welke bijbelvertaling komt dicht bij de grondtekst?

[sintpetersplein 0]

Welke Nederlandse bijbelvertaling komt het dichtbij de grondtekst of welke is het zelfde als de grondtekst ik bedoel een online bijbel van dit moment. Ik wil geen meningen horen alleen feiten van hier zijn wel het mee eens bedankt voor de hulp

[dingo 166]

De algemene opinie is dat de Naardense bijbel het dichtst bij de grondtekst blijft (en daardoor niet al te soepel weg leest).

[Hendrik-NG 220]

Welke Nederlandse bijbelvertaling komt het dichtbij de grondtekst of welke is het zelfde als de grondtekst ik bedoel een online bijbel van dit moment. Ik wil geen meningen horen alleen feiten van hier zijn wel het mee eens bedankt voor de hulp

Ik kan je alleen een mening geven. Feit is dat alleen de grondtekst zelf de grondtekst het meest nabij volgt (en dat bedoel ik niet flauw! - En ook dan nog moet je ook de vraag stellen welke grondtekst je precies wil volgen).

In het algemeen accepteert men de Masoretische Tekst als grondtekst voor het lezen van de Tenach (het OT); en zelf vind ik er veel voor te zeggen om voor wat betreft het NT de tekst van Nestlé-Aland/UBS (met dank ook aan Bruce Metzger c.s. en al hun voorgangers) te gebruiken. Metzger legt in ieder geval in zijn "Textual Commentary on the Greek New Testament" uitgebreid uit hoe men tot de keuzes kwam bij het bepalen van de tekst. Anderen houden het echter bij de zogenoemde Textus Receptus.

Maar eigenlijk (maar dat is mijn mening) maakt het volgen van de ene of de andere tekstvariant niet zo heel veel uit: voor wat betreft het evangelie van Mattheus heb ik beiden (TR en NA) eens naast elkaar gelegd en de verschillen zijn m.i. niet heel erg "geloofsschokkend".

Dan de vertaling: als je wil dat die "de grondtekst" volgt in alle "eigenaardigheden" van het Hebreeuws en Grieks, dan zou je inderdaad kunnen denken aan de Naardense vertaling. Of de Statenvertaling (of HSV?). Albert Koster heeft de Tenach vertaald, en volgde daarbij een vergelijkbare methode om de "Tale Kanaäns" wat te laten doorklinken in het Nederlands. Maar het blijven vertalingen en eigenlijk zou je de grondtekst er gewoon naast moeten lezen... (Maar ik zal je eerlijk bekennen dat ook ik dat helaas niet kan... In ieder geval nog niet in die mate als ik zou willen...)

Zelf was ik bij het lezen van Mattheus vanuit het Grieks, naast de vertalingen NBV, NBG51, HSV en KBG95 erg gecharmeerd van die laatste (de KBG95, de nieuwste Willibrordvertaling)...

Voor wat het waard is...

NB: ik denk dat het gewoon goed is om verschillende ("algemeen geaccepteerde", maar in ieder geval, als je er lid van bent, binnen je kerkgenootschap geaccepteerde) vertalingen naast elkaar te gebruiken, en niet een heel concept op te gaan hangen aan één enkel vers uit één enkele vertaling... En te bedenken dat ook de "vertaalmening" van al onze voorgangers zijn betekenis heeft bij het spreken over en vanuit de Schrift... Ook weer: een mening; zo kijk ik in ieder geval tegen de kwestie aan.

[JoostG 27]

De algemene opinie is dat de Naardense bijbel het dichtst bij de grondtekst blijft (en daardoor niet al te soepel weg leest).

Daarentegen is deze vertaling wel heel erg mooi!

Poetisch, imho.

[student 45]

De algemene opinie is dat de Naardense bijbel het dichtst bij de grondtekst blijft (en daardoor niet al te soepel weg leest).

Ik ken de Naardens Bijbel niet goed, maar wat ik er van gezien heb, vond ik niet echt dicht bij de grondtekst staan.

Ik denk dat de HSV en de NBG het dichtst bij de grondtekst staan, hoewel ook niet altijd. De NBV staat er juist verder vanaf, omdat van de tekst meer literatuur is gemaakt. Voo de Bijbel in Gewone Taal juist minder.

[Michiel 14]

De algemene opinie is dat de Naardense bijbel het dichtst bij de grondtekst blijft (en daardoor niet al te soepel weg leest).

Ik ken de Naardens Bijbel niet goed, maar wat ik er van gezien heb, vond ik niet echt dicht bij de grondtekst staan.

Waar leidt je dat uit af?

[Lid- Kerk Van God 0]

Ik gebruik de Naardense Bijbel, NBG, de nieuwe King James Bible en heel af en toe de Statenvertaling. Van al deze Bijbels gebruik ik het liefst de Naardense. Het schijnt dat de Naardense het dichtst bij de grondtekst blijft (dat is in ieder geval wat ik op het internet heb gelezen). De Naardense Bijbel kan je goed vergelijken met de nieuwe King James Bible vind ik.

[ZENODotus 142]

Ik volg de redenatie van Hendrik grotendeels...

Eerst en vooral is er niet zoiets als "De grondtekst" er zijn verschillende grondteksten die allemaal een beetje verschillen, van het NT is dit niet altijd zo extreem, maar van het OT kan dat echt extreme varianten zijn, zoals van Jeremia bestaan er korte en lange versies b.v., je hebt de masoretische pentateuch en de samaritaanse pentateuch, etc... etc... etc...

Het gemakkelijkste is nog zelf de brontalen te leren en dan soms naar het klassiek Hebreeuws of Grieks te gaan... Er werd wel eens gezegd dat door de strong's concordantie het niet meer nodig zou zijn om de klassieke talen te kennen, maar daar ben ik het grondig mee oneens, zo kan in het klassiek Grieks (en wat ik gelezen heb over Klassiek Hebreeuws is dat ook zo) een bepaald woord een andere betekenis hebben naar de naamval die erna wordt gebruikt, dat kun je niet afleiden uit een concordantie, dat kan je enkel onderscheiden wanneer je de betekenissen en de verschillende naamvallen kent.

Verder geloof ik ook niet dat je zo extreem paranoïde moet zijn om te denken dat je met een moderne vertaling zult bedrogen worden... het blijven uiteindelijk wel altijd wetenschappers die de talen kennen die de vertaling doen, en ja, soms moet je keuzes maken, maar dat is nu eenmaal vertalen. (Ik heb het hier over de normale vertalingen en niet over vertalingen zoals "Het boek" of "The message", dat zijn in feite geen vertalingen, al kun je ook uit die werken veel leren)

Ikzelf gebruik de Statenvertaling, de hSV, de Petrus Canisius, de willibrord, de NBG'51 en de NBV, en enkele Griekse bronnen.

[student 45]

De algemene opinie is dat de Naardense bijbel het dichtst bij de grondtekst blijft (en daardoor niet al te soepel weg leest).

Ik ken de Naardens Bijbel niet goed, maar wat ik er van gezien heb, vond ik niet echt dicht bij de grondtekst staan.

Waar leidt je dat uit af?

Ik baseer mijn mening maar op een paar verzen, dus ik kan het fout hebben, maar ik geloof niet dat 'Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland' de beste vertaling van Genesis 1:1 is, als er letterlijk staat: 'in begin schiep God de hemelen en de aarde'.

[Michiel 14]

Ik ken de Naardens Bijbel niet goed, maar wat ik er van gezien heb, vond ik niet echt dicht bij de grondtekst staan.

Waar leidt je dat uit af?

Ik baseer mijn mening maar op een paar verzen, dus ik kan het fout hebben, maar ik geloof niet dat 'Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland' de beste vertaling van Genesis 1:1 is, als er letterlijk staat: 'in begin schiep God de hemelen en de aarde'.

Het is geen woord voor woord vertaling natuurlijk. Maar waar haal jij de letterlijke tekst vandaan?

[student 45]

Waar leidt je dat uit af?

Ik baseer mijn mening maar op een paar verzen, dus ik kan het fout hebben, maar ik geloof niet dat 'Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland' de beste vertaling van Genesis 1:1 is, als er letterlijk staat: 'in begin schiep God de hemelen en de aarde'.

Het is geen woord voor woord vertaling natuurlijk. Maar waar haal jij de letterlijke tekst vandaan?

Hoe bedoel je die laatste vraag?

[Michiel 14]

Ik baseer mijn mening maar op een paar verzen, dus ik kan het fout hebben, maar ik geloof niet dat 'Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland' de beste vertaling van Genesis 1:1 is, als er letterlijk staat: 'in begin schiep God de hemelen en de aarde'.

Het is geen woord voor woord vertaling natuurlijk. Maar waar haal jij de letterlijke tekst vandaan?

Hoe bedoel je die laatste vraag?

Waar haal jij de vertaling van de letterlijke tekst vandaan?

[student 45]

Het is geen woord voor woord vertaling natuurlijk. Maar waar haal jij de letterlijke tekst vandaan?

Hoe bedoel je die laatste vraag?

Waar haal jij de vertaling van de letterlijke tekst vandaan?

Mijn Hebreeuwskennis.

[Michiel 14]

Ik weet niet of wat jij schrijft nu een woord voor woord vertaling is van Genesis 1 of dat daar teruggevallen wordt op wat we kennen uit de SV. Mijn kennis van het Hebreeuws is niet afdoende om te bepalen wie of wat nu een woord-voor-woord vertaling hanteert. Wat ik weet is dat de Naardense dat het meest benaderd, maar daar ook vrijheid heeft genomen.

[Sweep 0]

Ik weet niet of wat jij schrijft nu een woord voor woord vertaling is van Genesis 1 of dat daar teruggevallen wordt op wat we kennen uit de SV. Mijn kennis van het Hebreeuws is niet afdoende om te bepalen wie of wat nu een woord-voor-woord vertaling hanteert. Wat ik weet is dat de Naardense dat het meest benaderd, maar daar ook vrijheid heeft genomen.

Een leuk thema! Staat er "letterlijk" in Genesis 1:1 "in begin schiep God de hemelen en de aarde", of benadert "Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland" de grondtekst "letterlijker"?

Het leuke vind ik: hoe meer je je erin verdiept, hoe lastiger je die vraag kunt beantwoorden. Of eigenlijk: hoe meer je gaat zien wat een lastige vraag het eigenlijk is, omdat er twijfelachtige vóóronderstellingen in zitten. Onder andere de vóóronderstelling, dat er überhaupt zoiets bestaat als een "letterlijke" vertaling.

Wat er letterlijk stáát, is een zin van 28 letters, בר×שית ×‘×¨× ××œ×”×™× ×ת ×”×©×ž×™× ×•×ת ×”×רץ. Alleen al de eerste letter daarvan, de Bet (ב), is een verhaal. Aan het begin van het woord בר×שית vormt deze letter "Bet" een voorzetsel dat je (onder andere) zou kunnen vertalen als "in", of "binnen", of als "tussen". Maar het wóórd "Bet" betekent "huis" en dat is (ondermeer volgens John Walton:

) precies waar Genesis 1 over gaat: God maakt zich een huis om daarin te wonen (vergelijk Jesaja 45:18b "niet voor een woest-en-ledig heeft Hij [de aarde] geschapen, om er te zetelen heeft hij haar gevormd").

Wij 21e-eeuwse Hollanders vinden het misschien een merkwaardige vraag, waarom de Torah begint met de tweede letter van het Aleph-Bet, en niet met de eerste (de Aleph, ×). De vraag wordt wellicht al iets beter te begrijpen wanneer je weet dat de letters in het Hebreeuws tevens cijfers zijn, "×" is 1, "ב" is 2 en zo verder. Dus waarom begint de Torah niet met een ×? Over die vraag is in de loop der tijd veel geschreven en de rabbi's geven er prachtige verklaringen voor. (Om je een idee te geven: Google "why does the torah start with a bet").

Mogelijk is het om die reden voor Oussoren (van de Naardense vertaling) belangrijk geweest om het eerste woord van zijn bijbelvertaling óók met een B/ב te laten beginnen.

En in die zin is Oussorens Naardense vertaling "Bij begin ..." dan véél "letterlijker" dan "In begin ...". Een beetje gek staat het wel en dat vind ik nou juist het mooie van de Naardense vertaling (in dit geval: de herziene). Door die "gekke" woorden bewerkstelligt Oussoren dat je je gaat afvragen, waarom er zo vertaald is. Je krijgt vaak het idee dat er iets met die tekst is, dat de moeite van het uitzoeken waard is. En dat brengt je dan veel dichter bij de grondtekst(en) dan een NBG of Statenvertaling zou kunnen doen (om van de Nieuwe Bijbel Vervalsing maar helemaal te zwijgen).

Echt te vertálen valt het natuurlijk niet, het verband tussen de letter "Bet" en het woord "Huis", of de talrijke andere zijstraten die dit éne zinnetje telt.

Het Bijbels Hebreeuws zit daar barstensvol mee. De tweede letter bijvoorbeeld, Resh (ר). Die vormt reeds in z'n eentje maar ook in combinatie met de daaropvolgende letters ×ש het woord "hoofd" ("rosh").

Dat het woord "begin" is afgeleid van het woord "hoofd", daarin zou je iets kunnen zien over het sóórt begin: een geschieden vanuit het hoofd, vanuit de top, van bovenaf, vanuit Hem die zelf het Hoofd van alle dingen is... en dat (mogelijk) in tegenstelling tot een begin van onderaf, vanuit het niets, vanuit chaos. Dit soort dwarsverbanden zijn volstrekt onvertaalbaar natuurlijk.

Enfin, zo kan je het hele vers letter voor letter en woord voor woord bekijken: waarom "is God gaan scheppen" in plaats van "schiep God"? Waarom "aardland" voor "eretz"? Sommige van die vragen worden in de bijlagen bij de Naardense toegelicht, naar de antwoorden op andere vragen moet je zelf op zoek. Maar zoals gezegd: het is altijd de moeite van het uitzoeken waard. De Naardense vertaling heeft me op die manier echt de ogen geopend voor de schoonheid van de Bijbel.

[student 45]

Ik vraag me af of je zo kunt reageren. De Hebreeuwse letters komen allemaal van voorwerpen of dieren. Het is dus logisch dat het wel íets betekent. Zo betekent alef koe, gimel kameel en daleth deur.

[Seth07 0]

Ik weet niet of wat jij schrijft nu een woord voor woord vertaling is van Genesis 1 of dat daar teruggevallen wordt op wat we kennen uit de SV. Mijn kennis van het Hebreeuws is niet afdoende om te bepalen wie of wat nu een woord-voor-woord vertaling hanteert. Wat ik weet is dat de Naardense dat het meest benaderd, maar daar ook vrijheid heeft genomen.

Een leuk thema! Staat er "letterlijk" in Genesis 1:1 "in begin schiep God de hemelen en de aarde", of benadert "Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland" de grondtekst "letterlijker"?

Het leuke vind ik: hoe meer je je erin verdiept, hoe lastiger je die vraag kunt beantwoorden. Of eigenlijk: hoe meer je gaat zien wat een lastige vraag het eigenlijk is, omdat er twijfelachtige vóóronderstellingen in zitten. Onder andere de vóóronderstelling, dat er überhaupt zoiets bestaat als een "letterlijke" vertaling.

Wat er letterlijk stáát, is een zin van 28 letters, בר×שית ×‘×¨× ××œ×”×™× ×ת ×”×©×ž×™× ×•×ת ×”×רץ. Alleen al de eerste letter daarvan, de Bet (ב), is een verhaal. Aan het begin van het woord בר×שית vormt deze letter "Bet" een voorzetsel dat je (onder andere) zou kunnen vertalen als "in", of "binnen", of als "tussen". Maar het wóórd "Bet" betekent "huis" en dat is (ondermeer volgens John Walton:

) precies waar Genesis 1 over gaat: God maakt zich een huis om daarin te wonen (vergelijk Jesaja 45:18b "niet voor een woest-en-ledig heeft Hij [de aarde] geschapen, om er te zetelen heeft hij haar gevormd").

Wij 21e-eeuwse Hollanders vinden het misschien een merkwaardige vraag, waarom de Torah begint met de tweede letter van het Aleph-Bet, en niet met de eerste (de Aleph, ×). De vraag wordt wellicht al iets beter te begrijpen wanneer je weet dat de letters in het Hebreeuws tevens cijfers zijn, "×" is 1, "ב" is 2 en zo verder. Dus waarom begint de Torah niet met een ×? Over die vraag is in de loop der tijd veel geschreven en de rabbi's geven er prachtige verklaringen voor. (Om je een idee te geven: Google "why does the torah start with a bet").

Mogelijk is het om die reden voor Oussoren (van de Naardense vertaling) belangrijk geweest om het eerste woord van zijn bijbelvertaling óók met een B/ב te laten beginnen.

En in die zin is Oussorens Naardense vertaling "Bij begin ..." dan véél "letterlijker" dan "In begin ...". Een beetje gek staat het wel en dat vind ik nou juist het mooie van de Naardense vertaling (in dit geval: de herziene). Door die "gekke" woorden bewerkstelligt Oussoren dat je je gaat afvragen, waarom er zo vertaald is. Je krijgt vaak het idee dat er iets met die tekst is, dat de moeite van het uitzoeken waard is. En dat brengt je dan veel dichter bij de grondtekst(en) dan een NBG of Statenvertaling zou kunnen doen (om van de Nieuwe Bijbel Vervalsing maar helemaal te zwijgen).

Echt te vertálen valt het natuurlijk niet, het verband tussen de letter "Bet" en het woord "Huis", of de talrijke andere zijstraten die dit éne zinnetje telt.

Het Bijbels Hebreeuws zit daar barstensvol mee. De tweede letter bijvoorbeeld, Resh (ר). Die vormt reeds in z'n eentje maar ook in combinatie met de daaropvolgende letters ×ש het woord "hoofd" ("rosh").

Dat het woord "begin" is afgeleid van het woord "hoofd", daarin zou je iets kunnen zien over het sóórt begin: een geschieden vanuit het hoofd, vanuit de top, van bovenaf, vanuit Hem die zelf het Hoofd van alle dingen is... en dat (mogelijk) in tegenstelling tot een begin van onderaf, vanuit het niets, vanuit chaos. Dit soort dwarsverbanden zijn volstrekt onvertaalbaar natuurlijk.

Enfin, zo kan je het hele vers letter voor letter en woord voor woord bekijken: waarom "is God gaan scheppen" in plaats van "schiep God"? Waarom "aardland" voor "eretz"? Sommige van die vragen worden in de bijlagen bij de Naardense toegelicht, naar de antwoorden op andere vragen moet je zelf op zoek. Maar zoals gezegd: het is altijd de moeite van het uitzoeken waard. De Naardense vertaling heeft me op die manier echt de ogen geopend voor de schoonheid van de Bijbel.

Ik sluit me hier volledig bij aan. Een tijd geleden was ik op dit forum voor het laatst en heb ik hier dingen over geschreven. Over genesis, betekenis naam adam en eva e.d.

viewtopic.php?f=13&t=29888&p=1144543#p1144543

[Michiel 14]

Sweep:

Mooie uiteenzetting. Ik weet niet exact hoe de vertaalkeuzes gedaan zijn voor de Naardense, maar jou uitleg nodigt zeker uit er nog eens dieper in te duiken.

Ik vraag me af of je zo kunt reageren. De Hebreeuwse letters komen allemaal van voorwerpen of dieren. Het is dus logisch dat het wel íets betekent. Zo betekent alef koe, gimel kameel en daleth deur.

Maar de opening met de Bet is opvallend, even afgezien wat het zou betekenen. Hierover heb ik al wel eens eerder een studie gelezen.

[Sweep 0]

Ik vraag me af of je zo kunt reageren.

Het is me niet helemaal duidelijk wat je daarmee bedoelt. Punt is natuurlijk: het Hebreeuws is een heel associatieve taal, maar associaties zijn geen (exacte) wetenschap. Een associatie die jou niets zegt, daar kun je niets mee (maar een ander misschien wel!). Een principe dat (in mijn beleving) eigenlijk voor de hele Bijbel geldt.

En hoewel het om de Geest gaat en niet om de Letter, geloof ik evengoed dat iedere letter in de Torah precies op z'n plaats staat. En dat mensen er in de loop van de geschiedenis een punt van hebben gemaakt dat de Torah met een ב begint en niet met een ×, is een verifieerbaar feit. In die zin, schreef ik (en let op de cursivering), is Oussorens vertaling heel letterlijk; hij is zich daar kennelijk van bewust.

Je ziet zijn respect voor de grondtekst bijvoorbeeld ook aan de manier waarop hij o.a. Klaagliederen en een aantal Psalmen vertaalt. Er zijn er, waarvan elke regel met een opvolgende letter uit het Hebreeuwse alef-beth begint en zo vertaalt hij dan ook, dus de eerste strofe met een A, de volgende met een B en zo verder. Een beetje gewild (vind ik, hier en daar), maar het maakt iets heel letterlijks over de grondtekst duidelijk, dat in veel andere vertalingen wegvalt.

De Hebreeuwse letters komen allemaal van voorwerpen of dieren.

Het Paleo-Hebreeuws is daarmee een pictografische taal. Een interessante vraag wordt dan: is er ook verband tussen de betekenis van de oorspronkelijke pictogrammen en de letters waaruit de woorden (de parent roots) gevormd worden, in hun antieke culturele context?

Het is dus logisch dat het wel íets betekent. Zo betekent alef koe, gimel kameel en daleth deur.

Dat is wel heel dunnetjes geschetst, daar is veel meer over te vertellen!

Alef (×) bijvoorbeeld is een pictogram van de kop van een os (×ָלַף), maar je kunt je voorstellen dat de betekenis van een os enorm veel meer is, in zijn antieke culturele context vergeleken met de context waarin wij het dier het meest tegenkomen: als biefstuk of gehaktbal. De os (stier, koe) was de grootste beschikbare krachtbron voor (vracht)vervoer (zie voor een heel bijzonder vrachtje bijvoorbeeld 1 Samuël 7:11 e.v.), landbouw en (primitieve) industrie, verder leverancier van vlees en van leer (een zeer duurzaam materiaal voor o.a. de tentenbouw), en daarnaast ook nog offerdier. Het rund staat voor kracht, beweging, sterkte, voorspoed. Toen de zonen Israëls eventjes zonder Mozes waren in de woestijn... maakten ze gelijk een gouden exemplaar, om daar omheen te dansen en dat te aanbidden (zie Exodus 32).

Iets van de betekenisrijkdom van × vind je terug in primary roots die een × bevatten. Combineer × bijvoorbeeld eens met Beth (ב), waarvan je de vroege pictogrammen kunt zien als "plattegrond" van een tent (in antieke culturele context: huis, familie, binnen, beschutting, ruimte). Je krijgt dan ×ב, "av" of "ab", Hebreeuws voor "vader". Een woord dat je ook weer in z'n culturele context moet begrijpen: de vader is de kracht, de sterkte, de vóórtbrenger en stamoudste van het huis, de clan, de familie. ×ב kan trouwens ook "een groene (ontspruitende) plant" of "vrucht" betekenen (Strongs 3, Job 8:12, Hooglied 6:11). De associatie? De vrucht bevat zaad voor een nieuwe generatie, ook een (ontspruitende) plant is het begin en dus de "vader" van een nieuwe generatie.

Ik wil maar zeggen: er zit heel, heel veel méér betekenis in het Torah-Hebreeuws dan je er met een vertaling uit kunt halen. Iedereen die het wil proberen zou ik aanraden om Hebreeuws te leren. Maar als je daar niet aan toe komt, is de Naardense vertaling een goede en zinvolle investering.

[bremsel 0]

Simpel antwoord: de Statenvertaling die met en zonder kanttekeningen wordt uitgegeven door de Gereformeerde Bijbelstichting (dus niet de Jongbloed-editie) en de eenmans-vertaling van Pieter Oussoren, de Naardense Bijbel. De Statenvertaling (+ de engelse King James Version) gaan uit van de authentieke Masoretische text van Ben Chayyim (ook wel de Daniel Bomberg editie genoemd), die op 9 schriftplaatsen licht verschilt van de Masoretische text van Ben Asher (Rudolf Kittel's Biblia Hebraica), waar alle hedendaagse vertalingen, inclusief de Naardense Bijbel van uit gaan. Dan heb je nog de grootste verschillen, namelijk in het Nieuwe Testament; daar waar de Statenvertaling en de King James Version uitgaan van de samengestelde Textus Receptus uit Antiochie, gaan alle moderne vertalingen uit van de samengestelde kritische tekst uit Alexandrie. Als herboren, enthousiast en innerlijk verwarmd/vreugdevol kind van God, die graag in de liefde van Christus wandelt en overtuigd is dat Jezus de 'eniggeboren' Zoon van God is en Hij alleen de ware weg naar Leven in vrede en liefde is voor jezelf EN je medemens en daarin volharden al dan niet in stilte, met de bijbel als authoriteit, ben ik 'verliefd' geworden op de (Authorized) King James Version van de bijbel, omdat het in mijn ogen leest zoals een bijbel behoort te lezen , ook juist met de 'thee' en 'thou's', alsook met de 'you' and 'ye's'. Ondanks dat ik geen 'KJV-only' persoon ben, lees ik het allerliefst in de King James bible en vertrouw ik volledig op Gods leiding tijdens het lezen en heb ik voor mezelf het debat Textus Receptus vs kritische text langzamerhand opzij gelegd en bij mezelf gedacht: wat lees ik als gelovige CHRISTen het liefst? Hierbij heb ik mijn vertrouwen (o.a in bidden tot God) toegelegd op de Textus Receptus van de King James bible. Het heeft me direct verlost van het overdreven vergelijken tussen verschillende vertalingen die allemaal op dezelfde grondteksten gebasseerd zijn

[tucker 28]

Op zich wel een boeiende uiteenzetting bremsel. Grotendeels komt het overeen met wat ik van de diverse vertalingen vind, al lees ik dan (excuse my French) liever de NBV. Maar dat even los van de discussie welke versie het dichtst bij de grondtekst staat, want daar heb ik geen flauw benul van.

Tip: interpunctie en witregels maken teksten fijner om te lezen.

[henkjan37 0]

@ bremsel

maar datvis gewoon een persoonlijke voorkeur dus...staat los van argumenten;)

ik zou zeggen: de Vulgata: want dat zegt de RK

[Hendrik-NG 220]

@ bremsel

maar dat is gewoon een persoonlijke voorkeur dus...staat los van argumenten;)

ik zou zeggen: de Vulgata: want dat zegt de RK

Ik zou zeggen: de Vulgata is dan de grondtekst (geworden)...

Zoals de Statenvertaling dat is geworden voor sommige Protestanten...

Op zich niets op tegen. Als "gezag" het doorslaggevende argument is. Maar dan kan je m.i. niet zeggen dat een vertaling "het dichtst bij de grondtekst" staat. Want dat houdt kritiek in op de vertalers/verspreider van de tekst: alsof er een andere vertaling zou kunnen bestaan die nog dichter bij de grondtekst staat - "maar waarom is er dan niet zo vertaald??!"

[Olorin 155]

Textus Receptus schijnt niet het beste handschrift te zijn wat momenteel ter beschikking is. Wat dat betreft gaat mijn voorkeur uit naar NBV en WV95, ipv vertalingen vanuit dat handschrift.

Overigens, wat 'dicht bij de grondtekst' is, hangt ook af van de definitie. Een 'woord voor woord' vertaling staat er enerzijds dicht bij, maar anderzijds als de betekenis verdwijnt vind ik het niet echt 'dicht bij'. Taal is meer dan alleen vertalen van woorden, door iets té letterlijk te vertalen kan juist de betekenis verloren gaan.

[Olorin 155]

Zoals de Statenvertaling dat is geworden voor sommige Protestanten...

Ware het niet dat de huidige Vulgaat ook niet één op één dezelfde vertaling is als die van eeuwen geleden. Ook van de Vulgaat bestaan er nieuwere en oudere versies (De laatste is uit de 20e eeuw). Wat dat betreft is het meer een herziene Statenvertaling.