Kinderen neutraal opvoeden

[Sjofar 15]

Gelovigen worden er vaak van beschuldigd hun kinderen te indoctrineren. Ze zouden hun kinderen neutraal moeten opvoeden. Is dit mogelijk? En noodzakelijk?

Ik persoonlijk geloof dat iedere ouder zijn of haar kind laat opgroeien met levensbeschouwing. Als je alle bovennatuurlijke zaken vermijdt, kom je uit bij humanistische ideeën, wat ook een levensbeschouwing is.

Ik ben benieuwd wat jullie vinden.

18 september 2019 bewerkt door Sjofar

[Dat beloof ik 990]

Probleem in de vraag is dat er geen omschrijving bij staat van neutraal opvoeden. Je kunt je kind opvoeden in een geloof en bijbrengen dat alle anderen fout zijn,  of je kind bijbrengen dat het respect moet hebben voor anderen en dat iedereen recht heeft op zijn eigen geloof,  of je kun je kind zonder geloof  opvoeden.  

En valt de tweede mogelijkheid nu wel of niet onder neutraal? 

Ben je wel neutraal als je je kind zonder geloof groot brengt en leert dat alle gelovigen dom zijn?

Kortom, neutraal is niet zo zwart wit als je denkt.

 

[Sjofar 15]

33 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Probleem in de vraag is dat er geen omschrijving bij staat van neutraal opvoeden. Je kunt je kind opvoeden in een geloof en bijbrengen dat alle anderen fout zijn,  of je kind bijbrengen dat het respect moet hebben voor anderen en dat iedereen recht heeft op zijn eigen geloof,  of je kun je kind zonder geloof  opvoeden.  

En valt de tweede mogelijkheid nu wel of niet onder neutraal? 

Ben je wel neutraal als je je kind zonder geloof groot brengt en leert dat alle gelovigen dom zijn?

Kortom, neutraal is niet zo zwart wit als je denkt.

Ik weet wel dat het niet zo zwart wit is. Bij de eerste vraag had ik vijf opties gemaakt, maar er verschenen er drie. Ik heb geprobeerd het aan te passen, maar ik weet niet waar het aan ligt. Ook weet ik niet hoe het er bij andere mensen uitziet, maar ik ging ervan uit dat het hetzelfde was.

Het is mijn bedoeling dat mensen uitleggen hoe zij een neutrale opvoeding zien. Ik geloof, zoals ik al zei, niet dat een neutrale opvoeding überhaupt bestaat, dus ik kan je ook moeilijk zeggen hoe ik een neutrale opvoeding voor me zie. Ik heb gewoon gemerkt dat op religie de stempel indoctrinatie wordt geplakt, en op ongelovig opvoeden meestal niet. Ik zie dit ook als indoctrinatie omdat je een kind automatisch laat opgroeien richting het humanisme.

Als jij vindt dat je een kind neutraal kan en moet opvoeden, ben ik benieuwd hoe je het voor je ziet.

[Fundamenteel 1.017]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Probleem in de vraag is dat er geen omschrijving bij staat van neutraal opvoeden. Je kunt je kind opvoeden in een geloof en bijbrengen dat alle anderen fout zijn,  of je kind bijbrengen dat het respect moet hebben voor anderen en dat iedereen recht heeft op zijn eigen geloof,  of je kun je kind zonder geloof  opvoeden.  

En valt de tweede mogelijkheid nu wel of niet onder neutraal? 

Ben je wel neutraal als je je kind zonder geloof groot brengt en leert dat alle gelovigen dom zijn?

Kortom, neutraal is niet zo zwart wit als je denkt.

 

Maar de wereld is niet neutraal, de school is niet neutraal, het nieuws is niet neutraal, de vrienden zijn dat niet, internet is dat niet.

Daarom moet je als ouder wel een standpunt nemen en bijsturen waar nodig.

Of neem drugs, ga je daar een neutraal standpunt innemen? Kortom, je kan niet neutraal opvoeden. Beste is ook met je partner aan 1 touw trekken. Hoewel dat relatief is, maar ik bedoel dan over de ergste zaken zoals uitgaan, drugs, ..’

Die regels zijn nodig en schenken je kind ook een veiligheidsgevoel.

[Appie B 134]

Ik denk dat niemand neutraal is; iedereen heeft zijn/haar overtuigingen, ideeën, visies en normen en waarden. En die hebben ontegenzeggelijk invloed op de opvoeding van de je kind. De vraag is: hoe ga je daar mee om? Volgens mij is het zaak om daar open en vrij in te onderwijzen/opvoeden en het kind de ‘tools’ mee te geven waarmee het kritisch, sceptisch en vrij van vooroordeel kan onderzoeken. Dat dit gemakkelijker is gezegd dan gedaan, lijkt mij evident.

Indoctrinatie is volgens wiki: “een vorm van manipulatie door het systematisch en eenzijdig onderwijzen van aanvechtbare overtuigingen of opvattingen, met de bedoeling dat deze kritiekloos worden aanvaard.” Dit is dus het tegenovergestelde van wat ik voorstel. Het moet niet moeilijk zijn in te zien dat dit niet de juiste weg is. Gebeurt dit in sommige gelovige gezinnen t.a.v. het godsgeloof? Ongetwijfeld. Gebeurt dit ook in Noord-Korea t.a.v. de leider van het land? Zeker. Ik ben zelf gelovig opgevoed, maar heb dit nooit als indoctrinatie ervaren. Alleen het probleem zit em erin dat het geloof in de christelijke god eist dat men moet geloven om in de hemel (of verlossing) te komen. En dat is nogal een belangrijk ding als het waar zou zijn. Daar zit iets dwingends achter. Dat is ook de reden waarom gelovige ouders van jongs af aan met de kinderen naar de kerk gaan of hen zodanig opvoeden dat het kritiekloos wordt aanvaard. Zeker gezien het feit dat het niet aan te tonen is en je dus zou moeten afgaan op ‘faith’ of op autoriteit. Dat lijkt mij een slechte zaak, maar vanuit het oogpunt van de ouders wel logisch. Die denken dat zij het beste doen voor hun kind.

[Robert Frans 1.653]

2 uur geleden zei Appie B:

Alleen het probleem zit em erin dat het geloof in de christelijke god eist dat men moet geloven om in de hemel (of verlossing) te komen. En dat is nogal een belangrijk ding als het waar zou zijn. Daar zit iets dwingends achter. Dat is ook de reden waarom gelovige ouders van jongs af aan met de kinderen naar de kerk gaan of hen zodanig opvoeden dat het kritiekloos wordt aanvaard.

Mjah, daar zijn echt wel nuances in te vinden. In de meeste, met name grote, traditionelere kerken (RKK, PKN) zegt men niet per se 'geloof of gij zult branden,' maar meer 'geef handen en voeten aan je geloof, volg daarin je geweten, laat deze vormen door Schrift en of Kerk en vind zo het geluk hier en hiernamaals.'
Daarbij zijn er natuurlijk ook niet-gelovigen met sterke ideeën over mens en wereld, die ook best als dwingend ervaren kunnen worden. Dat betekent natuurlijk zeker niet dat zij direct hun kinderen daarmee indoctrineren, maar dat kan wel gebeuren. En ook zonder indoctrinatie kan het voor zo'n kind echter dan best een drempel zijn om bijvoorbeeld eens een kerkdienst te bezoeken, of eens een koran door te lezen.

[Appie B 134]

20 minuten geleden zei Robert Frans:

3 uur geleden zei Appie B:

Alleen het probleem zit em erin dat het geloof in de christelijke god eist dat men moet geloven om in de hemel (of verlossing) te komen. En dat is nogal een belangrijk ding als het waar zou zijn. Daar zit iets dwingends achter. Dat is ook de reden waarom gelovige ouders van jongs af aan met de kinderen naar de kerk gaan of hen zodanig opvoeden dat het kritiekloos wordt aanvaard.

Mjah, daar zijn echt wel nuances in te vinden. In de meeste, met name grote, traditionelere kerken (RKK, PKN) zegt men niet per se 'geloof of gij zult branden,' maar meer 'geef handen en voeten aan je geloof, volg daarin je geweten, laat deze vormen door Schrift en of Kerk en vind zo het geluk hier en hiernamaals.'
Daarbij zijn er natuurlijk ook niet-gelovigen met sterke ideeën over mens en wereld, die ook best als dwingend ervaren kunnen worden. Dat betekent natuurlijk zeker niet dat zij direct hun kinderen daarmee indoctrineren, maar dat kan wel gebeuren. En ook zonder indoctrinatie kan het voor zo'n kind echter dan best een drempel zijn om bijvoorbeeld eens een kerkdienst te bezoeken, of eens een koran door te lezen.

Mee eens hoor. Uiteraard zijn er nuances en verschillende gradaties in geloof. Zoals gezegd, ik ben gelovig opgevoed en heb niet het gevoel dat ik ben geïndoctrineerd. Dus dat kan zeker (en is wellicht in de meeste gevallen zo). Alleen wordt van meet af aan een wereldbeeld geschetst met daarin een god. Als dat je uitgangpunt is (je fundament waarop de rest van je wereldbeeld is gebouwd) dan gaat daar een vanzelfsprekendheid van uit die niet zo snel zal worden tegengesproken of onderzocht. En gezien het gebrek aan bewijs voor zo’n god lijkt mij die vanzelfsprekendheid niet terecht. Je vertelt in feite het kind iets (God bestaat) zonder dat het die ‘tools’ heeft om die claim kritisch te onderzoeken. Dát is voor mij de reden om een kind niet te belasten met zulke vraagstukken (of oplossingen). Het is geen bewuste indoctrinatie, maar heeft wel eenzelfde resultaat. Namelijk dat iets wordt aangenomen zonder dat dat tegengesproken kan (dient te) worden. 

[nikie90 60]

Definieer neutraal? Agnostisch, atheïstisch opvoeden en op de openbare school? Lijkt me niet ideaal 

[Fundamenteel 1.017]

3 minuten geleden zei nikie90:

Definieer neutraal? Agnostisch, atheïstisch opvoeden en op de openbare school? Lijkt me niet ideaal 

Zelfs christelijk onderwijs is geen referentie meer. Ik ben al dik in discussie moeten gaan. 

Wij zullen nooit neutraal opvoeden en de leugen altijd tegen het licht houden. Of dat nu over de evolutietheorie of islam gaat. Verbannen ideologieën, het enige wat daar over geleerd werd was de haatzaaierij en de leugens bekend maken.

Sinterklaas had ik liever ook niet meegegeven, maar ik ben helaas geen dictator.

[Appie B 134]

45 minuten geleden zei nikie90:

Definieer neutraal? Agnostisch, atheïstisch opvoeden en op de openbare school? Lijkt me niet ideaal 

Wat is daar niet “ideaal” aan? Of beter gevraagd: wat is daar mis mee?

[Robert Frans 1.653]

2 uur geleden zei Appie B:

Alleen wordt van meet af aan een wereldbeeld geschetst met daarin een god. Als dat je uitgangpunt is (je fundament waarop de rest van je wereldbeeld is gebouwd) dan gaat daar een vanzelfsprekendheid van uit die niet zo snel zal worden tegengesproken of onderzocht. En gezien het gebrek aan bewijs voor zo’n god lijkt mij die vanzelfsprekendheid niet terecht.

Dat ligt heel erg aan je beeld van God en je geloofstraditie. In het jodendom is de openlijke discussie over én met God bijvoorbeeld heel gewoon. En ook in veel kerken en kerkgemeenschap wordt er zowel openlijk als innerlijk gediscussieerd of getwijfeld over de goddelijke voorzienigheid.
Binnen elke theïstische levensbeschouwingen heb je verschillende stromingen die op verschillende wijzen omgaan met inhoudelijke kritiek en twijfels.
Maar het is wel waar dat een kind dan (mogelijk) opgroeit met een zekere vanzelfsprekendheid omtrent het bestaan van God. Maar dat geldt ook weer bij kinderen die van jongs af aan te horen krijgen dat er géén God is, terwijl dat natuurlijk net zo goed een onbewezen aanname is. Ook voor hen wordt dat vanzelfsprekend, zéker als religie thuis zeer wordt bekritiseerd.

Uiteindelijk gaan kinderen echter toch wel hun eigen weg en zullen ze zelf in hun ontwikkeling ervoor kiezen de levensbeschouwing van hun ouders (deels) over te nemen of juist niet. Niet zozeer ideeën blijken daarin altijd leidraad te zijn, maar vooral ook de sfeer en openheid van de sociale kringen waarin het kind opgroeit.
Tot die tijd hebben ze echter wel vaste normen en waarden nodig, is het onvermijdelijk dat ze in een bepaalde levensbeschouwing opgroeien en diens normen en waarden (deels) eigen maken. Je kunt niet van een jong kind verwachten dat het al een gefundamendeerde keuze kan maken tussen de uiteenlopende theïstische en atheïstische levensbeschouwingen en culturen wereldwijd.
Dat moet groeien, dat moet zich ontwikkelen en daar is die 'voorsprong' voor nodig die ouders geven door het kind voor nu de benodigde vastheid en zekerheid te geven.

Het dreigt alleen fout te gaan als ouders hun kind afstoten als deze naar een andere levensbeschouwing neigt, ook als het ondertussen wel gewoon diens ouders gehoorzaamd. Als het kind opgroeit in een besloten gemeenschap en dreigt diens sociale kringen kwijt te raken als het anders gaat denken en (niet-)geloven. Of als het kind niet voldoende leert zich waar gewenst aan te passen aan de samenleving buiten die sociale kringen.
Maar dat kom je eigenlijk in alle levensbeschouwingen tegen, óók atheïstische. Indoctrinatie, dwang en dat soort misstanden zijn (helaas) niet uitsluitend het domein van theïstische levensbeschouwingen en ik zie dan ook geen verschil tussen beide soorten levensbeschouwingen als het gaat om opvoeding, aannames en vanzelfsprekendheden die voor het kind gecreëerd worden. Dat is nu eenmaal onvermijdelijk en mijns inziens ook niet intrinsiek verkeerd.

[Appie B 134]

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Dat ligt heel erg aan je beeld van God en je geloofstraditie. In het jodendom is de openlijke discussie over én met God bijvoorbeeld heel gewoon. En ook in veel kerken en kerkgemeenschap wordt er zowel openlijk als innerlijk gediscussieerd of getwijfeld over de goddelijke voorzienigheid.
Binnen elke theïstische levensbeschouwingen heb je verschillende stromingen die op verschillende wijzen omgaan met inhoudelijke kritiek en twijfels.
Maar het is wel waar dat een kind dan (mogelijk) opgroeit met een zekere vanzelfsprekendheid omtrent het bestaan van God. Maar dat geldt ook weer bij kinderen die van jongs af aan te horen krijgen dat er géén God is, terwijl dat natuurlijk net zo goed een onbewezen aanname is. Ook voor hen wordt dat vanzelfsprekend, zéker als religie thuis zeer wordt bekritiseerd.

Natuurlijk. Dat is ook de reden waarom ik geen voorstander van beiden ben. Jij dus ook begrijp ik?

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Uiteindelijk gaan kinderen echter toch wel hun eigen weg en zullen ze zelf in hun ontwikkeling ervoor kiezen de levensbeschouwing van hun ouders (deels) over te nemen of juist niet. Niet zozeer ideeën blijken daarin altijd leidraad te zijn, maar vooral ook de sfeer en openheid van de sociale kringen waarin het kind opgroeit.

Zekers, daarom pleit ik ook voor het open en vrij kunnen onderzoeken en kinderen de ‘tools’ mee te geven.

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Tot die tijd hebben ze echter wel vaste normen en waarden nodig, is het onvermijdelijk dat ze in een bepaalde levensbeschouwing opgroeien en diens normen en waarden (deels) eigen maken. 

Normen en waarden kun je ook prima leren zonder godsgeloof. Ook daarin kun je open en vrij uitleggen waarom die normen en waarden er zijn.

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Je kunt niet van een jong kind verwachten dat het al een gefundamendeerde keuze kan maken tussen de uiteenlopende theïstische en atheïstische levensbeschouwingen en culturen wereldwijd.

Precies, vandaar dat ik ook geen voorstander ben om het godsgeloof bij de jonge opvoeding te betrekken.

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Dat moet groeien, dat moet zich ontwikkelen en daar is die 'voorsprong' voor nodig die ouders geven door het kind voor nu de benodigde vastheid en zekerheid te geven.

Die "voorsprong" kan ook een achterstand zijn, afhankelijk van wat je gelooft. Als het bv niet waar zou zijn. Ontwikkeling en 'voorsprong' zou je kunnen geven voor de juiste 'tools' mee te geven.

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Het dreigt alleen fout te gaan als ouders hun kind afstoten als deze naar een andere levensbeschouwing neigt, ook als het ondertussen wel gewoon diens ouders gehoorzaamd. Als het kind opgroeit in een besloten gemeenschap en dreigt diens sociale kringen kwijt te raken als het anders gaat denken en (niet-)geloven. Of als het kind niet voldoende leert zich waar gewenst aan te passen aan de samenleving buiten die sociale kringen.

Of het dreigen met de hel en ander rampspoed. Er zijn genoeg mensen die het geloof hebben verlaten, maar nog wel die angsten hebben. Een kwalijke zaak.

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Maar dat kom je eigenlijk in alle levensbeschouwingen tegen, óók atheïstische.

Zekers, zie mijn voorbeeld van Noord-Korea.

30 minuten geleden zei Robert Frans:

Indoctrinatie, dwang en dat soort misstanden zijn (helaas) niet uitsluitend het domein van theïstische levensbeschouwingen en ik zie dan ook geen verschil tussen beide soorten levensbeschouwingen als het gaat om opvoeding, aannames en vanzelfsprekendheden die voor het kind gecreëerd worden. Dat is nu eenmaal onvermijdelijk en mijns inziens ook niet intrinsiek verkeerd.

Ik vermoed dat je iets anders wilt zeggen. Nu zeg je eigenlijk dat indoctrinatie, dwang en misstanden onvermijdelijk zijn en ook niet intrinsiek verkeerd.

Dat een opvoeding niet neutraal is zei ik al in mijn eerste post. Niemand is neutraal, dus de levensbeschouwing, ideeen, normen en waarden krijg je mee van je ouders. 

[Sjofar 15]

6 uur geleden zei Appie B:

Ik denk dat niemand neutraal is; iedereen heeft zijn/haar overtuigingen, ideeën, visies en normen en waarden. En die hebben ontegenzeggelijk invloed op de opvoeding van de je kind. De vraag is: hoe ga je daar mee om? Volgens mij is het zaak om daar open en vrij in te onderwijzen/opvoeden en het kind de ‘tools’ mee te geven waarmee het kritisch, sceptisch en vrij van vooroordeel kan onderzoeken. Dat dit gemakkelijker is gezegd dan gedaan, lijkt mij evident.

Indoctrinatie is volgens wiki: “een vorm van manipulatie door het systematisch en eenzijdig onderwijzen van aanvechtbare overtuigingen of opvattingen, met de bedoeling dat deze kritiekloos worden aanvaard.” Dit is dus het tegenovergestelde van wat ik voorstel. Het moet niet moeilijk zijn in te zien dat dit niet de juiste weg is. Gebeurt dit in sommige gelovige gezinnen t.a.v. het godsgeloof? Ongetwijfeld. Gebeurt dit ook in Noord-Korea t.a.v. de leider van het land? Zeker. Ik ben zelf gelovig opgevoed, maar heb dit nooit als indoctrinatie ervaren. Alleen het probleem zit em erin dat het geloof in de christelijke god eist dat men moet geloven om in de hemel (of verlossing) te komen. En dat is nogal een belangrijk ding als het waar zou zijn. Daar zit iets dwingends achter. Dat is ook de reden waarom gelovige ouders van jongs af aan met de kinderen naar de kerk gaan of hen zodanig opvoeden dat het kritiekloos wordt aanvaard. Zeker gezien het feit dat het niet aan te tonen is en je dus zou moeten afgaan op ‘faith’ of op autoriteit. Dat lijkt mij een slechte zaak, maar vanuit het oogpunt van de ouders wel logisch. Die denken dat zij het beste doen voor hun kind.

Ik begrijp je standpunt. Ik vind het wel jammer dat in deze wereld mensen veel vaker sceptisch zijn over religie, dan over 'wetenschap'. Veel dingen in zaken als de evolutietheorie, het ontstaan van het heelal, het ontstaan van leven, etc. zijn zaken die een mens nooit zeker kan weten. Bewijzen van die zaken tonen alleen aan dat het zo zou zijn kúnnen gegaan. Of het ook echt zo is geweest weet niemand, omdat niemand erbij was om het te aanschouwen en vast te leggen. Wetenschap gelooft dus als het ware in zaken (aannames), die niet verkeerd zijn, maar er wordt op scholen nooit bij gezegd dat het aannames zijn. De oerknal wordt (bij mij was dat in ieder geval wel op zo op school) onderwezen als een feit, terwijl het slechts een 'mogelijk scenario' is. Hierdoor worden kinderen van het geloof afgehouden, omdat de zogenoemde 'feiten' niet stroken met wat de Bijbel zegt. En zijn dinosauriërs uitgestorven door een catastrofale meteorietinslag? Je kan bewijzen dat er een catastrofale meteorietinslag was en dat er dinosauriërs leefden die zijn uitgestorven. De hypothese dat dinosauriërs zijn uitgestorven door de meteorietinslag is niet bewezen, maar in het vakje 'mogelijkheden' gestopt. Toch leren kinderen dat dinosauriërs zijn uitgestorven door een meteorietinslag. Pas vanaf na de prehistorie kunnen we met schriftelijke bronnen gaan werken. Daarvoor moeten we het doen met interpretatie en kan je ook weinig met zekerheid zeggen. Ik wil geen inhoudelijke discussie uitlokken over zaken die in dit topic niet thuishoren - het is maar om wat voorbeelden te noemen over hoe kinderen dingen leren die eigenlijk alleen maar hypothetisch of aannemelijk zijn. In veel gevallen is het ten nadele van wat de Bijbel zegt. Dat oogt mij nogal oneerlijk. Ik zie dat kinderen sceptisch worden opgevoed op een verkeerde manier. Scholen die daar tegenin willen gaan door kinderen onder andere te leren dat God wel bestaat, kunnen verwachten dat niet-gelovigen het slecht vinden dat kinderen onbewezen dingen leren, terwijl iedere school dat doet.

En dreigen, met bijvoorbeeld de hel, is inderdaad geen goede manier van opvoeden. Het kan ook neigen naar indoctrinatie. Kinderen moeten het hele verhaal meekrijgen (en nadenken, vragen mogen stellen), en niet vluchten van de hel, maar uitzien naar de hemel.

4 uur geleden zei Noel2:

Ik denk er nog anders over. "Je kind neutraal opvoeden" is een niet-neutraal standpunt.

Je bedoelt dat niemand kan zeggen of hij of zij zijn kind neutraal opvoedt?

2 uur geleden zei nikie90:

Definieer neutraal? Agnostisch, atheïstisch opvoeden en op de openbare school? Lijkt me niet ideaal 

Ik geloof dan ook dat een neutrale opvoeding onmogelijk is. Jij ook, begrijp ik? En hoe bedoel je 'niet ideaal'?

[Robert Frans 1.653]

54 minuten geleden zei Appie B:

Natuurlijk. Dat is ook de reden waarom ik geen voorstander van beiden ben. Jij dus ook begrijp ik?

Het was enkel een constatering van mij. Mijns inziens moeten ouders geheel vrij zijn om hun kinderen naar hun eigen levensovertuiging op te voeden, of deze nu theïstisch of atheïstisch is, doch natuurlijk wel binnen de kaders van de Nederlandse wet.

55 minuten geleden zei Appie B:

Zekers, daarom pleit ik ook voor het open en vrij kunnen onderzoeken en kinderen de ‘tools’ mee te geven.

Ik ook, maar ik zie daarin ook en vooral een belangrijke rol voor het onderwijs. Maar een kind moet wel al een zekere ontwikkeling hebben meegemaakt om gebruik te kunnen maken van die door jou genoemde gereedschappen. En tot die tijd is een alreeds gelegd fundament voor het kind dus wel van belang.

55 minuten geleden zei Appie B:

Normen en waarden kun je ook prima leren zonder godsgeloof. Ook daarin kun je open en vrij uitleggen waarom die normen en waarden er zijn.

Het is altijd goed om je normen en waarden vanuit de rede te beredeneren. Maar dat je iemand ook prima atheïstisch kan opvoeden, betekent natuurlijk niet dat je dat daarom ook zou moeten. Een opvoeding zonder theïsme is natuurlijk net zo min neutraal.

57 minuten geleden zei Appie B:

Precies, vandaar dat ik ook geen voorstander ben om het godsgeloof bij de jonge opvoeding te betrekken.

Dan moet je dat ook niet doen. Als ik kinderen zou hebben, dan zou ik ze echter wel ten volle katholiek opvoeden. Maar ze uiteindelijk wel de vrije keuze geven, zodra ze redelijkerwijs de mogelijkheid hebben ontwikkeld om daar goed over na te denken.

59 minuten geleden zei Appie B:

Of het dreigen met de hel en ander rampspoed. Er zijn genoeg mensen die het geloof hebben verlaten, maar nog wel die angsten hebben. Een kwalijke zaak

Sta me toe dit als aanvulling te zien op mijn schrijven daarover. Waarbij ook atheïstische ouders weer met natuurlijke gevolgen kunnen dreigen als hun kind niet voldoende in de pas zou lopen. Dergelijke dreigementen, bovennatuurlijk of niet, geven altijd veel impact in het leven van een kind.

59 minuten geleden zei Appie B:

Ik vermoed dat je iets anders wilt zeggen. Nu zeg je eigenlijk dat indoctrinatie, dwang en misstanden onvermijdelijk zijn en ook niet intrinsiek verkeerd.

Dat is inderdaad niet zorgvuldig geformuleerd van mij. Ik doelde daarmee op dit gedeelte van mijn schrijven: 'Ik zie dan ook geen verschil tussen beide soorten levensbeschouwingen als het gaat om opvoeding, aannames en vanzelfsprekendheden die voor het kind gecreëerd worden. Dat is nu eenmaal onvermijdelijk en mijns inziens ook niet intrinsiek verkeerd.'
Uiteraard wijs ik indoctrinatie, dwang en misstanden samen met jou af. Iemand opvoeden in jouw levensovertuiging is heel natuurlijk en logisch, ook als je in God gelooft, maar uiteindelijk zal je kind de eigen keuzes en de eigen weg daarin moeten kunnen gaan.

[Bastiaan73 705]

Je kunt ook gewoon géén kinderen 'nemen'/maken. Er zijn al veel te veel mensen op deze planeet. En waar begin je aan? In wat voor wereld zet je ze neer en waarom eigenlijk? Doe je het voor jezelf? Om je genen door te geven o.i.d.? De mens is het enige wezen dat er voor kan kiezen zich niet voort te planten.

[Fundamenteel 1.017]

11 minuten geleden zei Bastiaan73:

Je kunt ook gewoon géén kinderen 'nemen'/maken. Er zijn al veel te veel mensen op deze planeet. En waar begin je aan? In wat voor wereld zet je ze neer en waarom eigenlijk? Doe je het voor jezelf? Om je genen door te geven o.i.d.? De mens is het enige wezen dat er voor kan kiezen zich niet voort te planten.

Dat moet je niet tegen de blanke zeggen. Onze naties waren stabiel en aangepast op de automatisering. Toen kwam het sprookje van de vergrijzing. 

[Sjofar 15]

38 minuten geleden zei Noel2:

@Sjofar neutraliteit als ideaal is niet een neutraal ideaal, het zet zich af tegen andere opvoedingen, en neemt dus geen neutraal standpunt in. Een werkelijk neutraal standpunt is als het je om het even is welke opvoeding plaatsvindt.

Dat is wel een interessante gedachte. Maar stel dat er een neutrale opvoeding zou bestaan - waarmee ik een opvoeding bedoel waarbij de ouders geen levensbeschouwing aan het kind overdragen - dan kunnen die ouders hun kind toch in die zin neutraal opvoeden, zonder daarbij neutraal te zijn in hun mening over hoe ouders hun kinderen dienen op te voeden?

[Bastiaan73 705]

Ik ben benieuwd hoe verstandelijk gehandicapte ouders hun niet-verstandelijk gehandicapte kinderen opvoeden. Wat zou in dat geval de levensbeschouwing zijn?

19 september 2019 bewerkt door Bastiaan73

[Appie B 134]

57 minuten geleden zei Noel2:

@Sjofar neutraliteit als ideaal is niet een neutraal ideaal, het zet zich af tegen andere opvoedingen, en neemt dus geen neutraal standpunt in. Een werkelijk neutraal standpunt is als het je om het even is welke opvoeding plaatsvindt.

Als je neutraal bent betekent dat niet (per sé) dat je je tegen iets afzet. Wat jij met je laatste zin beschrijft is mi onverschilligheid. Dat is iets anders. 

[Sjofar 15]

6 minuten geleden zei Noel2:

de ‘neutraliteit’ in opvoeding is slechts een reactie op al te grote ‘niet-neutraliteit’ maar in feite even extreem.

Dus een opvoeding is volgens jou altijd een onderdeel van een levensbeschouwing? Ook als het zou lukken om een kind op te voeden zonder één levensbeschouwing met de paplepel in te geven? Of vind je dat je als je neutraal wilt opvoeden (dus zonder één levensbeschouwing), je gelijk in alles neutraal moet zijn om de opvoeding pas een neutrale opvoeding te kunnen noemen?

[Bastiaan73 705]

24 minuten geleden zei Appie B:

1 uur geleden zei Noel2:

@Sjofar neutraliteit als ideaal is niet een neutraal ideaal, het zet zich af tegen andere opvoedingen, en neemt dus geen neutraal standpunt in. Een werkelijk neutraal standpunt is als het je om het even is welke opvoeding plaatsvindt.

Als je neutraal bent betekent dat niet (per sé) dat je je tegen iets afzet. Wat jij met je laatste zin beschrijft is mi onverschilligheid. Dat is iets anders. 

Amen.

6 minuten geleden zei Noel2:

je hebt meer neutraal en minder neutraal, maar op geen enkel moment neutraal

Heb je dan ook meer neutrale neutronen en minder neutrale neutronen?

[Bastiaan73 705]

1 minuut geleden zei Noel2:

neutraal is alleen maar neutronen, dat is niet wat het geval is.

Wat bedoel je dan met

13 minuten geleden zei Noel2:

je hebt meer neutraal en minder neutraal, maar op geen enkel moment neutraal

?

[Fundamenteel 1.017]

Watjes, voedt ze toch fundamenteel op.

Orde, tucht maar bovenal kuisheid!!! 

[Nicky O 117]

21 uur geleden zei Sjofar:

Gelovigen worden er vaak van beschuldigd hun kinderen te indoctrineren. Ze zouden hun kinderen neutraal moeten opvoeden. Is dit mogelijk? En noodzakelijk?

Ik persoonlijk geloof dat iedere ouder zijn of haar kind laat opgroeien met levensbeschouwing. Als je alle bovennatuurlijke zaken vermijdt, kom je uit bij humanistische ideeën, wat ook een levensbeschouwing is.

Ik ben benieuwd wat jullie vinden.

Het doet er totaal niet toe wat anderen vinden op het moment dat je de goede keuze maakt om je kind Christelijk op te voeden en naar Jezus te brengen. Indoctrine? Laat ze maar zeggen wat ze willen.

U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en Hem welgevallig is. Romeinen 12:2 

19 september 2019 bewerkt door Nicky O

[Bastiaan73 705]

18 minuten geleden zei Noel2:

qua opvoeding, een extreem niet-neutrale opvoeding kan alleen meer neutraler en een extreem neutrale opvoeding kan alleen meer neutraler

Juist ja.

?

7 minuten geleden zei Nicky O:

Het doet er totaal niet toe wat anderen vinden op het moment dat je de goede keuze maakt om je kind Christelijk op te voeden en naar Jezus te brengen. Indoctrine? Laat ze maar zeggen wat ze willen.

U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en Hem welgevallig is. Romeinen 12:2 

Hoe oud is je zoon nu?