Voor het eerst weer naar de kerk

[TheLostSon 0]

Broeders en zusters!

Deze jongen is weer op zijn knieën gegaan voor God, de Zoon en de Heilige Geest! Amen!

Ik kon het eerst niet vinden! Ik dacht: Nee hé dit ga je echt niet menen gewoon! Maar al vrij snel had ik door dat de gemeente in het fitnes complex zat en was net op tijd!

pfeww daar zit ik dan! Helemaal vooraan! hmm beetje onwennig allemaal hoor, maar toch zat ik daar lekker op me gemak. Zo.. de dienst begon! een (volgens mij) familie begon de dienst met een aantal liedjes (volgens mij liedjes die ze zelf bedacht hebben). Naja die liedjes zong ik nog niet mee en las ik een beetje de tekst op een scherm mee maar het waren niet echt hele boeiende teksten.

Ok, de liedjes waren afgelopen en de kinderen gingen naar een kinderdienst en toen kwam de pastoor preken. De hele preek ging over dat als je loopt over straat en je zou het verleden van alle mensen kunnen zien dan was het 1 grote puinhoop overal ter wereld met een uitzondering daar gelaten. Hij had veel wijsheden die mij ook altijd bezighouden en waar ik ook veel mee bezig ben. Al met al leek het alsof hij aan het praten was vanuit mijn gedachtegangen.

Toen de preek afgelopen was vroeg hij of er mensen waren die zijn leven aan Jezus wouden geven en die zich dus wouden bekeren. In het begin wou ik het niet maar er waren naar een tiental seconden 2 mensen die naar voren wouden komen en hij begon over mensen die zijn afgedwaald en het verkeerde pad hebben bewandeld en verkeerde dingen hebben gedaan dat er een God is die je schoon kan wassen en dat je opnieuw kunt beginnen. Naja.. ik was al een beetje onrustig met me benen en gedachten en ik moest gewoon die dag op me knieën gaan ik wou ook dus waarom niet meteen de eerste dienst?!

Daar zat ik op me knieën, vergiffenis aan God vragen, mezelf overgeven aan Jezus, alleen nog maar het goede bewandelen! Ik ben weer een zoon van God!

Het voelt wel degelijk anders maar ook heel raar. Omdat ik er graag over zou willen praten maar er is niemand in mijn directe omgeving met wie ik er over zou kunnen gaan praten. Maar komt allemaal vanzelf goed. Nu moet ik het allemaal rustig laten gebeuren en dan voel ik me goed!

Zoooooo nouuuuuu mensen! dat was me de ochtend wel hoor! Er speelde van alles door me hoofd.. maar ik wou gewoon dus ik ging gewoon op me knieën voor God! Mijn God!

YEAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH

[Eulogía 0]

Echt super mooi om te lezen!

[Ramòntezuma 0]

Inderdaad! Welkom (terug)!

Mocht je nog eens tegen vragen aanlopen over het christelijk geloof, God of de bijbel, dan kun je altijd hier op Credible terecht. Daarmee zeg ik natuurlijk niet dat wij hier alle kennis ter beschikking hebben.

[Étoile 0]

Mooi hoor, en nu ?

[Jyoti 0]

Ik wil absoluut geen afbreuk doen aan jouw bekeringsverhaal, zelf heb ik niet echt voeling met dit soort bekering maar dat maakt het niet minder zinvol of oprecht. Ik wil je gewoon even ter overdenking meegeven dat het relatief makkelijk is om meegesleept te worden door de sfeer van zo'n dienst, omringd door allemaal mensen die ook gericht zijn op die bekering, achteraf vast een hoop adrenaline enzo... Op zich niks mis mee, maar bedenk wel dat een hele verandering in je leven zich niet enkel tot stand brengt in zo'n intense piekervaring, maar op vele vlakken een proces is, iets dat je elke dag waarmaakt, de ene dag al wat meer dan de andere. Ik wens je veel succes met dat proces, en ik wens je een geloofsleven toe dat uit meer bestaat dan intense "kicks".

[Eulogía 0]

In aansluiting daarop: ik geloof dat een stabiel christelijk leven onder andere bestaat uit gebed en Bijbel lezen.

[Ramòntezuma 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 17:29:08 schreef Eulogía het volgende: In aansluiting daarop: ik geloof dat een stabiel christelijk leven onder andere bestaat uit gebed en Bijbel lezen.

Amen!

Lees je bijbel, bid elke dag! Dat is van cruciaal belang. Anders heb je kans een oppervlakkig geloof te krijgen wat met de eerste de beste storm weggeblazen wordt.

[Olorin 155]

Kan me voorstellen dat het een mooi begin is, zo'n eerste stap.

Maar de weg begint nu pas En juist dat onderdeel kan z'n moeilijke kanten hebben waar je tegen op botst. Met voor en tegenslagen, en ook perioden zonder heftige indrukwekkende dingen. maar een proces waar je uiteindelijk in verder zult groeien.

[Eulogía 0]

Maar God helpt je uit alle omstandigheden.

2 Tim 3,11b

de Heer heeft mij steeds weer gered.

[TheLostSon 0]

mensen mensen!

Dat is het niet. Ik ben al een tijdje bezig met God en Jezus en het is wel een bewuste keuze geweest. Het is meer voor mij zoiets geweest dat ik stappen richting God wil maken en dat ik het nu voor mezelf bevestig dat ik terug wil naar Hem. En ik had geen adrenaline maar juist een heel fijn en rustig gevoel.

Begrijpelijke reacties, maar zo voelt het voor mij absoluut niet

Ik hoop ook gewoon dat jullie me kunnen helpen met tips zoals die van Ramòntezuma. En iemand die behoefte heeft om mij iets te vertellen wat je denkt aan mij mee te moeten geven.. dan hoor ik het heel graag!

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 17:32:59 schreef Olorin het volgende: Kan me voorstellen dat het een mooi begin is, zo'n eerste stap. Maar de weg begint nu pas En juist dat onderdeel kan z'n moeilijke kanten hebben waar je tegen op botst. Met voor en tegenslagen, en ook perioden zonder heftige indrukwekkende dingen. maar een proces waar je uiteindelijk in verder zult groeien.

Ik ben er klaar voor

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 04:44:24 schreef TheLostSon het volgende: Het is meer voor mij zoiets geweest dat ik stappen richting God wil maken en dat ik het nu voor mezelf bevestig dat ik terug wil naar Hem.

En daar gaat het om, dat jij terug wilt naar Hem. Heel herkenbaar. Je zult misschien niet altijd de juiste stappen zetten (ik heb zelf wel een paar rare pasjes gemaakt achteraf bezien) maar het gaat er om welke kant je op wilt. De keuze is gemaakt! Halleluja!

Ik wens je de vrede van Christus toe.

[Eulogía 0]

Quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 04:44:24 schreef TheLostSon het volgende: mensen mensen! Dat is het niet. Ik ben al een tijdje bezig met God en Jezus en het is wel een bewuste keuze geweest. Het is meer voor mij zoiets geweest dat ik stappen richting God wil maken en dat ik het nu voor mezelf bevestig dat ik terug wil naar Hem. En ik had geen adrenaline maar juist een heel fijn en rustig gevoel. Begrijpelijke reacties, maar zo voelt het voor mij absoluut niet Ik hoop ook gewoon dat jullie me kunnen helpen met tips zoals die van Ramòntezuma. En iemand die behoefte heeft om mij iets te vertellen wat je denkt aan mij mee te moeten geven.. dan hoor ik het heel graag!

Ik heb er ook alle vertrouwen in dat je een bewuste keuze hebt gemaakt. Ik lees het ook in je posts dat je volgens mij heel goed weet wat je wilt en ik geloof dat je echt goed bezig bent! Je hebt een hele goede toekomst voor je!

[TheLostSon 0]

@ Wolf en Eulogia

Hoorah

[Jyoti 0]

Mooi om te horen!

[Asteraceae 0]

Heel veel succes verder op je pad.

[Jalikaatje 1]

Had volgens mij nog niet gereageerd, maar wel met spanning meegelezen. Mooi dat het je uiteindelijk toch gelukt is! Dit is een mooi startsein voor een nieuw leven, een nieuwe strijder in the battle

[Eulogía 0]

Ben je zondag nog naar de kerk gedaan?

[TheLostSon 0]

nee heel slecht. ik ga zondag weer ik was uitgenodigd om zondag wat te gaan eten bij 1 van die jongens van de kerk maar ik had al andere plannen. Is het nu zo dat ik dat soort dingen nu moet minderen en gewoon met hun om moet gaan of kan ik nog wel met me eigen vrienden meer omgaan dan met hun?? want ik heb het gevoel alsof zij ook 1 grote vrienden groep zijn.

Maar ik voel me vrij. Ik bid nu af en toe met de handen gevouwen en de ogen dicht en dat geeft veel meer rust dan alleen praten met God. Ik voel me ook lichtelijk herboren.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 21:10:59 schreef TheLostSon het volgende: nee heel slecht. ik ga zondag weer ik was uitgenodigd om zondag wat te gaan eten bij 1 van die jongens van de kerk maar ik had al andere plannen. Is het nu zo dat ik dat soort dingen nu moet minderen en gewoon met hun om moet gaan of kan ik nog wel met me eigen vrienden meer omgaan dan met hun?? want ik heb het gevoel alsof zij ook 1 grote vrienden groep zijn.

Ik geloof dat je hier vrij in bent en zelf kan kijken wat goed is. (Het gaat het eerste om je relatie met God. Probeer te ontdekken waar God blij van wordt.)

Zondag heb je weer een kans (Hebben ze door de week ook geen activiteiten of bijbelstudie ofzo?)

[Jyoti 0]

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 21:10:59 schreef TheLostSon het volgende: nee heel slecht. ik ga zondag weer ik was uitgenodigd om zondag wat te gaan eten bij 1 van die jongens van de kerk maar ik had al andere plannen. Is het nu zo dat ik dat soort dingen nu moet minderen en gewoon met hun om moet gaan of kan ik nog wel met me eigen vrienden meer omgaan dan met hun?? want ik heb het gevoel alsof zij ook 1 grote vrienden groep zijn.

Ik zie niet in waarom je je vrienden plots zou moeten gaan verwaarlozen. Wat je misschien wel kan doen, is je vrienden duidelijk maken dat je wat meer met je geloof wilt bezig zijn en dat je de zondag wat meer vrij wilt houden voor kerk en gerelateerde activiteiten (zoals na de dienst de mensen uit de kerk beter leren kennen).

[TheLostSon 0]

ok nou het gaat nog niet zoals ik wil dat het gaat allemaal maar dat heeft zn tijd nodig. Ik bid nu vaker (ook nog niet zoveel als dat ik eigenlijk zou willen) en mijn relatie met God word langzaam stapje bij stapje duidelijker . Ik voel echt dat God me lichtelijk aan het sturen is maar dat ik zelf de keuzes maak.

Ik hou jullie op de hoogte bedankt voor de reacties