Tao - een persoonlijke impressie.

[Maria K. 51]

Het begrip Tao is op zich een onderdeel van oude Chinese filosofieën, dat centraal staat in het Taoïsme en latere levensbeschouwingen.

Men kan Tao alleen bij benadering leren begrijpen. In de tekst van de Daodejing/Tao Te Ching wordt geschreven: "De essentie van Tao is dat het niet uitgedrukt kan worden. Als men denkt het wel te kunnen uitdrukken, dan is het niet Tao." Tao is immers vormloos en niet gebonden aan een vorm.

Tao voedt alles. Het creëert de gewenste ordelijke patronen in de chaos. Maar de wens naar ordelijke patronen zal nooit vervuld worden. Men kan alleen maar op het pad blijven van de zoektocht. In de Taoïstische leer is Tao de kwaliteit van die zoektocht. Een (levens)kunstenaar is iemand die de nadruk legt op het bewandelen van de weg in plaats van op de bestemming.

Geïnspireerd door: Geloofsontwikkeling - HJW

Toen ik mijn geloof in schuld en boete en verlossing door een offer verloor, bleven er ook nog lange tijd de (gecherry-pickte) woorden van Jezus.

Want het christendom en de Bijbel zaten in mijn bloed.

Het kon toch niet anders, dan dat de waarheid daarin te vinden zou zijn.

Totdat ik meer kennis kreeg van Oosterse filosofieën.

Steeds weer kreeg ik de gedachte dat een ev. toch historische Jezus veel had geleerd van de aldoor langs komende wijzen uit het oosten.

Israel ligt evenals langs de weg Griekenland - Alexandrië ook op de weg "zijderoute - Alexandrië, waarlangs vele vertegenwoordigers uit diverse culturen kwamen.

En stond de nog jonge Jezus ook niet bekend als een zeer leergierig baasje?

Het Taoïsme leerde me wat het inhoudt "te gaan de weg van Tao" "de weg van de deugd".

Te denken en te handelen naar de aard van de gebeurtenis, van het moment ervan en van jeezelf.

Er was geen andere ik, die ik moest zoeken.

Ook een redder had ik niet nodig, wel af en toe een helper en een (goede) leraar.

Er was geen oorsprong en geen einde aan datgene wat ik elke dag in mijn leven weer doen moest.

Alleen een reageren vanuit mijn diepste eigen ik, zoals ik was geboren, gegroeid en leefde.

Dat was het doel midden in de voor mij bestaande wereld.

Alles wat we weten en wat we opgelegd hebben gekregen zijn bronnen van gedachten en handelingen van onszelf, maar vooral van de richting waarin de richting van ons leven wordt gepusht.

Dat laatste kunnen loslaten en terug de eigen aard en natuur vinden en er naar handelen was hetgeen bij mij "thuiskomen" ook zou kunnen heten ook al heb ik het nooit zo benoemd.

Simpele filosofische verhaaltjes uit het oude China geven zoveel duidelijkheid voor wie er oren naar heeft.

Eén ervan hoorde ik toen ik er rijp voor was het te kunnen vatten.

Voor de goede verstaander:

Een man liep op een mooie voorjaarsdag langs een kronkelend beekje met watervalletjes en stroomversnellingen.

Plotseling sprong er een forel uit het water voor zijn voeten neer op het pad.

Vliegensvlug pakt hij die forel en gooit hem terug in het water.

Zonder bij na te denken.

Waarom?

Zijn eerste ingeving was levensreddend voor de vis.

Zijn eerste ingeving had ook kunnen zijn: Lekker een forelletje als avondmaal.

Is er een goed of slecht bij deze antwoorden?

Nee, zij zijn het natuurlijke gevolg van wie we zijn.

Niet benoemd als één van beiden, als we de dingen nemen zoals ze zijn.

Dat vragen en de antwoorden willen krijgen, steeds meer kennis willen hebben en leven vanuit kennis, die ons zekerheden biedt, maar bij onbegrepen kennis juist weer onzekerheid, is wat ons de mens maakt zoals we nu zijn.

Niet zoals we ooit waren.

NB.

Parallel aan hier zal ik deze intro plaatsen op Freethinker.nl Ik ben nieuwsgierig naar de eventuele reacties en hoeverre ze zullen overeenkomen of verschillen en waarom.

[Maria K. 51]

Ik hoop dat de link niet indruist tegen de wensen van de moderatie, gezien de doelstellingen hier.

Wat Freethinker aangaat: Elke vorm van communicatie met respect uitgevoerd is welkom en we zijn geen concurrenten.

[MysticNetherlands 298]

Grappig. Bij mij was t precies andersom. Ik was vroeger helemaal weg van Dao (en ook hindoeïsme en boeddhisme), en vond daarna Jezus

Verder vind ik de veronderstelling dat Jezus veel Oosterse filosofieën in zich heeft opgenomen altijd nogal fantasievol

[HJW 183]

Maar de wens naar ordelijke patronen zal nooit vervuld worden. Men kan alleen maar op het pad blijven van de zoektocht.

Eeuwig zoeken.......dat vind ik wel erg lang.

Als ik naar Zwitserland ga, wil ik niet eeuwig onderweg zijn. Ik wil juist op de bestemming zijn en van daaruit de dingen doen en ondernemen die ik graag wil.

In de Taoïstische leer is Tao de kwaliteit van die zoektocht. Een (levens)kunstenaar is iemand die de nadruk legt op het bewandelen van de weg in plaats van op de bestemming.

Het gaat mij dus wel om de bestemming. Juist op die bestemming, dan gebeurt het.

Steeds weer kreeg ik de gedachte dat een ev. toch historische Jezus veel had geleerd van de aldoor langs komende wijzen uit het oosten.

Dat zou dan passen met de wijzen uit het oosten van het kerstverhaal. Dan zit daar symboliek in:

Jezus zou dan in aanraking zijn gekomen met de wijsheid uit het oosten en het evangelie wil dan de boodschap afgeven dat de wijzen zich bogen voor Jezus.

Zou in hun beleving dan kunnen passen.

Ook een redder had ik niet nodig, wel af en toe een helper en een (goede) leraar.

Helemaal mee eens.

Dat was het doel midden in de voor mij bestaande wereld.

Voor mij ligt het doel niet in deze wereld.

Dat laatste kunnen loslaten en terug de eigen aard en natuur vinden en er naar handelen was hetgeen bij mij "thuiskomen" ook zou kunnen heten ook al heb ik het nooit zo benoemd.

Mooi !!

Niet benoemd als één van beiden, als we de dingen nemen zoals ze zijn.

Het lijkt mij dat dat rust geeft.

Maar deze aarde voelt voor mij zo ontzettend on-natuurlijk.

Vanaf mijn jeugd zeg ik al: de ooievaar heeft zich vervlogen, ik zit op de verkeerde planeet, of zelfs beter: het verkeerde universum.

Voor mij voelt het als ontheemd en dan is het lastig om de dingen te nemen zoals ze zijn.

Deze wereld is voor mij niet de werkelijkheid.

[TTC 1.560]

Grappig. Bij mij was t precies andersom. Ik was vroeger helemaal weg van Dao (en ook hindoeïsme en boeddhisme), en vond daarna Jezus. Verder vind ik de veronderstelling dat Jezus veel Oosterse filosofieën in zich heeft opgenomen altijd nogal fantasievol.

Heb ik ook eens ergens gelezen, misschien vind ik het nog wel terug. Idealiter komen alle strekkingen tot dezelfde slotsom, wat de logica zelve is.

[_Anja_ 0]

Grappig. Bij mij was t precies andersom. Ik was vroeger helemaal weg van Dao (en ook hindoeïsme en boeddhisme), en vond daarna Jezus. Verder vind ik de veronderstelling dat Jezus veel Oosterse filosofieën in zich heeft opgenomen altijd nogal fantasievol.

Heb ik ook eens ergens gelezen, misschien vind ik het nog wel terug. Idealiter komen alle strekkingen tot dezelfde slotsom, wat de logica zelve is.

Inderdaad en bovendien komt het met de woorden van Christus overeen, die zei dat Hij De Weg IS. De Heer zei niet dat hij "de enige weg" is, maar "dé Weg". Iemand die tot geloof cq de realisatie komt, is De Weg gegaan. En soms gaat De Weg langs het pad van taoisme. Sterker nog, ik denk dat de hoofdlijnen van Tao en ook het "edele achtvoudige pad" van het hart van Boeddha's leer, des Christus zijn. Ook buiten het christendom is waarheid te vinden, ook al is die fragmentarisch en gebroken.

[Maria K. 51]

Grappig. Bij mij was t precies andersom. Ik was vroeger helemaal weg van Dao (en ook hindoeïsme en boeddhisme), en vond daarna Jezus

Ik zou tao niet onder één noemer willen zetten met hindoeïsme en boeddhisme.

Dat laatste misschien een beetje, maar nee, toch niet in de essentie.

Tao heeft niets met het loslaten van begeerten en verlangens.

Het is juist, dat we de weg van het diepste in ons moeten volgen en er niet van weglopen.

Verder vind ik de veronderstelling dat Jezus veel Oosterse filosofieën in zich heeft opgenomen altijd nogal fantasievol

Als je een klein beetje weet over de geschiedenis van die regio, en aan kunt nemen dat Jezus moest "zijn in de dingen zijns vaders" zoals zijn eigen woorden zouden zijn, en het liefst in de buurt was van geleerden, dan kun je ook aannemen dat hij heel veel interesse had in de toenmalige diverse religies en filosofieën.

Die kende hij wsl. door en door.

Ook zou een groot psychologisch inzicht moeten hebben volgens veel Bijbelteksten.

[tine 0]

Inderdaad en bovendien komt het met de woorden van Christus overeen, die zei dat Hij De Weg IS. De Heer zei niet dat hij "de enige weg" is, maar "dé Weg". Iemand die tot geloof cq de realisatie komt, is De Weg gegaan. En soms gaat De Weg langs het pad van taoisme. Sterker nog, ik denk dat de hoofdlijnen van Tao en ook het "edele achtvoudige pad" van het hart van Boeddha's leer, des Christus zijn. Ook buiten het christendom is waarheid te vinden, ook al is die fragmentarisch en gebroken.

Als Jezus "de Weg" is moet men Jezus volgen en niet een andere weg. Men spreek toch van Christus volgelingen. Of in zijn voetstappen treden !

Er zijn twee wegen, de éne leidt naar de vernietiging, de andere naar eeuwig leven. Ik versta hieronder geen omwegen. Jij wel ?

[tine 0]

Als je een klein beetje weet over de geschiedenis van die regio, en aan kunt nemen dat Jezus moest "zijn in de dingen zijns vaders" zoals zijn eigen woorden zouden zijn, en het liefst in de buurt was van geleerden, dan kun je ook aannemen dat hij heel veel interesse had in de toenmalige diverse religies en filosofieën.

Die kende hij wsl. door en door.

Denk je dat Jezus interesse had in diverse religies en filosofieën ? Hij haalde veel teksten uit het O.T. aan die hij zoals vele Joden heel goed kende. De Farizeeën en Schriftgeleerden trachten Jezus te doen struikelen, maar stonden in feite versteld van zijn antwoorden. Hij zei menigmaal : "Er staat geschreven......... " Bedoelde hij daarmee andere manuscripten dan de bijbel ? Neen toch ? Ook de apostelen verwezen regelmatig naar het O.T.

In Kolossenzen 2 : 8 lezen we :

Ziet toe, dat niemand u als een roof vervoere door de filosofie, en ijdele verleiding, naar de overlevering der mensen, naar de eerste beginselen der wereld, en niet naar Christus

[MysticNetherlands 298]

Ik zou tao niet onder één noemer willen zetten met hindoeïsme en boeddhisme.

Dat laatste misschien een beetje, maar nee, toch niet in de essentie.

Tao heeft niets met het loslaten van begeerten en verlangens.

Het is juist, dat we de weg van het diepste in ons moeten volgen en er niet van weglopen.

Ik zet ze ook niet onder één noemer. Ik was met alledrie gewoon tegelijkertijd bezig

Als je een klein beetje weet over de geschiedenis van die regio, en aan kunt nemen dat Jezus moest "zijn in de dingen zijns vaders" zoals zijn eigen woorden zouden zijn, en het liefst in de buurt was van geleerden, dan kun je ook aannemen dat hij heel veel interesse had in de toenmalige diverse religies en filosofieën.

Die kende hij wsl. door en door.

Ook zou een groot psychologisch inzicht moeten hebben volgens veel Bijbelteksten.

Ik k3n de lokale geschiedenis n beetje en nee... Misschien later meer

[Maria K. 51]

@ HJW

Een andere "wijze" zei me eens:

Als je een groot gedeelte van je leven zoekt naar iets waarvan je niet weet wat het is, dan heb je de allergrootste kans het nooit te vinden.

Het bestaat tenslotte alleen uit je eigen wens, en is per definitie al een illusie.

Ook al vind je iets dat het zou kunnen zijn, de grootste kans dat het zich in heel andere omstandigheden bevindt en je het niet herkent omdat het alleen maar lijkt op wat je zoekt.

Weer een andere wijze, ook een Oosterling maar minder ver weg, legde me uit.

Als je een deel van je leven invult met het zoeken naar iets, wat ga je dan doen als je het vindt?

Je hele leven en gedachten waren ingericht op de zoektocht.

Eigenlijk kun je niet meer anders, dan zoeken en verlangen naar iets in de toekomst.

Het hier en nuu gaat aan je voorbij.

Hij vergeleek het met de reis naar Rome.

Onderweg kom je van alles tegen, waar je aan voorbij raast.

De mooiste dingen laat je liggen.

Eenmaal in Rome sta je in het Colosseum of in de Sixtijnse kapal.

Prachtig, je hebt gevonden wat je zocht.

En nu?

Wat ga je daarna doen met je leven van alledag?

24/24 uur 7 dagen in de week.

Je schrijft: "Voor mij ligt het doel niet in deze wereld."

Dan zul je jouw doel ook nooit vinden, met alle moeite van je menszijn in deze wereld niet.

De bron is verborgen voor onze zintuigen, dus je weet zelfs niet hoe dat doel eruit ziet.

Je zult ook nooit een bevestiging vinden van de uitkomst om dezelfde reden.

Alle gedachten daarover ontspruiten uit je eigen brein en zijn dus illusie.

Of uit het brein van andere medemensen, als je hun gedachten hebt overgenomen.

Dat is voor mij een droevige gedachte, als je dan toch je leven inricht naar het zoeken.

Wetend dat het een illusie is het te vinden en er toch aan vast houden.

Of verlang je weg te zijn van deze wereld en zoek je alleen iets anders dan wat je nu hebt?

Ook dat geeft me droevige gedachten, want dat zou voor mij betekenen dat je helemaal niets te verliezen hebt in deze wereld.

[HJW 183]

Maria, mooie reactie.

Kan ik wel wat mee.

Als je een groot gedeelte van je leven zoekt naar iets waarvan je niet weet wat het is, dan heb je de allergrootste kans het nooit te vinden.

Ik kwam een andere uitspraak tegen:

als je je een beeld vormt van iets, dan zet je alle andere opties dicht. Het is beter om je geen voorstelling te maken.

Als je een deel van je leven invult met het zoeken naar iets, wat ga je dan doen als je het vindt?

Je hele leven en gedachten waren ingericht op de zoektocht.

De term "zoektocht" is ongelukkig gekozen, alhoewel het wel regelmatig zo voelt. "Herinneren" is een betere term.

Wat ik ga doen als ik het me weer herinner, het weer Ben ?

Eindeloos genieten van eindeloze mogelijkheden. Zoveel te beleven, te ervaren. Eindeloos.

Eigenlijk kun je niet meer anders, dan zoeken en verlangen naar iets in de toekomst.

Het hier en nuu gaat aan je voorbij.

Tenzij het herinneren hier en nu kan.

Hij vergeleek het met de reis naar Rome.

Wat ga je daarna doen met je leven van alledag?

24/24 uur 7 dagen in de week.

Rome en Zwitserland zijn natuurlijk beperkte begrippen.

Laat ik het anders proberen:

Als je in een rolstoel leeft, is je leven beperkt. Veel dingen zijn niet mogelijk. Je kunt je richten op wat je nog wel kunt en daarvan genieten, maar het blijft behelpen.

Voor mij betekent "herinneren" dat je dan je rolstoel verlaat.

En wat je dan doen ? Veel meer dingen dan toen je nog in de rolstoel zat. Het opent juist vele mogelijkheden.

De bron is verborgen voor onze zintuigen, dus je weet zelfs niet hoe dat doel eruit ziet.

Je zult ook nooit een bevestiging vinden van de uitkomst om dezelfde reden.

Ik zou hier een Bijbeltekst tegenover kunnen zetten: U geschiedde naar uw geloof.

Door niet te geloven dat je ooit een bevestiging kunt krijgen, laat je die mogelijkheid dus lopen.

Dat is voor mij een droevige gedachte, als je dan toch je leven inricht naar het zoeken.

Wetend dat het een illusie is het te vinden en er toch aan vast houden.

Wetend?

Volgens mij is het een persoonlijke overtuiging. Mijn overtuiging is gewoonweg anders.

Of verlang je weg te zijn van deze wereld en zoek je alleen iets anders dan wat je nu hebt?

Ook dat geeft me droevige gedachten, want dat zou voor mij betekenen dat je helemaal niets te verliezen hebt in deze wereld.

Ik verlang ernaar mij mijn ware aard te herinneren.

Ik krijg vooral droevige gedachten als ik kijk naar het geworstel op deze wereld voor velen. Dat doet pijn.

En dan komt vaak de volgende gedachte naar boven:

"dit is niet de bedoeling".

Ik kan daar verder nog weinig handen en voeten aan geven. Maar telkens weer als ik naar de ellende op de wereld kijk": "dit is niet de bedoeling".

[TTC 1.560]

Als Jezus "de Weg" is moet men Jezus volgen en niet een andere weg. Men spreek toch van Christus volgelingen. Of in zijn voetstappen treden ! Er zijn twee wegen, de éne leidt naar de vernietiging, de andere naar eeuwig leven. Ik versta hieronder geen omwegen. Jij wel ?

Als je de weg van Jezus wil volgen dan zou je in jezelf moeten duiken, daar vind je iets dat je misschien voor onmogelijk zal achten. Het impliceert wel een en ander, best niet onderschatten. Geen omwegen inderdaad, dat is de directe weg.

[Maria K. 51]

Denk je dat Jezus interesse had in diverse religies en filosofieën ? Hij haalde veel teksten uit het O.T. aan die hij zoals vele Joden heel goed kende. De Farizeeën en Schriftgeleerden trachten Jezus te doen struikelen, maar stonden in feite versteld van zijn antwoorden. Hij zei menigmaal : "Er staat geschreven......... " Bedoelde hij daarmee andere manuscripten dan de bijbel ? Neen toch ? Ook de apostelen verwezen regelmatig naar het O.T.

Excuseer me dat ik een simpel antwoord geef.

Maar daarmee is het wel het meest duidelijk.

Als je over dingen uit de Bijbel spreekt en de bron erbij wil halen, dan geef je uiteraard geen bladzijde nummer uit De sprookjes van Moeder de gans.

Maar betekent dat dan ook meteen dat je geen enkel sprookje kent?

Als er aangehaald wordt dat iets geschreven staat in een bepaald boek, betekent dat dan ook meteen, dat je nooit iets anders te weten bent gekomen dan hetgeen geschreven is in dat boek?

In Kolossenzen 2 : 8 lezen we :

Ziet toe, dat niemand u als een roof vervoere door de filosofie, en ijdele verleiding, naar de overlevering der mensen, naar de eerste beginselen der wereld, en niet naar Christus

Ik weet niet wie dit vertaald heeft, maar het woord filosofie hier zo gebruiken is een aanfluiting voor de Nederlandse taal en voor het begrip filosofie.

In Kolossenzen 2 : 8 lees ik in een andere vertaling:

8 Let er op dat jullie je niet laten bedriegen door de zogenaamde wijsheid en mooie praatjes van andere mensen. Want hun ideeën zijn menselijke ideeën.........enz.

Een korte uitleg

De filosofie of wijsbegeerte is de oudste theoretische discipline die het verlangen en het streven uitdrukt naar kennis en wijsheid. Zij kwam voor het eerst echt op in de 6e eeuw v.Chr.. Een beoefenaar van de filosofie wordt een filosoof of wijsgeer genoemd.

In het dagelijks spraakgebruik wordt de term filosofie gebruikt om elke vorm van wijsheid of levensbeschouwing aan te duiden (zoals in "iemands filosofie") of iemands uitgangspunten (zoals in "het sluit niet aan op de filosofie achter dit plan"). Dit verschilt van het begrip filosofie in een academische context, zoals deze in dit artikel gehanteerd wordt.

[Maria K. 51]

.

Excuses.

[TTC 1.560]

Inderdaad en bovendien komt het met de woorden van Christus overeen, die zei dat Hij De Weg IS. De Heer zei niet dat hij "de enige weg" is, maar "dé Weg". Iemand die tot geloof cq de realisatie komt, is De Weg gegaan. En soms gaat De Weg langs het pad van taoisme. Sterker nog, ik denk dat de hoofdlijnen van Tao en ook het "edele achtvoudige pad" van het hart van Boeddha's leer, des Christus zijn. Ook buiten het christendom is waarheid te vinden, ook al is die fragmentarisch en gebroken.

Inderdaad Anja, uiteindelijk is er niets gebroken, tenzij het niet de bron is uiteraard. Enkel de weg nog vinden, het blijkt lastiger dan de theorie laat vermoeden.

[Maria K. 51]

Enkel de weg nog vinden, het blijkt lastiger dan de theorie laat vermoeden.

Tao

Die weg is het pad waar je NU je voeten plaatst.

[TTC 1.560]

Die weg is het pad waar je NU je voeten plaatst.

Het is een weg die niet bestaat, wellicht daarom dat velen die weg niet vinden.

[_Anja_ 0]

Enkel de weg nog vinden, het blijkt lastiger dan de theorie laat vermoeden.

Tao

Die weg is het pad waar je NU je voeten plaatst.

Ook dat is waar.

Poeh zegt het zo:

Voor het kennen van de Weg

Moeten we gewoon op Weg

Je dingen doen,

Liefst met plezier,

(dat hoeft niet dáar,

je kan ’t ook Hier)

Heel simpel op de Poeh-manier.

Maar ga niet Zoeken naar de Weg,

Want je zal zien, dan is hij weg!

Ik ben ik

En jij bent jij,

Dat weten we allebei;

Maar als je nu de dingen doet,

De dingen die jij kan,

Dan vind je heus de Weg vanzelf,

En de Weg komt achter je an!

Bron: Tao van Poeh, Benjamin Hoff

[_Anja_ 0]

Die weg is het pad waar je NU je voeten plaatst.

Het is een weg die niet bestaat, wellicht daarom dat velen die weg niet vinden.

"De Geest van Woe Wei: stroomt als water, weerspiegelt als een spiegel en reageert als een echo.", aldus Poeh.

[Maria K. 51]

[

Poeh zegt het zo:

Voor het kennen van de Weg

Moeten we gewoon op Weg

Je dingen doen,

Liefst met plezier,

(dat hoeft niet dáar,

je kan ’t ook Hier)

Wat een wijsgeer hè, die Pooh.

Kinderen kunnen dat ook zo.

Die nog aan het begin van dat pad.

Word als de kinderkens......

[Maria K. 51]

Dat boekje wil ik ook.

Bestaat het op internet?

[Maria K. 51]

Die weg is het pad waar je NU je voeten plaatst.

Het is een weg die niet bestaat, wellicht daarom dat velen die weg niet vinden.

Wie ogen heeft om te zien, die ziet die weg...

[_Anja_ 0]

Dat boekje wil ik ook.

Bestaat het op internet?

Het boekje: https://www.bol.com/nl/p/tao-van-poeh/666780618/

Ook een heel leuk boekje als vervolg daarop is Teh van Knorretje: https://www.bol.com/nl/p/teh-van-knorretje/666780617/

Als je die tweedehands nog kunt kopen, zou ik het zeker niet nalaten. Ze blijven leuk en meermaals te lezen. Er zijn nog meer boekjes over Poeh, maar die zijn van een andere schrijver en lang niet zo leuk als de twee van Benjamin Hoff. Maar ik heb ze allemaal, ook "Poeh en de filosofen" en "Poeh en de psychologen" en ,"Poeh en de esoterische wijsheid". Die zijn ook erg leuk, maar de allerbeste vind ik Tao van Poeh en Teh van Knorretje.

En ook een aardige site: http://www.houseofawareness.com/inspire ... -van-poeh/

[_Anja_ 0]

P.S. Voor erg in-gewikkelde mensen zijn deze boekjes veel te moeilijk, want niet genoeg ingewikkeld.