God speelt viool

[Andere Jas 2]

Quote:

Op zaterdag 08 november 2008 22:48:38 schreef Olorin het volgende: [...] Dat God vooral van de high culture is. Hij heeft het niet zo op het gewone volk maar vertoeft liever bij de culturele elite, vandaar ook dat het lasterlijk zou zijn als je zou zeggen 'God speelt de eclectische gitaar'.

Ja, aan de andere kant, die folk bandjes die Ierse zuipliedjes spelen hebben ook altijd een viool erbij, maar ik ben ook geneigd naar het denken naar de culturele-elite-viool.

[Naeva 182]

Quote:

Op zaterdag 08 november 2008 22:48:38 schreef Olorin het volgende: [...] Dat God vooral van de high culture is. Hij heeft het niet zo op het gewone volk maar vertoeft liever bij de culturele elite, vandaar ook dat het lasterlijk zou zijn als je zou zeggen 'God speelt de eclectische gitaar'.

Waarom vat je dat zo op (interesse)?

[Gast Anon_phpbb]

-

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zondag 09 november 2008 00:01:35 schreef Cornelius van Wijck het volgende: link very high culture indeed

link

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zaterdag 08 november 2008 23:59:17 schreef Hester het volgende: [...]Waarom vat je dat zo op (interesse)?

Ik ben ook wel benieuwd! Ik moet gelijk denken aan die scène in de film Titanic, waarbij ze op het derdeklassedek flink uit hun bol gaan op vioolmuziek. Heel high-class enz, maar niet heus En The Fiddler uit Roots (een zwarte slaaf die viool speelde)

[Olorin 155]

Quote:

Op zaterdag 08 november 2008 23:59:17 schreef Hester het volgende: [...]Waarom vat je dat zo op (interesse)?

Omdat dit meestal de setting is als ik over de viool hoor. Tuurlijk, in Ierse folk zie je ook de viool, maar als men het over 'de viool' heeft dan is het de elegante vrouw in een avond jurk die haar solo speelt onder begeleding van een symfonieorkest in een victoriaans aangeklede concert zaal gevuld met heren in kostuum en vrouwen in avondjurk.

Wat je niet ziet is een gezellige Irish pub met een man die viool speelt omringt met zingende mannen met een pint in hun hand, ook al zullen juist die vormen van optredens veel vaker voorkomen.

Het instrument van de culturele elite, zoals de gitaar weer veel meer 'volkser' is.

Wat dan weer in lijn is met het onderscheid tussen de echte muziek en het andere: klassieke muziek (dus muziek met de hoofdletter M) waar je naar luistert als je een ontwikkelde muzieksmaak hebt (wat dan van Mozart tot Wagner is) en de 'pop muziek' (wat dan van bubblegum pop (Spears) tot progressive metal is).

Tenzij die filosoof een grote Dubliners fan was die in zijn gedachte zat bij een Irish pub waar Whiskey in the jar gespeeld werd.

[Robert Frans 1.653]

De lucht is grauw en bepakt met dikke wolken. Een felle wind jaagt de zee in vele stukken door de branding, met luid donderend geraas. Het eens zo witte, stralende zand is meegekleurd met de hemel en straalt eenzaamheid, grauwheid uit. Afgewisseld wordt het zand met grillige, ruwe rotsblokken, die willekeurig op grote hopen uit de droeve hemel lijken te zijn neergevallen. Hier is niets, niemand te vinden. Het donderende geluid van de voortdurend brekende zee en de geselende wind creëren een onrustige verstilling.

Aan de voet van één van die rotshopen staat een oudere man met wit haar en eenvoudige lompen aan. Zonder na te denken, zonder iets te zeggen beklimt hij met bevende handen en barrevoeten de eerste steen. Zijn lichaam rilt door de strenge kou, maar het houdt hem niet tegen de tweede rotsblok te klimmen. Met veel moeite, maar zonder mis te grijpen of te vallen, klimt hij langzaam en stug door. Af en toe struikelt hij toch wel even, maar hij blijft doorzetten. Met kleine zweetpareltjes op zijn getekende gezicht en kleine condenswolkjes rondom zijn trillende mond.

Uiteindelijk weet hij de top te bereiken. Langzaam en met licht gekreun richt hij zich op en kijkt uit over de woest golvende en grommende zee. Over de dreigende wolken, het grauwe zand en het eenzame natuurgeweld. Denkend aan wat toen en nu is, aan zijn geliefde, aan die warme gevoelens, maar ook aan het verlies, aan het intense verdriet, aan de dood. Ja, ze ging zelf, ze wilde het zelf, hij kon haar niet tegenhouden. En nu kijkt hij uit over het monster dat haar meenam. Zoals elke dag weer. Ja, hij kon de zee wel vervloeken, maar wist ook dat dat niet eerlijk zou zijn.

Stiekem hoopte hij altijd weer dat ze misschien toch weer terugkwam, maar ook wist hij dat die hoop weleens ijdel kon zijn. Maar hij gaf niet op, hoe onwezenlijk, hoe onwerkelijk het ook was. Hij kon haar niet opgeven, niet loslaten, niet verliezen. Daarvoor was er teveel gebeurd, daarvoor had zij en had hij teveel meegemaakt. Het begon zachtjes te regenen, toen hij het instrument tegen zijn kin zette, de slanke stok tegen de tere snaren en zachtjes begon te spelen.

[Étoile 0]

Waarom viool? Dát gepiep en gekraak Nee, dan eerder harp, of klavecimbel

[Naeva 182]

Als God viool speelt dan klinkt het vast niet als 'dat gepiep en gekraak'

Het valt me trouwens op dat meerdere mensen de uitspraak in de openingspost als filosofisch en bedacht opvatten, óf willen "weerleggen". Maar wat nu als het gewoon de taal is waarin je spreekt en de vraag 'begrijp jij wat dat betekent?' simpelweg een vraag naar herkenning is?

[The Black Mathematician 82]

Quote:

Op zondag 09 november 2008 15:47:58 schreef Karin het volgende: Waarom viool? Dát gepiep en gekraak Nee, dan eerder harp, of klavecimbel

Welnee, dat is teveel van je pingelepinglepong. Eén van de redenen dat viool zo geliefd is bij veel mensen is dat de klank erg op de menselijke stem lijkt. Dat zegt men overigens van wel meer instrumenten, maar ik denk dat dat niet geldig is voor harp of klavecimbel.

[Kurt 0]

Quote:

Op zondag 09 november 2008 23:17:38 schreef Hester het volgende: Als God viool speelt dan klinkt het vast niet als 'dat gepiep en gekraak' Het valt me trouwens op dat meerdere mensen de uitspraak in de openingspost als filosofisch en bedacht opvatten, óf willen "weerleggen". Maar wat nu als het gewoon de taal is waarin je spreekt en de vraag 'begrijp jij wat dat betekent?' simpelweg een vraag naar herkenning is?

Toch is het logischer dat mensen de openingspost opvatten als een filosofisch vraagstuk dan als een taalkundig vraagstuk. Filosofisch gezien zit er namelijk wel iets in - of ik het ermee eens ben, doet er dan niet eens toe -, maar taalkundig snap ik er geen zak van. Hoe bedoel je 'gewoon de taal waarin je spreekt'?

[Naeva 182]

Het was als tegenhanger bedoeld van wat ik als filosofisch of "mooi bedacht" opvat: dat je een keer op een herfstige maandagmiddag in je zolderkamertje hebt bedacht 'goh, welk instrument zou God spelen? oh ik weet het! viool! snel op internet zetten!'. Wat het met taal (als in: grammatica) te maken heeft, weet ik zelf ook niet echt. Ik denk dat ik met daarmee bedoel te zeggen dat iemand die uitspraak mogelijkerwijs niet opgooit voor de interessante gedachte maar om iets over te brengen.

* frustratie*

[Andere Jas 2]

Quote:

Op zondag 09 november 2008 23:17:38 schreef Hester het volgende: Als God viool speelt dan klinkt het vast niet als 'dat gepiep en gekraak' Het valt me trouwens op dat meerdere mensen de uitspraak in de openingspost als filosofisch en bedacht opvatten, óf willen "weerleggen". Maar wat nu als het gewoon de taal is waarin je spreekt en de vraag 'begrijp jij wat dat betekent?' simpelweg een vraag naar herkenning is?

Ik herken de vraag wel, alleen de viool niet

[Andere Jas 2]

Quote:

Op zondag 09 november 2008 23:42:31 schreef The Black Mathematician het volgende: [...] Welnee, dat is teveel van je pingelepinglepong. Eén van de redenen dat viool zo geliefd is bij veel mensen is dat de klank erg op de menselijke stem lijkt. Dat zegt men overigens van wel meer instrumenten, maar ik denk dat dat niet geldig is voor harp of klavecimbel.

Kazoo!

[Gast Anon_phpbb]

-

[LodewijkNapoleon 0]

De vier ruiters van de Apocalyps spelen in elk geval cello:

link

[Gast Anon_phpbb]

-

[Naeva 182]

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 17 november 2008 00:33:06 schreef Hester het volgende:

Voor dat het zover is, wat vond je eigenlijk van mijn versie, snapte je 'm?

[Holla 0]

Ik wou nog even zeggen dat ik Robert's verhaal erg mooi vind (voor het slotje)

[Étoile 0]

Quote:

Op zondag 09 november 2008 23:17:38 schreef Hester het volgende: Als God viool speelt dan klinkt het vast niet als 'dat gepiep en gekraak'

Daar heb je wel een punt denk ik. Verder zeg ik met Andreas mee:

Quote:

Op maandag 10 november 2008 16:48:01 schreef AndreasJ het volgende: [...] Ik herken de vraag wel, alleen de viool niet

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op zondag 16 november 2008 19:50:56 schreef Pius_XII het volgende: blabla....blablabla.......blablablablabla.....geneuzel...enzo .... 'God speelde op de kat z'n viool' .....blablabla.....nogmeersmoesjes....

ik moet nu toch telkens hier aan denken bij het zien van dit topic

[Asteraceae 0]

Quote:

Op vrijdag 07 november 2008 20:25:43 schreef Hester het volgende: Begrijp jij wat het betekent dat God viool speelt?

Eigenlijk niet

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Begrijp jij wat het betekent dat God viool speelt?

Het is jouw gedachte dus ik weet natuurlijk nooit of ik hem echt helemaal precies begrijp, maar ik kan er over fantaseren, en dat kan ik gelukkig goed. Het is een mooi beeld dat veel bij mij losmaakt, ik dacht namelijk direct aan Fiddler on the Roof:

"A fiddler on the roof. Sounds crazy, no? But here, in our little village of Anatevka, you might say every one of us is a fiddler on the roof, trying to scratch out a pleasant, simple tune without breaking his neck. It isn't easy."

Zo speelt God ook viool op het dak dat mijn leven is. Hij krast Zijn wijsje en probeert Zijn nek niet te breken. Maar dat is moeilijk, voor Hem en mij. Want soms wankelt mijn geloof, maar inmiddels weet ik dat Hij gewoon vrolijk doorspeelt.

[Engeltje(A) 0]

Quote:

Op vrijdag 07 november 2008 20:25:43 schreef Hester het volgende: Begrijp jij wat het betekent dat God viool speelt?

Dat weet ik niet.. ik zou eerder denken dat God een geheel orkest speelt. Waarbij de klanken van de viool misschien de zegeningen zijn in je leven die je moet tellen. Maar dat 'het drummen' in je leven net zo goed van grote waarde kan zijn of worden in Gods plan met jou. En dat de harp, alhoewel nog zo fijntjes, soms ook hartverwarmend kan zijn. En dat dit tezamen, dit orkest, het leven hier op aarde met Jezus maakt. En of er nou viool gespeeld wordt, of er keihard op een drumstel wordt geramd.. dat Jezus bij je is. Waar je je dan ook mag bevinden in het orkest.