Gelijkenissen

[Naeva 182]

Dit topic gaat over jouw persoonlijke kijk op gelijkenissen uit het Nieuwe Testament.

Gelijkenissen zijn verhalen die tot doel hebben een bepaald idee te verduidelijken. In het Nieuwe Testament staan veel gelijkenissen die door Jezus verteld zijn. Een voorbeeld hiervan is de gelijkenis van het verloren schaap. Dit is mijn lievelingsgelijkenis.

Quote:

Lucas 15 1 Alle tollenaars en zondaars kwamen hem opzoeken om naar hem te luisteren. 2 Maar zowel de Farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’ 3 Jezus vertelde hun toen deze gelijkenis: 4 ‘Als iemand van u honderd schapen heeft waarvan er één verloren is geraakt, laat hij dan niet de negenennegentig andere in de woestijn achter om naar het verdwaalde dier op zoek te gaan tot hij het gevonden heeft? 5 En als hij het gevonden heeft, legt hij het vol vreugde op zijn schouders 6 en gaat hij naar huis. Daar roept hij zijn vrienden en buren bijeen en zegt tegen hen: “Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was.†7 Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die tot inkeer komt dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen inkeer nodig hebben.

Wat mij aanspreekt is, dat Jezus hier vertelt dat het nooit te laat is om bij God terug te mogen komen. Wat je ook hebt gedaan of gedacht, God staat steeds met open armen op je te wachten. Sterker nog, Hij gaat zelfs hard op zoek.

Als het schaap gevonden is is er vreugde in de hemel. Geen verwijten, geen steken onder de gordel achteraf. Nee, alleen maar blijdschap. Mooier kan het toch niet? God is geen boeman, en Hij is niet boos op ons. Hij wil alleen al zijn schaapjes bij elkaar hebben, zodat ze veilig zijn.

Misschien vind je dit wel zoetsappig of flauw klinken, maar ik vind het een mooi en liefdevol beeld. Als ik het even niet zo zie zitten, helpt zo'n verhaal mij weer om de dingen heel puur en helder te bekijken.

Welke gelijkenis spreekt jou het meest aan en waarom?

[Jezz 0]

Mij spreek de gelijkenis van de verloren zoon me het meeste aan. Sowieso vind ik gelijkenissen al erg mooi. Maar deze in het bijzonder. Het is misschien een beetje afgezaagd, maar ik vind het echt!

Het is zo mooi om te weten dat Hij voor je klaarstaat, en altijd voor je wilt zorgen..

Ook de goede herder vind ik erg mooi!

Het heeft een hele erge mooie betekenis, en dat spreekt mij ontzettend aan!

[SW 0]

Quote:

Op zondag 26 juni 2005 21:55:30 schreef Jezz het volgende: Mij spreek de gelijkenis van de verloren zoon me het meeste aan. Sowieso vind ik gelijkenissen al erg mooi. Maar deze in het bijzonder. Het is misschien een beetje afgezaagd, maar ik vind het echt! Het is zo mooi om te weten dat Hij voor je klaarstaat, en altijd voor je wilt zorgen..

Vind ik ook de mooiste!

[gerartje 0]

de zaaier is ook wel mooi, maar idd de verloren zijn blijft het meest aanspreken

[Naeva 182]

Ik vind deze altijd wel een beetje vreemd:

Lucas 16

19 Er was eens een rijke man die gewoon was zich te kleden in purperen gewaden en fijn linnen en die dagelijks uitbundig feestvierde. 20 Een bedelaar die Lazarus heette, lag voor de poort van zijn huis, overdekt met zweren. 21 Hij hoopte zijn maag te vullen met wat er overschoot van de tafel van de rijke man; maar er kwamen alleen honden aanlopen, die zijn zweren likten. 22 Op zekere dag stierf de bedelaar, en hij werd door de engelen weggedragen om aan Abrahams hart te rusten. Ook de rijke stierf en werd begraven. 23 Toen hij in het dodenrijk, waar hij hevig gekweld werd, zijn ogen opsloeg, zag hij in de verte Abraham met Lazarus aan zijn zijde. 24 Hij riep: “Vader Abraham, heb medelijden met mij en stuur Lazarus naar me toe. Laat hem het topje van zijn vinger in water dompelen om mijn tong te verkoelen, want ik lijd pijn in deze vlammen.†25 Maar Abraham zei: “Kind, bedenk wel dat jij je deel van het goede al tijdens je leven hebt ontvangen, terwijl Lazarus niets dan ongeluk heeft gekend; nu vindt hij hier troost, maar lijd jij pijn. 26 Bovendien ligt er een wijde kloof tussen ons en jullie, zodat wie van hier naar jullie wil gaan dat niet kan, en ook niemand van jullie naar ons kan oversteken.†27 Toen zei de rijke man: “Dan smeek ik u, vader, dat u hem naar het huis van mijn vader stuurt, 28 want ik heb nog vijf broers. Hij kan hen dan waarschuwen, zodat ze niet net als ik in dit oord van martelingen terechtkomen.†29 Abraham zei: “Ze hebben Mozes en de profeten: laten ze naar hen luisteren!†30 De rijke man zei: “Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe komt, zullen ze tot inkeer komen.†31 Maar Abraham zei: “Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat.â€â€™

[AkkA 0]

Quote:

Mij spreek de gelijkenis van de verloren zoon me het meeste aan. Sowieso vind ik gelijkenissen al erg mooi. Maar deze in het bijzonder. Het is misschien een beetje afgezaagd, maar ik vind het echt! Het is zo mooi om te weten dat Hij voor je klaarstaat, en altijd voor je wilt zorgen.. Op zondag 26 juni 2005 22:04:52 schreef SanderW het volgende: [...] Vind ik ook de mooiste!

Heb ik een paar weken geleden college over gegeven. Het is in de hele geschiedenis wellicht de meest geliefde gelijkenis. Vooral omdat deze universeel menselijk is. Als jullie het leuk vinden kan ik het inleidende praatje wel hier plaatsen. Bevat wel leuke informatie over de manier hoe de mens in de eeuwen tegen deze gelijkenis heeft aangekeken.

[Aviator 0]

Hai HEster en de rest,

Tja gelijkenissen, ik vind (sommige) ze ook mooi hoewel ik ze ook wel eens heel moeilijk vind! Wel erg leuk dat dit topic gestart is, ik ben heel benieuwd wat mensen erover weten te vertellen...

Zelf wacht ik nog even geduldig af met inhoudelijk reageren omdat ik het een lastig onderwerp vindt...

liiefs diaan

[Naeva 182]

Quote:

Op zondag 26 juni 2005 23:08:58 schreef AkkA het volgende: Als jullie het leuk vinden kan ik het inleidende praatje wel hier plaatsen.

[Luctor 0]

Mij spreekt het verhaal van de Barmhartige Sameritaan het meest aan.

Iemand ligt halfdood langs de kant van de weg, een hoog aangeschreven geestelijke ziet hem liggen maar loopt door, even later komt een eenvoudige sameritaan aanlopen en die verzorgt hem en geeft hem nog geld toe ook. Oftewel: je kan nog zo gelovig zijn, als je niet naar je medemens omkijkt stelt dat niets voor. Zo kijk ik er tegen aan

[Robert Frans 1.537]

Een andere gelijkenis

houdt hij hun voor; hij zegt:

te vergelijken is

het koninkrijk der hemelen

met een mens die

goed zaad zaait in zijn akker;

maar terwijl de mensen slapen

komt zijn vijand;

als hij raaigras heeft gezaaid

midden tussen de tarwe,

gaat hij weg;

wanneer het gewas uitspruit

en vrucht zet,

dan

verschijnt ook het raaigras;

de dienaars van de huismeester

komen bij hem en zeggen:

heer, hebt u niet goed zaad

in uw akker gezaaid;

waarvandaan heeft hij dan raaigras?-

zijn verklaring aan hen is:

een vijandig mens heeft dat gedaan!-

de dienaars zeggen tot hem:

wilt u dan dat we weggaan

en het bijeenlezen?-

maar hij verklaard: nee,

anders zult ge bij het bijeenlezen

van het raaigras tegelijkertijd daarmee

de tarwe uitrukken;

laat allebei samen groeien

tot aan de oogst;

op het moment van de oogst

zal ik tot wie oogsten zeggen:

leest eerst het raaigras bijeen

en bindt het in bundels

om het te verbranden,

maar breng de tarwe samen

in mijn schuur! (Matteüs 13:24-30)

De reden dat deze mij zo raakt, is omdat het op zo'n mooie en verhelderende manier uitlegd waarom er nog kwaad is in de wereld. Het brengt mij troost om te weten dat het kwaad straks 100% kwaad is, maar het goede óók 100% goed. Totdat er geoogst gaat worden.

[Troel 0]

Verloren zoon, duidelijk.

[Aviator 0]

Robert, mooi is die hoewel ook wel eentje om goed door te lezen... Iemand zei gister tegen mij na het bekijken van die gelijkenis: groeit het ontkruid harder?....

[Alexej 0]

Quote:

Op zondag 26 juni 2005 23:23:48 schreef Luctor het volgende: Mij spreekt het verhaal van de Barmhartige Sameritaan het meest aan. Iemand ligt halfdood langs de kant van de weg, een hoog aangeschreven geestelijke ziet hem liggen maar loopt door, even later komt een eenvoudige sameritaan aanlopen en die verzorgt hem en geeft hem nog geld toe ook. Oftewel: je kan nog zo gelovig zijn, als je niet naar je medemens omkijkt stelt dat niets voor. Zo kijk ik er tegen aan

Dat is ook mijn keuze.

Het bevat voor mij de kern van het geloof: (naasten)liefde.

Het blijft als een huis staan als er strijd is over het hoe en wat van het geloof, alle ruzies, interpretaties, kerken etc. wordt door deze passage als onzin afgedaan:

Je bent een christen als je naastenliefde hebt, en het gaat er niet om welke wetten of rituelen je daarnaast erop na houdt.

[AkkA 0]

Hier het document. Lees eens door zou ik zeggen. Ik heb de presentatie vrijwel letterlijk over genomen. Als je iets niet duidelijk is, moet je het maar vragen.

veel leesplezier. Dit is miss ook wel een leuk stuk voor de ongelovige broeders en zusters onder ons.

[Kate 0]

http://forum.credible.nl/misc.php?file=1639

De referer is onjuist.

[AkkA 0]

Inleiding op het verhaal van de Verloren zoon.

Ik zou deze presentatie heel graag erg knallend willen beginnen. Maar aangezien mijn creativiteit me het gehele weekend in de steek heeft gelaten gaat dit niet lukken. Dat komt niet omdat ik niet zelf een heel mooi hedendaagse verloren zoon had kunnen maken, maar omdat deze verwerking bijna onmogelijk de originaliteit van de al eerder gemaakte bewerkingen zou overtreffen. Het meest schitterende voorbeeld dat ik ben tegengekomen en jullie niet wil onthouden is de het toneelstuk van Van Vriesland uit 1925.

Dit stuk speelt in de Oekraïne tijdens de revolutie van 1917. De zoon Ilja, die met veel idealen te strijden is getrokken, keert na 3 jaar terug naar zijn geboorteplaats. De situatie is daar ernstig veranderd blijkt als hij daar terug is gekomen. Zijn ouders zijn zowel moreel als materieel aan lager wal geraakt en zijn jeugdvriendin is getrouwd met een ander.

Hoewel Ilja terugkeert om een rustpunt te vinden en zijn ouders wat geld te schenken, wordt de grond al snel te heet onder zijn voeten. Hij heeft teveel gezien om zich weer in alle onschuld te vestigen. Daarnaast is hij ook beschaamd om het gedrag van zijn ouders.

Toch weten zijn ouders hem over te halen een keer langs te komen. Maar ze herkennen hem niet. Wanneer ze zien dat de naderende vreemdeling rijk is, besluiten ze hem te vermoorden. Als de waarheid aan het licht komt, wordt de vader krankzinnig. De moeder wordt per ongeluk dood geschoten door oprukkende revolutionisten.

Dit is maar een van de vele bewerkingen die er zijn. Ik heb deze bewerking uit het artikel van Van Stralen, ‘Toen kwam hij tot zichzelf.’ Er zullen in deze presentatie een aantal andere bewerkingen centraal staan. Vooral de bewerking van Andre Gide.

Voordat we echter dieper in de stof gaan duiken wil ik kort even aangeven wat voor interpretaties er al zijn geweest van de parabel van de verloren zoon. Vooral bij de psychoanalytische commentaren wil ik even stil staan. Dit is namelijk een benaderingswijze waar je op het eerste ogenblik niet meteen zou komen.

Maar nu eerst even iets over de exegetische commentaren op dit verhaal.

Eerst werd de parabel van de verloren zoon vooral als allegorie gezien.

Redenen daarvoor:

-      Sterk eschatologische verwachting in de eerste eeuwen van het christendom.

-      Christus kon zich niet rechtstreeks uiten door de druk van de machthebber.

Toch zijn waren er onder de mensen die de parabel allegorisch benaderden wel verschillende meningen over de duidingen.

Er zijn een aantal dingen duidelijk.

-      Verbraste vermogen is de wijsheid, het natuurlijke godsbesef en de edele vermogens; De werkgever in het andere land staat voor de koning van de wereld of voor de duivel; De zwijnen staan voor de demonen of de boze begeerlijkheden; Het eten van het kalf staan voor Het Avondmaal en Jezus kruisdood. Het kleed symboliseert de toestand van Adam voor zijn zonde; de ring is de geloofsverbondenheid. De sandalen op de bereidwilligheid standvastig te geloven; De dienaren staan soms voor engelen en soms voor apostelen; de hongersnood is het symbool van geestelijke nood.

Problemen bij:

-      beide broers. Is het christen-jood/heiden, gerechte/zondaar, engel/ mens, tollenaar/verspiller?

Nieuwe impuls voor de belangstelling van deze parabel in de 16e eeuw. Dit is niet verwonderlijk omdat Calvijn en consorten het nogal oneens waren met de goede werken en aflaten en dat soort manieren om zalig te worden. Zij stonden voor een Sola fides (alleen door genade) leer. Slechts door genade kan men zalig worden. In deze context is de verloren zoon natuurlijk een goed voorbeeld om dat idee te onderbouwen.

Heel lang heeft men de tekst dus allegorisch gelezen. Daar komt echter rond 1850 verandering in. Omdat men dan meer de tekst meer los gaat bestuderen van de ideologische veronderstellingen.

Een voorbeeld van een veronderstelling die dan ontstaat, is dat de parabel psychoanalytisch bekeken kan worden. Deze zienswijze zal ik nu behandelen. Omdat hij erg interessant is. En echt los van de context kijkt.

Freud/Young hebben weliswaar zelf niks over deze parabel gezegd, maar hun ideeën worden er wel op toegepast. Bijvoorbeeld door Le Du, tenminste dat zegt hij zelf. Van Stralen zegt in zijn noten eigenlijk dat Le Du vooral zegt zelf Freud toe te passen maar eigenlijk alleen de notie dat het verbrassen van het vaderlijk erfdeel als verkapte vadermoord kan duiden.

Wat zo interessant is aan de psychoanalytische benadering, is de veronderstelling dat de gevoelens, ervaringen en drijfveren van de verloren zoon universeel menselijk zijn.

Le Du ziet in de parabel 4 Fasen:

1: onverdeeldheid: de wil van de vader heerst over zijn zonen, die daar nog probleemloos mee leven. De versmoltenheid tussen de drie mannen is dus sterk. Misschien juist omdat de zonen moreel en materieel afhankelijk zijn van de vader.

2: geboorte: De jongste zoon splitst zich af en heft door het opeisen van zijn erfdeel de primaire gebondenheid op. Hiermee kan hij zich namelijk de voorrechten van de vader, met name het bezit en het seksuele verkeer, ook eigen maken. Er is hier dus eigenlijk sprake van de pubertijd. De oudste zoon blijft in deze zienswijze in de kinderlijke fase steken.

3: gemis: Na alle waarschijnlijk seksuele uitspattingen en het verbrassen van het geld, dit moeten we zien als verkapte vadermoord, komt er leegte. De derde fase luidt ook eigenlijk de volwassenheid in. Juist omdat de jongste zoon nu zelf kan voorzien in zijn behoefte kan hij zijn vader beminnen. De geschenken zijn dan ook alleen symbolisch voor een nieuwe levens wijze.

4: terugkeer en herwonnen inzicht: Hierin onthuld de oudere broer zijn ware aard. Hij is jaloers omdat dit hetgeen was dat hij ook verlangde, maar wenste te onderdrukken.

Dit is een psychologische analyse van het verhaal.

In nog meer op Freud gerichte uitlegging staat het oedipuscomplex centraal. Het achterlaten van de vader is dan te duiden als een omgekeerde Oedipus-situatie.

In het artikel van Van Stralen wordt nog één toepassing van Freud genoemd. Het betreft hierin de toepassing van Mary-Ann Tolbert. Zij typeert Lucas’ parabel als een weerspiegeling van de menselijke geest. De oudste zoon is het superEgo, de vader het Ego en de jongste zoon het ID (verborgen lusten ed.) . Het bewerkstelligen van harmonie door het ego is in deze visie belangrijk.

[Pumba 0]

Ik vind ook de gelijkenis van de Verloren Zoon het mooist! Dat je altijd bij God terug mag komen geweldig toch?

[Jezz 0]

Quote:

Op maandag 27 juni 2005 11:04:22 schreef Pumba het volgende: Ik vind ook de gelijkenis van de Verloren Zoon het mooist! Dat je altijd bij God terug mag komen geweldig toch?

Zeker weten

[Jezz 0]

- dubbelpost -

[Iggi 0]

Eigenlijk spreken alle gelijkenissen mij wel aan.

Er zijn er zoveel met allemaal hetzelfde thema, Gods liefde.

Hij zoekt het verlorene..

Hij bemoedigt..

Hij corrigeert waar nodig..

Soms lees ik er ineens dingen in die ik nog nooit 'gezien' heb.

Matt. 20

1 Het is met het koninkrijk van de hemel als met een landheer die er bij het ochtendgloren op uittrok om dagloners voor zijn wijngaard te zoeken. 2 Nadat hij met de arbeiders een dagloon van een denarie overeengekomen was, stuurde hij hen naar zijn wijngaard. 3 Drie uur later trok hij er opnieuw op uit, en toen hij anderen werkloos op het marktplein zag staan, 4 zei hij ook tegen hen: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard, de betaling zal rechtvaardig zijn.†5 En ze gingen erheen. Rond het middaguur ging hij er nogmaals op uit, en drie uur later weer, en handelde als tevoren. 6 Toen hij tegen het elfde uur van de dag nog eens op weg ging, trof hij een groepje dat er nog steeds stond. Hij vroeg hun: “Waarom staan jullie hier de hele dag zonder werk?†7 “Niemand wilde ons in dienst nemen,†antwoordden ze. Hij zei hun: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard.†8 Toen de avond gevallen was, zei de heer van de wijngaard tegen zijn rentmeester: “Roep de arbeiders bij je en betaal hun het loon uit. Begin daarbij met de laatsten en eindig met de eersten.†9 En zij die er vanaf het elfde uur waren, kwamen naar voren en kregen ieder een denarie. 10 En toen zij die als eersten waren gekomen naar voren stapten, dachten ze dat zij wel meer zouden krijgen. Maar ook zij kregen ieder die ene denarie. 11 Toen ze die in handen hadden, gingen ze bij de landheer hun beklag doen: 12 “Die laatsten hebben één uur gewerkt en u behandelt hen zoals u ons behandelt, terwijl wij het onder de brandende zon de hele dag hebben volgehouden.†13 Hij gaf een van hen ten antwoord: “Beste man, ik behandel je toch niet onrechtvaardig? Je hebt toch ingestemd met het loon van één denarie? 14 Neem dan aan wat je toekomt en ga. Ik wil aan die laatsten nu eenmaal hetzelfde betalen als aan jou. 15 Of mag ik met mijn geld niet doen wat ik wil? Zet het kwaad bloed dat ik goed ben?†16 Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten.’

Deze vind ik persoonlijk zo mooi, terwijl het me ook aanspreek in hoe ben ik..? Hoe reageer ik op iemand die in z'n leven lang hier op aarde een losbandig leven leidt en pas op het laatste moment geroepen wordt door de Heer.

[Levi 145]

Ik vind eigenlijk alle gelijkenissen mooi, maar de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazerus vind ik ook echt bijzonder. De Heer gunt ons hier namelijk ook een kleine blik in het dodenrijk. Dat is tenslotte een gebied waar nog veel vragen over leven bij ieder mens.

[Aviator 0]

Quote:

Op maandag 27 juni 2005 12:41:24 schreef Levi het volgende: Ik vind eigenlijk alle gelijkenissen mooi, maar de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazerus vind ik ook echt bijzonder. De Heer gunt ons hier namelijk ook een kleine blik in het dodenrijk. Dat is tenslotte een gebied waar nog veel vragen over leven bij ieder mens.

Tja en juist die gelijkenis wekt ook weer vragen op Misschien kan jij er iets over vertellen, hoe zij jij het verhaal en welke belangrijke elementen haal jij hieruit?

liefs diaan

[Levi 145]

Hoe ik dat zie? Moeilijk hoor, want het is tenslotte een gelijkenis, dus je kunt er nooit een “vaste†waarde aan toekennen. Je kunt volgens mij nooit zeggen dat er alleen maar dit, of alleen maar dat mee wordt bedoeld.

De beelden die er in beschreven worden vind ik wél duidelijk. Ook omdat die overeenstemmen met dingen die je altijd op TV of radio hoort van paragnosten en zo.

De Heer spreekt ervan dat de rijke man Abraham ziet, terwijl ze toch in het dodenrijk (en daarmee dus zonder aards lichaam) zijn. Hoe weet de rijke man dan dat het Abraham is? Misschien wist hij dat het de “aartsvader†Abraham was, omdat Lazerus “in zijn schoot†zat. In ieder geval lees ik hieruit dat er in het dodenrijk dus wel (zij het dat er geen fysiek lichaam meer is) herkenning en onderscheid is.

Verder zegt de Heer dat de rijke man zei… Ik leidt hieruit af dat er kennelijk dus ook communicatie is. Op welke manier weet ik niet, en daar kun je allerlei theorieën over hebben.

Het voornaamste echter wat ik lees is dat er een kloof was tussen de rijke man en Abraham (en daarmee dus ook Lazerus). Dat die kloof ook geen natuurlijke kloof kan zijn is voor mij wel duidelijk. Ik denk dat hiermee dan ook een kloof bedoeld wordt zoals we die dagelijks ook om ons heen zien. Met sommige mensen in je omgeving heb je een goede band, en met anderen niet. Ook al moet je met die anderen samen werken of zo. We spreken ook wel vaak van “gelijkgestemdenâ€. Ook bestaan er kloven tussen christenen en moslims, en zelfs christenen onderling.

Verder staan er natuurlijk nog wel meer beelden in, maar dan wordt mijn bijdrage echt té lang. Het voornaamste voor mij is dat er een beetje inzicht gegeven wordt in wat Job noemt: Het huis der samenkomst aller levenden.

[AkkA 0]

sommige mensen gaan idd wel heel ver met allegoriseren. Kijk maar naar de inleiding van mn college. Daar staan ongeveel alle dingen allegorisch verklaard in uit de verloren zoon. Ik weet niet of je dan niet misschien een beetje te ver door draaft.

[Aviator 0]

Hai Levi,

Bedankt voor je reactie, tof dat je het 'aandurft'....

Een gelijkenis hoeft naar mijn idee niet geheel waar te zijn, het gaat erom dat er iets mee duidelijk gemakt wordt. Ik weet dus niet zo zeker of we elkaar in de hemel zullen herkennen, het is een gelijkenis...

Wat is nu voor jou de belangrijkste boodschap/ leering die Jezus wilde meegeven aan ons via die gelijkenis?

liefs diaan