Gelovige of ongelovige partner?

[Gast Anon_phpbb]

Dankjewel voor de reacties

[Propje 0]

Quote:

Op donderdag 20 maart 2008 18:59:00 schreef Michie23 het volgende: Even een algemene reactie. Zo erg is het niet om met een ongelovig iemand getrouwd te zijn volgens Paulus in 1 Korinthe 7:10-16: 12 Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. 13 En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. 14 Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig. 15 Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. 16 Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?

gewoon ff een vraag over die tekst; gaat het er daar niet over dat iemand pas later tot bekering komt.. en dan dus al die ongelovige partner heeft?? (ik heb nu even niet de gelegenheid dat op te gaan zoeken)

[mohamed 0]

Quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 12:26:44 schreef Jude het volgende: gewoon ff een vraag over die tekst; gaat het er daar niet over dat iemand pas later tot bekering komt.. en dan dus al die ongelovige partner heeft?? (ik heb nu even niet de gelegenheid dat op te gaan zoeken)

Ik heb de grondtekst eens op deze materie losgelaten en heb mijn mening moeten herzien:

Jezus noemde de Joden een 'ongelovig en verkeerd geslacht' (mat 17,17+mar 9,19+luk 9,14) en aangezien Paulus ook niet geloofd werd door hen (Hand 13,45) kunnen we vastellen dat hij ook de Joden bedoelde.

Het was een bekeerling dus toegestaan om met een Joods iemand te huwen en wat zijn of haar eigen afkomst was, deed er niet meer toe (Rom 10,12) in Christus. Iemand die zich bekeerd had werd niet meer als Jood of Griek gezien.

Hun kinderen zijn de Christenen, welke heilig verklaard zijn (1 Kor 7,14) zodat dit vraagstuk op ons niet meer van toepassing is.

De vraag die wij ons als nakomelingen van de heiligverklaarden nog zouden kunnen stellen is of het nu nog toegestaan is om met een Joods iemand te huwen?

Ben benieuwd wat Karin hier van denkt

[Desirelover 0]

@Mohammed: Een Jood werd door Jezus dus als ongelovig gezien. Maar een ongelovige is toch ook ongelovig? En die zou dan toch net zo behandeld moeten worden als een Jood? Of heb ik dat nu fout..

[mohamed 0]

De Joden die zich lieten dopen door Johannes werd de zonde vergeven en zij werden daarna niet meer gezien (Rom 10,12) als Joden. Deze groep had zoals Paulus het noemde, de oude mens (Kol 3,9) uitgedaan. Doch waren er ook vele Joden die zich niet bekeerden, hun oude identitieit wilden behouden en daardoor Jezus loochenden. Zij wilden zich wel met gekruiste vingers laten dopen in de hoop het oordeel te ontvluchten, maar daar stak Johannes een stokje voor:

Mat 3,7       

Hij dan, ziende velen van de Farizeeën en Sadduceeën tot zijn doop komen, sprak tot hen: Gij adderengebroedsels! wie heeft u aangewezen te vluchten van de toekomende toorn?

Vanaf Christus' tijd was het Jodendom pure godslastering geworden en degenen die er trouw aan bleven werden door Jezus en Johannes adderengebroedsels (Mat 23,33) genoemd. Om het Jodendom te praktiseren is geen geloof nodig en sinds Jezus' komst is alles wat niet uit geloof is (Rom 14,23) zonde geworden.

Joh 15,24       

Indien Ik de werken onder hen niet had gedaan, die niemand anders gedaan heeft, zij hadden geen zonde; maar nu hebben zij ze gezien, en beiden Mij en Mijn Vader gehaat.

Er is dus een essentieel verschil tussen ongelovige Joden en mensen die niet beter wisten. De Farizeeën en Sadduceeën hadden Jezus aan het werk gezien en daarom was hun ongeloof zonde. Van een gelijke behandeling kan geen sprake zijn geweest, omdat dit tegenover de mensen die er niet bij waren oneerlijk zou zijn geweest in mijn optiek.

[Desirelover 0]

@ mohammed: Ik heb dus nu wel verkering met een jongen, hij geloofd alleen niet. Zelf heb ik er wel verdriet van, maar ik kan het accepteren. Mijn ouders vinden het alleen niet leuk! Zij begrijpen het niet.

Verder als je de engelse bijbel erbij pakt, dan zie je wel duidelijk dat Paulus zelf vers 12 heeft toegevoegd. Er staat namelijk 1 corintians 7:12 To the rest I say tis (I, not the Lord): If any brother has a wife who is not a believer and she is willing to live with him, he must not divorce her. De rest is het zelfde als het Nederlandse gedeelte. Maar dat vond ik even opvallend.

Verder wat zouden jullie doen? Het uitmaken, omdat hij niet geloofd, of het proberen? Ik zelf denk aan het proberen

[mohamed 0]

Dat is waar, maar het gaat over Joden zoals ik heb aangetoond, dus of je vriend aan de term ongelovige voldoet durf ik aan de hand van die vers niet te beweren, mits ie het Jodendom praktiseert.

[Étoile 0]

Quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 08:07:05 schreef mohamed het volgende: [...] Hou je me in de gaten? Op de vorige pagina heb ik gereageerd maar daar ben jij niet op ingegaan. Ik ben gehuwd met een ongelovige vrouw. Jij probeert haar indirect te vermoorden als je zegt dat Paulus liegt. Toon jij me maar aan middels verzen uit de Bijbel waar duidelijk uit blijkt dat Paulus zich vergistte en anders verwacht ik een excuus van je. [...] Amen.

Ik begrijp je opwinding niet helemaal. Heb ik je ergens beledigd? Dat was in ieder geval niet de bedoeling. Noch heb ik gezegt dat ik je vrouw wil vermoorden ofzo, laat staan dat ik begrijp hoe ik dat indirect moet doen. Licht eens een beetje nader toe .

Ik zat me trouwens af te vragen: ben je eerst getrouwd en ben je later tot geloof gekomen of was je al gelovig en ben je met een ongelovige vrouw gehuwd?

Voordat ik verder inhoudelijk zal kijken, dacht ik dat het natuurlijk eigenlijk logisch is dat we een andere visie op deze kwestie hebben. We hebben beide een keuze gemaakt en die verschilt blijkbaar. Zowel jij (neem ik aan ) als ik geloven het juiste gedaan te hebben met die keuze. En ik wilde gewoon even benadrukken dat ik wel respect heb voor jou keuze. Ik ben alleen dus nog benieuwd naar jou interpretatie van wanneer Paulus zegt dat het niet de wil van de Here is die hij gaat zeggen maar wat hij zelf verstandig acht. (crap, ik kan het vers even neit meer vinden, maar ik heb het eerder dit topic wel aangehaald )

edit: En je andere vraag: Tuurlijk houd ik je in de gaten . Ik ben mod, ik houd een boekje bij over iedereen

[mohamed 0]

Quote:

Op zondag 23 maart 2008 19:11:55 schreef Karin het volgende: [...] Ik begrijp je opwinding niet helemaal. Heb ik je ergens beledigd? Dat was in ieder geval niet de bedoeling. Noch heb ik gezegt dat ik je vrouw wil vermoorden ofzo, laat staan dat ik begrijp hoe ik dat indirect moet doen. Licht eens een beetje nader toe . Ik zat me trouwens af te vragen: ben je eerst getrouwd en ben je later tot geloof gekomen of was je al gelovig en ben je met een ongelovige vrouw gehuwd? Voordat ik verder inhoudelijk zal kijken, dacht ik dat het natuurlijk eigenlijk logisch is dat we een andere visie op deze kwestie hebben. We hebben beide een keuze gemaakt en die verschilt blijkbaar. Zowel jij (neem ik aan ) als ik geloven het juiste gedaan te hebben met die keuze. En ik wilde gewoon even benadrukken dat ik wel respect heb voor jou keuze. Ik ben alleen dus nog benieuwd naar jou interpretatie van wanneer Paulus zegt dat het niet de wil van de Here is die hij gaat zeggen maar wat hij zelf verstandig acht. (crap, ik kan het vers even neit meer vinden, maar ik heb het eerder dit topic wel aangehaald ) edit: En je andere vraag: Tuurlijk houd ik je in de gaten . Ik ben mod, ik houd een boekje bij over iedereen

Karin, Paulus bedoelde met de ongelovigen de Joden, zie mijn voorlaatste reactie.

[utrecht 0]

Quote:

Op zondag 23 maart 2008 14:30:53 schreef Desirelover het volgende: Verder wat zouden jullie doen? Het uitmaken, omdat hij niet geloofd, of het proberen? Ik zelf denk aan het proberen

Het proberen, als het dan niet lukt heb je er alleen maar van geleerd. Ik heb zelf namelijk ook een vriend die niet christen is. Ik vind dat op sommige momenten heel moeilijk, maar hij luistert wel naar me en begrijpt op een of andere manier wel waarom ik wil geloven. Ik zou het echt geweldig vinden als hij ooit tot geloof komt, alleen weet ik niet of dit ooit gaat gebeuren. Ik hoop in ieder geval dat onze relatie standhoud mede omdat hij 6 jaar ouder is dan ik en in het leger zit. april 2009 moet hij naar Afghanistan, dat vindt ik vooral heel erg moeilijk...

[Stukje 2 0]

Ik lees in veel reacties dat met hoopt/verwacht dat de ongelovige partner gaat geloven, maar is dat niet net zo realistisch als hopen/verwachten dat de gelovige partner ongelovig wordt?

Mijn ervaring is dat er niet persé een keuze gemaakt hoeft te worden voor het een of het ander, als je maar bereid bent om met elkaar te praten, met de nadruk op MET en dus niet alleen TEGEN elkaar.

[vrijeFreddy 0]

Hallo en welkom op dit forum,

Ik ben het met je eens dat het onredelijk is om in een relatie verwachtingen van elkaar te stellen en al helemaal over je levensovertuiging. Mijn ervaring is dat je altijd voorzichtig moet zijn als gesprekken over geloof, geld en politiek gaan. Gesprekken over deze onderwerpen kunnen gemakkelijk spanningen opwekken.

Tot nu toe ben ik alleen nog maar verliefd geworden op ongelovige meisjes en nog nooit op een christelijk meisje.

Helaas ben ik afgewezen, maar als ik een relatie met één van die meisjes zou hebben, dan zou ik allang blij zijn dat ze voor mij gekozen heeft, terwijl ik een christen ben.

Misschien dat ze pas later in de relatie erachter komt dat ik christen ben, maar ook dan zou ik allang blij zijn als zij ondanks mijn geloof de relatie zou willen voortzetten.

[Stukje 2 0]

Gesprekken over geloof, geld en politiek kunnen inderdaad snel ontaarden in een welles/niets-spelletje en dat komt naar mijn mening doordat men zich niet openstelt voor de standpunten van de "tegenpartij". Je hoeft het niet altijd eens te zijn met elkaar, maar begripvol met elkaar omgaan zou wel moeten kunnen....Hoewel, dat is niet altijd even gemakkelijk, want, om maar even in de juiste stemming te blijven, veel mensen preken toch voornamelijk voor eigen parochie

---

Samengevoegd:

Ps. bedankt voor het welkom

[vrijeFreddy 0]

Ja, dat onbegrip komt volgens mij voort uit een gebrek aan inlevingsvermogen. En dat gebrek aan inlevingsvermogen is er meestal, omdat mensen nooit iets hebben meegemaakt op het gebied waarop ze zich zouden kunnen inleven. Daarom blijven ze misschien op hun eigen gebied, of zoals jij het noemt: parochie.

Hoe dan ook als ik een ongelovig meisje zou krijgen, zou ik God op de blote knieën danken. Niet omdat ze ongelovig is, maar omdat ik dan überhaupt een partner heb. En dat ze ongelovig is, zal me een zorg wezen, dat zou wel het laatste zijn waar ik me druk om maak. Het is veel belangrijker om op zoek te gaan naar een manier om de relatie in stand te houden, dat lijkt me al moeilijk genoeg.

En als ze dan haar leven aan mij slijt, zal God haar sparen dankzij mijn geloof en haar keuze voor mij.

[Stukje 2 0]

Je weet dat veel mensen niet geloven dat jouw toekomstige vriendin gespaard zal blijven omdat ze ongelovig is? Of bedoel je met "gespaard blijven" iets anders dan het leven na de dood?

[vrijeFreddy 0]

Ja, ik bedoelde dat zij dan zou leven blijven na de dood.

---

Samengevoegd:

Oh ja, en ik weet ook van sommige mensen dat ze er moeite mee hebben om dat zo te geloven. Daarom zetten ze zichzelf ook aan tot het preken of evangeliseren, maar ik kan je zeggen dat ik zelf ook op evangelisch gebied actief ben geweest en daardoor nu heel eenzaam ben. Ik denk dat ik verkeerd geëvangeliseerd heb.

[Kluivertnr1 0]

Quote:

Op dinsdag 08 juli 2008 17:37:27 schreef vrijeFreddy het volgende: Ja, ik bedoelde dat zij dan zou leven blijven na de dood. Samengevoegd: Oh ja, en ik weet ook van sommige mensen dat ze er moeite mee hebben om dat zo te geloven. Daarom zetten ze zichzelf ook aan tot het preken of evangeliseren, maar ik kan je zeggen dat ik zelf ook op evangelisch gebied actief ben geweest en daardoor nu heel eenzaam ben. Ik denk dat ik verkeerd geëvangeliseerd heb.

Dat laatste is wel bijzonder om dat te horen. Bijzonder in die zin dat je op dat moment waarschijnlijk wel wist dat je het op een 'goede manier' zou doen. Je hebt vast geen hele verkeerde dingen gezegd, waar je nu spijt van hebt. Of zijn er dingen die je hebben 'geklemd'? Dus bv uitspraken die toch anders hadden gemoeten, als je zo op die tijd terug kijkt?

Maar goed, het is een gedachte van jou. Dus je denkt eigenlijk dat, doordat je ge-evangeliseerd hebt, je nu eenzaam bent geworden? Begrijp ik het zo goed?

[vrijeFreddy 0]

Ja dat heb je goed. Ik was wel heel erg met God bezig en zo. En ik heb ook niet echt verkeerde dingen gezegd. Of ja soms wel dan. Waar het zich om gaat, is dat mijn intentie goed was, maar om de één of andere reden deed ik dat omdat medearbeiders dat ook deden. Maar hoe langer ik het deed, hoe meer ik het gevoel kreeg dat het niet juist is op die manier zoals ik (wij) het deed.

Wij spraken gewoon vreemde mensen aan op het 3-landenpunt en hoorden er later nooit meer iets van. Het zijn niet zo zeer de uitspraken die me beklemmen (hoewel ik op dat gebied soms ook wel eens fouten maakte), maar het gaat zich mij om de manier van hóe wij het deden. Ook in de kerk werden we flink gemanipuleerd en de 1e 18 maanden had ik dat niet eens in de gaten.

Al die tijd heb ik best streng christelijk geleefd, terwijl ik die beter had kunnen besteden aan het maken van vrienden. Daar zouden zowel mijn vrienden, alsook ik zelf belang bij hebben gehad.

[Alice D 0]

Ik heb zaterdag een date met een hele leuke en lieve jongen, alleen heeft hij niks met het geloof en begrijpt het ook niet. Hij respecteert het wel hoor, dat ik christen ben. Maar hij is atheistisch opgevoed.

Moet ik nu wel met hem uit gaan? Ik ben echt ontzettend verliefd!!! Maar ik wil dat niets en niemand tussen mij en Hem in komt te staan. Moet ik met hem praten over God? Of op zoek gaan naar een christen?

Meestal ben ik best wel zeker van mezelf maar nu weet ik ut effe niet meer.

[Sacerdos 0]

Gewoon lekker met hem uitgaan en maak hem jaloers dat hij gaat vragen wat heb jij dat wil ik ook en dan heb je ingang tot hem om te praten over je Geloof Christelijk Geloof het moet van je afstralen;al zo door houding en gebaar kan er al veel gebeuren je bent anders als het goed is een Christin en dat moet te zien zijn. Een Militia Christi.

[Alice D 0]

Hoe moet ik hem dan jaloers maken, dat snap ik niet echt. En of het van mij afstraald weet ik niet, ik ben ook maar een zondig mens met al hjaar fouten en gebreken. En die jongen is echt heel erg lief, hij is echt goed voor iedereen. Helpt zijn dementerende oma vaak in huis, is heel leuk met mijn kleine zusje. Hij heeft echt wel zn hart op de goede plek zitten. Hoe kun je dan het verschil zien tussen een christen en een atheist?

[Stukje 2 0]

Ik snap niet zo goed wat het probleem is (eigenlijk wel, maar toch ook weer niet): als je relatie met God het allerbelangrijkste is, in hoeverre zou een relatie met een ongelovig iemand dan anders zijn dan een relatie met een gelovig iemand? Als God bij jou op de eerste plaats komt, dan maakt het daarvoor toch weinig uit wie of wat op plaats 2 komt? Dat het bepaalde dingen gemakkelijker maakt (praten over je geloof etc.), dat is een ding wat zeker is, maar aan de andere kant, wie weet of God je niet in deze situatie heeft gebracht om: 1. je geloof te "testen" 2. jou de gelegenheid te geven iemand anders ook met het geloof in aanraking te brengen 3. jou de gelegenheid te geven ook met andersdenkenden van gedachten te wisselen?

Het is natuurlijk niet zo dat het hebben van hetzelfde geloof een garantie is voor een goede relatie. Als deze jongen voor jou 100 % de ware is (nu loop ik natuurlijk wel heeeeel erg op de zaken vooruit), waarom zou je dan genoegen nemen met iemand die voor 80 % de ware is (hoewel het dan natuurlijk niet meer de ware kan zijn hahaha), maar die hetzelfde gelooft als jij?

Uit ervaring kan ik zeggen dat dit misschien wel een goede gelegenheid kan zijn om je eigen geloof uit te diepen en om iemand anders er voor te interesseren.

Niet geloven in een god is ook een vorm van geloof want niemand kan bewijzen dat er wel of niet iets is.

[Alice D 0]

Ik vraag me af in hoeverre je iets kunt opbouwen samen, als hij het belangrijste in je leven niet zal begrijpen.

[JoostG 27]

Quote:

Op donderdag 11 september 2008 13:44:05 schreef Alice D het volgende: Ik vraag me af in hoeverre je iets kunt opbouwen samen, als hij het belangrijste in je leven niet zal begrijpen.

Simpel. Er over praten. Mijn vriendin is ook niet gelovig en juist hierdoor hebben we soms erg leuke gesprekken over het geloof. Buiten dat gaan we binnenkort samen een cursus 'geloven' volgen (nu verwacht ik dat ik het meeste wel weet, maar ok )

Wat Stukje 2 zegt kan ik dan ook volledig beamen.

Ok, het zit wat eenzaam in de kerk maar daar ging ik toch al naartoe voor Christus, niet voor de gezelligheid

[mohamed 0]

Quote:

Op woensdag 10 september 2008 02:18:18 schreef Alice D het volgende: Hoe moet ik hem dan jaloers maken, dat snap ik niet echt. En of het van mij afstraald weet ik niet, ik ben ook maar een zondig mens met al hjaar fouten en gebreken. En die jongen is echt heel erg lief, hij is echt goed voor iedereen. Helpt zijn dementerende oma vaak in huis, is heel leuk met mijn kleine zusje. Hij heeft echt wel zn hart op de goede plek zitten. Hoe kun je dan het verschil zien tussen een christen en een atheist?

Paulus zei dat de man door de gelovige vrouw geheiligd is (1 Kor 7,14) en daarom hoef je nergens over in te zitten! Als hij zoals je zegt het hart op de goede plaats heeft, dan moet jij je hoofd daar wel hebben! Lijkt me een goed begin!

p.s. mijn vriendin is ook niet gelovig, soms wel eens jammer omdat ik er graag over praat, maar dat zij dan maar zo.