'laat zien dat je christen bent!'

[Jettalientje 0]

Hallo allemaal,

Ik loop de laatste weken rond met de vraag: 'laat ik zien dat ik christen ben?'.

Vis school wordt ik geacht mijn geloof in mijn stage te uiten, te laten zien. Vragen die ik dan van school krijg zijn vragen als 'hoe laat je je christen-zijn in je stage zien?' of 'hoe integreer je je geloof in je stage?' (liep stage in de zorg). Ook de EO heeft van die prachtige reclames met 'laat zien dat je christen bent!'.

Nu kan ik dit wel afwimpelen met het antwoord dat mijn normen en waarden passen bij het christelijk geloof, maar hiermee uit ik mijn geloof in God toch niet?

Ik heb een tijdje alleen rokken gedragen omdat dat op de één of andere manier goed voelde. Ik kan het niet goed verwoorden, maar ik had het gevoel dat ik er goed aan deed. Nu draag ik ze niet meer bewust, want is het niet hypocriet om wel een rok te dragen en geen hoofdbedekking te dragen als ik bid? Ik kan ook niet beargumenteren dat ik (altijd nog wel op zondag) een rok draag, geloof niet dat het moet van God, maar waarom voelt het dan goed? Aan mijn uiterlijk zul je het dus niet zien, en ik moet bekennen dat er echt wel eens een niet-zo-netjes woord over mijn lippen floept. Nu probeer ik wel altijd vriendelijk te zijn en iedereen gelijk te behandelen, maar dat zegt toch niet direct dat je christen bent?

Hoe laten jullie zien dat je christen bent? Of, aan de atheïsten onder ons, hoe merk je dat iemand christen is?

Heel wat vragen, ben benieuwd hoe jullie dit beleven

[Eulogía 0]

Ik geloof dat je geen moeite hoeft te doen om te laten zien dat je een christen bent.

In mijn omgeving vloeken mensen over het algemeen niet en als ze wel vloeken, zeggen ze tegen mij "Sorry", terwijl ik niet eens tegen ze heb gezegd dat ik christen ben, maar op een of andere manier weten ze dat het ongepast is om in mijn buurt te vloeken.

Als je gewoon leeft, zal je opvallen in je omgeving, omdat de mensen in je omgeving anders zijn dan jij. Je hoeft je niet anders te gedragen, want de onbekeerde wereld heeft andere normen en waarden en het verschil tussen jou en je omgeving zal gauw genoeg duidelijk worden.

[Donnie 0]

Nu kan ik dit wel afwimpelen met het antwoord dat mijn normen en waarden passen bij het christelijk geloof, maar hiermee uit ik mijn geloof in God toch niet?

De belangrijkste normen en waarden, zoals hoe we met elkaar omgaan, delen we met elkaar (als samenleving), maar mensen die de boel verzieken hou je toch. Of ze nu een religie aanhangen of niet.

Dat Christenen een geheel ander normen-stelsel zouden hebben dan niet-Christenen gaat wat mij betreft wel heel ver.

Nu probeer ik wel altijd vriendelijk te zijn en iedereen gelijk te behandelen, maar dat zegt toch niet direct dat je christen bent?

Klopt, want dat doe ik ook.

aan de atheïsten onder ons, hoe merk je dat iemand christen is?

Door verschillende dingen.

Iemand die in een discussie bvb zegt; 'Maar in de Bijbel staat dat...' etc.

Een visje op iemands auto, of een wildvreemde die je plotseling ongevraagd aanspreekt en zegt dat hij je wil vertellen over Jezus en het eeuwig leven, terwijl ik daar misschien geen behoefte aan heb.

[DeThomas 35]

Wil je je geloof uitdragen omdat JIJ dat belangrijk vind of omdat andere christenen dat belangrijk vinden?

Ik heb geen moeite met uitingen van geloof. Je mag van mij kruisjes, keppels, sluiers, rokken, buttons, visjes of wat dan ook dragen. Je mag zelfs je geloof verkondigen, van de daken schreeuwen. Als ik iets leuks meemaakt wil ik het anderen ook vertellen of ze er zelfs in opnemen. Je mag proberen me te bekeren door me bijbels te geven en discussies aan te gaan, mee uit te nodigen naar je kerk, je mag voor me bidden.

Zolang je er maar tegen kunt dat er reacties komen. Ga er niet van uit dat iedereen je kleding keuze mooi vind. Verwacht tegenargumenten. Verwacht geen dankbaarheid van mij als je voor me bidt.

Maar gewoon doen, wat je wilt doen.

[WonderfulStar 0]

Hoe gedraag je je thuis, als christen?

Hoe gedraag je je in de kerk, als christen?

Is dat anders dan op straat, of wanneer je werkt?

Wat is er anders, en waarom?

Hoe zie ik dat iemand christen is?

Niets is zeker... maar iemand die een momentje stilte vraagt, wanneer er in gezelschap wordt gegeten. Iemand die open is over zijn/haar geloof, het tijdens een gesprek naar voren brengt, wanneer dit voor hem relevant is.

Ik ga er van uit dat de man die pas een flyertje van De Deur met data van speciale diensten door m'n brievenbus gooide christen is.

Aan de buren zie ik het niet. Het zijn aardige, beleefde, behulpzame mensen. Ze zouden christelijk kunnen zijn. Maakt het uit dat het niet duidelijk zichtbaar is?

Wees een christen zoals je dat elders ook bent. Maakt het uit dat het er niet dik bovenop ligt? Het verbergen hoeft zeker niet. Maar is het nodig om extra uitingsvormen te bedenken?

[Olorin 155]

Hoe laten jullie zien dat je christen bent?

Niet echt. Het ideaal zou zijn dat je het aan je daden zou kunnen zien. Maar ik betwijfel of er dan wat bij mij te zien zou zijn.

Ik kleed me iig niet in een bepaalde christen-klederdracht en daar ben ik tevreden mee.

[Hongerige Wolf 0]

Jettalientje, ik kwam vandaag toevallig een interessant artikel tegen over dit onderwerp. Negen sleutels tot geloofscommunicatie. Ik vond het wel hout snijden.

In mijn eigen leven probeer ik vooral door mijn gedrag te laten zien dat ik christen ben. Vriendelijk, beheerst, veel voor anderen overhebben en daar niets voor terugverwachten. Niet vloeken natuurlijk, maar dat doet sowieso niemand in mijn (grotendeels seculiere) omgeving. In ieder geval proberen het goede na te streven; zeker in een maatschappij die hard en kil is, trekt dat heel erg de aandacht merk ik.

[Jacobus 10]

In mijn eigen leven probeer ik vooral door mijn gedrag te laten zien dat ik christen ben. Vriendelijk, beheerst, veel voor anderen overhebben en daar niets voor terugverwachten.

Ik ken genoeg niet gelovigen die ook zo zijn, en zogenaamde christenen die juist niet zo zijn.

Dus dat helpt niet echt.

[Hongerige Wolf 0]

Ik ken genoeg niet gelovigen die ook zo zijn, en zogenaamde christenen die juist niet zo zijn.

Dus dat helpt niet echt.

Ik ken die gevallen ook ja. Maar het wekt nieuwsgierigheid op, en daar is het me om te doen. Dus het 'helpt' wel.

[Rutger 0]

Ja, maar daar komt het m.i. wel op neer. Wees gewoon eerlijk en vriendelijk tegenover de mensen om je heen, doe je je best en steek je je handen uit je mouwen? Dat geldt voor iedereen dat klopt, maar beoordelen we iedereen niet gewoon op basis van het simpele feit: vind ik de ander aardig of niet?

Kruisjes, visjes, t-shirts, het zegt allemaal vrij weinig en is soms erg genant, als een auto je al toeterend voor je sokken rijdt en ie een visje op z'n achterklep heeft zitten.

Als christen pretendeer je een set normen en waarden na te leven. Doe dat dan ook, maar wees er eerlijk in. Als het je niet lukt, doe dan niet alsof en verwacht dan ook niet van een ander dat ie het wel doet. Ik heb liever een christen die veel drinkt en slechte grappen maakt maar verder een goed mens is, dan een christen die dat niet doet maar thuis wel zijn vrouw slaat.

Ik heb namelijk een grafhekel (ja, zo erg is het) aan mensen die doen alsof, en ook nog ns met het vingertje naar de ander wijzen. Als het je zelf niet eens lukt, verwacht het dan ook niet van een ander. Ook die mensen heb je in alle lagen van de bevolking, maar bij een christen valt het extra op want die praten er graag over, of plakken visjes op hun auto...

Je mag me best be-evangeliseren hoor, ik heb me laatst best vermaakt met zo iemand. De beste man liet zich na een paar rake vragen helemaal kennen en er bleef niets over van zijn 'blijde' boodschap. Ofwel: met praatjes kom je er niet, doe het eerst maar ns voor.

[Olorin 155]

Helemaal met je eens Rutger.

[Rutger 0]

Oh, en de vraag of ik dan merk dat je een christen bent? Ik ben bang van niet, want ook ongelovige mensen kunnen zo zijn.

Het verwarrende is natuurlijk dat veel van onze algemene normen en waarden, gelovig of niet, toch uit onze christelijke geschiedenis komt. Dus iedereen, gelovig of niet, weet dat je niet moet stelen, moorden of een ander benadelen en dat vloeken niet netjes is. En veel mensen hebben ook iets over voor de ander, vooral als het om vrienden en familie gaat. Zo zijn we allemaal wel min of meer opgevoed.

Het hangt m.i. namelijk niet van je geloof af, maar van je aard en je intenties, je persoonlijke houding. Je geloof kan je wel helpen je te leren inzien wat goed is en wat niet, maar ik denk dat het werkelijk doen van de goede dingen toch echt gewoon uit jezelf moet komen.

Ik ken één stel christenen (één) waarvan ik kan zeggen: zo zou een christen moeten zijn, het zijn heerlijke mensen. Maar eerlijk gezegd zit dat gewoon in hun bloed, of ze nu zouden geloven of niet.

[Olorin 155]

Gods wet die in een ieder van ons geschreven is, zoals ze dat zouden zeggen.

[Jacobus 10]

Het verwarrende is natuurlijk dat veel van onze algemene normen en waarden, gelovig of niet, toch uit onze christelijke geschiedenis komt. Dus iedereen, gelovig of niet, weet dat je niet moet stelen, moorden of een ander benadelen en dat vloeken niet netjes is. .

Rutger, denk jij serieus dat eerdere volken en religies geen normen en waarden hadden?

Hoe werkten zulke samenlevingen (de Egyptische, Sumerische en Griekse bijvb) dan volgens jou?

[Rutger 0]

Huh? Daar heb ik het helemaal niet over. Ik bedoel alleen te zeggen dat wij als Nederlands volk veel dezelfde normen en waarden delen, christen of niet.

[Jacobus 10]

Huh? Daar heb ik het helemaal niet over. Ik bedoel alleen te zeggen dat wij als Nederlands volk veel dezelfde normen en waarden delen, christen of niet.

OK.

Wat ik bedoelde te zeggen is dat normen en waarden niet aan een religie gebonden zijn.

Verder zijn we het eens hoor.

[Donnie 0]

Je geloof kan je wel helpen je te leren inzien wat goed is en wat niet.

Misschien hebben een aantal mensen hulp nodig bij het maken van morele keuzes, maar dan zijn er veel betere methodes te bedenken dan religie.

Red je dat jongetje van de verdrinkingsdood omdat het een goede daad is, of omdat God je die daad als opdracht geeft?

Mensen hebben geen 'extra' reden nodig om goede daden te verrichten. Ik zou iemand toch wel raar aankijken als hij zegt dat hij dat jongetje heeft gered vanwege 'zijn geloof'.

[Rutger 0]

Ja, moreel besef komt ook vanuit jezelf, dat hangt (godzijdank) niet van religie af. Het hebben van normen en waarden onderscheidt een christen dan ook niet van een niet-christen. Het onderscheidt wel leuke mensen van niet-leuke mensen

Dus tja, misschien dan toch maar kruisjes, visjes en t-shirts gaan dragen want ik zie het verschil anders ook niet

[Ursa 1]

Het probleem met 'jezelf' als graadmeter is dat je er zo weinig mee kunt. Tenminste, als weldenkend westers mens heb je natuurlijk goede graadmeters. Maar als ieder mens uit 'zichzelf' put krijg je hele verschillende denkbeelden. En wat is dan goed? Het probleem van de seculiere moraal.

Wellicht stof voor een ander topic.

[Jacobus 10]

Het probleem van de seculiere moraal.

Wellicht stof voor een ander topic.

Ja, goed idee, wat is het probleem van de seculiere moraal?

[Donnie 0]

Het probleem met 'jezelf' als graadmeter is dat je er zo weinig mee kunt. Tenminste, als weldenkend westers mens heb je natuurlijk goede graadmeters. Maar als ieder mens uit 'zichzelf' put krijg je hele verschillende denkbeelden. En wat is dan goed? Het probleem van de seculiere moraal.

Dat je verschillende denkbeelden krijgt zegt juist dat je het moreel gezien gewoon fout kan hebben.

Iemand kan bvb denken dat het een goed idee is om z'n kinderen te straffen door ze op zolder op te sluiten en ze een paar dagen niets te eten te geven, omdat ze daar iets van leren.

Kunnen we zeggen dat die persoon het moreel gezien fout heeft? Ja.

Objectief gezien fout? Ja. Omdat het welzijn van die kinderen in het geding is.

[Olorin 155]

Dat hangt er maar net van af of je het welzijn van kinderen wel er toe vindt doen. Of dat je de les belangrijker vindt dan het welzijn.

[Donnie 0]

Dat hangt er maar net van af of je het welzijn van kinderen wel er toe vindt doen. Of dat je de les belangrijker vindt dan het welzijn.

tja, maar op het moment dat je bij een keuze niet het welzijn van kinderen meerekent, maar iets anders van hoger belang vind, hoe is dat dan nog een morele overweging?

Iets wat moreel gezien goed of fout is, heeft per definitie te maken met het welzijn of geluk van die kinderen, in dit geval.

[Rutger 0]

Een hoger belang... zoiets als: God wil het?

[WonderfulStar 0]

Het doel heiligt de middelen?