Kaarsje branden

[Olorin 154]

Als je een katholieke kerk binnen gaat zie je vaak plaatsen waar mensen kaarsjes aansteken. Deze tafels of standaarden zijn te vinden bij een beeld van Jezus of een heilige, of bij een kruis, of op andere plaatsen in de kerk. Vaak wordt kaarsjes branden geassocieerd met katholieken, maar er zijn ook soms protestanten die kaarsjes branden, in bijvoorbeeld een katholieke kerk. Daarnaast zijn er (in ieder geval in het buitenland) bepaalde protestantse kerken waar ook kaarsjes gebrand kunnen worden. Ook niet-christenen doen het. Andere religies, maar ook mensen die niet geloven of in iets geloven doen het soms.

In dit topic gaat het om religieuze redenen van het branden van een kaarsje. (Dus als ik vraag of je wel eens een kaarsje brandt, bedoel ik het niet om de thee warm te houden, of als leuke sfeervolle versiering, etc.)

Brand jij wel eens een kaarsje? Waarom brand je een kaarsje? (Daarmee bedoel ik vooral wat het kaarsje branden voor betekenis voor je heeft.) Doe je dat in de kerk, of (ook) op andere plaatsen? Heb je bezwaren tegen het branden van een kaarsje en zo ja, welke? Of heb je bezwaren bij het branden op bepaalde plaatsen (in een bepaalde kerk, of bij een bepaald altaar of beeld van ene heilige, etc.)

[Propje 0]

Ik doe het thuis wel eens.. Vooral als ik weet dat iemand gebed/aandacht nodig heeft.. het kaarsje helpt me er dan aan herinneren..

Ben ermee begonnen toen een vriendin van mn vader dat voor ons deed toen we een moeilijke tijd doormaakten.. ik vond het gewoon een hele mooie gedachte dat iemand dat voor me deed, dat er ergens een kaarsje brande en iemand dus aan me dacht en voor me bad..

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 13:37:30 schreef Olorin het volgende: Brand jij wel eens een kaarsje? Nee. Heb je bezwaren tegen het branden van een kaarsje en zo ja, welke? Of heb je bezwaren bij het branden op bepaalde plaatsen (in een bepaalde kerk, of bij een bepaald altaar of beeld van ene heilige, etc.)

Ik heb bezwaren tegen het branden van kaarsen als dit op enigerlei wijze bedoeld is om voorbede of tussenkomst te vragen van doden of zgn. 'Heiligen', omdat onze enige voorspraak bij de Vader Christus is. Of zoals de leerboek van de Kerk dat zegt:

Vraag 30: Geloven zij dan wel in de enige Verlosser Jezus, die hun behoud en welvaart bij de heiligen, bij zichzelf of ergens anders zoeken?

Antwoord:

Nee, maar zij verloochenen met de daad de enige Verlosser Jezus, ook al roemen zij met de mond in Hem1.

Want één van beide: òf Jezus is geen volkomen Verlosser, òf zij die deze Verlosser met waar geloof aannemen, moeten alles in Hem hebben wat voor hun behoud nodig is

En zoals wij met de Kerk in Nederlandse Geloofsbelijdenis belijden:

Wij geloven dat wij geen toegang hebben tot God dan alleen door de enige Middelaar en Voorspraak Jezus Christus, de rechtvaardige. Hiertoe is Hij mens geworden en heeft Hij de goddelijke en menselijke natuur verenigd, om ons mensen toegang te geven tot de goddelijke majesteit. Anders zou de toegang voor ons gesloten zijn. Maar deze Middelaar, die de Vader ons gegeven heeft tussen Zich en ons, moet ons door zijn verhevenheid niet afschrikken, zodat wij een andere, naar eigen inzicht, zouden gaan zoeken. Want er is niemand onder de schepselen in de hemel of op aarde die ons meer liefheeft dan Jezus Christus, die hoewel Hij in de gestalte Gods was, Zichzelf ontledigd heeft en de gestalte van een dienstknecht heeft aangenomen (Filip. 2 : 6-7) en aan zijn broeders in alle opzichten gelijk geworden is (Hebr. 2 : 17). Indien wij een andere middelaar moesten zoeken, die ons gunstig gezind zou zijn, wie zouden wij dan kunnen vinden, die ons meer liefheeft dan Hij die zijn leven voor ons gegeven heeft, zelfs toen wij zijn vijanden waren (Rom. 5 : 8 en 10)? En als wij iemand moesten zoeken die macht en aanzien heeft, wie is zo machtig en aanzienlijk als Hij die gezeten is aan de rechterhand van zijn Vader en die alle macht heeft in hemel en op aarde (Matt. 28 : 18)? En wie zal eerder verhoord worden dan de eigen zeer geliefde Zoon van God? Het is dus enkel gebrek aan vertrouwen dat geleid heeft tot de gewoonte om de heiligen te onteren in plaats van hen te eren. Want men doet wat zij nooit gedaan of begeerd hebben, maar wat zij onophoudelijk volgens hun plicht verworpen hebben, zoals uit hun geschriften blijkt. Men moet onze onwaardigheid hier niet tegen inbrengen, want er is geen sprake van dat wij onze gebeden op grond van onze waardigheid voor God zouden brengen, maar wij doen dat alleen op grond van de uitnemendheid en waardigheid van onze Here Jezus Christus;zijn gerechtigheid is immers de onze door het geloof. Daarom zegt de Schrift ons, als zij deze dwaze vrees of liever dit gebrek aan vertrouwen van ons wil wegnemen, dat Jezus Christus in alle opzichten aan zijn broeders is gelijk geworden, opdat Hij een barmhartig en getrouw Hogepriester zou worden bij God, om de zonden van het volk te verzoenen. Want doordat Hij zelf in verzoekingen geleden heeft, kan Hij hun die verzocht worden, te hulp komen (Hebr. 2 : 17 en 18). En om ons nog meer moed te geven om tot Hem te gaan, zegt de Schrift verder: Daar wij nu een grote Hogepriester hebben, die de hemelen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, laten wij aan die belijdenis vasthouden. Want wij hebben geen Hogepriester die niet kan meevoelen met onze zwakheden, maar een die in alle dingen op gelijke wijze als wij is verzocht geweest, doch zonder te zondigen. Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd (Hebr. 4 : 14-16). In dezelfde brief zegt de Schrift, dat wij volle vrijmoedigheid bezitten om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus; laten wij dan toetreden in volle verzekerdheid van het geloof (Hebr.10 : 19 en 22). Eveneens: Christus heeft een priesterschap dat op geen ander kan overgaan; daarom kan Hij ook volkomen behouden wie door Hem tot God gaan, daar Hij altijd leeft om voor hen te pleiten (Hebr. 7 : 24 en 25).

Wat hebben wij dan nog meer nodig, daar Christus zelf uitdrukkelijk zegt: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij (Joh. 14 : 6)? Waarom zouden wij een andere advocaat zoeken, daar het God behaagd heeft ons zijn Zoon te geven om voor ons te pleiten? Laten wij Hem niet loslaten om een ander te nemen, of liever, om een ander te zoeken, zonder die ooit te vinden. Want toen God Hem aan ons gaf, wist Hij heel goed dat wij zondaars waren. Daarom roepen wij naar het gebod van Christus de hemelse Vader aan door Christus, onze enige Middelaar, zoals ons in het gebed des Heren geleerd is. En wij zijn er zeker van dat de Vader ons zal geven al wat wij Hem bidden in Christus' naam (Joh.16 : 23).

[Josephina 0]

Ik brand vaak kaarsjes. Soms in de kerk, maar ook bij een Mariabeeldje dat hier thuis staat en voordat ik ga bidden steek ik ook vaak eventjes een kaarsje aan op mijn slaapkamer bij een kaart met daarop een afbeelding van Maria.

Dit is ook wel iets dat ik thuis altijd heb meegekregen. Als er iets met iemand was gingen we vaak naar de kerk of een kapelletje om kaarsjes op te steken en ook thuis deden we dit wel.

Ik vind het ook wel een mooi symbool, letterlijk een lichtje.

[Annatar 0]

Ik heb het ook vanaf mijn kindertijd geleerd. Als we bijvoorbeeld in Frankrijk op vakantie een kerk in gingen dan staken we altijd een kaarsje op. Nog steeds als ik in de kerk ben steek ik vaak een kaarsje aan bij Maria of op een andere plaats. Het is een krachtig gebruik.

[Gladness 0]

Wanneer ik in een katholieke kerk kom (meestal is dit om deze te bezichtigen en als ik in Rotterdam ben, ga ik wel een snaar de Laurens kerk) en daar steek ik een kaarsje aan.

Hierna volgt voor mij het stilstaan bij mijzelf, dierbare in gebed en het danken voor alles wat ik mee mag maken. Ik ben niet katholiek, maar een kaars branden geeft mij in de kerk een goed gevoel!

[Ursa 1]

Ik mag het als protestant niet toegeven, maar ik heb toen ik in Brugge was, toch stiekem een kaarsje gebrand voor Maria. Dit ter eerbetoon aan deze dienares van God.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 14:04:14 schreef Ursa het volgende: Ik mag het als protestant niet toegeven, maar ik heb toen ik in Brugge was, toch stiekem een kaarsje gebrand voor Maria. Dit ter eerbetoon aan deze dienares van God.

Wees gerust, het is voor veel protestanten heel bon ton om kaarsjes te branden. Erg hip enzo.

[Ursa 1]

Ach, binnen de landsgrenzen heb ik het nog niet gedurfd... ik zou ook niet zo gauw om voorbede vragen, hoewel ik het idee wel mooi vind. Zo'n artikel als jij hierboven copy-paste, berust toch al gauw op misverstanden of wel degelijk bestaande wantoestanden (binnen de RKK).

[Eulogía 0]

Ik heb nooit om een religieuze reden een kaarsje gebrand. In relatie daarmee stelde ik er ook een vraag over in het RKK-topic.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 14:10:03 schreef Ursa het volgende: Ach, binnen de landsgrenzen heb ik het nog niet gedurfd... ik zou ook niet zo gauw om voorbede vragen, hoewel ik het idee wel mooi vind. Zo'n artikel als jij hierboven copy-paste, berust toch al gauw op misverstanden of wel degelijk bestaande wantoestanden (binnen de RKK).

Wantoestanden absoluut, maar wantoestanden die gesanctioneerd zijn en deel uitmaken van wat de Roomse Kerk leert en is en daarbinnen niet als wantoestanden worden gezien.

Het tot Maria bidden om te vragen of zij voor ons bij Christus wilt pleiten is simpelweg niet verenigbaar met een confessioneel protestantisme van reformatorische snit.

[Olorin 154]

Ik brand soms wel eens een kaarsje in een kerk voor iemand, in gebed om God te vragen om bij die persoon te zijn en Zich over hem/haar te ontfermen. Ik vind het een mooi symbool en de handeling draagt ook bij, bij het gebed vind ik. Net zoals geknield met de handen gevouwen en ogen gesloten hebben ook bij kan dragen, terwijl ik ook wel weet dat God je ook hoort in een schietgebedje achter het stuur in de auto. Verder vind ik het een mooie gedachte dat ook al ga je naar huis het kaarsje daar nog brandt.

[Gilrea 0]

Machiavelli, je hebt een keilange post gemaakt en respect daarvoor, maar zou je in één of een paar zinnen samen kunnen vatten wat je bedoelt?

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 13:50:09 schreef Machiavelli het volgende: [...] Ik heb bezwaren tegen het branden van kaarsen als dit op enigerlei wijze bedoeld is om voorbede of tussenkomst te vragen van doden of zgn. 'Heiligen', omdat onze enige voorspraak bij de Vader Christus is.

[Ursa 1]

Wat ik vooral bedoel is dat je een onderscheid maakt dat er volgens mij niet is. Als ik katholiek zou zijn zou ik er geen belemmering in zien om naast het bidden tot heiligen ook me tot God zelf te richten. Tenminste, dat is hoe ik het heb uitgelegd gekregen. De vraag is zelfs of het zo onbijbels is als je zegt. Ik kan de logica in ieder geval volgen, al vraag ik me af of het mogelijk is überhaupt te communiceren tot de zgn. heiligen (zij die al in de hemel zijn). Misschien neig ik stiekem naar het katholieke, met absoluten heb ik weinig.

[Olorin 154]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 14:52:31 schreef Ursa het volgende: Wat ik vooral bedoel is dat je een onderscheid maakt dat er volgens mij niet is. Als ik katholiek zou zijn zou ik er geen belemmering in zien om naast het bidden tot heiligen ook me tot God zelf te richten.

Naar ik begreep is het ook wel vergelijkbaar met het principe van voorbeden vragen aan mensen op aarde. Zoals men bijvoorbeeld in dit topic doet: link

Maar dan dus aan mensen die niet meer op aarde maar in de hemel zijn. Mensen zonder zonde en dus goede intenties.

Mijn indruk is dat als ik die paralel dus maak het probleem helemaal niet zit op het vlak van een extra middelaar en dus afbraak doen aan de rol van Christus (immer, dan zou dat ook opgaan voor mensen die je vragen voor hen te bidden). Maar is het probleem eerder dat je volgens het protestantisme niet tot mensen in de hemel kunt en mag richten.

[Gilrea 0]

Maar het is toch ook niet logisch als je je tot mensen in de Hemel gaat richten? Het zal goed zijn in de Hemel, je zult volmaakt gelukkig zijn. Stel dat je dan opeens bericht krijgt dat een geliefde zwaar ongelukkig is, dat is toch niet met elkaar te rijmen?

[Computoon 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 14:48:00 schreef Machiavelli het volgende: [...]

Uit het boek Katholicisme voor Dummies (NB: ik vind je geen dummie maar zo heet het boek nu eenmaal ):

"Mensen vragen wel eens: 'Waarom zou je tot Maria of een (andere) heilige bidden als je je ook rechtstreeks tot God kunt wenden?' Het antwoordt luidt dat katholieken nooit tot een heilige hoeven te bidden. Ze kunnen hun verzoek altijd rechtstreeks tot God richten. Het katholicisme zegt niet dat voorspraak van heiligen noodzakelijk of verplicht is, maar het is wel mogelijk. De gelovigen kunnen levende mensen op aarde vragen voor hen te bidden en ze kunnen dat ook aan de heiligen vragen. Het enige geval waarin gebeden van en tot de doden volgens de Kerk geen effect hebben, is als de overledenen tot de hel zijn verdoemd."

Ter verduidelijking: 'heiligen' zijn alle mensen in de hemel (Maria, de martelaren, de apostelen, en alle anderen die in de hemel zijn.) Tot de Kerk behoren de strijdende Kerk (wij, hier op aarde), de lijdende Kerk (de zielen in het vagevuur, die uiteindelijk allemaal in de hemel komen), en de zegevierende kerk (degenen die het eeuwig geluk bij God al deelachtig zijn geworden.)

[Robert Frans 1.541]

In de hemel mag je meeleven met mensen, zo ik begrijp, maar wel op volkomen vredige wijze, zoals Christus dat ook doet. En met vredig bedoel ik niet onverschillig of apathisch, maar juist met een diepe bewogenheid, of juist met een diepe "heilige woede," doch met de diepe vrede in je ziel, omdat je weet dat alles in Gods hand is en elk lijden als een offer aan Hem opgedragen kan worden en zo deel kan worden van Christus' lijden. En door die liefde zul je graag voor diegene bidden.

[Eulogía 0]

@Computoon, Oh, bij de lijdende Kerk zou ik denken aan vervolgde christenen Maar dat terzijde.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 15:16:24 schreef Computoon het volgende: [...] Uit het boek Katholicisme voor Dummies (NB: ik vind je geen dummie maar zo heet het boek nu eenmaal ): "Mensen vragen wel eens: 'Waarom zou je tot Maria of een (andere) heilige bidden als je je ook rechtstreeks tot God kunt wenden?' Het antwoordt luidt dat katholieken nooit tot een heilige hoeven te bidden. Ze kunnen hun verzoek altijd rechtstreeks tot God richten. Het katholicisme zegt niet dat voorspraak van heiligen noodzakelijk of verplicht is, maar het is wel mogelijk. De gelovigen kunnen levende mensen op aarde vragen voor hen te bidden en ze kunnen dat ook aan de heiligen vragen. Het enige geval waarin gebeden van en tot de doden volgens de Kerk geen effect hebben, is als de overledenen tot de hel zijn verdoemd." Ter verduidelijking: 'heiligen' zijn alle mensen in de hemel (Maria, de martelaren, de apostelen, en alle anderen die in de hemel zijn.) Tot de Kerk behoren de strijdende Kerk (wij, hier op aarde), de lijdende Kerk (de zielen in het vagevuur, die uiteindelijk allemaal in de hemel komen), en de zegevierende kerk (degenen die het eeuwig geluk bij God al deelachtig zijn geworden.)

Heeft Katholicisme voor Dummies toevallig ook een hoofdstuk over Maria? Waarbij toevallig ook uitgelegd wordt dat haar rol toch wel iets verschilt van die van de gemiddelde huis-tuin en keuken heilige?

Ik geloof dat ik vrij goed weet hoe het zit met katholieken en hun heiligen en dit is toch echt iets te versimpeld.

[Computoon 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 15:34:35 schreef Machiavelli het volgende: [...] Heeft Katholicisme voor Dummies toevallig ook een hoofdstuk over Maria? Waarbij toevallig ook uitgelegd wordt dat haar rol toch wel iets verschilt van die van de gemiddelde huis-tuin en keuken heilige? Ik geloof dat ik vrij goed weet hoe het zit met katholieken en hun heiligen en dit is toch echt iets te versimpeld.

Het boek stelt het eenvoudig maar zit er niet naast. Het enige wat ik in het citaat heb aangepast is het tussenvoegen van het woord '(andere)' want ook Maria is een heilige.

Waarin zit het onderscheid van Maria met alle andere heiligen dan? Er zijn 4 katholieke geloofspunten die die dogma zijn:

1. Zij is Moeder van God

2. Zij is altijd maagd gebleven

3. Zij is onbevlekt ontvangen (= door een bijzonder voorrecht vrijgebleven van de erfzonde)

4. Zij is met ziel en lichaam in de hemel opgenomen.

Verder is er veel Maria-devotie.

Dus ja, Maria is een heilige. En van alle heiligen staat zij het dichtst bij God. Ze heeft een ereplaats in de katholieke Kerk en is een voorbeeld voor alle gelovigen door haar dienstbaarheid en trouw.

[Robert Frans 1.541]

Machiavelli, in het door jou genoemde boek wordt inderdaad een speciaal hoofdstuk (hoofdstuk 14) aan Maria gewijd. Het gaat in op de over haar bestaande dogma's en leerstellingen en over verschillende mariale devoties, die echter ook weer in andere hoofdstukken terugkomen (zoals de rozenkrans).

Het kan ook bijna niet anders, omdat zij volgens het katholieke geloof inderdaad de Moeder Gods is, de Moeder van de Kerk en daarom de belangrijkste heilige voor haar.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 03 januari 2011 15:43:33 schreef RobertF het volgende: Machiavelli, in het door jou genoemde boek wordt inderdaad een speciaal hoofdstuk (hoofdstuk 14) aan Maria gewijd. Het gaat in op de over haar bestaande dogma's en leerstellingen en over verschillende mariale devoties, die echter ook weer in andere hoofdstukken terugkomen (zoals de rozenkrans).

Robert, wat dat boek zegt zal mij eerlijk gezegd een worst wezen, mijn punt is dat het bidden tot Maria niet gelijk te stellen is aan dat tot de Heilige Frederik of Jan-Peter en weldegelijk verder gaat dan dat.

[Gilrea 0]

En kan iemand dan uitleggen hoe dat precies zit? Dan weet ik ook of ik wel of niet tegen een kaars ga bidden.