Relieken

[Hongerige Wolf 0]

Relieken, wat vinden we ervan? Afgoderij of nuttig voor ons geloofsleven op de één of andere manier?

Praktischer: ik denk erover om deze reliek te kopen. Ik begrijp van inetrnet dat het om een stukje habijt gaat. Alleen, hoe kom ik erachter dat het een echte is? Echt duur is het niet ... En wat doe je in de regel met zoiets eigenlijk?

[Lobke 467]

@Hongerige wolf,

Als het voor jou veel betekend, waarom zou het dan fout zijn? Ik heb een schilderij wat ik ooit in de kringloop gekocht heb voor mijn dochter, Jezus staat er als goede herder op, mijn dochter gaf het me terug en ik ben er blij mee.

Ik verafgood het niet maar het is zo fijn om er naar te kijken.Als het ook zo iets voor jou is zie ik het niet als verafgoding.

[Gast Anon_phpbb]

Relieken, wat vinden we ervan? Afgoderij of nuttig voor ons geloofsleven op de één of andere manier?

Praktischer: ik denk erover om deze reliek te kopen. Ik begrijp van inetrnet dat het om een stukje habijt gaat. Alleen, hoe kom ik erachter dat het een echte is? Echt duur is het niet ... En wat doe je in de regel met zoiets eigenlijk?

Met devotionalia is in principe niets mis, zolang ze je helpen in een gezond christelijk gebedsleven. Er is altijd een risico van bijgeloof, maar zelfs dat is niet zo extreem ongezond als et binnen de perken blijft.

De meest gebruikte relieken zijn stukjes van het lchaam van een heilige. Ieder altaar behoort eigenlijk dergelijke relieken te bevatten, wat verwijst naar de grafmonumenten waarop de christenen vroeger de Mis vierden. In de Tridentijnse Ritus werden de relieken specfiek vereerd.

Echtheid is zelden goed vast te tellen, en wezenlijk irrelevant. In de verering an de reliek, icoon, beeld of andere verwijzing vereer je immers niet de afbeelding maar de afgebeelde.

Wat je er in de regel mee doet is lastig, omdat het om volksdevotie gaat, en die is ongeregelementeerd. Je doet er dus mee wat jij er mee wil doen, wat jou helpt in je devotie.

[Olorin 155]

Relieken, wat vinden we ervan? Afgoderij of nuttig voor ons geloofsleven op de één of andere manier?

Ik vind ze interessant en zie ze graag. Maar dat is meer vanuit een interesse in religie en cultuur. In mijn persoonlijk geloofsleven speelt het geen rol.

Maar ik kan me best voorstellen dat het voor mensen een toegevoegde waarde kan hebben. Vroeger al helemaal, maar nu nog steeds. Het maakt het verleden of die persoon meer tastbaar.

[BookerT 0]

Ik heb een reproductie(als je dat zo noemt) van een Maria icoon, en die is me toch veel waard merk ik.

[Hongerige Wolf 0]

Ja, iconen zijn cool. Maar kun je een icoon vergelijken met bv. de onderbroek van de H. Ignatius? Hoewel het allebei een poort naar de/het heilige is, is het toch wel anders.

[eclammers 0]

Je hebt geen relieken of andere beeltenissen nodig om tot God te naderen, Jezus is de middelaar tussen God en mensen.

De Bijbel zegt heel annmoedigend en duidelijk:...

(Johannes 4:23, 24) . . .Maar het uur komt, en is nu, waarin de ware aanbidders de Vader met geest en waarheid zullen aanbidden, ja, want de Vader zoekt zulke mensen om hem te aanbidden. 24 God is een Geest, en wie hem aanbidden, moeten [hem] met geest en waarheid aanbidden.. . .

Er schuilt natuurlijk ook een groot gevaar in het gebruik van relieken, lees het volgende:

(Exodus 20:2-5) . . .Ik ben Jehovah, uw God, die u uit het land Egy̱pte heb geleid, uit het slavenhuis. 3 Gij moogt geen andere goden tegen mijn persoon in hebben. 4 Gij moogt u geen gesneden beeld maken, noch enige gedaante gelijkend op iets wat in de hemel boven of wat op de aarde beneden of wat in de wateren onder de aarde is. 5 Gij moogt u voor die niet buigen, noch u ertoe laten bewegen ze te dienen, want ik, Jehovah, uw God, ben een God die exclusieve toewijding eist, . . .

Ik hoop dat jullie er iets aan hebben.

vriendelijke groet,

Ed

[Gast Anon_phpbb]

Bedoel je nu aan te geven dat je niet weet wat relieken zijn? Dan mag je het ook gewoon vragen natuurlijk

[Thorgrem 430]

Grappig om te zien hoe de Bijbel op zichzelf al een reliek is, of sterker nog welhaast aanbeden wordt. En dan ook nog eentje die veelal expres verkeerd geïnterpreteerd wordt om te volharden in een eigen 19e eeuwse dwaalleer.

[Hongerige Wolf 0]

Je hebt geen relieken of andere beeltenissen nodig om tot God te naderen, Jezus is de middelaar tussen God en mensen.

Klopt. Wat is je punt?

[Cyrillisch 0]

Er schuilt natuurlijk ook een groot gevaar in het gebruik van relieken, lees het volgende:

(Exodus 20:2-5) . . .Ik ben Jehovah, uw God, die u uit het land Egy̱pte heb geleid, uit het slavenhuis. 3 Gij moogt geen andere goden tegen mijn persoon in hebben. 4 Gij moogt u geen gesneden beeld maken, noch enige gedaante gelijkend op iets wat in de hemel boven of wat op de aarde beneden of wat in de wateren onder de aarde is. 5 Gij moogt u voor die niet buigen, noch u ertoe laten bewegen ze te dienen, want ik, Jehovah, uw God, ben een God die exclusieve toewijding eist, . . .

En wat is dat gevaar precies?

[Ursa 1]

Relieken vind ik maar gek en eng. Een icoon of zoiets kan ik me nog voorstellen. Maar heb je bij relieken niet het gevaar van wondermiddeltjes en bijgeloof? Niet om te veroordelen hoor, gewoon om te begrijpen.

[Robert Frans 1.653]

Tja, dat heb je natuurlijk bij alle voorwerpen die als heilig of als heel bijzonder worden gezien. Zelfs de Schrift kan bijgeloof opleveren, zeker als men het als een soort orakel gaat gebruiken ("ik sloeg zomaar een bladzijde open en kreeg precies het antwoord op de vraag waar mijn afstandsbediening lag!"). Daar moet je denk ik dan ook beter maar gewoon doorheen kijken en er een eigen weg in vinden. Je moet goede dingen nooit laten verpesten door vreemde of zondige neigingen daarmee van andere mensen.

Een reliek is iets als een foto van je overleden ouders. Of de as van je overleden geliefde. Of de knuffel waar je overleden kind zo graag mee speelde. Die dingen gooi je nooit zomaar weg, die hebben bijzonder veel waarde voor je. Die halen de overledene als het ware nog even dichtbij, die houden de herinnering levend. Het is daarom ook niet vreemd als spullen of overblijfselen van een bijzonder geliefde en populaire geloofsheld eerbiedig bewaard en vereerd worden. Het christendom is ook een materieel geloof, daar Christus immers het vlees aannam en zo de materie niet afwees.

[Ursa 1]

Tja, dat heb je natuurlijk bij alle voorwerpen die als heilig of als heel bijzonder worden gezien. Zelfs de Schrift kan bijgeloof opleveren, zeker als men het als een soort orakel gaat gebruiken ("ik sloeg zomaar een bladzijde open en kreeg precies het antwoord op de vraag waar mijn afstandsbediening lag!"). Daar moet je denk ik dan ook beter maar gewoon doorheen kijken en er een eigen weg in vinden. Je moet goede dingen nooit laten verpesten door vreemde of zondige neigingen daarmee van andere mensen.

Nu is dat ook weer een karikatuur. Ik zal ook niet de Bijbel opengooien en er een 'nuttige' tekst uit halen (toevallig komen die vaak uit Jesaja). Maar ik denk wel dat als je bijvoorbeeld iets aan het lezen bent, de Geest er voor kan zorgen dat een tekstgedeelte je persoonlijk aanspreekt of precies is wat je nodig hebt op dat moment.

Een reliek is iets als een foto van je overleden ouders. Of de as van je overleden geliefde. Of de knuffel waar je overleden kind zo graag mee speelde. Die dingen gooi je nooit zomaar weg, die hebben bijzonder veel waarde voor je. Die halen de overledene als het ware nog even dichtbij, die houden de herinnering levend. Het is daarom ook niet vreemd als spullen of overblijfselen van een bijzonder geliefde en populaire geloofsheld eerbiedig bewaard en vereerd worden.

Ok, maar die vergelijking gaat mank denk ik. Waarde hechten aan spullen van overleden geliefden is namelijk voornamelijk om nog iets van bezit te hebben van degene die er niet meer is. Terwijl in de katholieke leer de heiligen toch levender zijn dan ooit?

Het christendom is ook een materieel geloof, daar Christus immers het vlees aannam en zo de materie niet afwees.

Dat wil ik zeker niet ontkennen en vind ik ook een erg interessant gegeven (ook als historicus). Ik denk dat de Reformatie dit wel eens vergeet. Niet alleen dat mensen behoefte hebben aan tastbare dingen maar ook de directe lichamelijkheid van Jezus. Als je gaat lezen wat o.a. Caroline Bynum daarover schrijft, dat is echt fascinerend.

[Robert Frans 1.653]

Nu is dat ook weer een karikatuur. Ik zal ook niet de Bijbel opengooien en er een 'nuttige' tekst uit halen (toevallig komen die vaak uit Jesaja). Maar ik denk wel dat als je bijvoorbeeld iets aan het lezen bent, de Geest er voor kan zorgen dat een tekstgedeelte je persoonlijk aanspreekt of precies is wat je nodig hebt op dat moment.

Natuurlijk maak ik even een karikatuur, maar een dergelijke omgang met de Schrift al ware het een orakel ben ik best weleens tegengekomen. Bijgeloof kom je overal tegen, soms in heel subtiele vormen. Je kunt de relieken daar dus niet de schuld van geven mijns inziens.

Ok, maar die vergelijking gaat mank denk ik. Waarde hechten aan spullen van overleden geliefden is namelijk voornamelijk om nog iets van bezit te hebben van degene die er niet meer is. Terwijl in de katholieke leer de heiligen toch levender zijn dan ooit?

Inderdaad, net zoals je geliefden als zij in de hemel zijn. Maar ze zijn alleen niet meer op aarde. Je kunt geen direct contact met ze hebben zoals ik nu met jou door dit te schrijven. Wij geloven dat de band tussen mensen op aarde en in de hemel inderdaad niet verbroken is en wij hen om hun voorspraak kunnen vragen, maar we mogen ons daarom ook verheugen in tastbare manifestaties van hun aanwezigheid in onze harten en in onze gebeden.

Dat wil ik zeker niet ontkennen en vind ik ook een erg interessant gegeven (ook als historicus). Ik denk dat de Reformatie dit wel eens vergeet. Niet alleen dat mensen behoefte hebben aan tastbare dingen maar ook de directe lichamelijkheid van Jezus. Als je gaat lezen wat o.a. Caroline Bynum daarover schrijft, dat is echt fascinerend.

Geest en materie behoren één te zijn volgens het katholicisme. Ze legt enkel nadruk op het geestelijke als de aandacht teveel naar het materiele gaat en vice versa. Er zijn ook binnen het christendom stromingen geweest die vooral enkel geestelijk wilden zijn, of juist vooral enkel materialistisch. Ze bestaan nu nog. De katholieke Kerk wijst ze allemaal af. Soms moet je inderdaad de nadruk op het ene leggen, maar nooit zonder het andere af te wijzen. Hoogstends moet je het indammen en bedwingen als het teveel aandacht vraagt.

Na de wederkomst zullen ziel en lichaam verenigd en verheerlijkt worden, beiden zullen eindelijk echt één zijn. Niet enkel de ziel. Niet enkel het lichaam. Maar beiden. En er zal een nieuwe hemel en aarde zijn, door en in Christus. Niet enkel een nieuwe hemel. Niet enkel een nieuwe aarde. Maar beiden. God wijst de materie niet af, hoogstends onze onbeheerste omgang daarmee. Net zoals dus de neiging van sommigen vromen om de materie geheel af te wijzen. God houdt van de mens en de schepping precies zoals zij zijn.

[Gast Anon_phpbb]

Relieken vind ik maar gek en eng. Een icoon of zoiets kan ik me nog voorstellen. Maar heb je bij relieken niet het gevaar van wondermiddeltjes en bijgeloof? Niet om te veroordelen hoor, gewoon om te begrijpen.

Ja, dat gevaar heb je. Big time.

[eclammers 0]

Aanbidding van de ware God, Hij is een geest, vereist dat wij hem "met geest en waarheid" aanbidden. Spullen gebruiken of Hem ermee te vereren verafschuwt Hij simpelweg (Exod.20) omdat geen mens Hem ooit heeft gezien. Doet men dat wel dan vervolgt Exod.20:5....die straf voor de dwaling van vaders brengt over zonen, over het derde geslacht en over het vierde geslacht, wanneer het hen betreft die mij haten. . .

De ware God ziet dus iemand die "iets (beeld,reliek etc)" vereert of aanbidt als iemand die Hem haat, want Hij eist exclusieve toewijding, aanbidding komt alleen Hem toe.

Het gevaar dat wel te doen is natuurlijk het feit dat je door Hem wordt verstoten en als iemand erin volhardt Hij Gods oordeel zal ontvangen.

Een reliek of iets dergelijks staat dan tussen de mens en zijn Schepper en komt nooit tot ware inzicht van de enige ware God.

[Thorgrem 430]

De ware God ziet dus iemand die "iets (beeld,reliek etc)" vereert of aanbidt als iemand die Hem haat, want Hij eist exclusieve toewijding, aanbidding komt alleen Hem toe.

Mijn ouders zijn ook "iets" en ik wordt min of meer door God bevolen ze te vereren. Dat staat in de tien geboden. Nu kan ik het goed met ze vinden dus is dat geen probleem voor mij.

Maar goed, schijnbaar vindt God dat ik Hem haat omdat ik iets tot uitvoering breng wat Hijzelf heeft voorgeschreven. Doe ik niet wat Hij voorgeschreven heeft, dan zal Hij me vast ook haten. Beetje vreemde God, is Hij wellicht schizofreen?

Aanbidding en verering is natuurlijk wel een wezenlijk anders iets. Ook voor katholieken/orthodoxen gaat op dat enkel God aanbeden wordt.

[eclammers 0]

Thorgrem, in mijn Bijbel staat "eer uw vader en uw moeder" en niet "vereer" (aanbidden, verafgoden).

Het eren van je ouders is erg belangrijk, God tilt er zwaar aan, maar aanbidding komt hen niet toe alleen de ware God.

Lees aub het onderstaande:....

(Efeziërs 6:1-3) . . .Kinderen, weest gehoorzaam aan UW ouders in eendracht met [de] Heer, want dit is rechtvaardig: 2 „Eer uw vader en [uw] moederâ€, wat het eerste gebod met een belofte is: 3 „Opdat het u goed moge gaan en gij lange tijd op de aarde moogt blijven.â€

(Spreuken 20:20) . . .Al wie kwaad over zijn vader en zijn moeder afsmeekt, diens lamp zal uitgeblust worden bij het aanbreken van de duisternis. . .

[Gast Anon_phpbb]

Ah, dus je weet niet wat het verschil is tussen vereren en aanbidden, maar je vond dat geen enkel bezwaar om er toch wat over te beweren. Ja, dat kan ook natuurlijk.

[Humanist 0]

Wat ik persoonlijk vreemd vind is de dubbele punt achter '...belofte is'.

[Hongerige Wolf 0]

Update: ik heb een tijdje geleden een tweedegraads relikwie van de H. Thérèse gekocht (niet die in de link in de OP). Later begreep ik dat handel in relikwieën eigenlijk foei is, maar goed, het kwaad is al geschied.