Op zoek naar God

[crocop 0]

Hallo beste mensen,

Ik had een aantal vragen waar sommigen van jullie mij misschien mee verder zouden kunnen helpen. Ik ben zelf gedoopt maar vrij opgevoed, ik was als klein kind wel gelovig in de zin dat ik dacht dat er een God bestond. Daarna ben ik meer 'agnost' geworden, ik wist het niet, ik zag het niet, ik voelde het niet, maar ergens geloofde ik nog wel dat er meer was en ik ben al die tijd toch wel blijven zoeken. Ik heb een tijdje psychologie gestudeerd, daarna heb ik een tijd filosofie gestudeerd en in mn vrije tijd heb ik me veel ingelezen in verschillende religies en denkwijzen. Uiteindelijk ben ik nu redelijk blanco van geloof en verkeer ik in een staat van niet weten. Nu is het zo dat ik een christelijk meisje heb ontmoet en we hebben het vaak over onze levensbeschouwingen. We leren elkaar veel en soms verrijken haar perspectieven zeker de mijne. Ik probeer mezelf open te stellen voor waar zij in gelooft maar mijn behoefte naar logica gooit vaak roet in het eten. Ik kan dingen gewoon niet zomaar aannemen, hoe mooi het ook klinkt allemaal. Ik wil het begrijpen en ervaren. Waar begin ik?

Ze heeft me aangeraden gewoon in de Bijbel te gaan lezen, maar daar kom ik niet uit. Zo veel mogelijke interpretaties en tegenstrijdigheden. Wat moet ik letterlijk lezen, wat allegorisch of symbolisch? Letterlijk woord van God of mensenhanden?

Ik bid wel eens, of proberen in ieder geval, en dan praat ik tegen wat er nog over is van mijn gevoel van een hogere macht, of naar mijn idee van de christelijke God, etc. Ik vraag dan om mij het juiste pad of God te laten zien, om hulp mijzelf open te stellen, om steun, etc. Wat moet ik hiervan verwachten, zal God zich laten zien aan hen die hem niet zien, maar dat wel graag willen? Hoe bid ik eigenlijk?

Past er een God in mijn kritische, wetenschappelijke wereld? Hoe is de wisselwerking bij jullie tussen kritisch onderzoeken en je geloof in God? Kun je God logisch verklaren of is dat niet de bedoeling? Bewust zijnde van het feit dat mensen alles kunnen geloven en het daarna ook gaan zien en ervaren, of het nou goden, een fobie of een hallucinatie etc is, waar plaats ik God dan? Buiten dit domein lijkt me, maar hoe?

Sorry voor het rommelige en verwarrende stukje, het is laat en ik heb nu zomaar opgeschreven wat er in me op kwam. Hopelijk krijg ik hier in ieder geval wat verduidelijking.

Alvast bedankt voor jullie reacties

[Olorin 154]

Welkom crocop.

Ik vind het goed dat je zegt te bidden en God om hulp vraagt. Hoe en wanneer je een antwoord krijgt is altijd maar afwachten, het kan best een verrassing zijn.

Maar praat vooral met God.

Ik kan me voorstellen dat je niet zoveel kunt met 'gewoon in de bijbel lezen'. Beter is denk ik een kerk te zoeken en hen te vragen je te leiden in het lezen van de bijbel. Immers, het was de kerk waardoor de bijbel tot stand kwam. Zij kunnen je wel begeleiden.

En of God in een kritische wetenschappelijke wereld past? Ik vind van wel. Sterker nog, ik ervaar mijn academische studie als een groei in mijn geloof.

[MysticNetherlands 298]

Crocop, in welke regio woon je? Ik kan je van harte een kerkdienst aanbevelen in de kerk waar ik naar toe ga, en/of een gesprek met een van de kerkouderen daar. Over het algemeen allemaal hoger opgeleiden (wetenschappers, advocaten etc) met een gezonde, kritische edoch nuchtere kijk op geloven in 2012.

Ik ben zelf ook erg nuchter, kritisch en enigzins wetenschappelijk ingesteld (en niet geheel onbelezen mbt populaire wetenschappelijke ontwikkelingen). Er zijn soms gebieden waar ik worstel, maar over t algemeen kan ik prima lopen op de grens tussen ratio en geloof. Dat God bestaat, en dat Jezus de weg is, is voor mij duidelijk. Dat we, net als de wetenschap dat doet, soms onze religieuze claims over bepaalde zaken moeten herzien, moge duidelijk zijn. Maar geloven in God kan prima als je (in mijn geval bijv) ook 'gelooft' in evolutietheorie, een big bang etc. Ander speelveld, andere regels. Zo zegt wetenschap niets over wat liefde nou is (behalve wat halfbakken gezever over evolutionair bijproduct, voorbehoud van de soort etc), over wat belangrijk is in dit leven (God en je medemens dienen) en andere morele kwesties.

Succes. Ik bid voor je.

[crocop 0]

Bedankt voor de reacties!

Ik woon in de omgeving van Middelburg/Vlissingen. Ik ben laatst met mn vriendin naar de kerk geweest maar dat was (nog)niet echt mijn ding. Ik had moeite met het gegeven dat er zo veel ingevuld wordt, maar natuurlijk is de dominee voor christenen een soort van tussenschakel. Ik kan me zo niet 1 2 3 voorbeelden voor me halen maar jullie begrijpen vast wel waar ik tegen aanloop hier. Ik geloof dat dit een protestants hervormde kerk was maar dat weet ik niet zeker.

Wie is God volgens jullie? Is God alleen in de christelijke leer te vinden of zijn er ook andere wegen? Was God er niet al voordat er christenen waren?

Ik heb ook moeite met de noodzakelijkheid van Jezus als (enige)verlichamelijking van God. Op de universiteit leer ik dat volgens de huidige historische bronnen Jezus waarschijnlijk een geestelijk leider van een subgroep van de Joden was, pas honderden jaren later zijn de profetieen in de Tenach aangepast in het oude testament en Jezus wordt 'ineens' de messias. Dus waarom Jezus?

In hetzelfde rijtje staat dan de vraag of de Bijbel het letterlijk woord van God is? Dit houdt wetenschappelijk/logisch gezien weinig stand lijkt me. Misschien is het ook niet nodig om dit te geloven/hiernaar te leven om een relatie met God te hebben? Dat is wat ik denk op dit moment. Hoe letterlijk moet ik alles nemen? Ben ik een zondaar en ga ik naar de hel als ik mijn leven zo als 'heiden' voortzet? Is God er voor iedereen of alleen voor christenen? Uhm dat was het even voor nu, etenstijd. Alvast bedankt

[Michiel 14]

Welkom op Credible!

God past ook in een kritische denkwijze, wat ik alleen meen te merken is dat je werkt vanuit een paradigma en dat je dat schuift onder "ratio". Ratio en (g)een verklaring voor God hoeven elkaar niet uit te sluiten.

Begin met het lezen van de Bijbel, lees het zonder vooroordelen en begin aan het begin. Dan kom je lastige stukken tegen, maar stel daarover vragen. Ja de Bijbel bevat voor ons tegenstrijdige punten, maar de Bijbel is geen letterlijk door God gedicteerd boekwerk. Het is door mensen via mond-op-mond overdracht doorgegeven en een keer op schrift gesteld en dan kan je dingen wel eens anders herinneren dan een ander.

[Mosterdzaadje 0]

Ha Crocop,

Interessante vragen! Ik denk dat meer christenen én niet-christenen deze vragen gesteld hebben.

God is een God van alles. Wij mensen wonen enkel op aarde, die God geschapen heeft. Zodoende was God er al voordat de christenen er waren, zelfs al voordat wij mensen of de aarde er waren.

En jah, Jezus als geestelijk leider. Als ik vanuit de wetenschap een verklaring zou moeten zoeken voor iets dat past in het 'wetenschappelijk gekozen pad' dan kom je er haast niet omheen om Jezus enkel te zien als geestelijk leider. Hier heb ik geen kennis van zaken in; maar ik denk ook dat niemand dat heeft en dus niemand met zekerheid kan zeggen wat het nu echt was.

Jezus is bovenal de Zoon van God, door God zelf bevestigd. Door Zijn komst op aarde en door Zijn leiden en sterven, is het voor ons mogelijk geworden om, ondanks onze enorme menselijke faalfactor, door Gods als geliefd te worden gezien. Het mooie, en tegelijkertijd verwarrende, is dat dit helemaal gratis is. We hoeven het enkel te geloven..

Je laatste vraag: volgens mij is Jezus voor alle mensen gestorven. Alleen neemt jammer genoeg niet iedereen het aanbod van Jezus aan. Hier zijn ook wel enkele complexe theologische discussies aan toe te voegen over uitverkiezing (God heeft van tevoren bepaald wie in Hem zou gaan geloven) en de vrije wil, maar laten we daar maar niet over beginnen;)

[Emmelien 0]

Ik heb een beetje hetzelfde. Ik kwam ook op dit forum omdat ik antwoorden zocht op mijn vragen. Ik ben wel gelovig opgevoed, maar deed er zelf weinig mee. Een aantal jaar geleden is mijn vader van verplichte kerkganger veranderd in een enthousiaste Christen en ik kan zó jaloers worden als ik dat zie. Ik ga ook (bijna) elke week naar de kerk, bijbel lezen en bidden gaat een beetje in fases, want ik vergeet het vaak. En dan schrik ik van hoe lang het geleden is en lees ik opeens de halve bijbel op één avond.

Christelijke muziek kan me echt raken en dan huil ik tranen met tuiten, maar dat zijn allemaal teksten over de geloofservaring van ánderen. Zelf heb ik er weinig gevoel bij en ik twijfel soms of God eigenlijk wel bestaat. Maar aan de andere kant, waar is de wereld dan vandaan gekomen? Ik heb Origin of Species (oid?) een tijd terug gezien, en toen was ik er wel van overtuigd dat de aarde door God gemaakt móét zijn. Maar als je kan geloven dat God eeuwig bestaan heeft, waarom zou je dan God niet weg kunnen laten in het verhaal, en er gewoon vanuit gaan dat de aarde altijd heeft bestaan?

Ik hoop echt dat jullie me kunnen helpen, want ondanks al mijn twijfels heb ik het gevoel dat God toch wel moet bestaan en dat hij aan me blijft trekken (door plotselinge opmerkingen van vrienden of wat dan ook).

[Michiel 14]

Ik heb een beetje hetzelfde. Ik kwam ook op dit forum omdat ik antwoorden zocht op mijn vragen. Ik ben wel gelovig opgevoed, maar deed er zelf weinig mee. Een aantal jaar geleden is mijn vader van verplichte kerkganger veranderd in een enthousiaste Christen en ik kan zó jaloers worden als ik dat zie. Ik ga ook (bijna) elke week naar de kerk, bijbel lezen en bidden gaat een beetje in fases, want ik vergeet het vaak. En dan schrik ik van hoe lang het geleden is en lees ik opeens de halve bijbel op één avond.

Christelijke muziek kan me echt raken en dan huil ik tranen met tuiten, maar dat zijn allemaal teksten over de geloofservaring van ánderen. Zelf heb ik er weinig gevoel bij en ik twijfel soms of God eigenlijk wel bestaat. Maar aan de andere kant, waar is de wereld dan vandaan gekomen? Ik heb Origin of Species (oid?) een tijd terug gezien, en toen was ik er wel van overtuigd dat de aarde door God gemaakt móét zijn. Maar als je kan geloven dat God eeuwig bestaan heeft, waarom zou je dan God niet weg kunnen laten in het verhaal, en er gewoon vanuit gaan dat de aarde altijd heeft bestaan?

Ik hoop echt dat jullie me kunnen helpen, want ondanks al mijn twijfels heb ik het gevoel dat God toch wel moet bestaan en dat hij aan me blijft trekken (door plotselinge opmerkingen van vrienden of wat dan ook).

Welkom op Credible.

Die conclusie dat God moet bestaan na het zien van The origin of species, is een heel mooie. Het doortrekken wat je daarna doet kan in mijn ogen niet. Het lijkt een logische gevolg trekking maar is het niet. Als je God weglaat in het plaatje waarvan je stelt dat deze door God gemaakt is, dan is er zonder God geen aarde. De aarde is niet eeuwig, maar God.

Geloven in God is niet alleen gevoel, maar ook ratio. God zien in de kleine dingen is ook een stuk geloof. Sommige mensen zijn meer gericht op gevoel en anderen meer op ratio. Dat de een een ervaringsbeleving heeft hoeft niet voor jou te gelden. Wat is er bij je vader gebeurd dat hij zo veranderd is? Kan je met hem van gedachten wisselen over je vragen en strubbelingen. Laat het bidden niet los, want God hoort ons gebed. Het is ook de vraag staan wij open voor God om Hem de ruimte te geven ons te raken of stellen wij eisen aan de manier waarop God ons zou moeten raken?

[Mosterdzaadje 0]

Emmelien, vet dat je je aangemeld hebt!

Ik herken zelf eigenlijk best wel veel van jou twijfels. Deels zijn ze beantwoord, deels heb ik ze ook gewoon naast me neer gelegd. Je kan mijns inziens nooit zeker weten dat de evolutie niet bestaat. Je kan nog zoveel lezen en diepzinnige gesprekken voeren; maar de conclusie zal hetzelfde blijven. Uiteindelijk kom je weer terug bij de basis: geloof.

Als ik je een tip mag geven: probeer het eens uit, gooi je in het diepe. Je ervaart nooit minder dat God bestaat, als je je niet over kan geven. Net zoiets als leren zwemmen door een theorie-examen te volgen;)

Fijn weekend:)

[Dubito 0]

Beste twijfelaars,

Ik kwam hier in de zelfde positie (ergo de naam 'Dubito' hetgeen 'ik twijfel of 'ik aarzel' betekent.) Die twijfel is nu weg, ik heb hier (en elders) veel geleerd. De belangrijkste les is dat geloof in een psychologische behoefte voorziet en niet in een rationele. Ik blijk die psychologische behoefte niet te kennen, waardoor het geloof niet echt de kans kreeg om in mij te groeien. Sommigen claimen een rationele basis voor hun geloof, maar ik heb daar eerlijk gezegd nog nooit een enkel overtuigend argument voor gezien. En ik ben er jarenlang vrijwel dagelijks mee bezig geweest.

Verder probeer ik zo weinig mogelijk waarde te hechten aan iemands geloof. Mijn familie gelooft, mijn beste vriendin gelooft, mijn werkgever gelooft. Dat zijn allemaal fijne mensen, lieve mensen, geweldige, goede mensen. Ik hecht meer waarde aan hun daden dan aan aan wat ze wel of niet geloven. Hetzelfde geldt voor atheïstische familieleden en vrienden.

[Emmelien 0]

Michiel: Sorry, dat heb ik verkeerd verwoord. Ik bedoelde meer dat ik daarna de oerknal sowieso niet meer als mogelijke optie zag. Op dat moment was ik er wel van overtuigd dat het dan dus Gods werk moest zijn, omdat ik toen twee mogelijkheden zag (of hooguit nog een combinatie van die twee). Maar later ging ik er verder over nadenken, en zo kwam ik op die gedachte.

Om eerlijk te zijn kan ik niet echt heel goed met mijn vader praten. Hij weet wel veel over het geloof, we hebben ook wel een goede band (niet denderend, maar wel goed). Maar hij is zó veroordelend over geloofszaken. Veroordelend is eigenlijk niet het goede woord, maar hij neemt alles wat ik zeg zo letterlijk, en daardoor voel ik me snel aangevallen. Anyways, ik denk dat zijn omkeer een beetje kwam op het moment dat mijn opa op sterven lag en ook is overleden (zijn schoonvader).

Dat laatste wat je noemt vind ik wel een hele mooie gedachte.

Mosterdzaadje: Dat klinkt mooi, 'jezelf in het diepe gooien'. Maar wat bedoel je er mee? Hoe gooi ik mezelf in het diepe voor God?

Ik heb net een hele mooie belijdenisdienst achter de rug. Daar liepen de tranen me ook over de wangen. Maar ik heb verschillende preken gehoord waar gewaarschuwd werd dat je uit moet kijken met sfeer en emoties om God heen, omdat je dan niet voor God naar de dienst komt, maar voor die sfeer. Eigenlijk doet me dat juist meer twijfelen. Voel ik dan als het ware de aanwezigheid van God, op dat moment? Of is het gewoon een mooi moment, en huil ik daarom? Raakt God me wel aan, of verbeeld ik het me maar? En als ik het me verbeeld, hoe merk ik dán dat God bestaat? Is dat iets wat ik niet moet voelen, maar alleen maar geloven?

Aan de ene kant ben ik heel gevoelig, sfeer kan me helemaal inpakken en ik wordt heel snel emotioneel. Maar aan de andere kant houd ik ook van diep nadenken en wil ik graag en rationele bevestiging van die gevoelens (o.a. ook door het bovenstaande).

[zoon 0]

Ik persoonlijk vertrouw niet op al die verschillende theorieën. Vroeger was men er ook stellig van overtuigd dat de aarde plat was, ook was men er vroeger van overtuigd dat bijvoorbeeld het filmpje van de eerste man op de maan echt was.

We weten inmiddels dat de aarde rond is, ook weet bijna iedereen dat de maan geen atmosfeer bezit, waardoor de vlag niet kon wapperen! En zo zijn er nog heel veel dingen te noemen.

Ik wil nou niet direct de evolutietheorie of de big-bang theorie ontkennen, maar je moet toch een beetje oppassen met wat je wel en wat je niet aanneemt van andere mensen(de media).

Ik neem aan dat je wanneer je bid, je min of meer weet(sommigen noemen het voelen) dat je tegen/met God praat? Dat heeft bij mij alle twijfels weg gehaald.

[Dubito 0]

Ik weet niet met wie jij omgaat, maar normale mensen zijn er nog steeds van overtuigt dat het filmpje van de eerste man op de maan echt was. Want dat was het namelijk, en is het nog steeds. (Ze waren trouwens met zijn tweeën, Neil Armstrong en Buzz Aldrin.) Daarna zijn er nog 10 andere mensen op de maan geland, de laatste op 14 dec 1972. Kuifje was er al in 1953, maar die telt niet echt mee, omdat hij alleen op papier bestaat.

Er zijn massa's bewijzen voor de maanlandingen en alle vragen, serieuze en idiote van komplot-tisten zijn in den treure beantwoord en weerlegd. Ken je die van die vlag die wapperde? Die wapperde niet.

[zoon 0]

Ik zeg niet dat er geen mensen op de maan zijn geweest, ik zeg alleen dat het filmpje me niet echt lijkt. Maar ook als het filmpje wel echt is, probeerde ik een punt te maken dat allerlei theorieën en sommige nieuwsberichten een laag waarheidsgehalte hebben en dat je daar voor op moet passen. Ik had misschien wat duidelijkere voorbeelden moeten nemen.

[Dubito 0]

Het klopt inderdaad dat je moet oppassen voor complot theorieën Die staan niet bekend om hun hoge waarheidsgehalte.

[Mieke 0]

Ik herken dat emotionele heel erg. Ik zou daar niet zo bang voor zijn. Het is mijn ervaring dat me dat juist dicht bij God brengt. Dat emotionele geeft aan dat het je wat doet, dat het je raakt. Op dit moment kun je daar misschien nog niet iets mee, maar het betekent wel dat God met je bezig is.

[crocop 0]

Is het emotionele of 'voelende' aspect van geloven als argument niet naief? Ik heb vaak gesprekken met christenen die aanhalen dat als je het met je verstand niet meer kunt begrijpen of de antwoorden niet weet, nog altijd dat stukje 'geloof' hebt om op terug te vallen/vertrouwen.

Als ik bid dan bid ik naar God, dan 'voel' je God. Je praat tegen de God die je je voorstelt, zelfs als God niet in zijn grootsheid voor te stellen is, kun je niet bidden naar niets, er is een mentale voorstelling van. Ik snap dat het echt voelt, zeker als je er mee opgevoed bent, maar kun je dan claimen dat deze God bestaat?

Als ik opgroei terwijl iedereen zegt dat de islamitische God de enige God is, dan voel ik dat gevoelsmatig als waarheid tot ik op latere leeftijd een kritische houding kan aannemen en andere bewijzen kan analyseren. Vanaf daar is er nog het schuldgevoel tegenover deze God die ik altijd gekend heb, en de sociale druk van mijn omgeving, etc.

Als ik mijn dochter van jongs af aan steeds zeg dat ze lelijk is, dan zal ze opgroeien denkende dat ze lelijk is en het zal ontzettend veel moeite kosten deze denkbeelden te herstellen. Wat als mijn dochter van jongs af aan van al haar naasten hoort dat ze lelijk is, hoe kan ze dan opgroeien denkende dat ze mooi is?

Of mensen met trauma's, waarbij een enkele gebeurtenis genoeg is om dit voorgoed in de hersenen te prenten en hun gedrag (en geloof) compleet te veranderen. Zelfs bij fobieen, waarbij men meestal weet dat het een irreele angst betreft, reageren de hersenen gevoelsmatig alsof het een reeel gevaar is.

Ik bedoel maar, als het idee van God(of iets anders) er van jongs af aan ingeprent is, dan zegt dat niets over de waarheid, toch?

Dan zouden we de Bijbel als waarheid moeten aantonen, om vanuit daar tot een correct geloof/ de juiste God te kunnen komen? Gaten en onwetendheid opvullen met een gevoelsmatig 'geloof' is dan een beetje je kop in het zand steken vind ik.

[Mib 0]

Beste Crocop!

Ik herken erg veel van wat je schrijft. Ik herken vooral bij mezelf dat ik nogal 'feitelijk' ben ingesteld. Na jarenlang van "wel geloven, maar toch dat knagende gevoel of het wel allemaal 'klopt'", ben ik uiteindelijk uitgekomen op het boek "Gefundeerd Geloof" van Rob van Weghe. Dit boek probeert via logisch redeneren en een hoop wetenschap bewijzen te vinden voor God en Jezus en of de Bijbel waar is en doet dat - in mijn ogen - behoorlijk overtuigend.

Dit boek is voor mij een buitengewoon interessante eye-opener gebleken. Misschien is het ook iets voor jou om te lezen. Ik heb me speciaal op Credible geregistreerd om deze tip te kunnen plaatsen

[MysticNetherlands 298]

@Emmelien: probeer niets te forceren. Bid en wees geduldig. God werkt vaak in een ander tempo dan je verwacht/hoopt. Sowieso wordt je al geraakt door song lyrics enz. Dat is goed, koester dat. Wat ik je zou willen aanraden is als je de Bijbel leest, lees dan de woorden van Jezus. Bid en doe liefdadigheid. Ga zwervers op straat helpen, voed ze, praat met ze. Ga naar een dierenasiel en doe daar vrijwilligerswerk. Als je t je zou kunnen permiteren, ga via eoa organisatie naar een arm land en help daar zieken, oorlogsslachtoffers, wezen etc. Ik zelf zie Jezus en God altijd het makkelijkst in daar waar liefde in actie is dan anything else

[martin69 0]

Ik kom uit een christelijke familie en dus christelijk opgevoed, ik geloofde als kind in God. Nu niet meer, naarmate ik ouder werd en mijn brein een beetje begon te werken kreeg ik steeds meer twijfels. Een wereld met zoveel onrechtvaardigheid en leed kan ik niet rijmen met een almachtige en liefhebbende God. Ik denk niet dat iemand ooit God zal vinden, simpelweg omdat hij niet bestaat. Het is het gevolg van christelijke indoctrinatie dat mensen geloven dat God bestaat; maar het is een illusie.

[Michiel 14]

Welkom op Credible Martin69.

Laat ik je even wijzen op het dat dit topic in Geloof Algemeen staat en daarin staat het bestaan van God niet ter discussie. Zie ook de sub faq.

[martin69 0]

Welkom op Credible Martin69.

Laat ik je even wijzen op het dat dit topic in Geloof Algemeen staat en daarin staat het bestaan van God niet ter discussie. Zie ook de sub faq.

Dat zie ik nergens staan hoor, alleen dat Geloof Algemeen voor iedereen bestemd is. Behalve dan blijkbaar voor hen die niet in God geloven. Ik heb hier dus niets te zoeken.

[Michiel 14]

Welkom op Credible Martin69.

Laat ik je even wijzen op het dat dit topic in Geloof Algemeen staat en daarin staat het bestaan van God niet ter discussie. Zie ook de sub faq.

Dat zie ik nergens staan hoor, alleen dat Geloof Algemeen voor iedereen bestemd is. Behalve dan blijkbaar voor hen die niet in God geloven. Ik heb hier dus niets te zoeken.

En dat je niet in mag gaan tegen de Twaalf Artikelen, is wel een zin die van belang is in deze.

Je mag zeer zeker meedoen in Geloof Algemeen, maar God daar een illussie noemen is niet de plek.

[martin69 0]

Twaalf artikelen ? Daar zal ik me dan eens in verdiepen want ik ben bang dat ik hier niet zomaar mijn ongezouten mening mag geven. Is het dan kwetsend of verboden als ik van mening ben dat God slechts een illusie is ? Of mag ik dat wel vinden maar mag ik het niet zeggen ? Ik denk dat ik alleen maar dit forum ga lezen want ik vrees dat ik bij elk woord wat ik ga zeggen moet gaan afwegen of dat misschien niet te hard aankomt bij Christenen. Jammer hoor.

[Michiel 14]

Ongezouten niet. Kijk rustig rond, er zijn meer niet-christenen die meedoen op Credible. Maak je even bekend met hoe en wat van de regels en de toonzetting. Dat je niet gelooft is geen enkel probleem en ook niet voor Geloof Algemeen, maar we stellen daar grenzen aan.