Hoe sterk is je geloof

[violist 198]

Staat er in het OT ergens dat je in God moet geloven?

Is dat niet iets van later?

Ik zou zeggen, gewoon je best doen, meer kun je niet doen, meer staat er ook niet in de 10 geboden die van God zelf afkomstig zouden zijn.

En God liefhebben bovenal?

Hoe kun je nu iemand liefhebben uit een verhaal?

Kan een God dat van je verlangen?

En even los van het NT, wat heeft de God in het OT voor de mensen gedaan dat men Hem lief zou moeten hebben?

Omdat Hij er spijt van had dat Hij de mensen geschapen had en beloofd heeft nooit meer iedereen, op een paar na, te verdrinken?

[Kwispel 1]

Staat er in het OT ergens dat je in God moet geloven?

Is dat niet iets van later?

Ik zou zeggen, gewoon je best doen, meer kun je niet doen, meer staat er ook niet in de 10 geboden die van God zelf afkomstig zouden zijn.

En God liefhebben bovenal?

Hoe kun je nu iemand liefhebben uit een verhaal?

Kan een God dat van je verlangen?

Nee hoor, je moèt helemaal niets. Je bent vrij in je keuze.

Wel staat in het OT dat God iemand die gelooft 'rechtvaardig' verklaart.

Je hoeft niet Iemand lief te hebben uit een verhaal?

Je mag God liefhebben omdat je gelooft dat Hij de Schepper is van deze schepping dus ook van jou. En waarom mag God dat niet verlangen? Wat is er mis met 'verlangen?'

[_Anja_ 0]

2) Ook geloof heeft men ontvangen van God. Je kunt je niet beroemen op je geloof, je hebt dat zelf ook "maar" gekregen en daar zit helemaal niets van jou (of mij) bij.

Die mening deel ik niet. Staat ook nergens in de Bijbel. Genade wordt gegeven, die tekst is al zo vaak langs gekomen. Scheid de hoofd- en bijzin in die beroemde tekst en dan zie je wat God geeft. Als God geloof geeft dan is dat een oneerlijke God want dat heet 'uitverkiezing' en in Titus staat gelukkig dat 'de genade is verschenen aan alle mensen'. Nergens staat dat het geloof is gegeven aan alle mensen.

Ik weet dat bepaalde kerken dat leren, maar dat heeft in de loop der eeuwen voor veel verdriet gezorgd en nog....

Kennelijk heb je het volgende in Ef.2:8 dan nog nooit echt goed gelezen:

Want uit genade (vrouwelijk in de Griekse grondtekst) zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat (onzijdig in de Griekse grondtekst)niet uit u, het is Gods gave;

"Dat" is een onzijdig aanwijzend voornaamwoord en geen vrouwelijk aanwijzend voornaamwoord. "Dat" slaat dus specifiek terug op geloof en niet op genade. (die wij natuurlijk óók ontvangen, maar dat is duidelijk niet waar het hier om gaat).

Ten tweede kán het aanwijzend voornaamwoord "dat" ook niet op "genade" terugslaan, want er staat al "uit genade", waaruit al blijkt dat het afkomstig is van Iemand anders dan jezelf.

[Devootje 4]

Nee hoor, je moèt helemaal niets. Je bent vrij in je keuze.

Zoiets van: je moet het helemaal zelf weten als je na de dood naar de hel wilt. Lekkere keus dan hè?

Heb je het weleens zó bekeken: christenen zijn helemaal vrij om te besluiten hun leven lang te geloven in een sprookje?

Ik kan per definitie niet zeker weten of er wel of niet een God is. Daarom is het een kwestie van geloof. Dus het gaat niet aan mensen te bedreigen met zoiets als de hel, als het niet om een feit gaat!

[violist 198]

...Je mag God liefhebben omdat je gelooft dat Hij de Schepper is van deze schepping dus ook van jou. ....

Zo dacht men vroeger ja, nu weten wij beter.

[MysticNetherlands 298]

Wie is 'wij'? Welke minderheid vertegenwoordig je bij deze?

[tine 0]

Waarom moet geloof sterker worden? Waarom zou je je niet afvragen of je wel de opvatting hanteert die je zelf wilt hebben?

Een sterk geloof houdt je ver van zonden, of dwalingen.

Dat zou je kunnen zeggen. Maar ik kan toch ook tegen mezelf zeggen: "Dat kun je beter niet doen, Devootje", en/of "Daar zou je goed aan doen, Devootje"? Daar heb ik niet per se religie voor nodig.

Ja dat kan. In Romeinen 2 staat het zo beschreven :

[14] "Wanneer heidenen, die de wet niet hebben, uit zichzelf doen wat de wet verlangt, zijn zij zichzelf tot wet, ook al bezitten zij de wet niet. [15] Zij tonen dat wat de wet vereist, in hun hart geschreven staat. Hun geweten getuigt daarvan, en hun gedachten, die hen over en weer beschuldigen of ook wel vrijspreken"

[Kwispel 1]

Kennelijk heb je het volgende in Ef.2:8 dan nog nooit echt goed gelezen:[/quote

Nee kennelijk niet. Jammer dan.

Want uit genade (vrouwelijk in de Griekse grondtekst) zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat (onzijdig in de Griekse grondtekst)niet uit u, het is Gods gave;

Dit is echte nonsens. Heeft niets met het Grieks te maken.

Maar het zou ook in strijd zijn met Gods genade aanbod aan alle mensen. Ik verwerp de leer van uitverkiezing.

Gave is in het Nederlands vrouwelijk, ( 'die ')

Geloof is onzijdig in het Nederlands en zeggen we 'dat'.

Het heeft niets met het Grieks te maken.

Ga je dat in het engels ontleden kom je tot een andere conclusie.

En waarom laat je de tekst uit Titus nu buiten beschouwing? Spreekt Paulus zichzelf tegen?

Dat het geloof wordt gegeven leren bepaalde kerken, het is m.i. Calvinistisch.

Veel mensen lijden hieronder en wachten en wachten en wachten en sterven in onzekerheid.

Nog afgezien van de jongeren die er op los leven want God heeft hun geen geloof gegeven. Triest hoor terwijl de hele Bijbel spreekt over de genade Gods die aangeboden wordt aan alle mensen, geheel gratis en voor niets.

[_Anja_ 0]

Kennelijk heb je het volgende in Ef.2:8 dan nog nooit echt goed gelezen:[/quote

Nee kennelijk niet. Jammer dan.

Want uit genade (vrouwelijk in de Griekse grondtekst) zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat (onzijdig in de Griekse grondtekst)niet uit u, het is Gods gave;

Dit is echte nonsens. Heeft niets met het Grieks te maken.

Maar het zou ook in strijd zijn met Gods genade aanbod aan alle mensen. Ik verwerp de leer van uitverkiezing.

Gave is in het Nederlands vrouwelijk, ( 'die ')

Geloof is onzijdig in het Nederlands en zeggen we 'dat'.

Het klopt dat er in het Nederlands exact hetzelfde staat, met dezelfde geslachtelijke voornaamwoorden. Je spreekt jezelf dus tegen. Kennelijk ben je aan het strijden, zonder dat je nog weet waar je precies over aan het strijden bent. Je bevestigt immers exact wat ik schreef.

Het heeft niets met het Grieks te maken.

Mwah, de grondtekst van het NT is in het Grieks, maar een kniesoor die daarop let .

En waarom laat je de tekst uit Titus nu buiten beschouwing? Spreekt Paulus zichzelf tegen?

Dat het geloof wordt gegeven leren bepaalde kerken, het is m.i. Calvinistisch.

Veel mensen lijden hieronder en wachten en wachten en wachten en sterven in onzekerheid.

Nog afgezien van de jongeren die er op los leven want God heeft hun geen geloof gegeven. Triest hoor terwijl de hele Bijbel spreekt over de genade Gods die aangeboden wordt aan alle mensen, geheel gratis en voor niets.

Je creeert nogal wat schijntegenstellingen. Met het roemen op je eigen geloof zou ik toch wat mee oppassen. Het zou misschien het recept kunnen zijn voor het verlies ervan. Immers hoogmoed komt voor de val. (Spr.16:18)

[Kwispel 1]

Je hoefde er helemaal geen Grieks bij te halen. Dat kan toch niemand controleren. Vrouwelijk en mannelijk en onzijdig is in elk taal weer anders, daarom liet ik het gewoon in het Nederlands zien. De grondtekst is in het Grieks dat weet ik ook wel, maar was helemaal niet aan de orde en is ook niet te controleren, of spreek jij vloeiend Grieks?

Ergens tegen strijden is ook niet aan de orde. Ik weet ook niet wie er roemt in zijn eigen geloof. Ik heb juist gezegd dat Zijn kracht in mijn zwakheid volbracht wordt. Het gaat om het geloof VAN de Heere Jezus.

Het is allemaal genade en die genade is verschenen aan alle mensen, blijkbaar wacht jij nog op geloof wat je gegeven moet worden. En ik weet uit ervaring hoe triest die Calvinistische gedachte uitwerkt in mensen.

En weer stel ik dan de vraag: "Waarom negeer je de tekst uit Titus, dat de genade is verschenen aan alle mensen?

Ik zie dat je mijn post in zijn geheel aan het verdraaien bent en daar zou ik maar een beetje mee oppassen. Geloof kun je verliezen... ja dat kan.... Heeft God toch iets niet goed gedaan of half werk geleverd. Of hij pakt het weer af?

[Hendrik-NG 220]

Je hoefde er helemaal geen Grieks bij te halen. Dat kan toch niemand controleren. Vrouwelijk en mannelijk en onzijdig is in elk taal weer anders, daarom liet ik het gewoon in het Nederlands zien. De grondtekst is in het Grieks dat weet ik ook wel, maar was helemaal niet aan de orde en is ook niet te controleren, of spreek jij vloeiend Grieks?

Je vergist je hier toch wel een beetje. Het valt wel degelijk te controleren, al spreek/lees je dat Grieks niet vloeiend. Want er bestaan gewoon interlineaire vertalingen, waarbij ook die geslachten en naamvallen keurig "gespeld" staan.

Kijk hier maar eens: http://biblehub.com/interlinear/ephesians/2-8.htm. En let vooral op al die lettertjes onder de woorden. Daar staat o.a. of een woord mannelijk, vrouwelijk of onzijdig is. N-GFS betekent bijvoorbeeld:

Part of Speech: Noun

Case: Genitive

Gender: Feminine

Number: Singular

Je moet er alleen wat Engels voor kennen...

NB Anja: ook het Griekse woord πίστις (geloof) is vrouwelijk. De vraag is nu waar dat onzijdige aanwijzende voornaamwoord τοῦτο (want dat is wel degelijk onzijdig, daar heb je gelijk in) nu precies naar verwijst... Als ik de tijd heb ga ik dat eens uitpluizen!!

[Hendrik-NG 220]

1) Voor de zonde tegen de Heilige Geest was geen vergeving mogelijk, terwijl vele ongelovigen tot geloof komen, en alle gelovigen ooit ongelovigen waren.

Dat is precies het juiste argument om te stellen dat 'ongeloof' de zonde tegen de Heilige Geest mòet zijn, want alle andere zonden worden vergeven staat er achter.

Ongeloof wordt nergens vergeven, sterker nog het wordt veroordeeld door God Zelf.

Daarom vind ik het simpel

Okee... Dan vullen we ook dat gegeven in in die "vergelijking van Kwispel":

Twijfel = ongeloof = de zonde tegen de Heilige Geest = de zonde die niet vergeven wordt ("niet in deze tijd en niet in de komende", zegt de tekst er nog bij).

Dan volgt uit deze vergelijking dat ieder die ooit ook maar enige twijfel heeft gehad (als het gaat om "geloofszaken" zeg ik daar dan nog maar even bij) zich schuldig heeft gemaakt aan een zonde "waarvoor geen vergeving bestaat, niet in deze tijd en niet in de komende"...

Iets anders kan ik niet concluderen... Op grond van je vergelijking tenminste.

Goed. Ik heb ooit wel eens op enig geloofspunt twijfel gehad. Een tekort aan vertrouwen gehad in mijn Schepper... In wiens gezelschap ga ik me dan bevinden "in de komende eeuw"??

Bijbels voorbeeld:

Mat 14 [26] Toen de leerlingen Hem op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. ‘Een spook!’, riepen ze, en ze schreeuwden van angst. [27] Meteen zei Jezus: ‘Rustig maar, Ik ben het. Wees niet bang.’ [28] Petrus gaf Hem ten antwoord: ‘Heer, als U het bent, laat me dan over het water naar U toekomen.’ [29] Hij zei: ‘Kom.’ En Petrus stapte overboord, liep over het water en kwam naar Jezus toe. [30] Toen hij lette op de kracht van de wind, werd hij bang, en toen hij begon te zinken, schreeuwde hij: ‘Heer, red me.’ [31] Meteen stak Jezus zijn hand uit en greep hem vast. Hij zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ [32] Toen ze in de boot gestapt waren, ging de wind liggen. [33] De mensen in de boot vielen voor Hem op de knieën en zeiden: ‘Werkelijk, U bent de Zoon van God*.’

Ik verwacht op die plek dan toch tenminste Petrus tegen te komen. Die zich immers aan een vergelijkbare onvergeeflijke zonde schuldig heeft gemaakt...

Of...

Zou die "vergelijking van Kwispel" dan toch onzinnig zijn?? Oeps... Daar twijfel ik opnieuw...

[Kwispel 1]

Het is altijd de toon die de muziek maakt Hendrik.

Het ging mij er simpel om dat God genade geeft en dat je die tekst moet scheiden van hoofd en bijzinnen.

Mijn man is leraar Nederlands en deze tekst is al zovaak aan de orde geweest. Dat je zo een zin eigenlijk moet ontleden t.a.v. werkwoord ( gezegde) en onderwerp en lijdend voorwerp en natuurlijk kun je terugverwijzen naar 'die' genade en 'dat' geloof maar waarom zou dat niet gewoon in onze eigen taal kunnen, want ga je het in het Duits doen of in het Frans dan kom je weer anders uit. En het is prima om hierover van gedachte te wisselen, daar heb ik totaal geen probleem mee, maar allerlei waardeoordelen over mijn geloofsleven of dat ik roem in mijn geloof en hoogmoedig ben dat zijn pijnlijke opmerkingen wat ik geen basis vind en ook niet de moeite waard om het over taalkundige zaken te hebben. Het is van mijn kant geen kwestie van een 'strijd', maar als je zegt dat God het geloof geeft aan mensen dan heeft dat ook pijnlijke consequenties, want waarom geeft God dat wel aan Pietje en niet aan Klaasje?

Ben jij bevoorrechter of ik? Heeft God voorkeur voor personen?

En mij monddood maken door mij te kwetsen in elk topic hetzij over mijn geloof, hetzij over mijn manier van Bijbellezen of noem maar op, vind ik jammer en ook geen getuigenis voor een geloofsforum.

Het is in het Duits 'die Gnade, en der Glaube, dus is geloof weer mannelijk. En dat is logisch want het is geloof van Christus.

En in het Frans is het la foi dus weer vrouwelijk, kortom hiermee kom je er niet.

Maar nog makkelijker is het om Titus erbij te nemen: "De genade Gods is verschenen aan alle mensen, maar onderwijst ons"

[Kwispel 1]

Dan volgt uit deze vergelijking dat ieder die ooit ook maar enige twijfel heeft gehad (als het gaat om "geloofszaken" zeg ik daar dan nog maar even bij) zich schuldig heeft gemaakt aan een zonde "waarvoor geen vergeving bestaat, niet in deze tijd en niet in de komende"...

Iets anders kan ik niet concluderen... Op grond van je vergelijking tenminste.

Goed. Ik heb ooit wel eens op enig geloofspunt twijfel gehad. Een tekort aan vertrouwen gehad in mijn Schepper... In wiens gezelschap ga ik me dan bevinden "in de komende eeuw"??

Bijbels voorbeeld:

Hier geldt ook een taalkundige zaak.

In de Bijbel is het begrip "hoop" toekomstverwachting en in onze taal is hoop een beperkte zekerheid.

Zo is ongeloof ook op meerdere wijze uit te leggen.

In de Bijbel niet. Daar staat ongeloof duidelijk t.o. geloof. De Bijbel kent gelovigen en ongelovigen. En niet iets er tussenin.

Jullie leggen 'twijfel' anders uit dan ik. Twijfelen t.a.v. een bepaald woord of aan gewoon iets is natuurlijk niet wat ik bedoel.

De twijfel die de slang zaaide bij Eva en ook Adam: "Is het niet dat God gezegd heeft". Dat is de twijfel die ik bedoel.

Waarmee ik niet zeg dat zij zondigden tegen de Heilige Geest want die was er toen nog niet.

Zij waren ongehoorzaam aan God en ik begrijp niet dat het woord 'ongehoorzaam' wat ook rekbaar is wel wordt gezien als 'ontrouw' of 'ongeloof' waarom ik dan de 'twijfel' die satan zaaide niet mag doortrekken naar ongeloof. En dan bedoel ik een statisch ongeloof, dus een volharding in het afwijzen van de aangeboden genade Gods.

Ik denk, nee ik ben ervan overtuigd dat je dat de zonde tegen de Heilige Geest kunt noemen, ik kan dat uitgebreider onderbouwen, maar dan krijg ik weer te horen dat ik teveel 'preek'. Waar een ander lappen engelse tekst mag knippen en plakken word ik afgeserveerd met een eenvoudige uitleg in onze eigen taal.

Maar als jij Hendrik mij kunt uitleggen wat jij ziet als de zonde tegen de Heilige Geest, ga gerust je gang. Ik zie het tegemoet. In de loop der tijd heeft men de meest vreemde 'zonden' hiervoor ingevuld.

[Kwispel 1]

Een mooi voorbeeld is Thomas, de ongelovige Thomas. Deze discipel van de Here Jezus kwam 'pas' na 7 dagen tot inzicht Wie de Heer was.

Maar je kunt Thomas toch geen ongelovige noemen?

De man staat ergens model voor. Hij is een type van het ongelovige Israël wat na 7 jaar in de toekomst zal zien "Wie zij doorstoken hebben".

Is Thomas nu verloren? Nee natuurlijk niet. Adam en Eva ook niet. Dat zijn gelovigen die door God gerechtvaardigd zijn op grond van hun geloof.

Nu lijkt het tegenstrijdig dat ik de zonde tegen de Heilige Geest 'ongeloof' noem, maar dat komt door de gevoelswaarde, en beperking die je dan op het woord legt.

In relatie tot de uitspraak van de Here Jezus over de 'zonde tegen de Heilige Geest, die nooit vergeven zal worden dan kom ik bij een kwestie van bedelingen. Juist in die tekst wordt erbij gezegd; 'ook niet in de toekomende aioon'.

Wij leven nu in de genadebedeling, alles ligt besloten onder de genade voor iedereen.

Niemand uitgezonderd. Maar dat is geen reden tot 'alverzoening' of 'alverlossing'.

Aan die genadebedeling komt een eind en na die bedeling gaat God anders handelen, al is en blijft Hij Dezelfde.

Voor ongeloof in de zin van een statisch afwijzen van het geloof in Christus Jezus komt geen herkansing ook niet in de volgende bedeling ook niet in het 1000 jarig rijk wat ik ergens las. Nu is het de aangename tijd en als je als ongelovige sterft ben je voor eeuwig verloren. En nogmaals dan heb je de werking van de Heilige Geest niet aanvaard.

[Hendrik-NG 220]

Het is altijd de toon die de muziek maakt Hendrik.

Het ging mij er simpel om dat God genade geeft en dat je die tekst moet scheiden van hoofd en bijzinnen.

Mijn man is leraar Nederlands en deze tekst is al zovaak aan de orde geweest. Dat je zo een zin eigenlijk moet ontleden t.a.v. werkwoord ( gezegde) en onderwerp en lijdend voorwerp en natuurlijk kun je terugverwijzen naar 'die' genade en 'dat' geloof maar waarom zou dat niet gewoon in onze eigen taal kunnen, want ga je het in het Duits doen of in het Frans dan kom je weer anders uit.

Het antwoord op die vraag is nu eens heel simpel: omdat de taal waarin het NT is geschreven gewoon het Grieks is. Hetgeen in die taal geschreven staat is leidend voor hetgeen in de vertalingen komt te staan/hoe die vertaling gelezen moet worden. En staat er een aanwijzend voornaamwoord in de vrouwelijke vorm (in dat Grieks dus), dan verwijst het gewoon niet naar een mannelijk of onzijdig woord... Zo eenvoudig is dat.

[Hendrik-NG 220]

Maar als jij Hendrik mij kunt uitleggen wat jij ziet als de zonde tegen de Heilige Geest, ga gerust je gang. Ik zie het tegemoet. In de loop der tijd heeft men de meest vreemde 'zonden' hiervoor ingevuld.

Dat was je al uitgelegd door Anja, en jij was het er kennelijk niet mee oneens...

[Kwispel 1]

Ik zou het op prijs stellen als je mijn post serieus neemt en goed leest.

Ik vraag aan jou wat jij verstaat onder de zonde tegen de Heilige Geest, van Anja heb ik er niets over gelezen. Ik ga het niet over het Grieks hebben, ik heb voldoende uitgelegd over de begrippen in onze taal en in het Frans en in het Duits.

[_Anja_ 0]

NB Anja: ook het Griekse woord πίστις (geloof) is vrouwelijk. De vraag is nu waar dat onzijdige aanwijzende voornaamwoord τοῦτο (want dat is wel degelijk onzijdig, daar heb je gelijk in) nu precies naar verwijst... Als ik de tijd heb ga ik dat eens uitpluizen!!

Dat is interessant, dat wist ik niet. Feit is dat er staat "uit genade bent u behouden". "Uit genade" draagt al in zich dat Iemand anders het ons geeft. Het is natuurlijk absurd als "en dat niet uit uzelf" op genade zou terugslaan, want de Schrift is een intelligent Boek waar in de regel geen absurde overtolligheden als stijlfiguur ingevoegd zijn, zeker niet op die plek.

[_Anja_ 0]

Ik zou het op prijs stellen als je mijn post serieus neemt en goed leest.

Ik vraag aan jou wat jij verstaat onder de zonde tegen de Heilige Geest, van Anja heb ik er niets over gelezen. Ik ga het niet over het Grieks hebben, ik heb voldoende uitgelegd over de begrippen in onze taal en in het Frans en in het Duits.

Ga jij nou eerst maar eens gewoon zelf lezen wat andere mensen schrijven.

[Hendrik-NG 220]

Ik zou het op prijs stellen als je mijn post serieus neemt en goed leest.

Ik vraag aan jou wat jij verstaat onder de zonde tegen de Heilige Geest, van Anja heb ik er niets over gelezen. Ik ga het niet over het Grieks hebben, ik heb voldoende uitgelegd over de begrippen in onze taal en in het Frans en in het Duits.

Anja schreef je:

De zonde tegen de Heilige Geest (wat door Jezus maar in 1 geval is gezegd, namelijk in de context waarin Hij op aarde was en er door mensen die de Schrift kenden, gezegd werd dat Zijn Wonderen door Satan zouden zijn bewerkstelligd)...

Lijkt me helder. Ze verwees naar Mat 12.

Daar staat trouwens: (31) Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden; maar de lastering (βλασφημία - blasfemia) tegen de Geest zal de mensen niet vergeven worden.

Als je de context van die teksten leest (waarin omstanders het werk van de Geest aan Satan toeschreven), dan lijkt me dat de uitleg van Anja daar prima bij past...

Wat betreft je kennelijke onwil om nader te bekijken wat er nu precies in de oorspronkelijke tekst staat: ik kan dat alleen maar "opzettelijke dommigheid" noemen... Als het gesprek moet eindigen in een "daar wil ik het gewoon niet over hebben", dan verdien je het ook niet om serieus genomen te worden...

Ik doe dat intussen toch, en dat is ook dommigheid...

[Kwispel 1]

NB Anja: ook het Griekse woord πίστις (geloof) is vrouwelijk. De vraag is nu waar dat onzijdige aanwijzende voornaamwoord τοῦτο (want dat is wel degelijk onzijdig, daar heb je gelijk in) nu precies naar verwijst... Als ik de tijd heb ga ik dat eens uitpluizen!!

Dat is interessant, dat wist ik niet. Feit is dat er staat "uit genade bent u behouden". "Uit genade" draagt al in zich dat Iemand anders het ons geeft. Het is natuurlijk absurd als "en dat niet uit uzelf" op genade zou terugslaan, want de Schrift is een intelligent Boek waar in de regel geen absurde overtolligheden als stijlfiguur ingevoegd zijn, zeker niet op die plek.

Dat is precies wat ik probeer te zeggen. Dat het gaat om de verleende genade die God geeft.

En daarom is het raar dat jij beweert dat het om 'geloof' gaat wat gegeven wordt.

Dus neem ik de tekst uit Titus als referentiekader.

[ineke-kitty 56]

Hoe dan ook, ongeloof wordt sowieso gerekend tot ongerechtigheid.

Het oordeel komt over ongeloof, en geloof wordt gerekend tot gerechtigheid.

De algemene omschrijving van het woord "geloof" geldt gedurende alle bedelingen, en men behoort een keuze te maken [ geloof of ongeloof] tijdens dit aardse leven, en als men het Evangelie hoort, zal men het moeten aanvaarden. Wijst men het bewust af, dan maakt men ook een keuze. Zo'n keuze is definitief en heeft gevolgen voor de eeuwigheid.

Gods liefde wordt gedemonstreerd aan en toegepast op gelovigen, maar Gods rechtvaardigheid zal ook gedemonstreerd worden aan en toegepast worden op degenen die Hem hebben verworpen.

Er is dus maar EEN zonde waardoor de mens voor eeuwig verloren gaat, en dat is die van ongeloof.

Indien iemand gesproken heeft tegen de Heilige Geest, het zal hem niet vergeven worden.

"Tegenspreken" doet men uit ongeloof. Als iemand gesproken of gezondigd zal hebben tegen de Heilige Geest, dan is dit gelijk aan ongeloof.

"Ongeloof" is de afwijzing van het eeuwige leven.

Wie ongelovig is, krijgt geen leven.

Johannes 3:26 zegt dan ook: Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, [ = ongelovig], die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.

[TTC 1.560]

Wie ongelovig is, krijgt geen leven.

En wat doet iemand die wel leven gekregen heeft?

[ineke-kitty 56]

Iemand die wel het eeuwige leven heeft verkregen, mag leven uit Zijn Genade, en hoeft helemaal niets te "doen" dan dat te geloven.

Een gelovige wordt geacht zich te laten leiden door de Heilige Geest, die in hem woont, Zijn "werk" IN ons te laten doen.

En voor zover wij voor "goede werken" beloond zullen worden, zijn dat werken die voortkwamen uit onze nieuwe natuur, uit de inwonende Geest, uit het werk van Christus in/door ons. Dat zijn werken die wij gedaan hebben uit geloof. En daarvoor worden wij beloond.