Verliefdheid

[NLchristen 0]

Dag allemaal,

Ik heb een vraag. Ik ben een christen en in mijn klas op de hogeschool zit een Marokkaans moslimmeisje die ik superleuk vind. Ik heb het vermoeden dat zij mij ook leuk vindt. Ze zou m'n eerste vriendin kunnen worden, ik heb nog nooit eerder verkering gehad en/of zulke diepe verliefdheid gevoeld (ik vind haar echt heel leuk) wat het extra spannend maakt voor mij. We passen in alles perfect bij elkaar, we komen op heel veel overeen, behalve op het belangrijkste: geloof. Ik ben zelf bereid heel ver te gaan om met haar verkering te hebben, maar ik ben niet bereid me te bekeren tot islam.

Maar ik zit hiermee in m'n maag, moet ik haar vertellen wat ik voel en daarover praten of niet? Of verkering hebben zonder langdurige relatie daarop te laten volgen (heb ik zelf wel moeite mee)?

Wat is het beste? Wat kan ik nu doen? De vlinders in m'n buik worstelen met de situatie.

Gr. NLchristen

[Robert Frans 1.653]

Begrijp ik goed dat zij dus niet weet dat je verliefd op haar bent en met haar een relatie wil hebben?

[NLchristen 0]

3 minuten geleden zei Robert Frans:

Begrijp ik goed dat zij dus niet weet dat je verliefd op haar bent en met haar een relatie wil hebben?

Inderdaad

3 minuten geleden zei Robert Frans:

Begrijp ik goed dat zij dus niet weet dat je verliefd op haar bent en met haar een relatie wil hebben?

Mogelijk heeft ze wel een vermoeden, kan ik niet met zekerheid zeggen. Een vriend van me weet het wel in ieder geval, hij zegt me te willen helpen, maar we weten beide niet hoe hij dat zou kunnen doen.

[Magere Hein 15]

Sterkte. Ik denk niet dat je zo maar zonder meer een moslim-familie binnen kan treden. Familie-eer e.d.
Andersom is overigens ook vaak een probleem. Wat mij betreft een volgende nadeel van religie.

[Robert Frans 1.653]

Allereerst is het goed om te weten dat verliefdheid niet de beste raadgever is en dus gewoon genegeerd kan worden. Uiteindelijk gaat het dan vanzelf weer weg. Je hebt dus de vrijheid om zelf goed na te denken over wat je wel en niet wil en kunt die gevoelens dus laten voor wat ze zijn.

Zoals Magere Hein al aangeeft is de islamitische gemeenschap een heel eigen cultuur, met normen en waarden die niet altijd zullen passen bij die van jou. Ik weet natuurlijk niet hoe streng haar familie en zijzelf is in de leer, maar de kans is dus best aanwezig dat je je niet thuis zult voelen in die cultuur en of dat haar familie jou niet zonder meer zal accepteren als je geen moslim wil worden. Ook kan het altijd gebeuren dat de familie of zijzelf misschien later strenger worden, omdat tijden en personen kunnen veranderen.
Nu kun je denken dat je toch met háár verder wil en niet met haar familie, maar de familie is binnen die gemeenschap nu vaak juist zeer belangrijk. De oostelijke cultuur, waar de islam sterk op leunt, is een zogenoemde F-cultuur, waar niet het individu maar de gemeenschap het belangrijkst is. De familie is daar de kleinste autonome eenheid.

Het kan best zijn dat je met haar de relatie aangaat, dat de familie het (uiteindelijk) prima vindt en dat je uiteindelijk een mooie tijd met elkaar kunt hebben. Maar dit zijn wel goede dingen om over na te denken.
In elk geval lijkt het me niet verstandig om haar in eventuele onzekerheid te laten en ook niet om hier pas over na te denken als je al een tijd een relatie met haar hebt.

[NLchristen 0]

1 minuut geleden zei Robert Frans:

Allereerst is het goed om te weten dat verliefdheid niet de beste raadgever is en dus gewoon genegeerd kan worden. Uiteindelijk gaat het dan vanzelf weer weg. Je hebt dus de vrijheid om zelf goed na te denken over wat je wel en niet wil en kunt die gevoelens dus laten voor wat ze zijn.

Zoals Magere Hein al aangeeft is de islamitische gemeenschap een heel eigen cultuur, met normen en waarden die niet altijd zullen passen bij die van jou. Ik weet natuurlijk niet hoe streng haar familie en zijzelf is in de leer, maar de kans is dus best aanwezig dat je je niet thuis zult voelen in die cultuur en of dat haar familie jou niet zonder meer zal accepteren als je geen moslim wil worden. Ook kan het altijd gebeuren dat de familie of zijzelf misschien later strenger worden, omdat tijden en personen kunnen veranderen.
Nu kun je denken dat je toch met háár verder wil en niet met haar familie, maar de familie is binnen die gemeenschap nu vaak juist zeer belangrijk. De oostelijke cultuur, waar de islam sterk op leunt, is een zogenoemde F-cultuur, waar niet het individu maar de gemeenschap het belangrijkst is. De familie is daar de kleinste autonome eenheid.

Het kan best zijn dat je met haar de relatie aangaat, dat de familie het (uiteindelijk) prima vindt en dat je uiteindelijk een mooie tijd met elkaar kunt hebben. Maar dit zijn wel goede dingen om over na te denken.
In elk geval lijkt het me niet verstandig om haar in eventuele onzekerheid te laten en ook niet om hier pas over na te denken als je al een tijd een relatie met haar hebt.

Dank voor je toelichting, ik weet helaas goed hoe dat gaat binnen de islamitische cultuur. Ze lijkt zelf erg gematigd en genuanceerd, haar familie ken ik niet. Begrijp ik goed dat je advies is met haar te praten? En hoe zou ik zoiets het beste voor kunnen leggen aan haar?

[ZENODotus 142]

Ik ben het met de berichten eens... Verliefdheid is inderdaad een slechte raadgever en duurt meestal niet zo lang (ook in een relatie moet het overgaan tot iets diepers)... Anderzijds is de moslimcultuur een vrij gesloten gemeenschap waar niet vaak "andersdenkenden" geduld worden... Meestal hebben ze dan ook liever een moslim voor hun dochter...

Verder wil ik je vragen, maken jullie oogcontact, glimlacht ze naar je, dat soort dingen?

De beste manier om er iets mee te kunnen is alleszins de eerste stap te nemen... Als je zult wachten tot zij dat doet dan zal je lang kunnen wachten :D... In elke cultuur blijft het verwacht van de man dat hij de jager is, en ondanks de emancipatie heb ik daar nog weinig verandering in ervaren... Verder weet je dan ook meteen hoever je staat. De beste manier is voorzichtig te polsen, haar te leren kennen en haar jou te laten leren kennen, niet meteen heel je hart bloot te geven, dat werkt alleen in films, en zorgt vaak voor nare situaties, voor beide kanten. Een beetje flirten ook trouwens, zorg er voor dat je niet in de friend zone terechtkomt.

[Magere Hein 15]

15 minuten geleden zei ZENODotus:

Anderzijds is de moslimcultuur een vrij gesloten gemeenschap waar niet vaak "andersdenkenden" geduld worden.

Leer mij dan de christencultuur kennen. Ik heb er mee te maken gehad. "Open"  en "tolerant" zijn niet de eerste begrippen die me dan te binnen schieten.
 

[NLchristen 0]

14 minuten geleden zei ZENODotus:

Ik ben het met de berichten eens... Verliefdheid is inderdaad een slechte raadgever en duurt meestal niet zo lang (ook in een relatie moet het overgaan tot iets diepers)... Anderzijds is de moslimcultuur een vrij gesloten gemeenschap waar niet vaak "andersdenkenden" geduld worden... Meestal hebben ze dan ook liever een moslim voor hun dochter...

Verder wil ik je vragen, maken jullie oogcontact, glimlacht ze naar je, dat soort dingen?

De beste manier om er iets mee te kunnen is alleszins de eerste stap te nemen... Als je zult wachten tot zij dat doet dan zal je lang kunnen wachten :D... In elke cultuur blijft het verwacht van de man dat hij de jager is, en ondanks de emancipatie heb ik daar nog weinig verandering in ervaren... Verder weet je dan ook meteen hoever je staat. De beste manier is voorzichtig te polsen, haar te leren kennen en haar jou te laten leren kennen, niet meteen heel je hart bloot te geven, dat werkt alleen in films, en zorgt vaak voor nare situaties, voor beide kanten. Een beetje flirten ook trouwens, zorg er voor dat je niet in de friend zone terechtkomt.

Dank voor je advies, ik ga hiermee aan de slag. Blijft ingewikkeld hoe (ik zeibal eerder dat dit voor mij de eerste keer is dat zoiets zo loopt).

Wat je aangaf gebeurt allemaal (we maken vaak oogcontact en glimlachen naar elkaar; we praten ook veel, maar niet over verliefdheid ofzo) hoewel ik hier dus nog geen garantie in zie dat ze me ook echt leuk vindt, dit blijft een vermoeden gegrond op wat een vriend dacht te kunnen lezen in haar houding tegenover mij.

[Olorin 155]

7 uur geleden zei NLchristen:

Dag allemaal,

Ik heb een vraag. Ik ben een christen en in mijn klas op de hogeschool zit een Marokkaans moslimmeisje die ik superleuk vind. Ik heb het vermoeden dat zij mij ook leuk vindt. Ze zou m'n eerste vriendin kunnen worden, ik heb nog nooit eerder verkering gehad en/of zulke diepe verliefdheid gevoeld (ik vind haar echt heel leuk) wat het extra spannend maakt voor mij. We passen in alles perfect bij elkaar, we komen op heel veel overeen, behalve op het belangrijkste: geloof. Ik ben zelf bereid heel ver te gaan om met haar verkering te hebben, maar ik ben niet bereid me te bekeren tot islam.

Maar ik zit hiermee in m'n maag, moet ik haar vertellen wat ik voel en daarover praten of niet? Of verkering hebben zonder langdurige relatie daarop te laten volgen (heb ik zelf wel moeite mee)?

Wat is het beste? Wat kan ik nu doen? De vlinders in m'n buik worstelen met de situatie.

Gr. NLchristen

Voor de hele lange termijn gaat het je problemen opleveren. Maar laten we eerlijk zijn, zover is het nog niet. Tegelijk zit het wellicht al wel in je gedachte. Ze kan natuurlijk christen worden, jij kan moslim worden. Of jullie zijn beide rebels. Blijft dat het conflicten gaat geven tussen jullie samen en wellicht familie. Rationeel gezien gaat als het ooit zover komt teveel problemen opleveren en moet je er niet aan beginnen. Theologisch gezien is het risicovol. En praktisch gezien heb je vlinders in je buik en ga je er gewoon voor en kijk je waar het schip strandt.
Laten we realistisch zijn, je gaat gewoon met haar daten. Dat 'gedoe' komt wel in een later stadium te sprake tussen jullie samen als het daten een succes is en dan zie je dan wel weer.

[NLchristen 0]

9 uur geleden zei Olorin:

Voor de hele lange termijn gaat het je problemen opleveren. Maar laten we eerlijk zijn, zover is het nog niet. Tegelijk zit het wellicht al wel in je gedachte. Ze kan natuurlijk christen worden, jij kan moslim worden. Of jullie zijn beide rebels. Blijft dat het conflicten gaat geven tussen jullie samen en wellicht familie. Rationeel gezien gaat als het ooit zover komt teveel problemen opleveren en moet je er niet aan beginnen. Theologisch gezien is het risicovol. En praktisch gezien heb je vlinders in je buik en ga je er gewoon voor en kijk je waar het schip strandt.
Laten we realistisch zijn, je gaat gewoon met haar daten. Dat 'gedoe' komt wel in een later stadium te sprake tussen jullie samen als het daten een succes is en dan zie je dan wel weer.

Misschien heb je gelijk, een beetje risico kan geen kwaad. Mogelijk kan ik deze zorg uitspreken als het serieus gaat worden en dan zien hoe dat loopt.

Ik vind het echt jammer dat het zo moet, zo'n leuk meisje, zulke grote problemen als je daar mee uit gaat. Iets wat normaal geen probleem zou moeten zijn.

[MysticNetherlands 298]

Op 12/24/2016 om 16:24 zei Magere Hein:

Leer mij dan de christencultuur kennen. Ik heb er mee te maken gehad. "Open"  en "tolerant" zijn niet de eerste begrippen die me dan te binnen schieten.
 

Links- of rechtsom weet jij in ieder topic je slaapverwekkende gezever weer ten toon te spreiden.

 

NLCbristen: zij en haar familie kunnen heel gematigd zijn, of niet. Als je haar niet aanspreekt in deze zul je er nooit achter komen

[NLchristen 0]

13 uur geleden zei MysticNetherlands:

Links- of rechtsom weet jij in ieder topic je slaapverwekkende gezever weer ten toon te spreiden.

 

NLCbristen: zij en haar familie kunnen heel gematigd zijn, of niet. Als je haar niet aanspreekt in deze zul je er nooit achter komen

Daar heb je gelijk in. Ik ga het proberen.

Tips blijven welkom.

[Quincent 0]

Geen paniek, jouw gevoel is normaal en menselijk. De Bijbel waarschuwt ons om niet te trouwen met iemand van een ander geloof (of iemand die geen geloof heeft). Je zit dus niet in een makkelijke situatie, dat beseffen we.

Begrijp goed dat verliefdheid ook een tijdelijk karakter kan hebben. Je bent nu verliefd en daardoor ook blind voor zaken waar je normaal gesproken op zou afknappen. Laat deze verliefdheid ook even z’n gang gaan, het is namelijk onmogelijk om het te stoppen.

Wat kun je dan wel doen? Hieronder staan enkele stappen die je kunt ondernemen om beter met deze gevoelens om te gaan.

Verliefdheid: Bepaal voor jezelf waar jouw verliefdheid op gebaseerd is. Schrijf op waarom je deze persoon leuk vindt en wat de redenen zijn dat je verliefd bent.

Relatie: Bepaal daarna ook wat jij zelf belangrijk vindt in een relatie. Welke karaktereigenschappen moet iemand hebben en waar wil je voor leven en vechten in een relatie.

Geloof: Als laatst bepaal je welke plek het geloof heeft in jouw leven. Waar staat het geloof en welke normen en waarden vind jij belangrijk.

Het kan zo zijn dat je overal een aantal dingen hebt opgeschreven die overeenkomen met elkaar. Dat maakt niet uit, dat is juist goed. Leg alle zaken die je hebt uitgeschreven naast elkaar en vergelijk wat je hebt opgeschreven bij verliefdheid met relatie en geloof. Het is in de regel vaak zo dat wat jij hebt opgeschreven onder verliefdheid, niet strookt met geloof en relatie. Echter komen de punten onder relatie wel overeen met de punten onder geloof.

Dit wil zeggen dat jouw verliefdheid een tijdelijke karakter heeft. Je bent op iemand verliefd omdat je die persoon nu leuk vindt. Als geloof een belangrijke plaats in je leven heeft dan gaat jouw verliefdheid nooit gepaard met een langdurige relatie. Dat is ook niet gek, want uiteindelijk wil je toch met je partner kunnen praten over je geloof. Ondanks verschil in mening delen jullie wel dezelfde denkbeelden. Dit is wat jullie gelukkig gaat maken.

Ben je het niet eens en is het gevoel van verliefdheid toch nog sterker dan de kracht van je geloof? Probeer dan met de kracht van God de verleiding te weerstaan en voor jezelf te bepalen of degene daadwerkelijk iemand is met je in de toekomst je leven wilt delen. Als dat zo is dan ben je uiteraard vrij om te staan waar je wilt. Het zal dan wel moeilijk zijn om het christelijk geloof bij jezelf (en in de toekomst bij je kinderen) in stand te houden.