Bidden

[MRM 0]

Beste allemaal, 

Ik heb een vraag, bidden is iets wat heel belangrijk is.

Ik persoonlijk vind bidden erg lastig en ben veel beter in dingen op schrijven. Ik zit alleen met een vraag. Denken jullie dan als ik bijvoorbeeld zou bidden dat ik dan mijn gebed op papier zet zodat het als een soort van in brief vorm aan GOD gaat? 

Klinkt misschien erg onlogisch maar als ik het op papier zet wat ik tot Hem wil zeggen dan gaat het beter dan dat ik bid al pratend.

Ik zou het erg fijn vinden om jullie mening te horen of dit kan of niet. 

Alvast bedankt!

[Noel 80]

Hallo welkom,

Bidden is aandacht geven. Aandacht geven is goed. Het maakt de dingen en de anderen tot subject in plaats van object.

Dat kan toch ook met schijven?

[Robert Frans 1.653]

49 minuten geleden zei MRM:

Beste allemaal, 

Ik heb een vraag, bidden is iets wat heel belangrijk is.

Ik persoonlijk vind bidden erg lastig en ben veel beter in dingen op schrijven. Ik zit alleen met een vraag. Denken jullie dan als ik bijvoorbeeld zou bidden dat ik dan mijn gebed op papier zet zodat het als een soort van in brief vorm aan GOD gaat? 

Klinkt misschien erg onlogisch maar als ik het op papier zet wat ik tot Hem wil zeggen dan gaat het beter dan dat ik bid al pratend.

Ik zou het erg fijn vinden om jullie mening te horen of dit kan of niet. 

Alvast bedankt!

Klinkt als een prachtige gebedsoefening die je dan zeker niet moet nalaten. Het belangrijkst is dat je elke dag bidt, net zoals het belangrijk is dat je elke dag eet, en als dit voor jou een passende wijze is, dan is het alleen maar warm aanbevolen. Daarbij, staan er ook niet al heel veel geschreven gebeden in de Schrift, in het bijzonder de psalmen?

[sjako 699]

Op 16-12-2017 om 22:20 zei Noel:

Dat kan toch ook met schijven?

Prima idee, niks mis mee.

[Noel 80]

4 uur geleden zei sjako:

Prima idee, niks mis mee.

Ik heb het zelf geprobeerd, een soort van schrijvend bidden, maar merk dan dat de handelingen de concentratie van aandacht in de weg zitten.

 

[Lobke 467]

Ik bid nog steeds, het is een tijdje minder geweest maar het geeft me rust. Dus het is wel een beetje egoïstisch. Maar ik dank ook hoor!! Bidden heb ik altijd gezien als; 'praten met God, mijn eigen woorden gebruikend' . Soms zelfs als ik naar het werk fietste en ik de koeien zo mooi met hun poten in de mist zag staan. 

We hadden vroeger een ouderling in de kerk die zei: "Goedemorgen God, hier ben ik weer". En dat vond ik mooiere dan alle vaste gebeden bij elkaar.

[sjako 699]

Bidden is een essentiële communicatie met God. Je kan overal en wanneer je maar wilt bidden met God. Bidden doe je via Jezus in Zijn naam. Jezus is de Middelaar tussen mens en God. Je kan alles vragen, mits het binnen Zijn wil en voornemen past. En als dat schriftelijk is is dat alleen maar mooi lijkt me. Je kan dan goed overdenken wat je wilt vragen aan Hem. Trouwens God weet al lang wat je eigenlijk wilt vragen en Hij kent je hart. Dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Het belangrijkste is dat je het ook doet.

[Flash Gordon 274]

4 minuten geleden zei sjako:

Bidden is een essentiële communicatie met God. Je kan overal en wanneer je maar wilt bidden met God. Bidden doe je via Jezus in Zijn naam. Jezus is de Middelaar tussen mens en God. Je kan alles vragen, mits het binnen Zijn wil en voornemen past. En als dat schriftelijk is is dat alleen maar mooi lijkt me. Je kan dan goed overdenken wat je wilt vragen aan Hem. Trouwens God weet al lang wat je eigenlijk wilt vragen en Hij kent je hart. Dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Het belangrijkste is dat je het ook doet.

Op zichzelf volledig mee eens. Maar gewoon als uitnodiging tot samen overdenken: waarom is het nodig, als God toch al weet wat je wil en je toch alleen mag willen wat God wil?

 

 

[antoon 298]

In de schrift vinden we duidelijk wat het voornemen van de schepper is met de mens, de aarde en Jezus in wie alle dingen hersteld zullen worden, tot zolang treedt hij op als bemiddelaar en kunnen we dingen vragen, problemen voorleggen, ook eventuele beloftes doen, alles moet echter in het kader van Gods voornemen passen en steeds zijn naam en koninkrijk op de eerste plaats blijven stellen. Ook moeten we er rekening mee houden dat gebeden weleens niet verhoord worden, ook al vraag je ogenschijnlijk om een redelijk iets.

de schepper weet wat het beste voor ons is, hij wil gehoorzame mensen straks in het koninkrijk, gelukkige maar ook gehoorzame mensen

[sjako 699]

Soms weet je iets niet goed te verwoorden, maar God weet precies wat je bedoeld. Het is logisch dat je gebed binnen zijn voornemen moet passen. Vragen om die mooie sportauto is geen optie bijv. God wil graag uit jou mond horen wat je beweegt, het schept ook een band om met je hemelse Vader te praten. Het brengt je dichter bij God, Jezus en Zijn voornemen. Ook zaken waar je nu mee zit kan je kenbaar maken aan God. Mijn ervaring is dat niet altijd direct een respons komt maar later. Zoals Anton zei, Hij weet het beste wat goed voor je is.

[Robert Frans 1.653]

4 uur geleden zei Flash Gordon:

Op zichzelf volledig mee eens. Maar gewoon als uitnodiging tot samen overdenken: waarom is het nodig, als God toch al weet wat je wil

Ik denk om dezelfde reden waarom wij onze zonden moeten belijden, soms zelfs nog aan een priester, terwijl God natuurlijk allang weet wat we uitgespookt hebben en hoe echt ons berouw is. Iets weten en het daadwerkelijk van de ander horen zijn toch twee verschillende dingen. Ja, Hij weet wat wij willen, maar wil het tóch graag van onszelf horen.
Denk aan een vader met zijn kinderen: hij weet wellicht best wat ze voor hun verjaardag willen hebben, maar toch is het leuk als ze een verlanglijstje maken en wil hij dat ze het met hem delen. En hij weet misschien allang wie die ruzie begonnen is, maar wil het wel uit hun mond horen. Al is het alleen maar zodat ze hun hart kunnen luchten.

4 uur geleden zei Flash Gordon:

en je toch alleen mag willen wat God wil

Blijft inderdaad altijd een bijzonder iets. "Vraag God wat je wil!" "Ik wil een Ferrari!" "Maar het moet wel naar Gods wil zijn!" Ja, zo kom je inderdaad ver als algevende God.

Het vrome antwoord is natuurlijk dat God het beste weet wat jij nodig hebt en het gebed er is om dat steeds meer te ontdekken. Dat Gods wil eigenlijk hetgeen is wat jij óók wil, al weet je het misschien niet altijd door je zondige natuur.
Het meer mystieke antwoord is, denk ik, dat je zo je verlangens, goed of slecht, aan God overdraagt en het dan dus ook bij Hem láát. Het is dan dus eigenlijk een stukje geleide onthechting, waarbij je in het ideale geval dus om die Ferrari bidt en vervolgens stopt met het verlangen naar dat gevaarte, omdat het nu bij God ligt en Hij je hem vast wel zal geven als je hem op één of andere manier nodig zult hebben. Het is in elk geval ook een traditionele duiding van bijvoorbeeld de haatpsalmen: de bidder vraagt God om strenge vergelding, zodat hij het kan laten rusten.
Zodat je uiteindelijk, helemaal onthecht en al, inderdaad enkel naar Gods wil bidt: niet in de vorm van verlanglijstjes, maar in stille, contemplatieve vereniging met Hem.

"Schuift al uw zorgen op Hem af, want Hij heeft zorg voor u." (1 Petr. 5,7) Dat dus, denk ik dan.

[Willempie 1.410]

1 uur geleden zei Robert Frans:

Ik denk om dezelfde reden waarom wij onze zonden moeten belijden, soms zelfs nog aan een priester, terwijl God natuurlijk allang weet wat we uitgespookt hebben en hoe echt ons berouw is. Iets weten en het daadwerkelijk van de ander horen zijn toch twee verschillende dingen. Ja, Hij weet wat wij willen, maar wil het tóch graag van onszelf horen.
Denk aan een vader met zijn kinderen: hij weet wellicht best wat ze voor hun verjaardag willen hebben, maar toch is het leuk als ze een verlanglijstje maken en wil hij dat ze het met hem delen. En hij weet misschien allang wie die ruzie begonnen is, maar wil het wel uit hun mond horen. Al is het alleen maar zodat ze hun hart kunnen luchten.

Blijft inderdaad altijd een bijzonder iets. "Vraag God wat je wil!" "Ik wil een Ferrari!" "Maar het moet wel naar Gods wil zijn!" Ja, zo kom je inderdaad ver als algevende God.

Het vrome antwoord is natuurlijk dat God het beste weet wat jij nodig hebt en het gebed er is om dat steeds meer te ontdekken. Dat Gods wil eigenlijk hetgeen is wat jij óók wil, al weet je het misschien niet altijd door je zondige natuur.
Het meer mystieke antwoord is, denk ik, dat je zo je verlangens, goed of slecht, aan God overdraagt en het dan dus ook bij Hem láát. Het is dan dus eigenlijk een stukje geleide onthechting, waarbij je in het ideale geval dus om die Ferrari bidt en vervolgens stopt met het verlangen naar dat gevaarte, omdat het nu bij God ligt en Hij je hem vast wel zal geven als je hem op één of andere manier nodig zult hebben. Het is in elk geval ook een traditionele duiding van bijvoorbeeld de haatpsalmen: de bidder vraagt God om strenge vergelding, zodat hij het kan laten rusten.
Zodat je uiteindelijk, helemaal onthecht en al, inderdaad enkel naar Gods wil bidt: niet in de vorm van verlanglijstjes, maar in stille, contemplatieve vereniging met Hem.

"Schuift al uw zorgen op Hem af, want Hij heeft zorg voor u." (1 Petr. 5,7) Dat dus, denk ik dan.

En dan is er nog zoiets als een geestelijke strijd waarbij God ons blijkbaar als zijn medestrijders wil hebben.

Alle beroemde en invloedrijke christenen zijn mensen van gebed. Waarom was Billy Graham zo krachtig en succesvol? Omdat hij nooit de kracht van gebed onderschatte en er, als hij ergens preekte, altijd op de achtergrond een gebedsteam achter stond.

 

[MRM 0]

6 uur geleden zei Flash Gordon:

Op zichzelf volledig mee eens. Maar gewoon als uitnodiging tot samen overdenken: waarom is het nodig, als God toch al weet wat je wil en je toch alleen mag willen wat God wil?

 

 

Als je een relatie hebt maakt niet uit welke relatie, van moeder tot jou vader tot jou vriend tot jou vriendin tot jou, man of vrouw tot jou. 

Je weet dat ze van je houden (als het goed zit). Maar toch wil je het blijven horen toch? Dat ze van je houden. Ik weet dat er van mij gehouden word maar ik vind het maar wat fijn als 1 van die personen mij ook verteld dat ze van me houden ook al weet ik vanbinnen echt wel dat ze van me houden! 

[Minkukel 7]

Interessante discussie, mag ik twee dingen opmerken:

Op 24-12-2017 om 09:41 zei Flash Gordon:

... waarom is het nodig, als God toch al weet wat je wil en je toch alleen mag willen wat God wil?

1. Hoezo weet God allang wat ik wil en mag ik alleen willen wat God wil?
Mijn bijbel staat vol met voorbeelden waarin God van gedachte veranderde door o.a. gebed

• 1 Kron 21:15
  God zei dat hij Jeruzalem wilde vernietigen, maar zag er later toch vanaf
• Ex 32:14
  Vanwege moses gebed bedacht god zich van het plan om onheil te zaaien
• Ex 33:12vv
  Moses in discussie met God waarin God meegaat in Moses zijn voorstellen
• Deut 9:13-29
  God was vastberaden de Israelieten te vernietigen, zelfs Aaron. Maar na 40-dagen gebed van Moses ziet God er toch vanaf
• 1 Kon 21:21-29
  God ziet er vanaf om Ahab te straffen vanwege het berouw wat hij toont
• Jer 26:2-3
  Misschien zullen ze luisteren en met hun kwalijke praktijken breken. Dan zal ik afzien van het onheil waarmee ik hen wil treffen vanwege hun kwalijke praktijken
• Ez 4:9-15
  God gaat mee in het voorstel van Ezechiel om niet met menselijke uitwerpselen te bakken
• Amos 7:1-6
  Hierin staat tot 2 keer toe dat God medelijden kreeg en er vanaf zag
• Jona 3:10
  God zag af van wat hij wilde doen met Nineve

En dit is nog maar een handje vol voorbeelden. Er zijn honderden teksten als deze. In het kader van een relatie klinkt het mij niet logisch dat ik alleen zou mogen wat ik van God mag of wat hij zou toelaten. Waarom stond die boom daar anders in het paradijs? Het wat het bewijs van de vrije keus van de mensheid. Het bewijs van ongedwongen vader die graag bij zijn kinderen wandelde, maar ze niet wilde dwingen. Eén van de fundamenten van een relatie in liefde is volgens mij de 'vrije keus'. En dat heeft nogal wat implicaties gehad, vooral voor God. Hij had te maken met een opstandig volk wat een eigen mening heeft en die mening strookte niet zo veel met wat God voor ze wilde. Maar he, God laat keer op keer zien dat hij daarin meegaat en zijn oneindige liefde laat zien door zich aan ons aan te passen. Jezus is hier wat mij betreft de ultieme vervolmaking van. Dat ondanks mijn shit en mijn domme keuzes die zo veel pijn en verdriet en kwaad kunnen veroorzaken, zegt God, ik geef me nog steeds voor jou, ongeacht de keuzes die je maakt (zo ver het oosten is van het westen). Zie ook de verloren zoon, merk ook op dat er een groter feest gegeven werd voor de gene die op zoektocht ging en uiteindelijk toch bij de vader terug kwam!

Dus ja, ik geloof dat God ons kent als zijn vader en zal zodoende veel kunnen voorspellen van onze keuzes. Maar het blijft mijn keuze. Anders had ik nooit een vrije relatie met hem kunnen hebben waarin ik ook gewoon boos mag zijn op God, of verdrietig, of...teleurgesteld. Dan had ik ook niet echt van Hem kunnen houden? Dan was het een tiran geweest. Volgens mij zijn er genoeg kinderen die een tiran als vader hebben en die kunnen beamen dat daar niet echt van te houden is...

En dan kom ik op mijn tweede punt. Wat door MRM al mooi verwoord is:

Op 24-12-2017 om 16:29 zei MRM:

Als je een relatie hebt maakt niet uit welke relatie, van moeder tot jou vader tot jou vriend tot jou vriendin tot jou, man of vrouw tot jou. 

Je weet dat ze van je houden (als het goed zit). Maar toch wil je het blijven horen toch? Dat ze van je houden. Ik weet dat er van mij gehouden word maar ik vind het maar wat fijn als 1 van die personen mij ook verteld dat ze van me houden ook al weet ik vanbinnen echt wel dat ze van me houden! 

2. Is een relatie niet juist gebaseerd op een dialoog?

Je wilt toch van God horen dat je het goed doet? Dat hij van je houdt en trots op je is? Het nieuwe testament staat vol met uitingen van Gods vaderhart waarin hij een vader voor ons wil zijn. (Mat 6:26, Luk 12:29, Mat 7:11, Mat 11:28, ...) Hoe kan hij een vader voor ons zijn als we gebed zien als een eenrichtingsweg?

De schapen zullen zijn stem herkennen (Joh 10:4). De geest zal zeggen wat hij hoort en dat ons bekend maken (Joh 16:13). Talloze andere voorbeelden duiden op een dialoog met God. En in het kader van punt 1 hierboven. De relatie en dialoog zijn ook weer nodig zodat wij kunnen doen (keuze), wat God van ons vraagt en zo de wereld steeds een beetje beter maken en liefdevoller zoals hij dat graag wil. Dus juist wel op die vervelende collega afstappen (die eigenlijk heel alleen is). Of de buurvrouw eten brengen (omdat haar man is opgenomen in het ziekenhuis). Of net even dat ene woordje inslikken (omdat ze daar zo onzeker van wordt). Waar leren we vandaag de dag nog hoe God door de dag heen tot ons spreekt en ons hints geeft om mensen te helpen, aan te spreken, bemoedigen. Of ons helpen om onze woede en boosheid te kalmeren. En in plaats van de angsten te maskeren achter facebook, ze juist neer te leggen bij God en zijn liefdevolle woorden mij laten helen en zelfvertrouwen geven?

Ik zie vrije wil en dialoog (gebed) echt als kernwaarden voor een liefdevolle relatie met de God zodat ik zijn kind kan zijn en hij mijn Vader. Ik ben heel benieuwd hoe je datzelfde kunt zeggen als je geloofd dat ik alleen mag wat van God mag. (en dat is geen verwijt, maar een oprecht eerlijke vraag)

Maar een brief schrijven aan God, schitterend! Probeer op de volgende pagina ook eens te schrijven wat je denkt dat God zou antwoorden. Ik durf te wedden dat er geen woord in zal staan wat niet klopt met de bijbel of met het liefdevolle vaderhart van God. Tenzij je misschien een moeilijk vaderbeeld hebt. In dat geval, gebruik dan het moederhart. (Jes 66:12-13)

[antoon 298]

God heeft in enkele gevallen speelruimte, en hij gedoogd dat de gelovigen waar hij mee omgaat die gebruiken, denk aan Lot die aankwam met een aantal rechtvaardigen in de stad Sodom, God zou erin meegaan en in dat geval de stad sparen, die marges zijn echter gewoon altijd binnen het voornemen, God bepaalt de regie

God wilde Nineve verdelgen, vraag je af staat er dat het een besloten zaak was, zoals met Babylon, deze laatste kon onmogelijk aan het oordeel ontkomen,  en later ook definitief Nineve, neemt niet weg dat het zeer goed gezien is van minkukel

[antoon 298]

Citaat

 

Dat ondanks mijn shit en mijn domme keuzes die zo veel pijn en verdriet en kwaad kunnen veroorzaken, zegt God, ik geef me nog steeds voor jou, ongeacht de keuzes die je maakt (zo ver het oosten is van het westen). Zie ook de verloren zoon, merk ook op dat er een groter feest gegeven werd voor de gene die op zoektocht ging en uiteindelijk toch bij de vader terug kwam!

Dus ja, ik geloof dat God ons kent als zijn vader en zal zodoende veel kunnen voorspellen van onze keuzes. Maar het blijft mijn keuze. Anders had ik nooit een vrije relatie met hem kunnen hebben waarin ik ook gewoon boos mag zijn op God, of verdrietig, of...teleurgesteld. Dan had ik ook niet echt van Hem kunnen houden? Dan was het een tiran geweest. Volgens mij zijn er genoeg kinderen die een tiran als vader hebben en die kunnen beamen dat daar niet echt van te houden is...

 

God gaat ver met ons, hij vergeeft indien oprecht berouw aanwezig is, maar hij gedoogd de zonde niet

[Minkukel 7]

6 uur geleden zei antoon:

God heeft in enkele gevallen speelruimte, en hij gedoogd dat de gelovigen waar hij mee omgaat die gebruiken

@antoon, ik ben blij te zien dat er enige spelingsruimte is ;). Ik proef in bovenstaande bewoording echter dat jij geloofd dat alles grotendeels vast staat met hier en daar een uitzondering. Ik merk dat ik meer aan de andere kant van het spectrum zit. Namelijk, alles staat grotendeels open en wordt beïnvloed door verschillende krachten (overheden, engelen, individuen, (machten en krachten) (rom 8:38)). Voor mij één van de redenen waarom het belangrijk is om te leren naar God te luisteren. Hoe meer wij hem volgen hoe meer Gods liefde zich zal manifesteren in deze wereld. Niet dat God machteloos staat toe te kijken, maar hij heeft ons nou eenmaal toevertrouwd met veel! En is bereid door onze rotsooi toch ermee door te gaan. (Gelukkig heeft hij veel geduld en is hij slimmer dan wij...)

Maar om je niet in een hoekje te drukken, hoe zie jij het wanneer miljoenen joden worden vermoord vanwege één gek? Miljoenen mensen omkomen van de honger terwijl wij er warmpjes bij zitten met de kerst? Jonge meisjes worden verkracht vanwege de lust van een individu...? Is dat dan allemaal 'Gods wil'?
Zo ja, hoe kun je van zo'n God houden? Hoe verenig je die twee, dus Jezus die laat zien dat God bereid is voor ons te sterven en ons oproept te bidden voor onze vijanden, terwijl dezelfde God aan de andere kant van de wereld mensen laat afslachten door bijvoorbeeld een IS?

Als ik die twee naast elkaar zet, dan kan ik niet anders dan erkennen dat er meer is in dit verhaal!

Als ik kijk naar Jezus, dan zie ik niets dan liefde, heling, genezing, genegenheid, gezelschap en iemand op wie ik kan vertrouwen. Als ik naar satan kijk dan zie ik niets anders dan destructie, leugen, deceptie en rotsooi. God staat niet in het midden dit te reguleren, hij staat hierboven om met zijn leger (engelen en mensen die hem gehoorzamen) door hun onvolkomenheden heen dit te overwinnen. Niet voor niets staat er in de bijbel, dat we de duivel en aardse verlangens moeten weerstaan (Jak 4:7, 1 Pe 2:11). Of dat we ons best moeten doen om te groeien in geloof, of Paulus die als hoogste doel had om Jezus beter te leren kennen. (2 Pe 1:5vv, Fil 3:8vv). Allemaal topics waarin ik als individu een keuze moet maken en moet groeien. Keihard me best moet doen als in een wedloop (1 Cor 9:24).

Als alles grotendeel vast zou staan. Dan was:

• Jij voorbestemt om dit te lezen
• Hoeven we niks meer te doen, want alles staat al vast
• Moet God nog meer zijn best doen omdat het leger wat hij heeft een beetje zit te chillen in afwachting

Bijbels gezien zie ik nergens een onderbouwing voor een passieve of afwachtende houding. Dus mijn oprechte vraag naar hoe zie jij dit en waar vindt ik dit in de bijbel...?

[antoon 298]

Minkukel je gaat diep op dingen in, een soort van "schrijf het van je af en lees het later terug" op die manier kan je beter met dingen omgaan. Ik ben iets korter van stof en probeer mij zoveel als mogelijk is om de dingen te zien in de ogen van de schepper.

het is gewoon zo dat niet op alle vragen te antwoorden is, ja God geeft te kennen de eindbestemming te weten, zowel van mensen als gebeurtenissen, legio voorbeelden staan in de schrift, hij grijpt niet noodzakelijkwijs in, dit heeft ook te maken dat Satan heerser van de wereld is,God heeft hem dat mandaat gegeven om aan te tonen dat wij ook zonder de schepper onze zaakjes kunnen regelen, grijpt hij nu wel in bij calamiteiten, dan is de strijdvraag niet opgelost, namelijk hebben wij nu wel of niet een schepper nodig, de vraagstelling die zijn oorsprong heeft bij de boom der kennis van goed en kwaad

God had de holocaust kunnen verhinderen, maar dan grijpt hij in in zaken die nu niet de zijnde zijn, ik herhaal met klem Satan is de heerser van deze wereld en niemand anders.Strakr bij het herstel gaat God weer de regie overnemen

 

[Minkukel 7]

Excuus, ik zie dat ik ook behoorlijk van het onderwerp aan het afdwalen ben. Laat ik het samenvatten wat ik bedoel en terug komen op de vraag.

@MRM schrijft het lastig te vinden om te bidden. Ik kan dit volledig beamen in mijn eigen leven en door de jaren heen heb ik geleerd dat dit voornamelijk door 2 dingen is gekomen:

1. Ik kende God niet.
Ik vond hem maar ver, afstandelijk, gewelddadig en onbegrijpelijk. Ik kon die mooie woorden van een liefdevolle vader die ons wil ontzorgen niet toeschrijven aan God vanwege het feit dat het helemaal niet altijd mooi is en hij mij helemaal niet ontzorgde. Zodoende mijn reactie hierboven. Als we alles gebeurtenissen toedichten aan het bestuur God dan is hij inherent verantwoordelijk voor de shit die ons overkomt. Volgens mij is dat beeld incorrect en kan het een blokkade vormen om God als vader te omarmen. Komt bij dat als ik God zie als iemand die mij zal straffen voor mijn zonden, dat ik God ga zien als iemand om bang voor te zijn, in plaats van iemand die mij beschermd.

2. Ik zag bidden als een eenrichtingsweg
Ik leg trouw mijn zorgen voor hem neer en probeer al mijn zonden te belijden. Maar dat maakt het nog geen relatie. Sterker nog, het breekt de relatie af. Denk maar aan een relatie waarin de vrouw tegen de man praat om haar dag te verwerken maar de man reageert niet. Da's niet bevorderlijk voor een innige relatie en alles behalve een zorgzame relatie.
Alle voorbeelden van gebed die ik in mijn leven heb gezien waren: gebed voor het eten, voor het slapen, in de preek, op school, enz... Het is alsof ze in een andere modus gaan. De ogen gaan dicht en opeens komen er mooie woorden uit die vromer klinken dat hoe de rest van de dag gesproken wordt. Er wordt ook nooit de tijd genomen om stil te zijn en te luisteren. Ik hoorde ook geen getuigenissen van gebeurtenissen, veranderingen of wat dan ook. Ach afgezien van hier en daar een spectaculair verhaal ergens anders. Maar niemand die kon getuigen hoe God hem vandaag heeft geholpen om een presentatie op werk te geven ofzo... God ontbrak klaarblijkelijk in de zorgen van alle dag. Dus dit was mijn voorbeeld en mijn verwachtingspatroon was dus ook laag.

Dat terwijl de bijbel ons een ander beeld schetst en Jezus ons de Heilige Geest heeft toegezegd. Die HG is er niet voor niets. Het is Jezus in ons. We gedragen ons soms alsof hij nog steeds daar aan het kruis hangt en niks voor ons kan betekenen. Of dat 'de Almachtige God van hemel en aarde' zo ver weg is en met belangrijkere zaken bezig is dan met mijn stress om alle ballen hoog te houden.

Het traditionele beeld over gebed was gewoon te ver beschadigd (o.a. door punt 1 hierboven) om God in gebed te kunnen vinden. Het aangeleerde gedrag zat te ver ingesleten.
Om God beter te leren kennen en een relatie te kunnen vormen heb ik ook een lange tijd niet kunnen bidden. Schrijven is een fantastische manier om hiervan te herstellen. Alsof je een brief schrijft naar je biologische vader die je nooit gekend hebt. Een eerste confrontatie is dan te kwetsbaar en schrijven is dan heel veilig. Probeer dan alleen ook op de volgende bladzijde een antwoord te schrijven, al is het maar één zin. Als dat niet lukt dan heb je misschien (net als ik) last van punt 1 hierboven. Een vaderhartschool kan dan veel heling geven. Echt een aanrader!

Anyway, wat ik tegenwoordig doe is dat ik elke avond ga wandelen en met God de volgende dag doorspreek: De afspraken die gepland staan op werk. De werkzaamheden die moeten gebeuren. Mijn zorgen. Personeel wat soms onmogelijk is. Mijn relatie en of God nog lieve woorden voor mijn vrouw heeft die ik aan haar moet zeggen. Mijn kinderen en diens problemen in hun belevingswereld. Alles wat mij deze dag en de volgende dag bezighoud. Ik beeld me dan in dat Jezus naast me loopt en me antwoorden geeft, of soms een aai over mijn bol geeft en zegt: "maak je geen zorgen, het komt wel goed morgen". Ik heb nu dagelijks een moment waarop God mijn zorgen hoort en mij gerust stelt. En dat geeft niet alleen erg veel rust maar de bevestiging die ik die ik zie in gebeurtenissen, vooral op werk, is voor mij een bevestiging dat God echt bij me is en dat zijn woorden van de avond ervoor klopten.

Dit klinkt natuurlijk fantastisch, maar zo eenvoudig is het helaas niet altijd. Het vergt discipline en oefening, een open geest, een omgeving die dit ook omhelst en bij wie je kunt toetsen of bevestiging kunt zoeken. Maar ook disipline in het trainen van mezelf en het onder controle krijgen van mijn verlangens (vlees) om zo ook gehoorzaam te zijn op momenten dat het me echt wat gaat kosten. Ach ik kan hier nog wel pagina's vol over schrijven. Het is volgens mij wel hoe het bedoeld is. Ik hoop ooit hetzelfde te kunnen zeggen als Paulus "ik beschouw alles als verlies. Het kennen van Jezus overtreft alles. Het is mijn enige doel om Hem te kennen". Dit gaat niet vanzelf...net als een relatie...maar als je door de moeite heen zet dan heb je iets fantastisch. Stap voor stap...

[antoon 298]

Dit kan  misschien  ook een vorm van bidden zijn zoals jij het ervaart minkukel, bidden kan altijd in alle omstandigheden, er is geen houding of wat dan ook bij vereist, de enige en allesbindende voorwaarde is dat we het in de naam van Jezus vragen en zodoende zijn loskoopoffer op juiste waarde achten.