Spring naar bijdragen

Vanavond "bekeerd"


Aanbevolen berichten

Hoe kom ik erachter welke dingen precies zonden zijn, Anja?

Door je geweten te volgen. En door levensheiliging. Dus rust, reinheid, regelmaat proberen in te bouwen in je leven. Met voldoende rustmomenten. En door te leren luisteren naar de Geest. Dit kun je bijvoorbeeld leren door ruimte te scheppen tussen stimulus en respons. Dat betekent: als je een impuls voelt om ergens op te reageren, eerst enige tijd wachten en even nadenken voor je iets doet of zegt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 83
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

@violist Ik weet niet of dit de plaats is om hierop dieper in te gaan, maar het is inderdaad heel wel mogelijk dat God en ook de satan dat doen. Als jij een boek schrijft, dan kun je je ook met vele p

Hi Devootje, Ik las een deel van je verhaal en werd getroffen door je bovenstaande vraag. Misschien ben je er al achter, maar het is een vraag die bij veel mensen leeft. Eigenlijk is het ant

Hoe kom ik erachter welke dingen precies zonden zijn, Anja?

Je zonden zijn vergeven. En lees gewoon de kinderbijbel. Geen spirituele boekjes. Het brengt je alleen in verwarring. Houd het zo eenvoudig mogelijk en vraag in je gebed om Gods leiding.

Zonden spelen voor God geen enkele rol. Hij rekent er niet meer mee en wij zouden dat ook niet doen.

De Bijbel/God kent geen levensheiliging. Je bent namelijk geheiligd in Christus, je bent volmaakt IN Hem. Ik weet dat het tegen de traditie indruist, en ik koketteer niet met mijn leeftijd ( mijn man is nu 69 geworden en mijn dochter 44 beiden op 14 juni) maar na 60 jaar mag ik toch zeggen dat er sprake is in mijn leven van enige ervaring op de weg met de Here Jezus Crhistus.

Het Woord van God heeft een reinigende werking en niets anders.

En voor de één is het raadzaam om niet te impulsief te zijn, maar voor de ander lucht het op. Het sleutelwoord is 'vertrouwen'.

Niet allerlei krampachtige trucjes gaan leren wat neigt naar gefilosofeer en techniekjes, want je bent in de vrijheid gezet en laat je geen juk opleggen van allerlei wetjes en regeltjes hoe vroom en spiritueel ze ook lijken. Die impulsen moet je negeren.

Dat geldt ook voor mezelf natuurlijk. Je hoeft niets in te bouwen in je leven. Het lastigste vind ik juist dat ik moest leren 'loslaten'.

Geef de Heiland 't roer in handen.

Van je aardse levensschip.

Laat Hem de Stuurman zijn.

Het hele lied kan ik je desgewenst geven.

Welterusten.

Link naar bericht
Deel via andere websites
In tijden van nood leert men bidden.

Zeker weten.

Je schreef elders een beschouwing.

Daar ook mijn antwoord.

viewtopic.php?p=1180643#p1180643

Als je echt gelooft, dat er een god is die over je waakt, zullen er gaten zijn die gevuld worden, maar wsl. heel anders dan je verwacht.

Steeds weer andere vragen zullen er echter in je opkomen en daar is vaak geen antwoord op.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik zag vanmorgen het begin van een tv-show van Amerikaanse christenen, waarbij er één een getuigenis aflegde. Hij was anatomie gaan studeren en kon zich niet voorstellen dat iets als ordelijk als het menselijk lichaam uit wanorde ontstaan kon zijn, omdat alles van orde naar wanorde gaat. Nu heb ik zelf een wetenschappelijke opleiding genoten, en het zijn dit soort quasi-wetenschappelijke onzin opmerkingen die mij spontaan van mijn geloof kunnen doen vallen. Zogenaamde argumenten die totaal de plank mis slaan omdat men niet genoeg kennis van zaken heeft, en blijkbaar kan men het onderscheid tussen wel- en niet kennis van zaken niet maken omdat men niet genoeg kennis van zaken heeft. En dan neemt dit programma dergelijke mensen als voorbeeld! Ik laat hiervan een diepe denkbeeldige zucht. Dit soort mensen maken het geloof kapot.

Overigens heb ik gisteravond gevoeld wat veel mensen beschrijven als een 'geloofservaring' - een totale rust die over je komt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ja, zal best dat je dat bedoelt.

Elders zeg je dat je het ergens wel logisch vindt dat God ieder mens nog een kans geeft in een tweede, derde, vierde leven, dus wat vindt je nu logisch?

Ik zeg dat het klinkklare nonsens is.

God geeft de mens EEN kans om tot bekering te komen in de Here Jezus Christus, en dat is in DIT aardse leven. Dat zijn er dus geen twee, geen drie , en ook geen vier.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik snap dat je dat vindt. Mag ook onder het topic zelf gezet worden, als je dat wilt.

Iets anders: ik vraag me af of het toegestaan is om om egocentrische redenen te geloven, namelijk, in mijn geval, omdat ik (zelf!) niet kan leven zonder God. Is dat egoïstisch?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Nee, natuurlijk is dat niet egoistisch.

Overigens kan geen mens leven zonder God, echter de mensheid DENKT dat hij kan leven zonder God, en dat is nu precies de grootste leugen die er bestaat.

Bekering betekent dat je je leven volkomen in Gods hand legt, gelooft dat de Here Jezus Christus Zijn leven voor jou heeft gegeven, is opgestaan uit de dood, en eeuwig leven heeft gegeven.

Als je DAT kunt belijden met je mond en met je hart, ben je behouden zegt Gods Woord.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Mij werd bij de Pinkstergemeente verteld (30 jaar geleden) dat "je niet zonder God kunt".

Dat was ook mijn reden nu om Hem aan te nemen. Maar misschien is dat geen goede reden. Volgens mij moet de reden zijn dat je Christus aanneemt als je verlosser.

Je hebt alleen verlossing nodig als je denkt verlossing nodig te hebben.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Het "probleem" is dat ik niet denk dat de bijbel het woord van God is.
Hangt natuurlijk af van de definitie die je daarbij hanteert. Van een letterlijk gedicteerd woord van letterlijke gebeurtenissen tot een mengsel van gedachten van mensen over God, gedichten, naamlijsten, verslagen, mythes etc. En alles ertussen in. Voor mij is al het Goede het woord van God.
Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik snap dat je dat vindt. Mag ook onder het topic zelf gezet worden, als je dat wilt.

Iets anders: ik vraag me af of het toegestaan is om om egocentrische redenen te geloven, namelijk, in mijn geval, omdat ik (zelf!) niet kan leven zonder God. Is dat egoïstisch?

Het ligt eraan hoe je egocentrisme ziet. Misschien kan je beter zeggen uit zelfbehoud. Als Jezus in jouw leven wil komen, dan kan zelfbehoud één van de manieren zijn. Voor mij was dat in elk geval wel zo, misschien omdat ik niet beter wist. Daarbij dacht ik aan dit zinnetje: 'Heer, ik geloof. Kom mijn ongeloof te hulp' (Marcus 9:24). Ik zei tegen God: U weet dat ik uit egoïsme bij U kom, maar ik kan niet anders. Alleen U kunt mijn hart veranderen.

En ook later bad ik: U weet dat ik naar mijzelf kan kijken als dat ik uit eigenbelang in U geloof. Maar toch weet ik dat ik daar U geen recht mee doe. U bent niet een verlengstuk van mijn behoeften - Er is wel degelijk liefde gegroeid en liefde overstijgt eigenbelang.

Het betekent voor mij dat het lijntje tussen geloof en ongeloof flinterdun is en dat ik steeds weer mezelf de vraag stel: is het echt, mijn geloof? En steeds weer kan ik mezelf voorhouden: je doet het slechts uit zelfbehoud. Dat zal ik nooit kunnen ontkrachten. Maar wel weet ik dat er meer is, dan zelfbehoud. Een soort van innerlijke zekerheid, waardoor niet-geloven geen optie is. Geloven tegen beter weten in. Leven zonder God is voor mij gewoonweg geen optie.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Maar toch weet ik dat ik daar U geen recht mee doe. U bent niet een verlengstuk van mijn behoeften

Maar Hij heeft je wel lief, en die liefde mag je (en moet je misschien wel) aanvaarden, toch?

Je zegt: "U bent niet...", en wat er ook op de plek van de drie stipjes invult, mag je God's gedachten wel invullen?

Voor mij is de liefde die ik ervaar van God (wat je ook zou kunnen betwisten) de bevestiging van dat Hij van mij houdt. (beetje pleonasme, maar goed)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Maar toch weet ik dat ik daar U geen recht mee doe. U bent niet een verlengstuk van mijn behoeften

Maar Hij heeft je wel lief, en die liefde mag je (en moet je misschien wel) aanvaarden, toch?

Je zegt: "U bent niet...", en wat er ook op de plek van de drie stipjes invult, mag je God's gedachten wel invullen?

Het zijn mijn eigen gedachten over God. Ik wil God niet gebruiken, God is zoveel meer dan een ontbrekend stukje. Als ik God enkel aanbid om mijn behoeften te vervullen, dan heb ik Hem niet lief om hemzelf, maar om de dingen die Hij geeft. Daarmee doe ik Hem zeer tekort. Zulke relaties bestaan, maar je moet ze niet willen.

Die liefde van Hem mag je aanvaarden. Ik heb dat eigenlijk veel later geleerd. Ik zat vanuit mijn kerkelijke omgeving met een beeld van God waarin Hij mij niet volledig accepteerde, een beeld van de strenge vader die bepaalde dingen van je liever niet ziet. Ik heb in de liefde van mijn vrouw ervaren wat liefde is en zo ook veel meer ervaren hoever Gods liefde gaat.

Voor mij is de liefde die ik ervaar van God (wat je ook zou kunnen betwisten) de bevestiging van dat Hij van mij houdt. (beetje pleonasme, maar goed)

Dat is ook zo, zo werkt het bij mij ook. Er is niet alleen egoïsme/zelfbehoud maar de bevestiging dat het geloof meer is dan dat en dat zit in die liefde/geliefd zijn.

Maar dan komt bij jou, denk ik, daar de vraag naar egoïsme vandaan: als je te maken hebt met Gods liefde, dan ga je je afvragen wat er bij jezelf achter zit als je die liefde beantwoordt. Je kan je tekort schieten voelen in de liefde. Begrijp ik je goed, of zitten we toch op een andere golflengte.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Het zijn mijn eigen gedachten over God. Ik wil God niet gebruiken, God is zoveel meer dan een ontbrekend stukje. Als ik God enkel aanbid om mijn behoeften te vervullen, dan heb ik Hem niet lief om hemzelf, maar om de dingen die Hij geeft. Daarmee doe ik Hem zeer tekort. Zulke relaties bestaan, maar je moet ze niet willen.

Die liefde van Hem mag je aanvaarden. Ik heb dat eigenlijk veel later geleerd. Ik zat vanuit mijn kerkelijke omgeving met een beeld van God waarin Hij mij niet volledig accepteerde, een beeld van de strenge vader die bepaalde dingen van je liever niet ziet. Ik heb in de liefde van mijn vrouw ervaren wat liefde is en zo ook veel meer ervaren hoever Gods liefde gaat.

Maar dan komt bij jou, denk ik, daar de vraag naar egoïsme vandaan: als je te maken hebt met Gods liefde, dan ga je je afvragen wat er bij jezelf achter zit als je die liefde beantwoordt. Je kan je tekort schieten voelen in de liefde. Begrijp ik je goed, of zitten we toch op een andere golflengte.

Ik denk dat je God tekort doet als je Zijn liefde niet accepteert. Hij houdt onvoorwaardelijk van je. En als je je schuldig voelt, als je denkt aan dat je zondig zou kunnen zijn geweest, dan zal, als je Christus aanneemt of aangenomen hebt, je alle zonden vergeven worden in Zijn bloed.

God is liefde. Dat mag je voelen.

Mijn mening. ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid