Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[TTC 1.560]

2 minuten geleden zei Figulus:

En dan nu de finale!

From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy!

Komt het begin na de finale? 

[Figulus 133]

Zojuist zei TTC:

Komt het begin na de finale? 

Dat heeft te maken met die fuik. Maar daar zwemmen we gewoon uit door gebruik te maken van de mazen in het net.

From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy!

Het bevat alle voorgaande stijlfiguren, en voeg daar maar de door mij geliefde antithese aan toe.

[TTC 1.560]

4 minuten geleden zei Figulus:

Dat heeft te maken met die fuik. Maar daar zwemmen we gewoon uit door gebruik te maken van de mazen in het net.

From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy!

Het bevat alle voorgaande stijlfiguren, en voeg daar maar de door mij geliefde antithese aan toe.

Die stimulus lijkt er zelfs een beetje op, niets wordt uitgesloten.

[Figulus 133]

Zojuist zei TTC:

Die stimulus lijkt er zelfs een beetje op, niets wordt uitgesloten.

Mijn cognitie is vreselijk flexibel en past zich voortdurend aan de omstandigheden aan.

Metafora.

[TTC 1.560]

10 minuten geleden zei Figulus:

Mijn cognitie is vreselijk flexibel en past zich voortdurend aan de omstandigheden aan. Metafora.

Door te zeggen 'niets wordt uitgesloten', wordt 'niets' in een positie geplaatst waarin het zowel allesomvattend als paradoxaal beperkt is. De stelling lijkt te spelen met het idee dat 'niets' zelf een vorm van bestaan krijgt, wat logisch gezien tegenstrijdig is.

gisteren om 11:16 bewerkt door TTC

[Figulus 133]

11 minuten geleden zei TTC:

Door te zeggen 'niets wordt uitgesloten', wordt 'niets' in een positie geplaatste waarin het zowel allesomvattend als paradoxaal beperkt is. De stelling lijkt te spelen met het idee dat 'niets' zelf een vorm van bestaan krijgt, wat logisch gezien tegenstrijdig is.

Ik heb me vergist, de tekst:

From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy.

Bevat niet alle voorgaande stijlfiguren. Het volgende daarentegen wel degelijk:

From the river to the sea, Palestine, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy.

Vergissen is menselijk.

Synecdoche.

23 uur geleden bewerkt door Figulus

[TTC 1.560]

6 minuten geleden zei Figulus:

Ik heb me vergist, de tekst:

From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy.

Bevat niet alle voorgaande stijlfiguren. Het volgende daarentegen weldegelijk:

From the river to the sea, Palestine, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy.

Vergissen is menselijk.

Synecdoche

Hadden het precies beter bij Justin Bibber kunnen laten, anders wordt het te simpel. 

[Figulus 133]

1 minuut geleden zei TTC:

Hadden het precies beter bij Justin Bibber kunnen laten, anders wordt het te simpel. 

Ironie.

[TTC 1.560]

2 minuten geleden zei Figulus:

Ironie.

Dat het na toepassing van inductieve herkadering redelijk onnavolgbaar kan worden, heeft meestal te maken met de methode in combinatie met het toepassingsgebied. 

[Figulus 133]

4 minuten geleden zei TTC:

Dat het na toepassing van inductieve herkadering redelijk onnavolgbaar kan worden, heeft meestal te maken met de methode in combinatie met het toepassingsgebied. 

Mijn voorkeur gaat uit naar sarcasme:

Justin Bibber is echt het toonbeeld van een hersenkraker van een probleem. Zonder hem zou het leven gewoon te makkelijk zijn.

[TTC 1.560]

1 minuut geleden zei Figulus:

Mijn voorkeur gaat uit naar sarcasme: Justin Bibber is echt het toonbeeld van een hersenkraker van een probleem. Zonder hem zou het leven gewoon te makkelijk zijn.

We kunnen niet zeggen dat het niet mogelijk is, omdat het al eens gedaan werd. 

[Figulus 133]

1 minuut geleden zei TTC:

We kunnen niet zeggen dat het niet mogelijk is, omdat het al eens gedaan werd. 

Oh, natuurlijk, het is absoluut niet mogelijk... behalve dan dat het al eens gedaan is, maar wie houdt er nu van feiten?

[TTC 1.560]

24 minuten geleden zei Figulus:

Oh, natuurlijk, het is absoluut niet mogelijk... behalve dan dat het al eens gedaan is, maar wie houdt er nu van feiten?

Ja, en we kunnen ook niet zeggen dat iemand uitgesloten is geweest, bizar eigenlijk.

[Figulus 133]

3 uur geleden zei TTC:

Door te zeggen 'niets wordt uitgesloten', wordt 'niets' in een positie geplaatst waarin het zowel allesomvattend als paradoxaal beperkt is. De stelling lijkt te spelen met het idee dat 'niets' zelf een vorm van bestaan krijgt, wat logisch gezien tegenstrijdig is.

"Niets wordt uitgesloten" lijkt een paradox. "Alles is mogelijk" lost deze op.

[TTC 1.560]

1 uur geleden zei Figulus:

"Niets wordt uitgesloten" lijkt een paradox. "Alles is mogelijk" lost deze op.

Dat maakt het alleen iets lastiger om het midden te bepalen, als dat het überhaupt al is.

[TTC 1.560]

Op 3-1-2025 om 11:39 zei Tomega:

Kunst is dan wel om niet te blijven hangen in het verwonderend beschouwen van het schier onmogelijke, maar om te bedenken wat het is dat we hebben gemist, dat onze zinnen buiten de platgetreden paden worden getrokken.

Eenvoudige modellen zijn krachtige ankerpunten omdat ze universele structuren weerspiegelen. Maar wanneer we lagen van interpretatie toevoegen, zoals circumplexen, archetypes, en dynamieken, raken we verstrikt in de complexiteit die ontstaat. Die complexiteit maakt het rijker, maar ook lastiger om de kern te blijven zien.

[Tomega 311]

Op 3-1-2025 om 20:18 zei TTC:

Zeer zeker, binnen kunst zijn de verschillende vormen en interpretatiemogelijkheden zo divers dat we er een punthoofd van kunnen krijgen, maar dat is voor veel andere zaken net zo.

Waar het constructivisme aansluiting zocht bij bestaande en ver ontwikkelde stromingen en verschijningsvormen in zowel kunst als wetenschap, zien we bij het suprematisme juist een ontkoppeling en vervreemding van het bestaande, en een hogere waardering en zelfs suprematie voor het gevoel en voorstellingen in abstracties.Dat kwalificeert bepaald niet als constructivistisch. Het suprematisme bracht de stroming die de moderne kunst wordt genoemd, en die kun je direct verbinden met de moderne natuurwetenschappen. Met een treffende overeenkomst en parallelle semiotiek, dat gevoelswaarden gaan overheersen over rede en ratio, maar ook over het gevoel waarop de stroming is gefundeerd. Dat  is niet paradoxaal, maar absurd, en dat is dan ook waar de gewone man afhaakt, terwijl de wetenschappers steeds verder geraken van hun gevoelswaarde van waarheid en wetenschap. Terwijl toch steeds alle vrijheid bestaat om terug redelijk en rationeel te bouwen op iets anders dan abstracties en onnavolgbare principes en uitkomsten. Want de mens heeft een goed ontwikkeld gevoel voor redelijke en logische constructies, net zoals de mens een gevoel heeft om een harmonieus symfonieorkest te onderscheiden van een kakofonisch speelkwartiertje.

7 uur geleden zei TTC:

Eenvoudige modellen zijn krachtige ankerpunten omdat ze universele structuren weerspiegelen. Maar wanneer we lagen van interpretatie toevoegen, zoals circumplexen, archetypes, en dynamieken, raken we verstrikt in de complexiteit die ontstaat. Die complexiteit maakt het rijker, maar ook lastiger om de kern te blijven zien.

Wie de spiegelhouder niet waardeert vanwege hetgeen wordt gespiegeld, zou misschien meer baat hebben bij een iets andere positie en een wat gerichtere blik.Een spiegel is niet wazig omdat het glas van mindere kwaliteit is, maar het beeld. Universeel is bij spiegels dat men zich er niet in herkent. 

[TTC 1.560]

3 uur geleden zei Tomega:

Waar het constructivisme aansluiting zocht bij bestaande en ver ontwikkelde stromingen en verschijningsvormen in zowel kunst als wetenschap, zien we bij het suprematisme juist een ontkoppeling en vervreemding van het bestaande, en een hogere waardering en zelfs suprematie voor het gevoel en voorstellingen in abstracties.Dat kwalificeert bepaald niet als constructivistisch. Het suprematisme bracht de stroming die de moderne kunst wordt genoemd, en die kun je direct verbinden met de moderne natuurwetenschappen. Met een treffende overeenkomst en parallelle semiotiek, dat gevoelswaarden gaan overheersen over rede en ratio, maar ook over het gevoel waarop de stroming is gefundeerd. Dat  is niet paradoxaal, maar absurd, en dat is dan ook waar de gewone man afhaakt, terwijl de wetenschappers steeds verder geraken van hun gevoelswaarde van waarheid en wetenschap. Terwijl toch steeds alle vrijheid bestaat om terug redelijk en rationeel te bouwen op iets anders dan abstracties en onnavolgbare principes en uitkomsten. Want de mens heeft een goed ontwikkeld gevoel voor redelijke en logische constructies, net zoals de mens een gevoel heeft om een harmonieus symfonieorkest te onderscheiden van een kakofonisch speelkwartiertje.

Het absurdisme is een filosofische stroming die de spanning onderzoekt tussen de menselijke zoektocht naar betekenis en de fundamentele zinloosheid van het universum.

3 uur geleden zei Tomega:

Wie de spiegelhouder niet waardeert vanwege hetgeen wordt gespiegeld, zou misschien meer baat hebben bij een iets andere positie en een wat gerichtere blik.Een spiegel is niet wazig omdat het glas van mindere kwaliteit is, maar het beeld. Universeel is bij spiegels dat men zich er niet in herkent. 

Ja, kunnen ook alle vrijwilligerswerk waarderen aan een fictief loon van 20 €/hr, zou dat goed zijn voor het BNP?

6 uur geleden bewerkt door TTC

[TTC 1.560]

18 uur geleden zei Figulus:

Oh, natuurlijk, het is absoluut niet mogelijk...

Een aposiopesis een stijlfiguur waarbij een zin, nog voordat deze voltooid is, plotseling wordt afgebroken.

1 uur geleden zei TTC:

Het suprematisme bracht de stroming die de moderne kunst wordt genoemd, en die kun je direct verbinden met de moderne natuurwetenschappen.

Zeer zeker, zo kunnen een paar lijnen op een blad veel betekenen uit hoofde van de betekenaar, betekenisloos voor de toeschouwer.

[TTC 1.560]

Op 9-11-2024 om 09:30 zei Hopper:

Niet zo oordelen, TTC. Dat je allerlei teksten kopieert kun je niet ontkennen, ik schrijf gewoon feitelijkheden.

Het contrast tussen de eenvoud van een naam en de complexiteit van een theorie kan als een ironisch detail worden gezien. Het herinnert ons eraan dat zelfs een korte term een rijkdom aan kennis en interpretatie kan omvatten, net zoals de driehoek waar we eerder over spraken, eenvoudig in vorm, maar oneindig in mogelijkheden.

[TTC 1.560]

20 uur geleden zei Figulus:

Mijn voorkeur gaat uit naar sarcasme.

Soms lijkt het alsof we eerst alle sterren en planeten onder een vergrootglas dienen te leggen, om pas dan te kunnen zeggen dat het eigenlijk wel simpel is. Dit om niet gezegd te hebben dat het quasi onmogelijk is om het leven volledig te begrijpen, maar ook dat de subtielste nuances quasi letterlijk een wereld van verschil kunnen betekenen.

[Tomega 311]

4 uur geleden zei TTC:

Het absurdisme is een filosofische stroming die de spanning onderzoekt tussen de menselijke zoektocht naar betekenis en de fundamentele zinloosheid van het universum.

Het universum is vol zingeving aan kracht en leven, en zonder zin is de mens die dat mist. Welk gemis paradoxaal genoeg zo zwaar kan vallen dat de mens gaat zoeken.

4 uur geleden zei TTC:

Ja, kunnen ook alle vrijwilligerswerk waarderen aan een fictief loon van 20 €/hr, zou dat goed zijn voor het BNP?

De stimulans gegeven met lastenverzwaring dwingt tot beperking van de bestedingen bij een vergroting van het binnenhalen. De neutraliteit zal niet worden gevonden door de klimmende reeks van kosten, klem, en afzien van voortgang, zodat ook de onverrichte zaken worden gefactureerd en gevorderd en belast, en we spreken van een spiraal die slechts wordt doorbroken door spirituele bezieling, of anders door verlaging van belastingen, wat gelet op de ingezette moraalvermarkting ook tot verlaging van de stabiliteit van het systeem als geheel kan leiden.

3 uur geleden zei TTC:

Het contrast tussen de eenvoud van een naam en de complexiteit van een theorie kan als een ironisch detail worden gezien. Het herinnert ons eraan dat zelfs een korte term een rijkdom aan kennis en interpretatie kan omvatten, net zoals de driehoek waar we eerder over spraken, eenvoudig in vorm, maar oneindig in mogelijkheden.

Zolang de beschouwer weigert houvast te zoeken in het zekere, ontgaat hem ook het onzekere. Hij onderscheidt zelfs de notie van verschil niet meer. Het zoeken naar zin en verbanden, slaat hem ook het laatste houvast uit handen. Het is niet zo dat wie zoekt zal vinden, maar veeleer dat wie bewaart, zich zijn eigen oriëntatie en houvast en fundament verschaft om als startpunt tegen af te kunnen zetten. Zonder dat basale, is elke stap in elke richting net zo hoogstaand en vooruitstrevend en voorzien van wetenschappelijke relevantie, als een ruimtewandeling van een astronaut.

[TTC 1.560]

23 minuten geleden zei Tomega:

Het universum is vol zingeving aan kracht en leven, en zonder zin is de mens die dat mist. Welk gemis paradoxaal genoeg zo zwaar kan vallen dat de mens gaat zoeken.

Het absurdisme neemt niet aan dat het universum zinloos is in absolute zin, maar stelt dat er een onoplosbare kloof bestaat tussen de menselijke behoefte aan betekenis en de ogenschijnlijke onverschilligheid of stilte van het universum.

24 minuten geleden zei Tomega:

De stimulans gegeven met lastenverzwaring dwingt tot beperking van de bestedingen bij een vergroting van het binnenhalen. De neutraliteit zal niet worden gevonden door de klimmende reeks van kosten, klem, en afzien van voortgang, zodat ook de onverrichte zaken worden gefactureerd en gevorderd en belast, en we spreken van een spiraal die slechts wordt doorbroken door spirituele bezieling, of anders door verlaging van belastingen, wat gelet op de ingezette moraalvermarkting ook tot verlaging van de stabiliteit van het systeem als geheel kan leiden.

Het niet-coöperatieve spel met beperktheid aan informatie kent zo haar eigen karakteristieken, logischerwijs. 

27 minuten geleden zei Tomega:

Zolang de beschouwer weigert houvast te zoeken in het zekere, ontgaat hem ook het onzekere. Hij onderscheidt zelfs de notie van verschil niet meer. Het zoeken naar zin en verbanden, slaat hem ook het laatste houvast uit handen. Het is niet zo dat wie zoekt zal vinden, maar veeleer dat wie bewaart, zich zijn eigen oriëntatie en houvast en fundament verschaft om als startpunt tegen af te kunnen zetten. Zonder dat basale, is elke stap in elke richting net zo hoogstaand en vooruitstrevend en voorzien van wetenschappelijke relevantie, als een ruimtewandeling van een astronaut.

Dat is, denk ik, ook waarom symbolisme zo'n waarde heeft, met inbegrip van versnippering en misverstand door de gelaagdheid van interpretatie. Ergo, het symbool zelf kan mogelijks verwijzen naar verzoening binnen de context van een overkoepelende waarheid, en in praktijk leiden tot een aantal perverse effecten die hier tegendraads aan zijn. Het individuele zelf kan, net omwille van het potentieel tot verzoening in de richting van meer harmonie, hier misschien dan wel glimpen van hoop in vinden, maar ook amper nog iets durven zeggen door de hypergevoeligheid van dergelijke dynamismen.

[Tomega 311]

8 minuten geleden zei TTC:

Het absurdisme neemt niet aan dat het universum zinloos is in absolute zin, maar stelt dat er een onoplosbare kloof bestaat tussen de menselijke behoefte aan betekenis en de ogenschijnlijke onverschilligheid of stilte van het universum.

Een roep gaat uit door alle landen, een teken doorlicht alle hemelse gewesten, een duisternis overvalt zon en sterren, en de mens schudt het hoofd en vraagt zich af wat daar nou toch de zin van kon zijn.

Het stellen van een kloof heeft dezelfde kracht en waarde als het stellen van een overbrugging. Wie ziet, die stapt ook naast zijn bestemming niet en valt niet over de rand. Wie niet ziet, hem deert ook de rand en de nauwe overbrugging niet. De ruimte is wijd. Toch is daar de nauwheid en de behoefte aan overbrugging, en die zit in de beperktheid van tijd.

50 minuten geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

Zojuist zei Tomega:

Een roep gaat uit door alle landen, een teken doorlicht alle hemelse gewesten, een duisternis overvalt zon en sterren, en de mens schudt het hoofd en vraagt zich af wat daar nou toch de zin van kon zijn. Het stellen van een kloof heeft dezelfde kracht en waarde als het stellen van een overbrugging. Wie zie, die stapt niet naast zijn bestemming en valt niet over de rand. Wie niet ziet, hem deert ook de rand en de nauwe overbrugging niet. De ruimte is wijd. Toch is daar de nauwheid en de behoefte aan overbrugging, rn die zit in de beperktheid van tijd.

Soms kan het helpen om van richting te veranderen, anders blijven we met ons hoofd tegen die ezelsbruggetjes lopen.