Zullen we trouwen?

[fader 0]

Hallo mensen,

Op het andere topic was het off-topic, maar het is zeker de moeite waard om eens te bespreken: Na een maand verkering trouwen? te vroeg? Wanneer dan wel?

Oftewel: Wanneer beloof je elkaar de eeuwige trouw?

Ik ben benieuwd!

[dingo 166]

Oef, dat hangt zoveel van je persoonlijke omstandigheden af dat er volgens mij hier geen generiek antwoord op te geven is.

[Eli7 0]

Trouwen is iets waar je naar toe moet groeien. Direct in het huwelijksbootje zitten en meteen alles delen, altijd op elkaar lip zitten etc. werkt gewoon niet. Een relatie moet je opbouwen en daar heb je tijd voor nodig. Verkering en verloving zijn daar mooie middelen voor.

De vraag is natuurlijk hoe lang je daar de tijd voor nodig hebt. Dat zal per persoon ook wel weer verschillen. Maar ik durf toch wel te stellen dat een maand te kort is. Je moet iig de tijd hebben gehad om over je eerste verliefdheid heen te komen, je roze bril even af te zetten en je af te vragen of dit echt is wat jij wil, of dit is wat God met jullie wil.

Ben je eenmaal voorbij dat punt, mag je elkaar wat mij betreft ten huwelijk vragen.

[Olorin 155]

Dat lijkt me een erg persoonlijke vraag. Maar hier in het westen zou ik persoonlijk een maand wel heel erg kort vinden. Ik zie toch meer heil in elkaar eerst wat beter te leren kennen, ook in de context van 'koppeltje' en dan langzaam samen toegroeien tot een huwelijk. En dat je op een gegeven moment dus toegroeit naar het moment dat je de ander een aanzoek doet. Ik zie er wel heil in daar de tijd voor te nemen.

Ik heb zelf wel zoiets dat een maand veel te kort is, maar het wat mij betreft ook geen 20 jaar hoeft te duren.

Ach, paar jaartjes en daarna een aanzoek doen en dan een jaartje verloven, zoiets zou ik opzich persoonlijk wel zien zitten.

Maar, dat is persoonlijk he. Hoeft helemaal niet zo te zijn dat anderen dat dan ook moeten willen. Wellicht dat de één na een jaar al zoiets heeft en de ander na 5 jaar het nog te vroeg vindt. Kan me ook voorstellen dat het met een levensstadium ook te maken heeft.

[Jyoti 0]

Ik pik even in op je post in dat andere topic:

Quote:

Wat ik bedoelde is dat je weleens verhalen hoort van stellen die na minder dan een jaar verkering al trouwen. Ik vind dat een weinig solide basis voor een huwelijk. Ik ken mn vriendin nu 2 jaar, en ik heb nu pas het idee dat ik haar écht begin te kennen. Je diepste geheimen vertel je meestal niet naar 3 maanden verkering..

Ik hoef zelf niet zo snel te trouwen, een paar jaartjes wachten vind ik in mijn (/onze) situatie ideaal, maar ik heb toch wat bedenkingen bij jouw post. In hoeverre kun je elkaar ooit écht kennen, en in hoeverre is het nodig dat het zo ver is voor je trouwt? Je partner blijft altijd een ander persoon waar je nooit volledig tot kunt doordringen, er zullen altijd verrassingen zijn, onverwachte dingen, kanten die je nog niet zo goed kende, en bovendien kunnen mensen ook gewoon veranderen waardoor wat je dacht te kennen plots vreemd wordt. Trouwen is denk ik toch altijd een beetje een sprong in het onbekende, of je nu drie maand samen bent of drie jaar, je weet nooit hoe het over dertig jaar gaat zijn. Die belofte mag in mijn ogen toch niet staan of vallen bij hoe volledig je elkaar al kent al je trouwt.

Bovendien is het best mogelijk om na 3 maand verkering wel je diepste geheimen te delen.

Nog een stukje perspectief: in grote delen van de wereld is het heel gebruikelijk om iemand te huwen die je nauwelijks kent en ook daar heb je een hoop huwelijken die prima draaien. Ik wil niet zeggen dat dat beter of slechter is dan hoe wij het gewoonlijk doen, het hangt er maar gewoon vanaf wat je visie op het huwelijk is.

[fader 0]

Ik denk dat levensstadium idd ook een belangrijk iets is. Vooral omdat trouwen vaak ook veel met zich mee brengt, denk ik dat het ook belangrijk is dat je allebei stabiel in het leven staat.

Ikzelf heb nu bijna 2 jaar verkering, en op zich beginnen we er langzaam aan toe te zijn, maar we zijn allebei pas 17 en volgend jaar gaan we allebei een nieuwe opleiding beginnen en ik ga ook nog op kamers, dus ik wacht liever nog een jaartje..

Maar ik denk dat rond een jaar toch wel op zn vroegst is?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:38:24 schreef Iriacynthe het volgende: Nog een stukje perspectief: in grote delen van de wereld is het heel gebruikelijk om iemand te huwen die je nauwelijks kent en ook daar heb je een hoop huwelijken die prima draaien. Ik wil niet zeggen dat dat beter of slechter is dan hoe wij het gewoonlijk doen, het hangt er maar gewoon vanaf wat je visie op het huwelijk is.

Maar vaak is het dat men daar anders met man / vrouw verhouding omgaat toch?

[Jyoti 0]

Wanneer je 17 bent ligt het sowieso ook heel anders dan wanneer je pakweg beiden 27 bent, een baan hebt, uit huis woont, zowel praktisch als emotioneel klaar bent om je te settelen,... Dat het dan best snel kan gaan, kan ik me wel voorstellen, ik denk niet dat er een soort voor iedereen geldende minimumtijd op staat. Wat ik me trouwens wel afvraag, is hoe je het praktisch aanpakt om supersnel te trouwen, je hebt toch ook gewoon tijd nodig om je huwelijk te plannen en alles zowel praktisch voor te bereiden als dat je er als koppel een beetje naar toe groeit. Zelfs als je pakweg na een maand verkering besluit je te verloven, kan ik me moeilijk voorstellen dat je uiteindelijk na een half jaar goed en wel getrouwd bent. Het zal vast wel mogelijk zijn, maar het idee alleen al van alles zo snel te moeten regelen zou me al hoofdpijn bezorgen.

(En nuja, dat is dan nog allemaal uitgaande van het idee dat je eerst verkering hebt, maar dat is hier en nu natuurlijk wel de standaard, ik denk niet dat er veel hedendaagse Westerse koppels zijn waarbij het niet zo gaat.)

[Jyoti 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:43:37 schreef fader het volgende: Maar vaak is het dat men daar anders met man / vrouw verhouding omgaat toch?

Dat wel ja, maar waarom zou dat noodzakelijk van invloed moeten zijn op de duur van je verkering/verloving?

[Robert Frans 1.653]

Ga een week met elkaar op vakantie in een klein tentje in het regenachtige Nederland. Ga daarna met elkaar een kamer behangen met ingewikkeld behangpapier. Ga als laatste met zijn twee een avond oppassen op de klierige ADAH-koters van je buren, zodat zij een avondje uit kunnen. Als je elkaar daarna nog kan aankijken zonder wurgneigingen, dan ben je klaar voor het huwelijk.

Weer serieus: je bent klaar voor het huwelijk als je bereid bent je geheel aan haar te geven en zij aan jou en als je met haar graag een leven lang wilt samen zijn en eventueel een gezin wilt stichten. Die bereidheid is dus niet zozeer een gevoel, maar een wilsakte. Gemiddeld wachten mensen een paar jaar, maar het kan ook korter of langer. Ik zou in elk geval wel minimaal een jaar aanhouden.

Daarbij kan het ook verstandig zijn om jong te trouwen. Jij en je geliefde zijn dan immers nog volop in ontwikkeling, zowel lichamelijk en geestelijk, zodat je binnen een huwelijk nog volop naar elkaar kunt groeien, de ontwikkelingen op elkaar kunt afstemmen. Als je eenmaal ouder bent, dan zal dat iets lastiger gaan, omdat je dan grotendeels al gevormd bent. Ook als je kinderen wilt, als bekroning van het huwelijk, is het goed om daar niet te lang mee te wachten.

De eerste alinea van dit bericht is daarbij dan wel schertsend bedoeld, maar heeft ook een serieuze ondertoon. Het is namelijk goed om juist ook dat soort dingen met elkaar te ondernemen, zodat je elkaar écht leert kennen. Soms kan een simpele vakantie of oppasavondje al duidelijk maken dat het huwelijk er gewoon niet in gaat zitten, hoe leuk jullie elkaar ook vinden.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:22:20 schreef fader het volgende: Na een maand verkering trouwen? te vroeg?

Ik zou zeggen: in 99,9% van de gevallen is dat te vroeg. En dan ben ik behoorlijk positief. Als het goed is ben je na een maand nog in de eerste fase van verliefdheid (zo niet, dan heeft de relatie sowieso geen kans) verliefdheid gaat meestal gepaard me een milde tot behoorlijke dosis ontoerekeningsvatbaarheid. Niet de beste mindset om belangrijke beslissingen te nemen. Ergo: doe het gewoon niet.

[dingo 166]

Ik heb mijn lief binnen een maand ten huwelijk gevraagd en we zijn binnen een jaar getrouwd maar ik kende haar ook al jarenlang voordat er een vonk tussen ons oversprong. Maar wat MC zegt in 99,9% van de gevallen is binnen een maand niet aan te raden maar er kunnen altijd uitzonderingen zijn.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:54:28 schreef RobertF het volgende: Ga een week met elkaar op vakantie in een klein tentje in het regenachtige Nederland. Ga daarna met elkaar een kamer behangen met ingewikkeld behangpapier. Ga als laatste met zijn twee een avond oppassen op de klierige ADAH-koters van je buren, zodat zij een avondje uit kunnen. Als je elkaar daarna nog kan aankijken zonder wurgneigingen, dan ben je klaar voor het huwelijk.

Dan kun je het wel binnen 2 weken weten, dus

Quote:

De eerste alinea van dit bericht is daarbij dan wel schertsend bedoeld, maar heeft ook een serieuze ondertoon. Het is namelijk goed om juist ook dat soort dingen met elkaar te ondernemen, zodat je elkaar écht leert kennen. Soms kan een simpele vakantie of oppasavondje al duidelijk maken dat het huwelijk er gewoon niet in gaat zitten, hoe leuk jullie elkaar ook vinden.

Inderdaad een goeie tip!

Mijn vriend en ik waren eergisteren precies anderhalf jaar bij elkaar, en we trouwen in oktober. Dus na ong. 20 maanden. Ik ken ook een paar stellen die binnen een jaar getrouwd waren; dat had misschien w.m.b. in ons geval ook wel gekund, maar zo het nu gaat, vind ik het ook prima. Wij hebben wel al veel meegemaakt, zo is mijn vader afgelopen winter na een heel naar ziekbed overleden en daar is mijn vriend ook heel erg intensief bij betrokken geweest. Door dit soort dingen groei je wel ineens in sneltreinvaart naar elkaar toe, natuurlijk (of van elkaar af, en dan is het tijd om toch nog eens drie keer na te denken of je relatie wel kans van slagen heeft).

Een maand vind ik in ieder geval erg kort, vanwege wat MarinusCopy ook al zei: liefde (of beter gezegd: verliefdheid) maakt blind en je kunt zomaar ineens getrouwd zijn met iemand die je eigenlijk helemaal niet goed kent (dat hoeft niet erg te zijn, je hebt immers nog een heel lange tijd om elkaar te leren kennen!) en/of die niet bij jou blijkt te passen (dat is wel een probleem ...).

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:38:24 schreef Iriacynthe het volgende: Nog een stukje perspectief: in grote delen van de wereld is het heel gebruikelijk om iemand te huwen die je nauwelijks kent en ook daar heb je een hoop huwelijken die prima draaien. Ik wil niet zeggen dat dat beter of slechter is dan hoe wij het gewoonlijk doen, het hangt er maar gewoon vanaf wat je visie op het huwelijk is.

Over gearrangeerde huwelijken: die kunnen goed slagen als er vantevoren wordt gelet op hoe goed de partners bij elkaar passen (karakter, interesses, achtergrond enz.) én of ze elkaar aantrekkelijk vinden. Een goede koppelaar let op beide dingen. En aantrekkelijkheid op fysiek vlak hoeven de verloofden-in-spe echt niet met z'n tweeën in een afgesloten slaapkamer uit te proberen; de eerste indruk is meestal goud waard en kan ook plaatsvinden terwijl je alleen maar met elkaar praat, terwijl er chaperones bij zijn. Sterker nog: als je gelijk in bed gaat liggen met iemand die je eigenlijk niet zo leuk vindt, kun je hem of haar tijdelijk toch wel best opwindend gaan vinden, maar als dat wegebt, zie het dan nog maar eens terug te krijgen ... Dat is ook een manier waarop liefde (lust) blind maakt. Gearrangeerde huwelijken die puur en alleen worden gesloten omdat bruid en bruidegom dan twee families bij elkaar brengen ofzo (helemaal niet lettend op hoe goed zij zelf bij elkaar passen) lopen vaak uit op een heel ongelukkig huwelijk (maar dat hoeft ook niet per se!).

Mijn vriend hebben trouwens wel wat van die kennis over gearrangeerde huwelijken toegepast in ons datingtijdperk. We hebben uitgebreid gemaild en wisten al veel van elkaar nog voordat we elkaar überhaupt hadden gezien. En die fysieke aantrekkingskracht wisten we gelijk toen we elkaar zagen

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:54:28 schreef RobertF het volgende: Daarbij kan het ook verstandig zijn om jong te trouwen. Jij en je geliefde zijn dan immers nog volop in ontwikkeling, zowel lichamelijk en geestelijk, zodat je binnen een huwelijk nog volop naar elkaar kunt groeien, de ontwikkelingen op elkaar kunt afstemmen. Als je eenmaal ouder bent, dan zal dat iets lastiger gaan, omdat je dan grotendeels al gevormd bent. Ook als je kinderen wilt, als bekroning van het huwelijk, is het goed om daar niet te lang mee te wachten.

Ik hoor dat vaker, dat je dan naar elkaar toe groeit en zo. Eigenlijk alleen in christelijke kringen. Maar is dat eigenlijk ook ooit onderzocht? Ik ken namelijk best veel doodongelukkige jonggetrouwde stellen, dus ik weet niet of het een garantie voor succes is.

EN IK WIL TROUWEN!!!

Maar ze wil niet.

O, on-topic: ik zou toch een jaar wachten denk ik, minimaal.

[fader 0]

@ Hongerige Wolf: Aah.. Sterkte! Wil ze helemaal niet, of vind ze het gewoon te vroeg?

Pffeew, aan kinderen moet ik voorlopig niet denken (mn vriendin ook niet), maar trouwen lijkt ons geweldig! Ik denk dat je met kinderen best een paar jaar kan wachten na je huwelijk. Als je eenmaal een kind hebt ga je toch anders met elkaar om. Je vriend(in) is dan plotseling niet alleen je geliefde, maar ook papa of mama, die (net als jij) een krijsende baby heeft die s nachts tussen jullie in wil liggen, 's middags een dutje wil doen, poepluiers produceert en ga zo maar door.. Dat moet je alleen maar doen als je er 100% achterstaat denk ik..

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:35:00 schreef fader het volgende: @ Hongerige Wolf: Aah.. Sterkte! Wil ze helemaal niet, of vind ze het gewoon te vroeg?

Te vroeg en te duur.

Quote:

Pffeew, aan kinderen moet ik voorlopig niet denken

Vreemd genoeg heeft ze daar dan wel weer oren naar.

[Jyoti 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:35:00 schreef fader het volgende: Pffeew, aan kinderen moet ik voorlopig niet denken (mn vriendin ook niet), maar trouwen lijkt ons geweldig! Ik denk dat je met kinderen best een paar jaar kan wachten na je huwelijk. Als je eenmaal een kind hebt ga je toch anders met elkaar om. Je vriend(in) is dan plotseling niet alleen je geliefde, maar ook papa of mama, die (net als jij) een krijsende baby heeft die s nachts tussen jullie in wil liggen, 's middags een dutje wil doen, poepluiers produceert en ga zo maar door.. Dat moet je alleen maar doen als je er 100% achterstaat denk ik..

Ja, zo denk ik er ook wel over eigenlijk, na je huwelijk toch even rustig wennen aan het getrouwd zijn voor je gelijk in de luiers zit. Maar misschien denk ik dat ook wel gewoon omdat ik stiekem niet zo'n mama-typetje ben.

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:38:38 schreef Iriacynthe het volgende: Maar misschien denk ik dat ook wel gewoon omdat ik stiekem niet zo'n mama-typetje ben.

Dat dacht ik een paar jaar geleden ook ja. Ik krijg nu kidnapneigingen bij iedere kinderwagen die ik voorbij zie rijden.

[dingo 166]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:37:25 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] Te vroeg en te duur.

Te vroeg ok, maar te duur? Wat je uit wil geven heb je zelf redelijk in de hand hoor.

Quote:

[...] Vreemd genoeg heeft ze daar dan wel weer oren naar.

Dat lijkt me in jullie situatie juist een stuk lastiger om keuzes in te maken. Maar goed al zouden jullie nu trouwplannen hebben dan is het vast niet meer na een maand of zelfs binnen een jaar.

[Olorin 155]

Ik vind er niks mis mee om eerst rustig aan elkaar, het nieuwe huis, nieuwe baan, en de nieuwe leefsituatie te wennen, voor er meteen kinderen in de korte termijn planning moeten staan. Althans, mijn nederige mening.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:40:20 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] Dat dacht ik een paar jaar geleden ook ja. Ik krijg nu kidnapneigingen bij iedere kinderwagen die ik voorbij zie rijden.

Ik ook, en dan ben ik nog niet eens getrouwd!

[fader 0]

Quote:

[...] Vreemd genoeg heeft ze daar dan wel weer oren naar.

Nou, als ik alleen naar financieen zou kijken dan weet ik wel waarvoor ik zou kiezen. Tenzij je je kinderen dwangarbeid laat doen is trouwen toch een stuk goedkoper..

Hoe lang doe je eigenlijk over het voorbereiden van de huwelijksdag? We zeggen wel eens voor de grap "pff.. ik heb zon zin om te trouwen" "Hmm.. Oke, heb je morgen om kwart voor 11 nog een gaatje?" Maja, zo werkt dat natuurlijk niet..

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:49:32 schreef fader het volgende: [...] Nou, als ik alleen naar financieen zou kijken dan weet ik wel waarvoor ik zou kiezen. Tenzij je je kinderen dwangarbeid laat doen is trouwen toch een stuk goedkoper..

Die snap ik niet helemaal Goedkoper dan wat?

Quote:

Hoe lang doe je eigenlijk over het voorbereiden van de huwelijksdag? We zeggen wel eens voor de grap "pff.. ik heb zon zin om te trouwen" "Hmm.. Oke, heb je morgen om kwart voor 11 nog een gaatje?" Maja, zo werkt dat natuurlijk niet..

Nee, zo werkt het niet, want je moet eerst in ondertrouw Enfin, het ligt er heel erg aan wat je allemaal wilt/doet. Mijn vriend en ik doen een dag met vanalles d'r op en d'r an en hebben een half jaar voor de voorbereidingen. Dat is m.i. goed te doen, al gaan er heel wat uurtjes in zitten! De echt beperkende factor bij ons was/is de cursus die wij in de kerk moeten doen, die begint pas over anderhalve week en is begin september afgelopen. Toen ik in april belde, was de vorige cursus net begonnen, dus daar konden we niet meer instappen.

Mijn jongste broer en vriendin zijn 'ff tussendoor' getrouwd, alleen voor de wet, toen zij hoogzwanger was (ze woonden al > 10 jaar samen). Daar was de ondertrouwtijd (2 weken) beperkend; ze hebben het alleen met de familie gevierd (zelfde groep als die altijd op verjaardagen komt) en dan eten van een cateringbedrijf laten komen. En mijn arme broer, hij had griep op de dag zelf :S

[Jyoti 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:54:18 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Die snap ik niet helemaal Goedkoper dan wat?

Goedkoper dan kinderen krijgen, gok ik zo!

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 16 augustus 2010 20:55:36 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Goedkoper dan kinderen krijgen, gok ik zo!

Ohhhhh! Over de brúiloft gaat het, haha Sjonge jonge, ik ben zo überkatholiek, dat ik dacht: 'Maar als je trouwt, begin je toch sowieso aan kinderen, tenzij je al in de overgang bent of anderszins onvruchtbaar bent?' Verder dacht ik dat het over het huwelijk ging en niet over de bruiloft. Dus toen ... snapte ik er helemaal niks meer van!

[fader 0]

Hehe je denkt gewoon te moeilijk

Maar een half jaar is ook snel voorbij!

Maareh, ondertrouw, nog nooit van gehoord wat is dat?