MasterJapie

Tja, top 40 muziek is nou niet echt je-van-het..ik schrok ook van het koningslied, maar of er nou sprake is van een duivelse invloed... Hoewel, het zou wel verklaren waarom het zo'n enorme afgang is

Bidden om genezing heeft alleen effect op degene die bidt. Diegene voelt zich er namelijk goed door; diegene heeft z'n goede daad voor de dag verricht en heeft voor zichzelf bewezen dat hij of zij de zieke niet is vergeten en dat zijn of haar gedachten bij diegene zijn; daarnaast praat diegene met God, dus zal altijd wel een fijn gevoel geven. Of misschien bidden de zieke en de bidder wel samen, in dat geval kan het een fijn gevoel geven bij de zieke om te weten dat er iemand is die zich om hem bekommert.

Ik snap niet waarom mensen denken dat God dan ook werkelijk handelt naar die gebeden. Als je zegt dat iemand is genezen omdat iemand daarvoor bad, dan zeg je dus in feite dat als je daar niet voor had gebeden dat God diegene links had laten liggen en gewoon ziek had laten blijven. Waarom zou God wachten tot je aan het smeken bent? Om je geloof sterker te maken? Zo winnen kidnappers het vertrouwen van hun slachtoffers: 1 iemand slaat ze in elkaar en hongert ze uit, en dan als ze helemaal gebroken zijn en smeken om genade dan komt er iemand anders binnen om ze eten te geven en ze te verzorgen, zodat het slachtoffer onbewust een diepe liefde ontwikkelt voor diegene die ze helpt. Dat is pure mentale mishandeling. Waarom zou God hetzelfde doen? Waarom zou God je laten creperen totdat je zelf eindelijk vraagt om genezing?

Trouwens, wat als je niet genezen wordt? Dan zeg je "Ach, het zal God's plan wel zijn". Maar als je dan wel genezen wordt, dan zeg je ineens "Mijn gebed heeft gewerkt". Dat klopt toch niet? Waarom zeg je dan niet dat dat ook God's plan was, en dat het simpelweg een kwestie van geluk was dat jij in je gebed om iets vroeg dat al deel van God's plan was? Je kan kiezen uit 2 situaties: God laat zich niet beïnvloeden; als je niet geneest dan is dat God's plan voor jou, en als je wel geneest dan is dat ook God's plan voor jou. Of: God laat zich wel beïnvloeden; als je geneest dan komt dat omdat je oprecht gelooft in God en vraagt om genezing, en als je niet geneest dan ligt het duidelijk aan jezelf omdat je niet genoeg gelooft of niet op de juiste manier om genezing vraagt, en God negeert je vervolgens. Welk van de 2 situaties lijkt je logischer..?

Wat is het nut van zelf met de hand een boek kopiëren? Bezigheidstherapie?

Onder andere...waarom schilderen/tekenen mensen nog portretten/landschappen als je foto's en filmpjes kan maken? Het heeft iets authentieks. Veel mensen hechten ook veel waarde aan hun eigen bijbel, en dit is letterlijk zijn eigen, zelfgemaakte bijbel.

Mij is het verwijt gemaakt, dat ik denk de wijsheid in pacht te hebben. Ik kan daar op zeggen, dat die conclusie nonsens is.

Volgens mij heeft niemand hier je ervan beschuldigd wijsheid in pacht te hebben

Veritas Illustrat betekent dan ook niet "vertelt waarheid", want dan had ik "narrat verum" (vertellende waarheid) moeten kiezen. Waarheid is in dat geval leidend voorwerp. Het "Illustrat" in de naam, betekent zoveel als illustereren, toelichten. Hierbij is waarheid het onderwerp. Wat ik er dus mee wil aangegeven is dat de Waarheid zelf toelichting geeft.

Kijk, op mij kwam dat dus over als "Ik ken de Waarheid en zal die eventjes vertellen/toelichten/illustreren aan de dwalenden onder ons". Snap je? Maar goed dat je het even hebt verduidelijkt.

Jij gelooft in God, dus jij hebt lijden alleen nog vanuit een gelovig perspectief meegemaakt;

De conclusie dat in in God geloof, is gerechtvaardigd. Maar het vervolg is lariekoek. Ik ben op latere leeftijd tot geloof gekomen, zonder in 'het geloof' te zijn opgevoed. Ook heb ik als 'ongelovige' al het één en ander op het terrein van lijden meegemaakt. Ik ben dus goed in staat om:

Maar waarom doe je dan ook uitspraken over lijden vanuit andere perspectieven?

me in te leven in de situatie van iemand die niet gelooft.

Oke, dan is dat ook weer duidelijk. Je reacties deden mij anders vermoeden, maar als dat vermoeden niet klopt dan neem ik het terug.

1. Je kan er op meerdere manieren mee omgaan, en steunen op God is daar 1 van.

2. Dat jij je een leven zonder God niet voor kunt stellen is 1 ding, dat kan en dat mag,

3. maar om het lijden van anders-gelovenden af te doen als zwak en betekenisloos is niet erg...ruimdenkend.

Met 1. ben ik het van harte eens. Met 2. ook. Maar 3. slaat de plank volledig mis, omdat het weer een volkomen verdwaalde uitspraak is. @MasterJapie is duidelijk het spoor bijster. Mijn vraag: Waar wordt door mij het lijden van anders-gelovenden afgedaan als zwak en betekenisloos?

Zo vatte ik je reactie op toen men eerder zei dat wij geen reden achter ons lijden zoeken. Jij zei daarop iets in de zin van "Oh, dus als je kind wordt overreden zeg je 'so be it' en ga je weer verder met je leven?". Ik vatte dat dus op alsof je meent dat er voor lijden wel een reden moet zijn omdat het anders betekenisloos is en het je niks deert. Maar nogmaals, zo vatte ik het op. Als je het anders bedoelde dan kan je dat op een normale manier verduidelijken in plaats van zo hoog op de toren te roepen dat masterjapie helemaal verdwaald is en het spoor bijster is. Het is nogal kinderachtig.

En dan komt het 'reden' argument weer terug. Ook weer zo'n uit het verband gerukt argument.

Dat wij geen redenen zoeken achter ons lijden betekent niet dat we dat lijden zelf niet erg vinden.

Dat heeft ook niemand gezegd. De opmerking heeft geen body. Hij, @MasterJapie, kletst nu dus echt uit z'n nek.

Zie eerder, ik vatte jouw eerdere reactie zo op. In plaats van je medespelers in de discussie belachelijk te maken kan je er zelf ook voor zorgen dat je argumenten maar op 1 manier opgevat kunnen worden door het duidelijk te beschrijven; tevens moet je je ook in de schoenen van de ander kunnen zetten zodat je van tevoren kan bedenken op welke manier zij je uitspraken zullen opvatten. Aangezien dit niet echt aanwezig is in jouw betogen nam ik eerder dus ook aan dat je lijden alleen nog vanuit een gelovig perspectief hebt meegemaakt.

Wij leggen ons er bij neer, zoeken steun bij elkaar, en proberen zo ons leven weer op te pakken. Dat dat zonder God nooit zou lukken voor jou betekent niet dat dat voor anderen ook niet lukt.

Dat eerste is alleen maar gelukkig als je dat kunt. Maar dat geldt ook voor de gelovige. Ook die "legt zich er bij neer, zoekt steun bij een ander en probeert het leven zo weer op te pakken". Het punt is echter, dat een gelovige iets "extra's" heeft. Een God, die in feite twee dingen voor de gelovige betekent: hij kan zien waarom het lijden er is en hij kan ervaren dat er Iemand is, die hem helpt om dat lijden te dragen.

Oke, dat is mooi. Maar voor niet-gelovigen is dat 'extra's' vaak zoals een denkbeeldig vriendje die kinderen vaak hebben om troost bij te zoeken als ze niemand anders hebben. Wij zullen zeggen dat dat vriendje natuurlijk niet echt is, maar dat kind ervaart wel degelijk troost en steun. Ik wil God nu niet vergelijken met een denkbeeldig vriendje; ik wil je alleen laten zien dat die mentale vormen van troost en steun op meerdere manieren naar voren kunnen komen, en niet alleen via God.

Ik zeg dus niet dat het eerste zonder God niet zou lukken. Je krijgt er als ongelovige enkel die twee aspecten - die horen bij een relatie met God - niet bij. Daarvan heb ik al eens aangegeven: dat is jammer, want je wordt er zoveel rijker door. Maar goed. Het staat iedereen vrij om een eigen weg te gaan. Ik zal nooit iemand daarop veroordelen of iemand stigmatiseren. En dat doen jullie wel.

Die 2 aspecten die je noemt "waarom het lijden er is, en iemand die het lijden met ons draagt" kunnen ongelovigen wel degelijk ervaren. Ik weet waarom wij lijden. Mensen doen elkaar pijn, mensen zijn egoïstisch en denken bij hun zoektocht naar macht en geld niet aan anderen; onze prioriteiten lijken helemaal te zijn verschoven. Als mijn kind wordt overreden door een dronken bestuurder dan komt dat omdat die man dronken achter het stuur is gaan zitten zonder te denken aan de mensen om hem heen die daar het slachtoffer van kunnen worden. Daarnaast heb ik ook wel degelijk iemand om die het lijden met mij draagt, namelijk de mensen om mij heen op wie ik kan steunen in moeilijke tijden en die er altijd voor mij zijn en naar mij luisteren als ik iets kwijt moet. Die 2 aspecten die jij krijgt van een relatie met God krijgen ongelovigen dus ook, maar in een andere vorm. Dat zou je begrijpen als je zelf echt lijden hebt meegemaakt in je tijd als ongelovige. Het kan natuurlijk ook zijn dat je in die tijd niemand had om op te steunen, en dat God die leegte nu opvult, maar nogmaals, ik laat mijn vermoedens weer de vrije loop, dus als hier niks van klopt zeg dat dan gerust. Ik ben enkel hardop aan het denken waarom jij denkt dat ongelovigen niet zouden weten waarom lijden er is en dat we niemand hebben die ons helpt ons lijden te dragen.

Leuk al dat anektdotische bewijs maar uit de Nederlandse statistieken blijkt zover ik weet nog steeds dat christenen het meeste aan goede doelen geven. En die rijke Amerikaanse heren, heb je wel eens afgevraagd hoe die aan hun geld gekomen zijn? (Die Amerikaanse tv-dominee geldt overigens hetzelfde voor als die andere twee.)

Ik weet ook niet waarom deze 'argumenten' steeds weer naar voren worden gehaald... Er zijn goede en slechte christenen, er zijn goede en slechte atheïsten. Geloven in God maakt je niet automatisch een beter/slechter mens, en niet geloven in God maakt je niet automatisch een beter/slechter mens. Al dat gezeur van "deze atheïst deed sus, deze christen deed zo" gaat werkelijk helemaal nergens over; het laat alleen maar zien wat die ene atheïst deed, en wat die ene christen deed, en het zegt nada, noppes, helemaal niks over andere atheïsten/christenen. Je levensovertuiging zegt niks over wie jij bent als persoon.

Ben ik met je eens maar kom dan zelf ook niet met dit non-bewijs aanzetten:

Mijn reactie had niks te maken met de vraag waar ons moraal vandaan komt en of andere organismen moraliteit ervaren, ik reaguurde puur op die argumenten waarin staat wat welke christen/atheïst wel of niet gedaan had. Ik zie de link niet echt tussen die 2 uitspraken van mij..

De basis van mensheid is namelijk nog steeds het recht van de sterkste en de best aangepaste personen. Dat daar uitzonderingen op zijn weet ik ook maar is niet standaard.

Juist. En wat voor mensen zijn het best aangepast om een samenleving op te bouwen en te onderhouden? Op welke manier zijn mensen het sterkst? Door egoïstisch en eenzaam door het leven te gaan? Of door samen te werken, met als basis het idee dat je anderen behandelt zoals je zelf behandeld wilt worden zodat er sprake kan zijn van eerlijkheid? Ik vind het erg interessant om te zien hoe andere organismen naast mensen deze kwaliteiten ook bezitten, want het laat een erg basale vorm van moraliteit zien.

Leuk al dat anektdotische bewijs maar uit de Nederlandse statistieken blijkt zover ik weet nog steeds dat christenen het meeste aan goede doelen geven. En die rijke Amerikaanse heren, heb je wel eens afgevraagd hoe die aan hun geld gekomen zijn? (Die Amerikaanse tv-dominee geldt overigens hetzelfde voor als die andere twee.)

Ik weet ook niet waarom deze 'argumenten' steeds weer naar voren worden gehaald... Er zijn goede en slechte christenen, er zijn goede en slechte atheïsten. Geloven in God maakt je niet automatisch een beter/slechter mens, en niet geloven in God maakt je niet automatisch een beter/slechter mens. Al dat gezeur van "deze atheïst deed sus, deze christen deed zo" gaat werkelijk helemaal nergens over; het laat alleen maar zien wat die ene atheïst deed, en wat die ene christen deed, en het zegt nada, noppes, helemaal niks over andere atheïsten/christenen. Je levensovertuiging zegt niks over wie jij bent als persoon.

Er van uitgaan dat sommige dieren een moraal kennen (ik zag dat ergens in een bericht terugkomen) is pure speculatie.

Frans de Waal, niet de eerste de beste toch, is het niet met je eens:

Ja ja, ik weet het: argumentum ad verecundiam.

Een beter voorbeeld is denk ik dit filmpje. Hoewel...beter voorbeeld...ik zie nu de jouwe en die staat inderdaad ook bovenaan het lijstje van onderzoeken die de stelling van Veritas toch even mooi onderuit haalt

Je ziet gewoon de basis van onze samenleving voor je ogen ontstaan: samenwerken en eerlijkheid. Ik denk dat bijna al onze normen en waarden terug geleid kunnen worden naar het concept van eerlijkheid. Behandel anderen zoals jij behandeld wilt worden.

Het is een beetje lastig discussiëren met iemand wiens naam letterlijk betekent "vertelt waarheid" en daar nog naar handelt ook. Elke andere mening is een kwestie van 'uit je nek kletsen' en ongebaseerde conclusies, want alleen jij hebt altijd gelijk. Zo werkt een discussie niet meneer illustrat.

Ik kan wat betreft mijn vader een vergelijkbaar verhaal vertellen. Maar hoe zou het met jouw vader zijn gegaan als hij God niet had gekend?

Hij zou minder gebeden hebben en op zondagen hebben uitgeslapen

Ik weet niet meer in welk bericht ik daar iets over heb geschreven, maar ik gaf al ergens aan, dat het lijden zuiverend werkt en dat het getuigenis van iemand die tijdens een zwaar lijden op God vertrouwt, oneindig veel krachtiger is, dan dat van Pat Robertson.

Het is net alsof het lijden zo'n gelovige niet meer deert. Ik kan daar echt jaloers op worden. Niet op het lijden, maar op het geloof dat dan wordt uitgeleefd.

Ah, op die manier. Jij gelooft in God, dus jij hebt lijden alleen nog vanuit een gelovig perspectief meegemaakt; Je vindt de kracht dat die mensen uitstralen erg inspirerend. Maar waarom doe je dan ook uitspraken over lijden vanuit andere perspectieven? Je kan er op meerdere manieren mee omgaan, en steunen op God is daar 1 van. Dat jij je een leven zonder God niet voor kunt stellen is 1 ding, dat kan en dat mag, maar om het lijden van anders-gelovenden af te doen als zwak en betekenisloos is niet erg...ruimdenkend. Dat wij geen redenen zoeken achter ons lijden betekent niet dat we dat lijden zelf niet erg vinden. Wij leggen ons er bij neer, zoeken steun bij elkaar, en proberen zo ons leven weer op te pakken. Dat dat zonder God nooit zou lukken voor jou betekent niet dat dat voor anderen ook niet lukt.

Kortom als je vertrouwt op jezelf kan het alleen maar slechter gaan; als je vertrouwt op God kan het alleen maar beter worden. En het is allebei een zekerheid.

Dat is het zeker niet. Mijn vader heeft z'n hele leven lang vertrouwd op God en heeft 39 jaar lang van 6 tot 8 gewerkt om z'n gezin te onderhouden. Toen hij daar bijna 40 jaar had gewerkt ging het bedrijf failliet waardoor hij nog een paar jaar door moest werken voor z'n pensioen, maar toen kreeg hij een beroerte waardoor hij arbeidsongeschikt werd. 2 jaar later kreeg hij kanker en pas geleden overleed hij eraan. Ik ben blij dat hij in God geloofde en daar troost in kon vinden, maar hoe is z'n leven nou precies verbeterd door z'n vertrouwen in God? 'Dat is een zekerheid', zeg je, maar de werkelijkheid is toch echt anders. Of bedoelde je het leven na dit leven?

Als niets van het lijden dat de mens overkomt enig gewicht heeft en ook dat je er 'slechts' van uit kunt gaan, dat er geen recht of onrecht bestaat, of dat er geen God bestaat, die zich hoogstpersoonlijk het lot van jou als mens aantrekt en hoogst persoonlijk troost biedt, daar waar je het het meest kunt gebruiken, dan ben je de meest arme mens op aarde.

Ik denk wel degelijk dat recht en onrecht bestaan. Ik geloof alleen niet in een bovennatuurlijke kracht die een balans daartussen zou bewaren. Daarnaast heb ik genoeg aan de mensen om mij heen om op te steunen en die mij troost bieden, ik heb daar geen almachtige God voor nodig die achterover zit en toekijkt hoe mensen elkaar verkrachten en vermoorden zodat we onze 'vrije wil' kunnen houden.

Het lijden blijft niemand bespaard; het overkomt iedereen in meer of mindere mate, gelovig of ongelovig, goeden en bozen, rijk of arm, jong of oud. Maar iedereen ervaart het als onrecht. Vooral als het lijden degene treft, die er het minst op had gerekend of degene die dacht dat het zijn deur wel voorbij zou gaan.

Daar ben ik het helemaal mee eens.

En ik moet de eerste nog tegenkomen die dan de schouders ophaalt en zegt: ach, ik ben mijn geliefd kind kwijt, maar ach, het overkomt de beste, dat blijkt.

Dat zeg ik ook niet. Ik zou helemaal kapot zijn van zo een vreselijke gebeurtenis. Ik zou het nog vreselijker vinden als blijkt dat het allemaal God's plan was, dat God dit vanaf het begin zo had gepland en mij nu zo laat lijden; en waarom? Om mij een lesje te leren? Om mij helemaal de grond in te boren zodat ik nergens anders heen kan en alleen nog bij God kan komen? Werft hij op die manier z'n nieuwe rekruten? Nee, ik zou er verder niks achter zoeken. Ik kan alleen hopen dat degene die m'n kind heeft afgenomen een groot deel van z'n leven in een cel zal zitten. En zelfs al ontkomt hij z'n straf, ja, dan zou dat erg onrechtvaardig zijn, maar daar zal ik mee moeten leren leven. Als je wraak koestert dan zal je dat van binnenuit helemaal opeten, en op die manier zal je nooit verder kunnen gaan met je leven.

Nee, MasterJapie, ook jij kletst uit je nek: het huis is te klein als jou iets overkomt dat je ervaart als onrecht. Je zult dan niet rusten totdat de schuldige, voor het leed dat jou is aangedaan, heeft betaald.

Neuh, ik ben niet zo'n wraakzuchtig persoon. Daarnaast zou ik niemand, maar dan ook niemand, een eeuwigheid in de hel toewensen. Ik vind het een enge gedachte dat er christenen rondlopen die vinden dat dat je verdiende loon is als je niet in God gelooft.

Bij een dier ligt dat anders, dat accepteert het lijden inderdaad als een gegeven en stelt verder geen vragen. Maar de mens is geen dier: die voelt aan het onrecht en het lijden iets is waar 'ie zich tegen verweren wil, maar niet kan.

Ja, als ik onrecht zie zal ik dat ook recht willen trekken.

Als jij zegt dat het anders is, spreek je geheel voor jezelf. Maar ik vermoed zomaar, dat jouw stellingname een façade is, die tegen de vlakte gaat bij het minste of geringste beetje onrecht dat jou overkomt.

Waar haal je dat vandaan uit mijn post? Heb je het wel goed gelezen? Of ben je alleen aan het posten op deze site om je website te promoten via je gebruikersnaam? Nergens beweer ik dat er geen onrecht op aarde is. Dat is er wel degelijk. Dat is mijn punt. Onrecht is op aarde, en alleen wij kunnen daar wat tegen doen. Wat heeft het nou voor zin om genoegen te nemen met de gedachte dat er 1 of andere bovennatuurlijke kracht is die het na onze dood allemaal wel recht trekt? Hoe helpt dat ons in het hier en nu?

Je zou dan inderdaad kunnen zeggen, dat gelovigen op die momenten van lijden vluchten in het geloof. Maar dat is jouw kijk op de zaak. Als ik zie dat gelovigen in dat soort zware momenten met volle overtuiging hun vertrouwen kunnen stellen op hun God. En als ik dan ook zie dat ze daaruit een bovenmenselijke kracht ontvangen om het onrecht of het lijden in handen te geven van de Vader, die voor hen zorgt, dan is de rust in hun leven die daar het gevolg van is, geen komedie, maar een krachtig getuigenis dat elke huichelaar de mond snoert; ook die van jou.

Ik ben mij zeer goed bewust van de troost die het geloof kan bieden. Dus doe niet alsof ik het hier niet mee eens bent, want je leest overduidelijk mijn posts niet. Ik kan alleen niet zo goed tegen mensen die vinden dat alleen hun manier van rouwverwerking werkt, en dat elke andere manier om hiermee om te gaan berust op leugens, zwakte, en angst. Jij zegt dus letterlijk dat ik een slecht persoon ben omdat ik denk dat de ongestrafte daden in de wereld na dit leven ook ongestraft blijven, en dat ze niet worden weggebrand in het hellevuur? Dat mijn leven betekenisloos is als ik niet zou wensen dat alles en iedereen die mij ooit onrecht heeft aangedaan na dit leven voor eeuwig lijdt in het hellevuur? Waar komt die wraakzuchtigheid van jou vandaan? Wat is er gebeurd met de lessen die Jezus je leert over vergeving?

Dan hebben deze mensen inderdaad iets dat jij mist, maar o zo graag in je bezit zou hebben. Maar helaas, jouw geloof voorziet daar niet in. En dat, mijn beste, is het grootste leed dat de mens kan overkomen: hij heeft geen schuilplaats om te schuilen wanneer het werkelijk slecht weer wordt.

Maak je maar geen zorgen over mij, ik kom er wel uit.

Mengele deed wat ie deed om de wetenschap, niet om religie. Als je nazisme een religie wilt noemen heb je n punt maar t doet niets af van zijn wetenschappelijke drijfveer. En hij was echt niet de enige, my goodness, de Japanners op hun krijgsgevangenen, de VS op wezen, eigen bevolking en Mexicanen, Zuid-Afrikanen op homo's, de Noord-Koreanen, de Russen en nog veel meer. En nogmaals de gruwelijke experimenten op dieren sinds de 18e eeuw die met geen pen te beschrijven zijn. Dat had allemaal niets met commercie te maken maar met wetenschap.

Vrij naïef en kortzichtig als je denkt dat al dit bovenstaande puur om de wetenschap is geweest.

Ik denk het wel; je doet zulke dingen immers niet voor niets. Toegegeven, sommige experimenten waren nogal overbodig. "Wat gebeurt er met een levend menselijk lichaam in een oven?", het lijkt me best logisch wat er dan gebeurt, maarja, men wilde het per sé zelf zien, en nu ze gevangenen hadden zonder mensenrechten konden ze dat eindelijk eens uitproberen. Maar dat maakt het niet meteen 'geen wetenschap'. Misschien was het ook wel gewoon om de gevangenen te terroriseren/martelen, maar het kan wel degelijk 'wetenschappelijk' zijn. Wetenschap is letterlijk 'iets te weten komen', en hoe meer je weet, hoe machtiger je bent. En net zoals je op een slechte manier je geloof kan belijden kan je ook op een slechte manier de wetenschap bedrijven. Het enige wat we hieruit kunnen halen is dat het wel of niet volgen van een religie je niet automatisch een beter/slechter mens maakt dan iemand anders.

En als je het nu eens wat dichter bij huis haalt. Stel je kind wordt door een dronken automobilist dood gereden. Is het dan ook een kwestie van: "So be it?"

Of je woont in Japan en je komt er straks achter dat er een tweede generatie komt die de eerstvolgende 25 jaar de ellende van stralingsziekte te verwerken krijgt? Is dat ook een kwestie van: "So be it?"

Of jij gaat vanavond lekker stappen en je wordt vlak voordat je weer thuiskomt overhoop gestoken, verkracht en van je geld beroofd, is dat ook een kwestie van: "So be it?"

Inderdaad, inderdaad, ennnn inderdaad. Het is tragisch, ongelukkig, en het zal tijd kosten om het te verwerken; misschien kom je er wel nooit overheen. Waarom moet er overal een reden voor zijn?

Jouw opstelling heeft toch wel een heel groot wat-niet-weet-wat-niet-deert gehalte. Struisvogeltaktiek noemen ze dat.

Dus de enige manier om te rouwen of om trauma's te verwerken is volgens jou om gewoon maar te denken dat het wel met een reden gebeurd zal zijn? Dat God wilde dat dat jou overkwam omdat dat zijn plan was? Nogal arrogant om andere zienswijzen maar af te doen als 'struisvogeltaktiek". Het kost volgens mij juist heel wat meer moed om te accepteren dat een geliefde voor niks is overleden door zinloos geweld.

Sorry, ik snap 'm niet. Ik dacht, aan de reactie van MasterJapie te zien dat ie met een vloed was weggevaagd samen met de inwoners. In dat geval was het dus kennelijk geen God. Maar dat zegt toch niets over een andere God?

Dat is een beetje z'n punt. Alle gelovigen die geloofden in de Griekse en Romeinse goden zijn overleden, dus bestaan die goden ook niet meer. Als alle moslims op aarde in 1 keer dood zouden gaan dan zou niemand meer in Allah geloven, oftewel, Allah zou voor ons niet bestaan. Als alle boeddhisten zouden overlijden dan zouden hun goden niet meer bestaan. Als alle christenen zouden overlijden dan zou God niet meer bestaan. "Nee, onze God is de echte God, zelfs als niemand zou geloven dan nog zou hij bestaan net zoals zwaartekracht bestaat ook al zou niemand daarin geloven." Ik denk ik typ de reactie op m'n post maar alvast Maar zo denkt iedereen over z'n eigen God. Helaas kan je zoiets onmogelijk aantonen, om dezelfde reden dat je niet kan bewijzen dat de hemel wel of niet bestaat als je dood bent; je bent dood en hebt weinig meer te zeggen

Gelooft hier iemand nog in Poseidon?

Dit WAS de onsterfelijke God van de zee en o.a. verantwoordelijk voor (aard)bevingen.

Vreemd dat we niets meer van deze god vernemen als weer een deel van een land weggevaagd wordt...

Het lijkt alsof het bestaan of niet bestaan van een bepaalde God hand in hand gaat met het bestaan of niet bestaan van zijn of haar volgelingen.

De schrijver van het scheppingsverhaal wist van die landen. Dat maakt het historische aspect van het scheppingsverhaal er niet aannemelijker op.

Waarom niet?

Het is een beschrijving van een omgeving waar het verhaal plaats heeft kunnen vinden volgens de schrijver, maar dat maakt het verhaal zelf er niet geloofwaardiger op. Kijk naar het verhaal van Hercules, waarin steden en gebieden worden genoemd waar Hercules zijn wonderbaarlijke daden verrichte. Maakt de vermelding van die plaatsen het verhaal van Hercules er historisch aannemelijker op? Ik denk het niet, toch?

Om te bepalen dat het scheppingsverhaal historische elementen bevat hoef je het alleen maar te lezen.

Genesis 2

10 Er ontspringt in Eden een rivier die de tuin bevloeit. Verderop vertakt ze zich in vier grote stromen. 11 Een daarvan is de Pison; die stroomt om heel Chawila heen, het land waar goud gevonden wordt. 12 (Het goud van dat land is uitstekend, en er is daar ook balsemhars en onyx.) 13 De tweede rivier heet Gichon; die stroomt om heel Nubië heen. 14 De derde rivier heet Tigris; die loopt ten oosten van Assyrië. De vierde ten slotte is de Eufraat.

De schrijver van het scheppingsverhaal wist van die landen. Dat maakt het historische aspect van het scheppingsverhaal er niet aannemelijker op.

Hier heb je tevens het bewijs dat Mozes nooit heeft beweert dat er nog geen beschavingen waren ten tijde van Adam en Eva.

Maar in hoeverre geloof je dan dus werkelijk in het letterlijke verhaal van Adam en Eva? In het verhaal zijn ze de eerste mensen op aarde, maar dat geloof jij dus niet?

Hoe kan dat een lokale samenleving schaden? Buiten op wat kinderen die wellicht later niet in vakgebied x of y aan de bak komen. Kortom, als we even kijken naar de dagelijkse gang van zaken in een lokale samenleving, wat doet het er toe of je in x of y geloofd?

Prima als dat tijdens godsdienst wordt geleerd, maar als je tijdens biologie geen biologie krijgt dan kan dat niet goed zijn voor je academische ontwikkeling. Maar goed, de samenleving heeft ook kassières nodig dus qua 'gevaar voor de samenleving' zal het inderdaad wel meevallen.

Dus de medische wetenschap is inmiddels dusdanig ver gevorderd dat er enkel nog vordering kan plaatsvinden door middel van stamcellenonderzoek?

Neuh, ik bedoelde meer dat dit zeer potentiële onderzoek binnen de geneeskunde compleet komt stil te staan, wat erg jammer is, omdat de mogelijkheden eindeloos zijn.

En moet medische vooruitgang ten koste gaan van het moraal?

Er moeten wel degelijk grenzen gesteld worden. Als deze grenzen daarentegen compleet op religie berusten dan vind ik dat geen goede reden om ermee te stoppen.

Maar is het dan een gevaar voor de samenleving? Ik zie het in ieder geval niet.

Nouja..een gevaar is het inderdaad niet. Er zal niks gevaarlijks gebeuren als religie de wetenschap tegenhoudt. Alles zal blijven zoals het is. Met een beetje mazzel gaan we een paar honderd jaartjes terug de tijd in. Als we niet meer vooruit gaan vind ik dat persoonlijk best schadelijk en dus gevaarlijk voor de samenleving, maar inderdaad, echt gevaarlijk is het niet omdat er niets verandert. In die zin kan het allemaal geen kwaad.

Ligt een beetje aan de context.

Kijk naar Louisiana waar senatoren recentelijk hebben gestemd om creationisme in de klaslokalen te houden in plaats van echte wetenschap. Dan krijgen leerlingen dit soort materiaal https://i.chzbgr.com/maxW500/6927687424/h6625D4CE/ Zoiets hoort niet thuis in een biologieles. Gelukkig gebeurt dit op erg kleine schaal, maar het kan de lokale samenleving zeker schaden als kinderen op dit terrein achterblijven.

Of kijk naar stamcelonderzoek; behandelingen met stamcellen hebben enorm veel potentieel, maar dat hele 'voor God spelen' argument wordt door veel religieuzen naar voren gebracht zodat dergelijke onderzoeken geen steun meer krijgen en geschrapt worden. Dit schaadt de samenleving wel degelijk, omdat de vooruitgang op medisch gebied letterlijk wordt gestopt.

Zo zijn er vast nog wel wat dingetjes te bedenken.

Ja, langzaamaan zie ja dat ze steeds jonger sterven, nadat dat uitspansel vast als een gegoten spiegel kapot is gegaan met de zondvloed.

Zo werkt de atmosfeer niet

Als jij je gezond verstand gebruikte zou je inzien dat die hoge leeftijden niet staan voor het aantal jaren maar voor de kwaliteit van hun leven.

'Toen zei de HEERE: Mijn Geest zal niet voor eeuwig met de mens twisten, omdat ook hij vlees is, maar zijn dagen zullen honderdtwintig jaar zijn.' (Gen 6,3)

Dus Adam leefde eigenlijk maar 930/120 = 7-8 dagen? Of hoe moet ik die 120 jaar opvatten? Waarom gebruikt de schrijver een specifiek getal als het toch om een symbolisch punt gaat? Of heeft het getal 120 een bepaalde bijbelse literaire betekenis?

Er is nog nooit iemand geweest die ouder werd dan 120 jaar.

http://en.wikipedia.org/wiki/Jeanne_Calment 122 jaar

Maar inderdaad, ouder dan dat hebben we nog nooit gezien. Maar je gelooft dus in het letterlijke verhaal van Adam en Eva omdat de geslachtslijn richting Jezus anders niet zou bestaan, maar het geslachtsregister klopt toch niet als de leeftijden niet kloppen? Waarom zou je overigens symbolische leeftijden gaan gebruiken in zoiets feitelijks als een geslachtsregister...

Onzin.

Twee getuigen die ergens eensgezind over zijn in je eentje tegenspreken zonder gedegen onderbouwing is werkelijk pas grote onzin en een teken van onwetendheid.

Is er echt 'gedegen onderbouwing' nodig om een theorie onderuit te halen dat uitgaat van een letterlijke/historische lezing van een geslachtsregister waar mensen tot wel 1000 jaar oud werden..? Het is vreemd hoe men eerst 'vanwege gezond verstond' uitgaat van een symbolische slang en vrucht, maar zodra het hierop aankomt men het gezond verstand zonder problemen de deur uitgooit door te geloven dat mensen werkelijk 1000 jaar oud werden.

En als je t verhaal nou compleet, 100% symbolisch leest?

Dan sterven wij allen door de zonde van een symbolisch figuur.

Geloof jij dat het letterlijk is gebeurd?

Ook interessant om over na te denken. Wat zou er zijn gebeurd als God de duivel wel gewoon uit het paradijs had gehouden en Adam en Eva nooit werden verleid?

Ik vermoed dat het dan ook wel mis gegaan zou zijn. Dan hadden ze zichzelf wellicht verleid.

Het zou in elk geval een duidelijker geval van hoogmoed zijn geweest dan nu. Als ze uit zichzelf van de boom gingen eten uit nieuwsgierigheid of een verlangen naar kennis, dan zou het moraal van het verhaal goed naar voren zijn gekomen. Nu was God het hek achter zich vergeten dicht te doen waardoor Satan naar binnen slipte; Adam en Eva hadden geen schijn van kans, de uitkomst van de 'keuze' die ze maakten stond al vast vanaf het moment dat God Satan toeliet in het paradijs. En ik blijf erbij dat ze goed niet van slecht (minder goed) hadden kunnen onderscheiden zonder eerst van de boom van Goed en Kwaad gegeten te hebben

Ook interessant om over na te denken. Wat zou er zijn gebeurd als God de duivel wel gewoon uit het paradijs had gehouden en Adam en Eva nooit werden verleid?