God met, in en door ons

[Gaitema 439]

God is veel dichterbij, dan we geloven en beseffen. Vaak denken we dat iets onze eigen goede woorden en daden zijn. In werkelijkheid was het God die ons ertoe bewoog. Onze liefde komt van God. Wij hebben geen liefde van ons zelf. Als het van ons zelf komt, dan staat het God in de weg. Als het God dient, dan is Jezus bij ons en komt de liefde van Hem.

Geloven jullie, dat God zo in jullie werkt? Ik geloof dat God zo dichtbij is. 

[Robert Frans 1.653]

Zou kunnen, dat is aan God zelf. Uiteindelijk blijft het meestal toch achteraf-gepraat. Je weet immers vaak achteraf pas of een plan slaagt of niet en veel gelovigen komen dan een beetje in de OT-stand: bij succes was het alleluia! Gods wil, bij falen was het blijkbaar tóch niet Gods wil.
Gelukkig hebben we Job nog, die dat soort denken stevig relativeert.
God spreekt en handelt, zo ik geloof, direct door de sacramenten, de dagelijkse gebeden binnen de Kerk, de heilige Schrift, met name natuurlijk het Evangelie, de contemplatieve stilte en het kerkelijk leergezag. Al het andere is vrij voor persoonlijke interpretatie.

Uiteindelijk komt het vertrouwen op God hierop neer: je doet hetgeen waarvan je gelooft dat je daarmee het beste doet, je belijdt je zonden en tekortkomingen en als je iets vervelends overkomt, dan ga je er zo goed als mogelijk maar vanuit dat God daarmee wel een bedoeling zal hebben, die je pas achteraf zult ontdekken. Of niet.
Ga regelmatig naar de mis of de eredienst, bid elke dag, lees bij tijd en wijle uit de Schrift, leef sober en gematigd en probeer een zo onvoorwaardelijk mogelijk goede naaste te zijn voor de mensen om je heen. Al het andere kun je maar beter stil aan God overlaten, want je krijgt toch nooit van tevoren alles te weten.

[Gaitema 439]

Daarin verschillen we dus van mening.

[antoon 298]

 

Citaat

 Ik geloof dat God zo dichtbij is.

God is inderdaad dichtbij, dichter dan wij kunnen vermoeden. en dat in alle opzichten, het kan ons dagelijks leven zijn , het kan ook en zeker op het moment als wij Bijbelse leringen delen, Jezus de gevolmachtigde koning en hogepriester in de hemel opperde ook de woorden dat hij in het midden zal zijn als mensen in zijn naam bijeen zijn.

Handelingen die Paulus in Athene verwoord was zich ook terdege bewust van dit punt. Handelingen 16 En hij heeft uit één mens  alle volken gemaakt om het hele aardoppervlak te bewonen. Ook heeft hij tijdperken en de grenzen van het woongebied van mensen bepaald. 27 God wilde namelijk dat ze hem zouden zoeken, dat ze naar hem zouden tasten en hem ook echt zouden vinden,  hoewel hij eigenlijk niet ver is van elk van ons. 

Ikzelf en ik niet alleen hebben dit ervaren, velen en velen kunnen dit bevestigen.
 

[HJW 183]

15 uur geleden zei Robert Frans:

de OT-stand: bij succes was het alleluia! Gods wil, bij falen was het blijkbaar tóch niet Gods wil.
Gelukkig hebben we Job nog, die dat soort denken stevig relativeert.

Uiteindelijk komt het vertrouwen op God hierop neer: je doet hetgeen waarvan je gelooft dat je daarmee het beste doet, je belijdt je zonden en tekortkomingen 

Ga regelmatig naar de mis of de eredienst, bid elke dag, lees bij tijd en wijle uit de Schrift, leef sober en gematigd en probeer een zo onvoorwaardelijk mogelijk goede naaste te zijn voor de mensen om je heen. Al het andere kun je maar beter stil aan God overlaten, want je krijgt toch nooit van tevoren alles te weten.

Mooi hoe je de tenach weet te duiden.

Mooi ook hoe je de rust en jezelf hebt gevonden in dat wat jou aanspreekt en blijkbaar goed bij je past. Zoals je weet is het niet mijn pad, maar desalniettemin.

[Gaitema 439]

16 uur geleden zei Robert Frans:

Zou kunnen, dat is aan God zelf. Uiteindelijk blijft het meestal toch achteraf-gepraat. Je weet immers vaak achteraf pas of een plan slaagt of niet en veel gelovigen komen dan een beetje in de OT-stand: bij succes was het alleluia! Gods wil, bij falen was het blijkbaar tóch niet Gods wil.

Ik ben niet zo van het succesverhaal. God laat tegenslagen toe om ons ook te kneden. Ik heb het echter over de liefde die we hebben. We hebben lief, omdat God ons eerst heeft lief gehad. De liefde komt van God. We kunnen  hoe dan ook niks zonder God. Hij houdt ons in leven als onze Schepper. Toch is de liefde ook iets eigens, het komt te gelijk ook van God. Stel dat ik liefdevol ben voor mijn broeder, dan is het nooit dat ik wel, maar God niet daarin liefdevol was voor mijn broeder. God gebruikt ons om Zijn liefde met de mensen te delen. Als ik iemand die honger heeft te eten geef, dan is God het die hem te eten geeft. Als ik voor iemand in nood bid, dan is God het die me de woorden daarvoor geeft. Als ik me prettig voel naar mensen toe, dan is het de Heilige Geest die me de liefde voor de mensen geeft. Maar ook als ik mijn broeder of iemand uit de wereld verdraag, terwijl hij lelijk tegen me doet en me het leven zuur maakt, dan is het Gods liefde die me daartoe de kracht en wijsheid geeft.

Er is echter een wereldse liefde dat geen Apageliefde is. Die liefde is niet op God en de naaste, maar op het ontvangen gericht. 

In de bijbel lezen we dat als we liefhebben (met de Apageliefde), dat God in ons is. We moeten in die liefde blijven. 

2 juli 2018 bewerkt door Gaitema

[Gaitema 439]

Je zegt: "Tot die tijd is het alleen praten óver." Tot welke tijd bedoel je?

Ik geloof dat God nu in ons aan het werk is, als we de naaste lief hebben als onszelf en God boven alles. 

Johannes 17 vind ik wel een mooie tekst dat daar over schrijft ?

 

2 juli 2018 bewerkt door Gaitema

[Gaitema 439]

1 uur geleden zei thom:

Het praten óver, is nog niet het Woord verkondigen, is nog niet de Liefde tonen, is niet uit God maar een verlangen, een hoop. Dat bedoel ik met praten óver het Licht, maar nog niet het Licht zijn.

Hem belijden, is het Licht zijn, is de Liefde zijn. En werkt God doorheen de mens; Geest doorheen de Zoon.

 

 

Dat bedoel je. Dat ben ik met je eens. Praten over God maakt je nog niet altijd Zijn kind. Hem belijden doel je dan op dat je werkelijk kunt uiten hoe Jezus jouw Heer is. 

Gisteren viel me op dat ik veel rust in mijn hoofd heb. Heel weinig gedachten gaan er door mijn hoofd. Ik pieker nog weinig. Die rust ervaar ik in heel mijn lichaam. Als ik over God moet praten of er voor mensen moet zijn, dan gaat dat juist prima, want ik heb veel ruimte in mijn hoofd om me daar mee bezig te houden. Voorheen was mijn hoofd vaak zo vol, dat ik de omgeving om mij heen er niet meer bij kon hebben. De omgeving werkte vaak voor me verstorend en irriterend. Nog wel eens overkomt me dat, als ik oude angsten toe laat in mijn leven. Ik kan dan gek worden van een strandtent die ik niet in elkaar weet te krijgen. Dan zie ik voor me dat ik die nacht moet slapen, zonder een opgevouwen tent en dat we die tent niet mee op vakantie kunnen nemen. Dwing ik mezelf tot rust en lees ik grondig de gebruiksaanwijzing door met de tekeningen die er bij gegeven zijn, dan lukt het me uiteindelijk alsnog. Angst kan echt Gods vrede in de weg staan. 

Zo kunnen we ook de angst hebben, dat God niet met je mee gaat. 

2 juli 2018 bewerkt door Gaitema

[Gaitema 439]

Wat trouwens wel realistisch is, om op Robert Frans aan te vullen, dat we niet altijd weten wat het juiste is om te doen.

We kunnen soms menselijke vergissingen maken of het gewoon niet weten.

Echter kunnen we als christenen er zeker zijn, dat de liefde die we hebben, door God gegeven is.

Niets kan buiten God om bestaan. Hij doet al het scheppend werk in en door ons. 

[Gaitema 439]

9 uur geleden zei thom:

Gewoon weg doen zo´n tent en een opgooitent kopen. Die gooi je letterlijk op en ontvouwt zichzelf in 2 seconden. Invouwen is weer wat moeilijker..?

Zo'n tent heb ik het over ??

Citaat

Herkenbaar hoor.. en dan voel je de stofjes stromen in je bloedbanen..in plaats van de rust, die je net wel had. ´Gnnn..het ging net zo goed..´
 

?? ja

Citaat

Het is de angst zelf dat God weghoudt. Niet dat God er niet is, alleen 'wij zitten er tussen' zoals je al schreef, en kunnen ons heel eenzaam voelen daarin. Zelfbeklag, en heel menselijk. Maar vertrouwen, of hoop, geeft dat er doorgestapt wordt.

Ik heb weleens gelezen, dat Liefde het cement is van de Kosmos, het Al, Gods Koninkrijk, het Licht, het Leven.

En daar kan elk mens zich naar toekeren.

Mee eens.

[Gaitema 439]

5 uur geleden zei thom:

Hahaha..sorry..?

 

 

Zo iets heet ook vakantiestress 

[WdG 235]

Op 2-7-2018 om 05:05 zei antoon:

God is inderdaad dichtbij, dichter dan wij kunnen vermoeden. en dat in alle opzichten

Ik ben het met je eens, antoon. God leeft in Christenen als Persoon: de Heilige Geest.