Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[Tomega 319]

1 uur geleden zei TTC:

Als wetenschap toveren wordt, kan er veel gebeuren.

Ben je verbaasd?
Is het dan geen toveren als ons heelal met lichtsnelheid uitdijt?
Is het dan geen toveren dat we terug kunnen waarnemen tot aan de oerknal?
Is het geen toveren hoe twee vectoren in een plat vlak een kracht loodrechtl bewerken?
Is een ruimte krommen en een harde fysische meetlat doen krimpen, puur door er hard aan te denken, geen toveren?
Kan ook een natuurkracht geen toverkunst worden, als het iets wonderlijks doet dat wij hebben voorspeld? 

Alles is gemaakt door God. God is Geest en een Kracht. Om die reden is in principe elke kracht
die geen andere verklaring krijgt, dan dat die kracht er is, een beroep op het bestaan van God.

Ik zeg, dat de wetenschap niet alleen tovert, maar ook nog eens diep gelovig is. Want het gezag van de wetenschap rust niet op logische verbanden in een groter logisch geheel, maar op voorspelde (profeten voorspellen) uitkomsten, die bij gelegenheid ook uitkomen (ware profeten) en daarom gezag krijgen als wetenschap (geloof). En dat zonder logische en sluitende verklaring (diep geloof). Zelfs zodanig extreem, dat hoogleraren letterlijk waarschuwen om niet teveel op je gevoel af te gaan, en om wetenschap ook te accepteren als het tegen je gevoel en logica ingaat. Dat is diep, diep gelovig. Ik noem dat bijgeloof, en de wetenschap die een dergelijke status heeft, noem ik een afgod. Een geloof, met leermeesters die vooral een diepe overtuiging verkondigen (Richard Feynman) en hebben berust in het onderwerpen aan het grotere onbegrepen geheel. En de wetenschap als geheel wordt onder dat gezag een doctrinologische eenheid, op dezelfde wijze als het Katholieke geloof dat was in de middeleeuwen.

Ik zeg daarover geen kwaad woord. Ik zeg alleen, dat het een geloof is, en bij een geloof horen doctrines en onbegrepen overtuigingen en leraren die die overtuigingen bemiddelen, en ex cathedra uitspraken die door alle aan de doctrine onderworpen leermeesters van harte worden omarmd. Echt waar, de wetenschap is objectief bezien een geloof. Dat lijdt geen twijfel.

En daarom is waar wat jij zegt, dat er veel kan gebeuren. Er gebeuren heuse wonderen. Maar helaas, komen de wonderen niet verder dan in het geloof van de ware gelovigen. En daarom is het een bijgeloof. Nepprofeten, met nepgelovigen en nep-uitkomsten. 

"Look, it is not the spoon that is bending."

1 uur geleden zei TTC:

Er bestaan allerlei varianten van het vervulbaarheidsprobleem, zoals CNF-SAT of k-SAT. Veel bestudeerde varianten van k-SAT zijn 2-SAT en 3-SAT.

Als de Egyptenaren tekeningen maken, waarvan wij vinden dat ze een platte voorstelling geven, kunnen we met behulp van wiskunde vanuit het platte een meer complexe afbeelding construeren. Echter, daarbij gaan we ervan uit dat die Egyptenaren enigszins gehinderd werden door hun artistieke en beeldende en mogelijk zelfs geestelijke beperkte voorstelling van hoe de waarheid wordt verbeeld. Voor hun is het dan een natuurgetrouwe weergave, omdat ze zien wat het vertegenwoordigt. En met onze wiskunde kunnen we het tekort aanvullen en als vloeiende en passende voorstelling presenteren.

Echter, als nu diezelfde Egyptenaren, bij diezelfde tekeningen tot uitdrukking wilden brengen dat licht principieel in vlakken of banen of energiehoeveelheden bestaat, dan zijn zij met hun verbeelding preciezer en nauwkeuriger dan ons fantastische verbeeldingsalgoritme. En onze complexiteit is dan onze hindernis. 

En dat is mijn punt. Als je afdaalt tot de krochten en spelonken der dwalers, om de waarheid te vinden, dan ontsnap je niet aan schaduwen en verbeeldingen die intrinsiek de duisternis vertegenwoordigen. Hoe intelligent en wonderlijk vervlochten dat alles ook mag zijn. 

De complexiteitstheorie is ontstaan in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw. Die decennia vormden het hoogtepunt van een enorme "groeispurt" in de wiskunde, die begonnen was rond 1870. De wiskunde had zichzelf sindsdien getransformeerd van een verzameling losse rekentechnieken tot een abstracte wetenschap, een geheel van principes, axioma's, taalstructuren en filosofische inzichten. 

Daarom; Neem afstand van de intellectuele oprisping die de moderne wetenschap wordt genoemd. Het brengt je hoogstens in vervoering en minstens hoofdpijn vanwege de daartoe behorende onnavolgbaarheden. En als je me niet gelooft, lees dan hoe Paul Ehrenfest in de moderne wetenschap stond.

4 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

7 minuten geleden zei Tomega:

Ben je verbaasd?
Is het dan geen toveren als ons heelal met lichtsnelheid uitdijt?
Is het dan geen toveren dat we terug kunnen waarnemen tot aan de oerknal?
Is het geen toveren hoe twee vectoren in een plat vlak een kracht verticaal bewerken?
Is een ruimte krommen en een harde fysische meetlat doen krimpen, puur door er hard aan te denken, geen toveren?
Kan ook een natuurkracht geen toverkunst worden, als het iets wonderlijks doet dat wij hebben voorspeld? 
Alles is gemaakt door God. God is Geest en een Kracht. Om die reden is in principe elke kracht
die geen andere verklaring krijgt, dan dat die kracht er is, een beroep op het bestaan van God.

Ik zeg, dat de wetenschap niet alleen tovert, maar ook nog eens diep gelovig is. Want het gezag van de wetenschap rust niet op logische verbanden in een groter logisch geheel, maar op voorspelde (profeten voorspellen) uitkomsten, die bij gelegenheid ook uitkomen (ware profeten) en daarom gezag krijgen als wetenschap (geloof). En dat zonder logische en sluitende verklaring (diep geloof). Zelfs zodanig extreem, dat hoogleraren letterlijk waarschuwen om niet teveel op je gevoel af te gaan, en om wetenschap ook te accepteren als het tegen je gevoel en logica ingaat. Dat is diep, diep gelovig. Ik noem dat bijgeloof, en de wetenschap die een dergelijke status heeft, noem ik een afgod. Een geloof, met leermeesters die vooral een diepe overtuiging verkondigen (Richard Feynman) en hebben berust in het onderwerpen aan het grotere onbegrepen geheel. En de wetenschap als geheel wordt onder dat gezag een doctrinologische eenheid, op dezelfde wijze als het Katholieke geloof dat was in de middeleeuwen.

Ik zeg daarover geen kwaad woord. Ik zeg alleen, dat het een geloof is, en bij een geloof horen doctrines en onbegrepen overtuigingen en leraren die die overtuigingen bemiddelen, en ex cathedra uitspraken die door alle aan de doctrine onderworpen leermeesters van harte worden omarmd. Echt waar, de wetenschap is objectief bezien een geloof. Dat lijdt geen twijfel.

En daarom is waar wat jij zegt, dat er veel kan gebeuren. Er gebeuren heuse wonderen. Maar helaas, komen de wonderen niet verder dan in het geloof van de ware gelovigen. En daarom is het een bijgeloof. Nepprofeten, met nepgelovigen en nep-uitkomsten. 

"Look, it is not the spoon that is bending."

Als de Egyptenaren tekeningen maken, waarvan wij vinden dat ze een platte voorstelling geven, kunnen we met behulp van wiskunde vanuit het platte een meer complexe afbeelding construeren. Echter, daarbij gaan we ervan uit dat die Egyptenaren enigszins gehinderd werden door hun artistieke en beeldende en mogelijk zelfs geestelijke beperkte voorstelling van hoe de waarheid wordt verbeeld. Voor hun is het dan een natuurgetrouwe weergave, omdat ze zien wat het vertegenwoordigt. En met onze wiskunde kunnen we het tekort aanvullen en als vloeiende en passende voorstelling presenteren. Echter, als nu diezelfde Egyptenaren, bij diezelfde tekeningen tot uitdrukking wilden brengen dat licht principieel in vlakken of banen of energiehoeveelheden bestaat, dan zijn zij met hun verbeelding preciezer en nauwkeuriger dan ons fantastische verbeeldingsalgoritme. En onze complexiteit is dan onze hindernis. En dat is mijn punt. Als je afdaalt tot de krochten en spelonken der dwalers, om de waarheid te vinden, dan ontsnap je niet aan schaduwen en verbeeldingen die intrinsiek de duisternis vertegenwoordigen. Hoe intelligent en wonderlijk vervlochten dat alles ook mag zijn. De complexiteitstheorie is ontstaan in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw. Die decennia vormden het hoogtepunt van een enorme "groeispurt" in de wiskunde, die begonnen was rond 1870. De wiskunde had zichzelf sindsdien getransformeerd van een verzameling losse rekentechnieken tot een abstracte wetenschap, een geheel van principes, axioma's, taalstructuren en filosofische inzichten. Daarom; Neem afstand van de intellectuele oprisping die de moderne wetenschap wordt genoemd. Het brengt je hoogstens in vervoering en minstens hoofdpijn vanwege de daartoe behorende onnavolgbaarheden. En als je me niet gelooft, lees dan hoe Paul Ehrenfest in de moderne wetenschap stond.

Verbaasd hoeven we niet te zijn, het is immers maar waar je de focus op legt. 

19 minuten geleden zei Tomega:

De complexiteitstheorie is ontstaan in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw.

Men heeft dat zo genoemd, het is altijd al complex geweest. 

4 uur geleden bewerkt door TTC

[TTC 1.564]

49 minuten geleden zei Tomega:

Neem afstand van de intellectuele oprisping die de moderne wetenschap wordt genoemd.

Ja, en die stimulus is al eeuwen oud, kan je nagaan. 

[Tomega 319]

2 minuten geleden zei TTC:

Verbaasd hoeven we niet te zijn, het is immers maar waar je de focus op legt. 

Als de focus komt op logische en sluitende verklaringen, dan valt de wetenschap door de mand als samenraapsel van heel diepzinnige inzichten, dat terecht is gekomen in beheer van hoogstintelligente fantasten en integere goedwillende puzzelaars, die echter op hun beurt door de mand vallen als ze op de proef worden gesteld: hun wettische en geforceerd onderworpen omgang met hun vakgebied is sterker dan hun liefde voor de waarheid in hun eigen vakgebied. Van integere omgang met de eigen discipline komt het daar tot disciplinaire onderwerping. Zelfs de vrije geesten zijn onderworpen. Want de kwestie is ook voor hun: confronteren of conformeren. Het is natuurlijk niet zo scherp, waar het niet scherp clasht, maar in principe is er steeds hetzelfde achterliggend perspectief.

 

[TTC 1.564]

5 minuten geleden zei Tomega:

Als de focus komt op logische en sluitende verklaringen, dan valt de wetenschap door de mand als samenraapsel van heel diepzinnige inzichten, dat terecht is gekomen in beheer van hoogstintelligente fantasten en integere goedwillende puzzelaars, die echter op hun beurt door de mand vallen als ze op de proef worden gesteld: hun wettische en geforceerd onderworpen omgang met hun vakgebied is sterker dan hun liefde voor de waarheid in hun eigen vakgebied. Van integere omgang met de eigen discipline komt het daar tot disciplinaire onderwerping. Zelfs de vrije geesten zijn onderworpen. Want de kwestie is ook voor hun: confronteren of conformeren. Het is natuurlijk niet zo scherp, waar het niet scherp clasht, maar in principe is er steeds hetzelfde achterliggend perspectief.

Misschien zijn er ook verschillende wereldbeelden, om nog niet te spreken over allerhande belangenconflicten. 

[Tomega 319]

58 minuten geleden zei TTC:

Men heeft dat zo genoemd, het is altijd al complex geweest. 

Dat zie ik toch anders. Alles wat complex is, wordt verklaarbaar en verklaard en begrepen, en het complexe wordt beheersbaar. Maar het echte complexe waarvan de 20e eeuw getuigt, daarin wordt de voeling met de realiteit losgeweekt of losgeknipt. Denk aan de dimensies van Minkovski. Toegegeven, complexe getallen bestaan ook al sinds Euler met zijn geniale inzichten het verband beschreef tussen exponentiële en goniometrische functies. maar dat was nog altijd van een ander niveau dan de moderne wetenschap waarin de deuren naar de oneindig ingewikkelde complexiteit wijd open werden gezet door de wiskunde in al haar toepassingen en dimensies een plek te geven in de natuurwetenschappelijke beschouwingen over de natuurverschijnselen.

6 minuten geleden zei TTC:

Misschien zijn er ook verschillende wereldbeelden, om nog niet te spreken over allerhande belangenconflicten. 

Ja, misschien wel. Zo lang de mens denkt, zal hij zich alle moeite getroosten om wat is, te vatten in een meer complexe verbeelding of een meer these anti-these voorgestelde setting. En dat is niet eens omdat de mens niet waardeert wat is, maar omdat hij dat eenvoudigweg niet kan zien.

[TTC 1.564]

Zojuist zei Tomega:

Dat zie ik toch anders. Alles wat complex is, wordt verklaarbaar en verklaard en begrepen, en het complexe wordt beheersbaar. Maar het echte complexe waarvan de 20e eeuw getuigt, daarin wordt de voeling met de realiteit losgeweekt of losgeknipt. Denk aan de dimensies van Minkovski. Toegegeven, complexe getallen bestaan ook al sinds Euler met zijn geniale inzichten het verband beschreef tussen exponentiële en goniometrische functies. maar dat was nog altijd van een ander niveau dan de moderne wetenschap waarin de deuren naar de oneindig ingewikkelde complexiteit wijd open werden gezet door de wiskunde in al haar toepassingen en dimensies een plek te geven in de natuurwetenschappelijke beschouwingen over de natuurverschijnselen.

Ja, het staat met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in een overvloed aan studiewerken. Zullen we gewoon even wachten tot de tarievenoorlog achter de rug is, dat is als wachten op Godot. 

[Tomega 319]

19 minuten geleden zei TTC:

Ja, het staat met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in een overvloed aan studiewerken. Zullen we gewoon even wachten tot de tarievenoorlog achter de rug is, dat is als wachten op Godot. 

Wat je zegt zeg je zelf.

[TTC 1.564]

20 minuten geleden zei Tomega:

Wat je zegt zeg je zelf.

Je zegt het, het verschil tussen technische denkbaarheid en besluitvormingsprocessen kan verschillen, dat is dualiteit.