Verlamde man werd verzoek tot euthanasie geweigerd

[Hendrik-NG 220]

Dit komt vaker voor, helaas. Een vriendin van me vertelde pas over een bewoner die kanker had, en niet meer zou kunnen genezen. Hij mocht echter niet door euthanasie zijn leven beëindigen. "U bent niet ziek genoeg", was het antwoord. (what the...!) Nadat hij steeds meer aftakelde is hij ook gestopt met eten en drinken.

Die opmerking (wat men daar ook van vindt...) toont al een van de levensgrote moeilijkheden aan rond dit onderwerp: WIE is er "ziek" genoeg, en wie bepaalt dat???

wetgever?

arts?

individu zelf?

Willekeur blijft op de loer liggen als wetgever of arts een grens trekt. En laten we het individu de grens trekken, dan brengen we uiteindelijk ook mensen "naar de andere wereld" waarvan het gros van de mensen zegt "what the...! Waar zijn we mee bezig??"

Dat klopt, de grens is lastig.

Al lijkt mij dat iemand die een niet meer te behandelen vorm van kanker heeft waar hij na enkele maanden aan zal overlijden toch wel behoorlijk ziek is. Maar blijkbaar moet iemand dus eerst kapot gaan en compleet aftakelen voordat het ziek genoeg is.

Als je de wetenschap hebt dat je ongeneeslijk ziek bent en niet lang meer te leven hebt, zou ik ook liever willen dat de hele lijdensweg me bespaard bleef. Maar that's just me...

Hier blijkt helemaal niets, vrees ik. Want wat is de wetenschappelijke definitie voor "kapot gaan en compleet aftakelen"?? Waar ligt die grens?? En wat is dat, trouwens? "Kapot gaan en compleet aftakelen"??

Als ik de wetenschap zou hebben dat ik ongeneeslijk ziek ben en niet lang meer te leven heb, zou ik OOK liever willen dat de hele lijdensweg me bespaard bleef. Daarin verschillen we dus niet...

Maar kan ik voor mezelf al definiëren wat dat is, "kapot gaan en compleet aftakelen"?? Ik vrees van niet. Maar voor een ander kan ik dat ZEKER niet... En TOCH zou die ander op mij, als arts, een beroep kunnen doen om dat te gaan beoordelen... En daar wat mee te gaan "doen"... Oei...

Wat ik menselijkerwijs in ieder geval zou kunnen proberen is dat proces van "kapot gaan en compleet aftakelen" mee te "dragen" door er "te zijn", me te proberen "in te leven", proberen een en ander misschien wat "dragelijker" te maken in de hoop dat "verzachtende maatregelen/behandelingen" dat ook daadwerkelijk blijken te zijn... Dat is wat ik in ieder geval zou willen doen... En als arts en mens zou moeten doen... Dat zou ik een collega ook nog wel durven vragen... En een "terminale sedatie" goed met hem en met de mensen om mij heen bespreken...

Maar dan die vraag: zet JIJ er voor mij een punt achter?!

[Maria K. 51]

maar die man had ook nog de mogelijkheid om langs "natuurlijke" weg te sterven... Te wachten "op zijn tijd", dus...

En bedoelde daarmee aan te geven de vraag:

""Wat is de natuurlijke manier"

en

"Wiens tijd?"

Graag ook aandacht voor de behoedzaamheid, waarmee ik deze oproep tot nadenken deed.

Heel "seculier" gezegd: een mens sterft als hij sterft... Dood is dood...

Als ik wat minder "seculiere" uitspraken zou doen valt er wellicht meer over te zeggen, maar "natuurlijker" dan deze uitspraken kan je het niet echt krijgen, denk ik... Wat is de "natuurwetenschappelijke definitie" van "dood"???

Dank je voor je antwoord.

Ik begrijp ook, dat dit onderwerp je na aan het hart ligt, zo ook bij mij.

Je hebt al begrepen denk ik, dat ik meermaals met zelfdoding geconfronteerd ben en daar ook niet altijd één antwoord op heb.

Zeker daar dit soort kwesties altijd uniek zijn.

Ik geloof ook niet, dat ik nu op dit moment, de kracht zou hebben om de uitvoerende macht te zijn bij een actieve euthenasie.

Maar eigenlijk was dit niet mijn vraag.

[Jin 0]

De enige die daar over mag beslissen is in mijn ogen de patiënt zelf.

ik heb zelf van redelijk nabij meegemaakt (een tante) en gelukkig was de dokter bereid om haar laatste wil in bijzijn van haar naasten uit te voeren.

[Dwarrel 43]

r.i.p.

je had moeten krijgen wat je wilde, op de goede manier...

maar alsnog nu het recht in eigen handen.

[Robert Frans 1.653]

Wat ik had begrepen mag men binnen de katholieke Kerk een medische behandeling staken als deze echt geen enkele verbetering meer brengt en misschien zelfs een verslechtering van de omstandigheden. Men mag inderdaad geen euthanasie plegen, dus niet actief iemand doden, maar dus wel een behandeling staken, ook als diegene alsnog sterft. Ook palliatieve sedatie is bij terminale patiënten toegestaan, waarin men de laatste dagen op pijnloze en waardige wijze kan doorbrengen, omdat men dan geheel gesedeert is. Men valt dan gewoon als het ware in een diepe slaap en wordt dan niet meer wakker.

Zulke verhalen blijven zeer tragisch, maar wij lezen natuurlijk wel slechts één kant van het verhaal. Het is dan ook goed om je te verdiepen in de ándere kant, dus die van de wetgeving. Men moet er niet zomaar vanuit gaan dat de andere kant wel op kille, onmenselijke wijze zal handelen, enkel omdat het voor deze man zo tragisch uitpakte. Het geeft mijns inziens enkel aan dat men door moet blijven gaan met onderzoeken hoe men zulke situaties op waardige wijze kan behandelen, zonder actief het leven te hoeven beëindigen.

Er zijn namelijk best wel goede redenen te bedenken waarom men euthanasie niet wil toestaan. Ook van euthanasie kan gemakkelijk misbruik worden gemaakt en het risico opbrengen dat men steeds meer ook kleiner menselijk lijden tot ondraaglijk gaat beschouwen. Het lijden kan dan steeds meer worden weggeschoven als iets wat er niet bij zou moeten horen, terwijl het lijden intrinsiek met het leven verbonden is. Ook kan een ziek iemand onder druk worden gezet euthanasie te laten plegen, omdat hij tot last zou zijn. Dat is dus die ándere kant, die niet zomaar terzijde geschoven kan worden bij dit soort tragische verhalen. Elke kant kent mooie en tragische verhalen en we hebben het hier wel over leven en dood.

[Spons 0]

Er zijn namelijk best wel goede redenen te bedenken waarom men euthanasie niet wil toestaan. Ook van euthanasie kan gemakkelijk misbruik worden gemaakt en het risico opbrengen dat men steeds meer ook kleiner menselijk lijden tot ondraaglijk gaat beschouwen. Het lijden kan dan steeds meer worden weggeschoven als iets wat er niet bij zou moeten horen, terwijl het lijden intrinsiek met het leven verbonden is.

Voordat je euthanasie kan krijgen moet de arts zich houden aan zorgvuldigheidseisen.

De zorgvuldigheidseisen houden in dat de arts:

a. de overtuiging heeft gekregen dat er sprake was van een vrijwillig en weloverwogen verzoek van de patiënt,

b. de overtuiging heeft gekregen dat er sprake was van uitzichtloos en ondraaglijk lijden van de patiënt,

c. de patiënt heeft voorgelicht over de situatie waarin deze zich bevond en over diens vooruitzichten,

d. met de patiënt tot de overtuiging is gekomen dat er voor de situatie waarin deze zich bevond geen redelijke andere oplossing was,

e. ten minste één andere, onafhankelijke arts heeft geraadpleegd, die de patiënt heeft gezien en schriftelijk zijn oordeel heeft gegeven over de zorgvuldigheidseisen, bedoeld in de onderdelen a tot en met d, en

f. de levensbeëindiging of hulp bij zelfdoding medisch zorgvuldig heeft uitgevoerd.

Ook kan een ziek iemand onder druk worden gezet euthanasie te laten plegen, omdat hij tot last zou zijn. Dat is dus die ándere kant, die niet zomaar terzijde geschoven kan worden bij dit soort tragische verhalen. Elke kant kent mooie en tragische verhalen en we hebben het hier wel over leven en dood.

Uiteraard kan er misbruik van worden gemaakt, dat kan bij zoveel dingen, maar dat betekend niet dat je het moet verbieden. Een arts zal zorgvuldig kijken naar het euthanasieverzoek en als hij het vermoeden heeft dat er sprake van dwang is zal hij niet tot euthanasie over gaan.

[Druid_Donagh 0]

Hier heeft spons zeker een punt. Helaas weten we echter niet het gehele verhaal, noch weten we de exacte beweegredenen van de rechter. Het verstrekken van euthanasie is een van de moeilijkste dingen die een arts kan doen. Behalve het punt wat spons aanhaalt, gaat het ook tegen de Eed van Hippocrates in die een arts aflegt. Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed_van_Hippocrates en http://en.wikipedia.org/wiki/Hippocratic_Oath

Ikzelf zeg dat de man onnodig heeft geleden.

[Enola Gay 0]

ik wordt pisnijdig als ik mensen in huilen zie uitbarsten, omdat ze niet dood mogen gaan.

het leven heeft totaal geen kwaliteit meer, en ze moeten dat maar ondergaan.

vreselijk

'gelukkig' is hij overleden , en hoeft hij dat loodzware juk niet meer te dragen

[Lobke 467]

In dit geval zullen er weinig mensen zeggen: "deze man moet zijn tijd af wachten". Deze man had geen tijd want hij werd zoals al eerder gezegd is in leven gehouden door anderen.

We kunnen ook voor God spelen om levens maar zolang mogelijk te rekken.

Het vraagstuk euthanasie is moeilijk en er kan geen éénduidend antwoord op volgen.

Wanneer is lijden ondraaglijk, wat kun je verlangen van een arts?

één ding is zeker, geen arts kun je verplichten euthanasie uit te voeren, maar wel verplichten om de vraag door te geven aan een collega anders laat je de betreffende patient enorm lijden/ in de kou staan..

[Enola Gay 0]

Het vraagstuk euthanasie is moeilijk en er kan geen éénduidend antwoord op volgen.

Wanneer is lijden ondraaglijk, wat kun je verlangen van een arts?

.

in het verpleeghuis waar mijn zus werkt sterven de mensen via euthenasie met een lach van oor tot oor, die ik met geen mogelijkheid na kan doen

zo moeilijk is dat niet hoor, als iemand geen kwaliteit van leven meer heeft, en dood wil, ben ik de laatste die dat tegenhoudt

[Druid_Donagh 0]

Het vraagstuk euthanasie is moeilijk en er kan geen éénduidend antwoord op volgen.

Wanneer is lijden ondraaglijk, wat kun je verlangen van een arts?

.

in het verpleeghuis waar mijn zus werkt sterven de mensen via euthenasie met een lach van oor tot oor, die ik met geen mogelijkheid na kan doen

zo moeilijk is dat niet hoor, als iemand geen kwaliteit van leven meer heeft, en dood wil, ben ik de laatste die dat tegenhoudt

Zo denk ik er ook over, maar de artsen hebben toch het probleem met het feit dat het tegen hun eed ingaat. Die eed zegt in het kort dat ze geen kwaad mogen doen, dus ook geen levens mogen nemen en de eutenasie wetgeving heeft teveel regels. Vaak is het dus zo dat de beslissing mosterd na de maatlijd is en de patiënt al is overleden.

[Morphogenesis 4]

Blijft altijd lastig. De vraag is of het helpt om bepaalde goedjes te verbieden. Iemand die ècht niet verder wil leven maakt er toch wel een einde aan, met of zonder door een arts verstrekte middelen. Dat het daardoor minder humaan wordt, is wat mij betreft een argument waarom je het beschikbaar zou moeten maken voor iedereen.

Maar, RobertF zei het ook al, het heeft ook andere kanten. Dergelijke middelen zouden mijlen ver verwijderd moeten zijn als je in een oprisping iets hebt van "laat mij maar dood gaan" omdat je kotsend boven de plee hangt omdat je kip met salmonella gegeten hebt. Klinkt wat spottend, maar wanneer iemand makkelijk een einde aan het leven kan maken, denk ik dat er veel meer onnodige (dwz. geneesbare, verhelpbare) zelfmoorden zullen plaatsvinden. En zo zijn er nog wel talloze voorbeelden te bedenken.

Los van of ik voor of tegen euthanasie ben, vind ik wel dat wanneer euthanasie mogelijk is, iedereen, ziek of niet ziek, het recht heeft een einde aan zijn leven te maken. Maar niet door even langs de apotheek te gaan om een pilletje te halen, maar dat het een weloverwogen keuze is, die niet in een oprisping gemaakt is.

[BlueMountainSky 0]

Het is zeker zo dat bepaalde mensen door zware ziektes aan het einde lijden, ook al omdat ze de dood zien naderen en dus beseffen dat niets meer mogelijk zal zijn. Maar vragen om euthanasie en ze krijgen betekent dat je een gruweldood tegemoet gaat en je niet zoals het woord euthanasie doet vermoeden een 'goede dood garandeert' ; wel in tegendeel. Waarom ? Omdat het tegennaatuurlijk is en vooral omdat je de laatste kans om als mensen substantieel te groeien mist; alleen al dat al kan niet bepaald een liefdevol handelen ten aanzien van jezelf genoemd worden. Als christen moet we ons sterk maken en niet laten meesleuren door de cultuur van de dood, die ervoor zorgt dat mensen zicht niet (meer) tenvolle kunnen ontplooien en dus 'levendig worden'.

[MasterJapie 0]

Behalve het punt wat spons aanhaalt, gaat het ook tegen de Eed van Hippocrates in die een arts aflegt. Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed_van_Hippocrates en http://en.wikipedia.org/wiki/Hippocratic_Oath

Dat is dan ook weer de vraag: waar doe je de patient als arts meer kwaad mee aan? Door hem vredig tot z'n einde te laten komen, of door hem die laatste weken nog even te laten lijden en hem in dit geval de hongerdood als enige uitweg te geven?

Maar vragen om euthanasie en ze krijgen betekent dat je een gruweldood tegemoet gaat en je niet zoals het woord euthanasie doet vermoeden een 'goede dood garandeert' ; wel in tegendeel. Waarom ? Omdat het tegennaatuurlijk is en vooral omdat je de laatste kans om als mensen substantieel te groeien mist.

Tegennatuurlijk? Als het aan de natuur lag waren wij al lang van de aardbodem verdwenen. Alles wat mensen doen is 'tegennatuurlijk'. Medicijnen zijn 'tegennatuurlijk', apparatuur om mensen mee in leven te houden zijn 'tegennatuurlijk'. Tegennatuurlijk is niet hetzelfde als 'immoreel'.

En je ontneemt ze de kans om te groeien? We hebben het hier over terminaal zieke mensen die zo erg lijden dat ze nergens anders meer aan kunnen denken. Of zouden ze postzegels moeten gaan verzamelen? Een instrument moeten oppakken? Houd toch op...ik merk dat het erg makkelijk praten is voor mensen die niet in eenzelfde situatie zitten, of de empathie missen om zich even te verplaatsen in andermans schoenen, en waarvan de enige wereldse ervaring bestaat uit het lezen van een eeuwenoud boek.

Het is geen gruweldood. Je gaat dood in je slaap. Dat is naast het doodgaan tijdens de daad in bed volgens mij de meest begeerlijke manier om tot je einde te komen. Hier heeft men nog het voordeel dat ze van iedereen afscheid kunnen nemen, alles op orde kunnen stellen, laatste woorden uitwisselen, etc, zonder spijtige gedachten zoals 'had ik nou maar kunnen zeggen dat ik van hem/haar houd'.

[BlueMountainSky 0]

MasterJapie; laat me nog verduidelijken dat ik uiteraard tegen therapeutische hardnekkigheid ben , maar ik ben tegen het doden van mensen. Er is een Gebod 'ge zult niet doden', dat gebod werd ons gegeven niet om ons te straffen maar om ons te vrijwaren van grote problemen die gepaard gaan met het doden van een medemens. Als je kwaad doet aan een ander, dan komt dit ook altijd ten koste van jezelf. Dan word je namelijk 'minder mens', een agressie neemt dan macht over je en je zult vanaf dan malleijker andere mensen doden op wat manier dan ook. Waarom zijn er nu zoveel meer moorden? Als je denkt dat er geen link is met de huidige cultuur des doods, dan vergis je je grondig.

[Hendrik-NG 220]

Behalve het punt wat spons aanhaalt, gaat het ook tegen de Eed van Hippocrates in die een arts aflegt. Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed_van_Hippocrates en http://en.wikipedia.org/wiki/Hippocratic_Oath

Dat is dan ook weer de vraag: waar doe je de patient als arts meer kwaad mee aan? Door hem vredig tot z'n einde te laten komen, of door hem die laatste weken nog even te laten lijden en hem in dit geval de hongerdood als enige uitweg te geven?

Hier schets je een vals dilemma, MasterJapie. De keuze is niet "goede dood door het einde te geven" of "het laten doorlijden en hiermee een vreselijk einde geven"...

De arts belooft:

Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.

Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.

Een derde (nee: de enige waartoe de arts zijn gelofte heeft afgelegd!!!) weg hier is: de patient geen schade doen door lijden te verlichten... Ofwel: goede terminale zorg verlenen = palliatieve zorg gericht op pijnbestrijding, etc. En evt. een terminale sedatie toepassen.

Daarbij is het nemen van een "binnenbocht" door het intraveneus toedienen van Pentothal gevolgd door Norcuron + het nalaten van beademing een direct schade toedienen aan de patient. Hij gaat er dood van... En dit direct ten gevolge van het handelen van de arts: dit gaat rechtstreeks tegen de afgelegde eed/belofte in. Wat is zo'n belofte van een arts dan nog waard?

Artsen horen zich niet voor dit "goede"-doodkarretje te laten spannen!!! Het is de dood voor het vak en er bestaan alternatieven voor terminale patientenzorg...

[Eulogía 0]

De 58-jarige Tony Nicklinson leed aan het locked-in syndroom, en vocht voor zijn recht om op z'n eigen termen z'n leven te beëindigen. Hij is deze ochtend overleden, na een weeklange voedselstaking nadat de rechter had besloten dat hij geen euthanasie mocht krijgen. Z'n immuunsysteem werd ernstig verzwakt door het tekort aan energie, en hij overleed uiteindelijk aan de gevolgen van een longontsteking.

Al sinds 2004 probeerde hij een dokter zo ver te krijgen om hem te assisteren bij het beëindigen van zijn leven dat hij alleen kon beschrijven als 'een ware hel'. De dochter van de vanaf de nek verlamde man gaf afgelopen week als antwoord tegen de pro-life activisten: "Het leven hoort niet beoordeeld te worden aan de hand van kwantiteit, maar aan de hand van kwaliteit. Mijn vader zou liever 51 vrolijke jaren leven, dan 90 miserabele jaren. Hij heeft geen leven om van te spreken. Zijn leven bestaat uit het zich laten wassen van vreemden, en kan alleen maar toekijken hoe de wereld aan hem voorbij gaat."

[...]

Zijn laatste doel in het leven was om toestemming van de rechter te krijgen voor het uitvoeren van een euthanasie. Niet zozeer alleen voor hemzelf, maar ook voor alle anderen die nog in zijn situatie terecht zullen komen. Na de afwijzing verloor hij alle vechtlust die hij daarvoor nog had, en hongerde hij zichzelf uit om alsnog aan een relatief snel einde te komen.

http://www.independent.co.uk/news/uk/ho ... 72884.html

Gelukkig leven we in een zo een humane wereld. Waarom zouden we iemand helpen om pijnloos zijn of haar leven te beëindigen als we die persoon ook uithongering als enige optie kunnen geven? We behandelen onze dieren nog beter; die verlost men tenminste uit hun lijden als ze een uitzichtloos leven tegemoet gaan. Een paard dat z'n benen breekt? Geef hem een kogel. Een mens die langzaam aftakelt door kanker, spierziekten, neurologische aandoeningen, etc? Nee, jou laten we lijden, dan kunnen we tenminste nog geld aan je verdienen; we hebben niks aan je als je dood bent..

Deze man had z'n laatste dagen in vrede kunnen doorbrengen met z'n familie, en hij had pijnloos het leven uit kunnen stappen met waardigheid. Alleen had onze oh-zo morele westerse maatschappij een beter idee, en werd hem gedwongen om die laatste dagen in mentale en fysieke stress door te brengen, met honger en in pijn.

Rust in vrede Tony, dat jouw gevecht alsnog een inspiratie mag zijn voor mensen die in hetzelfde schuitje zitten..

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar triest dat hij zich kennelijk niet heeft gewend tot christenen om te vragen om genezing, waarna christenen voor hem zouden bidden en hij volkomen zou zijn genezen.

[MasterJapie 0]

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar triest dat hij zich kennelijk niet heeft gewend tot christenen om te vragen om genezing, waarna christenen voor hem zouden bidden en hij volkomen zou zijn genezen.

Niet iedereen leeft in jouw droomwereld. Christenen maken dit ook mee, christenen wenden zich ook tot God, en ook christenen gaan hieraan dood. Jaja dal zal jou nooooit overkomen want jij hebt een engeltje op je schouder, houd het alsjeblieft voor je.

Waarom zijn er nu zoveel meer moorden? Als je denkt dat er geen link is met de huidige cultuur des doods, dan vergis je je grondig.

Zal vast komen door al die euthanasie gevallen. De populatie groeit exponentieel, het aantal misdaden zal daarmee ook exponentieel stijgen. Heeft niks te maken met een bepaalde cultuur, het is een simpele rekensom.

Artsen horen zich niet voor dit "goede"-doodkarretje te laten spannen!!! Het is de dood voor het vak en er bestaan alternatieven voor terminale patientenzorg...

Dus het enige doel van de arts is uiteindelijk om de patient in leven te houden? En de term 'leven' is dan ook niets meer dan biologisch: een kloppend hart? Als je als arts zweert om een patient geen schade te berokkenen (wat elke arts dus heeft gedaan door de eed af te leggen), dan zou euthanasie dus ook nooit toegestaan mogen worden? Ik studeer op het moment ook voor arts, maar als iemand naar mij toe zou komen met een euthanasie verzoek, en diegene op alle richtlijnen daaraan voldoet, en dus echt geen uitweg meer heeft en als enige uitzicht een langzame en pijnlijke dood, dan zou ik dat niet af kunnen slaan. Is de term 'schade' hier echt zo zwart/wit?

[Eulogía 0]

Niet iedereen leeft in jouw droomwereld. Christenen maken dit ook mee, christenen wenden zich ook tot God, en ook christenen gaan hieraan dood. Jaja dal zal jou nooooit overkomen want jij hebt een engeltje op je schouder

Ik leef niet in een droomwereld. Als je zo schrijft, schrijf je niet netjes.

Er zijn inderdaad christenen die doodgaan aan bepaalde ziekten, omdat ze onvoldoende kennis van de waarheid hebben.

Mij zullen inderdaad nooit ziekten overkomen.

Ik heb geen enkele engel op mijn schouder.

Ik zal nooit ziek worden, omdat ik de waarheid van Jezus Christus weet.

[Lobke 467]

Er zijn inderdaad christenen die doodgaan aan bepaalde ziekten, omdat ze onvoldoende kennis van de waarheid hebben.

Mij zullen inderdaad nooit ziekten overkomen.

Ik heb geen enkele engel op mijn schouder.

Ik zal nooit ziek worden, omdat ik de waarheid van Jezus Christus weet.

@Eulogia,

Ik kan je niet meer volgen en ik vermoed zeer Bijbelgetrouwe christenen ook niet.

Je leeft in een droomwereld, eens zul je sterven en waarschijnlijk zal daar een ziekte aan vooraf gaan. Morgen kun je kanker krijgen, misschien heb je het al zonder dat je het weet.

Jou kan alles overkomen wat een niet of anders gelovige overkomt, misschien zul jij houvast vinden in je geloof, dat is wat anders.

Je maakt van geloof een karikatuur zoals ik het zie; het neemt voor mij enge vormen aan.

[Archillion 0]

Niet iedereen leeft in jouw droomwereld. Christenen maken dit ook mee, christenen wenden zich ook tot God, en ook christenen gaan hieraan dood. Jaja dal zal jou nooooit overkomen want jij hebt een engeltje op je schouder

Ik leef niet in een droomwereld. Als je zo schrijft, schrijf je niet netjes.

Er zijn inderdaad christenen die doodgaan aan bepaalde ziekten, omdat ze onvoldoende kennis van de waarheid hebben.

Mij zullen inderdaad nooit ziekten overkomen.

Ik heb geen enkele engel op mijn schouder.

Ik zal nooit ziek worden, omdat ik de waarheid van Jezus Christus weet.

Ongelofelijk. Wat zal jij omver geblazen worden als de dokter je op een dag vertelt dat je een ziekte hebt. Maar ik weet dat dat onmogelijk is, want jij bent god, sorry, ik bedoel goed, een goede christen.

[Spons 0]

Behalve het punt wat spons aanhaalt, gaat het ook tegen de Eed van Hippocrates in die een arts aflegt. Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed_van_Hippocrates en http://en.wikipedia.org/wiki/Hippocratic_Oath

Dat is dan ook weer de vraag: waar doe je de patient als arts meer kwaad mee aan? Door hem vredig tot z'n einde te laten komen, of door hem die laatste weken nog even te laten lijden en hem in dit geval de hongerdood als enige uitweg te geven?

Hier schets je een vals dilemma, MasterJapie. De keuze is niet "goede dood door het einde te geven" of "het laten doorlijden en hiermee een vreselijk einde geven"...

De arts belooft:

Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.

Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.

Je leest het helemaal verkeerd. Er staat ook, ik zal in het belang van de patiënt handelen. En dus euthanasie weigeren op grond van eigen overtuiging is dus niet in het belang van de patiënt. Ja er staat dat je de patiënt geen schade aan mag doen, maar wat veroorzaakt meer schade? Iemand die uitzichtloos lijd uit zijn lijden verlossen of hem kosten wat het kost in leven houden?

Een derde (nee: de enige waartoe de arts zijn gelofte heeft afgelegd!!!) weg hier is: de patient geen schade doen door lijden te verlichten... Ofwel: goede terminale zorg verlenen = palliatieve zorg gericht op pijnbestrijding, etc. En evt. een terminale sedatie toepassen.

Palliatieve sedatie is ook een vorm van euthanasie alleen trek je zelf de stekker er niet direct uit. Je doet het indirect door de patiënt niet meer te behandelen maar hem alleen te verdoven. Alleen is palliatieve sedatie niet bij iedereen mogelijk. As je ziekte hebt waar je niet dood aan gaat heeft dit weinig zin.

Daarbij is het nemen van een "binnenbocht" door het intraveneus toedienen van Pentothal gevolgd door Norcuron + het nalaten van beademing een direct schade toedienen aan de patient. Hij gaat er dood van... En dit direct ten gevolge van het handelen van de arts: dit gaat rechtstreeks tegen de afgelegde eed/belofte in. Wat is zo'n belofte van een arts dan nog waard?

Dan zou ik gewoon de eed van artsen veranderen, makkelijk zat.

Artsen horen zich niet voor dit "goede"-doodkarretje te laten spannen!!! Het is de dood voor het vak en er bestaan alternatieven voor terminale patientenzorg...

Als je niet aan het systeem mee wil werken dan moet je maar een andere baan zoeken. Makkelijk he!

[Spons 0]

Er zijn inderdaad christenen die doodgaan aan bepaalde ziekten, omdat ze onvoldoende kennis van de waarheid hebben.

Mij zullen inderdaad nooit ziekten overkomen.

Ik heb geen enkele engel op mijn schouder.

Ik zal nooit ziek worden, omdat ik de waarheid van Jezus Christus weet.

Wat een arrogant antwoord! Dus jij wil zeggen dat je nog nooit een griepje hebt gehad? Trouwens, 30% van de Nederlandse bevolking sterft aan kanker, 30% kans dat je er aan dood gaat, 15% van de bevolking krijgt ooit in zijn leven een depressie. Dat geld dus ook voor jou!

[Fee 0]

Eulogía, ik meen dat het 25 maart was dat je een maand geband werd omdat je jezelf aan God gelijk stelde. Was dat om een soortgelijke opmerking als hier? Want je stelt jezelf in ieder geval boven de rest van de forumgebruikers...

[Hendrik-NG 220]

Daarbij is het nemen van een "binnenbocht" door het intraveneus toedienen van Pentothal gevolgd door Norcuron + het nalaten van beademing een direct schade toedienen aan de patient. Hij gaat er dood van... En dit direct ten gevolge van het handelen van de arts: dit gaat rechtstreeks tegen de afgelegde eed/belofte in. Wat is zo'n belofte van een arts dan nog waard?

Dan zou ik gewoon de eed van artsen veranderen, makkelijk zat.

Artsen horen zich niet voor dit "goede"-doodkarretje te laten spannen!!! Het is de dood voor het vak en er bestaan alternatieven voor terminale patientenzorg...

Als je niet aan het systeem mee wil werken dan moet je maar een andere baan zoeken. Makkelijk he!

Zo "makkelijk" gaan/gingen bepaalde regimes inderdaad om met hun onderdanen... Maar wat zou je er zelf van zeggen als "het systeem" je tot daden dwingt die tegen je levensvisie in gaan??

"Nee, we dwingen je niet... Je kan toch vrijwillig stoppen met dit werk??? Sterker: je "mag" vanaf vandaag gewoon ander werk gaan zoeken...!! Want: Nee, we dwingen niemand..."

Spons: die eed zegt het heel duidelijk:

Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.

Als artsen zouden zwichten onder druk van "het systeem", dan is de beroepsgroep geen knip voor de neus waard...

Je zal een ander argument moeten vinden... Een die past binnen de eed... De discussie loopt dan langs de lijn "Ik zal aan de patiënt geen schade doen..."

Willen we dat er in onze maatschappij ruimte bestaat om hierover verschillend te denken? Of willen we "een systeem" dat ons denken tot de laatste punt en komma voor ons invult??? Het kan in het belang van "de patient" zijn als een arts hier zijn vrijheid houdt... (Sterker: dit IS in het belang van patienten!!!)