Opnieuw dopen?

[eichwald 0]

Beste medevisjes,

als kind ben ik gedoopt in de katholieke kerk en heb ik de weg bewandeld van alle kinderen in onze kleine, katholieke stad in Zuid-Duitsland, niet omdat ik bijzonder gelovig was (ik snapte er eerlijk gezegd niet heel veel van en vond vooral de aandacht leuk die ik kreeg als misdienaar). Mijn ouders gingen scheiden toen ik 13 was en mijn moeder en ik mochten niet meer in de kerk komen van de pastoor omdat mijn moeder tegen Gods wet had gehandeld en haar alcoholistische, gewelddadige echtgenoot na 30 jaar huwelijk niet meer kon verdragen. Over Gods begrip, liefde en vergevingsgezindheid werd er niet gerept.

Dus viel mijn moeder van haar geloof en ik natuurlijk mee. Ondanks dat ik meerdere keren heb geprobeerd, toegang te krijgen tot het geloof, was ik er niet klaar voor, ik kon het niet echt aanvaarden. Het bleef uiterlijk vertoon en al snel ging ik na een paar keer niet meer naar de kerk.

Mijn moeder is dit jaar in maart overleden en in de grote droefheid die daarop volgde hoorde ik Gods stem eindelijk voor het eerst. Zoals het volk Israel altijd pas tot God kwam als zij in de penarie zaten moest ik eerst op het suicidale af ongelukkig worden voordat ik in staat was om Hem te herkennen. Sinds toen ben ik veel bezig met mijn geloof, ik lees dagelijks de bijbel, bid veel en ga naar de kerk, zowel naar de dienst (protestants, dat dan weer wel) als naar bijbelstudie en verdiepende gesprekken. Sinds een paar dagen snuffel ik ook hier op het forum rond.

Nu mijn vraag. In feite ben ik natuurlijk al gedoopt, maar dat is gedaan zonder mijn toestemming of begrip toen ik nog een kleine baby was. Mijn gevoel gaat ernaar uit om mezelf opnieuw te laten dopen, deze keer om mezelf als volwassen man vrijwillig en volledig aan God te geven. Maar ik weet helemaal niet of dit tot de opties behoort en wat hier normaal gesproken de procedure voor is. Mijn dominee heeft aangegeven dat ik eens zou kunnen kijken naar een gespreksgroep voor jonge christenen om tot een persoonlijk belijdenis te komen maar het is me niet duidelijk of dat gelijk staat aan de doop of vervangend is hiervoor. Zouden jullie me hier meer over kunnen vertellen en mij misschien kunnen afviseren, aub?

Eichwald

[Maria K. 51]

Eenmaal gedoopt, altijd gedoopt is de leer van de meeste kerken.

Het in het openbaar belijden van je geloof doe je later en zo ook officieel.

Of als je klein kind af bent, en geacht wordt bewust te kunnen denken, in de RK Kerk of met je geloofsbelijdenis op (jong) volwassen leeftijd in de meeste protestante kerken.

Toch zijn er enkele uitzonderingen, zwaar gereformeerd en baptist-achtige gemeenschappen wensen soms een herdoop.

De eerste omdat ze alleen de protestante (vlg. hun leer) doop erkennen en de tweede omdat ze alleen een volwassen doop erkennen.

Misschien is het goed eerst je af te vragen of je bewust bij een bepaalde geloofsgemeenschap wil horen.

Zo ja, bij welke.

Dan kun je je aansluiten en vragen wat zij vinden en waarom.

Stel jezelf de vraag, hoe het komt dat je in een bepaalde gemeenschap terecht bent gekomen.

Heb je wezenlijk voorkeur voor het protestantisme boven de RK leer?

Of is het toeval dat je gewoon ergens bij gelovigen terecht kwam en je je daar goed bij voelde?

Ik denk, dat je eerst moet weten waarom je kiest voor een bepaalde leer.

Ken je de wezenlijke verschillen, of liggen die alleen maar aan de oppervlakte?

Wat is het wat je gelooft van die leer?

Je geloof moet zich verdiepen en een zeker weten zijn, dat het het geloof is dat je (in jouw geval) uit de penarie heeft geholpen.

Veel mensen worden nl. sterker op het moment dat ze geleerd hebben te erkennen dat ze zwak zijn en zich overgeven.

Dat is ook vaak het moment waarop je ontvankelijker wordt voor alles wat "goed voelt".

Vanaf dat moment kan het nl. alleen nog beter gaan en is er weer een groei van je levens-wil en hoop voor de toekomst en levensvreugde.

Dat zit in elk gezond mens, ook bij ongelovigen.

[Olorin 155]

Zouden jullie me hier meer over kunnen vertellen en mij misschien kunnen afviseren, aub?

Ik weet niet naar welke kerk je gaat, maar ik vermoed een gereformeerde kerk? Maria K. zegt het eigenlijk ook al: Volgens de gereformeerde kerk ben je al gedoopt en je kunt maar één keer gedoopt zijn. Het is niet de bedoeling nog een keer te dopen. Of jij er zelf voor koos of je ouders dat gedaan hebben, dat maakt niet uit. Je bent op het geloof van je ouders en de gemeenschap gedoopt. Dat je zelf de keuze wilt maken begrijpt men ook. Maar daar is het belijdenis doen voor bedoelt.

Er zijn bepaalde stromingen waarbinnen het wel de bedoeling is (of kan zijn) dat je opnieuw gedoopt wordt, omdat je doop als kind er niet geldig is (bijv. baptisten, pinksterbeweging, doopsgezinden, etc.)

Mijn advies is: Als het in je kerk (en dat denk ik) niet de bedoeling is opnieuw te dopen: niet doen. Je zou dan ingaan tegen een heel essentieel stuk van hun geloof als kerk. Als het daarentegen zo enorm belangrijk voor je is dat je gedoopt wordt op basis van je eigen keuze, dan zou ik je eerder adviseren om na te denken of je wel bij de juiste kerk zit en niet beter eentje kunt zoeken waar men dat ook gelooft.

Overigens spijtig om te lezen hoe dat vroeger met jullie en die pastoor gegaan is. Daar is een hoop beschadigd heb ik de indruk.

[kriss 0]

Ik ga je geen gericht advies geven, maar kan je wel mijn persoonlijke mening geven; ik denk dat het volgen van Jezus en je relatie met God een heel persoonlijke keuze is en dat dit ook geldt voor dopen. Als jij vind, of er een goed gevoel bij hebt om je te laten dopen dan moet je dat vooral doen. Ik heb nog nergens in de Bijbel kunnen ontdekken dat je hier iets fout mee doet.

Ik denk dat Maria K. ook een terechte vraag stelt, of je bij een geloofsgemeenschap/kerk wil horen en aan hun doopregels wil onderwerpen. Kerken hebben nl. nogal diverse zeer uiteenlopende meningen hierover en voor elke mening is wel wat te zeggen. Vandaar dat er met het onderwerp dopen hier ook al menig topic volgeschreven is en vaak beland zo'n discussie weer in anti- of pro kinder/volwassendoop. Daarom dus mijn mening; betrek het persoonlijk op wat jou behoefte hierin is.

[Lobke 467]

@Eichwald,

Je hebt een moeilijke periode achter de rug. En nu de keuze voor volwassendoop of belijdenis als ik het goed begrijp. Mij lijkt het een persoonlijke keus, de meeste protestantse kerken zullen je kinderdoop aanvaarden. In baptisten of evangelische kringen is er nogal eens een Bijbelse visie op geloofsdoop, volwassendoop. Doop op grond van het belijden van je geloof.

Sterkte met de beslissing!

[Gaitema 439]

Beste medevisjes,

Nu mijn vraag. In feite ben ik natuurlijk al gedoopt, maar dat is gedaan zonder mijn toestemming of begrip toen ik nog een kleine baby was. Mijn gevoel gaat ernaar uit om mezelf opnieuw te laten dopen, deze keer om mezelf als volwassen man vrijwillig en volledig aan God te geven. Maar ik weet helemaal niet of dit tot de opties behoort en wat hier normaal gesproken de procedure voor is. Mijn dominee heeft aangegeven dat ik eens zou kunnen kijken naar een gespreksgroep voor jonge christenen om tot een persoonlijk belijdenis te komen maar het is me niet duidelijk of dat gelijk staat aan de doop of vervangend is hiervoor. Zouden jullie me hier meer over kunnen vertellen en mij misschien kunnen afviseren, aub?

Eichwald

Het is persoonlijk, maar mijn idee ervan wil ik wel delen. Voor mijzelf maakt het geen bal uit of ik me nu als kind gedoopt laat of er de volwassendoop erbij doe. Wat voor mij belangrijk is, dat is de relatie naar God toe. Het verstaan van wat "de boodschap" van de doop is. De doop is niets meer dan een beeltenis wat ervoor dient ons mensen iets duidelijk te maken, waar het om gaat. Het is niet dat je door water nu gered wordt. Nee, je wordt gered door wat de boodschap van dit water ons meegeeft en dat je eigen te maken. Dat is van je eigen troon afstappen en zo nederig als dat water reinigend een weg tot een dienende laagste plaats (voeten wassen) vloeit, zo onderga je in nederigheid een doop in Christus met een nieuw te verkrijgen lichaam (verbonden in Jezus) als dienaar in naastenliefde voor de naaste en God.

Voel je de behoefte om voor een groep mensen je te laten dopen met water of het middels belijdenis te doen, dat zal voor God niet te zake doen, denk ik. Het gaat erom of je verstaat wat God van je vraagt. Zowel na de doop of na de belijdenis zal je soms struikelen en vallen. Je wordt er niet volmaakt van. Echter heb je een focus op Jezus gericht en ken je de weg om in de Heilige Geest weer op te staan en verder met Hem opweg te gaan.

[eichwald 0]

Beste mensen,

dank voor de reacties. Ik heb er veel aan gehad. Inmiddels heb ik me verdiept in doopsgezinde en baptistengemeentes in het algemeen en in de regio. Mijn persoonlijk spreekt dit niet aan en zoals Gaitema zegt, het is uiteindelijk maar een symbool van een stap en een overtuiging in je leven. Ik heb me vandaag laten inschrijven bij de gemeente waar ik al een tijdje kom en zal middels een cursus geloofsverdieping toewerken naar een beleidenis. Dit volstaat meer dan genoeg.

Nogmaals dank, mijn vraag is beantwoord.

Eichwald