Knipoog van God

[Michiel 14]

Een bijbellezing en een preek, waar je de week weer mee uit de voeten kan. Omdat het aansluit op hetgeen, waarover je hebt lopen nadenken.

[Naeva 182]

Ook de preek van vandaag (en die van vorige week ook) van onze eigen dominee. Ik was er echt door geraakt, het was precies wat ik nodig had om te horen.

[Joëlle 0]

heel dikke knipoog (voor mij dan):

Gister naar Baan7. Ik zag d'r eerst btj tegen op, maar het werd zo ontzettend gaaf! Ben geestelijk weer helemaal opgeladen en voel me nou zo blij en gelukkig

[Aviator 0]

knipoog:

Het moeten maken van keuzen en dat soms moeilijk vinden, gelukkig dan iemand naast me die me daarbij heeft geholpen

[Michiel 14]

Vandaag een knipoog via een e-mail. Hierin stond een link, met daarop teksten die mij verder kunnen helpen...

[Janneke 0]

Zo, ik had ook weer een paar dikke vandaag, whoei

Vanmiddag had ik een gesprek met m'n moeder over een onderwerp waar ze zichzelf de schuld van geeft. Ik gaf een reden (herhaalde die 5 keer op een andere manier, maar nog steeds drong het niet tot haar door wat ik zei) waarom het zo gegaan was zoals het was gegaan, en dat het haar schuld niet was.

Vanavond heeft m'n broer een gesprek met m'n moeder, over hetzelfde onderwerp. Hij komt naar boven, en zegt me 'Hé Janneke, ik sprak daarnet met mama over * en ze zei dat ik precies hetzelfde antwoord gaf als dat jij vanmiddag al had gegeven!'

Dat was mooi .

Daarnaast iemand een knipoog 'geven' en ook zelf een knipoog 'krijgen'. (Figuurlijk hè )

In 1 minuut tijd drie sms'jes krijgen met daarin 'beterschap' en 'ik mis je, het is stil zonder jou', van 3 verschillende mensen!

Een boekje pakken uit de kast, waar allemaal liedjes in staan die je vroeger vaak hebt gezongen, maar die al ver weg gezakt zijn (gelukkig staan de noten erbij, kan ik nog een keer de melodie ontcijferen ) en dan net dát liedje tegenkomen wat je moed geeft om weer door te gaan met alles om je heen:

Zomaar te gaan met een stok in je hand,

Zonder te weten wat je zult eten.

Zomaar te gaan met een stok in je hand;

Eindeloos ver is't beloofde land.

Zomaar te gaan, met Zijn woord als bewijs,

Altijd maar lopen, altijd maar hopen.

Zomaar te gaan met Zijn woord als bewijs;

Straks wonen wij in het paradijs.

[Joëlle 0]

Heel moooi liedje Janneke (melodie is simpel van dit liedje, maar daar kom je vast snel achter als je het ontcijferd hebt)

Fijn, die knipogen van God!

Mijn knipoog voor vandaag: Zoals ik al eerder schreef hebben wij gebedsgroepen op school. Met die van de bovenbouw gaat het nu heel goed, we hebben een aantal leden. Maar met de onderbouw gaat het niet zo goed. Tóch hebben we vandaag met z'n driën kunnen bidden. 1 onderbouwer en 2 bovenbouwers. Was toch wel heel fijn. En nou maar bidden en hopen dat de onderbouwgebedsgroep 'zelfstandig' kan worden en groeit.

[getekend 0]

een van die momenten was verbazing wekkend voor mij als ook voor iedereen die het gezien heeft

om een lang verhaal kort te maken .......

ik was in die tijd hel veel bezig met het zoeken naar de waarheid en was ondertussen begonnen met de bijbel te lezen en te luisteren naar gods woord

op een morgen moest ik en klant bezoeken bij hem thuis,en terwijl ik weg was naar die klant zag ik een man bijna halverwege de straat liggen.

er was heel veel verkeer en iedereen week gewoon uit en passeerde de man zonder te stoppen laat staan hem helpen.

op dat moment was ik in men binneste tegen god bezig ,zag de man liggen ,en dacht bij mezelf MOET NU EEN KIJKEN (iedereen liet om gewoon liggen )ik had echt meedelijden met de man en was verontwaardig dat niemand em hielp

ik stopte dus men auto liep naar de man toe wilde hem oprapen maar de man was te zwaar voor me.

ineens zei er iets tegen me ga voor de man staan (wat ik dus deed zonder me iets aftevragen)en geef de man een hand.

geloof het of niet maar het moment dat ik de man een hand gaf keek ie me verbaasd aan en trok hij zich aan me op met de tranen in zen ogen(was aan het stikken denk ik )en zen neus of beter gezegd zen lippen bijna met vol snot.

ondertussen waren er een paar mensen toegesneld om de man ook te helpen die zagen wat er gebeurde keken me ook erg verbaasd aan en deden allemaal een stap terug (ikzelf besefte zelf niet wat er aan het gebeuren was)

ik zei kort en krachtig tegen een man wat ie met die meneer zen fiets moest doen (die deed dat zonder ook maar te twijfelen of maar tegen te stribbelen) ik zei tegen de man die op de grond lag ga in men auto zitten ik doe u naar huis ook deze deed dit en terwijl ik em naar huis deed werd er bijna niets gezegd enkel waar hij woonde

als de man uitstapte zag ik een angst in zen ogen en ik reed dan naar men klant

alle eer naar god

dat was nu eens een van de ondertussen vele knipogen die god me gaf en waar ik em zeer dankbaar voor ben

[Aviator 0]

Een heerlijk weekendje... Veel gelezen en een blij gevoel ondanks dat mijn hoofd nog wat in de war is...

Vandaag onderweg vanuit Putten:

Vanaf de A 12 wilde ik de A2 op, want de A 12 blijkt voor een deel gesloten te zijn. Dus dan even de N210, dat is nog korter ook! Dus daar tuf ik dan... Is er een duitser die blijkbaar te laat erachter komt dat ie ook de A 2 moet hebben, op de witte driehoek gooit ie zijn stuur om zodat ie nog net ertussen kan... Uhhh niet dus! Ik kon geen kant op, maar gelukkig zag de persoon naast mij het ook zodat we beide uit konden wijken! God dank ik daar voor want ik weet zeker dat ik er anders gewoon tussen had gezeten, het was erg druk!

Toen de afrit bij de A 2... Lekker druk dus dan maar een lekker rustig makend muziekje op... Eindelijk op de N210 ff lekker vol gas, het was inmiddels niet zo druk meer. Ik kan er niks aan doen maar vind dat gewoon heerlijk, ff lekker doorkarren met een mooi liedje op...

Wil ik afslaan is de weg afgesloten... Behoorlijk verontwaardigd volg ik een andere auto die ook om moet rijden... inmiddels bel ik iemand op die een kaart kan lezen en me ff verder kan helpen, want zo goed kende ik de buurt niet. Tussen kleine plaatsjes kwam ik op de weg uit waar ik zijn moest... Hihi staat er midden in de weilanden een bord met een hert erop Dat was wel grappig, want in het bos zie je ze wel maar dat was echt wel een endje bij het bos vandaan...

Uiteindelijk doorgereden naar huis, met een liedje waardoor ik besefte dat ik me niet moet verbergen voor God. Hij ziet me en Hij ziet ook alles wat ik doe!

Al met al een bijzonder ritje, gedachten en obstakels die je op de een of andere manier laten nadenken...

liefs diaan

[Aviator 0]

In de afgelopen dagen 4 regenbogen gezien Vind ik altijd erg mooi en doet me aan Gods belofte denken

[Joëlle 0]

Quote:

Op woensdag 15 september 2004 19:44:50 schreef diejana het volgende: In de afgelopen dagen 4 regenbogen gezien Vind ik altijd erg mooi en doet me aan Gods belofte denken

Ik heb er 5 gezien, waarvan 2 keer een dubbele. Zo mooi, herinnert mij ook aan Gods belofte

* Engelientje fietst naar school en knalt bijna tegen een tegenligger aan omdat Engelientje zo onder de indruk is van God's schepping en zo

[Aviator 0]

* diejana vindt het gaaf dat engelientje ze ook gezien heeft! Ook zij is dan helemaal onder de indruk en moet opletten als ze achter het stuur zit! Mooie knipogen

[Ths Spirit 0]

Gister hele dikke knipoog!

Gister voor het eerst naar belijdeniscatechesatie geweewt en veel gepraat over het komende jaar! Heb er erg zin in en kan niet wachten om het te doen. Ook daarna thuis in bed nog een uurtje bijbelstudie gedaan en net even die teksten gelezen die me raakte!

Heerlijk!

Stefan

[Joëlle 0]

Gister een knipoog:

Ik speel basgitaar en wil graag weer eens in een vaste band spelen. Gewoon lekker samen God grootmaken met onze instumenten.

Ik wilde net vragen of ik misschien mee mocht spelen in de singin. Komt die bandleider zelf al naar me toe of ik mee wilde spelen. Vond ik toch wel heel cool

[Eru Iluvatar 0]

IK sta op station Gouda in m'n pocket-bijbeltje (aaaah, schattig!) te lezen over dat Gods geest waait waarheen Hij wil.

Dan komt er een koude windvlaag van een goederentrein die langs raast. Met op minstens vijf verschillende containers onwijs groot geschreven "Geest".

Vond ik zeker wel komisch.

[Ambertjuh 0]

dan ga ik voor jou op mn modelspoorbaantje n wagonnetje plaatsen van Geest

[Marieke 0]

Merken dat je sommige mensen echt s nachts hun bed uit mag bellen omdat je het allemaal niet meer zo goed weet. En helemaal geweldig om dan tijdens datzelfde telefoongesprek van haar te horen dat ze afgelopen week echt voor God gekozen heeft en belijdenis wil gaan doen!

[Hessie 0]

Soms gebeuren er dingen, en dan lijkt het net of God de grens tussen Zijn wereld en onze wereld even vergeet, heel oneerbiedig gezegd. Zoals wonderen. Bijvoorbeeld: vriend van mij bleek een hersentumor te hebben, en toen was het ineens een hersenbloeding geweest. Wat natuurlijk ook erg is, maar niet zo dodelijk...Of een andere vriend, had een beschadigde zenuw bij zn hart, had altijd een pacemaker, was ineens zn zenuw genezen, terwijl dat helemaal niet kan. Dat vind ik ook knipogen van God.

[Aviator 0]

* Diana heeft een heelrijke appeltaart gebakken die goed lukte, ze wist niet dat ze dat zo goed kon

* Diana heeft vandaag 5 maanden een relatie met haar vriend, ze is daar heel dankbaar voor en dankt God daar met een brede glimlach voor!

* Diana krijgt heel wat positieve feedback op haar werk, dat zet haar in het zonnetje en geeft haar energie

* Diana had vandaag bezoek van haar oudste zus die 32 weken zwanger is... was erg gezellig! Ze is dankbaar dat het zo goed met haar gaat en om haar zus zo gelukkig te zien

Allemaal mooie knipogen...

[Marieke 0]

dat er na een aantal hele zware dagen opeens een aantal mensen voor de deur staan/aan de telefoon hangen/ op je msn komen, die laten weten dat ze er voor je zijn, die een beetje voor je zorgen en naar je omkijken. Die gewoon even tegen je zeggen wat je nodig hebt.

Vervolgens heerlijk weer en een aantal fietstochten gemaakt, die je hoofd weer een beetje helder maken

Maar boven alles, dat er iemand als begeleider op mijn pad is gezet voor tijdens het bezinningsjaar dat ik gestart ben, in wie ik ontzettend veel vertrouwen heb en met wie ik het helemaal zie zitten.

Daar ben ik God zo ontzettend dankbaar om!

[Janneke 0]

M'n hele leven lijkt de laatste weken alleen maar uit knipogen te bestaan. Kon ik iedereen maar van die vreugde geven die ik in me voel.

Vanochtend weer een mooie preek.

Ik vind m'n plekje in een nieuwe kerk, krijg weer een geweldige relatie met m'n zus (die een periode minder was) en overal waar ik ga zie ik de schoonheid van God.

Vaak vraag je je toch af waar je dat allemaal aan verdiend hebt.

Maar toch fijn om te kunnen zeggen dat je echt gelukkig bent .

[Erna 0]

Het een week lang veel te druk hebben met je studie en daarnaast nog bijna elke avond moeten vergaderen dan wel sporten. Het enige wat je met je geloof doet is erg theoretisch, maar dat heb je nog niet door. En je loopt al zo te worstelen met het instituur kerk. Vervolgens op zaterdag nadat je de post hebt bezorgd opeens tijd hebben en beseffen dat je idd je tijd niet aan God hebt gegeven en dat het je niet lukt om even een stukje in de Bijbel te lezen.

Een vriend met wie je die avond naar de jeugdkerk zou gaan belt op om te zeggen dat ie misschien wel gaat, maar dan pas wat later. Dat wordt dus alleen gaan..... niet echt voor mij weggelegd. Maar toch graag willen en dan maar alleen erheen gaan.

En dan ontmoet je opeens een oud-huisgenoot die je al 2 jaar niet gezien hebt, je praat bij en voelt je niet meer alleen. De spreker vertelt een verhaal wat je net moest horen en het is gewoon een superavond. Mensen ontmoeten die je net met een paar goede antwoorden de goede kant opsturen.

En dan zondags toch nog die vriend onmoeten omdat hij je huisgenoot zal helpen verhuizen, maar zij is in haar nieuwe huis. Dus even een kopje thee met hem drinken en een goed gesprek met hem hebben waardoor dingen nog meer bevestigd worden.

Oftewel: na een week je relatie met God te laten verslappen, opnieuw ontdekken dat Hij dat niet doet.

[Erna 0]

Toevoeging op de m'n vorige post: een bevestiging van een vriend van me die ik alweer een tijdje niet gesproken had over de richting die ik met m'n zoektocht naar een gemeente waar ik thuishoor. Dat is dan nummer 3 in 4 dagen. Ik weet nu gewoon zeker dat ik daar zondag moet gaan kijken.

[JohnM 0]

Nog een knipoog van God:

Een goed gesprek op msn met misschien wel mijn toekomstige vrouw

(altijd optimistisch blijven he )

Samen eruit gekomen dat ik haar tijd moet gunnen en ik een tandje lager moet gaan om er zeker van te zijn dat God Zijn werk in onze vriendschap/relatie kan doen zonder bemoeizucht van onze eigen gevoelens/verlangens. Immers, alles op Zijn tijd . Ik merk dat God weldegelijk werkt in onze vriendschap (Enne, diana, nog dankje voor die bijbelpassage, je weet wel Sp 18:22 )

[JohnM 0]

Zucht de kriebeltje komen weer