Ik kan geen meisje vinden

[annzie 1]

Quote:

Op zondag 31 oktober 2010 17:31:30 schreef Bonaventura het volgende: Als je van te voren alle mogelijke scenario's uitspint zoals in dit topic maak je jezelf alleen maar gek. Het best is gewoon verstand op 0 zetten en gewoon maar eens iets zeggen. Dan ben je er ook zo vanaf. Bovendien heeft dat meisje in die drie seconde dat je vraagt of je haar even kunt spreken echt geen tijd om tientallen redenen te bedenken waarom je vraag raar zou zijn.

Kijk, jij slaat de spijker op zijn kop

[---Elmer--- 0]

Quote:

Op zondag 31 oktober 2010 16:11:08 schreef Christian777 het volgende: Ja, eigenlijk moet ik dat ook gewoon doen. Maar ik heb een beetje de angst dat op die plaats, waar iedereen erom heen staat, een deel van de jongerenkring er meteen getuige van is en dat het zó aan de grote klok hangt, ook als het mislukt... Iets wat ik in deze onzekere fase liever niet wil... Of ben ik nou weer erg aan het overdrijven en maak ik me eigenlijk druk om niets? :s

Gebruik je wel eens MSN? (nee dat is geen drugs)

In dat geval kun je in de kerk haar om haar msn vragen, niks vernederends daaraan

En via de msn kun je zeggen dat je haar leuk vind zonder daarbij gezichtsverlies te lijden. (zo heb ik het ook eens gedaan; ja lekker laf maar je bent er wel mooi vanaf!)

Als dat niet kan probeer met haar alleen te zijn als je het tegen haar wilt zeggen, dan neem je jezelf een beetje in bescherming. Gewoon door de angst heen bijten; angst is goed dat is juist een teken dat je het wél moet doen

[Ursa 1]

Quote:

Op zondag 31 oktober 2010 20:44:58 schreef ---Elmer--- het volgende: En via de msn kun je zeggen dat je haar leuk vind zonder daarbij gezichtsverlies te lijden. (zo heb ik het ook eens gedaan; ja lekker laf maar je bent er wel mooi vanaf!)

En hoe liep dat af?

(lijkt me ook handig voor de TS om te weten )

[WonderfulStar 0]

Alsof de reactie aan msn ligt

[Josephina 0]

Quote:

Op zondag 31 oktober 2010 17:31:30 schreef Bonaventura het volgende: Als je van te voren alle mogelijke scenario's uitspint zoals in dit topic maak je jezelf alleen maar gek.

Eigenlijk zou ik deze boven m'n bed moeten hangen, gewoon als geheugensteuntje voor als ik weer eens uren over het een of ander lig te malen

[Jyoti 0]

Als je het te raar vindt om haar uit te vragen wanneer er anderen bij zijn, stuur dan gewoon een mailtje. Hoeft niets bijzonders te zijn, vraag gewoon of ze zin heeft om eens wat te gaan drinken. Als ze geen zin heeft weet je het gelijk, en als ze wel zin heeft kun je tijdens die "date" er vast wel achter komen of zij het enkel vriendschappelijk ziet of misschien wel andere gevoelens voor je heeft. Maar er eindeloos over piekeren, dat schiet sowieso niet op. Het ergste dat er kan gebeuren is dat ze je afwijst en daar ga je ook niet dood van.

[Christian777 0]

Ja, wat hierboven allemaal is neergezet, klopt gewoon. Het komt gewoon neer op domme, stomme angst. Angst voor afwijzing. Ik zou bijna gaan zeggen dat parachutespringen minder eng is (lijkt me normaal gesproken zowat het engste dat er is). Maar vandaag lijkt het wel een obsessie. Zo'n knagend machteloos gevoel (en onterecht natuurlijk). De komende week zie ik haar dus weer niet, dus kan het hopelijk even wat bekoelen. Dan kan ik mezelf misschien wat makkelijker over de streep krijgen. Maar dit gaat nergens meer over. Zo idioot dit! En dan zeggen ze dat een verliefd gevoel lekker is... Nou, tien minuten misschien... Dacht dat dit alleen in zwaar overdreven liedjes voorkwam...

Pfff... Waarom durf ik ook niks!

[Jyoti 0]

Dat je bang bent is helemaal niet gek of stom. Ik heb wel vaker relaties gehad en ik heb aan den lijve ondervonden dat je echt niet doodgaat van een blauwtje lopen maar toen ik mijn huidige vriendje vertelde dat ik verliefd op 'm was, was ik ook doodnerveus. Maar 't is ook echt een opluchting als het eruit is, geloof me, anders blijf je maar rondlopen met dat gepieker en die "zou ze me wel leuk vinden"-vragen.

[Asteraceae 0]

Probeer er niet al te veel over te piekeren, spreek een keertje af, misschien daarna nog een keer en laat het gewoon gaan.

[Christian777 0]

Misschien wil ik alles ook wel gewoon veel te snel. Ik bedoel, misschien moet ik inderdaad eerst nog wat meer 'gewoon' met haar omgaan. Of moet ik het allemaal wel wat subtieler aanpakken... Maar ook die dingen kunnen op den duur wellicht nadelig werken (te lang wachten) en de kansen verkleinen, denk ik. Zou het kunnen zijn dat er een 'hèt ideale moment' bestaat om het haar te zeggen? Los van dat ik het eng vind, weet ik ook gewoon niet goed wanneer het het goede moment is. Daarnaast, zoals de situatie op dit moment is, is e-mail vrijwel de enige optie. Maar ja, hoe breng je zoiets dan weer he...

Ik begin een beetje moe te worden van mezelf, ik blijk hier zo'n sul in te zijn... Zo'n held op sokken... Ik prijs de dag dat ik hier doorheen ben...

[WonderfulStar 0]

Persoonlijk zou ik inderdaad proberen eerst persoonlijk contact met haar te krijgen voor je daadwerkelijk tot 'dates' over gaat. Misschien moet ze jou beter leren kennen voor ze ontdekt of ze wel of niet gevoelens voor je heeft.

[annzie 1]

Quote:

Op maandag 01 november 2010 22:41:31 schreef Christian777 het volgende: Misschien wil ik alles ook wel gewoon veel te snel. Ik bedoel, misschien moet ik inderdaad eerst nog wat meer 'gewoon' met haar omgaan. Of moet ik het allemaal wel wat subtieler aanpakken... Maar ook die dingen kunnen op den duur wellicht nadelig werken (te lang wachten) en de kansen verkleinen, denk ik. Zou het kunnen zijn dat er een 'hèt ideale moment' bestaat om het haar te zeggen? Los van dat ik het eng vind, weet ik ook gewoon niet goed wanneer het het goede moment is. Daarnaast, zoals de situatie op dit moment is, is e-mail vrijwel de enige optie. Maar ja, hoe breng je zoiets dan weer he... Ik begin een beetje moe te worden van mezelf, ik blijk hier zo'n sul in te zijn... Zo'n held op sokken... Ik prijs de dag dat ik hier doorheen ben...

'het ideale moment' bestaat wel degelijk, maar komt zeer weinig voor. Als het zich voordoet, herken je het gelijk. Zo van, écht gelijk. Als je ook maar een spoortje twijfel hebt is het niet 'het ideale moment'.

[---Elmer--- 0]

Quote:

Op zondag 31 oktober 2010 20:52:22 schreef Ursa het volgende: [...] En hoe liep dat af? (lijkt me ook handig voor de TS om te weten )

Goed het hoge woord was eruit (enorme opluchting voor mij) en ze vond het helemaal niet erg om het zo te horen te krijgen

Wel belangrijk dat je het daarna ook alsnog in real life laat weten maar dan maakt het natuurlijk een stuk minder uit want dan weet ze het al dan is een groot deel van de spanning (iig in mijn geval) weg.

[Christian777 0]

Er zijn intussen een aantal weken overheen gegaan en heb haar inmiddels verteld wat ik voor haar voel. Ze vertelde me dat ze me een geweldige vriend vindt (we hebben veel en leuk contact), maar helaas ook dat ze mijn speciale gevoelens niet deelt, omdat ze zelf verliefd is op een ander (hoewel onbereikbaar). Onze vriendschap is echter steeds hechter geworden en wil ik ook echt niet kwijt, maar mijn verliefdheid blijft onverminderd en knaagt aan me, een heel teleurstellend gevoel, want hoe leuk we ook hebben met elkaar, ik had gehoopt op meer en dat blijft... Hoe moet ik hiermee omgaan? En alsjeblieft niet zeggen dat ik de vriendschap moet verbreken, want die is me veel en veel te kostbaar. Maar ik blijf verliefd op haar en kan daardoor zolang ook niet verliefd op een ander worden, ben ik bang. Wat moet ik doen?

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 17 december 2010 20:34:24 schreef Christian777 het volgende: Hoe moet ik hiermee omgaan? En alsjeblieft niet zeggen dat ik de vriendschap moet verbreken, want die is me veel en veel te kostbaar. Maar ik blijf verliefd op haar en kan daardoor zolang ook niet verliefd op een ander worden, ben ik bang. Wat moet ik doen?

Tsja je weet de oplossing om ervan af te komen en dat wil je niet. Heel begrijpelijk natuurlijk. Maar het lijkt me toch goed om dat afstand te nemen.

[Jyoti 0]

Het klinkt heel simpel, maar het werkt ook wel: vroeg of laat gaat het weer over. Elkaar een tijdje minder zien kan helpen, maar als je die vriendschap zo belangrijk vindt, snap ik ook wel dat je dat contact wilt behouden. Maar vroeg of laat verdwijnen die vlinders wel weer nu je toch weet dat je geen kans bij haar maakt.

[The Black Mathematician 82]

Quote:

Op vrijdag 17 december 2010 20:34:24 schreef Christian777 het volgende: Er zijn intussen een aantal weken overheen gegaan en heb haar inmiddels verteld wat ik voor haar voel. Ze vertelde me dat ze me een geweldige vriend vindt (we hebben veel en leuk contact), maar helaas ook dat ze mijn speciale gevoelens niet deelt, omdat ze zelf verliefd is op een ander (hoewel onbereikbaar). Onze vriendschap is echter steeds hechter geworden en wil ik ook echt niet kwijt, maar mijn verliefdheid blijft onverminderd en knaagt aan me, een heel teleurstellend gevoel, want hoe leuk we ook hebben met elkaar, ik had gehoopt op meer en dat blijft... Hoe moet ik hiermee omgaan? En alsjeblieft niet zeggen dat ik de vriendschap moet verbreken, want die is me veel en veel te kostbaar. Maar ik blijf verliefd op haar en kan daardoor zolang ook niet verliefd op een ander worden, ben ik bang. Wat moet ik doen?

Heel herkenbaar. Heb zelf ook in zo'n situatie gezeten, en wellicht zit ik er eigenlijk nog steeds in en het enige dat ik kan zeggen is dat het heel erg moeilijk is. Het vervelende is dat je het maar niet los kan laten. Ergens logisch, want er kunnen altijd dingen veranderen. Mijn zwager bijvoorbeeld heeft 10 jaar (!) achter mijn zus aangelopen voordat hij eindelijk beet had. Leuk hoor, zo'n succesverhaal, maar ondertussen is er ook een vriend van hem die ook 10 jaar achter mijn zus aan heeft gelopen en die dus nu definitief achter het net vist nu mijn zwager en zus afgelopen jaar in het huwelijksbootje gestapt zijn.

Zelf zit ik dus ook al enige jaren met een vergeefse verliefdheid waar ik maar moeilijk los van kan komen. Beetje bij beetje wordt het minder, al helpt het zeker niet dat ik haar ook zo nu en dan nog zie (en dat is niet wekelijks in de kerk, maar veel minder frequent). Vriendschap verbreken heb ik ook nooit gekund, al merk ik wel dat de langere periodes dat ik haar niet zie helend werken. Anyway, het lijkt minder te worden en dan pas zie je dat je in je gefixeerdheid op één dame leuke andere dames links hebt laten liggen, dames die het duidelijk wel in je zagen zitten, maar die toch ook eigenlijk een stuk leuker blijken te zijn dan je aanvankelijk dacht. Dat is iets dat je moet proberen te voorkomen. Houd je ogen open voor anderen, hoe moeilijk het ook mag zijn.

Wat direct helpt, maar wat wel lastig is, is dat je een heeeel groot knuffelbeest moet proberen te vinden. Zelf heb ik een tijd een knuffelbeest, die nog groter is dan ikzelf, een tijd thuis gehad, want die hadden we gejat van een studentenvereniging. Als ik me dan kut voelde en ik keek naar die knuffel dan werd ik meteen weer vrolijk, want ja, zo gigantisch groot is best grappig. En dan kan je er weer eventjes tegenaan.

Ik denk dat knuffelbeesten niet bij iedereen helpen, ik heb hem nu ook niet meer, maar ik heb nu wel tijdelijk een hele mooie altviool te leen. Als ik me nu klote voel om wat voor reden dan ook, dan ga ik daar op spelen en het klinkt dan zoveel mooier dan op mijn eigen alt dat ik ook weer helemaal blij word. Ik denk dat dit soort dingen kunnen helpen, iets waar je je op kan storten, en wat je hoofd kan vullen met andere gedachten die wel prettig zijn.

Veel sterkte!

[Nine 0]

ik ben 22 en al bijna 2 jaar single..ja ik heb dus wel relaties gehad (2) maar in mijn geval wou ik dat ik nog geen exen had.

Ik bedoel hiermee te zeggen dat het soms beter is een laatbloeier te zijn.

[Benedictus17 0]

Wat is er mis met het hebben van exen dan?

[*nath* 0]

Om een voorbeeld te noemen: Sommige mensen zijn erg getekend door een relatie. En dan kan ik me wel indenken dat je liever geen exen hebt.

[Patrick Matthias 0]

Quote:

Op vrijdag 17 december 2010 20:37:34 schreef Bonaventura het volgende: [...]Tsja je weet de oplossing om ervan af te komen en dat wil je niet. Heel begrijpelijk natuurlijk. Maar het lijkt me toch goed om dat afstand te nemen.

Ben het ook met je eens. Natuurlijk is het vervelend om afstand te nemen van die vriendschap, maar ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Ik zal even uit proberen te leggen hoe ik het heb 'opgelost'. Voor het meisje waar ik wat voor voelde was ik ook een goede vriend. Mijn vriendschap was rustte echter niet op vriendschap, maar op liefde. De insteek van een wederzijdse vriendschap moet van 2 kanten vriendschap zijn, anders gaat dat op termijn wrikken, denk ik. Hoewel je zegt het heel gezellig te vinden blijft het knagen dat die gezelligheid niet 'meer' wordt. Daarmee pest je jezelf meer denk ik dan afstand nemen.

Juist als jij die knop om kan zetten in afstand nemen en wat dingen tijdelijk met rust kan laten zal dat de relatie tussen jullie alleen maar ten goede komen. Je relatie zal zichzelf dan ook moeten bewijzen om het zo te zeggen. Hoe is het als je elkaar wat minder vaak ziet? Immers, echte vrienden kunnen dan net zo veel lol hebben. Ook ik heb dit gedaan, en ik kwam betreffende meisje keer op keer tegen bij mijn vriendengroep. Uiteindelijk was ik juist ontzettend ontspannen omdat ik niets van de band tussen ons verwachtte. De ontspannenheid deed z'n werk en ik werd haar eerste vriendje.

Natuurlijk: ook een succesverhaal. Maar je moet ook voor jezelf zorgen en juist daarom afstand houden. Juist zo blijf je jezelf kwellen door jouw gevoelens die zij niet beantwoorden kan. Juist omdat het zo gezellig is wil je meer, waarom niet namelijk? Het is gezellig.

Maar ik wil nog verder gaan: Ook als ze stiekem wel wat in je zou zien zou ze in een dergelijke situatie niet op je liefde ingaan. Zij weet dat jij tot over je oren verliefd op haar bent, en wat gewoonlijk is in dit soort situaties (kijk zelf maar of het voor jou ook van toepassing is), je doet alles wat ze je vraagt onder het mom van 'natuurlijk, je bent een goede vriendin, dus waarom niet?'. Maar zo kom je er niet. Juist omdat je alles voor haar doet zal ze je niet aantrekkelijk vinden, de vrouw hoeft jou niet meer te verleiden, terwijl dat in een opbouw van een relatie belangrijk is. Mannen kijken vaak tegen de vrouw op waardoor veel flirts nergens op uit lopen. Hoe gevoelig een vrouw is, en van hoe goevoellige, lieve mannen ze ook houdt, de vrouw moet nooit het idee hebben dat jij tegen haar op kijkt. Dat is in bovenstaande situatie wel het geval.

Ik hoop dat ik het principe over de gedachtegang van de vrouw op dit gebied hier duidelijk heb gemaakt (voor de dames: nu alstjeblieft niet over me heen vallen). Wat is mijn concrete tip? En ja die is cru.

Neem afstand van haar, en niet in de zin van alle banden verbreken, maar zet die knop in je hoofd om. Er zijn veel dames op de wereld, en zij is niet de enige waarmee je gelukkig kunt worden. Dit is tweeledig: Mocht je kans willen maken om haar te versieren is dit zeker nodig, maar vooral beter voor je eigen psyche. Bezoek veel plaatsen waar veel mensen zijn die je niet kent, spreek deze mensen aan. Ook bijvoorbeeld als je wacht op de bus. Doe dit bij mannen en vrouwen, oud of jong. Dit bevordert je spontaniteit en is aantrekkelijk. Als je dit vaak doet kom je veel in contact met verschillende dames, waardoor je haar makkelijker van je af kunt zetten, veel kans maakt op een nieuwe liefde, en je kansen op succes met betreffende meisje worden verhoogd.

Succes!

[audacity 0]

Quote:

Op vrijdag 24 december 2010 13:57:41 schreef Patrick Matthias het volgende: Maar ik wil nog verder gaan: Ook als ze stiekem wel wat in je zou zien zou ze in een dergelijke situatie niet op je liefde ingaan. Zij weet dat jij tot over je oren verliefd op haar bent, en wat gewoonlijk is in dit soort situaties (kijk zelf maar of het voor jou ook van toepassing is), je doet alles wat ze je vraagt onder het mom van 'natuurlijk, je bent een goede vriendin, dus waarom niet?'. Maar zo kom je er niet. Juist omdat je alles voor haar doet zal ze je niet aantrekkelijk vinden, de vrouw hoeft jou niet meer te verleiden, terwijl dat in een opbouw van een relatie belangrijk is. Mannen kijken vaak tegen de vrouw op waardoor veel flirts nergens op uit lopen. Hoe gevoelig een vrouw is, en van hoe goevoellige, lieve mannen ze ook houdt, de vrouw moet nooit het idee hebben dat jij tegen haar op kijkt. Dat is in bovenstaande situatie wel het geval.

ohhhh..........als vrouw wil ik hier ook wel ff op reageren. Dit is echt waar. Ik zit zelf in een situatie met een man die al bijna 4 jaar achter mij aan loopt. Ja, ik vind hem zeer zeker leuk, knap, lief en aantrekkelijk. Maar omdat hij echt alles voor mij doet, hoef ik niet meer mijn best te doen om zijn aandacht te trekken. Daarbij heeft hij ook nog een bepaalde functie in de kerk, wat aan de ene kant wel heel makkelijk is, maar aan de andere kan ook maakt, dat ik alles mag en wat ik maar wil geregeld krijg........daar heb ik wat van gezegd, nu er in de kerk gepraat moet worden over beleid en hij al de opmerking maakte dat hij wel achter elk punt mijn naam zou zetten. Toen had ik zoiets van neeeeeeeeeeee.....doe nou niet. Hoe kom ik uit deze impasse???? Als man snap ik dat het lastig is, maar als je als vrouw een man achter je aan hebt, die maar geen afstand neemt........

[Christian777 0]

Dank jullie wel voor alle reacties! Echt tof dat hier zo veel steun te vinden is!

Ja, ik weet eigenlijk wel dat ik meer afstand van haar moet nemen. Maar het is zo moeilijk. Ik merk wel dat ik veel minder die vlinders in m'n buik heb, waarschijnlijk omdat ik me wel bewust ben van de werkelijkheid. Maar het gevoel van liefde is er nog wel. En ook het gevoel van pijn van onbeantwoorde liefde komt zo nu en dan met vlagen over me heen. Ik zie haar vrij weinig, maar ik spreek heel veel met haar op msn (gewoon over alledaagse dingen). Ik moet er wel bij zeggen dat ik er altijd al bewust op lette dat ik haar niet te veel naar de mond praat. Ik ben gelukkig niet altijd een ja-en-amen-zegger. Wel krijg ik het gevoel dat ook zij erg veel waarde hecht aan een vriendschap, want, verwarrend genoeg, minstens 50% van al onze msn-gesprekken afgelopen week worden door haar gestart. Zij maakt dus ook contact met mij, maar is naar eigen zeggen niet verliefd op mij. Ik probeer zelf wel wat minder vaak contact met haar te leggen (alhoewel de verleiding moeilijk is), maar als zij contact met mij legt, sla ik dat niet af en ik ontneem haar ook niet de mogelijkheid om contact met mij te leggen. En het zijn dan verder ook doodgewone gesprekken waar verder niets bij komt kijken, maar toch is het soms wel verwarrend.

Maar ik ken het gevoel wel, om alles voor de ander te willen doen, terwijl ik buiten een verliefdheid nooit zo ben.

[Patrick Matthias 0]

Graag gedaan hoor! Ik heb even je post-geschiedenis in dit topic gelezen, als je het wil denk ik er wel wat tijd in te kunnen steken en je 'fouten' (dat zijn het niet, want elke man moet 'leren' een vrouw te versieren, en daarbij is het: de brutalen hebben de halve wereld. Je zal plat gezegd op je bek gaan, op moeten krabbelen en weer de moed bij elkaar moeten rapen om verder te gaan) even op een rijtje te zetten met een oplossing. Kan best confronterend zijn, maar het is voor het goede doel..

Je hebt een hoop veelzeggende posts geschreven. Ik heb daar een hoop over te zeggen, al is het niet zo dat ik de waarheid in pacht heb.

[Christian777 0]

Ja, ik begrijp dat ik dat idd moet leren. Maar ik weet ook niet zo goed hoe ik mezelf over de streep krijg. Maar ook door wat ik nu heb meegemaakt, word ik toch weer onzeker. Ik had echt heel erg het gevoel dat God dit meisje op mijn pad had gebracht en mij op het hare, gewoon door de manier waarop ons contact zich opbouwde... En dan toch dit...

Verder worden hier heel veel tips gegeven van dat je plekken moet opzoeken waar veel vrouwen komen, sporten, kroegen, etc... Maar wat voor mij dan wel een beperking is, is dat ik wel heel nadrukkelijk op zoek ben naar een christelijk meisje (omdat ik van mening ben dat alleen dan een relatie voor 100% kan uitbloeien). En ik kom op de hogeschool best vaak meisjes tegen en ik reis dagelijks met het openbaar vervoer enzovoorts enzovoorts. Maar ik weet geen plaatsen waar ik nieuwe christelijke meisjes kan leren kennen (behalve dating sites, maar ik twijfel of dat mijn ding is). Dus ja, ik weet niet hoe jullie daarin staan, maar voor mij wordt het daardoor nog moeilijker.

Trouwens, het moet denk ik ook niet zo zijn dat ik nieuwe plaatsen op ga zoeken, alleen maar in de hoop daar een leuk meisje te vinden. Volgens mij ben je dan net zo krampachtig bezig. Plus dat ik daar niet snel alleen heen zou gaan. Maar als je met anderen bent, ga je ook weer niet snel op meisjes af, omdat je dan deel bent van een groepje.