Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[TTC 1.564]

4 minuten geleden zei Tomega:

Het is door het niet identificeren op het niveau van elementaire bouwstenen dat anomalieën gaan optreden, dat anomalieën optreden; welke anomalieën eenmaal elementair beschouwd, als sneeuwbergen in de zon verdwijnen. Alsof er nooit anomaliebergen zijn geweest.

Ja, dat is dan ook wat er staat, de synthese komt a priori om vervolgens tot systemen te leiden waarin anomalieën zich kunnen nestelen. Lees verder de satire, na 7,5 miljoen jaar krijg je misschien een antwoord, zoals simpel is het moeilijkst. 

[Tomega 319]

10 minuten geleden zei TTC:

Ja, dat is dan ook wat er staat, de synthese komt a priori om vervolgens tot systemen te leiden waarin anomalieën zich kunnen nestelen. Lees verder de satire, na 7,5 miljoen jaar krijg je misschien een antwoord, zoals simpel is het moeilijkst

Correcte omgang vraagt daarom de vermeende en werkelijke anomalieën terug te brengen tot het elementaire niveau van abstracties, principes, en bouwstenen. Eenvoud is inderdaad het moeilijkst. Maar eenmaal onderkend, blijft het eenvoud tot in eeuwigheid.

Dat is alles wat triviaal en vluchtig, als geen harde voorbeelden volgen met schokkende wetenswaardigheden. De realiteit is ondertussen wel, dat eenvoud geen hoog aanzien meer heeft, omdat immers het intellectuele en complexe zo onmetelijk onachterhaalbaar voorbij de primitieve voorstellingen is gevorderd.

gisteren om 15:21 bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

25 minuten geleden zei Tomega:

Correcte omgang vraagt daarom de vermeende en werkelijke anomalieën terug te brengen tot het elementaire niveau van abstracties, principes, en bouwstenen. Eenvoud is inderdaad het moeilijkst. Maar eenmaal onderkend, blijft het eenvoud tot in eeuwigheid. Dat is alles wat triviaal en vluchtig, als geen harde voorbeelden volgen met schokkende wetenswaardigheden. De realiteit is ondertussen wel, dat eenvoud geen hoog aanzien meer heeft, omdat immers het intellectuele en complexe zo onmetelijk onachterhaalbaar voorbij de primitieve voorstellingen is gevorderd.

Niemand spreekt dat tegen, je kan dan zo een aantal anomalieën netjes oplijsten. Hoef je ook niet zoveel moeite voor te doen overigens, anderen hebben dat eerder al eens gedaan. 

[Tomega 319]

36 minuten geleden zei TTC:

Niemand spreekt dat tegen, je kan dan zo een aantal anomalieën netjes oplijsten. Hoef je ook niet zoveel moeite voor te doen overigens, anderen hebben dat eerder al eens gedaan.

Ja, het voordeel van het spreken in termen van typologieën, is dat het overal over kan gaan en nooit ergens over gaat. Maar geef maar eens een voorbeeld van een miskend element, waardoor anomalieën optreden, die er duidelijk niet zouden zijn als het element was onderkend.

[TTC 1.564]

4 minuten geleden zei Tomega:

Ja, het voordeel van het spreken in termen van typologieën, is dat het overal over kan gaan en nooit ergens over gaat. Maar geef maar eens een voorbeeld van een miskend element, waardoor anomalieën optreden, die er duidelijk niet zouden zijn als het element was onderkend.

Ja, het is maar hoe je het benoemen wil, het is een bekende reeks. 

[Tomega 319]

7 uur geleden zei TTC:

Ja, dat is het punt misschien, we kunnen er steeds meer bij betrekken, zodat we misschien onszelf ingraven in modellen, mozaïeken, kunstwerken, toolboxen, visualisaties en wat nog meer.

Werkend model

Een werkend model is een schematische weergave van de werkelijkheid, waarin de effecten worden waargenomen van een wet of natuurverschijnsel, die geen andere wetten en natuurverschijnselen benodigen, dan zonder en voor dat model al golden.

 Wettig model

In het bijzonder geldt een model niet als een wettig model, als het model zelf fungeert als verklaring van een wet of natuurverschijnsel, zonder dat die wet of die verklaring in het model werkzaam is. In dat geval is een model geen werkend model, maar een artist impression van een onbegrepen en nog niet verklaard verschijnsel.

Rekenmeesters

Wie als verklaring hanteert voor een werkend model, dat een model berekenbare uitkomsten levert overeenkomstig experimentele resultaten, is in wezen bezig met sjoemelscience. Want een berekening heeft geen zeggingskracht als verklaring voor natuurverschijnselen.

Informatieschaarste

Er is nooit schaarste aan informatie. Want wie zoekt heeft het erg druk. Maar er is wel grote schaarste aan het stellen van de juiste vragen. Daardoor zijn zelfs de hoogste bergen van bijeen gestouwde kennis en wetenschap, als dorre steppen met een troosteloos niets.

De bal kaatsen

Een botsing als model biedt het voordeel dat daarin effecten meegenomen kunnen worden van these, anti-these en synthese, vanwege het natuurlijk fenomeen dat een botsing steeds rekent met gelijkblijvende energie, gelijktijdig met uitwisseling van energie, terwijl toch de benodigde tijd slechts wordt gedicteerd door een van de actoren.

Niets terug verwachten

Wie vindt wat hij zoekt, is slechter af dan wie nog zoekt. Want het wereldbeeld is veranderd, maar er is niets buiten het eigen gevoel, dat de veranderde staat van beleving ondersteunt en nut geeft.

Geloof

Geloof verricht wonderen. Maar verrichte wonderen vragen een groter geloof. Niet voor het eigen geweten, maar om gaande te blijven in een wereld vol hardnekkig verzet tegen rede en logica.

[TTC 1.564]

Zojuist zei Tomega:

Werkend model

Een werkend model is een schematische weergave van de werkelijkheid, waarin de effecten worden waargenomen van een wet of natuurverschijnsel, die geen andere wetten en natuurverschijnselen benodigen, dan zonder en voor dat model al golden.

 Wettig model

In het bijzonder geldt een model niet als een wettig model, als het model zelf fungeert als verklaring van een wet of natuurverschijnsel, zonder dat die wet of die verklaring in het model werkzaam is. In dat geval is een model geen werkend model, maar een artist impression van een onbegrepen en nog niet verklaard verschijnsel.

Rekenmeesters

Wie als verklaring hanteert voor een werkend model, dat een model berekenbare uitkomsten levert overeenkomstig experimentele resultaten, is in wezen bezig met sjoemelscience. Want een berekening heeft geen zeggingskracht als verklaring voor natuurverschijnselen.

Informatieschaarste

Er is nooit schaarste aan informatie. Want wie zoekt heeft het erg druk. Maar er is wel grote schaarste aan het stellen van de juiste vragen. Daardoor zijn zelfs de hoogste bergen van bijeen gestouwde kennis en wetenschap, als dorre steppen met een troosteloos niets.

De bal kaatsen

Een botsing als model biedt het voordeel dat daarin effecten meegenomen kunnen worden van these, anti-these en synthese, vanwege het natuurlijk fenomeen dat een botsing steeds rekent met gelijkblijvende energie, gelijktijdig met uitwisseling van energie, terwijl toch de benodigde tijd slechts wordt gedicteerd door een van de actoren.

Niets terug verwachten

Wie vindt wat hij zoekt, is slechter af dan wie nog zoekt. Want het wereldbeeld is veranderd, maar er is niets buiten het eigen gevoel, dat de veranderde staat van beleving ondersteunt en nut geeft.

Geloof

Geloof verricht wonderen. Maar verrichte wonderen vragen een groter geloof. Niet voor het eigen geweten, maar om gaande te blijven in een wereld vol hardnekkig verzet tegen rede en logica.

Ja, het zijn allemaal beschrijvingen, het lost die anomalieën binnen het 3D-segment niet op. 

[Tomega 319]

Zojuist zei TTC:

Ja, het zijn allemaal beschrijvingen, het lost die anomalieën binnen het 3D-segment niet op. 

Vast wel.

[TTC 1.564]

Zojuist zei Tomega:

Vast wel.

Dat zien we morgen dan wel weer, kunnen slechts blijven hopen. 

[Tomega 319]

12 minuten geleden zei TTC:

Dat zien we morgen dan wel weer, kunnen slechts blijven hopen

Er is vast meer onder de zon.

gisteren om 16:58 bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

20 minuten geleden zei Tomega:

Er is vast meer onder de zon.

Kunnen we het slechts met zeer veel moeite oneens over zijn. 

47 minuten geleden zei Tomega:

Wie vindt wat hij zoekt, is slechter af dan wie nog zoekt. Want het wereldbeeld is veranderd, maar er is niets buiten het eigen gevoel, dat de veranderde staat van beleving ondersteunt en nut geeft.

De kenmerkenintegratietheorie van Anne Treisman bleek ook relevant voor neurowetenschappers die zich met het visuele systeem bezighielden.

[TTC 1.564]

13 uur geleden zei Tomega:

Wie vindt wat hij zoekt, is slechter af dan wie nog zoekt. Want het wereldbeeld is veranderd, maar er is niets buiten het eigen gevoel, dat de veranderde staat van beleving ondersteunt en nut geeft.

Volgens de indeling van De Wulf zijn kennissponsen mensen die nieuwsgierig zijn, ze houden van weetjes, verzamelen informatie en doen graag nieuwe ontdekkingen. Dat geeft hen energie, zoals ook binnen het kader van de positieve desintegratie theorie van psychiater Dabrowski in termen van overprikkeling of stuwkracht beschreven.

[TTC 1.564]

Op 28-6-2023 om 15:06 zei Barnabas:

Wat is het nut tot het onderzoek van een mens?

Ze wist me dat op zo'n subtiele manier te vertellen, dat ik net niet door de grond zakte.

[Tomega 319]

14 uur geleden zei TTC:

14 uur geleden zei Tomega:

Er is vast meer onder de zon.

Kunnen we het slechts met zeer veel moeite oneens over zijn

Wacht dan niet tot de nacht invalt en de duisternis heerst. En sluit de dag af in balans van zijn en weten. Want morgen begint alles weer opnieuw, van voren af aan. En wie weet zeker dat hij een nieuwe dag krijgt, met hetzelfde profiel en verloop? 

9 minuten geleden zei TTC:

Ze wist me dat op zo'n subtiele manier te vertellen, dat ik net niet door de grond zakte

De ontmoeting van de grote en de kleine, maakt de kleine groot, en de grote klein, zegt de relativiteitsleer van ontmoetingen. En dat gaat fout waar een van beiden de eigen relativiteit overschat, nu onderschat genoemd.

15 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

33 minuten geleden zei Tomega:

Wacht dan niet tot de nacht invalt en de duisternis heerst. En sluit de dag af in balans van zijn en weten. Want morgen begint alles weer opnieuw, van voren af aan. En wie weet zeker dat hij een nieuwe dag krijgt, met hetzelfde profiel en verloop? 

Ja, voortschrijdend inzicht betekent niet enkel voorwaarts lopen, heel soms is het ook diepzeeduiken. 

35 minuten geleden zei Tomega:

De ontmoeting van de grote en de kleine, maakt de kleine groot, en de grote klein, zegt de relativiteitsleer van ontmoetingen. En dat gaat fout waar een van beiden de eigen relativiteit overschat, nu onderschat genoemd.

Sommige dingen zijn padafhankelijk, het verandert echter niets aan universele stimuli. 

[Tomega 319]

39 minuten geleden zei TTC:

Sommige dingen zijn padafhankelijk, het verandert echter niets aan universele stimuli. 

Waar de olifant domineert, al stampend over de brug, daar bewerkt de muis een onmerkbare trilling en een heel eigen perspectief. De stimulus is universeel, maar zij werkt zodanig anders uit voor de onderdelen, dat zelden de waarneming een zuivere weergave geeft van de effecten op de verschillende onderdelen. En winst komt pas waar elke these, wordt voorzien van een anti-these, en elke reactie van een pre-actie, en elke waarneming van een contra-waarneming, en elk lichaam van een anti-lichaam, en elke stem van een tegenstem, en elk verschijnsel een analoog evenwichtverschijnsel. Daar spreekt men niet van synthese, maar van een harmonische eenheid, alsof er een uitbalancerende drukomgeving is. En wat dan nog misplaatst lijkt, zijn de krenten in de pap, als de slagroom op de taart van het grote geheel. Als verwonderend natuurverschijnsel en als dankbaar studieobject. Maar waar chaos heerst, daar is het terrein van de denkkrachten van grote geesten, die niets lievers doen dan de aandacht van de eenvoud aftrekken, om zichzelf groot en aanzienlijk en onmisbaar te maken. En niets blijkt oplosbaar.

14 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

4 minuten geleden zei Tomega:

Waar de olifant domineert, al stampend over de brug, daar bewerkt de muis een onmerkbare trilling en een heel eigen perspectief. De stimulus is universeel, maar zij werkt zodanig anders uit voor de onderdelen, dat zelden de waarneming een zuivere weergave geeft van de effecten op de verschillende onderdelen. En winst komt pas waar elke these, wordt voorzien van een anti-these, en elke reactie van een pre-actie, en elke waarneming van een contra-waarneming, en elk lichaam van een anti-lichaam, en elke stem van een tegenstem, en elk verschijnsel een analoog evenwichtverschijnsel. Daar spreekt men niet van synthese, maar van een harmonische eenheid, alsof er een uitbalancerende drukomgeving is. En wat dan nog misplaatst lijkt, zijn de krenten in de pap, als de slagroom op de taart van het grote geheel. Als verwonderend natuurverschijnsel en als dankbaar studieobject. Maar waar chaos heerst, daar is het terrein van de denkkrachten van grote geesten, die niets lievers doen dan de aandacht van de eenvoud aftrekken, om zichzelf groot en aanzienlijk en onmisbaar te maken. En niets blijkt oplosbaar.

Aan metaforen is nog nooit schaarste geweest, net zoals aforismen vaak iets absurds met zich meedragen. 

[Tomega 319]

56 minuten geleden zei TTC:

Aan metaforen is nog nooit schaarste geweest, net zoals aforismen vaak iets absurds met zich meedragen

Het onderwerp is een abstractie, een stimulus. Ik zeg, ontdoe de stimulus van mystificatie en benoem nauwkeuriger aard en karakter van de stimulus. Lukt dat niet, dan is de stimulus niet wat je denkt. Logica is leidend. En wat je gelooft, en ook wat je systeemeisen zijn voor overtuiging en weten, bepaalt waar je naar zoekt, en ook waar je stopt met zoeken. En omdat de mens erg goed is in het verbeelden en spiegelen van de eigen overtuiging in zijn realiteit en waarneming, is de mens verplicht om van zijn overtuiging rekenschap en verantwoording af te leggen. Wat natuurlijk onzin is in een samenleving die niet meer denkt, maar het rationeel denken heeft vervangen door emotioneel voelen. En daar lopen overtuiging en weten en verbeelden en geloven, door elkaar heen als uitgelopen verf, en vormen een kaleidoscopisch aandoende samenleving, die als los zand uiteen valt, zodra de verbindende kaleidoscoop wordt ontmaskerd als middel van de geest van verblinding en verwarring en ontregeling.

Tenzij natuurlijk, onder de werking van de gestelde kaleidoscoop nog lijnen en structuren schuil gaan, die wij nu, door de kaleidoscoop, nog niet zien. En wie beseft hoe dat maar zo van toepassing kan worden, die gaat op zoek naar wat hij heeft gemist, en er ergens misschien toch nog is. Want zovelen dragen er nog sporen van.

13 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

34 minuten geleden zei Tomega:

Het onderwerp is een abstractie, een stimulus. Ik zeg, ontdoe de stimulus van mystificatie en benoem nauwkeuriger aard en karakter van de stimulus. Lukt dat niet, dan is de stimulus niet wat je denkt. Logica is leidend. En wat je gelooft, en ook wat je systeemeisen zijn voor overtuiging en weten, bepaalt waar je naar zoekt, en ook waar je stopt met zoeken. En omdat de mens erg goed is in het verbeelden en spiegelen van de eigen overtuiging in zijn realiteit en waarneming, is de mens verplicht om van zijn overtuiging rekenschap en verantwoording af te leggen. Wat natuurlijk onzin is in een samenleving die niet meer denkt, maar het rationeel denken heeft vervangen door emotioneel voelen. En daar lopen overtuiging en weten en verbeelden en geloven, door elkaar heen als uitgelopen verf, en vormen een kaleidoscopisch aandoende samenleving, die als los zand uiteen valt, zodra de verbindende kaleidoscoop wordt ontmaskerd als middel van de geest van verblinding en verwarring en ontregeling. Tenzij natuurlijk, onder de werking van de gestelde kaleidoscoop nog lijnen en structuren schuil gaan, die wij nu, door de kaleidoscoop, nog niet zien. En wie beseft hoe dat maar zo van toepassing kan worden, die gaat op zoek naar wat hij heeft gemist, en er ergens misschien toch nog is. Want zovelen dragen er nog sporen van.

Ja, zoals je het zegt, een caleidoscoop van strekkingen en overtuigingen ingebed binnen systemen waarin algoritmen geprogrammeerd werden en worden in functie van een vooropgesteld doel. Het moerasprobleem is je wellicht niet vreemd, net zoals een reeks paradoxen binnen courante systemen netjes te vinden zijn op internet. Hoeveel concreter moet het dan nog worden gesteld? 

13 uur geleden bewerkt door TTC

[Tomega 319]

13 minuten geleden zei TTC:

Ja, zoals je het zegt, een caleidoscoop van strekkingen en overtuigingen ingebed binnen systemen waarin algoritmen geprogrammeerd werden en worden in functie van een vooropgesteld doel. Het moerasprobleem is je wellicht niet vreemd, net zoals een reeks paradoxen binnen courante systemen netjes te vinden zijn op internet. Hoeveel concreter moet het dan nog worden gesteld? 

Als je concreet gaat aanwijzen waar in het waterbed de zwakke delen zijn, heb je altijd gelijk, zelfs als je aanwijzing is dat het bed als geheel in een zwakke toestand is. Benodigd is daarom een niveau van waarneming en recht doen aan zowel de stimuli als de effectoren en receptoren. Het algoritme dat beschrijft hoe elke deuk terug de vorm van het bed zoekt, biedt absolute waarheid. Maar als beschrijving van de causale acties en reacties, is zij waardeloos. Want zij smokkelt en rekent naar een bekende uitkomst toe. Wiskunde brengt wel werkbare uitkomsten, maar geen toegenomen begrip van wat er gebeurt, met als gevolg onverwachte en onbegrepen effecten , waar onder steeds meer toenemende denkkracht, steeds meer nieuwe wiskundige oplossingen worden ontdekt. Fantastisch verbluffend fenomenaal. En even waardeloos als beschrijving van wat er gebeurt.

[TTC 1.564]

Zojuist zei Tomega:

Als je concreet gaat aanwijzen waar in het waterbed de zwakke delen zijn, heb je altijd gelijk, zelfs als je aanwijzing is dat het bed als geheel in een zwakke toestand is. Benodigd is daarom een niveau van waarneming en recht doen aan zowel de stimuli als de effectoren en receptoren. Het algoritme dat beschrijft hoe elke deuk terug de vorm van het bed zoekt, biedt absolute waarheid. Maar als beschrijving van de causale acties en reacties, is zij waardeloos. Want zij smokkelt en rekent naar een bekende uitkomst toe. Wiskunde brengt wel werkbare uitkomsten, maar geen toegenomen begrip van wat er gebeurt, met als gevolg onverwachte en onbegrepen effecten , waar onder steeds meer toenemende denkkracht, steeds meer nieuwe wiskundige oplossingen worden ontdekt. Fantastisch verbluffend fenomenaal. En even waardeloos als beschrijving van wat er gebeurt.

Het is een beetje als zeggen dat binnen een schuldeconomie niet alle schulden kunnen afbetaald worden, er zou dan immers geen geld meer zijn. 

[Tomega 319]

3 uur geleden zei TTC:

Het is een beetje als zeggen dat binnen een schuldeconomie niet alle schulden kunnen afbetaald worden, er zou dan immers geen geld meer zijn. 

Inderdaad. Maar waar het waterbed een model geeft, gaat de schuldeconomie over een voor jou inhoudelijk punt van relevantie en aandacht En zodra iets inhoudelijk wordt, is van belang, was mijn punt, om inhoud en effecten naar principes en abstracties te onderscheiden.

1. Een economie is een samenhangende groep van administratief verbonden uitwisselaars van goederen en diensten.

2. Samenhang is georganiseerd via munteenheid en belastingen en organisch samenwerkende lokale verbanden en markten.

3. Geld is het ruilmiddel dat wordt gebruikt om de economie te smeren, dat is meer liquide te maken in haar functioneren. 

4. Als een waardevol middel als geld wordt gebruikt, dan geeft dat wel een schijnbare rugdekking aan het geld als ruilmiddel, maar in principe is de waarde van geld als ruilmiddel gegeven door de samenhangende goederen en diensten waarvoor dat geld wordt gebruikt.

5. Geld en economie moeten worden beschermd, als de economie een belang dient van een samenhangende groep mensen. In abstractie is een niet beschermde economie ook minder waardevol voor de eenzijdig profiterenden ervan. Want, het geld is nooit meer waard dan zijn deel in de tegenwaarde van de economie. De bescherming moet dus gericht zijn op het intrinsiek waardevol houden van de totale goederen en diensten binnen de economie. 

6. Waardevol, dat is toegevoegde waarde toebrengend aan de elementaire delen van de economie.

7. Schulden zijn valse munten in de economie. Want elke schuld verschaft toegang tot de economie, zonder dat daar een goed of een dienst tegenover staat. Het is daarom logisch dat oorsprong en rugdekking van schulden economisch terug te voeren is op verpanding of belening van goederen en diensten die niet in de toekomst liggen.

8. Schulden die zuiver persoonlijk zijn wordt rugdekking gegeven door het actuele bezit van de schuldenaar, en als dat ontbreekt, wordt de schuld een slechts persoonlijke schuld, waar de schuldeiser rugdekking aan geeft, en zijn schuldeiser en schuldenaar buiteneconomisch, dat is immaterieel, verbonden.

9. In een normatieve, dat is beschermde, economie kunnen alle schulden altijd afbetaald worden omdat er een wet is die verbiedt dat meer dan de helft van de waarde wordt beleend. 

10. In een moderne economie is elke hypotheek diefstal ten nadele van het totaal aan huidige bezitters in de economie ten gunste van de bank van de kopers, die haar diefstal witwast en verzilvert via de aflossing door de kopers, welke kopers dus ook economisch pas eigenaar worden als ze meer dan de helft hebben afbetaald. Want immers, het geld staat altijd tegenover de actuele economie, en de koper betaalt onder vertoon van drie bankafschriften inkomen, met 30 jaar toekomstige arbeid.

11. Praten over slavernij verleden zal over tweehonderd jaar ook over de moderne onze economie gaan. Hypotheken en CAO-afspraken leggen voor een leven vast, wat bij de rijken niet alleen ontkoppeld wordt, maar ook nog eens los verhandelbaar gesteld op markten en beurzen. Waarmee ook de term slavernij uit het linkse verdoemhoekje wordt gehaald, en de vraag naar daglonerbeurzen prangend wordt.

12. Ik babbel maar wat. Het is aan jou om concreter te formuleren wat je inhoudelijke kritiek bij welke systeemfeilen zijn, of anders welke synthese je stelt, in een economische context die afgeladen is met leugens, misleidingen, en systeemcorrumperende inzichten en maatregelen. Of niet. Het staat je vrij om ook maar wat te babbelen.

9 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

1 uur geleden zei Tomega:

Inderdaad. Maar waar het waterbed een model geeft, gaat de schuldeconomie over een voor jou inhoudelijk punt van relevantie en aandacht En zodra iets inhoudelijk wordt, is van belang, was mijn punt, om inhoud en effecten naar principes en abstracties te onderscheiden.

1. Een economie is een samenhangende groep van administratief verbonden uitwisselaars van goederen en diensten.

2. Samenhang is georganiseerd via munteenheid en belastingen en organisch samenwerkende lokale verbanden en markten.

3. Geld is het ruilmiddel dat wordt gebruikt om de economie te smeren, dat is meer liquide te maken in haar functioneren. 

4. Als een waardevol middel als geld wordt gebruikt, dan geeft dat wel een schijnbare rugdekking aan het geld als ruilmiddel, maar in principe is de waarde van geld als ruilmiddel gegeven door de samenhangende goederen en diensten waarvoor dat geld wordt gebruikt.

5. Geld en economie moeten worden beschermd, als de economie een belang dient van een samenhangende groep mensen. In abstractie is een niet beschermde economie ook minder waardevol voor de eenzijdig profiterenden ervan. Want, het geld is nooit meer waard dan zijn deel in de tegenwaarde van de economie. De bescherming moet dus gericht zijn op het intrinsiek waardevol houden van de totale goederen en diensten binnen de economie. 

6. Waardevol, dat is toegevoegde waarde toebrengend aan de elementaire delen van de economie.

7. Schulden zijn valse munten in de economie. Want elke schuld verschaft toegang tot de economie, zonder dat daar een goed of een dienst tegenover staat. Het is daarom logisch dat oorsprong en rugdekking van schulden economisch terug te voeren is op verpanding of belening van goederen en diensten die niet in de toekomst liggen.

8. Schulden die zuiver persoonlijk zijn wordt rugdekking gegeven door het actuele bezit van de schuldenaar, en als dat ontbreekt, wordt de schuld een slechts persoonlijke schuld, waar de schuldeiser rugdekking aan geeft, en zijn schuldeiser en schuldenaar buiteneconomisch, dat is immaterieel, verbonden.

9. In een normatieve, dat is beschermde, economie kunnen alle schulden altijd afbetaald worden omdat er een wet is die verbiedt dat meer dan de helft van de waarde wordt beleend. 

10. In een moderne economie is elke hypotheek diefstal ten nadele van het totaal aan huidige bezitters in de economie ten gunste van de bank van de kopers, die haar diefstal witwast en verzilvert via de aflossing door de kopers, welke kopers dus ook economisch pas eigenaar worden als ze meer dan de helft hebben afbetaald. Want immers, het geld staat altijd tegenover de actuele economie, en de koper betaalt onder vertoon van drie bankafschriften inkomen, met 30 jaar toekomstige arbeid.

11. Praten over slavernij verleden zal over tweehonderd jaar ook over de moderne onze economie gaan. Hypotheken en CAO-afspraken leggen voor een leven vast, wat bij de rijken niet alleen ontkoppeld wordt, maar ook nog eens los verhandelbaar gesteld op markten en beurzen. Waarmee ook de term slavernij uit het linkse verdoemhoekje wordt gehaald, en de vraag naar daglonerbeurzen prangend wordt.

12. Ik babbel maar wat. Het is aan jou om concreter te formuleren wat je inhoudelijke kritiek bij welke systeemfeilen zijn, of anders welke synthese je stelt, in een economische context die afgeladen is met leugens, misleidingen, en systeemcorrumperende inzichten en maatregelen. Of niet. Het staat je vrij om ook maar wat te babbelen.

Ja, en het verandert niets aan het principe van these-antithese-synthese, wat zijn dan precies die logica-issues? 

[TTC 1.564]

1 uur geleden zei Tomega:

9. In een normatieve, dat is beschermde, economie kunnen alle schulden altijd afbetaald worden omdat er een wet is die verbiedt dat meer dan de helft van de waarde wordt beleend. 

Je bedoelt hier fractioneel bankieren mee?

[Paulus888 83]

1 minuut geleden zei TTC:

Je bedoelt hier fractioneel bankieren mee?

nee, drie olifanten en een smurf