Gelovige of ongelovige partner?

[degelovige 0]

-edit-

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zondag 27 januari 2008 14:18:42 schreef Maxized het volgende: Mensen moeten zich niet zo laten beperken door het geloof van de partner in de partnerkeuze. Liefde komt toch van God? Of is het tegenwoordig ook al een middel van de duivel om je bij God wel te halen?

Een moeder kan soms ook zoveel van haar kind houden dat ze dat kind teveel beschermt en het kind zich daardoor niet goed kan ontplooien.. Liefde kan ook een obsessie zijn.. dus nee, liefde is niet automatisch goed in mijn ogen.

Bovendien; verliefdheid, waar het meestal mee begint is geen liefde dus je kunt gewoon zelf kiezen; ga ik mee met die verliefdheid om het vervolgens over te laten gaan in liefde of negeer ik de verliefdheid gewoon?

[mohamed 0]

Quote:

Op zaterdag 26 januari 2008 02:39:42 schreef Gladness het volgende: [...] Mooi gezegd. Ik ben ook super gelukkig met mijn man en ik weet zeker dat hij (nu dus ongelovig) zeker God leert kennen. Ik denk altijd zo: ik heb nu 6 jaar met mijn man (2 maanden getrouwd) en en ik ben zelf 2,5 jaar gelovig. Moet ik hem dan laten vallen, omdat hij niet gelovig is, NEE. Wij zijn gelukkig, we accepteren elkaar en ik hem niet voor niks leren kennen. Ook al geloofde ik toen niet in God, ik geloof nu, dat God hier een bedoeling mee heeft. En ik heb gelukkig wel christelijke vrienden waar ik wel over het geloof mee kan praten, want dat is wel erg belangrijk. Met mijn man kan dat niet te vaak en het is meestal kort

Misschien heb je 'm al gelezen, maar ik wil je de volgende vers van Paulus niet onthouden:

'Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door de man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.(1 Kor 7,14)'

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 18 februari 2008 17:18:51 schreef degelovige het volgende: Ik denk niet zo in hokjes en zuilen en vind het helemaal niet belangrijk of mijn partner christelijk moet zijn of niet. De essentie is de liefde die tussen 2 personen ontstaat. Wat wel zo is is dat als je partner christelijk zou zijn, deze je beter zou kunnen begrijpen, ook uit je handelen etc.

Het voordeel van een ongelovige partner is dat ze een frisse kijk heeft op de Bijbel

[degelovige 0]

-edit-

[mohamed 0]

Een Christen is sneller geneigd iets te geloven mss uit vrees dat de Bijbel anders niet klopt, terwijl een ongelovige gevoelsmatig niets op het spel heeft te staan en daardoor objectiever kan zijn.

Zoals de meeste Christenen bv Genesis interpreteren, als zijnde absoluut begin of puur symbolisch, gaat dat er bij een kritisch ongelovige partner niet in. Dat houdt je scherp en nodigt uit tot andere mi meer realistische invalshoeken.

En er worden meer mensen geheiligd als gelovigen met ongelovigen huwen. Ik denk daarom dat het zelfs beter is.

[Propje 0]

je trouwt toch met iemand waarmee je in de basis t zelfde denkt?! Als je qua de belangrijkste dingen in je leven al niet op 1 lijn zit lijkt me dat erg lastig worden..

Kijk als je al in een relatie zit, en de 1 bekeert zich en de ander niet zeg ik echt niet dat je die relatie dan meteen moet stoppen ofzo..

Maar als je iets nieuws begint dan zie je die verschillen toch al heel snel en heel duidelijk? Christelijk geloof bepaalt toch ook je visie op alles? Dat zou toch in ieder geval zo moeten zijn?

Mja ik hoor dan welles van mede-christenen dat ze de hoop hebben dat die partner zich nog wel gaat bekeren en dat het dan allemaal goedkomt enzo.. dan komen ze met kreten als ' hij/zij weet er nog niks van maar is best geinteresseerd'.. maar waarom niet eerst kijken of die partner zich echt wil verdiepen in christelijk geloof en daarna pas over dingen als een relatie beginnen?

Ik snap trouwes best dat je zwaar verliefd kan raken op iemand die niet christelijk is.. maar er verder mee doorgaan is toch echt je eigen keuze toch?!

[Étoile 0]

Inderdaad Sowieso is je hele visie op liefde al anders.

@mohamed. Bij De tekst uit 1 korinthe vermeld Paulus duidelijk dat dit zijn eigen visie is en níét die van de Here.

Overigens is mijn ervaring dat jongens die zeggen er wel open voor te staan e.d. dit niet echt zijn, maar het wel gewoon accepteren. Als in: joh, als jij er prettig bij voelt, prima. Maar ga mij er niet in betrekken.

Ik denk dat het af te raden is om een relatie met een ongelovige aan te gaan. Je huwelijk en later je gezin moet een veilige basis zijn. Een plek waar je jezelf kan zijn en waar je elkaar begrijpt. En vooral dat laatste is niet mogelijk bij een relatie tussen een gelovige en een ongelovige.

Daarnaast is het denk ik ook niet correct om een relatie in te gaan onder het mom van : dan gaat hij misschien bekeren door mij o.i.d. . Je hoeft zo iemand natuurlijk niet uit je leven te gooien, maar ga er geen relatie aan. Ik denk dat het andersom moet gaan. Eerst hij/zij ook christen dán pas een relatie.

Mijn laatste ervaring is dat mocht je wel in een relatie gaan met een niet-christen en het blijkt dat het niet werkt omdat je beide hele andere visies hebt op liefde, geluk, huwelijk en seksualiteit. Die persoon ontzettend gekwetst raakt door jou toedoen. Omdat jij niet zo verstandig bent geweest die relatie niet aan te gaan.

[degelovige 0]

-edit-

[Eline--- 0]

Mijn partner is gelovig. Niet hetzelfde geloof, maar toch gelovig. We geloven in een God..... Maar hij is bereid om mijn geloof met hem te delen. Daar ben ik en God erg dankbaar voor.

Verder is hij natuurlijk lief aardig, netjes opgevoed, sociaal en heeft dezelfde hobby!

[mohamed 0]

Quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 16:39:32 schreef KarinW het volgende: Inderdaad Sowieso is je hele visie op liefde al anders. @mohamed. Bij De tekst uit 1 korinthe vermeld Paulus duidelijk dat dit zijn eigen visie is en níét die van de Here.

Bedoel je dat Paulus zichzelf tegensprak (hand 20,24) of verschilde van mening met God?

Paulus verwijst in 1 kor 7,10 naar wat God gezegd (Mal 2,14+Mat 5,32+19,19+Mar 10,11+Luk 16,18) heeft en legt de betekenis aan ons uit. Paulus sluit datzelfde hoofdstuk af met de woorden:

'En ik meen ook de Geest Gods te hebben.(1 Kor 7,40)'

Aangezien er niet staat 'soms' is het natuurlijk grote onzin om te suggereren dat Paulus soms zonder Gods Geest adviseerde en mogelijk mensen hun geweten bezwaarde.

Dus als twee gelovigen elkaar vinden, zijn er twee geheiligd, maar als twee gelovigen ieder een ongelovige partner vinden, zijn het er vier. Jij suggereert eigenlijk dat de gelovigen in het laatste geval, het misschien in de hemel zonder partner moeten stellen, omdat Paulus namens zichzelf sprak. Als dat zou kloppen, betekent dit dat hij zichzelf elders tegenspreekt.

'Maar ik acht op geen ding, noch houd mijn leven dierbaar voor mijzelf (Hand 20,24)'

Wat Paulus zei neem ik ter harte, want ik geloof dat hij Gods Geest had. Ook geloof ik in het eerste gebod, heb uw naaste lief.

'Die niet liefheeft, die heeft God niet gekend; want God is liefde.(1 Joh 4,8)'

[hopeloos 0]

Quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 16:39:32 schreef KarinW het volgende: Inderdaad Sowieso is je hele visie op liefde al anders.

Leg uit?

Quote:

Ik denk dat het af te raden is om een relatie met een ongelovige aan te gaan. Je huwelijk en later je gezin moet een veilige basis zijn. Een plek waar je jezelf kan zijn en waar je elkaar begrijpt. En vooral dat laatste is niet mogelijk bij een relatie tussen een gelovige en een ongelovige.

Je zegt nogal stellig dat dit niet mogelijk is. Waar baseer je dat op? Toevallig begrijpen mijn vriend en ik elkaar prima. Hij begrijpt waar mijn geloof vandaan komt en ik begrijp waar zijn ongeloof vandaan komt.

Heeft elkaar begrijpen niet vooral te maken met communicatie? Je hoeft niet exact hetzelfde te zijn om een goede relatie te kunnen hebben lijkt me....

Quote:

Mijn laatste ervaring is dat mocht je wel in een relatie gaan met een niet-christen en het blijkt dat het niet werkt omdat je beide hele andere visies hebt op liefde, geluk, huwelijk en seksualiteit. Die persoon ontzettend gekwetst raakt door jou toedoen. Omdat jij niet zo verstandig bent geweest die relatie niet aan te gaan.

Het is niet per definitie de fout van 1 persoon als het niet blijkt te werken

Je gaat met z'n tweeen een relatie aan. Als dan blijkt dat het uiteindelijk toch niet gaat, is dat jammer, maar als je zo redeneert als jij kan je maar beter nooit een relatie aangaan. Wat jij zegt gaat namelijk net zo goed op voor een relatie tussen twee christenen. Ook daar kan je andere visies hebben op bepaalde dingen, waardoor het uiteindelijk stuk loopt.

[Propje 0]

Quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 19:33:01 schreef degelovige het volgende: @Jude: Ik ben het niet geheel met je eens. Je hebt gelijk wat betreft de overeenstemming tussen beide partners omtrent de belangrijkste punten in het leven. Maar het gaat naar mijn idee ook om de waarde die je hecht aan bepaalde punten. Ik heb er zelf nooit echt veel waarde aan gehecht dat mijn partner gelovig is, meer bij de punten dat mijn partner aardig en lief moet zijn. Het geloof is voor mijzelf een belangrijk punt hoor, maar van mij hoeft mijn partner niet zo zeer gelovig te zijn. Als die maar lief en aardig is, en netjes is opgevoed etc..

ja hier ben ik t wel helemaal met jou eens. Het gaat er idd om waar jij de waarde aan hecht..

Jij wil een aardige en lieve partner.. (ik trouwes ook hoor ) Maar ik heb er wel de extra 'eis' bij dat hij christelijk moet zijn.. omdat ik bij alles wat ik doe/denk mn christen-zijn probeer (!) te betrekken..

Het is niet dat ik iedereen hier met n onchristelijke partner ff wil gaan veroordelen.. maar ik snap serieus niet hoe je samen kan zijn met iemand die t belangrijkste in jouw leven al niet deelt.. want ergens begrijp je elkaar dan toch helemaal niet? je kunt elkaars visie wel 'respecteren' en 'accepteren' maar elkaar echt begrijpen doe je niet..

[Étoile 0]

Quote:

Op woensdag 20 februari 2008 08:46:20 schreef hopeloos het volgende: [...] Leg uit?

Vooral waar liefde vandaan komt. Zonder God zou er geen liefde zijn.

Quote:

[...] Je zegt nogal stellig dat dit niet mogelijk is. Waar baseer je dat op? Toevallig begrijpen mijn vriend en ik elkaar prima. Hij begrijpt waar mijn geloof vandaan komt en ik begrijp waar zijn ongeloof vandaan komt. Heeft elkaar begrijpen niet vooral te maken met communicatie? Je hoeft niet exact hetzelfde te zijn om een goede relatie te kunnen hebben lijkt me.... [...]

Maar als hij begrijpt waar jou geloof vandaan komt (namelijk van de Here God). Waarom gelooft hij dan niet?

Quote:

Het is niet per definitie de fout van 1 persoon als het niet blijkt te werken Je gaat met z'n tweeen een relatie aan. Als dan blijkt dat het uiteindelijk toch niet gaat, is dat jammer, maar als je zo redeneert als jij kan je maar beter nooit een relatie aangaan. Wat jij zegt gaat namelijk net zo goed op voor een relatie tussen twee christenen. Ook daar kan je andere visies hebben op bepaalde dingen, waardoor het uiteindelijk stuk loopt.

Sja, ik was wel degene die de schuld kreeg. Al was het natuurlijk niet het enige waar het op stuk liep. En weet je, ik heb me nog nooit zo'n rotwijf gevoeld als toen.

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het echt heel tof dat jij een goede relatie hebt met een niet-gelovige en ik hoop dat het voor altijd blijft. Maar voor mezelf is het gewoon heel duidelijk. Ik kan dat niet.

[degelovige 0]

-edit-

[hopeloos 0]

Quote:

Op woensdag 20 februari 2008 10:59:30 schreef KarinW het volgende: [...] Vooral waar liefde vandaan komt. Zonder God zou er geen liefde zijn.

Tja... Ik vind dat eigenlijk niet veel uitmaken verder. Liefde is liefde en of het nou van God komt of van de paashaas, dat verandert niets aan wat het is volgens mij...

Quote:

Maar als hij begrijpt waar jou geloof vandaan komt (namelijk van de Here God). Waarom gelooft hij dan niet?

Zo makkelijk ligt dat helaas niet....

Quote:

Sja, ik was wel degene die de schuld kreeg. Al was het natuurlijk niet het enige waar het op stuk liep. En weet je, ik heb me nog nooit zo'n rotwijf gevoeld als toen. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het echt heel tof dat jij een goede relatie hebt met een niet-gelovige en ik hoop dat het voor altijd blijft. Maar voor mezelf is het gewoon heel duidelijk. Ik kan dat niet.

Tja Er moet altijd iemand de zondebok zijn en over het algemeen is dat degene die het uitmaakt... Maargoed, da's gewoon het rotte van een relatie aangaan met iemand. Je neemt altijd een risico dat je allebei verdrietig en gekwetst achterblijft.

Ik snap trouwens best dat je zelf geen relatie meer wilt aangaan met iemand die niet-christelijk is. Het risico dat het niet goed gaat is inderdaad een heel stuk groter.

[esthervanbuuren 0]

Mijn partner is geen christen om de reden dat ik tien jaar niet in de kerk ben geweest en in die tijd ben ik hem tegen gekomen.

Maar hij is wel christelijk opgevoed en heeft een heel goed karakter.

op de vraag hoe je dat doen of hij in de ... zal komen en ik eventueel in de hemel kan ik kort zijn. nou ja ik zal het proberen.

Ik ben opgevoed als getuigen van Jehovah en weet dus wat het is om mensen te veroordelen.

Ik doe dat niet, God oordeeld wij Niet.

er staat ergens '''wie oordeeld zal door het oordeel vergaan,,,.

[Étoile 0]

@Mohamed: als je dan ook vers 12 leest

@hopeloos: hoe ligt het dan wel?

[hopeloos 0]

Quote:

Op dinsdag 26 februari 2008 17:22:38 schreef KarinW het volgende: @hopeloos: hoe ligt het dan wel?

Ik heb niet zoveel zin om daarop in te gaan eigenlijk

Dan gaat het namelijk meer over mijn vriend dan over mij en ik weet dat hij het niet echt op prijs gaat stellen als ik hier over hem loop te praten.

Vandaar dus...

[Étoile 0]

Oh, ik bedoelde ook niet dat je je gansche persoonlijke leven met/van je vriend hier neer moest knallen hoor , maar ik was meer benieuwd hoe jij het 'begrijpen' dan ziet zegmaar. Anyway, je mag natuurlijk zelf weten of je antwoord of niet .

[Stephanie1990 0]

Zou wel graag een christelijke vriend willen ja

[Gast Anon_phpbb]

hoi,

Ik heb sinds 2 jaar een relatie met een gelovige vriend. Ik zelf ben niet gelovig. Hij is echt helemaal geweldig. En we houden ook echt heel veel van elkaar. We zitten nu op een punt of we wel verder met elkaar moeten. Hij wil echt dat ik ga geloven over een tijdje. Persoonlijk vind ik dit heel moeilijk en het voelt of ik echt iets moet van iemand. Ik weet wel dat ik gewoon eerlijk moet zijn enzo, maar ik weet ook dat ik hem kwijt raak als ik dus niet meer ga geloven. Ik vind dit echt heel erg dat iemand waar je van houdt dat diegene verlaat door het geloof. Ik kan niet geloven dat het geloof dit van je vraagt.

Ik heb er niet veel verstand van.

Kan iemand mij advies geven?

[Étoile 0]

@Mohamed. Ik zou het prettig vinden als je nog zou reageren, helemaal omdat je het citaat overal in verschillende topics gebruikt.

@Sunila. Dat lijkt me een hele lastige situatie. Wat ik je alleen wil zeggen, is dat iemand niet bijv. student, vakkenvuller en christen is. Maar iemand is christen. Als christen is hij student en vakkenvuller. Begrijp je waar ik een beetje op doel? Het geloof is niet een aspect in je leven, maar het is wie je werkelijk bent. Het kan dus ook heel moeilijk zijn voor iemand om samen te leven in een liefdesrelatie omdat zijn partner nooit helemaal zal begrijpen wie hij is.

Als je dit topic doorleest zul je zien dat sommige christenen dit wel kunnen (bijvoorbeeld hopeloos) Een relatie tussen een gelovige en een ongelovige is dan ook niet gedoemd te mislukken. Er is alleen misschien een grotere kans dat het niet lukt. Dat het na 2 jaar pas op dit punt komt, is denk ik erg moeilijk voor jou. Ik denk dat het belangrijk is dat jullie er met z'n tweeën over blijven praten en dat je hem zult respecteren in zijn keuze. Ook als die is dat hij het met je uitmaakt.

[hopeloos 0]

Quote:

Op woensdag 19 maart 2008 19:55:58 schreef Sunila het volgende: hoi, Ik heb sinds 2 jaar een relatie met een gelovige vriend. Ik zelf ben niet gelovig. Hij is echt helemaal geweldig. En we houden ook echt heel veel van elkaar. We zitten nu op een punt of we wel verder met elkaar moeten. Hij wil echt dat ik ga geloven over een tijdje. Persoonlijk vind ik dit heel moeilijk en het voelt of ik echt iets moet van iemand. Ik weet wel dat ik gewoon eerlijk moet zijn enzo, maar ik weet ook dat ik hem kwijt raak als ik dus niet meer ga geloven. Ik vind dit echt heel erg dat iemand waar je van houdt dat diegene verlaat door het geloof. Ik kan niet geloven dat het geloof dit van je vraagt. Ik heb er niet veel verstand van. Kan iemand mij advies geven?

Het enige wat je kan doen is je in zijn geloof verdiepen. Probeer samen de bijbel te lezen (als jullie dat nog niet doen), ga in gesprek over het geloof, maak duidelijk waarom jij niet gelooft, waar je aan twijfelt. Misschien kun je (samen) een Alpha cursus volgen om meer over het geloof te weten te komen.

En probeer je ook eens open te stellen voor de mogelijkheid dat het inderdaad allemaal waar is (probeer bijvoorbeeld eens een tijdje te bidden).

Je kan niet besluiten om wel of niet te gaan geloven. Als je de overtuiging niet hebt dat God bestaat en dat het geloof van jouw vriend de waarheid is, en die overtuiging komt ook niet nadat je je ervoor open hebt gesteld en je er meer in hebt verdiept, dan kan je verder weinig doen lijkt me.

En als jouw vriend het om die reden uitmaakt, dan is dat heel erg klote, maar dan is daar niets aan te doen.

Wat ik me wel afvraag: Als je vriend geen relatie kan/wil hebben met iemand die niet christelijk is, waarom kon hij dat 2 jaar geleden dan wel?

[Michie23 0]

Even een algemene reactie. Zo erg is het niet om met een ongelovig iemand getrouwd te zijn volgens Paulus in 1 Korinthe 7:10-16:

12 Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. 13 En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. 14 Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig. 15 Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. 16 Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?

[mohamed 0]

Quote:

Op donderdag 20 maart 2008 14:36:25 schreef Karin het volgende: @Mohamed. Ik zou het prettig vinden als je nog zou reageren, helemaal omdat je het citaat overal in verschillende topics gebruikt.

Hou je me in de gaten?

Op de vorige pagina heb ik gereageerd maar daar ben jij niet op ingegaan. Ik ben gehuwd met een ongelovige vrouw. Jij probeert haar indirect te vermoorden als je zegt dat Paulus liegt. Toon jij me maar aan middels verzen uit de Bijbel waar duidelijk uit blijkt dat Paulus zich vergistte en anders verwacht ik een excuus van je.

Quote:

Op donderdag 20 maart 2008 18:59:00 schreef Michie23 het volgende: Even een algemene reactie. Zo erg is het niet om met een ongelovig iemand getrouwd te zijn volgens Paulus in 1 Korinthe 7:10-16: 12 Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. 13 En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. 14 Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig. 15 Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. 16 Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?

Amen.