Vrouwelijk initiatief

[WonderfulStar 0]

Vrouwelijk initiatief: ja!

Als ik altijd had afgewacht totdat manpersoon eens iets zou zeggen/vragen... Dan was ik vanaf m'n 18e ofzo vrijgezel gebleven.

Ik moet toegeven dat ik dat niet face-to-face durfde te zeggen hoor. In de meeste gevallen was het via msn, een enkele keer werd ik bemoedigd door de aanwezigheid van voldoende alcohol in mijn lichaam.

[Olorin 155]

Ja, vrouwelijk initiatief! Mannen (of ja, vooral... ik ) zijn immers blind voor subtiele vrouwelijke signalen.

[Robert Frans 1.653]

Altijd grappig dit. Iedereen schijnt te weten dat de ander subtiele hints vooral niet begrijpt. Mannen vinden vrouwen te subtiel en vrouwen weer mannen. Maar niemand schijnt op het idee te komen om dan ook daadwerkelijk eens wat minder subtiel te zijn. Zou Jezus misschien ook dít gedoe voor ogen hebben toen Hij ons leerde dat je ja ja moet zijn en je nee nee? Of zou Hij met dat voorschrift dan toch bedoelen dat je ja ook best wel een beetje nee of twijfel mag zijn en dat je je ja ook zódanig subtiel mag verpakken, dat niemand hem opmerkt of misschien ook als nee aanziet?

[maran 0]

als het liefde betreft gaat dit allemaal niet op.

het is veelal een zaak van aantrekken en afstoten en daarom kan het ja soms nee betekenen en omgekeerd.

het is een zaak van elkaar aftasten, omdat beide partijen zich niet kwetsbaar durven opstellen [ bang zijn voor afwijzing bv.] en vaak meer genieten zolang er nog geen duidelijk is....van de spanning o.a.

want zodra er duidelijkheid is zitten er ook consequenties aan vast.

dit mag tegenstrijdig klinken, maar dat hoort er allemaal bij.

go with the flow...

als het klikt wordt het vanzelf duidelijk...vaak zonder woorden.

[Robert Frans 1.653]

O, dat spel van flirten, aantrekken en afstoten kan, mits goed gespeeld, inderdaad heel leuk zijn en hoort er inderdaad gewoon bij. Maar als die onduidelijkheid maar blijft voortduren en het spel maar niet afgerond wordt, zodat er hier zelfs al topics over verschijnen, dan wordt het mijns inziens gewoon tijd voor duidelijkheid. Op een gegeven moment moet het spel gewoon klaar zijn, anders heb je uiteindelijk helemaal niets meer.

Het doet me denken aan een verhaal dat ik eens las. Een zeer aantrekkelijk gevonden vrouw leerde uit een of ander vaag boekje dat je vooral mysterieus en "hard-to-get" moest zijn. Dus dat deed zij bij een man die zij wel zag zitten. Voortdurend trok ze hem aan en stootte ze hem weer af. In het begin vond de man dat wel leuk, maar uiteindelijk begon hij een relatie met een minder knappe vrouw, waarmee hij echter gewoon leuke dingen kon doen en bij wie hij gewoon ontspannen "zichzelf kon zijn." Je begrijpt dat die zeer knappe vrouw na de verbazing daarover het boekje maar snel weer weggooide...

[maran 0]

hahaha ja - dat kan ook nog - het moet inderdaad niet te lang duren.

en de manier waarop telt ook natuurlijk.

helemaal mee eens.

[lisanne1994 0]

Ik ben op het moment nog vrijgezel..

het is dat ik me soms ook wel eens eenzaam voel

achteraf denk ik zou het niet eens durven om ene jongen af te stappen die ik leuk vind.

Ik denk altijd laten de jongens maar op mij af gaan haha

[fladdervlinder 0]

Hoi allemaal!

Ondertussen is er best wel een hoop gebeurt. Voor de vakantie was ik er een beetje klaar mee, inmiddels hebben we gepraat, ik was super zenuwachtig.. Hij voelde al aan waar het over zou gaan, en we hebben er best wel open over gepraat. Ik vertelde hem dat ik hem voor de vakantie leuk vond, maar toen hij zei dat hij niet toe was aan een relatie, ik er helemaal klaar mee was. Op vakantie kwam ik een andere jongen tegen, die vroeg of ik een keer af wilde spreken, dat was best gezellig, maar wel heel dubbel. Toen Ik na de vakantie die ander weer tegen kwam en vertelde over de date, vond ik daarna dat ik het hem echt nog moest vertellen wat ik van hem vond. Dus dat heb ik toen gedaan, met heb afgesproken en het verteld. Hij zei dat hij mij ook leuk vind,en aantrekkelijk, maar dat hij niet verliefd was, dat hij wel spanning voelde, en dat zijn opmerking over dat hij niet toe was aan en relatie misschien meer voorkwam uit bindingsangst, maar dat hij niet wist of het wat zou kunnen worden tussen ons. Aan het einde vroeg hij me of er iets was tussen vriendschap en een relatie, waarop ik zei dat dat misschien was wat wij hebben, dat beaamde hij..

Dus, dat is hoe het nu is..

[gewoon Paul 8]

Nog net niet serieus dus, als ik het goed lees?

[fladdervlinder 0]

Nou, niet echt.. Want we zijn dus gewoon hele goede vrienden, eigenlijk.. Maar er is wel een soort spanning, dus misschien dat het ooit nogkomt.. Ik weet alleen niet of hij die kans erg groot acht..

[Ursa 1]

Hoi allemaal!

Ondertussen is er best wel een hoop gebeurt. Voor de vakantie was ik er een beetje klaar mee, inmiddels hebben we gepraat, ik was super zenuwachtig.. Hij voelde al aan waar het over zou gaan, en we hebben er best wel open over gepraat. Ik vertelde hem dat ik hem voor de vakantie leuk vond, maar toen hij zei dat hij niet toe was aan een relatie, ik er helemaal klaar mee was. Op vakantie kwam ik een andere jongen tegen, die vroeg of ik een keer af wilde spreken, dat was best gezellig, maar wel heel dubbel. Toen Ik na de vakantie die ander weer tegen kwam en vertelde over de date, vond ik daarna dat ik het hem echt nog moest vertellen wat ik van hem vond. Dus dat heb ik toen gedaan, met heb afgesproken en het verteld. Hij zei dat hij mij ook leuk vind,en aantrekkelijk, maar dat hij niet verliefd was, dat hij wel spanning voelde, en dat zijn opmerking over dat hij niet toe was aan en relatie misschien meer voorkwam uit bindingsangst, maar dat hij niet wist of het wat zou kunnen worden tussen ons. Aan het einde vroeg hij me of er iets was tussen vriendschap en een relatie, waarop ik zei dat dat misschien was wat wij hebben, dat beaamde hij..

Dus, dat is hoe het nu is..

Op zo'n moment moet je er eigenlijk allebei voor gaan. Gewoon proberen. Als het raar is, of er verandert niks, dan kun je altijd nog weer terug naar af (de 'friendzone'). Maar ja, het is jullie leven natuurlijk. Ik zou het niet ingewikkelder maken dan het is; gevoelens zeggen ook niet alles. Hoe verliefd moet je zijn?

Desalniettemin, top dat je de stoute schoenen hebt aangetrokken en het hebt 'opgebiecht'. Was het heel spannend of ook wel een opluchting? Mijn respect iig

[hann 0]

ik zou hem voor een keuze gaan stellen denk ik, je loopt hier nu al vrij lang mee en als het straks niks wordt heb je misschien wel heel veel tijd geïnvesteerd in iets wat het niet waard is. Zeg hem dat hij het gewoon moet proberen en dat je dan vanzelf merkt of het werkt, als hij dat niet wil dan is het misschien maar beter om gewoon vrienden te blijven, alhoewel dat wel moeilijk is met dit soort dingen.

[The Black Mathematician 82]

Nee, niet voor het blok zetten! Dan loopt ie juist weg. Maar wel proberen veel tijd met elkaar door te brengen, op het moment dat dat voor hem ook vertrouwder aanvoelt, wordt zijn bindingsangst wellicht ook minder.

En respect inderdaad dat je hebt verteld over je gevoelens voor hem! Ontzettend moeilijk altijd die dingen.

[hann 0]

ja, maar vind je dan dat je er eeuwig mee door moet blijven lopen? als hij dan wegloopt dat is het gewoon niet de juiste denk ik, anders zou hij wel beseffen dat je de ware voor hem bent en dat ie je niet kwijt wil. maar ach, misschien ben ik lichtelijk verbitterd op dit punt en heb je niet zoveel aan mijn mening ;p. in elk geval hoop ik dat het allemaal goed komt in de liefde!

[The Black Mathematician 82]

Ze loopt er inderdaad zelf lang mee, maar het is nog maar recent uitgesproken tegenover hem. Dan kan het voor hem te snel gaan als je hem nu al voor het blok zet. Dat kan later nog.

[BlueMountainSky 0]

Persoonlijk zou ik dat niet doen. Maar ja het hangt ervan af wat jij van een relatie en toekomstig huwelijk verwacht. Als je een man wilt, die sterk is en zijn mannetje staat en later het gezinshoofd zal zijn in je huwelijk, dan zou ik de taak om de eerste stap in een relatie te zetten laten aan de man. Het is zo dat de machtsverhoudingen zich van het begin van de relatie vastleggen. Je kan natuurlijk wel goede vrienden worden enzo, maar de eerst stap, kus moet echt van hem komen. Hoe moeilijk het ook is, het is beter om te wachten. Vergeet niet dat de man natuurlijk de behoefte heeft om een vrouw te veroveren. Anders riskeer je dat jij dan ook diegene zal zijn die hem ten huwelijk zal vragen....

[The Black Mathematician 82]

Vergeet niet dat de man natuurlijk de behoefte heeft om een vrouw te veroveren.

Onzin.

[joon 0]

Als je een man wilt, die sterk is en zijn mannetje staat en later het gezinshoofd zal zijn in je huwelijk, dan zou ik de taak om de eerste stap in een relatie te zetten laten aan de man.

Dit vind ik heel snel geconcludeerd.

De bijbel is heel duidelijk over de plaats van de man binnen het huwelijk, maar om daaruit te zeggen dat hij de eerste stap moet doen..

God zet inderdaad de man aan het hoofd, met daaronder de vrouw. Maar de vrouw werd aan de man gegeven tot hulp (gen 2:18), maar niet als een slaafje ofzo.

Ik denk niet dat het God's zijn bedoeling was geweest dat de vrouw afwachtend zou zijn, wachten op "orders" of handelingen van haar man. Dat ze in alles wat ze doet, moet wachten tot hij haar iets zegt.

Ik zie het eerder als dit: binnen een gezin vind ik de man en vrouw gelijkwaardig, beslissingen maken ze samen. Dus niet: man's wil is wet.

Ik ga altijd respect hebben voor mijn man, en hij ook voor mij. In beslissingen, keuzes ga ik me niet inhouden om mijn mening te zeggen, en ik ben er van overtuigd dat er samen tot een oplossing gaat gekomen zijn.

[BlueMountainSky 0]

Wanneer ik spreek over een gezin waarin de man het gezinshoofd is; bedoel ik niet dat de wil van de man wet is. Het is enkel de man die functie laten innemen waarvoor God hem heeft geschapen. Uiteraard is het ook belangrijk niet alleen wat de vrouw wil maar ook de kinderen. Man en vrouw zijn bijna gelijkwaardig. De man is door zijn constitutie nu eenmaal sterker.

[BlueMountainSky 0]

Vergeet niet dat de man natuurlijk de behoefte heeft om een vrouw te veroveren.

Onzin.

Wat bedoel je met je commentaat van 'onzin' ? Ik neem aan dat je een man bent en uit ervaring spreekt. Het zou dan ook nuttig zijn om wat meer uitleg te geven waarom je helemaal niet akkoord kan gaan.

[The Black Mathematician 82]

Een beetje lezen in dit topic geeft al genoeg voorbeelden van mannen die het erg prettig vonden als de vrouw in kwestie de eerste stap nam, en dus niet zozeer de behoefte hadden om de veroveraar te zijn.

[BlueMountainSky 0]

Een beetje lezen in dit topic geeft al genoeg voorbeelden van mannen die het erg prettig vonden als de vrouw in kwestie de eerste stap nam, en dus niet zozeer de behoefte hadden om de veroveraar te zijn.

Het zou nuttig zijn om te vernemen of jij een man of een vrouw bent?

[The Black Mathematician 82]

Wat maakt dat uit? De inhoud van de reacties van anderen in dit topic verandert toch niet naar gelang ik een man of een vrouw ben?

[BlueMountainSky 0]

Wat maakt dat uit? De inhoud van de reacties van anderen in dit topic verandert toch niet naar gelang ik een man of een vrouw ben?

Het zou interessant zijn te weten om jou standpunt te begrijpen. Heb ik het juist dat je zelf een vrouw bent?

[The Black Mathematician 82]

Mijn standpunt is dat alleen al aan de reacties binnen dit topic te zien is dat het helemaal niet zo natuurlijk is dat de man altijd de behoefte heeft om de veroveraar te zijn en soms ook maar wat graag zelf veroverd wordt.