Spring naar bijdragen

Hoe kregen jullie verkering?


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 378
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

@Arch dat is héél lang geleden, maar ik weet het nog als de dag van gisteren. :)

Samen met zo'n 30 aankomende verpleegsters woonden ik in wat toen een zustersflat heette.

Om de 14 dagen naar huis en af en toe een tikkeltje heimwee maar al gauw werden wij eerstejaars een hecht cluppie.

Het dorpje waar we woonden was klein, pittoresk en nogal streng calvinistisch ala Staphorst; en die meisjes van "het tehuis" toch wel een vreemde eend in de bijt. Mini rokken, roken enz enz

Uitgaan buiten het dorp was moeilijk want maar 1 collega had een auto, maar af en toe bestelden we een taxi en gingen met de bubs naar ....een jachthuis midden in de bossen, waar zaterdags veel jongeren kwamen.

Daar zag ik hem die leuke jongen maar met een ander meisje dansend, daar zag hij mij maar inderdaad hij was met een ander meisje (een vriendin, niet de vriendin). Het raakte bij mij wat op de achtergrond maar hij ging iedere zaterdag terug. Zo'n 6 weken later namen we weer een taxi voor de grote stapavond in de bossen. ;) En ja daar was hij... :)!!! Nu al zoveel jaren mijn levenskameraad door bergen en door dalen. En nog steeds is er die liefde, anders, rustiger maar zeker zo intens. En van de kinderen kregen we op onze huwelijksdag een bon voor een etentje. :) Je raadt het al..... in dat mooie jachthuis midden in de bossen. |P

Link naar bericht
Deel via andere websites

@Ken,

Daar zijn we later heen verhuisd, dat bedoelde ik met die bergen en dalen. ;)

Archie; 2 dochters en nu twee schone zonen. Drie kleinkinderen, ik zou graag wat foto's plaatsen maar ik discusieer hier en zij niet, laten we dat maar zo houden.

Maar op mijn facebooksite kom je ze vast tegen. :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Omdat ik mijn verhaal nog niet verteld heb, hier een uitgebreid verslag. Het begon allemaal ruim anderhalf jaar geleden. Het was een koude winterdag en buiten scheen de zon ruim 32 graden. Ik, Archillion was aan het uitrusten van een lange dag slapen en niks doen en keek wat rond op internet. Dit was allemaal voor mijn Credible-carrière, dus ik had nog geen doel in mijn leven. Op Facebook had gewoonPaul een album aangemaakt voor foto’s van vrachtwagens. Zelf heb ik daar weinig mee, maar ik maakte een opmerking over Optimus Prime (Vrachtwagen die in een robot verandert). Ik heb gewoonPaul helaas niet zover kunnen krijgen dat hij de Transformers films ging kijken, maar goed. Een paar dagen later kreeg ik een melding dat nog iemand in dat fotoalbum had gereageerd, dat was een meisje die ik in mijn verhaal maar even “J†noem.

Dus ik zei: “Joon, jij hier?â€

En J reageerde met: “I’m everywhere.†Ofzoiets.

Toen heb ik haar toegevoegd, want ik spaar Crediblers zoals Ash Pokémon spaart.

Vanaf dat moment begon ze wel eens tegen me aan te praten op de Facebook chat, maar ik besteedde er verder weinig aandacht aan. Ik vond haar toen nog een beetje een vreemd meisje.

Een paar weken gingen voorbij. Op 1 januari 2012 wenste ze mij een gelukkig nieuw jaar en ik vertelde haar dat ik daar niet aan doe. (-S)

Weer een paar dagen later voegde ze mij dus toe op msn. Zij was thuis vanwege examens en ik was thuis vanwege een uitgebreide vakantie. We raakten wat aan de praat en van een beetje praten ging het naar hele dagen praten en “Naar bed toe? Het is nog maar half drie in de nacht?!â€.

Afijn. Waar ik eerst nog dacht dat we niks gemeen hadden en ik me afvroeg waarom ze steeds tegen mij ging praten, was het nu moeilijk om iets te vinden wat we niet gemeen hadden. Het begon wel wat te kriebelen en op vrijdag de 13e vertelde we elkaar tegelijkertijd dat we verliefd op elkaar waren. J kwam uit België en ik wou graag haar stem horen. Dus had ze voor mij een opname gemaakt. De helft verstond ik niet (nu versta ik gelukkig wel het meeste) maar ze had een heel schattig Vlaams accentje. :)

Toen was het allemaal heel erg spannend. We wouden graag afspreken, maar blablabla.

Heel even leek het erop dat onze liefde vroegtijdig geëindigd ging worden, maar nee. Het was net in de periode dat ik een reis naar Amerika ging maken. Die stond al vast, dus ik kon het niet meer afzeggen. Ik had er helemaal geen zin meer in, wat depri dat J en ik niet mochten afspreken. Maar toch maar gegaan.

Alhoewel, de eerste dag stopte halverwege het opstijgen het vliegtuig ermee. Dus de volgende dag poging twee, en toen kwam ik wel aan in het land van de rijzende zon, Amerika. Ik had me voorgenomen om veel te gaan doen, maar nee hoor. J moest zo nodig heel de dag op msn zijn en ondanks het tijdsverschil waren we weer veel aan het praten. Maar ik heb me wel vermaakt en toen ik in Orlando naar The Wizarding World of Harry Potter ging heb ik zoals beloofd een Hedwig knuffel gekocht.

Niet veel later was het alweer tijd om terug te gaan naar het ijskoude Nederland. De vlucht duurde lang en dankzij een duivelse baby (die gedurende de vlucht van twaalf uur geen moment zijn kop heeft gehouden) heb ik niet kunnen slapen. We kwamen aan in de ochtend of vroege middag en ik had J gesmst dat ik een geel vest aan had en mijn bril op. Misselijk van de zenuwen haalde ik mijn koffer op, die was loodzwaar. Toen richting de welkomsthal. Mijn ouders even gesmst dat ik J zou ontmoeten en dat ze maar even verderop moesten gaan staan. Smooth. 8-)

Toen door de deur, en ik zag haar niet! Maar gelukkig zij mij wel. Ze was wel wat klein, maar voor mij een perfecte knuffellengte. :) Snel door naar huis, in de auto keken we nog Joseph: King of Dreams, een speciale film voor ons. Thuisgekomen heb ik haar dan verkering gevraagd. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan voor J. De trein reed natuurlijk niet, wat wil je met de NS, dus mijn vader bracht haar naar Antwerpen. Op de terugweg vanuit België liet ik heel eventjes mijn ogen rusten…

…En vier maanden later werden we gezegend met twee konijntjes. :)

(Voor de rest van het avontuur, zie een ander topic)

Link naar bericht
Deel via andere websites

@Arch;

Maar wat lief van je ouders even op de achtergrond en daarna J helemaal naar Antwerpen brengen. :Y

het ding was wel, dat ARch te laat was met zijn ouders te verwittigen. ze hadden me al gevonden.

Beter laat dan niet is een veelgehoord gezegde in mijn omgeving wat tevens ook iets over de aard van de mensen zou kunnen zeggen, maar misschien is dat wel wensdenken! Wat een mooi woord verwittigen dat hoor je niet zo vaak. :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
:D Kort maar krachtig, inderdaad. Het was wel heel gezellig hoor, we zijn zelfs nog bij een concert van The Kik in Groningen geweest. We zitten er niet mee hoor, het was gewoon niet echt verstandig om dit door te zetten en gelukkig kreeg Ken ineens bijtijds een heldere inval, waar ik het wel mee eens was. Mijn verstand was even tijdelijk buiten gebruik.
Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid