Spring naar bijdragen

Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?


Aanbevolen berichten

Zojuist zei TTC:

Soms kan het helpen om van richting te veranderen, anders blijven we met ons hoofd tegen die ezelsbruggetjes lopen.

Als door een magneet getrokken wandelt de astronaut tegen en stoot zich aan een ruimtebrug. In tijdloosheid is ook wetenschappelijk de kans 100%. Verandering van richting is voor hem geen richting, maar een terugkeer naar de realiteit van de aarde.Daar ziet hij pas, dat hij in de ruimte nooit gewandeld heeft.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 4,5k
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Spinazie (Spinacia oleracea) is een plant uit de amarantenfamilie (Amaranthaceae). Spinazie is verwant aan onder andere ganzenvoet en melde. Het is een snelgroeiende, eenjarige als bladgroente gebruik

Ik hoop dat je je alleen op dit forum zo uitdrukt, anders voorzie ik een enkeltje GGZ instelling.   Hoewel, ze hebben in de meeste instellingen ook internet. Kunnen Hopper en/of TTC dit bevestigen?

Wat met pincet ontrafeld wordt, gaat met de bezem de prullenmand in.

Posted Images

4 minuten geleden zei Tomega:

Als door een magneet getrokken wandelt de astronaut tegen en stoot zich aan een ruimtebrug. In tijdloosheid is ook wetenschappelijk de kans 100%. Verandering van richting is voor hem geen richting, maar een terugkeer naar de realiteit van de aarde.Daar ziet hij pas, dat hij in de ruimte nooit gewandeld heeft.

RFT bestaat uit exact drie letters, derhalve ook makkelijk gezegd. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
22 minuten geleden zei TTC:

RFT bestaat uit exact drie letters, derhalve ook makkelijk gezegd

De semiotiek van virtuele beelden, zou je kunnen voorzien van een ladingtheorie, die beschrijft wat een onzichtbaar beeld van het zichtbare betekent, om dat vrij te geven voor alle soorten van interpretatie. Maar onveranderd is het probleem dat de klapbrugloper zich voortdurend bezighoudt met de betekenis en aard van de brug, terwijl we zo graag zouden zien dat iemand ergens met iets concreets over de brug komt. Voor je het weet klapt de brug op, en zit weer iemand aan een andere kant te denken dan hij is.

bewerkt door Tomega
Link naar bericht
Deel via andere websites
Zojuist zei Tomega:

De semiotiek van virtuele beelden, zou je kunnen voorzien van een ladingtheorie, die beschrijft wat een onzichtbaar beeld van het zichtbare betekent, om dat vrij te geven voor alle soorten van interpretatie. Maar onveranderd is het probleem dat de klapbrugloper zich voortdurend bezighoudt met de betekenis en aard van de brug, terwijl we zo graag zouden zien dat iemand ergens met iets concreets over de brug komt. Voor je het weet klapt de brug op, en zitten weer iemand aan een andere kant te denken dan hij is.

Ja, en het past allemaal binnen dezelfde representatie, wat rest koffiedik kijken. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 minuut geleden zei Tomega:

Terwijl toch de essentie is dat je eerst koffie hebt genoten, wie weet zelfs een treat met turkse koffie, terwijl daarvan bij goed gebruik de kat van huis gaat, en muizenissen toenemen.

Ik laat het jongleren met al die stijlfiguren graag aan zij die daartoe een doorgedreven opleiding genoten hebben, not my cup of tea.

Link naar bericht
Deel via andere websites
2 uur geleden zei TTC:

Het ging over een vraag, de overtuiging is gegroeid dat het niet mogelijk is.

Wie niet vraagt, kan onmogelijk een antwoord vinden. Wie niet onderscheidt, kan onmogelijk de juiste vragen stellen om daarbij de juiste antwoorden te vinden. Wie niet antwoordt, kan onmogelijk een dialoog voeren. Wat groeit, kan ongedaan worden gemaakt, of boven zichzelf uitstijgen. Wat in de tuigen hangt kan overtuigd zijn of opgetuigd of afgetuigd, met een vraag of de tuigage wel op orde is. Is dat zo?

bewerkt door Tomega
Link naar bericht
Deel via andere websites
6 minuten geleden zei Tomega:

Wie niet vraagt, kan onmogelijk een antwoord vinden. Wie niet onderscheidt, kan onmogelijk de juiste vragen stellen om daarbij de juiste antwoorden te vinden. Wie niet antwoordt, kan onmogelijk een dialoog voeren. Wat groeit, kan ongedaan worden gemaakt, of boven zichzelf uitstijgen. Wat in de tuigen hangt kan overtuigd zijn of opgetuigd of afgetuigd, met een vraag of de tuigage wel op orde is. Is dat zo?

Heel misschien dat sommige theorieën pas kloppen wanneer het in praktijk onmogelijk blijkt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
41 minuten geleden zei TTC:

Heel misschien dat sommige theorieën pas kloppen wanneer het in praktijk onmogelijk blijkt.

Dat weet je wel, daar gaat het fout. 'Onmogelijk' is een begrip dat tussen de oren volkomen  mogelijk en zelfs normaal kan zijn. Met als gevolg chaos en willekeur in denken en zijn. Om iets kloppend te krijgen, moet het worden gefundeerd op pijlers van logica, rechtlijnigheid, en rede, met adagia die in natuur en verstand onaanvechtbaar zijn. Schaars zijn de zielen, die daar zowel moeite als discipline kunnen opbrengen, mede ook doordat wetenschap en moraal vooral rusten op waarschijnlijkheden en voorspelbaarheden in combinatie met bevindelijkheden. Meer en meer worden absolute waarheden van weleer tot onwaarschijnlijkheden voor de toekomst.

Dat elke tijd zijn eigen heksen en tovenaars en kwakzalvers en haarlemmerolie en mooipraters en doctrinologen en spiegeltjes en kraaltjes en bedotterijen en dwalingen kent, die vragen om benoeming en beantwoording, dat lijkt niet echt te leven, laat staan dat het als prangend heet hangijzer zou worden gevoeld.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 minuut geleden zei Tomega:

Dat weet je wel, daar gaat het fout. 'Onmogelijk' is een begrip dat tussen de oren volkomen  mogelijk en zelfs normaal kan zijn. Met als gevolg chaos en willekeur in denken en zijn. Om iets kloppend te krijgen, moet het worden gefundeerd op pijlers van logica, rechtlijnigheid, en rede, met adagia die in natuur en verstand onaanvechtbaar zijn. Schaars zijn de zielen, die daar zowel moeite als discipline kunnen opbrengen, mede ook doordat wetenschap en moraal vooral rusten op waarschijnlijkheden en voorspelbaarheden in combinatie met bevindelijkheden. Meer en meer worden absolute waarheden van weleer tot onwaarschijnlijkheden voor de toekomst. Dat elke tijd zijn eigen heksen en tovenaars en kwakzalvers en haarlemmerolie en mooipraters en doctrinologen en spiegeltjes en kraaltjes en bedotterijen en dwalingen kent, die vragen om benoeming en beantwoording, dat lijkt niet echt te leven, laat staan dat het als prangend heet hangijzer zou worden gevoeld.

Het staat je vrij om het zelf ook eens te proberen, de stimulus is onveranderlijk. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
33 minuten geleden zei TTC:

Het gaat over een topic, het begint bij het begin.

Kortst en smalst is het voornemen dat je eigen leven hier en nu stopt, om het geheel opnieuw in te richten voor geschiktheid voor de eeuwigheid.

Langst en onmogelijk is om dat vervolgens te doen en vol te houden. En breed wordt de weg en kort de weg om in te gaan. Dat wil zeggen in de beleving en bezieling die het geweten gaat overtuigen van de logica dat geen onmogelijkheden worden gevraagd en dat begrip en liefde zo onmetelijk is, dat onze tekortkomingen wegvallen, als we dan ook maar datzelfde begrip en diezelfde liefde hebben.

Dus iedereen eindigt op de grote hoop. Maar in die hoop, daar bevinden zich dan enkelen die van de herder hebben gehoord dat vergeving en redding een zaak is van vallen, om daarna weer op te staan. En zij staan op en op en op en de weg is voor hen oneindig lang, tot de laatste snik, en de redding komt. Dat is pas een lange zware uitzichtloze weg in dit leven!!

Net zo uitzichtloos als de bekende gegane weg van de herder die men navolgt. Dat is dus dan ook net zo heerlijk als zijn einde en uitkomst.

Maar dan komen bijdehante snuggeraars en die zien hoe breed het spectrum is met zovele mogelijke wegen, en die bedenken heel slim dat de keuze dus reuze is. En zij gaan blijmoedig de weg, en verkondigen de blijde boodschap, dat de weg kort is, en breed van vermaak, met een lichte last en een zacht juk.

En de toeschouwers raken verward, en de moraal een zaak waarvan zij denken dat de hemelse gewesten zich er niet mee vermoeien. Zodat inderdaad op een gegeven moment precies dat als scenario wordt uitgerold, en iedereen gelijk krijgt, behalve zij die al die tijd zichzelf ongelijk gaven. Zij krijgen hun gelijk elders.

bewerkt door Tomega
Link naar bericht
Deel via andere websites
2 uur geleden zei Tomega:

Kortst en smalst is het voornemen dat je eigen leven hier en nu stopt, om het geheel opnieuw in te richten voor geschiktheid voor de eeuwigheid. Langst en onmogelijk is om dat vervolgens te doen en vol te houden. En breed wordt de weg en kort de weg om in te gaan. Dat wil zeggen in de beleving en bezieling die het geweten gaat overtuigen van de logica dat geen onmogelijkheden worden gevraagd en dat begrip en liefde zo onmetelijk is, dat onze tekortkomingen wegvallen, als we dan ook maar datzelfde begrip en diezelfde liefde hebben. Dus iedereen eindigt op de grote hoop. Maar in die hoop, daar bevinden zich dan enkelen die van de herder hebben gehoord dat vergeving en redding een zaak is van vallen, om daarna weer op te staan. En zij staan op en op en op en de weg is voor hen oneindig lang, tot de laatste snik, en de redding komt. Dat is pas een lange zware uitzichtloze weg in dit leven!! Net zo uitzichtloos als de bekende gegane weg van de herder die men navolgt. Dat is dus dan ook net zo heerlijk als zijn einde en uitkomst. Maar dan komen bijdehante snuggeraars en die zien hoe breed het spectrum is met zovele mogelijke wegen, en die bedenken heel slim dat de keuze dus reuze is. En zij gaan blijmoedig de weg, en verkondigen de blijde boodschap, dat de weg kort is, en breed van vermaak, met een lichte last en een zacht juk. En de toeschouwers raken verward, en de moraal een zaak waarvan zij denken dat de hemelse gewesten zich er niet mee vermoeien. Zodat inderdaad op een gegeven moment precies dat als scenario wordt uitgerold, en iedereen gelijk krijgt, behalve zij die al die tijd zichzelf ongelijk gaven. Zij krijgen hun gelijk elders.

Ja, in het abstract stopt de tijd, een aantal fundamenten onveranderlijk veranderlijk.

Link naar bericht
Deel via andere websites
5 uur geleden zei TTC:

Ja, in het abstract stopt de tijd, een aantal fundamenten onveranderlijk veranderlijk.

Ja, dat is zo, maar weten we dan ook waarover het gaat?  Fundamentele gedachten behoeven fundamentele bouwstenen. De tijd is overal tegelijk. En elke gebeurtenis heeft z'n eigen plaats en tijd, waardoor voor die gebeurtenissen geldt dat hun gelijktijdigheid in het relatieve midden ligt van de gebeurtenissen. Dat is waar tijd  gelijktijdigheid is, relatief voor de betrokken gebeurtenissen en ten diepste gaat over afstandoverbruggingen. Er is daarom onderscheid te maken tussen een absoluut  absolute tijd, die overal gelijktijdig is, en een systeemtijd die in systemen geldt waarin de tijd via botsingen verdeeld wordt (wat tijd kost) over de systeem bouwstenen en ten slotte relatieve tijd, die in werkelijkheid geen tijd is, maar locatie plus verplaatsing. Wat zie jij als onveranderlijk veranderlijk?

Link naar bericht
Deel via andere websites
2 uur geleden zei Tomega:

Ja, dat is zo, maar weten we dan ook waarover het gaat?  Fundamentele gedachten behoeven fundamentele bouwstenen. De tijd is overal tegelijk. En elke gebeurtenis heeft z'n eigen plaats en tijd, waardoor voor die gebeurtenissen geldt dat hun gelijktijdigheid in het relatieve midden ligt van de gebeurtenissen. Dat is waar tijd  gelijktijdigheid is, relatief voor de betrokken gebeurtenissen en ten diepste gaat over afstandoverbruggingen. Er is daarom onderscheid te maken tussen een absoluut  absolute tijd, die overal gelijktijdig is, en een systeemtijd die in systemen geldt waarin de tijd via botsingen verdeeld wordt (wat tijd kost) over de systeem bouwstenen en ten slotte relatieve tijd, die in werkelijkheid geen tijd is, maar locatie plus verplaatsing. Wat zie jij als onveranderlijk veranderlijk?

Dat is de vraag, wie doet wat met dezelfde stimulus die onveranderlijk veranderlijk is. 

bewerkt door TTC
Link naar bericht
Deel via andere websites
7 uur geleden zei TTC:

Dat is de vraag, wie doet wat met dezelfde stimulus die onveranderlijk veranderlijk is. 

Simpele waarheid verpakken in zweverig gemummel...

De paradox lost zich op als we accepteren dat de wereld niet alleen objectief bestaat (stimuli), maar ook subjectief wordt ervaren (reacties). Wat lijkt op een intrinsieke dualiteit (onveranderlijk/veranderlijk) is eigenlijk een relatie tussen constans (stimulus) en mutatio (subject).

Mensen hebben de neiging om complexe taal te associëren met intellect en wijsheid. Het gebruik van vaag of metaforisch taalgebruik kan een idee gewichtiger doen lijken dan het in wezen is. Je bent wel door de mand aan het vallen TTC.

Link naar bericht
Deel via andere websites
33 minuten geleden zei Figulus:

Simpele waarheid verpakken in zweverig gemummel... De paradox lost zich op als we accepteren dat de wereld niet alleen objectief bestaat (stimuli), maar ook subjectief wordt ervaren (reacties). Wat lijkt op een intrinsieke dualiteit (onveranderlijk/veranderlijk) is eigenlijk een relatie tussen constans (stimulus) en mutatio (subject). Mensen hebben de neiging om complexe taal te associëren met intellect en wijsheid. Het gebruik van vaag of metaforisch taalgebruik kan een idee gewichtiger doen lijken dan het in wezen is. Je bent wel door de mand aan het vallen TTC.

Ja, als we zeggen dat het aan het begin staat, staat het niet halverwege. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
4 minuten geleden zei Figulus:

Woorden kunnen zijn als wolken; soms drijven ze weg zonder betekenis. Tijd voor koffie met een wolk melk en een bui suiker.

Binnen die categorie vinden we vier subcategorieën waarin, naar we kunnen vermoeden, de intensiteit in beleving, eerder normaal dan het een verrassing zou zijn, subjectief kan verschillen. Tegelijk kunnen we ons de vraag stellen of er ook geen overlap met andere categorieën waargenomen kan worden, wat in combinatie met verschillende omgevingsfactoren het geheel begrijpelijkerwijs redelijk chaotisch kan doen lijken.

Link naar bericht
Deel via andere websites
6 minuten geleden zei TTC:

Binnen die categorie vinden we vier subcategorieën waarin, naar we kunnen vermoeden, de intensiteit in beleving, eerder normaal dan het een verrassing zou zijn, subjectief kan verschillen. Tegelijk kunnen we ons de vraag stellen of er ook geen overlap met andere categorieën waargenomen kan worden, wat in combinatie met verschillende omgevingsfactoren het geheel begrijpelijkerwijs redelijk chaotisch kan doen lijken.

Wederom een voorbeeld van vage en complexe formuleringen die niet veel duidelijkheid bieden. Het lijkt wel een omweg om geen direct punt te maken. Het enige dat je gebrabbel over chaos en overlap doet, is mij doen denken aan mijn bureau na een lange werkdag en de onvermijdelijke noodzaak om het op te ruimen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
8 minuten geleden zei Figulus:

Wederom een voorbeeld van vage en complexe formuleringen die niet veel duidelijkheid bieden. Het lijkt wel een omweg om geen direct punt te maken. Het enige dat je gebrabbel over chaos en overlap doet, is mij doen denken aan mijn bureau na een lange werkdag en de onvermijdelijke noodzaak om het op te ruimen.

Het zit allemaal in dezelfde stimulus, kan je zelf nagaan. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
24 minuten geleden zei TTC:

Binnen die categorie vinden we vier subcategorieën waarin, naar we kunnen vermoeden, de intensiteit in beleving, eerder normaal dan het een verrassing zou zijn, subjectief kan verschillen. Tegelijk kunnen we ons de vraag stellen of er ook geen overlap met andere categorieën waargenomen kan worden, wat in combinatie met verschillende omgevingsfactoren het geheel begrijpelijkerwijs redelijk chaotisch kan doen lijken.

Als we nu het meest complexe ontdoen van chaos, zou dan al het andere geen kinderspel moeten zijn? Maar daar is een geloof vereist en gevraagd, dat het meest complexe zich leent voor decomplexificering. De chaoottheorie luidt dat chaos slechts bestaat bij de gratie van chaoten die het complexe weigeren te zien als een tekort aan begrip bij zichzelf. En decomplexificering wordt daar een zaak van essentie en constructivisme en voortbouwen op adagia en principes, om deze centraal en dragend te doen zijn voor alle onderdelen van het complexe. Dat vereist voortdurende verklaring en abstrahering van de weerbarstige realiteit. Modellen verklaren niet, maar geven slechts een beeld, dat in abstractie en verklaring rugdekking behoeft. En daarom is het woord of logos wezenlijk voor de mensheid: zonder dat, verwordt het denken tot beeldtaal, met de zeggingskracht van rondhoppende konijnen en een scheppingskracht die de verbeelding tart. En zo zien we dat het begrip metafysica wegens ontwaarding in de realiteit juist zeggingskracht mist, en behoeven we datzelfde begrip op een nieuwe leest, en we noemen het Logofysica.

bewerkt door Tomega
Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid