Wat vinden jullie van abortus op mensen?

[Spons 0]

Een taboe op seks is er al sinds mensenheugenis. Voor de seksuele revolutie in de jaren 60 heerste dat taboe ook in liberale, protestantse en zelfs socialistische kringen. En ook vandaag de dag vind je het terug in alle voormalige zuilen.

Welnee joh, de oude grieken en Romeinen waren helemaal niet zo preuts. Integendeel zelfs, genoeg fresco's, vazen, ect te vinden waar afbeeldingen op staan van mensen die seks hebben, zelf met hetzelfde geslacht of met meer dan 2 personen. En die stonden niet stiekem in een verborgen hoekje of in een kast met deurtjes ervoor. Nee, gewoon in het openbaar, zoals in badhuizen. Pas nadat een bepaalde religie steeds populairder begon te worden nam het taboe op seks toe. 3 keer reden over welke godsdienst ik het heb.

[MasterJapie 0]

Oja, wat ik vaak ben tegengekomen in dit topic zijn beweringen dat vrouwen die abortus laten plegen hier later op psychisch gebied enorm veel last van krijgen, naast nog veel meer problemen. Toevallig is daar eergisteren een publicatie over gedaan; de eerste studie die onderzoekt hoe vrouwen in het leven staan voor en na hun abortus, ten opzichte van vrouwen die een abortus werden geweigerd.

Het is in het engels dus ik vertaal de belangrijke punten hier wel even:

Armoede.

45% van vrouwen die een abortus wilde laten plegen waren afhankelijk van uitkeringen, 2/3e had een inkomen onder de armoedegrens. De meest gegeven reden voor een abortus is financiële tekortkomingen, en deze studie laat zien dat dat inderdaad het geval is.

Van de vrouwen die een abortus werden geweigerd leeft 86% nog met het kind een jaar later; 11% stond hun baby af ter adoptie. Een jaar later waren vrouwen die geen abortus kregen veel meer afhankelijk van maatschappelijke steun (76%) ten opzichte van vrouwen met abortus (44%). 48% van vrouwen zonder abortus hadden een fulltime baan, ten opzichte van 58% van vrouwen met abortus.

Als een vrouw dus een ongewilde zwangerschap wilt afbreken maar dat niet mag, dan heeft ze statistisch gezien een grotere kans om werkloos te worden, is ze meer afhankelijk van maatschappelijke steun, en heeft ze een grotere kans om onder de armoedegrens terecht te komen.

Geweld en drugsgebruik

Men vond geen verschillen wat betreft drugsgebruik tussen vrouwen die wel een abortus kregen en vrouwen die geen abortus kregen. Er is ook geen correlatie tussen het laten plegen van een abortus en een verhoogd drugs gebruik. Het enige wat opviel was dat drugsgebruikers meer geneigd waren om hun kind op te geven ter adoptie.

Helaas maakt de weigering van een abortus wel een enorm verschil qua huiselijk geweld. Vrouwen die geen abortus mochten zijn meer geneigd om een relatie vol te houden met een gewelddadige partner. 7% van geweigerde vrouwen maakten melding van huiselijk geweld, ten opzichte van de 3% met abortus. Dit betekent niet dat geweigerde vrouwen meer geneigd waren om een gewelddadige relatie aan te gaan. Het was simpelweg het feit dat vrouwen die abortus hadden gepleegd makkelijker de relatie konden beeïndigen.

Emoties

Hoe iemand zich voelt is iets anders dan de mentale gezondheid, daar gaan we later op in. Een week na de abortus zegt 97% van de vrouwen dat het de juiste keuze was geweest. 67% van de geweigerde vrouwen zegt dat ze het liefst een abortus hadden gehad. Ze hadden ook vaker angstgevoelens dan de vrouwen die een abortus mochten krijgen. Van de vrouwen die abortus hadden gepleegd zei een overweldigende 90% dat ze zich opgelucht voelden. Een klein deel voelde zich verdrietig en schuldig. In beide groepen vlakten deze gevoelens uit naarmate de tijd verstreek, en na een jaar vond men geen verschil qua gevoelens tussen de 2 groepen. Oftewel, er is geen sprake van een permanente staat van emotionele labiliteit of een hogere kans op een depressie, in tegenstelling tot wat vaak werd beweerd door anti-abortus activisten.

Fysieke en mentale gezondheid

Men vond geen verband tussen het laten plegen van abortus en een verhoogde kans op mentale aandoeningen. Er bestond ook geen verschil tussen beide groepen wat betreft het ontwikkelen van een klinische depressie.

Geweigerde vrouwen liepen wel een groter gezondheidsrisico. Zelfs een abortus in de latere termen was veiliger dan een bevalling. Na een abortus ervoer 24% een beperking bij het doen van activiteiten voor een gemiddelde duur van 2.7 dagen. Bij vrouwen die bevielen was dit 38% voor een gemiddelde duur van 10 dagen. Daarbovenop was er bij bevallingen ook nog eens een kans op een aanval, gebroken heup, infecties en/of bloedingen.

Dusja, tot zover de anekdotische 'bewijzen' wat betreft de situatie van een vrouw die oh zo veel slechter wordt als ze een abortus laat plegen.

[Nunc 0]

Oja, wat ik vaak ben tegengekomen in dit topic zijn beweringen dat vrouwen die abortus laten plegen hier later op psychisch gebied enorm veel last van krijgen, naast nog veel meer problemen.

dat zou een argument kunnen zijn, maar het is niet het mijne. Want op dezelfde manier zou je een onderzoek kunnen doen naar:

- belastingontduikers

- verkrachters

- seriemoordenaars

- whatever ...

en bv. concluderen dat mensen uit die categorie wellicht blijer, minder vaak depressief, en meer tevreden en welvarender zijn, dan diegenen die een carrière in één van de bovenstaande velden ambieerden, maar daarvan afgehouden werden door omstandigheden (of de politie).

Maar ja, zo'n onderzoek zou voor mij weinig veranderen aan de vraag of bovenstaande zaken goed zijn of niet. Zo ook voor abortus. Waarom zou het wel of niet goed voelen van degene die het ondergaan heeft, bepalend zijn voor de vraag of het een juiste daad was?

Toevallig is daar eergisteren een publicatie over gedaan; de eerste studie die onderzoekt hoe vrouwen in het leven staan voor en na hun abortus, ten opzichte van vrouwen die een abortus werden geweigerd.

Het is in het engels dus ik vertaal de belangrijke punten hier wel even:

Armoede.

45% van vrouwen die een abortus wilde laten plegen waren afhankelijk van uitkeringen, 2/3e had een inkomen onder de armoedegrens. De meest gegeven reden voor een abortus is financiële tekortkomingen, en deze studie laat zien dat dat inderdaad het geval is.

Van de vrouwen die een abortus werden geweigerd leeft 86% nog met het kind een jaar later; 11% stond hun baby af ter adoptie. Een jaar later waren vrouwen die geen abortus kregen veel meer afhankelijk van maatschappelijke steun (76%) ten opzichte van vrouwen met abortus (44%). 48% van vrouwen zonder abortus hadden een fulltime baan, ten opzichte van 58% van vrouwen met abortus.

Als een vrouw dus een ongewilde zwangerschap wilt afbreken maar dat niet mag, dan heeft ze statistisch gezien een grotere kans om werkloos te worden, is ze meer afhankelijk van maatschappelijke steun, en heeft ze een grotere kans om onder de armoedegrens terecht te komen.

ofwel, de maatschappij heeft liever, dat je je ongeboren kind laat vermoorden, dan dat ze ervoor moet zorgen nadat het geboren is. Triest. Geld is belangrijker dan een leven.

Maar waarom hebben we het eigenlijk alleen over abortus? Waarom geen post-natale abortus? Een baby van een paar maanden is net zo weerloos en afhankelijk van de moeder (of van techniek) als een ongeboren baby. Immers, hoeveel babies zie jij zelf in de supermarkt hun eten bij elkaar scharrelen? Wat nou als je als tienermoeder aan een dreumus van een paar maanden vast zit, die je alleen maar geld en carrièrekansen kost? Ik zou zeggen dat de kosten-en-baten analyse dan toch ook wel in het voordeel van post-natale abortus zou kunnen uitvallen. Een baby heeft immers nog geen bewustzijn, en van persoonlijkheid is eigenlijk ook geen sprake.

Geweld en drugsgebruik

Men vond geen verschillen wat betreft drugsgebruik tussen vrouwen die wel een abortus kregen en vrouwen die geen abortus kregen. Er is ook geen correlatie tussen het laten plegen van een abortus en een verhoogd drugs gebruik. Het enige wat opviel was dat drugsgebruikers meer geneigd waren om hun kind op te geven ter adoptie.

Helaas maakt de weigering van een abortus wel een enorm verschil qua huiselijk geweld. Vrouwen die geen abortus mochten zijn meer geneigd om een relatie vol te houden met een gewelddadige partner. 7% van geweigerde vrouwen maakten melding van huiselijk geweld, ten opzichte van de 3% met abortus. Dit betekent niet dat geweigerde vrouwen meer geneigd waren om een gewelddadige relatie aan te gaan. Het was simpelweg het feit dat vrouwen die abortus hadden gepleegd makkelijker de relatie konden beeïndigen.

we hebben het dus kennelijk over (flink wat) ongezonde gezinnen en relaties, en kennelijk zijn vrouwen na abortus (om e.o.a. reden) makkelijker in staat om uit die relatie te breken. Is dat een argument pro-abortus? Dan zou het op dezelfde manier een argument pro-moord (op de echtgenoot) moeten zijn, omdat vrouwen die dat wel probeerden, ook "makkelijker de relatie konden beëindigen" en daardoor minder last hadden huiselijk geweld, dan degenen die dat niet deden.

Emoties

Hoe iemand zich voelt is iets anders dan de mentale gezondheid, daar gaan we later op in. Een week na de abortus zegt 97% van de vrouwen dat het de juiste keuze was geweest. 67% van de geweigerde vrouwen zegt dat ze het liefst een abortus hadden gehad.

Dit is toch vooral tekenend voor de maatschappij? Dat de dreiging van armoede of uitsluiting zo groot is, dat vrouwen liever hun kind kwijt zijn, dan hun eigen kind te houden, en armoede te riskeren?!

Ze hadden ook vaker angstgevoelens dan de vrouwen die een abortus mochten krijgen. Van de vrouwen die abortus hadden gepleegd zei een overweldigende 90% dat ze zich opgelucht voelden. Een klein deel voelde zich verdrietig en schuldig. In beide groepen vlakten deze gevoelens uit naarmate de tijd verstreek, en na een jaar vond men geen verschil qua gevoelens tussen de 2 groepen. Oftewel, er is geen sprake van een permanente staat van emotionele labiliteit of een hogere kans op een depressie, in tegenstelling tot wat vaak werd beweerd door anti-abortus activisten.

Fysieke en mentale gezondheid

Men vond geen verband tussen het laten plegen van abortus en een verhoogde kans op mentale aandoeningen. Er bestond ook geen verschil tussen beide groepen wat betreft het ontwikkelen van een klinische depressie.

Geweigerde vrouwen liepen wel een groter gezondheidsrisico. Zelfs een abortus in de latere termen was veiliger dan een bevalling. Na een abortus ervoer 24% een beperking bij het doen van activiteiten voor een gemiddelde duur van 2.7 dagen. Bij vrouwen die bevielen was dit 38% voor een gemiddelde duur van 10 dagen. Daarbovenop was er bij bevallingen ook nog eens een kans op een aanval, gebroken heup, infecties en/of bloedingen.

ja natuurlijk heb je na een bevalling wat meer tijd dat je 'inactief' of 'beperkt' bent. Maar om dat nu onder het kopje 'gezondheidsrisico' te scharen, dat is gewoon begging the question. Het vermelden van complicaties is iets heel anders. Maar dat wordt dan weer niet gequantificeerd. De interessantere vraag is, of de complicaties bij abortus frequenter zijn, dan bij bevalling, of andersom.

Dusja, tot zover de anekdotische 'bewijzen' wat betreft de situatie van een vrouw die oh zo veel slechter wordt als ze een abortus laat plegen.

Het artikel eindigt met de suggestie dat het wellicht wel verstandig is om abortus breder beschikbaar te maken, om zo armoede te voorkomen. In plaats van de vraag of het ethisch verantwoord is, is het hier gereduceerd tot de vraag, of het ons als maatschappij niet al teveel kost. Met precies hetzelfde argument, zou je ook voorstander kunnen zijn van de doodstraf (minus de eindeloos lang durende death row). Want dat scheelt de maatschappij toch maar een smak geld. Hetzelfde geldt overigens ook voor demente bejaarden of coma patienten. Die hebben toch amper tot geen bewustzijn meer. Waarom zouden we die kasplantjes als maatschappij verzorgen? Kost veel tijd en geld, en dat kunnen we toch veel beter steken in de gezonde elementen in onze samenleving. Waarom geen verplichte euthenasie voor ongewenste vergevorderde gedementeerden als het voor de familie en de maatschappij te duur wordt om deze kostenposten te onderhouden?

[MasterJapie 0]

@Nunc

Mijn vorige post ging, zoals ik aan het begin zei, alleen in op de beweringen dat vrouwen na hun abortus vaak allerlei problemen zouden hebben dankzij die abortus. Dit bijvoorbeeld:

Menig getuigenis gelezen van ouders die hun ziek kind hebben laten weghalen tijdens de zwangerschap en die dat nadien heel erg berouwd hebben juist ondat hun problemen vele malen groter zijn geworden dan hadden ze het kindje gewoon verwelkomt.

De studie die werd gepubliceerd deze week laat zien dat vooral juist het tegendeel waar is. Dergelijke anekdotische 'bewijzen' kunnen dan mooi de prullenbak in. Dat is de enige reden dat ik het postte. Ik weet echt wel dat de werkelijke discussie rond abortus draait om wanneer je iemand nou een persoon zou kunnen noemen met mensenrechten, maar daar heb ik me in dit topic echt al 10x over uitgelaten.

[Spons 0]

Oja, wat ik vaak ben tegengekomen in dit topic zijn beweringen dat vrouwen die abortus laten plegen hier later op psychisch gebied enorm veel last van krijgen, naast nog veel meer problemen.

dat zou een argument kunnen zijn, maar het is niet het mijne. Want op dezelfde manier zou je een onderzoek kunnen doen naar:

- belastingontduikers

- verkrachters

- seriemoordenaars

- whatever ...

en bv. concluderen dat mensen uit die categorie wellicht blijer, minder vaak depressief, en meer tevreden en welvarender zijn, dan diegenen die een carrière in één van de bovenstaande velden ambieerden, maar daarvan afgehouden werden door omstandigheden (of de politie).

Maar ja, zo'n onderzoek zou voor mij weinig veranderen aan de vraag of bovenstaande zaken goed zijn of niet. Zo ook voor abortus. Waarom zou het wel of niet goed voelen van degene die het ondergaan heeft, bepalend zijn voor de vraag of het een juiste daad was?

Goed idee om ook onderzoek te doen naar zulke zaken. Als we begrijpen waarom mensen tot zulke daden komen, kunnen we misschien erop inspelen en het voorkomen. Uiteraard geld dat ook voor abortus. Voorkomen is beter als genezen. Bijvoorbeeld door het gratis aanbieden van anticonceptie.