Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[TTC 1.564]

7 minuten geleden zei Tomega:

Ben je verbaasd?
Is het dan geen toveren als ons heelal met lichtsnelheid uitdijt?
Is het dan geen toveren dat we terug kunnen waarnemen tot aan de oerknal?
Is het geen toveren hoe twee vectoren in een plat vlak een kracht verticaal bewerken?
Is een ruimte krommen en een harde fysische meetlat doen krimpen, puur door er hard aan te denken, geen toveren?
Kan ook een natuurkracht geen toverkunst worden, als het iets wonderlijks doet dat wij hebben voorspeld? 
Alles is gemaakt door God. God is Geest en een Kracht. Om die reden is in principe elke kracht
die geen andere verklaring krijgt, dan dat die kracht er is, een beroep op het bestaan van God.

Ik zeg, dat de wetenschap niet alleen tovert, maar ook nog eens diep gelovig is. Want het gezag van de wetenschap rust niet op logische verbanden in een groter logisch geheel, maar op voorspelde (profeten voorspellen) uitkomsten, die bij gelegenheid ook uitkomen (ware profeten) en daarom gezag krijgen als wetenschap (geloof). En dat zonder logische en sluitende verklaring (diep geloof). Zelfs zodanig extreem, dat hoogleraren letterlijk waarschuwen om niet teveel op je gevoel af te gaan, en om wetenschap ook te accepteren als het tegen je gevoel en logica ingaat. Dat is diep, diep gelovig. Ik noem dat bijgeloof, en de wetenschap die een dergelijke status heeft, noem ik een afgod. Een geloof, met leermeesters die vooral een diepe overtuiging verkondigen (Richard Feynman) en hebben berust in het onderwerpen aan het grotere onbegrepen geheel. En de wetenschap als geheel wordt onder dat gezag een doctrinologische eenheid, op dezelfde wijze als het Katholieke geloof dat was in de middeleeuwen.

Ik zeg daarover geen kwaad woord. Ik zeg alleen, dat het een geloof is, en bij een geloof horen doctrines en onbegrepen overtuigingen en leraren die die overtuigingen bemiddelen, en ex cathedra uitspraken die door alle aan de doctrine onderworpen leermeesters van harte worden omarmd. Echt waar, de wetenschap is objectief bezien een geloof. Dat lijdt geen twijfel.

En daarom is waar wat jij zegt, dat er veel kan gebeuren. Er gebeuren heuse wonderen. Maar helaas, komen de wonderen niet verder dan in het geloof van de ware gelovigen. En daarom is het een bijgeloof. Nepprofeten, met nepgelovigen en nep-uitkomsten. 

"Look, it is not the spoon that is bending."

Als de Egyptenaren tekeningen maken, waarvan wij vinden dat ze een platte voorstelling geven, kunnen we met behulp van wiskunde vanuit het platte een meer complexe afbeelding construeren. Echter, daarbij gaan we ervan uit dat die Egyptenaren enigszins gehinderd werden door hun artistieke en beeldende en mogelijk zelfs geestelijke beperkte voorstelling van hoe de waarheid wordt verbeeld. Voor hun is het dan een natuurgetrouwe weergave, omdat ze zien wat het vertegenwoordigt. En met onze wiskunde kunnen we het tekort aanvullen en als vloeiende en passende voorstelling presenteren. Echter, als nu diezelfde Egyptenaren, bij diezelfde tekeningen tot uitdrukking wilden brengen dat licht principieel in vlakken of banen of energiehoeveelheden bestaat, dan zijn zij met hun verbeelding preciezer en nauwkeuriger dan ons fantastische verbeeldingsalgoritme. En onze complexiteit is dan onze hindernis. En dat is mijn punt. Als je afdaalt tot de krochten en spelonken der dwalers, om de waarheid te vinden, dan ontsnap je niet aan schaduwen en verbeeldingen die intrinsiek de duisternis vertegenwoordigen. Hoe intelligent en wonderlijk vervlochten dat alles ook mag zijn. De complexiteitstheorie is ontstaan in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw. Die decennia vormden het hoogtepunt van een enorme "groeispurt" in de wiskunde, die begonnen was rond 1870. De wiskunde had zichzelf sindsdien getransformeerd van een verzameling losse rekentechnieken tot een abstracte wetenschap, een geheel van principes, axioma's, taalstructuren en filosofische inzichten. Daarom; Neem afstand van de intellectuele oprisping die de moderne wetenschap wordt genoemd. Het brengt je hoogstens in vervoering en minstens hoofdpijn vanwege de daartoe behorende onnavolgbaarheden. En als je me niet gelooft, lees dan hoe Paul Ehrenfest in de moderne wetenschap stond.

Verbaasd hoeven we niet te zijn, het is immers maar waar je de focus op legt. 

19 minuten geleden zei Tomega:

De complexiteitstheorie is ontstaan in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw.

Men heeft dat zo genoemd, het is altijd al complex geweest. 

bewerkt door TTC

[TTC 1.564]

49 minuten geleden zei Tomega:

Neem afstand van de intellectuele oprisping die de moderne wetenschap wordt genoemd.

Ja, en die stimulus is al eeuwen oud, kan je nagaan. 

[Tomega 319]

2 minuten geleden zei TTC:

Verbaasd hoeven we niet te zijn, het is immers maar waar je de focus op legt. 

Als de focus komt op logische en sluitende verklaringen, dan valt de wetenschap door de mand als samenraapsel van heel diepzinnige inzichten, dat terecht is gekomen in beheer van hoogstintelligente fantasten en integere goedwillende puzzelaars, die echter op hun beurt door de mand vallen als ze op de proef worden gesteld: hun wettische en geforceerd onderworpen omgang met hun vakgebied is sterker dan hun liefde voor de waarheid in hun eigen vakgebied. Van integere omgang met de eigen discipline komt het daar tot disciplinaire onderwerping. Zelfs de vrije geesten zijn onderworpen. Want de kwestie is ook voor hun: confronteren of conformeren. Het is natuurlijk niet zo scherp, waar het niet scherp clasht, maar in principe is er steeds hetzelfde achterliggend perspectief.

 

[TTC 1.564]

5 minuten geleden zei Tomega:

Als de focus komt op logische en sluitende verklaringen, dan valt de wetenschap door de mand als samenraapsel van heel diepzinnige inzichten, dat terecht is gekomen in beheer van hoogstintelligente fantasten en integere goedwillende puzzelaars, die echter op hun beurt door de mand vallen als ze op de proef worden gesteld: hun wettische en geforceerd onderworpen omgang met hun vakgebied is sterker dan hun liefde voor de waarheid in hun eigen vakgebied. Van integere omgang met de eigen discipline komt het daar tot disciplinaire onderwerping. Zelfs de vrije geesten zijn onderworpen. Want de kwestie is ook voor hun: confronteren of conformeren. Het is natuurlijk niet zo scherp, waar het niet scherp clasht, maar in principe is er steeds hetzelfde achterliggend perspectief.

Misschien zijn er ook verschillende wereldbeelden, om nog niet te spreken over allerhande belangenconflicten. 

[Tomega 319]

58 minuten geleden zei TTC:

Men heeft dat zo genoemd, het is altijd al complex geweest. 

Dat zie ik toch anders. Alles wat complex is, wordt verklaarbaar en verklaard en begrepen, en het complexe wordt beheersbaar. Maar het echte complexe waarvan de 20e eeuw getuigt, daarin wordt de voeling met de realiteit losgeweekt of losgeknipt. Denk aan de dimensies van Minkovski. Toegegeven, complexe getallen bestaan ook al sinds Euler met zijn geniale inzichten het verband beschreef tussen exponentiële en goniometrische functies. maar dat was nog altijd van een ander niveau dan de moderne wetenschap waarin de deuren naar de oneindig ingewikkelde complexiteit wijd open werden gezet door de wiskunde in al haar toepassingen en dimensies een plek te geven in de natuurwetenschappelijke beschouwingen over de natuurverschijnselen.

6 minuten geleden zei TTC:

Misschien zijn er ook verschillende wereldbeelden, om nog niet te spreken over allerhande belangenconflicten. 

Ja, misschien wel. Zo lang de mens denkt, zal hij zich alle moeite getroosten om wat is, te vatten in een meer complexe verbeelding of een meer these anti-these voorgestelde setting. En dat is niet eens omdat de mens niet waardeert wat is, maar omdat hij dat eenvoudigweg niet kan zien.

[TTC 1.564]

Zojuist zei Tomega:

Dat zie ik toch anders. Alles wat complex is, wordt verklaarbaar en verklaard en begrepen, en het complexe wordt beheersbaar. Maar het echte complexe waarvan de 20e eeuw getuigt, daarin wordt de voeling met de realiteit losgeweekt of losgeknipt. Denk aan de dimensies van Minkovski. Toegegeven, complexe getallen bestaan ook al sinds Euler met zijn geniale inzichten het verband beschreef tussen exponentiële en goniometrische functies. maar dat was nog altijd van een ander niveau dan de moderne wetenschap waarin de deuren naar de oneindig ingewikkelde complexiteit wijd open werden gezet door de wiskunde in al haar toepassingen en dimensies een plek te geven in de natuurwetenschappelijke beschouwingen over de natuurverschijnselen.

Ja, het staat met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in een overvloed aan studiewerken. Zullen we gewoon even wachten tot de tarievenoorlog achter de rug is, dat is als wachten op Godot. 

[Tomega 319]

19 minuten geleden zei TTC:

Ja, het staat met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in een overvloed aan studiewerken. Zullen we gewoon even wachten tot de tarievenoorlog achter de rug is, dat is als wachten op Godot. 

Wat je zegt zeg je zelf.

[TTC 1.564]

20 minuten geleden zei Tomega:

Wat je zegt zeg je zelf.

Je zegt het, het verschil tussen technische denkbaarheid en besluitvormingsprocessen kan verschillen, dat is dualiteit.

[TTC 1.564]

9 uur geleden zei Tomega:

Maar het echte complexe waarvan de 20e eeuw getuigt, daarin wordt de voeling met de realiteit losgeweekt of losgeknipt.

Ingenieur en ondernemer Elon Musk is een voorstander van het gebruiken van trial-and-error bij het ontwikkelen van SpaceX-raketten en Tesla-auto’s. Volgens hem kost het eindeloos doorrekenen van ontwerpen veel tijd en worden door het snel bouwen en testen van prototypes de zwakke plekken eerder ontdekt, ook op plekken die theoretisch goed zouden moeten zijn.

[TTC 1.564]

Op 25-4-2025 om 13:39 zei Tomega:

Help me maar even uit de brand dan.

De schoonheid van de wetenschap ligt niet alleen in het weten, maar in het blijven zoeken.

[TTC 1.564]

Op 1-7-2023 om 13:06 zei Hopper:

De paradox van de heelheid is dat je de veelheid dient te verlaten.

Een eerste aanzet voor het Dadaïsme is te herkennen in het Fietswiel op een tabouret uit 1913 van de Franse kunstenaar Marcel Duchamp, dat hij echter uitsluitend voor zijn eigen genoegen gemaakt had en dat nooit op een expositie gepresenteerd werd.

[Tomega 319]

Op 6-5-2025 om 21:05 zei TTC:

Je zegt het, het verschil tussen technische denkbaarheid en besluitvormingsprocessen kan verschillen, dat is dualiteit

Ja, nee, er is meer. Een gelovige Zuid-Oost Aziatisch geïnspireerde intellectueel, gaat bij een hoger niveau van kennis bij zichzelf de verhoging inbrengen, en zal geneigd zijn om de nieuwe kennis vooral als winst te beschouwen voor zijn eigen inzicht in zijn eigen plaats in het kosmische waarvan hij afblijft. Dat is niet slecht, en een verhoogde staat van verwonderd zelfbegrip is ook benodigd, maar als voortschrijdend inzicht brengt hem dat niet zo snel op een beter begrip van de concrete zaak waarom het gaat. Maar een betere plaatsing van zijn denken over dat concrete dat voor hem kosmische, dat hij accepteert en waarvan hij juist daardoor eigenlijk ten diepste abstraheert.

Terwijl een Westerse christen van voor de grote oorlog gelooft dat alles gemaakt is door éėn maker, die de mens uitnodigt om te onderzoeken hoe dat alles gemaakt is en samenhangt. Erasmus, Huygens/Newton, Euler, en Maxwell zijn daarvan vertegenwoordigers, en zij kenden geen heilige afgebakende gebieden die niet  mochten worden onderzocht (wel moraal hoe je dat doet) maar gingen in vrijheid op onderzoek naar de bouwstenen van het intelligente design.

En mijn punt is hier, dat wat je zegt over besluitvormingsprocessen, je toedrijft naar een meer zelfbespiegelende Zuid-Oost Aziatische abstractie, terwijl de natuur vraagt om je te concentreren op de natuur zelf. Op de materie waar je mee werkt. En ik weet ook wel dat ik hier nu een heel vakgebied over één kam scheer, maar het is noodzakelijk, zegt ook Paulus, om de filosofie buiten te sluiten als je verder wilt komen in materiële vooruitgang. Want de filosofie zoekt de oplossingen niet in de realiteit en de  natuur, maar in jouw hoofd.

Wel vraagt het ontkoppeling van alles wat je al weet. Want wat denkbaar is, kom je pas achter als je wat je weet even uitschakelt. Want wat je weet, levert een vast format van jouw eigen ingedaald geconditioneerd denken. Dat is zwaar belemmerend voor jezelf en ook voor de vooruitgang.

Op 7-5-2025 om 05:48 zei TTC:

Ingenieur en ondernemer Elon Musk is een voorstander van het gebruiken van trial-and-error bij het ontwikkelen van SpaceX-raketten en Tesla-auto’s. Volgens hem kost het eindeloos doorrekenen van ontwerpen veel tijd en worden door het snel bouwen en testen van prototypes de zwakke plekken eerder ontdekt, ook op plekken die theoretisch goed zouden moeten zijn.

Toen in Delft de eerste windtunnels werden gebouwd voor de luchtvaartindustrie, was men blij en sprak van vooruitgang en hoogste staat van techniek. Maar, het is sjoemelen. Pas als het vooraf kan worden berekend, begrijpen we wat er gebeurt. Het eindeloos doorrekenen is voor een wetenschapper geen probleem, want hij is pas klaar bij zijn pensioen en de wetenschap is pas klaar als de kennis compleet is in onderlinge samenhang.

Trial-and-error is leerzaam, en nuttig, maar als wetenschap is het berusten in je onvermogen. Dat is bewust en bij voorbaat kwaliteit en zuiverheid van denken verkwanselen of opgeven. Dat is hebzucht gedreven en erg onwetenschappelijk. Gewoon een beetje dom.

3 uur geleden zei TTC:

De schoonheid van de wetenschap ligt niet alleen in het weten, maar in het blijven zoeken.

Ons weten is beperkt, en we tasten als in de duisternis, maar we kiezen een zodanig verlicht pad en omgang, dat we durven beweren dat het kleine beetje dat we zeker weten, ook echt zeker is. Wat ons dus ook tragisch genoeg zwaar belemmert voor wat we gaan leren. Dat is waarom we langzaam moeten. En eigenlijk steeds opnieuw moeten beginnen. Elke faux pas is onherroepelijk.

Op 6-5-2025 om 21:05 zei TTC:

Je zegt het, het verschil tussen technische denkbaarheid en besluitvormingsprocessen kan verschillen, dat is dualiteit.

Technische ondenkbaarheid komt binnen bereik juist door besluitvormingsprocessen. En technische denkbaarheid als voorwaarde vooraf, is spelbreker. Het snoert de mond van alle wetenschappelijke luchtfietserij. Maar waar de verbeelding die ons overal brengt heerst, daar is de weg terug naar de logica die ons slechts van A naar B brengt een moerassig modderpad waarvoor de wetenschappers, hoog gezeten in hun luchtschepen, zich niet eens verwaardigen om daar zelfs maar even vanuit uit hun raampje op neer te kijken. De wetenschap mist de boots op de grond, omdat ze niet op vaste grond staat.

Recente, baanbrekende ontdekkingen suggereren dat donkere energie zwakker wordt naarmate het heelal uitdijt. Dat zorgt ervoor dat natuurkundigen overwegen om het populaire kosmologische standaardmodel van het heelal te vervangen door exotische nieuwe theorieën die stellen dat de zwaartekracht anders werkt dan we dachten. Ineens zijn ideeën met snaartheorie, een nieuwe fundamentele kracht of zelfs een vorm van zwaartekracht die in de loop van de tijd verandert, opties die op tafel liggen.

3 uur geleden bewerkt door Tomega