Verschil tussen geloof en religie.

[Skippy 0]

Voor wie de kracht van getallen wil weten moet zich maar eens gaan aansluiten bij het occulte clubje van de vrijmetselaars.

En zich daarna eens gaan verdiepen in de omstandigheden rondom de dood van Lady D.

En dat noemt zich antireligie.

[Raido 0]

Voor wie de kracht van getallen wil weten moet zich maar eens gaan aansluiten bij het occulte clubje van de vrijmetselaars.

En zich daarna eens gaan verdiepen in de omstandigheden rondom de dood van Lady D.

En dat noemt zich antireligie.

Antireligie is tegen religie, voor geloof. Zoals je in bevindelijke-gereformeerde kring nog wel eens hoort dat 'de godsdienst moet sterven'.

[Skippy 0]

Voor wie de kracht van getallen wil weten moet zich maar eens gaan aansluiten bij het occulte clubje van de vrijmetselaars.

En zich daarna eens gaan verdiepen in de omstandigheden rondom de dood van Lady D.

En dat noemt zich antireligie.

Antireligie is tegen religie, voor geloof. Zoals je in bevindelijke-gereformeerde kring nog wel eens hoort dat 'de godsdienst moet sterven'.

In mijn ogen is religie hetzelfde als geloof.

re·li·gie (de; v; meervoud: religies, religiën) 1geloofsleer, godsdienst) (Van Dale)

[Thorgrem 430]

En dat noemt zich antireligie.

Antireligie is tegen religie, voor geloof. Zoals je in bevindelijke-gereformeerde kring nog wel eens hoort dat 'de godsdienst moet sterven'.

In mijn ogen is religie hetzelfde als geloof.

re·li·gie (de; v; meervoud: religies, religiën) 1geloofsleer, godsdienst) (Van Dale)

Natuurlijk is religie hetzelfde als geloof. Een kunstmatig onderscheid om je eigen religie te verheffen boven andere religies.

[Hendrik-NG 220]

Antireligie is tegen religie, voor geloof. Zoals je in bevindelijke-gereformeerde kring nog wel eens hoort dat 'de godsdienst moet sterven'.

In mijn ogen is religie hetzelfde als geloof.

re·li·gie (de; v; meervoud: religies, religiën) 1geloofsleer, godsdienst) (Van Dale)

Natuurlijk is religie hetzelfde als geloof. Een kunstmatig onderscheid om je eigen religie te verheffen boven andere religies.

Alles hangt af van je definitie van 'geloof'. Gaat het daarbij om een "set geloofsregels incl. praxis", dan heb je het inderdaad over "een religie". Maar dat is volgens mij niet de betekenis waarop Raido doelt...

Kijk eens wat Kierkegaard in zijn "Vrees en beven" verstaat onder de "ridder van de oneindige resignatie" en de "ridder van het geloof"... Dat komt volgens mij in de buurt van wat Raido bedoelt te zeggen...

Die "ridder van de oneindige resignatie" kan weliswaar langs de weg van "afzien" zelf tot op zekere hoogte tot een "staat van onthechting" komen. Maar om je vertrouwen volledig te stellen op "de Ander" is nog een stap nodig - die van "geloof".

Maar dat heb je het niet meer over "zelfverheffing", maar over een "opgeheven worden"... Alle "doenerigheid" valt nog onder die "godsdienst die nog moet versterven"... Onder dat "ridder van de oneindige resignatie willen zijn" als hoogste doel in je leven hebben...

[Raido 0]

En dat noemt zich antireligie.

Antireligie is tegen religie, voor geloof. Zoals je in bevindelijke-gereformeerde kring nog wel eens hoort dat 'de godsdienst moet sterven'.

In mijn ogen is religie hetzelfde als geloof.

re·li·gie (de; v; meervoud: religies, religiën) 1geloofsleer, godsdienst) (Van Dale)

Dat mag je vinden, maar dat is a) niet wat Antireligie ooit heeft gepost over zijn naam en leuk om te weten, maar niet in bevindelijk-gereformeerd Nederland en meer kringen) (en zo ik vernam heb ik meneer Brian 'Head' Welch aan mij kant). Daarnaast kun je het ook lezen in de definities die je hier boven stelt. Je kunt een onderscheid maken tussen de geloofsleer/godsdienst (het geloof), de daad van het geloven (het geloven) en de gaven van de Heilige Geest (het Geloof) die alle drie niet hetzelfde zijn als geloof.

Religie is dan het geloofssysteem,

[Credible 0]

Onderwerp afgesplitst van dit topic: viewtopic.php?f=12&t=29303. Hier mag men verder gaan over het verschil tussen geloof en religie.

[gewoon Paul 8]

En dat noemt zich antireligie.

Antireligie is tegen religie, voor geloof. Zoals je in bevindelijke-gereformeerde kring nog wel eens hoort dat 'de godsdienst moet sterven'.

In mijn ogen is religie hetzelfde als geloof.

re·li·gie (de; v; meervoud: religies, religiën) 1geloofsleer, godsdienst) (Van Dale)

In het stuk uit de Van Dale wat je hier neerzet staat al van niet. Religie is geloofsLEER zoals de Van Dale aangeeft.

Wat geeft de Van Dale aan over geloof? http://www.vandale.nl/opzoeken?pattern= ... mAkeWQRBnk Volgens deze link betekend geloof 1 Het vertrouwen in de waarheid van iets, 2 een vast en innig vertrouwen op God, en 3 een godsdienst.

Gezien godsdienst bij zowel geloof als religie genoemd worden, lijkt het me nu van belang te weten wat de definitie van godsdienst is volgens de Van Dale: 'het geheel van de plechtigheden, leerstellingen van een godsverering; geloof, religie: de christelijke, de islamitische godsdienst'. Zie hier: http://www.vandale.nl/opzoeken?pattern= ... mAlbmQRBnk

Tot zover de Van Dale; zij noemt geloof en religie allebei onder andere godsdienst. Ik persoonlijk zie het zo, dat geloof een overtuiging is, en religie de regels zijn die mensen aan het geloof hebben gekoppeld, om hun geloof handen en voeten te geven.

[Cyrillisch 0]

Geloof = religie

Bij elke religie heb je wel mensen die zeggen "Al die anderen zijn religies, maar wij zijn x". Volslagen onzin natuurlijk.

[Ursa 1]

Naar mijn idee is geloof meer persoonlijk, je eigen band met God.

Religie is dan vooral de aankleding of invulling van je geloof. Omgangsvormen, gebeden, rituelen, tradities etc. etc.

Hoewel ik ze nu min of meer onderscheid denk ik dat beide onlosmakelijk verbonden zijn; voor een (groot) deel bepaalt religie hoe je je geloof invult. Wij bidden met gevouwen handen en gesloten ogen, want dat vinden we eerbiedig. Allemaal religie. Zo geeft de religie vorm aan het contact met God (geloof).

Iemand die meent niet religieus te zijn maakt dat zijn religie.

[Olorin 155]

Ik vind het meestal een valse tegenstelling.

Geloof is niet perse geen religie . Geloof kan namelijk je moraal zijn, je geloof in de waarheid van je waarneming, de menselijke ratio, etc.

Maar elke vorm van christendom is religie. Er zijn sommige christenen die stromingen 'religie' benoemen waar ze zelf niet bij zitten, maar stellen dat wat zij geloven gewoon een levende relatie is met hun Heer. Nou, die hangen dus ook gewoon zelf een religie aan.

Wat ze doen is een valse tegenstelling creëren, door 'religie' enkel te gebruiken bij wat ze zelf als negatief ervaren binnen hun eigen religie. Ik vind het een drogreden.

Ook een best kwalijke trouwens, omdat het je broeders en zusters op een negatieve manier weg zet. Tegelijk - ik heb er geen bewijs voor, maar die indruk heb ik wel - is het instemmen met de (voor)oordelen van mensen die niks met godsdienst op hebben, maar jezelf niet in hun kritiek herkennen en je er buiten proberen te plaatsen. Terwijl in hun beeld je er wel degelijk bij hoort.

Het vervelende vind ik zelf vooral dat algemeen geaccepteerde betekenissen van nieuwe inhoud worden voorzien en dat is een beetje storend voor de communicatie.

Maar als oneliners doen ze het vast heel goed.

[Olorin 155]

Naar mijn idee is geloof meer persoonlijk, je eigen band met God.

Geloof kan m.i. volledig atheïstisch zijn. Bijvoorbeeld, een overtuigt positivist heeft een geloof.

Geloof en religie vind ik niet het zelfde. Zo kun je geloven in een religie lijkt me. Religie is een breder plaatje. Mozes geloofde in God, hij bracht Gods wetten, riten van de God van Abraham: religie.

Paulus gelooft in Jezus. Hij staat in de Joodse en christelijke traditie, heeft gezag als apostel en roept op tot een waardige viering van de Maaltijd van de Heer = religie.

Ik ben het dus met wat je zegt eens.

Met je voorbeeld opzich ook wel, maar de volgende voorbeelden ook: Het is ook religie hoe de Joden moeten offeren volgens de wetten van Mozes. Het is ook religie dat we door Jezus worden opgeroepen ons te laten dopen. Het is ook religie om de Bergrede van Jezus toe te passen op je dagelijkse leven. Religie zijn menselijke tradities, ook menselijke tradities waarvan God ze zelf expliciet heeft ingesteld en die we in de Bijbel tegenkomen. Ow, en de Bijbel is uiteraard ook zelf een product en middel van religie.

[Annatar 0]

Ik denk niet dat ze hetzelfde zijn.

Volgens mij zou je kunnen zeggen dat geloof (geloven) de subjectieve dimensie van de godsdienst is en religie de objectieve dimensie.

Het geloof, het geloven, is de daad van het subject. Het subject gelooft in God en wordt daarmee een gelovige.

De religie, de geloofsleer, is de objectieve dimensie die los en onafhankelijk van het subject bestaat. Het subject, de gelovige, conformeert zich aan deze objectieve dimensie door te geloven in de waarheid die als het fundament en de oorsprong van die religie wordt gezien.

[Raido 0]

Ik denk niet dat ze hetzelfde zijn.

Volgens mij zou je kunnen zeggen dat geloof (geloven) de subjectieve dimensie van de godsdienst is en religie de objectieve dimensie.

Het geloof, het geloven, is de daad van het subject. Het subject gelooft in God en wordt daarmee een gelovige.

De religie, de geloofsleer, is de objectieve dimensie die los en onafhankelijk van het subject bestaat. Het subject, de gelovige, conformeert zich aan deze objectieve dimensie door te geloven in de waarheid die als het fundament en de oorsprong van die religie wordt gezien.

Amen. Dat is wat er bedoeld word door mensen die een onderscheid maken tussen die twee. Meestal overigens met het idee in je achterhoofd dat wanneer 'de daad van het subject' afwezig is je blijft hangen in de 'objectieve dimensie'.

In mijn religeuze woordenbook heeft 'religie' geen negatieve klank, ik geloof juist dat religie erg belangrijk is om mensen tot geloof te brengen. Echter enkel opgroeien in een gelovig nest, waar een religie je is aangeleerd maakt je nog niet tot gelovige, het komt er meestal wel uit voort.

Een beetje met de woorden van een protestants avondmaalsformulier:

"Opdat wij dan met het waarachtig hemelse brood Christus gespijzigd mogen worden, zo laat ons met onze harten niet aan het uiterlijke brood en wijn blijven hangen; maar onze harten opwaarts in den hemel verheffen"

Zonder liefde is het huwelijk dood.

[Wietse 0]

Ik kom weer even een topic verstoren als leek zijnde.

Religie is een systeem, geloof is een persoonlijke keuze?

[Raido 0]

Ik kom weer even een topic verstoren als leek zijnde.

Religie is een systeem, geloof is een persoonlijke keuze?

Ja, dat wordt wel bedoeld. De meeste mensen zeggen 'systeem' erger met een vies gezicht en 'persoonlijke keuze' vol geluk. Ik ben heel blij met het systeem

[Wietse 0]

Ik kom weer even een topic verstoren als leek zijnde.

Religie is een systeem, geloof is een persoonlijke keuze?

Ja, dat wordt wel bedoeld. De meeste mensen zeggen 'systeem' erger met een vies gezicht en 'persoonlijke keuze' vol geluk. Ik ben heel blij met het systeem

Ik vind het systeem ook mooi, zolang je het systeem, merchandise en de leiders niet verafgod.

[Chagall 0]

Eens met Raido.

Het is wellicht een kwestie van definitie. En die onduidelijkheid in het talige gebied is niet zo nodig. Sommigen hechten zodanig aan het persoonlijke dat men het systeem verafschuwt. Het is in feite het individuele dat tegenover het collectieve wordt gesteld. Maar dat individualisme van velen is nogal pretentieus. Het is in z'n vervelendste vorm een soort hoogmoed. Alsof de individuele ervaring per definitie boven de collectieve ervaring staat.

Het collectieve gebeuren noemt men dan gemakshalve 'het systeem', wat doet denken aan het levenloze, massale, dat wat van enige spirituele kracht en intimiteit is uitgesloten. Het individuele is kwetsbaar en puur, dat wat uiteindelijk in verband moet staan met God. Kom eraan en je verstoort de intieme verbinding tussen mens en God. Zeg er iets over en je bent op z'n ergst een olifant in een geestelijke porseleinkast. Ik wil de persoonlijke band met God zeker niet veronachtzamen, maar (om maar even Raido's voorbeelden aan te halen) de bevindelijke groeperingen maken het begrip 'godsdienst' al te gemakkelijk belachelijk. Andere groeperingen die de nadruk op het persoonlijke geloof leggen verleiden zichzelf op dezelfde manier het collectieve aspect uit het oog te verliezen.

'Religie' zo droog opvatten vind ik flauw. Het is domweg het verklaren van 'religie' tot wezenloos collectivisme. Het alternatief is dan individualisme, waarmee het leveren van theologische kritiek redelijk eenvoudig uitgelegd kan worden als het bekritiseren vanuit een wezenloos 'systeem' dat op z'n vriendelijkst zijn waarde in het verleden had, maar dat nu afgedaan heeft. Mjah, dan denk ik: zo is de bruid niet getrouwd met Christus.

[Donnie 0]

'Gelovig zijn' is eigenlijk een onbruikbare term. 'Geloven' is simpelweg een bepaalde verwachting hebben hoe de wereld in elkaar steekt. Iedereen gelooft wel in bepaalde zaken die niet strikt bewezen kunnen worden. De een gelooft dat God bestaat, iemand anders gelooft weer dat het Liberalisme de beste maatschappij oplevert en een derde gelooft dat aliens hier ooit geland zijn.

Religie is duidelijker. dat vind ik eigenlijk net zoiets als een politieke stroming. Er zijn bepaalde leerstellingen waardoor je je er aan kunt linken, maar ik denk ook dat tegenwoordig veel mensen hun eigen geloof ontwikkelen in de zin zoals ik hierboven bedoel.

Dus in dit geval wel geloven dat God bestaat, maar zich niet persee verhouden tot een vooropgezette religie.

[bernard 3 30]

In verband met de betekenis van het woorden of de uitdrukkingen zoals ‘GELOOF†of “GELOVIGE(N) wou ik het volgende zeggen/

Wanneer in een groepsgesprek woordkeuzes of woordbetekenissen worden gebruikt die bij ieder aanwezig individu verschillend geïnterpreteerd worden, dan kan dit leiden tot totaal verschillende conclusies bij de aanwezigen.

Speciaal in verband met Godsdienst ( God – dienst ) hebben bepaalde woorden en uitdrukkingen in de Bijbel een totaal andere inhoud en betekenis dan deze die men er „normaal“ of meestal aan geeft in de omgangstaal.

Als iemand op vandaag beweert een vrouw zodanig lief te hebben dat hij bereidt is ervoor zijn eigen vrouw en kinderen te verlaten, dan heeft die uitdrukking “ liefde“ niets van doen met de Bijbelse principiële liefde van inzet, opoffering en volharding.

Dit is evenzo en in belangrijke mate het geval met het begrip “ GELOOF “

Volgens de brief aan de Hebreeën 11:1 is geloof de zekerheid van eens in het beloofde land te zullen wonen; de erfenis van hen die getrouw aan God zijn geweest en gehandeld hebben zoals de vele geloofshelden die beschreven worden in geheel dit hoofdstuk.

De Bijbelse betekenis van “geloof†heeft steeds in de eerste plaats te maken met trouw, standvastigheid en gehoorzaamheid aan God en Zijn woord. Het Engelse „ faith“ brengt dit duidelijker tot uiting.

Jezus verklaarde ook dat het tegengestelde van geloof geen ongeloof maar ongehoorzaamheid is.

Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.( Joh 3 : 36 )

Hieruit blijkt dat gehoorzamen en geloof twee handen op één buik zijn zodat in feite het ene niet buiten het andere kan. Alsook dat geloof samengaat met het handelen volgens Gods woord.

Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is.Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan?En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid. (Matt 7 : 20 – 22 )

Christus heeft gedurende gans zijn verblijf op aarde geleerd en in praktijk gebracht wat zijn vader geboden had, zonder daar zelf ook maar enige verandering aan te brengen

Hij was daar zeer duidelijk en principieel in en zei aan zijn toehoorders:

Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet een jota of een tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied.

Wie dan een van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen. ( Matt 5 : 17 – 18 )

Christus bracht het onveranderde woord van God en Zijn raadgevingen vervat in de geboden. Hij bracht het niet enkel in woord maar in de eerste plaats door de daad. Hetgeen Hij dan ook aan zijn volgelingen aanmaande te doen door te zeggen :

Een ieder nu, die deze mijn woorden hoort en ze doet, zal gelijken op een verstandig man, die zijn huis bouwde op de rots.En de regen viel neer en de stromen kwamen en de winden waaiden en stortten zich op dat huis, en het viel niet in, want het was op de rots gegrondvest.

En een ieder, die deze mijn woorden hoort en ze niet doet, zal gelijken op een dwaas man, die zijn huis bouwde op het zand.En de regen viel neer en de stromen kwamen en de winden waaiden en sloegen tegen dat huis, en het viel in, en zijn val was groot. ( Matt. 7 : 24 – 27 )

( Lucas 6 : 47-49 )

In het boek Spreuken wordt in dit verband zelfs het volgende gezegd:

„Wie zijn oor afwendt van het horen der wet, diens gebed zelfs is een gruwel.“

„Wie zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar wie ze belijdt en nalaat, die vindt ontferming.“ Spreuken 28:9,13

Ook de volgelingen van Christus spreken tot ons in die zin , Jacobus schrijft in zijn brief:hoofdstuk 1: 22

En weest daders des woords en niet alleen hoorders: dan zoudt gij uzelf misleiden. Want wie hoorder is van het woord en niet dader, die gelijkt op een man, die het gelaat, waarmede hij geboren is, in een spiegel beschouwt; want hij heeft zich beschouwd, is heengegaan en heeft terstond vergeten, hoe hij er uitzag.

In datzelfde hoofdstuk vinden we dat het hier in feite gaat om de „ volmaakte wet „ ( vers 25) of anders uitgedrukt „ de koninklijke wet „ ( vers 8)

Daarbij stelt Jacobus in vers 10 nog het volgende

„ Want wie de gehele wet houdt, maar op één punt struikelt, is schuldig geworden aan alle geboden.Want Hij, die gezegd heeft: Gij zult niet echtbreken, heeft ook gezegd: Gij zult niet doodslaan. Indien gij nu geen echtbreuk pleegt, maar wel doodslag, zijt gij toch een overtreder van de wet geworden.

M.a.w. wie één of meerdere van deze geboden niet aanvaardt, heeft in feite alle geboden overtreden en is daardoor niet God - dienstig.

Een God – dienstig en Christelijk volk wordt dan logischerwijze ook door de Bijbel beschreven als zij „ die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben (Openb.12 : 17 ) of zij die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren ( Openb 14: 12 )

Bewaren ( bewaken) betekent hier : ongewijzigd aanvaarden , onderwijzen en met Gods kracht proberen te bewerkstelligen.

Jacobus wijst dus duidelijk op het feit dat de daders des woords diegenen zijn die de ganse wet van God aanvaarden en onderwijzen .

En die wet waarvan hij spreekt blijkt in de eerste plaats de Tien Geboden te zijn ( zie verzen 8 t.e.m. 12 van hfdst. 2 )

Dit is ook zeer logisch want het enige en dus principiële wat volgens de Bijbel door God zelf eigenhandig geschreven is, zijn juist deze Tien Geboden.

En Hij gaf aan Mozes, toen Hij geëindigd had met hem te spreken op de berg Sinai, de twee tafelen der getuigenis, tafelen van steen, beschreven door de vinger Gods ( Exodus 31:18 )

En de Here gaf mij de twee stenen tafelen, beschreven met de vinger Gods, waarop al de woorden stonden, die de Here op de berg tot u gesproken had uit het midden van het vuur, op de dag der samenkomst; (Deut 9: 10 )

Dat trouw en gehoorzaamheid ook inherent verbonden zijn met de Bijbelse betekenis van het woord „Liefde“ wordt ook meermaals door Christus (en later ook door zijn discipelen ) sterk benadrukt.

Hij zeide tot hem: Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod.

Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten (Matt 22: 35 – 40 )

Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn geboden bewaren. ….. Jezus antwoordde en zeide tot hem: Indien iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren en mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en bij hem wonen. Wie Mij niet liefheeft bewaart mijn woorden niet; en het woord, dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, die Mij gezonden heeft. (Joh 14: 16 – 24)

Johannes neemt eenzelfde standpunt in als hij in zijn brieven schrijft :

Hieraan onderkennen wij, dat wij de kinderen Gods liefhebben, wanneer wij God liefhebben en zijn geboden doen.Want dit is de liefde Gods, dat wij zijn geboden bewaren. En zijn geboden zijn niet zwaar ( 1 Joh. 5: 2 )

En dit is de liefde, dat wij naar zijn geboden wandelen. Dit is het gebod, gelijk gij het van den beginne gehoord hebt, dat gij daarin moet wandelen. ( 2 joh. 1 : 6 )

En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij zijn geboden bewaren.

Wie zegt: Ik ken Hem, en zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet; maar wie zijn woord bewaart, in die is waarlijk de liefde Gods volmaakt. Hieraan onderkennen wij, dat wij in Hem zijn.

Wie zegt, dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zo te wandelen, als Hij gewandeld heeft. ( 1 Joh 2: 3 – 6 )

Toen Saulus van Tarsus nog een geëerd en gerespecteerd lid van het Sanhedrin was, was hij eerlijk en oprecht in zijn leven, werken en inzet voor God. Hij had als levensdoel God en de medemens te dienen.

Alhoewel uit zijn verdere levensloop blijkt dat eerlijkheid en inzet van iemand geen garantie zijn voor, en niet altijd overeenstemmen met, juistheid en /of waarheid.

In oprechtheid heeft Paulus mensen vervolgd waarvan hij geleerd had en overtuigd was dat ze tegenstanders van God waren

Vele malen werd hij geconfronteerd met feiten en getuigenissen die totaal indruisten tegen hetgeen hij jarenlang had geleerd en voor waar had aanvaardt.

Gans het hfdst. 7 van het boek handelingen beschrijft hoe ook Saulus geconfronteerd werd met feiten die aantoonden dat hij ,hoe eerlijk hij het ook meende, toch verkeerd bezig was.

Hoe moeilijk hij het had met deze zaken blijkt uit het feit dat hij meerdere “ prikkels“ zoals de Bijbel dit noemt, nodig had om zijn houding uiteindelijk te veranderen

Trots, eer, eigengerechtigheid, sociale invloeden .. enz dienden opzij gezet te worden om plaats te maken voor de waarheid

Op de weg naar Damascus spreekt Christus met Saulus over deze zaken:

„ en toen wij allen ter aarde vielen, hoorde ik een stem tot mij spreken in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij? Het valt u zwaar tegen de prikkels achteruit te slaan. ( Hand.26: 14

Ook Saulus van Tarsus heeft moeten onderzoeken of hij, in wat hij deed, werkelijk God diende en verheerlijkte. Hij moest voor zichzelf uitmaken of die gemeenschap die in het begin duidelijk door God was aangeduid en uitverkoren als Zijn volk, op het ogenblik dat Saulus leefde, nog voldeed aan haar opdracht en roeping.

Want een volk of gemeenschap wordt nooit onvoorwaardelijk door God verkozen, geroepen of aangeduid.

De gaven en genade die God schenkt om als priesterlijk volk te functioneren is steeds verbonden aan onveranderlijke voorwaarden en die blijven dus ook nog tot op heden steeds van kracht, namelijk; trouw en gehoorzaamheid aan al Zijn geboden..

GELOOF ,TROUW,GEHOORZAAMHEID en LIEFDE zijn volgens Gods Woord uitdrukkingen die onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn.

[eclammers 0]

Definitie van geloof:

(Hebreeën 11:1) Geloof is de verzekerde verwachting van dingen waarop wordt gehoopt, de duidelijke demonstratie(Of: „[het] overtuigende bewijs) van werkelijkheden die echter niet worden gezien.

Volgens één commentaar is „Geloof de eigendomsakte(Grieks) van dingen waarop wordt gehoopt.â€

Verder:

Waar geloof is geen lichtgelovigheid, dat wil zeggen de bereidheid om iets te geloven zonder deugdelijk bewijsmateriaal of alleen omdat iemand graag wil dat iets zo is. Echt geloof vereist elementaire of fundamentele kennis, bekendheid met het bewijsmateriaal, alsmede diepgevoelde waardering voor datgene wat door het bewijsmateriaal te kennen wordt gegeven. Hoewel het dus onmogelijk is echt geloof te hebben zonder nauwkeurige kennis, zegt de bijbel dat men „met het hart†geloof oefent. — Rom. 10:10.

Religie

Definitie: Een vorm van aanbidding. Een religie of godsdienst is een geheel van godsdienstige zienswijzen, geloofsovertuigingen en gebruiken; deze kunnen persoonlijk zijn of ze kunnen door een organisatie worden voorgestaan. Meestal gaat het bij religie om geloof in God of in een aantal goden; ook kan het zijn dat mensen, voorwerpen, verlangens of krachten als voorwerp van aanbidding beschouwd worden. Veel religie is gebaseerd op de studie die mensen van de natuur hebben gemaakt; er bestaat ook geopenbaarde religie. Er is ware en valse religie.

Ed

[Raido 0]

'Gelovig zijn' is eigenlijk een onbruikbare term. 'Geloven' is simpelweg een bepaalde verwachting hebben hoe de wereld in elkaar steekt. Iedereen gelooft wel in bepaalde zaken die niet strikt bewezen kunnen worden.

Daar zitten toch nog wel wat verschillen in hoor. Dat wij in Nederland dezelfde woorden voor gebruiken wil niet zeggen dat ze hetzelfde zijn. Denk bijvoorbeeld aan het gebruik van de woorden 'faith' en 'believe' die kunnen, ook weer niet altijd, vertaald met 'geloof'.

[eclammers 0]

Echt geloof is zeker op kennis, bewijzen en geloofswerken gebaseerd, anders spreken we over lichtgelovigheid.

God kan onze "ogen des verstands openen" voor zaken die niet met letterlijke ogen te zien zijn, maar hiervoor is oprechte studie van de Bijbel vereist.

Jakobus zegt over de relatie tussen geloof en werken het vogende:.....

(Jakobus 2:21-26) . . .Werd Abraham, onze vader, niet rechtvaardig verklaard door werken, nadat hij zijn zoon Isaäk op het altaar had geofferd? 22Gij ziet dat [zijn] geloof met zijn werken samenwerkte en dat door [zijn] werken [zijn] geloof tot volmaaktheid werd gebracht, 23en de schriftplaats werd vervuld die zegt: „Abraham stelde geloof in Jehovah en het werd hem als rechtvaardigheid toegerekendâ€, en hij werd „Jehovah’s vriend†genoemd. 24GIJ ziet dat een mens rechtvaardig verklaard wordt door werken, en niet door geloof alleen. 25Werd evenzo ook Rachab, de hoer, niet rechtvaardig verklaard door werken, nadat zij de boodschappers gastvrij ontvangen en hen langs een andere weg heengezonden had? 26Ja, zoals het lichaam zonder geest dood is, zo is ook geloof zonder werken dood.

(Jakobus 2:14) . . .Wat voor nut heeft het, mijn broeders, indien iemand zegt dat hij geloof heeft, maar hij heeft geen werken? Dat geloof kan hem toch niet redden?

fijne zondag,

Ed

[Thorgrem 430]

Echt geloof is zeker op kennis, bewijzen en geloofswerken gebaseerd, anders spreken we over lichtgelovigheid.

Lijkt me een kunstmatig onderscheid.

God kan onze "ogen des verstande openen" voor zaken die niet met letterlijke ogen te zien zijn, maar hiervoor is oprechte studie van de Bijbel vereist.

Onzin als je naar de eerste generaties christenen kijkt. Ook geen bijbelse leering.

fijne zondag,

Ed

Goedgaon

[Raido 0]

Onzin als je naar de eerste generaties christenen kijkt. Ook geen bijbelse leering.

Denk dat je dan toch een beetje het kind met het badwater aan het weggooien bent. Volgens mij schrijft (voornamelijk) Paulus zich helemaal blauw aan de verschillende jonge gemeentes waar dwalingen ontstaan, waar on-Bijbelse leringen geleerd worden, waar mensen terwijl ze 'kerkelijk' zijn nog duidelijk in zonde leven.

Daarnaast zijn er teksten als 'En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.' en lezen we het verhaal over Filippus en de kamerling, met de vraag 'Verstaat gij ook hetgeen gij leest?'.

Natuurlijk kan dit verworden tot een web van mystiek-occulte kennis, gnostische groeperingen en inwijdingen in de Meerdere Kennis van het Goddelijke Wezen, dat wil echter niet zeggen dat er geen verschil te maken is tussen geloof en religie. Ook zegt het niets over het tot een dieper inzicht door het lezen van de Bijbel