Exoterisch en esoterisch

[Hopper 687]

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/religie/70794-esoterie-exoterie-en-pythagoras.html

Citaat

In de aloude Koenen staat dat esoterisch ‘voor ingewijden’ betekent, afgeleid van het Grieks esoterikos = verder naar binnen en esoterisme is de neiging tot groepsvorming, alleen voor ingewijden. De dikke van Dale spreekt over ‘geheim, bestemd voor de ingewijden, de deskundigen’. De ‘Encyclopedie van de mystiek en de mysteriegodsdiensten’ van John Ferguson vermeldt: ‘De esotericus onderkent als fundamentele benaderingswijze de wereld van energieën, die achter alle gebeurtenissen in de wereld van verschijnselen en de menselijke evolutie schuilgaat; deze energieën bewegen en werken onder de Wet van Oorzaak en Gevolg … Gebeurtenissen, voorvallen en stoffelijke verschijnselen van iedere soort zijn slechts symbolen van wat er in de innerlijke werelden gebeurt en deze werelden betreedt de esotericus ten einde zijn waarneming te vervolmaken. Alles wat bestaat is, volgens de esotericus, in werkelijkheid geest in openbaring.’

Ik denk dat de laatste zin bondig is samengevat.   Alles wat bestaat (het geschapene) is openbaring van de Geest.  Bijbels verdedigbaar.

Citaat

Esoterie staat tegenover exoterie. Dat laatste wil zeggen dat alle kennis en wetenschap voor iedereen makkelijk en publiek toegankelijk is. Wat is dan esoterie?

De herkomst van de woorden is Grieks.

Eenvoudig gezegd, in de Griekse taal betekent “esoterisch”, degenen die binnen zijn, de ingewijden – en het afgeleide “exoterisch”, degenen die buiten zijn, de niet-ingewijden.
 

Je zou kunnen zeggen dat de esotericus kennis draagt van de Geest c.q. de geestelijke wereld zelf.  Het niet-geopenbaarde.

Citaat

De tweede betekenis van “esoterisch” is geëvolueerd om informatie aan te geven die valt onder de categorie “subjectieve wijsheid”. Deze informatie is gebaseerd op ervaringen die men heeft verkregen op mystieke of zogenoemde buitenzintuigelijke wijze. Speciale technieken om deze vaardigheden te ontwikkelen en zodoende te kunnen waarnemen voorbij het direkt waarneembare, noemt men dan ook esoterische oefeningen of technieken. In de christelijke tradities vallen alle esoterische praktijken onder, wat men noemt, de ‘mysteriën’ (bijv. het mysterie van het kruis). De term ‘Westerse Mysterie Tradities’ omvat globaal alle groepen en individuen die zich bezighouden met ‘esoterische praktijken’.

Mysteriën zijn per definitie esoterisch.   Het mysterie van het kruis, dáár gaat Jezus' leer over.

[neohumanist 37]

Jezus zegt in meerdere gezegden in Quelle direkt of indirect dat je de Heerschappij van God ("koninkrijk"), niet in de objectiveerbare werkelijkheid kunt vinden, maar binnen-in je zelf(bewustzijn), met andere woorden binnen het subject/Subject (want in de Heerschappij van God is de allesliefhebbende Abba die van al Zijn kinderen of schepselen evenveel houdt, Hij laat de zon opgaan over zowel de goeden als de bozen en Hij is dus feitelijk het Absolute of Ultieme Subject waarbinnen wij als zijn kinderen geschapen zijn/worden, wij zijn Zijn geliefde objecten).

Esoterie is dus inderdaad een systeem dat 'naar binnen' is gericht en al het uiterlijke beschouwt als een uitdrukking, als een veelvoudige manifestatie of schepping van het Absolute Innerlijke, het Subject (God).

Exoterie is het tegenovergestelde van esoterie, een systeem dat in de andere richting zoekt, (nog) niet beseffende dat in/binnen het subject gezocht of gegaan of onderzocht moet worden. Dat lijkt voor de exoterisch denkende paradoxaal, hoe kan het Subject (God) nou binnen in je zelf gezocht moeten worden, terwijl wij als mens maar een miniem onderdeeltje zijn van het universum? Dat lijkt onlogisch. Maar ons individuele subject is al onbegrensd onderdeel van het Ultieme Subject (God), ook al ervaren wij dat nog niet zo omdat we er een soort scherm tussen zetten, we voelen ons afgescheiden van Hem, we leven wat dat betreft in een soort duisternis, we schermen ons af voor het Licht en het Geluk dat al in ons is. Daarom zoeken we het geluk maar in comfort, ontspanning en fysiek genot, we zoeken in de verkeerde richting.

Het Christendom is een mengeling van esoterisch en exoterisch. Het is min of meer verboden om God bijvoorbeeld in een beeld te aanbidden of via andere delen van de schepping. Het onderwijs van Jezus zelf is nog zuiver esoterisch gericht, Jezus spreekt zelf vanuit het Subject (God). De evangelieschrijvers spreken niet zuiver vanuit het Subject, al zijn sommigen onder hen deels meer esoterisch gericht, weliswaar voor de goede verstaander. Maar dat laatste is ook al bij Quelle zo, alleen de goede verstaander begrijpt wat Jezus nou echt onderwijst. Vroeger was dat soort onderwijs geheim, omdat niet iedereen er klaar voor is en men het wilde beschermen tegen misbruik.

Dat je zelf esoterisch beoefent en nooit exoterisch, wil niet zeggen dat je al kennis draagt van het Subject, je bent er wél op een esoterische manier naar onderweg. Je esoterische beoefening is gericht op het doorbreken van de illusie dat het Geluk en de Waarheid buiten jezelf gevonden kunnen worden. Alles is aanwezig binnen het Subject, overal waar je kijkt en bent is het Subject, maar je kunt het Subject niet aan de buitenkant of in de buitenwereld vinden, daar zijn enkel de weerkaatsingen, de veelvoudige spiegelingen vanuit het Subject, daar lijkt het Subject verdeeld, maar dat is een illusie.

Maar een esoterische benaderingswijze is niet automatisch ook "geheim", al was dit vroeger meestal wel zo. Delen van de beoefening zijn wel geheim, maar dat heeft te maken met de intimiteit van de relatie tussen een esoterische Meester en de volgeling, het is een heel persoonlijke, een mystieke relatie, want het heeft ook alleen plaats binnen jouw zelf. Alleen vanwege die paar onderdelen van de beoefening is er een inwijding nodig, door de Meester zelf. In de tijd van Jezus was heel het onderwijs nog geheim. Het esoterische begin van de Jezus missie is toch min of meer verloren gegaan, ik snap niet hoe dit zo heeft kunnen gebeuren, het is een afgestorven gouden begintakje van de reeds flinke stamboom van de volgelingen van Jezus.

 

6 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[neohumanist 37]

Bij esoterisch zullen sommigen wellicht denken aan enkel geestelijk of spiritueel in het binnenste zoeken of onderzoeken.

Bij meditatie verlies je eerst het contact met je zintuigelijke waarnemingen (gevoelens van/aan je lijf, omgevingsgeluiden via je oor).

Daarna (als je los bent van je omgeving en je lijfelijke orientatie) verlies je het idee dat opkomende gedachten in je hoofd iets van jou zijn, waar je aandacht aan zou moeten schenken.

Daarna zit je in je zuivere subject (de onstoffelijke toeschouwer) en begint de reis verder naar binnen, naar het Subject.

Dat is echter niet alles wat ik onder esoterische beoefening versta. Want we doen ook dingen in de wereld, we moeten overleven (eten, drinken, slapen, werken etc.) en handelen om anderen te dienen en dat kan ook op een esoterische manier. Jezus legt dat ook uit in de leringen, hoe je dat doet, hoe je alles weg leert geven aan het Subject in plaats van je ermee te identificeren (net als met die gedachten tijdens je meditatie die je ook als het ware weggeeft als niet van jou).

Nou lijkt het bijna of "gewone" christenen helemaal niet esoterisch bezig zijn. Dat klopt denk ik niet.

Bijvoorbeeld bepaalde evangelische christenen zingen collectief liefdevol over God of Jezus en steken hun armen dan in overgave aan Hem in de lucht. 

Daarbij kunnen ze dan in een toestand komen waarbij ze de altijd aanwezige Liefde van God ervaren. Dat zie ik ook als "naar binnen gaan", al gebeurt dat meer via het denken, de zintuigen en het lijf, het heeft toch een esoterisch effect op de geest van die volgelingen van Jezus.

Of een priester of boeddhist die zich languit gestrekt op de grond onderwerpt aan God, dat is een fysieke en mentale uitingsvorm van de innerlijke overgave aan het Subject. Moslims doen het wat anders, die gaan niet helemaal languit, maar geknield naar voren buigen en met de kont naar boven.

Of een soefi die met zijn armen omhoog geheven en mantra's herhalend ronddraaiend zich in het Subject verliest, ritme en melodie kunnen ook naar binnen voeren.

Met andere woorden, de esoterische benadering loopt niet enkel via de stilte-meditatie, er zijn ook meer zintuigelijke en mentale methoden die je dezelfde richting uit helpen. Esoterie is dus niet zuiver mentaal->spiritueel, het kan ook via fysiek-mentaal richting spiritueel gaan, want we zitten niet 24 uur lang achter elkaar te mediteren. Devotionele liederen zingen over de Meester (Jezus) helpt ook al.

Maar Jezus gaf niet voor niets ook die mantra's erbij, deels te gebruiken bij de innerlijke zoektocht, om die gemakkelijker te laten verlopen. Vooral die ene kun je in de stiltemeditatie gebruiken als voertuig.

 

6 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Hopper 687]

4 uur geleden zei neohumanist:

Jezus zegt in meerdere gezegden in Quelle direkt of indirect dat je de Heerschappij van God ("koninkrijk"), niet in de objectiveerbare werkelijkheid kunt vinden, maar binnen-in je zelf(bewustzijn), met andere woorden binnen het subject/Subject (want in de Heerschappij van God is de allesliefhebbende Abba die van al Zijn kinderen of schepselen evenveel houdt, Hij laat de zon opgaan over zowel de goeden als de bozen en Hij is dus feitelijk het Absolute of Ultieme Subject waarbinnen wij als zijn kinderen geschapen zijn/worden, wij zijn Zijn geliefde objecten).

Jezus spreekt in de Bijbel over zichzelf steeds als het hoofdletterige Mij.    Het Mij is net zo min objectiveerbaar als het mij (ego).

Verder spreekt Jezus over 'Vader' , wat geheel anders klinkt dan 'Heerser'.   In de Evangeliën wordt ook gesproken over de liefde des Vaders welke niet in de wereld is.   De liefde des Vaders is dus esoterisch van karakter. (Niet objectiveerbaar)

Citaat

Exoterie is het tegenovergestelde van esoterie, een systeem dat in de andere richting zoekt, (nog) niet beseffende dat in/binnen het subject gezocht of gegaan of onderzocht moet worden. Dat lijkt voor de exoterisch denkende paradoxaal, hoe kan het Subject (God) nou binnen in je zelf gezocht moeten worden, terwijl wij als mens maar een miniem onderdeeltje zijn van het universum? Dat lijkt onlogisch. Maar ons individuele subject is al onbegrensd onderdeel van het Ultieme Subject (God), ook al ervaren wij dat nog niet zo omdat we er een soort scherm tussen zetten, we voelen ons afgescheiden van Hem, we leven wat dat betreft in een soort duisternis, we schermen ons af voor het Licht en het Geluk dat al in ons is. Daarom zoeken we het geluk maar in comfort, ontspanning en fysiek genot, we zoeken in de verkeerde richting.

Exoterie is eenvoudig, alles buiten ons zelf is exoterisch.   Wie God exoterisch benadert , benadert God hetzelfde als de planeet Mars: daarbuiten ergens.

Citaat

Het Christendom is een mengeling van esoterisch en exoterisch. Het is min of meer verboden om God bijvoorbeeld in een beeld te aanbidden of via andere delen van de schepping. Het onderwijs van Jezus zelf is nog zuiver esoterisch gericht, Jezus spreekt zelf vanuit het Subject (God). De evangelieschrijvers spreken niet zuiver vanuit het Subject, al zijn sommigen onder hen deels meer esoterisch gericht, weliswaar voor de goede verstaander. Maar dat laatste is ook al bij Quelle zo, alleen de goede verstaander begrijpt wat Jezus nou echt onderwijst. Vroeger was dat soort onderwijs geheim, omdat niet iedereen er klaar voor is en men het wilde beschermen tegen misbruik.

Het staat expliciet in de Bijbel, we mogen geen beelden maken en geen beelden aanbidden.   Maar onder beelden maken valt ook het beeld maken in je hoofd.  Van mijn buurman heb ik een beeld in mijn hoofd, maar dat kan natuurlijk niet de buurman zelf zijn.

Citaat

Dat je zelf esoterisch beoefent en nooit exoterisch, wil niet zeggen dat je al kennis draagt van het Subject, je bent er wél op een esoterische manier naar onderweg. Je esoterische beoefening is gericht op het doorbreken van de illusie dat het Geluk en de Waarheid buiten jezelf gevonden kunnen worden. Alles is aanwezig binnen het Subject, overal waar je kijkt en bent is het Subject, maar je kunt het Subject niet aan de buitenkant of in de buitenwereld vinden, daar zijn enkel de weerkaatsingen, de veelvoudige spiegelingen vanuit het Subject, daar lijkt het Subject verdeeld, maar dat is een illusie.

Echt esoterisch oefenen kan niet.   Meditatie en mindfulness is de afdeling van Boeddha.  Niets mis mee op zich, nuttig om je eens mee bezig te houden.  Maar er in blijven hangen is niet verstandig.   Het licht schijnt op de wereld en Jezus is dat licht.  Wie met Jezus in het licht wandelt, wandelt niet met een denkbeeldige man samen, maar die vindt dat licht in zichzelf.  Esoterischer ga je het niet meer krijgen.

Citaat

Maar een esoterische benaderingswijze is niet automatisch ook "geheim", al was dit vroeger meestal wel zo.

Een esoterische benaderingswijze is absoluut geheim.   De Bijbel staat dan ook vol met geheimenissen.  Dat wist ik vroeger ook niet, omdat die teksten mij niets zeiden.   Daarom zegt Jezus ook van zichzelf dat hij de waarheid is.  Dat is uiteraard geen waarheid in de exoterische wereld (de wereld buiten ons).  Dit is een geheime (verborgen) waarheid.

Deze waarheid is nog net zo geheim als 2000 jaar terug, het is een onveranderlijk, eeuwig geheim.

Citaat

Nou lijkt het bijna of "gewone" christenen helemaal niet esoterisch bezig zijn. Dat klopt denk ik niet.

Bijvoorbeeld bepaalde evangelische christenen zingen collectief liefdevol over God of Jezus en steken hun armen dan in overgave aan Hem in de lucht. 

Daarbij kunnen ze dan in een toestand komen waarbij ze de altijd aanwezige Liefde van God ervaren. Dat zie ik ook als "naar binnen gaan", al gebeurt dat meer via het denken, de zintuigen en het lijf, het heeft toch een esoterisch effect op de geest van die volgelingen van Jezus.

Ik denk dat veel christenen op hun eigen wijze esoterisch bezig zijn.  Andere christenen zijn weer meer dogmatisch, dat zijn de Farizeeën waar Jezus voor waarschuwde.

Citaat

Of een soefi die met zijn armen omhoog geheven en mantra's herhalend ronddraaiend zich in het Subject verliest, ritme en melodie kunnen ook naar binnen voeren.

Wat deze poogt is om het denkend subject stil te krijgen op deze wijze.  Ik ben er niet enthousiast over.   Mensen denken dat een verstilde geest stil is en niet meer denkt.  Maar dat is niet zo.

[Dat beloof ik 840]

15 minuten geleden zei Hopper:

Jezus spreekt in de Bijbel over zichzelf steeds als het hoofdletterige Mij.  

Het zijn altijd verhalen van anderen, de schrijvers van de evangeliën.  
Dan is het Hij, Zijn, Hem, in de Nederlandse vertaling soms voorzien van eerbiedshoofdletters.

[Hermanos2 493]

Je kunt het verhaal van de barmhartige Samaritaan exoterisch lezen. Dan neem je het op zoals het er staat en is het een prachtig verhaal over (on)menselijkheid en medelijden. Je kunt het ook esoterisch lezen en Jezus zien in de Samaritaan. Anderen zullen mogelijk Jezus zien in de gewonde die langs de weg ligt. Zo is God's geest in de lezer werkzaam en leidt de lezer naar datgene wat in zijn persoonlijke situatie nodig is om geestelijk te groeien. Maar daarom is de exoterische lezing niet minder waardevol. 

5 uur geleden zei neohumanist:

Bij esoterisch zullen sommigen wellicht denken aan enkel geestelijk of spiritueel in het binnenste zoeken of onderzoeken.

Bij meditatie verlies je eerst het contact met je zintuigelijke waarnemingen (gevoelens van/aan je lijf, omgevingsgeluiden via je oor).

Daarna (als je los bent van je omgeving en je lijfelijke orientatie) verlies je het idee dat opkomende gedachten in je hoofd iets van jou zijn, waar je aandacht aan zou moeten schenken.

Daarna zit je in je zuivere subject (de onstoffelijke toeschouwer) en begint de reis verder naar binnen, naar het Subject.

Dat is echter niet alles wat ik onder esoterische beoefening versta. Want we doen ook dingen in de wereld, we moeten overleven (eten, drinken, slapen, werken etc.) en handelen om anderen te dienen en dat kan ook op een esoterische manier. Jezus legt dat ook uit in de leringen, hoe je dat doet, hoe je alles weg leert geven aan het Subject in plaats van je ermee te identificeren (net als met die gedachten tijdens je meditatie die je ook als het ware weggeeft als niet van jou).

Nou lijkt het bijna of "gewone" christenen helemaal niet esoterisch bezig zijn. Dat klopt denk ik niet.

Bijvoorbeeld bepaalde evangelische christenen zingen collectief liefdevol over God of Jezus en steken hun armen dan in overgave aan Hem in de lucht. 

Daarbij kunnen ze dan in een toestand komen waarbij ze de altijd aanwezige Liefde van God ervaren. Dat zie ik ook als "naar binnen gaan", al gebeurt dat meer via het denken, de zintuigen en het lijf, het heeft toch een esoterisch effect op de geest van die volgelingen van Jezus.

Of een priester of boeddhist die zich languit gestrekt op de grond onderwerpt aan God, dat is een fysieke en mentale uitingsvorm van de innerlijke overgave aan het Subject. Moslims doen het wat anders, die gaan niet helemaal languit, maar geknield naar voren buigen en met de kont naar boven.

Of een soefi die met zijn armen omhoog geheven en mantra's herhalend ronddraaiend zich in het Subject verliest, ritme en melodie kunnen ook naar binnen voeren.

Met andere woorden, de esoterische benadering loopt niet enkel via de stilte-meditatie, er zijn ook meer zintuigelijke en mentale methoden die je dezelfde richting uit helpen. Esoterie is dus niet zuiver mentaal->spiritueel, het kan ook via fysiek-mentaal richting spiritueel gaan, want we zitten niet 24 uur lang achter elkaar te mediteren. Devotionele liederen zingen over de Meester (Jezus) helpt ook al.

Maar Jezus gaf niet voor niets ook die mantra's erbij, deels te gebruiken bij de innerlijke zoektocht, om die gemakkelijker te laten verlopen. Vooral die ene kun je in de stiltemeditatie gebruiken als voertuig.

 

Als je diep over een gelijkenis wil nadenken en jezelf openstellen voor God's geest is het slim om alle storende omgevingsdingetjes weg te doen. Ik lees echter ook zaken als jezelf ledigen of via mantra's in een soort trance geraken. Dat vind ik eng worden. Klinkt al bijna naar spiritisme. De Schrift waarschuwt dat je bij complete lediging vatbaar bent voor demonische invloeden. Beter is het om bij vol verstand God rechtstreeks te vragen om geest bij deze manier van openstellen en studie. 

[Hopper 687]

22 minuten geleden zei Hermanos2:

De Schrift waarschuwt dat je bij complete lediging vatbaar bent voor demonische invloeden. 

Heb je een verwijzing?   Overigens is complete lediging niet mogelijk zonder de Geest.  Dus wellicht heb je gelijk.

[Hermanos2 493]

9 minuten geleden zei Hopper:

Heb je een verwijzing?   Overigens is complete lediging niet mogelijk zonder de Geest.  Dus wellicht heb je gelijk.

Ik heb twee verwijzingen. Die zijn persoonlijk getint dus er zal wel commentaar op komen van medeforummers. Maar das okee, ik zet de paraplu vast open. Eerste is Lucas 11:26. Tweede is de waterdoop door onderdompeling die volledig reinigt en daarom onmiddellijk gevolgd dient te worden door handoplegging. Want daarin geeft God geest die binnentreedt in een leeg, gereinigd huis en daar zal wonen en werken. 

[Flawless victory 457]

40 minuten geleden zei Hermanos2:

Je kunt het verhaal van de barmhartige Samaritaan exoterisch lezen. Dan neem je het op zoals het er staat en is het een prachtig verhaal over (on)menselijkheid en medelijden. Je kunt het ook esoterisch lezen en Jezus zien in de Samaritaan. Anderen zullen mogelijk Jezus zien in de gewonde die langs de weg ligt. Zo is God's geest in de lezer werkzaam en leidt de lezer naar datgene wat in zijn persoonlijke situatie nodig is om geestelijk te groeien. Maar daarom is de exoterische lezing niet minder waardevol. 

Als je diep over een gelijkenis wil nadenken en jezelf openstellen voor God's geest is het slim om alle storende omgevingsdingetjes weg te doen. Ik lees echter ook zaken als jezelf ledigen of via mantra's in een soort trance geraken. Dat vind ik eng worden. Klinkt al bijna naar spiritisme. De Schrift waarschuwt dat je bij complete lediging vatbaar bent voor demonische invloeden. Beter is het om bij vol verstand God rechtstreeks te vragen om geest bij deze manier van openstellen en studie. 

Met je eens.

De tekst hierbij is 

Mattheus 12:43-45
Jezus zei: “Wanneer een onreine geest iemand verlaat, trekt hij door dorre oorden op zoek naar een rustplaats. Maar als hij die niet vindt, 44 zegt hij: “Ik zal terugkeren naar mijn huis, dat ik verlaten heb.” En wanneer hij terugkeert, merkt hij dat het leegstaat, schoongemaakt is en op orde gebracht. 45 Dan gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen bij, die slechter zijn dan hijzelf, en zij allen nemen daar blijvend hun intrek. En zo is de mens bij wie de demon intrekt er ten slotte veel slechter aan toe dan voorheen. Zo zal het ook gaan met deze verdorven generatie.”

 

 

 

6 juli 2023 bewerkt door Flawless victory

[neohumanist 37]

6 uur geleden zei Hopper:

Jezus spreekt in de Bijbel over zichzelf steeds als het hoofdletterige Mij.    Het Mij is net zo min objectiveerbaar als het mij (ego).

Verder spreekt Jezus over 'Vader' , wat geheel anders klinkt dan 'Heerser'.   In de Evangeliën wordt ook gesproken over de liefde des Vaders welke niet in de wereld is.   De liefde des Vaders is dus esoterisch van karakter. (Niet objectiveerbaar)

Exoterie is eenvoudig, alles buiten ons zelf is exoterisch.   Wie God exoterisch benadert , benadert God hetzelfde als de planeet Mars: daarbuiten ergens.

Het staat expliciet in de Bijbel, we mogen geen beelden maken en geen beelden aanbidden.   Maar onder beelden maken valt ook het beeld maken in je hoofd.  Van mijn buurman heb ik een beeld in mijn hoofd, maar dat kan natuurlijk niet de buurman zelf zijn.

Echt esoterisch oefenen kan niet.   Meditatie en mindfulness is de afdeling van Boeddha.  Niets mis mee op zich, nuttig om je eens mee bezig te houden.  Maar er in blijven hangen is niet verstandig.   Het licht schijnt op de wereld en Jezus is dat licht.  Wie met Jezus in het licht wandelt, wandelt niet met een denkbeeldige man samen, maar die vindt dat licht in zichzelf.  Esoterischer ga je het niet meer krijgen.

Een esoterische benaderingswijze is absoluut geheim.   De Bijbel staat dan ook vol met geheimenissen.  Dat wist ik vroeger ook niet, omdat die teksten mij niets zeiden.   Daarom zegt Jezus ook van zichzelf dat hij de waarheid is.  Dat is uiteraard geen waarheid in de exoterische wereld (de wereld buiten ons).  Dit is een geheime (verborgen) waarheid.

Deze waarheid is nog net zo geheim als 2000 jaar terug, het is een onveranderlijk, eeuwig geheim.

Ik denk dat veel christenen op hun eigen wijze esoterisch bezig zijn.  Andere christenen zijn weer meer dogmatisch, dat zijn de Farizeeën waar Jezus voor waarschuwde.

Wat deze poogt is om het denkend subject stil te krijgen op deze wijze.  Ik ben er niet enthousiast over.   Mensen denken dat een verstilde geest stil is en niet meer denkt.  Maar dat is niet zo.

Ik denk eerder dat Jezus spreekt over de Allerliefste, de Abba (Baba). God is dan ook Liefde. Abba (elders is het Baba) heeft net zoals 'baby' een andere gevoelswaarde dan 'Vader', ik zou dat in de woorden van Jezus nooit als 'Vader' vertalen, dat klinkt te afstandelijk. Maar Jezus noemt Hem ook Kosmisch Bewustzijn (Heilige Geest).

Ik heb het woord 'Heerser' niet op die manier genoemd.

Ik weet niet wat er in het Aramees heeft gestaan, de vertaler naar het Grieks spreekt van 'Basileoa tou Theou' (the spiritual domain over which God is sovereign), wat allerlei vertalingen kent. Dat je God liever niet wilt zien als heersend over het universum en heel de spirituele basis van alles, is denk ik meer een dingetje van jou persoonlijk.

Een foute christelijke weergave is sowieso 'Koninkrijk der Hemelen', daar ga je zeker te ver weg van het origineel.

Het "heersen" of soeverein zijn van God heeft niet de nare wat dwingende bijsmaak van het Nederlandse woord 'heerser', wij zijn democratie gewend. Maar God is niet op een menselijke manier heerser, die handelt enkel uit Liefde, maar hij gaat met niemand in discussie over de manier waarop Hij in Zijn universum aanwezig is en waarom Hij het zo ontworpen heeft.

Ik vind je houding naar dingen "buiten" het Christendom wat xenofobisch overkomen. Bij Antroposofen heerst ook dat soort xenofobie. Ik zie dat als een onnatuurlijke te sektarische houding. Het Christendom is nota bene zelf syncretisch geweest tijdens haar vroege ontstaansgeschiedenis en allerlei Joodse en Hellenistische denkbeelden werden na Jezus zijdelings ingepast omdat die vroege christenen nu eenmaal die achtergronden hadden en Jezus zo gingen zien.

Er zijn rooms-katholieke stromingen die zen-meditatie beoefenen in hun kloosters.

Je manier van praten over esoterische of mystieke godsdienst komt op mij te mystificerend over, alsof het iets heel aparts en mysterieus zou zijn. Geen wonder dat exoterische christenen denken dat het iets engs of ongewenst is, wat van buiten of pas later opkwam in plaats van van Jezus zelf, helemaal aan het begin.

Ik ben het met je eens dat dogmatische of fundamentalistische christenen het geloof schaden, net zoals het Salafisme en ISIS dat doet voor de Islam. Tussen esoterische of mystieke stromingen is altijd veel uitwisseling geweest, omdat ze zich allemaal hebben gebasseerd op bewezen technieken. Je kunt aan de Quelle-tekst ook goed zien dat het heel aards en eenvoudig in elkaar steekt allemaal, geen ingewikkelde "geheimenissen" die allerlei moeilijke taal behoeven. Maar ik geef toe dat niet iedereen dit soort filosofie heel gemakkelijk begrijpt, het vraagt toch om een bepaalde draai in het denken. Maar je hoeft het niet nog moeilijker te laten lijken dan het is.

Meditatie is het allerbelangrijkste in de esoterische godsdienstbeoefening. Als je dat al niet doet, dan houd je jezelf voor de gek, je zal toch op een bepaalde manier afmoeten van het idee dat je gescheiden bent van God. En dat doe je niet slechts door er diep over na te denken of dikke boeken te lezen over esoterie.

 

 

 

6 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Hermanos2 493]

30 minuten geleden zei neohumanist:

 

Meditatie is het allerbelangrijkste in de esoterische godsdienstbeoefening. Als je dat al niet doet, dan houd je jezelf voor de gek, je zal toch op een bepaalde manier afmoeten van het idee dat je gescheiden bent van God. En dat doe je niet slechts door er diep over na te denken of dikke boeken te lezen over esoterie.

Meditatie is voorwaarde scheppend. God kijkt geïnteresseerd naar de manier waarop je omgaat met Hem en met zijn schepping. Daarin moet je christelijke houding herkenbaar zijn. Die houding onderscheid je van de ander. Meditatie laat je iedere dag opnieuw nadenken over God, jezelf en de ander. Meditatie is dus een middel maar geen doel. 

[neohumanist 37]

Je moet mediteren niet verwarren met contempleren. Jezus onderwees geen contemplatie, wél meditatie. In diverse gezegden komt dat aan bod. Maar christenen lezen die teksten niet, of ze buigen ze om naar een later gevormd, meer christelijk idee. Zelfs Hopper leest er overheen. Overigens vindt de ontwikkeling richting Heerschappij van God of Heilige Geest niet enkel plaats dankzij meditatie. De vooruitgang vindt plaats door het overwinnen van problemen, door worstelen met het leven, zelfs dieren ontwikkelen zich zo richting een ruimer bewustzijn. Meditatie versnelt dat proces alleen maar omdat je je intenser tot God richt. Dan ga je vanzelf meer meemaken en dus sneller vooruit. Vergelijk het met als je ronddraait rond een paal (het centrum) aan een dik touw. Als je het touw naar je toetrekt, ga je automatisch sneller rond de paal draaien. Zo is het ook als je je geestelijk meer op God richt. Je gaat meer meemaken en daardoor achter je laten en je geest wordt leger en je bewustzijn ruimer.

 

[Hopper 687]

1 uur geleden zei neohumanist:

Ik denk eerder dat Jezus spreekt over de Allerliefste, de Abba (Baba). God is dan ook Liefde. Abba (elders is het Baba) heeft net zoals 'baby' een andere gevoelswaarde dan 'Vader', ik zou dat in de woorden van Jezus nooit als 'Vader' vertalen, dat klinkt te afstandelijk. Maar Jezus noemt Hem ook Kosmisch Bewustzijn (Heilige Geest).

 

Ik hou de dingen graag gescheiden, de liefde des Vaders (Allerliefste klinkt zo zoetig) is geen Bewustzijn.

Citaat

Ik weet niet wat er in het Aramees heeft gestaan, de vertaler naar het Grieks spreekt van 'Basileoa tou Theou' (the spiritual domain over which God is sovereign), wat allerlei vertalingen kent. Dat je God liever niet wilt zien als heersend over het universum en heel de spirituele basis van alles, is denk ik meer een dingetje van jou persoonlijk.

De aard van de Schepping is dusdanig ingericht dat er ruimte is voor niet-liefde.   Heersen heeft de connotatie van dominantie, overwicht hebben.   Liefde is een zachte, dienende kracht.  Het woord 'Vader' is niet voor niets geïntroduceerd.   De Bijbelse taal is op sommige plaatsen bijna poëtisch , afhankelijk van de vertaling.

Citaat

Een foute christelijke weergave is sowieso 'Koninkrijk der Hemelen', daar ga je zeker te ver weg van het origineel.

Ik hanteer het begrip 'Koninkrijk Gods' en de inwoners ervan zijn de geliefden.   Waarmee het een Koninkrijk van liefde is.  Iedereen mag toetreden, maar als ik zo om me heen kijk prefereren veel mensen egoïsme , zelfzucht en vooral hebzucht.  Voor hebzucht is geen plaats in het Koninkrijk Gods.   Daarom is God ook geen Heerser, wie wil 'hebben' krijgt gewoon niks.  Dat veroorzaakt zo'n mens dan zelf.

Citaat

Ik vind je houding naar dingen "buiten" het Christendom wat xenofobisch overkomen. Bij Antroposofen heerst ook dat soort xenofobie. Ik zie dat als een onnatuurlijke te sektarische houding. Het Christendom is nota bene zelf syncretisch geweest tijdens haar vroege ontstaansgeschiedenis en allerlei Joodse en Hellenistische denkbeelden werden na Jezus zijdelings ingepast omdat die vroege christenen nu eenmaal die achtergronden hadden en Jezus zo gingen zien.

Er zijn rooms-katholieke stromingen die zen-meditatie beoefenen in hun kloosters.

Dat is allerminst het geval.   Buiten het christendom zijn er waardevolle zaken.   Zaken als mantra zingen, meditatie e.d. heb ik ook beoefend.  Ik kan iedereen van harte aanbevelen  om te kijken wat de filosofie van Lao Tze inhoudt, wei wu wei past prima in Jezus' leer.   Boeddha onderwijst ook zaken die Jezus onderwijst.   Echter, de spiritualiteit van Jezus is nét even diepgaander.

Citaat

Je manier van praten over esoterische of mystieke godsdienst komt op mij te mystificerend over, alsof het iets heel aparts en mysterieus zou zijn. Geen wonder dat exoterische christenen denken dat het iets engs of ongewenst is, wat van buiten of pas later opkwam in plaats van van Jezus zelf, helemaal aan het begin.

Ik beschouw Jezus als verwijzend naar de mystiek.   Dat christenen dat doorgaans niet doen is mij bekend.  Liefde, bewustzijn en de goddelijke Vereniging zijn per definitie mystiek.  Het is het gaan van de weg, een weg die verschijnt door hem te gaan.   Zodat ook de gezegdes op een andere wijze verstaan worden dan intellectueel.

 

Citaat

Ik ben het met je eens dat dogmatische of fundamentalistische christenen het geloof schaden, net zoals het Salafisme en ISIS dat doet voor de Islam. Tussen esoterische of mystieke stromingen is altijd veel uitwisseling geweest, omdat ze zich allemaal hebben gebasseerd op bewezen technieken. Je kunt aan de Quelle-tekst ook goed zien dat het heel aards en eenvoudig in elkaar steekt allemaal, geen ingewikkelde "geheimenissen" die allerlei moeilijke taal behoeven. Maar ik geef toe dat niet iedereen dit soort filosofie heel gemakkelijk begrijpt, het vraagt toch om een bepaalde draai in het denken. Maar je hoeft het niet nog moeilijker te laten lijken dan het is.

Ik maak het niet moeilijk, de mens dient in het 'weten' bescheiden te zijn.   Het is een fabeltje dat 'technieken' voldoende zijn of 'anders denken'.   Dat is meer de boeddhistische insteek.  Niks mis mee op zich, maar meer dan wat voorbereidend werk is het niet.  Sowieso moet je uit je denken vandaan.  Dus ook niet anders denken.  Geduldig zijn is ook een goede eigenschap.

Citaat

Meditatie is het allerbelangrijkste in de esoterische godsdienstbeoefening. Als je dat al niet doet, dan houd je jezelf voor de gek, je zal toch op een bepaalde manier afmoeten van het idee dat je gescheiden bent van God.

Radicaal oneens.

[Hopper 687]

31 minuten geleden zei neohumanist:

Je moet mediteren niet verwarren met contempleren. Jezus onderwees geen contemplatie, wél meditatie. In diverse gezegden komt dat aan bod. Maar christenen lezen die teksten niet, of ze buigen ze om naar een later gevormd, meer christelijk idee. Zelfs Hopper leest er overheen. Overigens vindt de ontwikkeling richting Heerschappij van God of Heilige Geest niet enkel plaats dankzij meditatie. De vooruitgang vindt plaats door het overwinnen van problemen, door worstelen met het leven, zelfs dieren ontwikkelen zich zo richting een ruimer bewustzijn. Meditatie versnelt dat proces alleen maar omdat je je intenser tot God richt. Dan ga je vanzelf meer meemaken en dus sneller vooruit. Vergelijk het met als je ronddraait rond een paal (het centrum) aan een dik touw. Als je het touw naar je toetrekt, ga je automatisch sneller rond de paal draaien. Zo is het ook als je je geestelijk meer op God richt. Je gaat meer meemaken en daardoor achter je laten en je geest wordt leger en je bewustzijn ruimer.

 

Mijn opinie is dat (de Bijbelse) Jezus contemplatie onderwees.  Voor meditatie kan ik geen aanwijzingen vinden.  Contemplatie zie ik terug in Matteüs 10:34.  Contemplatie is iets scheiden uit zijn omgeving. Dat 'iets' dat ben je zelf.  En dat doe je niet door heerlijk 'zen' zitten te zijn.   Dat is een ruw proces, vandaar de metafoor van het zwaard.

Van huis en haard gescheiden trekt de geestelijke mens door de woestijn.  Niet gericht op God, want dan ben je exoterisch bezig.  Alleen in dat Bijbelse beeld van de woestijn is God te vinden.  Maar niet door hem te zoeken.  

Jezus gaat verder waar Boeddha al lang al gestopt is......

[Hermanos2 493]

https://www.levenindekerk.nl/2018/11/17/wat-is-contemplatie-een-etymologische-toelichting/

Mediteren en contempleren houdt een volgorde in. De start is eigenlijk meditatie. En als het onderwerp dat verlangt dan wordt het contemplatieve meditatie. Waarover je dan weer kunt mediteren. 

[Hopper 687]

https://www.theologie.nl/gevoelig-worden-voor-de-aanwezigheid-van-de-eeuwige/

Citaat

Jezus stuurt zijn leerlingen niet alleen op pad met de opdracht om goed te doen. Hij leert de leerlingen ook bidden. Eerst leert Hij hen bidden met woorden en vervolgens nodigt Hij hen uit tot het stille woordeloze gebed. Jezus bracht lange uren in stilte door om zich zo te verbinden met de kracht van de Vader.

Er zijn in ieders gebedsleven stadia te onderscheiden waardoor de vraag ‘leer mij bidden’ regelmatig terugkomt. Een belangrijk moment is de overgang van bidden met veel woorden naar bidden zonder woorden, van uiterlijke stilte naar innerlijke stilte.

Een contemplatieve levenshouding behoort ook tot de mogelijkheden.   Er wordt veel geschreven over die innerlijke stilte, maar wat bedoelen ze daar eigenlijk mee?   Wat in dit artikel naar voren komt is de aanwezigheid van de of het eeuwige.   Dat klinkt vaag en dat is ook zo.  Maar als je het in je hele levenshouding eigen maakt raak je er vertrouwd mee.   In die innerlijke stilte lossen egoïstische gevoelens op, het verzet letterlijk 'de zinnen'.  Doen deze gevoelens zich toch weer voor in je leven dan kunnen ze oplossen in de stilte.

'Ons hart is onrustig tot het rust in U,’ zegt Augustinus.   Je hart -waar de affectieve gevoelens leven- synchroniseert dan met 'U' zonder dat je 'U' benoemt.  Vaak merk je er natuurlijk niks van, dan ga je te veel op in met waar je mee bezig bent.  Soms krijg je ook zomaar een ingeving, iets trekt je aandacht.

[neohumanist 37]

1 uur geleden zei Hopper:

Mijn opinie is dat (de Bijbelse) Jezus contemplatie onderwees.  Voor meditatie kan ik geen aanwijzingen vinden.  Contemplatie zie ik terug in Matteüs 10:34.  Contemplatie is iets scheiden uit zijn omgeving. Dat 'iets' dat ben je zelf.  En dat doe je niet door heerlijk 'zen' zitten te zijn.   Dat is een ruw proces, vandaar de metafoor van het zwaard.

Van huis en haard gescheiden trekt de geestelijke mens door de woestijn.  Niet gericht op God, want dan ben je exoterisch bezig.  Alleen in dat Bijbelse beeld van de woestijn is God te vinden.  Maar niet door hem te zoeken.  

Jezus gaat verder waar Boeddha al lang al gestopt is......

In Quelle staat daar niets over, over contempleren. Maar daarom is het nog niet zinloos, overdenken is altijd nuttig.

Maar het is niet het meditatieonderwijs uit de Quelle tekst, maar dat kennen jullie niet, dus het verbaast me niet dat je mij hier niet in kunt volgen. Ik heb ook geen zin om het en detail te gaan uitleggen, zeker niet met zo'n afwijzende houding, het staat wel te lezen in de tekst, deels moet dat nog komen.

Boeddha heeft zijn missie wél volbracht en gevestigd, Jezus is daar helaas niet in geslaagd. Mogelijk was er nog een kleine rest in de eerste eeuwen, maar die zijn qua nalatenschap bijna volledig in het niets verdwenen. 😥

Maar de impact die Jezus had, heeft toch het secundaire syncretische Christendom doen ontspruiten en daaraan alleen al kun je zien hoe krachtig Zijn impact toch nog was.

6 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Hermanos2 493]

3 minuten geleden zei neohumanist:

In Quelle staat daar niets over, over contempleren. Maar daarom is het nog niet zinloos, overdenken is altijd nuttig.

Maar het is niet het meditatieonderwijs uit de Quelle tekst, maar dat kennen jullie niet, dus het verbaast me niet dat je mij hier niet in kunt volgen. Ik heb ook geen zin om het en detail te gaan uitleggen, zeker niet met zo'n afwijzende houding, het staat wel te lezen in de tekst, deels moet dat nog komen.

Boeddha heeft zijn missie wél volbracht en gevestigd, Jezus is daar helaas niet in geslaagd. Mogelijk was er nog een kleine rest in de eerste eeuwen, maar die zijn qua nalatenschap bijna volledig in het niets verdwenen. 😥

Het is geen afwijzende houding. Ik zie gewoon niets vernieuwends in Q. Staat gewoon in de Schrift. En Jezus is zeker geslaagd in zijn missie. 

15 minuten geleden zei Hopper:

https://www.theologie.nl/gevoelig-worden-voor-de-aanwezigheid-van-de-eeuwige/

Een contemplatieve levenshouding behoort ook tot de mogelijkheden.   Er wordt veel geschreven over die innerlijke stilte, maar wat bedoelen ze daar eigenlijk mee?   Wat in dit artikel naar voren komt is de aanwezigheid van de of het eeuwige.   Dat klinkt vaag en dat is ook zo.  Maar als je het in je hele levenshouding eigen maakt raak je er vertrouwd mee.   In die innerlijke stilte lossen egoïstische gevoelens op, het verzet letterlijk 'de zinnen'.  Doen deze gevoelens zich toch weer voor in je leven dan kunnen ze oplossen in de stilte.

'Ons hart is onrustig tot het rust in U,’ zegt Augustinus.   Je hart -waar de affectieve gevoelens leven- synchroniseert dan met 'U' zonder dat je 'U' benoemt.  Vaak merk je er natuurlijk niks van, dan ga je te veel op in met waar je mee bezig bent.  Soms krijg je ook zomaar een ingeving, iets trekt je aandacht.

Lees Job 2:13. De mooiste tekst over stilte. Een kwaliteit die men tegenwoordig nog maar weinig tegenkomt. Mensen die samen kunnen zijn en geen woorden nodig hebben. 

[neohumanist 37]

8 uur geleden zei Hermanos2:

Het is geen afwijzende houding. Ik zie gewoon niets vernieuwends in Q. Staat gewoon in de Schrift. En Jezus is zeker geslaagd in zijn missie. 

Ik snap dat je dat als christen denkt (ook hier geenszins een afwijzende houding). Jezus zou het niet met je eens zijn geweest. De Mormonen vinden ook dat Joseph Smith geslaagd is om zijn missie te voltooien om het geloof "completer" te maken. Het mooie van Jezus zelf is, dat je Hem prima kunt begrijpen zonder al die latere christelijke teksten erbij. Maar het is niet voor iedereen geschikt, dat klopt.

[Hermanos2 493]

1 uur geleden zei neohumanist:

Ik snap dat je dat als christen denkt (ook hier geenszins een afwijzende houding). Jezus zou het niet met je eens zijn geweest. De Mormonen vinden ook dat Joseph Smith geslaagd is om zijn missie te voltooien om het geloof "completer" te maken. Het mooie van Jezus zelf is, dat je Hem prima kunt begrijpen zonder al die latere christelijke teksten erbij. Maar het is niet voor iedereen geschikt, dat klopt.

God heeft geen teksten gedicteerd maar schrijvers geselecteerd en geïnspireerd.

En daarbovenop komt nog eens dat de boeken inmiddels erg oud zijn. Dat hoeft op zich geen hindernis te zijn maar wel belangrijk om te realiseren tijdens het lezen. Ik ga er daarom van uit dat de bijbel niet geschreven is aan ons maar wel voor ons.

En daarbovenop komt nog eens dat teksten gebundeld werden in een bepaalde volgorde. Wat de leeservaring niet ten goede komt. Een voorbeeld is Kronieken geplaatst na Koningen. Hierdoor leest geen hond meer Kronieken. Terwijl het een fijn en belangrijk boek is. De joodse plaatsing is veel logischer. 

En daarbovenop komt die vervelende, vaak foutieve, indeling in hoofdstukken en verzen waardoor de lezer niet meer gedwongen wordt het hele boek te lezen. 

Jezus zal inderdaad best te begrijpen zijn zonder de rest van de bijbel te lezen. Maar dan valt niet te begrijpen wat het doel van zijn missie was. Dan was er geen noodzaak voor een maagdelijke geboorte, een doop, een transfiguratie, een kruisdood en een opstanding. Dan had hij niet meer hoeven vertellen dan de bergrede. 

 

[Tomega 307]

5 uur geleden zei neohumanist:

Het mooie van Jezus zelf is, dat je Hem prima kunt begrijpen zonder al die latere christelijke teksten erbij.

Het mooie van God is dat je zijn aanwezigheid en inbreng niet nodig hebt om Hem te kunnen plaatsen als maker en richtinggever. En we onderscheiden dan ook een flink aantal natuurgodsdiensten, waarvan het atheïsme er een is, en humanisme een ander. 

Maar het ellendige van God en van de profeten en van Jezus, is dat er korte metten wordt gemaakt met de zelfbedachte fantasieën, en daarvoor wordt terug gegeven een heel concreet beeld en concrete opdrachten hoe God wil dat de mens Hem ziet. Dat is ellendig voor wie zichzelf eigen beelden maakt die daarvan afwijken. Maar heerlijk voor de zoekers van waarheid en van verbinding met de Maker van het al.

[neohumanist 37]

Ik ben allergisch voor fundamentalistisch gezwatel.

[Hermanos2 493]

1 uur geleden zei neohumanist:

Ik ben allergisch voor fundamentalistisch gezwatel.

Oei, ik zie mezelf ook als fundamentalistisch. Daar zit het woord fundament, fundering in. Houvast. Ik vind het fijn om stevig verankerd te zijn. 

[Hopper 687]

Wie de liefde des Vaders treft is verankerd in de Vader.  Dat is een fundament welke het kenvermogen van de ziel doet ontwaken.  In de Bijbel staat al dat de liefde des Vaders niet in de wereld is, dat scheelt dan weer veel zoekwerk.

[Hermanos2 493]

32 minuten geleden zei Hopper:

Wie de liefde des Vaders treft is verankerd in de Vader.  Dat is een fundament welke het kenvermogen van de ziel doet ontwaken.  In de Bijbel staat al dat de liefde des Vaders niet in de wereld is, dat scheelt dan weer veel zoekwerk.

Iedere christen weet dat deze wereld eindig is. Dus hier en nu hoeven we niks te zoeken noch verwachten.