ja, die bestaan nog steeds )