In de 30, nooit een relatie gehad.

[Rippertjiep5748 0]

Hoi allemaal,

Ik ben Thijs een man van in de dertig, heb nog nooit een relatie gehad, maar ik voel mij zo eenzaam, wat een relatie betreft dan. Mensen genoeg om mij heen. Geen vrienden, dat niet. Ik heb autisme, en dat bemoeilijkt heel de gang van zaken wel een beetje. Maar ja, ik vind het eigenlijk niet fijn om het zo openlijk te schrijven maar ik ben een beetje wanhopig, en ik hoop via dit forum wat tips te krijgen. Ik mis een vrouw in mijn leven, een maatje met wie ik alles kan bespreken, en dat ik s'avonds niet meer alleen in mijn kamer zit. En dat ik leuke dingen met haar kan doen. En ja, ook seksueel mis ik haar aanwezigheid, dat vind ik dus niet leuk om te schrijven want, dan lijkt het misschien net of het daar alleen om gaat. Als Christen, en dat vind ik fijn om God te dienen, is het niet toegestaan om buiten het huwelijk seksueel actief te zijn. Hoe ga ik toch om met deze gevoelens, want ik wil God dienen maar ik mis haar ontzettend. Ik zit in een moeilijke situatie, ik wil niet boos zijn op God, maar die gedachten komen wel in mij op, helaas. Ik weet me gewoon geen raad meer. Ook ben ik heel bang, dit is vooral versterkt door autisme en wat er verder allemaal bij komt kijken. 

Heeft er iemand tips?

Groetjes Thijs

[Figulus 136]

De sociale interactie en communicatie zal altijd een punt van aandacht blijven. Dit tezamen met de gefixeerde interesses, repetitieve gedragingen en weerstand tegen veranderingen, vergt een vrouw die daar tegen zal moeten kunnen. Die zijn er weinig! Temeer omdat vrouwen over het algemeen niet zo zijn gecharmeerd van botte ongenuanceerde horken, waarbij een preoccupatie met seks ook nog eens op de loer ligt.

[Fundamenteel 1.022]

Ja als iemand met autisme zou je veel ellende kunnen besparen met een lotgenoot. Iemand die geen autisme heeft kan zich vaak niet inleven of begrijpen de ernst van die "details" niet. 

Waarom zou je trouwens bang zijn? Kunt u niet voor zichzelf zorgen en kunt u daarnaast ook voor een vrouw zorgen? Wilt u dat echt?

Zolang je uw nachtrust, bed en eten hebt, heeft u alles wat nodig is. Maar de gevoelens van eenzaamheid en angst kunnen potentie bieden om daarmee aan de slag te gaan. Doe dat eerst en wie weet wat trekt u daarna op uw pad aan?

 

[Dannyr 37]

Probeer eens een christelijke dating site zoals Funky Fish. Maak een profiel aan , je zou er voor kunnen kiezen aan te geven dat je autisme hebt. Maar dat is natuurlijk aan jou. 
 

Misschien reageren er dan vrouwen die er wel mee om weten te gaan. 

[Petra. 719]

Op 20-10-2024 om 06:09 zei Rippertjiep5748:

Hoi allemaal,

Ik ben Thijs een man van in de dertig, heb nog nooit een relatie gehad, maar ik voel mij zo eenzaam, wat een relatie betreft dan. Mensen genoeg om mij heen. Geen vrienden, dat niet. Ik heb autisme, en dat bemoeilijkt heel de gang van zaken wel een beetje. Maar ja, ik vind het eigenlijk niet fijn om het zo openlijk te schrijven maar ik ben een beetje wanhopig, en ik hoop via dit forum wat tips te krijgen. Ik mis een vrouw in mijn leven, een maatje met wie ik alles kan bespreken, en dat ik s'avonds niet meer alleen in mijn kamer zit. En dat ik leuke dingen met haar kan doen. En ja, ook seksueel mis ik haar aanwezigheid, dat vind ik dus niet leuk om te schrijven want, dan lijkt het misschien net of het daar alleen om gaat. Als Christen, en dat vind ik fijn om God te dienen, is het niet toegestaan om buiten het huwelijk seksueel actief te zijn. Hoe ga ik toch om met deze gevoelens, want ik wil God dienen maar ik mis haar ontzettend. Ik zit in een moeilijke situatie, ik wil niet boos zijn op God, maar die gedachten komen wel in mij op, helaas. Ik weet me gewoon geen raad meer. Ook ben ik heel bang, dit is vooral versterkt door autisme en wat er verder allemaal bij komt kijken. 

Heeft er iemand tips?

Groetjes Thijs

Hi Thijs, 

Heb je deze wel 's geprobeerd? 

 

https://www.autisme.nl/actueel/lotgenotencontact-overzicht/

https://www.wegwijzer-autisme.nl/aanbod/christelijke-begeleiding-en-lotgenotencontact-dit-koningskind

https://www.autentiek.nl/

 

[Dat beloof ik 1.010]

Op 20-10-2024 om 07:09 zei Rippertjiep5748:

Hoi allemaal,

Ik ben Thijs een man van in de dertig, heb nog nooit een relatie gehad, maar ik voel mij zo eenzaam, wat een relatie betreft dan. Mensen genoeg om mij heen. Geen vrienden, dat niet. Ik heb autisme, en dat bemoeilijkt heel de gang van zaken wel een beetje. Maar ja, ik vind het eigenlijk niet fijn om het zo openlijk te schrijven maar ik ben een beetje wanhopig, en ik hoop via dit forum wat tips te krijgen. Ik mis een vrouw in mijn leven, een maatje met wie ik alles kan bespreken, en dat ik s'avonds niet meer alleen in mijn kamer zit. En dat ik leuke dingen met haar kan doen. En ja, ook seksueel mis ik haar aanwezigheid, dat vind ik dus niet leuk om te schrijven want, dan lijkt het misschien net of het daar alleen om gaat. Als Christen, en dat vind ik fijn om God te dienen, is het niet toegestaan om buiten het huwelijk seksueel actief te zijn. Hoe ga ik toch om met deze gevoelens, want ik wil God dienen maar ik mis haar ontzettend. Ik zit in een moeilijke situatie, ik wil niet boos zijn op God, maar die gedachten komen wel in mij op, helaas. Ik weet me gewoon geen raad meer. Ook ben ik heel bang, dit is vooral versterkt door autisme en wat er verder allemaal bij komt kijken. 

Heeft er iemand tips?

Groetjes Thijs

Je maakt het jezelf veel te moeilijk.

1 Korinthe 7: 25 "Wat betreft hen die nog maagd zijn, heb ik geen bevel van de Heere."

 

[Hopper 823]

Op 20-10-2024 om 07:09 zei Rippertjiep5748:

Hoi allemaal,

Ik ben Thijs een man van in de dertig, heb nog nooit een relatie gehad, maar ik voel mij zo eenzaam, wat een relatie betreft dan. Mensen genoeg om mij heen. Geen vrienden, dat niet. Ik heb autisme, en dat bemoeilijkt heel de gang van zaken wel een beetje. Maar ja, ik vind het eigenlijk niet fijn om het zo openlijk te schrijven maar ik ben een beetje wanhopig, en ik hoop via dit forum wat tips te krijgen. Ik mis een vrouw in mijn leven, een maatje met wie ik alles kan bespreken, en dat ik s'avonds niet meer alleen in mijn kamer zit. En dat ik leuke dingen met haar kan doen. En ja, ook seksueel mis ik haar aanwezigheid, dat vind ik dus niet leuk om te schrijven want, dan lijkt het misschien net of het daar alleen om gaat. Als Christen, en dat vind ik fijn om God te dienen, is het niet toegestaan om buiten het huwelijk seksueel actief te zijn. Hoe ga ik toch om met deze gevoelens, want ik wil God dienen maar ik mis haar ontzettend. Ik zit in een moeilijke situatie, ik wil niet boos zijn op God, maar die gedachten komen wel in mij op, helaas. Ik weet me gewoon geen raad meer. Ook ben ik heel bang, dit is vooral versterkt door autisme en wat er verder allemaal bij komt kijken. 

Heeft er iemand tips?

Groetjes Thijs

Je maakt het jezelf te moeilijk, eenzaamheid is een gift van God.  Maar je aanvaard het geschenk niet.   Zodoende blijft je geest maar onrustig en blijf je de wereld lief hebben.  Maar dat is niet werkelijk de wereld lief hebben, want wat je zoekt ligt niet in de wereld.

[Fundamenteel 1.022]

16 minuten geleden zei Hopper:

Je maakt het jezelf te moeilijk, eenzaamheid is een gift van God.  Maar je aanvaard het geschenk niet.   Zodoende blijft je geest maar onrustig en blijf je de wereld lief hebben.  Maar dat is niet werkelijk de wereld lief hebben, want wat je zoekt ligt niet in de wereld.

Is een mens gemaakt om alleen te zijn? 

Maar ik ben wel tot de vaststelling gekomen dat je vaak beter alleen blijft dan relaties aan te gaan. Ik heb bewust maar een hele kleine cirkel rond mij.  En als die ooit kleiner wordt, zal ik die eenzaamheid wellicht niet in dankbaarheid aannemen. Samen eten, lachen, slapen is beter. 

[Hopper 823]

1 minuut geleden zei Fundamenteel:

Is een mens gemaakt om alleen te zijn? 

Maar ik ben wel tot de vaststelling gekomen dat je vaak beter alleen blijft dan relaties aan te gaan. Ik heb bewust maar een hele kleine cirkel rond mij.  En als die ooit kleiner wordt, zal ik die eenzaamheid wellicht niet in dankbaarheid aannemen. Samen eten, lachen, slapen is beter. 

De mens is niet gemaakt om alleen te zijn, God heeft niet voor niks de mens in meervoud geschapen.   Doch in de grond van zijn ziel is de mens eenzaam en alleen.   Het is aan Thijs om te aanvaarden dat hij alleen en eenzaam is, dat is kennelijk de weg welke hij moet gaan.

[Fundamenteel 1.022]

2 minuten geleden zei Hopper:

De mens is niet gemaakt om alleen te zijn, God heeft niet voor niks de mens in meervoud geschapen.   Doch in de grond van zijn ziel is de mens eenzaam en alleen.   Het is aan Thijs om te aanvaarden dat hij alleen en eenzaam is, dat is kennelijk de weg welke hij moet gaan.

Of aan ons allemaal voor Thijs een betere wereld te presenteren zodat we niet in eenzaamheid hoeven te sterven? Waar het terug traditioneel wordt en er een hele familie zich rond u verzamelt, indien ge een natuurlijke dood moogt sterven tenminste.

[Hopper 823]

1 minuut geleden zei Fundamenteel:

Of aan ons allemaal voor Thijs een betere wereld te presenteren zodat we niet in eenzaamheid hoeven te sterven? Waar het terug traditioneel wordt en er een hele familie zich rond u verzamelt, indien ge een natuurlijke dood moogt sterven tenminste.

Het betreft hier het probleem van Thijs, niet van jou of mij.   Ik ken de weg niet die Thijs moet afleggen.  Ik doe Thijs een suggestie aan de hand , dat is alles.

[Fundamenteel 1.022]

14 uur geleden zei Hopper:

Het betreft hier het probleem van Thijs, niet van jou of mij.   Ik ken de weg niet die Thijs moet afleggen.  Ik doe Thijs een suggestie aan de hand , dat is alles.

Is Thijs geholpen met uw lauw antwoord? 

Als hij de natuurlijke drang voelt een gezinnetje te starten, dan misschien is er ergens op de wereld wel een goed vroom duifke die zich wilt laten ringen?

Het is misschien wel aan te raden eens gewone omgang met vrouwen te hebben en goed onderscheid te leren maken tussen een tradwife en 1 van Jezabel. 

^^

[Hopper 823]

3 uur geleden zei Fundamenteel:

Is Thijs geholpen met uw lauw antwoord? 

Als hij de natuurlijke drang voelt een gezinnetje te starten, dan misschien is er ergens op de wereld wel een goed vroom duifke die zich wilt laten ringen?

Het is misschien wel aan te raden eens gewone omgang met vrouwen te hebben en goed onderscheid te leren maken tussen een tradwife en 1 van Jezabel. 

^^

Ik schrijf ook vanuit levenservaring.   Thijs staat op een  tweesprong.  Wil hij  zo'n verstokte vrijgezel worden die kwijlend naar iedere vrouw kijkt?   Of gaat hij het geestelijk leven leiden?  Verlokkingen uit de wereld zullen de mens nooit bevredigen , het geestelijk leven..tja, dat moet een mens ondervinden.

In alle gevallen is het verstandig om normaal met vrouwen om te gaan en ze niet als potentiële sekspartners te zien.  

[JasonBot 0]

‘Na omstandigheden is het wel zo verstandig om het voorstellen nog uit te stellen’, zei Fern en knikte even. ‘Het is nu toch al te laat, dus veel maakt het niet meer uit. Nu heeft Alarn wel tijd gehad om een vrouw uit te zoeken die naar zijn smaak is.’
Het was een opmerking waar ze niet op in hoefde te gaan. Haar echtgenoot had het haar al vaker verweten dat ze hem de keuze uit handen had genomen en dat was iets dat ze juist niet had gedaan. Het enige dat ze zou kunnen bekennen was dat ze een ontmoeting had geforceerd. Fern had vervolgens zelf de keuze gemaakt om contact met haar te onderhouden, haar het idee te geven dat hij haar een aanzoek zou doen. Ze had jaren op hem gewacht voordat ze gedwongen werd om iets te doen.
Natuurlijk zou ze niet kunnen ontkennen dat het stak, maar de afgelopen jaren had de man dingen gezegd die vele malen erger waren geweest. Hij had zijn pijn niet onder stoelen of banken gestoken. Niet tegenover haar en niet tegenover anderen. Het feit dat hij er nu niet op doorging was een opluchting en daarom zou ze haar vraag niet herhalen. Wellicht dat hij op een later tijdstip zou delen wat hij van het gebeuren vond. Er kon veel over de man gezegd worden, maar hij was vanaf zijn geboorte opgevoed om op een dag koning van Roudan te zijn. Dat was iets dat zij nooit zou kunnen beweren en wellicht had hij inzichten die een ander licht op de situatie kon schijnen.
Ze kon voelen hoe Fern uiteindelijk naast haar ging liggen. Op een afstandje, wat betekende dat hij voorzichtig was. Dat was iets dat hij nog nooit was geweest. In het begin van hun huwelijk was Fern enthousiast geweest, maar had wel altijd gepoogd om haar geen pijn te doen in zijn enthousiasme. In de periode dat hij haar bezocht en zodanig beneveld was dat hij elk willekeurig voorwerp als ondersteuning moest gebruiken was hij zeker niet voorzichtig geweest. Het feit dat haar echtgenoot gekwetst en kwaad was had natuurlijk niet geholpen, maar ze had ermee om leren gaan. Precies zoals haar taak was geweest.
In dit geval was hij voorzichtig en dat was waarschijnlijk alleen omdat ze zijn kind droeg. Het feit dat ze hem overvallen had terwijl hij sliep om zich ervan te kunnen verzekeren dat hij niet gedronken had hielp daar waarschijnlijk aan bij. In hoeverre durfde ze niet te zeggen, maar dat deed er ook niet toe. Hij had ingestemd om met haar te rusten en in dit geval was het in haar voordeel dat haar echtgenoot een langslaper was. Dat moest hem voor hem vast makkelijker maken om naast haar te gaan liggen. Syrna zuchtte, schoof iets achteruit en legde Fern zijn hand op haar taille.
De man bewoog heel even niet, maar ze kon vervolgens toch zijn vingers iets voelen krullen. Hij ademde langzaam uit en schoof vervolgens dichter naar haar toe. Syrna kon zijn lichaamswarmte voelen in haar rug en Fern drukte zijn neus in haar haren. Zonder dat ze daar toestemming toe gaf krulden haar lippen omhoog. Voor nu had het er alle schijn van dat ze toch nog een kans hadden samen.