De niet te beantwoorden vraag?

[Cyrillisch 0]

Hoe is god ontstaan of wie maakte hem?

Hij is niet ontstaan noch is Hij gemaakt maar Hij is.

[maran 0]

Hoe is god ontstaan of wie maakte hem?

Hij is niet ontstaan noch is Hij gemaakt maar Hij is.

is dat bewezen?

[Ursa 1]

Hoe is god ontstaan of wie maakte hem?

Hij is niet ontstaan noch is Hij gemaakt maar Hij is.

Eigenlijk moet je zelfs zeggen: 'God bestaat niet', want 'bestaan' is een eigenschap van dingen die we zien in het kader van ruimte en tijd. Maar dan komen we uit bij negatieve theologie.

[Cyrillisch 0]

Hoe is god ontstaan of wie maakte hem?

Hij is niet ontstaan noch is Hij gemaakt maar Hij is.

Eigenlijk moet je zelfs zeggen: 'God bestaat niet', want 'bestaan' is een eigenschap van dingen die we zien in het kader van ruimte en tijd. Maar dan komen we uit bij negatieve theologie.

Pseudo-Dionysius de Areopagiet ftw!

[Donnie 0]

Ik niet. "Waar komt God vandaan of hoe is hij ontstaan?" is een vraag die uitgaat van een bestaan van tijd (was die niet pas bij de Big Bang ontstaan?). Ik stel dat de vraag in de eerste plaats al uitgaat van een vooronderstelling die ik niet deel.

Dat is niet een nonverklaring maar kritiek op de beginvraag.

Daarnaast is vind ik het wel degelijk een verklaring.

Maar dat leid automatisch tot een volgende vraag. Als we aannemen dat de God van Abraham ook daadwerkelijk het universum -zoals wij dat kennen- in gang heeft gezet, dat moet God noodzakelijk ook in een bepaalde Ruimte-tijds-gebied hebben bestaan.

En wat kan dat gebied anders zijn dan een eerder universum. Let wel; het hoeft totaal niet op ons universum te lijken.

Het kan zelfs zo anders zijn dat we het ons niet voor kunnen stellen.

Maar simpelweg de handeling van het scheppen door een schepper (of elke handeling) heeft noodzakelijk ruimte en tijd nodig. Ook al is dat begrip tijd misschien daar wel heel anders dan zoals wij leren van Einstein.

[Cyrillisch 0]

moet God

En hier ga je de mist in.

[Olorin 155]

Maar dat leid automatisch tot een volgende vraag. Als we aannemen dat de God van Abraham ook daadwerkelijk het universum -zoals wij dat kennen- in gang heeft gezet, dat moet God noodzakelijk ook in een bepaalde Ruimte-tijds-gebied hebben bestaan.

Nee hoor.

Bij in 'gang gezet' heb je het over processen die hier in onze ruimte en tijd plaats vinden. 'Het begin' is het moment dat er sprake is van tijd. Buiten de tijd heeft 'begin' en 'einde' geen betekenis. 'In gang zetten' is een term die op processen binnen onze ruimte en tijd afspelen. Het is een term die je buiten onze ruimte en tijd helemaal niet kunt gebruiken. Tenzij er wel een soort van 'metafysische tijd' buiten onze tijd bestaat. Tja, wie weet, maar ik ga er niet automatisch vanuit dat het ook zo is.

Wat dat betreft heeft 'in gang zetten' evenmin betekenis als de vraag hoe God ontstaan is. Beiden gaan niet op.

En wat kan dat gebied anders zijn dan een eerder universum. Let wel; het hoeft totaal niet op ons universum te lijken.

Dan kom je op een cyclisch wereldbeeld uit idd.

Het kan zelfs zo anders zijn dat we het ons niet voor kunnen stellen.

Maar dat gaat ook op voor wat ik stelde van boven ruimte en tijd staan. Wij zijn dat niet dus het is verrekte moeilijk daar een beeld bij te vormen.

Al hoewel, de schrijvers van Star Trek Deep Space 9 hebben vind ik nog wel een aardige poging gedaan met de wormholwezens/prophets (die zijn niet 'lineair'. Vergelijking gaat niet 100% op, maar er zit wel wat in.

Maar simpelweg de handeling van het scheppen door een schepper (of elke handeling) heeft noodzakelijk ruimte en tijd nodig. Ook al is dat begrip tijd misschien daar wel heel anders dan zoals wij leren van Einstein.

Maar die handeling, in hoeverre is dat niet een handeling vanuit ons perspectief?

Het heelal is namelijk wel lineair. Als God de aarde schept, is dat vanuit ons perspectief ook een gebeurtenis in ruimte en tijd.

"In het begin schiep God de hemel en de aarde". Welk begin? Ik zou zeggen het begin van déze schepping. Het begin van het heelal. Er is pas sprake van 'het begin' toen God de tijd schiep. En 'toen' is een tijdsaanduiding, dus begin van de tijd.

Ik zou zeggen dat wat wij over de schepping zien en kunnen bevatten, ook vanuit het perspectief vanuit de schepping is. Ik vermoed dat een ander perspectief ook niet voor ons te bevatten is.

[cobybryant 0]

Ik niet. "Waar komt God vandaan of hoe is hij ontstaan?" is een vraag die uitgaat van een bestaan van tijd (was die niet pas bij de Big Bang ontstaan?). Ik stel dat de vraag in de eerste plaats al uitgaat van een vooronderstelling die ik niet deel.

Dat is niet een nonverklaring maar kritiek op de beginvraag.

Daarnaast is vind ik het wel degelijk een verklaring.

Maar dat leid automatisch tot een volgende vraag. Als we aannemen dat de God van Abraham ook daadwerkelijk het universum -zoals wij dat kennen- in gang heeft gezet, dat moet God noodzakelijk ook in een bepaalde Ruimte-tijds-gebied hebben bestaan.

En wat kan dat gebied anders zijn dan een eerder universum. Let wel; het hoeft totaal niet op ons universum te lijken.

Het kan zelfs zo anders zijn dat we het ons niet voor kunnen stellen.

Maar simpelweg de handeling van het scheppen door een schepper (of elke handeling) heeft noodzakelijk ruimte en tijd nodig. Ook al is dat begrip tijd misschien daar wel heel anders dan zoals wij leren van Einstein.

Inderdaad, een geestelijk universum met eeuwigheid. Het natuurlijke is voortgekomen uit het geestelijke.

[Dubito 0]

Het 'begin' van de Big Bang is niet Niets. Dit is een veelgemaakt denkfout. Geen enkele natuurkundige zal je vertellen dat de oerknal begon met Niets.

Met wat dan wel? Een Singulariteit, of iets dat erg lijkt op een singulariteit. De vraag is dan: Wat is dat? Een punt met oneindige grote dichtheid en een oneindig klein volume. Ruimte tijd is daar zodanig gekromd dat ze niet bestaat op de manier waarop wij ruimte tijd ervaren.

Verder blijft het een mysterie en er valt niet veel zinnigs over te zeggen.

[Nunc 0]

toch ironisch, dat men tijdens de verlichting graag over God zei, dat men die hypothese niet meer nodig had, en dat 'het universum' veel simpeler was...

maar sinds multiversa en een universum dat getuned lijkt te zijn voor organisatie en leven, etc. etc., blijkt de 'God-hypothese' ineens helemaal zo ingewikkeld niet meer in vergelijking met het alternatief.

Het is niet zo moeilijk een verklaring te formuleren waar zo'n God dan vandaan komt, maar de boel word er ofwel enorm complex door (en niet erg geloofwaardig meer), ofwel mensen zoeken het in ideeen zoals Olorin naar voren brengt, maar ik zie dat zelf als non-verklaringen. Dat is met mooie woorden net doen alsof je informatie hebt.

je bedoelt dus eigenlijk, dat als Olorin zegt dat God er altijd al was, buiten de tijd staat, etc, dat dat een 'non-verklaring' is, maar wat zeg je als een materialist/atheist zegt dat het universum er altijd al was, etc..? Want dat is ten diepste waar niet-God-verklaringen voor het heelal toch op uitlopen: op iets dat er altijd al was.

En daar komt nog bij dat hetzelfde dan opgaat voor al die andere Goden die de mensheid door de eeuwen heen aanbeden heeft. Als de God van Abraham verder geen verklaring behoeft, waarom dan Zeus, Apollo en Wodan dan zo makkelijk verwerpen?

Het is nou niet bepaald zo dat ergens in de 3e eeuw iemand op een verklaring stuitte dat de God van Abraham wel bestaat en al die andere goden niet.

waarom behoeft het universum wat we waarnemen wel een verklaring, en Terry Pratchets disk world, of Tolkiens MiddleEarth niet? Christenen zijn van mening dat er aanwijzingen zijn voor de God van Abraham, en niet voor Zeus (etc..). Ze hebben Hem ervaren/meegemaakt of zien er historische bewijzen voor.

[Chappo 0]

Het 'begin' van de Big Bang is niet Niets. Dit is een veelgemaakt denkfout. Geen enkele natuurkundige zal je vertellen dat de oerknal begon met Niets.

Met wat dan wel? Een Singulariteit, of iets dat erg lijkt op een singulariteit. De vraag is dan: Wat is dat? Een punt met oneindige grote dichtheid en een oneindig klein volume. Ruimte tijd is daar zodanig gekromd dat ze niet bestaat op de manier waarop wij ruimte tijd ervaren.

Verder blijft het een mysterie en er valt niet veel zinnigs over te zeggen.

Alleen gelukkig is het niet geloven, maar gewoon een wetenschappelijke als je zoiets aanneemt. Toch?

[Dubito 0]

Verder blijft het een mysterie en er valt niet veel zinnigs over te zeggen.

Alleen gelukkig is het niet geloven, maar gewoon een wetenschappelijke als je zoiets aanneemt. Toch?

Ik snap niet wat je hiermee bedoelt. Een wetenschappelijke.... wat?

Het lijkt me verder vrij normaal om gevestigde wetenschappelijke informatie ter kennisgeving aan te nemen, dat doen we tenslotte in het dagelijks leven continue. (Voorbeeld: je mobieltje kan wereldwijd communiceren dankzij precies dezelfde wetenschap als die waar de oerknal theorie op gebaseerd is (algemene en speciale relativiteitstheorie.) De automatische piloot van een modern verkeersvliegtuig kan ook niet zonder.

[MysticNetherlands 298]

De singularity is ook maar slechts 1 van de mogelijkheden hoor. Veel wetenschappers hebben dat idee allang weer losgelaten.

[Dubito 0]

daarom schreef ik ook: ....of iets wat er op lijkt.....

[MysticNetherlands 298]

Je schreef 'iets dat er erg op lijkt', maar dat klopt dus niet. Er zijn genoeg modellen waarbij helemaal geen singularity of 'iets wat er erg op lijkt' (whatever that may be?) aan te pas komt. Of hooguit alleen een wiskundig singulariteit, geen fysieke.

[kwartje 0]

Hoe is god ontstaan of wie maakte hem?

Hier ergens een goeie filosoof, geef je visie.

God is niet gebonden aan tijd of materie.

Ken Hovind heeft een fantastisch voorbeeld:

Stel je gaat met een bootje de rivier op, jij weet niet wat er achter de volgende bocht komt en probeert zoveel mogelijk bij te sturen.

Wat als er nu een helikopter boven de rivier vliegt met een radio die verbonden is met jouw bootje. Dan kan de helikopter jouw waarschuwen voor de volgende bocht.

Nu ben jij niet de enige boot op deze rivier maar er zijn meer boten, en alle boten hebben contact met de helikopter.

(uitleg)

Stel de rivier is de tijd, en God is de Helikopter. Hij kan de hele tijdslijn vanuit de lucht overzien, Op dit moment ziet hij jouw zitten, maar ook Willem van Oranje, Salomo, en Noach. We zitten allemaal op de zelfde rivier/tijdslijn.

Als je dit gelezen hebt dan denk je misschien op een hele andere manier over tijd en dimensie.

het meest belangrijke is dat je op tijd je radio oppakt om met de helikopter contact te hebben. Hij weet precies welke vreemde bochten in de rivier van jouw leven zitten.

Hoop dat je iets hebt aan mijn antwoord.

[Gast Anon_phpbb]

Hoe is god ontstaan of wie maakte hem?

Hier ergens een goeie filosoof, geef je visie.

Ik zou mezelf geen filosoof willen noemen en zeker geen goede. Niet veel meer dan autodidact+wat opleiding aan een seminarie. Maar misschien is dat toch genoeg om iets te kunnen toevoegen.

Als je uitgaat van een transcendente god is die god bij Aristoteles de onbewogen beweger, en bij natuurkundigen "dat wat de start van de big bang was, een s gulariteit, een wiskundig dinges, of whatever". De grote horlogemaker van de filosofen van de Verlichting. De vraag naar ontstaan of schepper van die god is een filosofisch onzinnige vraag. Immers, die god is nu juist gedefinieerd als datgene dat niet ontstaan is, niet gemaakt, non-causaal van beginsel maar causaal van uitwerking is. Dit is met name een deïstische visie.

Voor christenen levert Augustinus hier zijn filosofische beschouwingen over het wezen van de tijd die je in dit topic regelmatig ziet terugkeren bij de beschrijvingen van een God die buiten de werkelikheid, buiten de tijd staat. Het levert oplossing voor veel filosofische problemen rond God op.

Als je uitgaat van een immanente god wordt het heel wat lastiger. Dan gaat het immers om een god die in onze werkelijkheid aanwezig is. In de meest extreme vorm heb je het dan over een pantheïstissche visie. Gecombineerd met een big bang krijg je dan een god die net als ruimte en tijd ontstaat met het universum. Hoewel de theorie vele malen complexer is, kan je het simpel beschrijven door de gedachte dat als iets+anti-iets=niets je de vergelikng ook kan omdraaien en het niets zonder problemen uit elkaar kan vallen in iets en anti-iets. Onderdeel van het iets is dan ook de gezochte god. Het antwoord opj je vraag is dan: door toeval, niemand.

Echt leuk wordt het bij de christelijke God, die zowel transcendent als immanent is. En één God in drie personen, waarvan de ene is geboren uit de andere, die alles geschapen heeft door die ene. Daar kan je best een boel over filosoferen, en dan tot aanvaardbare antwoorden komen. Maar persoonlijk waardeer ik hier onze broeders uit de oosterse Orthodoxie meer, waar zi zeggen dat het beter is God niet kapot te rationaliseren.

[Donnie 0]

Nee hoor.

Bij in 'gang gezet' heb je het over processen die hier in onze ruimte en tijd plaats vinden. 'Het begin' is het moment dat er sprake is van tijd. Buiten de tijd heeft 'begin' en 'einde' geen betekenis. 'In gang zetten' is een term die op processen binnen onze ruimte en tijd afspelen. Het is een term die je buiten onze ruimte en tijd helemaal niet kunt gebruiken. Tenzij er wel een soort van 'metafysische tijd' buiten onze tijd bestaat. Tja, wie weet, maar ik ga er niet automatisch vanuit dat het ook zo is.

Wat dat betreft heeft 'in gang zetten' evenmin betekenis als de vraag hoe God ontstaan is. Beiden gaan niet op.

Nouja, over dat laatste verschillen we dus behoorlijk van mening, want ik denk dat de aanname voor het bestaan van een schepper, gelijktijdig de vraag rechtvaardigd (nou, eigenlijk verplicht) hoe deze schepper dan zelf ontstaan is.

Als dat geen betekenis heeft, heeft ook de de verdere aanname van het bestaan van zo'n wezen weinig om het lijf, in mijn ogen.

Mijn instelling is dan om hypotheses op te werpen en af te vragen in wat voor omstandigheden dat mogelijk is, wat ik gedaan heb.

Het wel of niet bestaan van God (en dus het probleem van zijn ontstaan) is gewoon een wetenschappelijk vraagstuk, want de wetenschap houd zich bezig met alle vragen over de realiteit, en gelovigen geloven nou eenmaal dat God een realiteit is. Het alternatief is domweg ontkennen dat er een probleem is.

Maar dat gaat ook op voor wat ik stelde van boven ruimte en tijd staan. Wij zijn dat niet dus het is verrekte moeilijk daar een beeld bij te vormen.

Al hoewel, de schrijvers van Star Trek Deep Space 9 hebben vind ik nog wel een aardige poging gedaan met de wormholwezens/prophets (die zijn niet 'lineair'. Vergelijking gaat niet 100% op, maar er zit wel wat in.

Ligt eraan wat je precies bedoelt met 'boven ruimte en tijd staan'. God heeft onze ruimte-tijd gemaakt, wat wij ervaren als ons universum.

Dan lijkt het logisch dat God niet gebonden is aan ons universum, en dat ook de beleving van het verstrijken van tijd voor hem compleet anders zal zijn.

(moet ook haast wel, waar was anders die grove verspilling van tijd nodig om van simpele eencellige wezentjes naar complexer leven over te gaan, als God onze soort al in gedachte had. Dat kostte zo'n 3 miljard jaar in onze tijd)

Ook de hypothese van parallele werelden kan een oplossing bieden. Niet een multiversum waar er diverse 'bubbels' naast elkaar bestaan, maar allerlei lagen van realiteiten die elkaar overlappen, maar die niet waar te nemen zijn voor mensen, omdat ze gebonden zijn aan hun eigen laag.

God is dan de enige die verschillende lagen kan bezoeken, en uiteraard nieuwe lagen kan creeeren. Een daarvan is de realiteit die wij ervaren.

Dit zou ook meteen het bestaan van de hemel en hel verklaren. Apart soorten parallele werelden, ook door God geschapen, waar een essentie van elke wezen na de dood in een laag naar toe gaat.

Alleen lost dat nog steeds het probleem van God's begin niet op. Dus blijf ik erbij dat een soort evolutie van simpel naar complex uiteindelijk God heeft gemaakt.

Maar die handeling, in hoeverre is dat niet een handeling vanuit ons perspectief?

Het heelal is namelijk wel lineair. Als God de aarde schept, is dat vanuit ons perspectief ook een gebeurtenis in ruimte en tijd.

"In het begin schiep God de hemel en de aarde". Welk begin? Ik zou zeggen het begin van déze schepping. Het begin van het heelal. Er is pas sprake van 'het begin' toen God de tijd schiep. En 'toen' is een tijdsaanduiding, dus begin van de tijd.

Ik zou zeggen dat wat wij over de schepping zien en kunnen bevatten, ook vanuit het perspectief vanuit de schepping is. Ik vermoed dat een ander perspectief ook niet voor ons te bevatten is.

Maar als God dus de handeling verrichte van het scheppen, moet hij dus ergens daarvoor al bestaan hebben. Misschien wel in een niet te bevatten realiteit, waar de ruimte-tijd er compleet anders uitziet. (misschien wel helemaal niet waarneembaar voor onze zintuigen) Die vraag ligt compleet open.

Wat ik alleen niet begrijp is dat de meeste Christenen het misschien wel liever allemaal niet willen weten. Dat het een mysterie dient te blijven, dat een begin van een antwoord al niet eens gewenst is. (maar corrigeer me alsjeblieft als ik het fout heb)

Ik kan me indenken dat wat ik schrijf over multiversa en parallele werelden al als een belediging word gezien, en dat dat God niet meer 'Goddelijk' maakt. (wat dat dan ook mag betekenen) Het dient als het ware 'Pure magie' te zijn of 'ondoorgrondelijk', anders is het niets. Ik begrijp die mentaliteit niet, en het komt ook nergens anders voor behalve bij religie.

[Spons 0]

Precies.

Als God gemaakt zou zijn of ooit is begonnen te ontstaan o.i.d. is Hij in mijn definitie van 'god' geen God meer...

(op zich niet zo lastig om aan te nemen, aangezien je uiteindelijk toch ergens een eerste oorzaak voor de werkelijkheid dient te zoeken...)

Als God nooit ontstaan is dan moest hij een oneindige hoeveelheid tijd overbruggen om bij het heden te komen. Dat kan dus niet! Je zult vast wel met een antwoord komen zoals, God staat boven de natuurwetten of God is almachtig, maar dat is gewoon een excuus om niet met een rationeel antwoord te komen.

[Gast Anon_phpbb]

Nouja, over dat laatste verschillen we dus behoorlijk van mening, want ik denk dat de aanname voor het bestaan van een schepper, gelijktijdig de vraag rechtvaardigd (nou, eigenlijk verplicht) hoe deze schepper dan zelf ontstaan is.

Als dat geen betekenis heeft, heeft ook de de verdere aanname van het bestaan van zo'n wezen weinig om het lijf, in mijn ogen.

Op zichzelf is dat vrij eenvoudig weerlegbaar. Hoewel er filosofisch heel wat op valt af te dingen, is in het hedendaagse denken het idee vrij dominant dat wat wij waarnemen bestaat. We nemen een universum waar, dat dus bestaat, nemen vrij veel mensen aan. Toch is het aantal mensen binnen die groep die een rationeel sluitende verklaring kunnen geven hoe dat universum is ontstaan nul.

De echte "niet te beantwoorden vraag" is dan ook een geheel andere: waarom geloven in een immanente godheid, als we van die godheid niets waarnemen? Als je graag gelovigen met een lastige vraag bestookt, is dat eigenlijk de meest voor de hand liggende. Voor een verdere uitwerking van die vraag moet je bij Kant zijn, met name zijn kritiek van de zuivere rede.

Mijn instelling is dan om hypotheses op te werpen en af te vragen in wat voor omstandigheden dat mogelijk is, wat ik gedaan heb.

Het wel of niet bestaan van God (en dus het probleem van zijn ontstaan) is gewoon een wetenschappelijk vraagstuk, want de wetenschap houd zich bezig met alle vragen over de realiteit, en gelovigen geloven nou eenmaal dat God een realiteit is. Het alternatief is domweg ontkennen dat er een probleem is.

Nee, het alternatief is je wat verdiepen in filosofie. Of, als je graag met dit soort vragen stoeit, je verdiepen in het verschijnsel "tijd". De natuurkundige Hawking heeft daar vrij aardige dingen over geschreven. Zie bijvoorbeeld http://library.thinkquest.org/06aug/02088/hawking.htm of lees zijn "a brief history of time" als je tenminste geen moeite hebt met het engels.

Het aardige aan tijd is dat het net als God wel ervaren wordt, maar eigenlijk nog vrij lastig in theorie of experiment te vatten valt. Met name aardig bij Hawking is de vraag naar het begin van de tijd, in relatie tot de discussie in dit topic. En ook het begrip 'imaginaire tijd' bekijken kan je helpen wat denkconcepten los te laten die je het idee geven dat huis-tuin-en-keuken-waarneming een goede basis is voor het doen van uitspraken over de werkelijkheid.

NB voor degenen met een voldoende natuurkundige opleiding die zich kapot ergeren aan de dansende Wu Li-meesters en andere onzin-pogingen om quantum mechanica tot basis van een soort theologie te maken: dat is niet wat ik bedoel. Ik maak een analogie, ik doe geen poging beide zaken te verbinden.

Wat ik alleen niet begrijp is dat de meeste Christenen het misschien wel liever allemaal niet willen weten. Dat het een mysterie dient te blijven, dat een begin van een antwoord al niet eens gewenst is. (maar corrigeer me alsjeblieft als ik het fout heb)

je hebt het fout.

Wat "de meeste Christenen" willen weten, weten we allebei niet. Maar we kunnen wel weten dat zowel het protestantisme als het katholicisme, ieder vanuit een verschillende theologische en filosofische basis overigens, naast enige wetenschapsvijandigheid vooral een grote boost aan de Europese wetenschappelijke ontwikkeling hebben gegeven.

Het is geen toeval dat de basis voor de evolutietheorie gelegd werd door een monnik, en onder andere uitgewerkt werd door een theoloog. Het is geen toeval dat de copernicaanse revolutie bij een kanunnik begon, en dat Gallilei nooit veroordeeld is om zijn wetenschappelijke ontdekkingen maar om zijn gebrek aan diplomatiek vermogen. Het is geen toeval dat een van de belangrijke grondleggers van de big bang-theorie priester was. Enzovoort, enzovoort.

Wat wel waar is:

- sinds enkele tientallen jaren is het onder seculieren zonder enig benul van wetenschapsgeschiedenis bon ton om te doen alsof het christendom wetenschapsvijandig is.

- sinds pakweg de Verlichting zie je een toename van weerzin tegen wetenschap bij kleine groepen binnen het christendom en zie je dat met name de katholieke Kerk, die altijd een zeer sterke filosofische basis heeft gehad, een grote weerzin tegen belangrijke vernieuwingen in de filosofie heeft gehad.

[Gast Anon_phpbb]

Als God nooit ontstaan is dan moest hij een oneindige hoeveelheid tijd overbruggen om bij het heden te komen. Dat kan dus niet!

Waarom niet?

Je zult vast wel met een antwoord komen zoals, God staat boven de natuurwetten of God is almachtig, maar dat is gewoon een excuus om niet met een rationeel antwoord te komen.

Ik ben wel benieuwd naar jouw rationele antwoord.

[Olorin 155]

- sinds pakweg de Verlichting zie je een toename van weerzin tegen wetenschap bij kleine groepen binnen het christendom en zie je dat met name de katholieke Kerk, die altijd een zeer sterke filosofische basis heeft gehad, een grote weerzin tegen belangrijke vernieuwingen in de filosofie heeft gehad.

Die indruk kreeg ik al. Best opmerkelijk die omslag. Ongetwijfeld te verklaren als ant-reactie op de verlichtingsfilosofen? plus dat ik het idee heb dat het vroeger ook pluriformer was.

Hoe is het tegenwoordig trouwens? Ik heb het idee dat het thomisme nog steeds erg dominant is, maar is er ruimte voor meer platonische richtingen of voor nieuwe filosofen?

[Gast Anon_phpbb]

Die indruk kreeg ik al. Best opmerkelijk die omslag. Ongetwijfeld te verklaren als ant-reactie op de verlichtingsfilosofen? plus dat ik het idee heb dat het vroeger ook pluriformer was.

Hoe is het tegenwoordig trouwens? Ik heb het idee dat het thomisme nog steeds erg dominant is, maar is er ruimte voor meer platonische richtingen of voor nieuwe filosofen?

ik vind dat lastig te beoordelen. Ik ben zelf natuurlijk maar een onderknuppel en op filosofisch gebied een kabouter. Ik kan dus denken, zeggen en schrijven wat ik wil, daar klaagt niemand over. Of beter, als er iemand klaagt wordt dat volledig genegeerd.

Maar de anti-modernisteneed is verdwenen, en de geloofs-stasi bestaat niet meer. De meest voor de hand liggende verklaring daarvoor is dat de strijd gewonnen is: iedere intellectueel heeft de Kerk inmiddels verlaten

Aan de andere kant, ook vandaag zal iemand die gewijd gaat worden de dag daarvoor nog even in een min of meer besloten kring een gelofte moeten afleggen die vele malen verder gaat dan de openlijk uitgesproken belofte, en die ook vele malen verder gaat dan wat van leken gevraagd wordt te geloven.

Ja, het thomisme is nog steeds erg dominant. Als het je boeit kan ik je "Plato in het Vaticaan" van Jeroen Beuve erg aanraden. Ik ben er in aan het lezen, dus ik kan je de uitkomst nog niet vertellen

[Cyrillisch 0]

Ja, het thomisme is nog steeds erg dominant. Als het je boeit kan ik je "Plato in het Vaticaan" van Jeroen Beuve erg aanraden. Ik ben er in aan het lezen, dus ik kan je de uitkomst nog niet vertellen

Je maakt me nieuwschierig!

Maar het Thomisme heeft toch veel meer van Aristoteles? Ik lees ook wel eens de Summa Theologica en de Summa Contra Gentiles en altijd wordt er met "de" Filosoof naar Aristoteles verwezen.

[Lobke 467]

Interessant deze discussie!

Ik waag me er niet aan maar lees graag mee!