Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[TTC 1.564]

4 minuten geleden zei Tomega:

Dat is correct. Hart en gevoelens worden geraakt als een heilig veronderstelde wet wordt afgedaan als impertinentie. Een = teken mag niet liegen, en daarom is de door jou ingebrachte simplificatie vergelijking incorrect. Er mist een term. En dat is eenvoudig. Dat jij daar dan oppert dat het mogelijk een route heeft via de explosieve groei, vind ik dan weer obstructief gedrag, met een schijn van sofacontemplatieve ondersteuning. Houd het bij jezelf. Zeg liever vanuit je hart en vlees en bloed en gevoelens, dat je dat niet vindt kunnen. Dat je ongelukkig bent met rommelpotterijen. Of anders, bewijs dat je ongelijkheid klopt. En net als bij Figulus zal ik dan wijzen op de logicafouten, en kunnen jullie je samen ergeren aan mijn contraproductief gedrag. Maar de smalle weg is om jezelf te dwingen iets concreter bij het onderwerp te blijven. Maar zolang mensen onderwerpen verdedigen, zal elk onderwerp zich richten op mensen, eerder dan op het onderwerp. Dat dat wezenlijk terug barbarij is, kom je nooit achter zolang dat onderwerp niet wordt benoemd. En wie dat gaat benoemen, die plaatst zichzelf terug vooraan deze alinea.

Zo zie je maar, aan concreet hebben we hier niet veel, dat is te simpel.

4 uur geleden bewerkt door TTC

[Tomega 321]

7 minuten geleden zei TTC:

Zo zie je maar, aan concreet hebben we hier niet veel.

Minder = meer en minder = beter. Waar eenvoud heerst, zoekt complexiteit de vlucht vooruit. Laat de complexiteit maar vluchten. Dat schept ruimte voor de eenvoudige van hart om in alle eenvoud te blijven zoeken naar wat eenvoudig is. Moet je wel je oren openen voor eenvoud en sluiten voor meervoudigheden.

4 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

10 minuten geleden zei Tomega:

En net als bij Figulus zal ik dan wijzen op de logicafouten, en kunnen jullie je samen ergeren aan mijn contraproductief gedrag.

Die logicafouten zitten in de combinatorische explosie, eenvoudig in alle rust en sereniteit traceerbaar.

1 minuut geleden zei Tomega:

Minder = meer en minder = beter. Waar eenvoud heerst, zoekt complexiteit de vlucht vooruit. Laat de complexiteit maar vluchten. Dat schept ruimte voor de eenvoudige van hart om in alle eenvoud te blijven zoeken naar wat eenvoudig is. Moet je wel je oren openen voor eenvoud en sluiten voor meervoudigheden.

Goed idee, we zijn benieuwd. 

[TTC 1.564]

1 uur geleden zei Tomega:

Een = teken mag niet liegen, en daarom is de door jou ingebrachte simplificatie vergelijking incorrect. Er mist een term.

Vrij onwaarschijnnlijk is dat je vandaag een baardmosspikkelspanner kan spotten.

[Figulus 150]

3 uur geleden zei Tomega:

Noem eens een voorbeeld. Vooralsnog is het onderwerp van gesprek hoe jij spreekt over energierijke toestanden, zonder je vragen te stellen over hoe die toestanden kunnen bestaan zonder energietievoegingen.

Energierijke toestanden hoeven niet continu van energie te worden voorzien. Ze kunnen bestaan dankzij opgeslagen energie en interne herverdeling, zolang er geen (of slechts geringe) dissipatie optreedt.

Dat is geen mening, maar standaardfysica. Wat jij doet is de wetmatigheden compleet negeren en er je eigen filosofietje tegenover stellen.

In principe heb je zelf al een voorbeeld gegeven, namelijk dat van de veer:

Je rekt een veer uit → energie wordt opgeslagen. Laat je haar los in een ideaal systeem, dan wisselt de energie tussen de veer en de beweging; er is geen extra energietoevoer nodig. Alleen bij wrijving moet je bijvoeden. Een energierijke toestand bestaat door opslag, niet door voortdurende toevoer.

Een ander voorbeeld is de aarde: die beweegt al duizenden jaren zonder voortdurende “energie-injectie”. De energie ligt vast in haar kinetische energie en in het zwaartekrachtsveld. Als dynamiek op zichzelf energie zou kosten, zou het zonnestelsel al lang tot stilstand zijn gekomen.

Kortom: een energierijke toestand vereist geen voortdurende energietoevoer. Energie kan opgeslagen zijn (in een veer, baanbeweging of veld) en blijft bestaan zolang er geen dissipatie is. Alleen verliezen moeten worden gecompenseerd, niet de toestand zelf. Die verliezen worden niet aangevuld met nieuw gecreëerde energie, maar met energie die van buiten het systeem wordt aangevoerd. De oorspronkelijk verloren energie blijft bestaan als verspreide warmte, maar is binnen hetzelfde systeem praktisch niet terug te winnen.

1 uur geleden bewerkt door Figulus

[TTC 1.564]

23 minuten geleden zei Figulus:

Energierijke toestanden hoeven niet continu van energie te worden voorzien. Ze kunnen bestaan dankzij opgeslagen energie en interne herverdeling, zolang er geen (of slechts geringe) dissipatie optreedt. Dat is geen mening, maar standaardfysica. Wat jij doet is de wetmatigheden compleet negeren en er je eigen filosofietje tegenover stellen. In principe heb je zelf al een voorbeeld gegeven, namelijk dat van de veer: Je rekt een veer uit → energie wordt opgeslagen. Laat je haar los in een ideaal systeem, dan wisselt de energie tussen de veer en de beweging; er is geen extra energietoevoer nodig. Alleen bij wrijving moet je bijvoeden. Een energierijke toestand bestaat door opslag, niet door voortdurende toevoer. Een ander voorbeeld is de aarde: die beweegt al duizenden jaren zonder voortdurende “energie-injectie”. De energie ligt vast in haar kinetische energie en in het zwaartekrachtsveld. Als dynamiek op zichzelf energie zou kosten, zou het zonnestelsel al lang tot stilstand zijn gekomen. Kortom: een energierijke toestand vereist geen voortdurende energietoevoer. Energie kan opgeslagen zijn (in een veer, baanbeweging of veld) en blijft bestaan zolang er geen dissipatie is. Alleen verliezen moeten worden gecompenseerd, niet de toestand zelf. Die verliezen worden niet aangevuld met nieuw gecreëerde energie, maar met energie die van buiten het systeem wordt aangevoerd. De oorspronkelijk verloren energie blijft bestaan als verspreide warmte, maar is binnen hetzelfde systeem praktisch niet terug te winnen.

Als je nog niet genoeg opgemerkt hebt, zou ik verder doen. 

Op 1-7-2023 om 17:19 zei Hopper:

Alleen het 'denken' kan hulpvragen bedenken.  Konden we dat denken maar eens een halt toeroepen, dan zouden de hulpvragen ook verstommen.

In termen van misverstand, draaglast vs draagkracht, overprikkeliing en/of overweldiging, is bedachtzaamheid gepast, net zoals binnen deze context geen eenduidige antwoorden bestaan. Tegelijk ontbloot zich een paradox van filosofische aard, naargelang onze perceptie en verdieping kan een gegeven probleem immers simultaan bestaan EN niet bestaan.