De brede en/of smalle weg (Bergrede)

[TTC 1.560]

36 minuten geleden zei Hopper:

Op wiki is het onveranderlijke veranderlijk omschreven.  Daarom zeggen wiki woorden zo weinig.

Er staat niet dat onveranderlijk veranderlijk niet verwarrend kan zijn, om nog niet te spreken over een reeks anomalieën.

[TTC 1.560]

17 uur geleden zei Hopper:

Daarom zeggen wiki woorden zo weinig.

Allerminst prettig is de beleving om tussen die tandwielen gekneld te raken, en quasi onmogelijk om toe te lichten zonder de aandacht die daartoe noodzakelijk is.

[TTC 1.560]

Op 19-5-2023 om 14:57 zei Tomega:

Een eiland model, is dan in wezen een gewoon model, want elk model behoeft een eiland, gemaakt met de randvoorwaarden die als een zee het eiland omsluiten en afzonderen.

Naar analogie met de metafoor van de appel, betekent een wormgat dus de snelste weg tussen twee punten.

22 mei 2023 bewerkt door TTC

[TTC 1.560]

Op 12-5-2023 om 23:53 zei Hopper:

Dat gezegd hebbende zijn er zaken welke verzwegen dienen te worden.

We weten dat niet, sommigen hebben misschien dingen meegemaakt van een iets andere magnitude.

[Hopper 813]

1 uur geleden zei TTC:

We weten dat niet, sommigen hebben misschien dingen meegemaakt van een iets andere magnitude.

Waarover men niet spreken kan, moet men zwijgen. (Ludwig Wittgenstein)

Over God wil ik zwijgen. (Meister Eckhart)

Wiki-wijsheid daarentegen is gratis verkrijgbaar.

[TTC 1.560]

6 uur geleden zei Hopper:

Waarover men niet spreken kan, moet men zwijgen. (Ludwig Wittgenstein) Over God wil ik zwijgen. (Meister Eckhart) Wiki-wijsheid daarentegen is gratis verkrijgbaar.

Beetje als zeggen dat de dyade getallen baart, kost handenvol geld. 

[Tomega 311]

Op 20-5-2023 om 19:22 zei Tomega:

Op 20-5-2023 om 13:24 zei Tomega:

Vanuit de aard kan die beweging niet in de toekomst worden tegengesteld met een andere beweging, want ook die beweging wordt voorgesteld met een afstand en een tijd. En dat kun je ook eenvoudig hard maken, door je beweging voor te stellen in een x-t diagram. Nu zie je voor ogen dat twee bewegingen uiteraard beiden in het heden vallen, en de tijd delen als factor van gemeenschappelijkheid. Sterker nog, de wet van behoud van energie verbiedt om de toekomst mee te wegen in het heden.

Wie precies beweert dat, is geheel nieuw voor me. 

Tot het moment dat je er een hot-paper over schrijft en alle natuurkunde docenten de les over energie beginnen met deze natuurwettelijke vanzelfsprekendheid, voor het eerst gebruikt op Credible.nl, zul je het moeten doen met wat je ziet. Wat zie je? In een ruimtelijk voorgesteld plaatje zie je lichamen die op elkaar toekomen met twee bijbehorende vectoren die naar elkaar elkaar toewijzen. Je v-t diagram geeft hier een plaatje van de ruimte, en je x-t diagram een plaatje van de tijdruimte. En wat zie je voor ogen: de ruimte is niet gelijk aan de tijdruimte. Want immers: in de ruimte kun je prima iets op je af zien komen. Dat is toekomstig. In de ruimte kun je prima iets gelijktijdig zien. Dat is in het heden, en/of in het verleden. En in de ruimte kun je twee vectoren van elkaar af zien wijzen. In de ruimte geen probleem. Maar in de tijd volkomen onmogelijk. Want immers: wat zich verwijdert, doet dat pas in de toekomst. En in het heden zie je slechts een plaatsbepaling. Wij hebben geen moeite, als waarnemer om de tijd stil te zetten, of om de ruimte zodanig te draaien dat we haaks staan op de bewegingen, zodat we kunnen waarnemen wat er gebeurt. Wij staan dan als het ware op de tijd-as. Dat kan. Maar dat is niet hetzelfde als in de richting van de vector staan.

De tweede elementaire overweging is dan, dat de tijd ook prima voorgesteld kan worden met een beweging. Immers; de beweging is relatief. Dus kun je elke beweging als stilstand schrijven, of omgekeerd. Daaruit volgt, dat de tijd wettig voorgesteld kan worden met een beweging plus tijd, geeft afstand, met v.t=x. Dus via een omweg hebben we alsnog de tijd voorgesteld met een ruimte.

En dat is dan de derde verwonderende elementaire overweging, is die ruimte nu gelijk aan ruimte? Natuurlijk wel. Maar in abstractie is dat onzin, want we hadden er zojuist tijd en beweging ingestopt. Maar dat neemt niet weg dat we prima kunnen rekenen met het resultaat, alsof het over ruimte gaat. En die ruimte is dan ook niet denkbeeldig: we staan er fysiek midden in. Maar gaat het ook werkelijk over ruimte? Dat weet je niet. Want je verliest grip en overzicht. Toch zijn we er al. Want lang genoeg laten bezinken, geeft maar één antwoord. Niet meerdere.

Op 20-5-2023 om 19:40 zei TTC:

Je bedoelt wellicht dat we een onderscheid kunnen maken tussen het voortschrijdende nu en het eeuwige nu, of de reden waarom paraconsistente logica zo verwarrend kan zijn? Anders gezegd, dit discours over lange en/of brede wegen hadden we in de middeleeuwen ook kunnen voeren, maar ook maar enkel wanneer we het eeuwige nu als leidend beginsel waarderen. Ergo, in het heden kunnen er besluiten genomen worden die hun uitwerking in een toekomstig voortschrijdend nu laten opmerken, goedschiks, kwaadschiks. Ergo, een aantal problemen waar we het vandaag over kunnen hebben, zijn strikt theoretisch al opgelost omwille van steeds dezelfde katalysator die tot ieders vrije beschikking staat, niet meer, niet minder. 

Een model geeft een schematische weergave van de werkelijkheid. Zoals jouw biflatie formule.
Een wet geeft een  dwingende en wettige, rationele en logische verbinding. Jouw biflatie formule is onwettig.
Een katalysator voegt iets toe, waardoor de wet sneller z'n wettelijke loop neemt. Dat is niet jouw biflatie formule.
De katalysator is in jouw geval, de moraal. Het inzicht hoe het werkt, geeft de norm om wettig te doen, en dus vooruit te lopen op wat wettelijk toch gebeuren gaat. Hoewel nietsdoen ook helpt, maar dan noem je geen katalysator meer.

De wet van Mozes is in deze zin niet de wet (want de wet is de natuurlijke strijd van goed en kwaad en van leven en dood), maar de wet van God is de katalysator: kennis en gebruik, helpt om die lange weg van de natuur niet alleen in te korten, maar om ook een nieuw product te brengen als een synthese van de kennis van goed en kwaad. En de wet van God, is dus de katalysator. De synthese blijkt niet slechts een tussenproduct, maar een nieuw product. De liefde, is dan wat zonder wet als natuurlijk verschijnsel kan bestaan waar het kwaad niet eens wordt gedacht of mogelijk gemaakt. Maar wie is zo vol liefde en wie werkelijk goed? Niemand, dan God alleen. Of met andere woorden: geen enkele christen kan bestaan voor God, als hij niet een voorbeeld neemt aan het Oude Testament, en zich niet scherpt aan de katalysator van de wet. Ware het niet dat Christus de christen bijstaat; maar ook Christus is in de wet, en is in de liefde, en heeft in alles vervuld en nagesproken wat de wet en de profeten spraken. Dus een waarachtig christen, begint de wet en de profeten nieuwe vervullingen te geven. Een nieuw Lied, staat er dan. Evenzovele vervullingen als er kinderen van God zijn dat is heel wat meer dan evenveel vervullingen te geven als er  profetische teksten zijn. Want elk christen, zal bij wat hij doet, in gedachten houden, dat met wat hij doet, hij ervoor kan kiezen om iets heel ouds opnieuw in vervulling te laten gaan.

Vanzelfsprekend heb je katalysatoren van alle soort en smaak, en zul je dus na de stap van fysiek naar mentaal of fysiek-geestelijk, ook nog eens moeten rekenen met ongewenste stereo-effecten en de behoefte aan geestelijke enantiomeren. Dat is niet zo vreselijk ingewikkeld als het klinkt; het zegt alleen dat een bewuste stap in de goede richting een stereo-effect kan hebben in een ander perspectief of richting, zodat je per saldo niets opschiet of er zelfs bij inschiet. Pas als je heel zuiver spiegelt, bereik je wat je zoekt. Nu zien wij nog in een spiegel vol scherpe beelden die wij niet doorgronden, maar alsdan zien wij de werkelijkheid. Maar besef dat je die spiegel hebt!

In jouw geval is er de praktijk die je doorziet met een model, en een wet die je nog niet hebt gevonden, en een moraal die als een katalysator het wettige tot stand kan brengen, zonder de wettelijke termijnen van verelendung, of wal keert schip, of nieuwe beschaving uit de val van de oude.

En dan is er opnieuw een elementair inzicht, dat volkomen evident is, en toch nergens wordt toegepast: Want er geldt een wettige moraal: Natuurkunde is het domein van wettige verbeelding. Onwettig kan, en fantasie kan, maar wil je het hebben over de wetten die in de natuur gelden, dan moet ook je verbeelding wettig zijn, en natuurlijk. Wat je zoekt is dus de eenvoud, en het model en de wetmatigheid, om dat wat niet eenvoudig is en minder wetmatig lijkt, en haast een onnatuurlijk natuurverschijnsel, toch wettig te duiden als meer van diezelfde natuur.   

Ik kwam met iets heel eenvoudigs. Echt simpel.  De wet van behoud van energie verbiedt om de toekomst mee te wegen in het heden.  En dat kun je ook eenvoudig hard maken, door je beweging voor te stellen in een x-t diagram.

En kijk ik dan naar je antwoorden, dan lijkt het wel paniekvoetbal: je geeft de bal een harde schop, voorlopig erg ver buiten het veld. Je maakt in één beweging alles moeilijk en mistig en onoverzichtelijk. Waarom wordt je geen keeper en pak je de bal niet klemvast? Of net gelijk welk punt van vastigheid je ziet of hebt. Wie vooruit wil komen moet principiëler en preciezer en zuiverder en wetmatiger omgaan met wat hij zoekt, dan de rest. Zoek het model. Kijk in de natuur, en check of het model spoort, en zie de kromming. Zoek dan naar de wet, en dan vind je de tijd. Waarom denk je dat het licht na een voorzetje van Biot wordt voorgesteld met een transversale golf en met een elektrische trilling loodrecht op de voortplantingsrichting? Omdat de voorplantingsrichting de richting van de tijd is. In die richting kan de energie niet worden gebotst. Je kunt in die richting wel proberen de energieloop in te halen, maar dat geeft een harde knal. Een geheel plat vlak in één moment loodrecht op de voortbeweging. Welke beweging nog voortgaat, vandaar de kegelvorm. En als je er dan dwars op gaat staan, om te kijken hoe het ruimtelijk zit, heb je alle versies van langzaam tot snel, in één ruimte. En dan komt er zoveel op je af, dat je sterk in je schoenen moet staan. Want ook een monetaire katalysator bestaat op twee manieren: de verhoogde snelheid zelf, die geeft een katalysator tot afremming van de snelheid, net zoals bij het licht. En ook de moraal geeft een afremming van de snelheid. En de mens bepaalt zelf, aan welke wet en aan welke moraal hij hecht. Waarheid wordt er niet anders van.

Op 21-5-2023 om 15:49 zei TTC:

Op 20-5-2023 om 19:22 zei Tomega:

Stel je nu eens een puntbotsing voor, welke tijd denk je, waaruit die botsing resulteert?

Regressieanalyse is een statistische techniek voor het analyseren van gegevens waarin mogelijk sprake is van een specifieke samenhang, aangeduid als regressie.

Alles draait om de eenvoud, en wat je moeilijk maakt gaat fout. Pas als je model een wettige basis krijgt,
kun je met die basis en dat model, de moeilijkheden te lijf gaan.

23 mei 2023 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

1 uur geleden zei Tomega:

Een model geeft een schematische weergave van de werkelijkheid. Zoals jouw biflatie formule. Een wet geeft een  dwingende en wettige, rationele en logische verbinding. Jouw biflatie formule is onwettig. Een katalysator voegt iets toe, waardoor de wet sneller z'n wettelijke loop neemt. Dat is niet jouw biflatie formule. De katalysator is in jouw geval, de moraal. Het inzicht hoe het werkt, geeft de norm om wettig te doen, en dus vooruit te lopen op wat wettelijk toch gebeuren gaat. Hoewel nietsdoen ook helpt, maar dan noem je geen katalysator meer.

Speltheoretisch onderzoek is inmiddels meerdere malen beloond met de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie. Beperkingen van de theorie zijn de beperkte rationaliteit van mensen, onzekerheid en onbepaaldheid van kennis en inconsistentie die soms optreedt.

1 uur geleden zei Tomega:

Alles draait om de eenvoud, en wat je moeilijk maakt gaat fout. Pas als je model een wettige basis krijgt, kun je met die basis en dat model, de moeilijkheden te lijf gaan.

Om vandaag te weten langs welke kant debet en/of credit staat, hebben we bijzondere gaven nodig. 

[TTC 1.560]

Op 6-5-2023 om 12:36 zei Hopper:

Gelukkig is het brein niet transcendent, het brein blijft gewoon met beide voeten op de grond.

Volgens de curve van Gauss betekent buiten categorie dat er een tsunami op de betrokkenen afgerold komt, of voor dood gewaand achtergelaten worden.

[TTC 1.560]

Op 30-4-2023 om 17:15 zei Hopper:

Wu wei en stappenplan is zoiets als een vierkante cirkel.  

Alwaar het filosofenprobleem in de informatica nogal eens onderschat wordt, zijn er geen subsidies meer voor meer verbinding en harmonie.

[Tomega 311]

22 uur geleden zei TTC:

Speltheoretisch onderzoek is inmiddels meerdere malen beloond met de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie. Beperkingen van de theorie zijn de beperkte rationaliteit van mensen, onzekerheid en onbepaaldheid van kennis en inconsistentie die soms optreedt.

Om vandaag te weten langs welke kant debet en/of credit staat, hebben we bijzondere gaven nodig. 

Sorry TTC. Ik wilde teveel tegelijk en het was niet mijn bedoeling om afstand te creëren. Aan kritiek op de formule vooraf, gaat erkenning van je model en zelfs ook van de correctheid van de formule, maar dan niet in wiskundig of natuurkundig opzicht, maar wel in wetenschappelijk opzicht. Want als je jouw katalysatorformule gepaard doet gaan met een door jou gesteld postulaat, inhoudende dat de omloopsnelheid van geld altijd constant is, dan is dat wetenschappelijk niet te falsificeren. Integendeel, jouw formule bewijst dan de juistheid van het postulaat, zodat vanaf dan een monetaire relativiteitstheorie geldt. Jouw formule bewerkt namelijk een hogere snelheid tot een nieuwe constante snelheid. De katalysator werkt ook, en zoals je zelf betuigde, inderdaad met wiskundige exactheid, en wat betreft de geestelijke katalysator of moraal, die geldt evengoed. Je hebt dus een wettige basis. Waarom dat wettig is, gaat voorbij de onjuiste formule, maar zoals gezegd, dat geldt voor jouw formule precies eender als voor de relativiteitstheorie. 

Dat ik zowel het een als het andere bestrijd, kunnen we dan laten rusten. Wetenschappelijk staat je verhaal als een huis.

24 mei 2023 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

4 uur geleden zei Tomega:

Sorry TTC. Ik wilde teveel tegelijk en het was niet mijn bedoeling om afstand te creëren. Aan kritiek op de formule vooraf, gaat erkenning van je model en zelfs ook van de correctheid van de formule, maar dan niet in wiskundig of natuurkundig opzicht, maar wel in wetenschappelijk opzicht. Want als je jouw katalysatorformule gepaard doet gaan met een door jou gesteld postulaat, inhoudende dat de omloopsnelheid van geld altijd constant is, dan is dat wetenschappelijk niet te falsificeren. Integendeel, jouw formule bewijst dan de juistheid van het postulaat, zodat vanaf dan een monetaire relativiteitstheorie geldt. Jouw formule bewerkt namelijk een hogere snelheid tot een nieuwe constante snelheid. De katalysator werkt ook, en zoals je zelf betuigde, inderdaad met wiskundige exactheid, en wat betreft de geestelijke katalysator of moraal, die geldt evengoed. Je hebt dus een wettige basis. Waarom dat wettig is, gaat voorbij de onjuiste formule, maar zoals gezegd, dat geldt voor jouw formule precies eender als voor de relativiteitstheorie. Dat ik zowel het een als het andere bestrijd, kunnen we dan laten rusten. Wetenschappelijk staat je verhaal als een huis.

Je zei eerder al dat eenvoud het moeilijkst is, en wat is nu de bewustwording?

[TTC 1.560]

18 uur geleden zei Tomega:

Dat ik zowel het een als het andere bestrijd, kunnen we dan laten rusten.

RFT is een theorie die tracht te verklaren waarom mensen een oneindig aantal stimuli met elkaar kunnen associëren zonder ze direct te hoeven ervaren, zo snel nieuwe verbanden kunnen leggen tussen stimuli, gebruik kunnen maken van metaforen, humor, analogieën e.d.

[TTC 1.560]

21 uur geleden zei Tomega:

Want als je jouw katalysatorformule gepaard doet gaan met een door jou gesteld postulaat, inhoudende dat de omloopsnelheid van geld altijd constant is, dan is dat wetenschappelijk niet te falsificeren.

Het meermaals herschilderen van plafonds, kan tot claustrofobie leiden.

[TTC 1.560]

Op 30-4-2023 om 17:15 zei Hopper:

Wu wei en stappenplan is zoiets als een vierkante cirkel.  

Diachronisch komt van de Oud-Griekse woorden dia (door) en chronos (tijd). Een diachronische analyse onderzoekt de ontwikkeling van een verschijnsel door de tijd heen, hoe in de loop der tijd veranderingen zijn opgetreden en dergelijke. Het tegengestelde is een dwarsdoorsnedestudie, ook met een Engels jargon cross-sectional-onderzoek.

[Hopper 813]

4 uur geleden zei TTC:

Diachronisch komt van de Oud-Griekse woorden dia (door) en chronos (tijd). Een diachronische analyse onderzoekt de ontwikkeling van een verschijnsel door de tijd heen, hoe in de loop der tijd veranderingen zijn opgetreden en dergelijke. Het tegengestelde is een dwarsdoorsnedestudie, ook met een Engels jargon cross-sectional-onderzoek.

Aan chronos hebben we het woord 'chronologie' overgehouden waardoor we gebeurtenissen in de tijd kunnen plaatsen.  Hierdoor begrijpen we de wereld om ons heen.   Dat begrijpen doen we aan de hand van de tegenstellingen.  We kunnen een verschijnsel alleen begrijpen tegen de achtergrond van een ander in de tijd liggend verschijnsel.   Causaliteit noemen we dat en het nadenken er over redenerend nadenken.

Het Woord spreekt niet chrono-logisch, we kunnen de eeuwigheid niet begrijpen door er over na te denken.  De mens dient de chronologie uit zichzelf te verwijderen om dan wat niet consistent begrijpbaar is te begrijpen.  Daar treffen we de diepte van de geest aan.  En geheel naar de traditie denkt het hart ook mee.  De mensen vinden het soms lachwekkend als je zegt dat het hart kan denken.  Dat komt omdat ze alleen het redenerend denken kennen en chronologisch door de tijd heen gaan met hun gedachten.   Zodoende willen ze altijd maar ergens naar toe, zonder ooit ergens aan te komen waar er rust is.

[TTC 1.560]

8 uur geleden zei Hopper:

Aan chronos hebben we het woord 'chronologie' overgehouden waardoor we gebeurtenissen in de tijd kunnen plaatsen.  Hierdoor begrijpen we de wereld om ons heen.   Dat begrijpen doen we aan de hand van de tegenstellingen.  We kunnen een verschijnsel alleen begrijpen tegen de achtergrond van een ander in de tijd liggend verschijnsel.   Causaliteit noemen we dat en het nadenken er over redenerend nadenken. Het Woord spreekt niet chrono-logisch, we kunnen de eeuwigheid niet begrijpen door er over na te denken.  De mens dient de chronologie uit zichzelf te verwijderen om dan wat niet consistent begrijpbaar is te begrijpen.  Daar treffen we de diepte van de geest aan.  En geheel naar de traditie denkt het hart ook mee.  De mensen vinden het soms lachwekkend als je zegt dat het hart kan denken.  Dat komt omdat ze alleen het redenerend denken kennen en chronologisch door de tijd heen gaan met hun gedachten.   Zodoende willen ze altijd maar ergens naar toe, zonder ooit ergens aan te komen waar er rust is.

Misschien is het leven gewoon de kunst om een hulpvraag te bedenken die velen al eens eerder geopperd hebben, om dan machteloos te bezwijken onder een onontwarbaar kluwen aan verklaringen waarom theorie en praktijk haast onoverbrugbaar ver uit elkaar kunnen liggen.

[Hopper 813]

54 minuten geleden zei TTC:

Misschien is het leven gewoon de kunst om een hulpvraag te bedenken die velen al eens eerder geopperd hebben, om dan machteloos te bezwijken onder een onontwarbaar kluwen aan verklaringen waarom theorie en praktijk haast onoverbrugbaar ver uit elkaar kunnen liggen.

Kinderen (Gods) die vragen worden overgeslagen. Die willen maar bruggen overal naar toe.

[TTC 1.560]

48 minuten geleden zei Hopper:

Kinderen (Gods) die vragen worden overgeslagen. Die willen maar bruggen overal naar toe.

Marcuses' kritische splijting lijkt niet zonder kritische introspectie begrepen te kunnen worden, wat ieder voor zich doet.

[Hopper 813]

2 uur geleden zei TTC:

Marcuses' kritische splijting lijkt niet zonder kritische introspectie begrepen te kunnen worden, wat ieder voor zich doet.

De eeuwigheid en het tijdelijke is per definitie gespleten.   Dat is het ongeluk van de meeste mensen, zij kunnen niet wortelen in God omdat God zich nu eenmaal per definitie niet in het tijdelijke aanwezig is.   God is een afgrond, maar de mensen willen vaste grond in het toekomstige wat ze hiernamaals noemen.  De mensen willen zichzelf als aanwezigheid vervult zien.   Maar dat is helemaal niet wat Jezus zegt.  Wie zijn leven wil behouden zal het verliezen, dát is wat Jezus zegt.   

Onze eigen aanwezigheid is de grond welke feitelijk dode grond is zolang we 'de sprong' niet wagen.  Onze eigen aanwezigheid praat graag over geld en economie en is daarmee gebonden aan het tijdelijke.

[TTC 1.560]

8 minuten geleden zei Hopper:

De eeuwigheid en het tijdelijke is per definitie gespleten.   Dat is het ongeluk van de meeste mensen, zij kunnen niet wortelen in God omdat God zich nu eenmaal per definitie niet in het tijdelijke aanwezig is.   God is een afgrond, maar de mensen willen vaste grond in het toekomstige wat ze hiernamaals noemen.  De mensen willen zichzelf als aanwezigheid vervult zien.   Maar dat is helemaal niet wat Jezus zegt.  Wie zijn leven wil behouden zal het verliezen, dát is wat Jezus zegt.  Onze eigen aanwezigheid is de grond welke feitelijk dode grond is zolang we 'de sprong' niet wagen.  Onze eigen aanwezigheid praat graag over geld en economie en is daarmee gebonden aan het tijdelijke.

De eerder paradoxale tweestrijd die kan ontstaan door nogal onnadenkend voor gelijk welk probleem loslaten te propageren, krijgen we aan de ontbijttafel niet zomaar eventjes opgelost.

[TTC 1.560]

3 uur geleden zei Hopper:

Onze eigen aanwezigheid praat graag over geld en economie en is daarmee gebonden aan het tijdelijke.

De misvatting is aan de leek die denkt dat wanneer een hulpvraag aangeboden wordt met bijpassende stimulus, er ook aandacht voor zou bestaan.

[TTC 1.560]

6 uur geleden zei Hopper:

De eeuwigheid en het tijdelijke is per definitie gespleten.

Het vermijden van interne ervaringen die door het proces van relational framing geassocieerd zijn geraakt met ongewenste emoties wordt experiëntiële vermijding of ervaringsvermijding genoemd, en leidt op den duur tot een inperking van de psychische flexibiliteit.

[Hopper 813]

3 uur geleden zei TTC:

Het vermijden van interne ervaringen die door het proces van relational framing geassocieerd zijn geraakt met ongewenste emoties wordt experiëntiële vermijding of ervaringsvermijding genoemd, en leidt op den duur tot een inperking van de psychische flexibiliteit.

Definieer ongewenste emoties.  Ik ken dat niet.

[Hopper 813]

Op 25-5-2023 om 19:12 zei TTC:

Diachronisch komt van de Oud-Griekse woorden dia (door) en chronos (tijd). Een diachronische analyse onderzoekt de ontwikkeling van een verschijnsel door de tijd heen, hoe in de loop der tijd veranderingen zijn opgetreden en dergelijke. Het tegengestelde is een dwarsdoorsnedestudie, ook met een Engels jargon cross-sectional-onderzoek.

Interessant in dit verband is ook het oud Griekse begrip 'kairos' wat doorsnijden betekent.

https://www.theologie.nl/artikelen/wonen-in-het-eeuwig-nu/

Citaat

Het ‘eeuwig nu’ is een moment van volheid en kracht. De Grieken noemden dat punt in de tijd het ‘kairos’. Daarin is het werkwoord ‘keiro’ herkenbaar, wat snijden of doorsnijden betekent. Kairos is dus het snijpunt, het punt waarop de eindeloosheid van tijd of ruimte doorsneden wordt door een kracht van elders. In die zin is dit ‘eeuwig nu’ met God en Gods eeuwigheid verbonden.

En lees in dit verband nu eens Matteüs 10:34-39. Het zwaard waar Jezus het over heeft doorsnijdt ruimte en tijd in het innerlijk van de mens.  Dit is een kracht welke van elders komt, die niet van de mens uit gaat.

Citaat

Het thema van het ‘eeuwig nu’ is bij Eckhart verbonden met zijn hele theologische visie, waarbij de mens uitsluitend ontvangt en God geeft. Maar juist in die ontvankelijkheid deelt de mens ten diepste in de kracht van God en is hij in staat tot zaken die anders buiten zijn bereik zouden liggen. Voor Eckhart is het wonen in het ‘eeuwig nu’ een reële mogelijkheid voor de mens. Dit lukt doordat de mens in het feitelijk nu vrij is, niet bezet is door eigen of andermans denkbeelden, niet vastzit aan verleden of toekomst. Die onbevangenheid transformeert het contingent momentane nu’s tot het ‘eeuwig nu’

Waar de 'gevangen' mens in leeft in het momentane nu, wat een tijdsbeleving is, leeft de door Jezus' zwaard bevrijde mens in het eeuwig nu, wat geen tijdsbeleving is.  De tijd is er uiteraard nog wel, maar wordt niet langer als dusdanig geleefd / beleefd.