Hypocriet? Acteren en Toneelspelen

[Raido 0]

Deze draad n.a.v. volgend artikel:

Calvijn College zet treurspel Revius op DVD.

„We spelen niet, we lezen.â€

Revius heeft zich met â€Haman†gevoegd in de traditie van de renaissance. Een opvoering heeft hij echter nooit gewild. Net als andere orthodoxe predikanten wees hij toneel af, onder meer omdat de spelers zich in hun rol anders voordoen dan ze zijn en dus leugenachtig handelen. Dat wil overigens niet zeggen dat geschreven toneel een probleem was. Ook predikanten als Voetius en Wittewrongel, die toneel scherp hebben afgewezen, vonden het lezen van dialogen door verschillende personen prima, mits de inhoud acceptabel was. Ze zagen het zogenoemde leesdrama als een vorm van dichtkunst, een kunst die ze erg waardeerden.

Ik ben opgegroeid met een afwijzing van toneel en film. Niet direct door mijn ouders, maar door het 'veld' waarin ik ben opgegroeid en dat daar 'nu eenmaal zo' was. Daarnaast zijn de meeste toneelstukken nu eenmaal niet direct in de lijn van het gereformeerde gedachte goed te plaatsen. Ik ken ook het idee en de overtuiging dat het verkeerd is omdat iemand zich anders voordoet leugenachtig is (en dat is een overtreding van het achste gebod). Ook de Mattheüs Passion wordt nogal eens afgeraden omdat een persoon Jezus Christus zingt, dat valt niet direct onder het achtste gebod. Maar door slechts een klein deel van God te vertonen (wat woorden gezongen) zonder waarlijk God zelf te zijn is 'afkeuringswaardig' en daar doe je God mee te kort (net als met de film 'The Passion of The Christ').

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

[MarinusCopy 0]

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Ik ben goeddeels opgevoed zonder televisie, en hoewel ik de argumentatie daarachter BS vindt, is het helemaal niet zo slecht voor me geweest. Overigens vind ik de redenatie "acteren = liegen" echt vrij gestoord. Aangezien de toeschouwers weten dat de acteurs een rol spelen, en het niet de intentie is om iemand te misleiden, is dat echt veel te ver gezocht. Volgens de zelfde redenatie zou fictie in boeken ook bedrog zijn, even als iedere vorm van kunst die niet op waargebeurd zaken is gebaseerd.

[Jyoti 0]

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Ik ben goeddeels opgevoed zonder televisie, en hoewel ik de argumentatie daarachter BS vindt, is het helemaal niet zo slecht voor me geweest. Overigens vind ik de redenatie "acteren = liegen" echt vrij gestoord. Aangezien de toeschouwers weten dat de acteurs een rol spelen, en het niet de intentie is om iemand te misleiden, is dat echt veel te ver gezocht. Volgens de zelfde redenatie zou fictie in boeken ook bedrog zijn, even als iedere vorm van kunst die niet op waargebeurd zaken is gebaseerd.

Dat, behalve dat ik de argumentatie achter de anti-tv-houding van mijn ouders helemaal prima vind.

[Eulogía 0]

Deze draad n.a.v. volgend artikel:

Calvijn College zet treurspel Revius op DVD.

„We spelen niet, we lezen.â€

Revius heeft zich met â€Haman†gevoegd in de traditie van de renaissance. Een opvoering heeft hij echter nooit gewild. Net als andere orthodoxe predikanten wees hij toneel af, onder meer omdat de spelers zich in hun rol anders voordoen dan ze zijn en dus leugenachtig handelen. Dat wil overigens niet zeggen dat geschreven toneel een probleem was. Ook predikanten als Voetius en Wittewrongel, die toneel scherp hebben afgewezen, vonden het lezen van dialogen door verschillende personen prima, mits de inhoud acceptabel was. Ze zagen het zogenoemde leesdrama als een vorm van dichtkunst, een kunst die ze erg waardeerden.

Ik ben opgegroeid met een afwijzing van toneel en film. Niet direct door mijn ouders, maar door het 'veld' waarin ik ben opgegroeid en dat daar 'nu eenmaal zo' was. Daarnaast zijn de meeste toneelstukken nu eenmaal niet direct in de lijn van het gereformeerde gedachte goed te plaatsen. Ik ken ook het idee en de overtuiging dat het verkeerd is omdat iemand zich anders voordoet leugenachtig is (en dat is een overtreding van het achste gebod). Ook de Mattheüs Passion wordt nogal eens afgeraden omdat een persoon Jezus Christus zingt, dat valt niet direct onder het achtste gebod. Maar door slechts een klein deel van God te vertonen (wat woorden gezongen) zonder waarlijk God zelf te zijn is 'afkeuringswaardig' en daar doe je God mee te kort (net als met de film 'The Passion of The Christ').

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Wel een interessant onderwerp. Ik zoek naar Bijbelse voorbeelden. Ik kan tot nu toe alleen denken aan David die zich als een waanzinnige gedroeg (1 Sam. 21), de vrouw van Abraham die zich als zijn zus voordoet en Mikal die doet alsof David ziek is, waardoor hij kan ontkomen aan Saul. Oh ja en dan is er nog de hoer Rachab die deed alsof de verspieders al vertrokken waren. Maar zij deed zich niet als een ander voor, maar vertelde eigenlijk een leugen om mensen te redden.

Verder zijn er weleens profeten die een act opvoeren, zoals Ezechiël en Jesaja, maar echt als toneelspelen zie ik dat niet.

Jezus stelde wel dingen voor in gelijkenissen, maar zelf deed Hij zichzelf niet voor als een ander. Wel zegt Hij dingen als 'Ik ben het brood des levens', waarmee Hij zichzelf met iets vergelijkt om iets duidelijk te maken, maar Hij voert geen act op.

[Olorin 155]

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Wat vonden ze dan van voorlezen? Dat is alweer een stapje naar het toneel toe.

Anyway, ik heb er totaal geen problemen mee. Toneel is het uitbeelden van iets, zoals boeken en tekeningen dat ook doen. Een boek is ook geen bedrog omdat het iets anders zou uitbeelden dan papier en inkt. De schrijver is ook geen bedrieger omdat zijn 'brieven' niet altijd waar zijn. Toneel vind ik geen bedrog, zowel de toneelspelers als het publiek weten dat er rollen gespeeld worden. En hoewel bij een Johnny Depp de kijker de acteur niet vergeet zie je er een edward scissorhands staan op het filmdoek en denkt geen kijker (hopelijk) dat Depp werkelijk scharen aan zijn handen heeft en is het ook niet het doel van de acteur mensen dat te doen geloven. En dan is de acteur ook net als een goede verteller van verhaaltjes: je ziet het talent van die persoon en herkent z'n 'touch' er in, maar wie je daar ziet staan in het verhaal is iemand anders dan de acteur die het uitbeeld. Net als je de stem van de voorlezer hoort maar het niet meer zijn woorden zijn maar die van de personage uit het verhaal.

En dan nog, zelfs bij illusionisten ga je naar zo'n show toe en weet je wat je kunt verwachten. Dat is een totaal andere situatie dan als zo'n persoon naar een groep onwetende mensen gaat en ze dan bang maakt om ze met 'echte' magie te manipuleren tot iets.

[Michiel 14]

Wat maakt acteren en toneelspelen hypocriet?

[MarinusCopy 0]

Dat, behalve dat ik de argumentatie achter de anti-tv-houding van mijn ouders helemaal prima vind.

wellicht hadden ze een andere motivatie dan: Dat zijn apparaten uitgevonden door satan, en als je TV kijkt zul je branden in de hel.

[Hongerige Wolf 0]

Wij hadden thuis als één van de weinigen bij ons in de kerk televisie. Ik heb het geluk dat mijn vader ontzettend eigenwijs is, dus sociale druk had weinig effect op ons. Wel waren mijn ouders tegen toneelspelen, wat ik eigenlijk nooit zo goed begrepen heb. Ik op een gewone protestants-christelijke school (dus niet specifiek reformatorisch) en zat daar stiekem op het toneelclubje. Ik vond het heerlijk, en ik bedacht altijd 'podiumberoepen'. Dominee (maar vrouwelijke predikanten waren ook taboe), toen dus maar onderwijzeres. Ik heb ook eens stiekem auditie gedaan voor de kleinkunstacademie. Dat is uiteindelijk allemaal niet gebeurd, maar ik ben nog steeds gefascineerd door het podium als het domein van de redenaar, en dat bestudeer ik nu.

Ik ben zelf niet tegen televisie en niet tegen acteren. Dat 'leugen'-argument vind ik maar kletskoek; je weet dat je 'bedrogen' wordt, daar kies je bewust voor dus dat is een onderdeel van het spelletje dat publiek en acteur met elkaar spelen. Omdat theater fictie is, weet je als toeschouwer dat de acteur die op het toneel dramatisch uitroept dat “No sighs but of my breathing; no tears but of my shedding!†(The Merchant of Venice; Een vader beschikt in zijn testament dat zijn dochter slechts mag trouwen met de man die het medaillon met haar beeltenis er in uit een serie van drie medaillons kiest. Eén medaillon is van goud, één van zilver, en één van lood. In dit fragment heeft de prins van Marokko zojuist het gouden medaillon gekozen. In het medaillon vindt hij uiteraard niet de beeltenis van de felbegeerde jongedame, maar in plaats daarvan een afbeelding van de dood, met daarbij dit citaat. Hij zal zich ongetwijfeld erg bekocht voelen.) het in werkelijkheid niet zo zal menen. Het is een kreet van de rol die hij speelt, niet van hem persoonlijk. In het theater weet de toeschouwer dat hij bedot wordt, maar kan wel geëmotioneerd raken, en meegevoerd worden in het verhaal zonder zich de prins van Marokko te wanen. Ik denk eerder dat men acteren afwijst omdat men in de reformatorische gezindte over het algemeen niet gediend is van gekkigheid en emotioneel gedoe.

Qua televisie vind ik wel dat er veel troep op is, en dat je als christen met ieder medium zorgvuldig dient om te gaan (is het ten bate van het Koninkrijk?). Daar mogen mensen zich best eens wat meer van bewust zijn.

[Minifan 0]

Qua televisie vind ik wel dat er veel troep op is, en dat je als christen met ieder medium zorgvuldig dient om te gaan (is het ten bate van het Koninkrijk?). Daar mogen mensen zich best eens wat meer van bewust zijn.

Sinds kort heben wij een nieuwe tv, een prachige mediacenter (met win7 en windows media center) maar hebben we alle overbodige zenders de deur uit gedaan.

We hebben alleen nog ned 1, 2 en 3 en Omrôp Fryslân omdat er inderdaad gewoon zoveel rotzooi op tv is. Programma's missen we niet (behalve Top Gear en Mithbusters) en films en series zijn via andere wegen te krijgen

[Kurt 0]

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Ik ben goeddeels opgevoed zonder televisie, en hoewel ik de argumentatie daarachter BS vindt, is het helemaal niet zo slecht voor me geweest. Overigens vind ik de redenatie "acteren = liegen" echt vrij gestoord.

Dit zouden mijn woorden geweest kunnen zijn.

[MarinusCopy 0]

Dit zouden mijn woorden geweest kunnen zijn.

We schijnen wel vaker ongeveer hetzelfde te denken. ex-reformatorisch ook jij?

[Kurt 0]

Ja. En ja.

[Jyoti 0]

Pssst. BOT graag, of richting kletstopic, wordt het daar extra gezellig.

[Ursa 1]

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Tja, ik denk dat het toch te maken heeft met je opvoeding. Ik mijn opvoeding was dat (totaal) geen issue, dus denk je er ook niet over na. Tenminste, niet op deze manier. Thematisch ben ik nog wel vaak kritisch, en dat gaat op voor zowel toneel, cabaret of film/TV. Dan bedoel ik dat het inhoudelijk te pruimen moet zijn. Ik herinner me genoeg momenten dat mijn vader wegzapte bij vloeken of seks-scènes.

Ik denk niet dat toneelspelen an sich ingaat tegen het negende gebod ('gij zult geen vals getuigenis geven'). Dat gaat m.i. meer om betrouwbaarheid, dan de gave van fantasie. Je gaat je kinderen niet straffen omdat ze doktertje of dorpje spelen, en net zo min is een fictioneel boek of toneelspel fout.

Om er een filosofische noot in te gooien: als je toneelspel afwijst ga je er blijkbaar vanuit dat mensen altijd 'zichzelf' moeten kunnen zijn. Volgens mij is dit al een farce (sorry als ik een stropop verbrand). Iedereen meet zich in verschillende groepen of situaties verschillende rollen aan. Sterker, mensen hebben bepaalde ideeën over wat een bepaalde rol inhoudt, zoals 'vader-zijn' of 'werknemer-zijn' of 'goed christen zijn', en zelfs 'jezelf zijn'. In die zin kies je dus al een rol, en probeer je je er aan te houden.

[dingo 166]

In mijn opvoeding hadden mijn ouders nog wel wat tegen de bioscoop maar niet tegen het toneel. Het verschil tussen die twee is me nooit helemaal duidelijk geworden aangezien er zowel op tv als in het theater als in de bioscoop vreselijk veel troep vertoond wordt. Ik ben zelf meer voor begeleide confrontatie, laat maar zien wat je ergens fout aan vindt en vertel waarom je dat vindt. Mijn zoontje mag beslist niet alles kijken wat er op kindertijden op tv komt. Maar de relatie met het 8e gebod ontgaat me totaal: Als je in de botsautootjes zit verwacht je toch ook niet dat mensen zich aan de verkeersregels houden?

[Hongerige Wolf 0]

Ik herinner me genoeg momenten dat mijn vader wegzapte bij vloeken of seks-scènes.

Bij vloeken doe ik dat nog steeds. Tenzij het bijvoorbeeld over een drugsdealer gaat, die zeggen nu eenmaal geen potjandorie, dat zou niet realistisch zijn. Maar als bijv. Paul de Leeuw loopt te tieren (waar ik nooit naar kijk), zap ik weg.

@Minifan:

Ik heb ook zo'n futuristische uitrusting, maar ik ben erg blij met mijn 300 zenders ofzo. Vooral omdat daar ook HollandDoc24 en History Channel en BCC 1 t/m 12 op zit. Sinds ik meer zenders heb kijk ik kwalitatief gezien betere programma's, en dankzij de automatische opnamefunctie eigenlijk praktisch 'on demand'.

[Minifan 0]

Ik herinner me genoeg momenten dat mijn vader wegzapte bij vloeken of seks-scènes.

Bij vloeken doe ik dat nog steeds. Tenzij het bijvoorbeeld over een drugsdealer gaat, die zeggen nu eenmaal geen potjandorie, dat zou niet realistisch zijn. Maar als bijv. Paul de Leeuw loopt te tieren (waar ik nooit naar kijk), zap ik weg.

Klopt, deden (doen bij films) wij ook zo.

@Minifan:

Ik heb ook zo'n futuristische uitrusting, maar ik ben erg blij met mijn 300 zenders ofzo. Vooral omdat daar ook HollandDoc24 en History Channel en BCC 1 t/m 12 op zit. Sinds ik meer zenders heb kijk ik kwalitatief gezien betere programma's, en dankzij de automatische opnamefunctie eigenlijk praktisch 'on demand'.

We hebben een tijdje op proef van die 300 zenders gehad, daar waren discovery science en national geografic en meer van zulk soort zenders idd wel leuk van. Wel jammer dat we die nu niet meer hebben.

[Morphogenesis 4]

Ik zie een paar keer het 8e gebod voorbij komen, Maar wat heeft het 8e gebod met dit onderwerp te maken?

[Olorin 155]

Sowieso is het knap verwarrend omdat katholieken, protestanten en joden verschillende nummeringen gebruiken.

[Ursa 1]

Vandaar dat ik verwees naar het negende gebod: 'gij zult geen vals getuigenis geven'. Bij anderen zal dat ongetwijfeld anders zijn.

Verder: eens met dingo.

Sowieso zie je al een zekere verschuiving in het grefo wereldje: vroeger was dansen fout, en de bioscoop en nog wel een paar dingen, die nu redelijk ingeburgerd zijn. Het gaat om de intentie denk ik, de intentie van de makers, als wel als je eigen intenties.

[Jyoti 0]

Ik zie een paar keer het 8e gebod voorbij komen, Maar wat heeft het 8e gebod met dit onderwerp te maken?

Ik neem aan dat ze doelen op "niet liegen", en niet op "niet stelen". Beetje vergezochte redenatie in mijn ogen om liegen en toneelspelen aan elkaar gelijk te stellen maar goed, ik kan ergens wel snappen waar het vandaan komt, als je dingen heeeeeeel ver doortrekt.

[Raido 0]

Wat vonden ze dan van voorlezen? Dat is alweer een stapje naar het toneel toe.

We werden veel voorgelezen, maar dan 'speel' je niet iemand anders en je doet je niet voor als iemand anders.

Wat maakt acteren en toneelspelen hypocriet?

Hypocriet komt naar mijn weten van het woord voor toneelspelen in het Grieks. Je anders voordoen dan je werkelijk bent. Vandaar, je mag je niet anders voor doen dan jezelf. Ik ken volgens mij maar één voorbeeld in de Bijbel waar acteren een positief resultaat heeft. David is dan gevangen door koning Achis en doet zich voor als een zot (Daarom veranderde hij zijn gelaat voor hun ogen, en hij maakte zichzelven gek onder hun handen; en hij bekrabbelde de deuren der poort, en hij liet zijn zever in zijn baard aflopen.

Ik ben zelf niet tegen televisie en niet tegen acteren. Dat 'leugen'-argument vind ik maar kletskoek; je weet dat je 'bedrogen' wordt, daar kies je bewust voor dus dat is een onderdeel van het spelletje dat publiek en acteur met elkaar spelen.

Het komt denk ik grotendeels door een bepaald uitgangspunt in de 'ethiek'. Waar ik meer neig naar het zien van de tien geboden in een de context van de interactie tussen mensen. Wat Jezus opzich natuurlijk ook al zegt wanneer Hij zegt dat 'Heb uw naaste lief als u zelf en God boven alles'.

Iets zeggen wat niet waar is is altijd verkeerd, ook wanneer je Romeo zegt te zijn. Dat is niet waar, je bent niet Romeo. Dat dit 'ik ben Romeo' anders geïnterpreteerd dient te worden omdat het op het toneel speelt lijkt niet in 'ze' op te komen. Het lijkt er dus op dat 'ze' het in elk geval met dit gebod meer benaderen vanuit soort Kantiaanse visie op ethiek. Waarbij 'je anders voordoen' an sich zonde is. Dus ook in een toneelstuk. Andere geboden worden meer deugdethisch gezien denk ik.

Daarnaast kan ik me ook vinden in wat je zegt over het 'bedrogen' willen worden, alhoewel die elkaar natuurlijk uitsluiten. Wanneer je bedrogen wilt worden wordt je niet bedrogen door bedrog. Bij jou posting moet overigens denken aan een essay van Barthes over All-In Wrestling.

The public is completely uninterested in knowing whether the contest is rigged or not, and rightly so; it abandons itself to the primary virtue of the spectacle, which is to abolish all motives and all consequences: what matters is not what it thinks but what it sees.

In die essay gaat het dus o.a. over weten dat je bedrogen wordt, maar dat het daar niet om gaat.

Om er een filosofische noot in te gooien: als je toneelspel afwijst ga je er blijkbaar vanuit dat mensen altijd 'zichzelf' moeten kunnen zijn. Volgens mij is dit al een farce (sorry als ik een stropop verbrand). Iedereen meet zich in verschillende groepen of situaties verschillende rollen aan. Sterker, mensen hebben bepaalde ideeën over wat een bepaalde rol inhoudt, zoals 'vader-zijn' of 'werknemer-zijn' of 'goed christen zijn', en zelfs 'jezelf zijn'. In die zin kies je dus al een rol, en probeer je je er aan te houden.

Je kunt niet wat anders dan jezelf zijn, dit vind ik dan ook weer een stompzinnige Nederlandse uitdrukken, maar ja verander je zo weinig aan. In al die rollen (zoals jij ze noemt) bén je jezelf alleen is dat een ander facet van jezelf. Je identiteit, jezelf is een complexe structuur van interne en externe zaken.

Jij over je eigen innerlijke

Jij over je eigen uiterlijk

Anderen over jouw innerlijk

Anderen over jouw uiterlijk

Dat is heel kort waar de identiteit 'zit'. Dat is hetzelfde met de verschillende kanten van jezelf in verschillende groepen en functies. Dat noemen we dan misschien rol, maar dat is wat anders dan een rol in een toneelstuk waar je iemand anders speelt.

Ik zie een paar keer het 8e gebod voorbij komen, Maar wat heeft het 8e gebod met dit onderwerp te maken?

Het is het negende gebod..

[Robert Frans 1.653]

De vroege Kerk had echter een heel andere reden om toneel en spelen af te wijzen, zelfs zodanig dat acteurs eerst maar eens een ander beroep moesten kiezen voordat ze gedoopt konden worden. Volgens haar waren het wereldse verstrooiingen, die je alleen maar afleidden van Christus. En de Kerk was zeker toen nogal streng in het afwijzen van alles wat werelds zou zijn. Het toneelspel zou vooral normen en waarden uitbeelden die strijdig waren met de christelijke Leer. Niet zo vreemd bedacht ook, omdat in die tijd de christelijke Leer inderdaad nog weleens botste met die van de samenleving waarin de Kerk verkeerde, maar ook omdat spelen in bijvoorbeeld Griekenland en Italië ook een religieuze connotatie konden hebben. Denk bijvoorbeeld aan de Olympische Spelen; nu een curiositeit, toen echte godendienst. Ook vandaag de dag zijn er genoeg toneelspelen, films en boeken die een met het christendom strijdige leer en moraal uitdragen.