Jezus is mijn vriend?!

[Morphogenesis 4]

Ik zat laatst te denken aan het liedje

. Juist het woordje 'vriend' dacht ik aan, en in hoeverre dat tegenwoordig doorklinkt binnen het christendom. Ik vind het zelf altijd wat tegenstrijdig klinken. Alsof Jezus die 'dude' is waar je zo nu en dan eens mee uithangt.

Google eens op de woorden 'Jezus is mijn viend' (vooruit, een link) en je zult zien dat de gedachte niet bij vele vreemd is dat de mens een vriendschap kan hebben met Jezus.

Maar is Jezus wel een vriend in de letterlijke zin van het woord, mogen we Hem wel op die manier zien? Ja, Jezus had vrienden op aarde zoals de discipelen, maar Paulus noemt zichzelf een dienstknecht van Jezus (Rom 1:1), Petrus wilde (scheen?) niet op gelijke wijze sterven zoals Jezus stierf omdat hij zich niet waardig achte. Een vriendschap die ik met mensen kan hebben herken in er zo in elk geval niet in.

Dus, in hoeverre kunnen wij bevriend zijn met Jezus? Hoe denk jij erover?

[Thorgrem 430]

Ik moest gelijk denken aan:

Of Jezus mijn vriend is. Ik zie Hem eigenlijk meer als mijn Heer.

[Olorin 155]

Dus, in hoeverre kunnen wij bevriend zijn met Jezus? Hoe denk jij erover?

Ik denk dat 'vriend' in deze niet een gelijke relatie is. Ik stel me er zoiets bij voor als een koning bevriend is met zijn ridders. Of de vriendschap tussen vader en zoon.

Want ook vader-zoon voelt anders aan dan koning en dienaar. Ik denk dat het allemaal verschillende aspecten beschrijft van Gods relatie met de mens. Aspecten die prima samen gaan, maar voor de volledigheid wel allemaal een beetje in het oog moeten blijven. Al zal de één het accent weer ergens anders meer leggen dan de ander.

[Assepoester 0]

Ik denk er een beetje hetzelfde als Olorin over.

Ik zie God/Jezus als een hemelse Vader. In die zin geloof ik ook dat er sprake kan zijn van vriendschap. Geen gelijkwaardige, maar desalniettemin eem vriendschap. Een relatie tussen vader en kind is heel anders dan een relatie tussen twee mensen die elkaar 'toevallig' tegengekomen zijn. Ik kan bv. met stelligheid zeggen dat mijn aardse vader een goede vriend is, maar tegelijkertijd heeft hij meer autoriteit en behandel ik hem dus anders dan mijn 'gewone' vrienden.

[Sanne69 28]

Jezus vertelde zijn volgelingen wat ervoor nodig is om zijn vriend te zijn in

Johannes 15:14,15: Gij zijt mijn vrienden, indien gij doet, wat ik u gebied. Ik noem u niet meer slaven, want de slaaf weet niet, wat zijn heer doet; maar u heb ik vrienden genoemd, omdat ik alles, wat ik van mijn vader gehoord heb, u heb bekendgemaakt".

Jezus nam zijn volgelingen in vertrouwen en onthield hen niets.

Op een zelfde wijze heeft God een aantal keer met Abraham gesproken als met een vriend. Eén keer zelfs heel uitvoerig toen hij Abraham toestond bij hem te pleiten voor Sodom en Gomorra. (Genesis 18). Abraham voelde zich vrij zich te uiten, zoals bij een vertrouwde vriend. Abraham wordt ook Gods vriend genoemd. - Jakobus 2:23.

Jezus liet ook door zijn voorbeeld zien dat bij ware vriendschap nederigheid en de bereidheid om te dienen hoort. Na op zijn laatste avond dat hij met zijn discipelen samen was, hun voeten gewassen te hebben, zei hij: "Indien nu ik, uw here en meester, u de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen; want ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook gij doet, gelijk ik u gedaan heb". - Johannes 13:14,15.

Wij kunnen ons ook vrij voelen God te naderen in gebed. En als wij naar God luisteren door in zijn woord te lezen en het toe te passen en ook door Jezus voorbeeld na te volgen, dan zullen ook wij Gods vrienden zijn.

[Chappo 0]

Is dat niet het hele probleem met begrippen enzo... Alles is wel waar, maar mist bepaalde elementen.

Je kunt zeggen God is mijn Vader. Dat klopt, maar is dat alles?

Je kunt zeggen God is mijn Heer. Dat klopt, maar is dat alles?

Je kunt zeggen God is mijn Schepper. Dat klopt, maar is dat alles?

Je kunt zeggen God is mijn broer. Klopt ook, maar is dat alles?

Je kunt zeggen God is mijn vriend. Klopt ook nog, maar is dat alles?

Elk begrip duidt op een specifiek aspect van de relatie waar je iets van zegt. Dus ik kan elke term wel accepteren, als er maar een evenwichtig beeld schuil achter gaat.

[Nynthe 1]

Pfff, wat een vraag weer! Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik heb sowieso om de relatie tussen mij en God uit te leggen aan mezelf. Ik zeg wel eens tegen mensen: 'Ik heb momenteel ruzie met God. Maar het komt vast wel goed, we kennen elkaar al een tijdje.'

Maar een vriend, zo zou ik hem zelf niet betitelen denk ik. Een vriend is voor mij iemand die heel dicht bij me staat, met wie ik regelmatig contact heb en waarbij we een speciale genegenheid voor elkaar koesteren.

[Dave 0]

God wil uiteindelijk een intieme relatie met ons hebben. In die context is vriend denk ik ook een heel normaal aspect in deze relatie. Hij is alleen veel meer dan alleen een vriend zoals Chappo al aangeeft.

[Michiel 14]

Pfff, wat een vraag weer! Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik heb sowieso om de relatie tussen mij en God uit te leggen aan mezelf. Ik zeg wel eens tegen mensen: 'Ik heb momenteel ruzie met God. Maar het komt vast wel goed, we kennen elkaar al een tijdje.'

Maar een vriend, zo zou ik hem zelf niet betitelen denk ik. Een vriend is voor mij iemand die heel dicht bij me staat, met wie ik regelmatig contact heb en waarbij we een speciale genegenheid voor elkaar koesteren.

Ligt het niet kunnen typeren van de relatie met God in de betekenis van het woord vriend, zoals jij die hanteert?

[Nynthe 1]

Pfff, wat een vraag weer! Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik heb sowieso om de relatie tussen mij en God uit te leggen aan mezelf. Ik zeg wel eens tegen mensen: 'Ik heb momenteel ruzie met God. Maar het komt vast wel goed, we kennen elkaar al een tijdje.'

Maar een vriend, zo zou ik hem zelf niet betitelen denk ik. Een vriend is voor mij iemand die heel dicht bij me staat, met wie ik regelmatig contact heb en waarbij we een speciale genegenheid voor elkaar koesteren.

Ligt het niet kunnen typeren van de relatie met God in de betekenis van het woord vriend, zoals jij die hanteert?

Nu moet ik deze zin toch echt even 5 keer doorlezen voordat ik hem snap hoor...

ah. Nee, daar ligt het niet aan.

Het ligt voor mij in het deel dat ik het karakter van God sowieso niet snap of begrijp. En voordat ik een relatie met iemand aan kan gaan, moet ik zijn of haar karakter kennen. En zelfs dan zal het tijd nodig hebben of die persoon dan 'kennis' of 'vriend' zal worden.

[Gast Anon_phpbb]

Ik denk eigenlijk dat we zelf in mogen vullen hoe we Jezus zien. Ik zal meteen eerlijk zeggen, dat ik dit niet op de bijbel basseer, maar waarom noemen we God eigenlijk Vader? Hij is toch niet letterlijk onze Vader? Toch noemt iedereen Hem zo.

Wel staat er in de bijbel dat God, Abraham Zijn vriend noemt. En wij zijn de kinderen van Abraham. Misschien dat daar het woord Vriend vandaan komt. Ik vind het ook wel heel mooi om Hem mijn vriend te noemen. Een vriend staat vaak ook voor iemand die je alles kunt vertellen en dat ook doet. En dat is bij Jezus ook..

[Michiel 14]

Pfff, wat een vraag weer! Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik heb sowieso om de relatie tussen mij en God uit te leggen aan mezelf. Ik zeg wel eens tegen mensen: 'Ik heb momenteel ruzie met God. Maar het komt vast wel goed, we kennen elkaar al een tijdje.'

Maar een vriend, zo zou ik hem zelf niet betitelen denk ik. Een vriend is voor mij iemand die heel dicht bij me staat, met wie ik regelmatig contact heb en waarbij we een speciale genegenheid voor elkaar koesteren.

Ligt het niet kunnen typeren van de relatie met God in de betekenis van het woord vriend, zoals jij die hanteert?

Nu moet ik deze zin toch echt even 5 keer doorlezen voordat ik hem snap hoor...

ah. Nee, daar ligt het niet aan.

Het ligt voor mij in het deel dat ik het karakter van God sowieso niet snap of begrijp. En voordat ik een relatie met iemand aan kan gaan, moet ik zijn of haar karakter kennen. En zelfs dan zal het tijd nodig hebben of die persoon dan 'kennis' of 'vriend' zal worden.

Zouden we God kunnen indelen in een karakter vorm, zoals wij die hebben? Projecteren we daarmee niet teveel menselijke eigenschappen op God. Het hebben van vriendschap met God is mij een nogal abstract begrip. Willen we de relatie met God niet te persoonlijk maken?

[Michiel 14]

Ik denk eigenlijk dat we zelf in mogen vullen hoe we Jezus zien. Ik zal meteen eerlijk zeggen, dat ik dit niet op de bijbel basseer, maar waarom noemen we God eigenlijk Vader? Hij is toch niet letterlijk onze Vader? Toch noemt iedereen Hem zo.

Wel staat er in de bijbel dat God, Abraham Zijn vriend noemt. En wij zijn de kinderen van Abraham. Misschien dat daar het woord Vriend vandaan komt. Ik vind het ook wel heel mooi om Hem mijn vriend te noemen. Een vriend staat vaak ook voor iemand die je alles kunt vertellen en dat ook doet. En dat is bij Jezus ook..

Welkom op Credible!

Ben benieuwd waarom je de link tussen Abraham en het woord vriend. Kan je dat toelichten?

[Olorin 155]

Zouden we God kunnen indelen in een karakter vorm, zoals wij die hebben? Projecteren we daarmee niet teveel menselijke eigenschappen op God. Het hebben van vriendschap met God is mij een nogal abstract begrip. Willen we de relatie met God niet te persoonlijk maken?

In feite is dat wat ook de schrijvers van de bijbel gedaan hebben: In een menselijke taal over God praten en daar ook begrippen die voor mensen herkenbaar zijn voor te gebruiken. God als vader, God als moeder, God als koning, God als vriend. En we zien zelfs Jezus als bruidegom en de Kerk als zijn bruid er in terug komen. God gebruikt ook zelf dergelijke menselijke termen om zijn relatie met de mens er in uit te drukken.

De termen die gebruikt worden drukt een hele persoonlijke relatie uit. Anderzijds kun je ze niet in het extreme doortrekken natuurlijk (zoals die van het huwelijk) en heb je te maken met dat enerzijds definities veranderen (ouder-kind relatie in NL is nu niet exact het zelfde als 2000 jaar geleden in het MO, de rol van een koning trouwens ook niet, etc.)en ook dat er verschillende beelden worden gebruikt en je niet op slechts één moet blind staren.

[Robert Frans 1.653]

Zouden we God kunnen indelen in een karakter vorm, zoals wij die hebben? Projecteren we daarmee niet teveel menselijke eigenschappen op God. Het hebben van vriendschap met God is mij een nogal abstract begrip. Willen we de relatie met God niet te persoonlijk maken?

God werd nota bene zelf Mens omdat Hij zo echt gelijk aan ons wilde zijn. Dus niets menselijks is God inderdaad vreemd, zo leren we uit het Evangelie. Het is dan misschien zelfs wat voorbarig om te menen dat onze eigenschappen typisch menselijk zouden zijn. Alsof wij iets unieks hebben wat God niet heeft en alsof niet alles uiteindelijk uit God is. Nee, de eigenschappen die wij menselijk noemen zijn juist goddelijk, en wij mensen hebben daar heel iets van meegekregen.

Als een vriendschap met God dan toch abstract lijkt, hoewel Hij ons dichter nabij zou zijn dan zelfs je grootste geliefde en hoewel Hij ten volle de eigenschappen bezit die wij slechts ten dele bezitten, dan is het niet zo vreemd als mensen daar vragen bij hebben. Uiteindelijk wil God echte liefde en dat betekent dat Hij net zoveel van zich zou moeten laten horen als de mens bij Hem doet. Vaak lijkt Hij dat echter helemaal niet te doen en dan zou het altijd weer aan ons liggen. Wij zoeken verkeerd, wij geloven niet genoeg, we zondigen teveel, etc. Misschien is dat wel zo, ik weet het niet.

Zou de weg van het Kruis dan toch betekenen dat Hij zich blijkbaar laat kennen door het lijden, daar het openen van je hart voor iemand veronderstelt dat je er dus een wond in maakt? Is dat niet een vriendschap die mensen in mindere mate ook voortdurend aangaan en God dus ten volle wil aangaan, tot het uiterste toe? God en mens vinden elkaar schijnbaar toch vooral in het lijden, in het Kruis, omdat je in het lijden elkaar ten diepste leert kennen. Dat geldt toch ook bij mensen onderling: in pijn leer je elkaar echt kennen. Maar wie wil er nu lijden, zeker als hij al lijdt en daarin geen rust weet te vinden?

Daarover lezen bezorgt mij al hevige onrust en frustratie en laat mij innerlijk uitroepen dat dat toch geen gezonde levensvisie kan zijn. Lijden als weg naar het geluk, schei toch uit. Maar ja, dat Kruis, het ligt er toch maar op mijn schouders en het heeft vele heiligen toch weten te bekoren en heeft vele heiligen toch een vreemde, mystieke vorm van vrede weten te brengen. En zij droegen nog een honderdmaal zwaarder kruis dan ik, kun je nagaan. Ik kan me voorstellen dat vele gelovigen daar eigenlijk niet op zitten te wachten en liever dan maar "wat minder vriendschap" willen met God. Waarom zou God daar geen genoegen mee kunnen nemen? Raken we hier dan de kern van het mysterie van Gods wezen?

[Eulogía 0]

Ik denk eigenlijk dat we zelf in mogen vullen hoe we Jezus zien. Ik zal meteen eerlijk zeggen, dat ik dit niet op de bijbel basseer, maar waarom noemen we God eigenlijk Vader? Hij is toch niet letterlijk onze Vader? Toch noemt iedereen Hem zo.

Wel staat er in de bijbel dat God, Abraham Zijn vriend noemt. En wij zijn de kinderen van Abraham. Misschien dat daar het woord Vriend vandaan komt. Ik vind het ook wel heel mooi om Hem mijn vriend te noemen. Een vriend staat vaak ook voor iemand die je alles kunt vertellen en dat ook doet. En dat is bij Jezus ook..

Welkom op Credible!

Ben benieuwd waarom je de link tussen Abraham en het woord vriend. Kan je dat toelichten?

Ik vermoed dat wordt gedoeld op 2 Kron. 20:7, Jes. 41:8 en/of Jak. 2:23.

[Morphogenesis 4]

Ik denk eigenlijk dat we zelf in mogen vullen hoe we Jezus zien. Ik zal meteen eerlijk zeggen, dat ik dit niet op de bijbel basseer, maar waarom noemen we God eigenlijk Vader? Hij is toch niet letterlijk onze Vader? Toch noemt iedereen Hem zo.

Wel staat er in de bijbel dat God, Abraham Zijn vriend noemt. En wij zijn de kinderen van Abraham. Misschien dat daar het woord Vriend vandaan komt. Ik vind het ook wel heel mooi om Hem mijn vriend te noemen. Een vriend staat vaak ook voor iemand die je alles kunt vertellen en dat ook doet. En dat is bij Jezus ook..

Ben benieuwd waarom je de link tussen Abraham en het woord vriend. Kan je dat toelichten?

Psalm 105:5

God zal Zijn waarheid nimmer krenken,

Maar eeuwig Zijn verbond gedenken.

Zijn woord wordt altoos trouw volbracht,

Tot in het duizendste geslacht.

't Verbond met Abraham, Zijn vrind,

Bevestigt Hij van kind tot kind.

Hier had ik zelf nog niet aan gedacht

[Michiel 14]

Zouden we God kunnen indelen in een karakter vorm, zoals wij die hebben? Projecteren we daarmee niet teveel menselijke eigenschappen op God. Het hebben van vriendschap met God is mij een nogal abstract begrip. Willen we de relatie met God niet te persoonlijk maken?

God werd nota bene zelf Mens omdat Hij zo echt gelijk aan ons wilde zijn. Dus niets menselijks is God inderdaad vreemd, zo leren we uit het Evangelie. Het is dan misschien zelfs wat voorbarig om te menen dat onze eigenschappen typisch menselijk zouden zijn. Alsof wij iets unieks hebben wat God niet heeft en alsof niet alles uiteindelijk uit God is. Nee, de eigenschappen die wij menselijk noemen zijn juist goddelijk, en wij mensen hebben daar heel iets van meegekregen.

Niets menselijks is Hem vreemd, maar wij hebben Hem nog nooit mogen meemaken in het echt. God is neergedaald om als ongelijke gelijk te zijn, maar wij kunnen daarmee niet gelijk zijn aan Hem. Dat maakt het concept "vriendschap" plakken op een relatie met God voor mij abstract.

[snatskov 0]

ik noem hem ome cristus want adam en eva zijn mij voor ouders