Een heldere boodschap van de paus aan de Christenen

[Chaim 157]

Alleen durven zij hardop hun frustratie over misbruik van goedertierenheid te uiten? Iedereen kan dat uiten -- dat vergt geen lef. En het wordt het meest geuit om een gebrek aan empathisch handelen te verbloemen en te rechtvaardigen. Ik spreek overigens uit ervaring.

Ik weet dat er veel Christenen zijn die goede dingen doen -- m´n laatste opmerking was voornamelijk een lichte noot.

De grootste gelukszoekers zuigen de wereld leeg. Overal waar we vechten voor ouderen, vluchtelingen, slachtoffers van oneerlijke verdeling & andere groepen, hebben we te maken met het gegeven dat het geld langzaamaan is verdwenen in de zakken van een zeer klein aantal gelukszoekers -- voornamelijk de multinationals. Ik hoorde eens een klein verhaaltje: Schoonheid & Lelijkheid ontmoetten elkaar aan de oever van een rivier. Nadat ze hadden gebaad, kwam Lelijkheid het eerst uit het water en hulde zich in het gewaad van Schoonheid. Toen Schoonheid uit het water kwam kon ze haar gewaad niet meer vinden & voelde zich gedwongen zich te hullen in het gewaad van Lelijkheid. Zo gaan ze nu gekleed.

De illigale is niet het werkelijke probleem. Er is zo ontzettend gigantisch veel geld, maar het is grotendeels in handen van een zeer klein groepje; helemaal volgens de wet, helemaal legaal.

[MysticNetherlands 298]

Alleen durven zij hardop hun frustratie over misbruik van goedertierenheid te uiten? Iedereen kan dat uiten -- dat vergt geen lef.

Hm... Oke. Nou. En toen?

En het wordt het meest geuit om een gebrek aan empathisch handelen te verbloemen en te rechtvaardigen.

Spreek voor jezelf. Je beschuldigende vingertje is niet aan mij besteed.

[MysticNetherlands 298]

Verder eens met de rest van je relaas.

[Robert Frans 1.653]

Die iemand snapt dan niets van drugsverslaving.

Misschien. Vond het wel een mooi verhaal. Want ook verslaafden moeten zo af en toe toch eens eten halen. Het verhaal vind je trouwens hier. Waarbij het verhaal ook aangeeft dat het geven van eten eigenlijk ook net zo mooi en vaak ook effectiever is. Zelf heb ik ook een aantal keer gewoon eten gehaald voor een dakloze, maar soms ook gewoon een euro of zo.

Het gaat er denk ik meer om dat je ze allereerst als mensen ziet, als gelijkwaardigen, en niet enkel als daklozen of als verslaafden.

Hoe kom je erbij dat dit allemaal eenvoudig is?? Enig idee wat voor logistiek, geld, tijd, educatie, woonvoorraad, overhead, administratie etc etc hier allemaal bij komt kijken?

Het is een investering inderdaad. Maar het kan zich dus wel terugverdienen. Ik heb het verhaal hier teruggevonden. In Nederland is het dus ook geprobeerd, maar door bezuinigingen werd het niet net zo'n succes als in Amerika.

Je moet namelijk wel durven investeren in kwetsbare mensen en erop vertrouwen dat veel van deze mensen ook gewoon een normaal leven willen leiden. Want de meeste mensen willen dat namelijk ook gewoon.

We hebben ook ontieglijk veel geïnvesteerd in het bezweren van de crisis, in het opnemen van zoveel mogelijk vluchtelingen, in het organiseren van grote, betekenisvolle evenementen, noem maar op. Vroeger legden we zelfs hele zeeën het zwijgen op, zeker na 1953, en na de zware crisisjaren en de oorlog bouwden we vanuit het niets een nieuwe samenleving op en herstelden we alles wat verwoest was.

Als we iets echt belangrijk vinden, dan hebben we dus wel degelijk de wil en de tijd om het te regelen. En dit lijkt mij voldoende belangrijk. Als blijkt dat een goede, waardige oplossing voor daklozen wel degelijk vruchten oplevert, óók financiëel, waarom zouden we het dan niet doen?

Noorwegen is dan ook een land met n extreem laag criminaliteitsgehalte. Iemand die wat flessen wijn steelt lijkt me makkelijker te rehabiliteren dan een serieverkrachter die ook maar aan t moorden is gaan slaan.

Als dat waar is, dan lijkt het mij geweldig om te leren hoe Noorwegen dat dan voor elkaar heeft gekregen. Ongetwijfeld zal zij ook haar moordenaars en verkrachters hebben; ieder land heeft die. Maar als zij tóch veel lagere criminaliteitscijfers heeft én een veel beter werkend gevangenissysteem, dan leer ik liever van háár wat betreft politie en justitie als bijvoorbeeld van Amerika.

Wat ik eens had begrepen, is dat je in een gevangenis de mad, de sad en de bad hebt. De mad zijn degenen die door ernstige psychiatrische problemen hun misdaad hebben gepleegd. De sad zijn degenen die uit wanhoop hebben gehandeld, vaak opgroeiend in een slecht, kansarm milieu. En de bad zijn de echte boeven, de gewetenloze criminelen, die niet zelden in de gevangenis hun criminele activiteiten gewoon voortzetten.

De bad kun je niet altijd meer bereiken, zeker als ze geen berouw hebben na uit hun criminele omgeving te zijn weggerukt (soms wil dat nog weleens helpen). Zij vormen echter vaak de minderheid. De mad en de sad kun je echter vaak wél bereiken en zij hebben vaak wél (uiteindelijk) berouw over wat zij gedaan hebben.

Geen idee Geen cijfers over. Als we t niet over vluchtelingen zouden hebben maar over bijv de 1e en 2e generatie Marokkanen in NL zou ik met stelligheid kunnen zeggen dat t overgrote gedeelte misbruik maakt van t systeem. Prima dat dat bij t kruis dragen hoort (en dat meen ik), en dat betekent dus ook dat we niet stoppen met t aanbieden van werkgelegenheid, uitkeringen, woonruimte etc etc voor allochtonen, immigranten en vluchtelingen, maar wat mij betreft wel bij overtreding (indien legaal mogelijk) onmiddelijk uitzetting.

Dat lijkt mij ook logisch, hoewel dan wel bij ernstigere overtredingen. Maar als je investeert in deze mensen en vanaf de dag van aankomst ze onze taal, cultuur en normen en waarden leert, dan zullen ze denk ik ook veel minder snel ontsporen. Want ze worden gezien, ze zijn aan het werk en hangen niet enkel rond op straat, ze worden gewaardeerd en ze komen juist veel meer in contact met "gewone" mensen die leven naar onze cultuur en die eventuele radicale fratsen gemakkelijker de kop in kunnen drukken.

[Willempie 1.410]

Ik heb me laten vertellen dat er slechts ongeveer één miljard euro benodigd is om alle mensen op deze planeet van stromend water te voorzien. Ik weet niet zeker of dit klopt maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Indien het wel klopt zou een enkele multimiljardair een ongelooflijke verandering ten goede teweeg kunnen brengen zonder dat het hem een noemenswaardig offer kost. Ik heb gelezen over een multimiljardair die door de aandelencrisis het grootste deel van zijn vermogen had verloren. Hij had uiteindelijk nog maar 1,9 miljard over. Toen heeft hij maar zelfmoord gepleegd.

[Bonjour 80]

Je zult er niet aan ontkomen om zeewater drinkbaar te maken:

A January 17, 2008, article in the Wall Street Journal stated, "In November, Connecticut-based Poseidon Resources Corp. won a key regulatory approval to build the $300 million water-desalination plant in Carlsbad, north of San Diego. The facility would produce 50,000,000 US gallons (190,000,000 l; 42,000,000 imp gal) of drinking water per day, enough to supply about 100,000 homes ...

De waterprijs die hierbij hoort is ongeveer een halve tot een hele Euro. Dezelfde prijs komt er ongeveer ook bij als je water ook nog eens 1000 km moet vervoeren. 100 meter omhoog kost evenveel als 100 km vervoer.

Voor veel mensen zal de waterprijs te hoog zijn. Dus moet er ieder jaar geld bij.

De prijs van ontzilting wordt wel steeds minder.

Maar er zal meer nodig zijn dan 1 miljard euro.

[Thorgrem 430]

Daarnaast hebben waterputten ook niet het eeuwige leven. Er zullen dus zo nu en dan nieuwe geslagen moeten worden. Tevens is onderhoud ook een itempje. Alle goede bedoelingen ten spijt, veelal lopen de grote projecten uit op financiële drama's niet zelden door de cultuurverschillen. Mensen/volkeren zijn primair zelf verantwoordelijk voor de levensbehoeften die ze hebben. Daarbij moeten rationele keuzes gemaakt worden.

En heel hard, maar de natuur heeft prima meganismen voor de problemen waar we al eeuwen en eeuwen mee worstelen en waar we vooral de laatste decennia bij trachten in te grijpen.

Voor wat betreft oorlog; de paus heeft een punt. Maar ook hier vallen nog gigantische slagen te maken om effectief te zijn.