Spring naar bijdragen

wisselen van kerkelijke stroming


Aanbevolen berichten

Ik zat me vandaag af te vragen wat iemand doet besluiten om te wisselen van kerkelijke stroming. Zijn er algemeenheden te vinden in de reden van overstap? Zelf ben ik van een charismatische gemeente naar de gereformeerde bond overgestapt. Maar ik vraag me af of iemand die van gereformeerd naar evangelisch is overstapt dezelfde redenen zal aanvoeren bijvoorbeeld.

Stelling: iemand wisselt van kerkelijke stroming als hij of zij het zowel oneens is met de leer/er een gebrek aan kennis is over de leer als met de mannier van beleven.

Om maar zelf te beginnen: Bij mij hebben zowel de leer als de beleving er voor gezorgd dat ik overgestapt ben. Ik ben opgevoed met een gevoelsgeloofsleven en toen ik lid werd bij een christelijke studentenvereniging, kwam ik er achter dat mijn geloof weinig rationele basis had. Ik had wel veel boekjes gelezen, maar deze kennis was niet omgezet in een 'weten'. Bij mijn christelijke studentenvereniging werd mij steeds de vraag gesteld wat geloofskwesties voor mij betekenen en kwam ik in discussies terecht met refo's en door de jaren heen ben ik me voorzichtig gaan verdiepen in wat de gereformeerde stroming leert. Uiteindelijk ging ik op zoek naar een rationele onderbouwing van mijn gevoelsgeloofsleven en kwam ik er achter dat die er niet was of als foutief benoemd kon worden en toen ben ik actief opzoek gegaan naar een gereformeerde kerk.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 58
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Bij mij werkte het precies andersom.

Ik ben om dezelfde redenen (maar dan omgekeerd)

uit de gereformeerde hoek gestapt en zit nu bij een baptisten gemeente.

De reden zijn:

Bij de gemeente waar ik zat, was nauwelijks plaats voor beleving en gevoel. Daarbij kwam dat het ook niet echt gewaardeerd werd als je die beleving wilde uiten. Een hand omhoog tijdens opwekking, dat deed je daar niet. Gene kreeg de overhand, omdat niemand anders het deed. Slechts een klein voorbeeld, maar goed...

Daarnaast was ik de conservatieve houding beu. Alles wat vernieuwend was, daar was gewoon geen plaats voor.

Terwijl ik overtuigd ben van het feit dat je door met twee benen in de samenleving te staan als gemeente, dat je daar meer mee bereikt.

Wat betreft rationeel geloven. Kennis is belangrijk denk ik, maar niet zaligmakend. De persoonlijke relatie moet voorop staan. De reden dat ik van iemand hou heeft niks te maken met mijn kennis over die persoon, maar met het gevoel voor die persoon. Dat gevoel komt voort uit een gebalanceerde combi van allerlei factoren, waar ook kennis over iemand wel een rol speelt, maar niet de hoofdfactor.

Oftewel, om kort te gaan.

Ik denk dat je wel eens een punt kunt hebben. Wel met de kanttekening dat het dus omgekeerd evenredig is.

Link naar bericht
Deel via andere websites

De ervaring is dat mensen niet zo maar overgaan tot een andere denominatie Kerk of kerkgemeenschap.Als men Oud Katholieke/Rooms Katholiek wordt is dat een hele weg,en als men Orthodox wordt komt men terecht in een andere geloofsbeleving en spiritualiteit en wijze van leven.Dus hen die die overstap maken doen dat wel overwogen en met overtuiging.

Binnen de kerkgemeenschappen die protestants zijn is de over stap relatief klein en gaat eerder om dat men de een te lich en de ander te zwaar vindt,of men stapt over na ruzie ,echte geloofskwesties spelen daar niet,daar er geel eergezag is en eenheid van theologie en geen liturgische eenheid,dus waar men het leuk vindt daar gaat men naar toe,en daar is bij de protestanten dan ook een druk grensverkeer.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

De ervaring is dat mensen niet zo maar overgaan tot een andere denominatie Kerk of kerkgemeenschap.Als men Oud Katholieke/Rooms Katholiek wordt is dat een hele weg,en als men Orthodox wordt komt men terecht in een andere geloofsbeleving en spiritualiteit en wijze van leven.Dus hen die die overstap maken doen dat wel overwogen en met overtuiging.

Binnen de kerkgemeenschappen die protestants zijn is de over stap relatief klein en gaat eerder om dat men de een te lich en de ander te zwaar vindt,of men stapt over na ruzie ,echte geloofskwesties spelen daar niet,daar er geel eergezag is en eenheid van theologie en geen liturgische eenheid,dus waar men het leuk vindt daar gaat men naar toe,en daar is bij de protestanten dan ook een druk grensverkeer.

Ergens heb je wel een punt. Denk dat de verschillen binnen protestantse stromingen inderdaad niet vreselijk groot zijn.

Echter denk ik dat liturgische verschillen of verschillen in benadrukken wel van belang kunnen zijn voor de overstap. Een gemeente moet in mijn optiek een gezin zijn dat samen op weg is. Waar je je prettig voelt is denk ik wel van belang.

Maar ik ben het wel met je eens dat de overstap naar katholiek wel groter is. Ervanuitgaande dat we praten over echt intens katholiek geloven. Niet datgene wat ik ook vaak zie: katholiek zijn, omdat het voor sommigen een "makkelijk" geloof is. (iets waar ik het overigens absoluut niet mee eens ben, for the record".

@ Marlies:

Je hebt absoluut gelijk. Daarom heb ik ook gekozen voor de baptisten gemeente waar ik nu zit. Die vind daarin een mooie balans. Tenminste, voor mijn gevoel.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Binnen de kerkgemeenschappen die protestants zijn is de over stap relatief klein en gaat eerder om dat men de een te lich en de ander te zwaar vindt,of men stapt over na ruzie ,echte geloofskwesties spelen daar niet,daar er geel eergezag is en eenheid van theologie en geen liturgische eenheid,dus waar men het leuk vindt daar gaat men naar toe,en daar is bij de protestanten dan ook een druk grensverkeer.

Misschien dat de stap klein is als je het hebt van de ene naar een andere gereformeerde kerk, maar ik merk dat de stap van protestants naar charismatisch voor mensen werkelijk gigantisch kan zijn. Ik denk juist dat het met name om geloofs-kwesties gaat.

Wat is precies het verband tussen een vermeend gebrek aan leergezag, eenheid van theologie, liturgische eenheid en het ergens leuk vinden?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik ben lid van een evangelische kerk en vind sommige dingen op evangelisch gebied ook niks, maar mijn kerk biedt genoeg ruimte voor mijn gevoel om in de eerste plaats christen en niet in de eerste plaats evangelisch te zijn. Kan genoeg verdieping vinden en bespreken dus ik vind dat er een goede balans is.

Marliesje en AndreasJ, was/is het voor jullie onmogelijk in jullie kerk om die balans te vinden?

Link naar bericht
Deel via andere websites

@Alex Tromp: lees mijn getuigenis is door. Dat scheelt mij typewerk.

Natuurlijk had ik een "lichtere" kerk kunnen opzoeken. Ik heb van verscheidene kanten gehoord, van waarom ga je niet naar de Kerk van de Nazarener of naar een Baptistengemeente? Maar ik kwam toevallig in mijn huidige gemeente terecht en de eerste dienst dat ik daar was ik zo ontzettend geprikkeld dat ik besloten heb nader onderzoek te doen en uiteindelijk te blijven. Mijn gemeente is een gemeente die eigenlijk al opgeheven had moeten zijn, maar op een rare manier een herstart heeft kunnen maken en een predikant heeft kunnen krijgen. Verder is mijn gemeente missionair. Het is nogal aandoenelijk, maar ook ontzettend stoer om met een gemeente van 80 man in een kerk te zitten waar er 600 in passen. En het is ook confronterend, want als de kerk niet groeit dan is de kerk er over een paar jaar niet meer. Dat maakt je nederig en afhankelijk van God.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Stelling: iemand wisselt van kerkelijke stroming als hij of zij het zowel oneens is met de leer/er een gebrek aan kennis is over de leer als met de mannier van beleven.

Ik denk dat het in de eerste plaats het een gevoelskwestie en een sfeer kwestie is. En dat kan op verschillende manieren. Iets kan nep, gemaakt en gehypt aanvoelen, iets kan er voor zorgen dat je op zondag met een rotgevoel van 'ik ben verloren, geloof ik wel?' weg loopt. Of omdat in de kerk het geruzie is er allemaal conflicten onder de oppervlakte zitten, of omdat de dienst onbegrijpelijk is en een dooie boel is waardoor je voor het gevoel het geen eredienst is maar het opvoeren van een bepaald ritueel waar de achterliggende betekenis reeds verloren is geraakt. Of omdat het lijkt dat je in een kermisactractie zit waar het lijkt op een Amerikaanse presidentspeech, veel opgezweepte sfeer, vooral geen inhoud en diepgang.

En verlaten mensen de kerk of zoeken een andere kerk, of alle twee. Al dan niet in uiterste keuzes.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Had werkelijk nog nooit van de Toronto Blessing gehoord en ik vind niet dat er heel erg op gevoel gestuurd wordt (een levend geloof is tenslotte niet alleen gevoel) dus misschien zegt dat op zich al genoeg over de kerk waar ik lid van ben.

Ik kende het wel al, maar dan vooral uit een sceptische tot negatieve houding richting die beweging. En dat dus van mensen uit de pinkster/evangelische hoek, mijn kerk included. Maar goed, dat even terzijde.

Wat ik ook wel zie zijn mensen die niet blijven bij hun nieuwe kerk. Die dan toch ook teleurgesteld zijn in hun nieuwe kerk en dan de kerk definitief verlaten. Of mensen die de kerk verlaten hadden maar weer later weer een kerk vinden. Of mensen die hun nieuwe kerk niet ver genoeg vinden gaan. Of mensen die juist ontdekken dat hun nieuwe kerk toch weer het andere uiterste is en weer een paar stapjes in het spectrum gaan opschuiven.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Ik kende het wel al, maar dan vooral uit een sceptische tot negatieve houding richting die beweging. En dat dus van mensen uit de pinkster/evangelische hoek, mijn kerk included. Maar goed, dat even terzijde.

Op zich is zelfkritiek binnen het evangelische gebeuren is niet zo vreemd, het nieuwste boek van Ouweneel had een stuk evangelische theologie moeten worden, maar wordt meer als reformatorisch gezien nu het uit is.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Op zich is zelfkritiek binnen het evangelische gebeuren is niet zo vreemd, het nieuwste boek van Ouweneel had een stuk evangelische theologie moeten worden, maar wordt meer als reformatorisch gezien nu het uit is.

In CV koers stond in een boekrecensie ook een opmerking:

'Ook kun je je afvragen wat nu precies het typisch evangelische is aan deze dogmatiek. Maar misschien is dat laatste geen kritiek: hoe gedegener het evangelisch gedachtegoed wordt doordacht, des te sterker lijkt het aan te leunen tegen de reformatorische dogmatiek'. Althans, dat was dus de opvatting van de schrijver van die resentie (den Hartog).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

In CV koers stond in een boekrecensie ook een opmerking:

Die bedoelde ik maar noemde ik niet, heb ik nou onbedoeld plagiaat gepleegd?

CV koers is best gerefedingest, dus ja mag de recensist toch wel 'expert' noemen denk ik. Maar als je zo diep als Ouweneel erin duikt zul je vanuit Protestans oogpunt toch niet zo heel veel anders uitkomen denk ik.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Die bedoelde ik maar noemde ik niet, heb ik nou onbedoeld plagiaat gepleegd?

CV koers is best gerefedingest, dus ja mag de recensist toch wel 'expert' noemen denk ik. Maar als je zo diep als Ouweneel erin duikt zul je vanuit Protestans oogpunt toch niet zo heel veel anders uitkomen denk ik. Misschien wat meer nadruk op het verspreiden van de boodschap maar dat zal het dan ook wel zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Ik ben niet extravert en heb het gehad met freestyle theologie en de trends die minstens om de twee jaar het wereldje teisteren.

Als dat 't enige is, er zijn ook zat behoudende evangelische gemeenten, zelfs pinkstergemeenten. Hangt maar net af van de kerk, kerkgenootschap, stroming en plaats.

Als dat niet zou bestaan was ik er ook al weg geweest, maar heb geluk met de plek waar ik opgroeide.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Als dat 't enige is, er zijn ook zat behoudende evangelische gemeenten, zelfs pinkstergemeenten. Hangt maar net af van de kerk, kerkgenootschap, stroming en plaats.

Als dat niet zou bestaan was ik er ook al weg geweest, maar heb geluk met de plek waar ik opgroeide.

misschien heeft het te maken met een stukje vertrouwen. Tussen de meest extreme gemeente waar ik lid ben geweest en mijn huidige gemeente, zat een gematigde evangelische gemeente, waar ik niet heb kunnen aarden. Was die gemeente verkeerd, nou nee, maar ik was/ben nog steeds mijn vertrouwen kwijt in alles wat maar enigszins evangelisch ruikt en kerkelijk lijkt.....(en please, vat het nou niet persoonlijk op)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

misschien heeft het te maken met een stukje vertrouwen. Tussen de meest extreme gemeente waar ik lid ben geweest en mijn huidige gemeente, zat een gematigde evangelische gemeente, waar ik niet heb kunnen aarden. Was die gemeente verkeerd, nou nee, maar ik was/ben nog steeds mijn vertrouwen kwijt in alles wat maar enigszins evangelisch ruikt en kerkelijk lijkt.....(en please, vat het nou niet persoonlijk op)

Ik begrijp je. Mijn gemeente kom ik al een groot deel van m'n leven en ben wel vertrouwd met die gemeente.

Ik kan me voostellen dat als je een gemeente niet goed kent en dan juist in het verleden een wat extremere gemeente hebt meegemaakt, dat je dan toch meer een soort wantrouwen hebt.

Ik zou me goed kunnen voorstellen dat als ik in bepaalde extreme charismatische gemeenten had gezeten, misschien had ik zelfs wel het hele geloof vaarwel gezegd, wie weet. Ik absoluut niet blij met bepaalde toestanden die ik in dat wereldje zie. Alleen ken ik gelukkig ook de andere zuil/school.

Kortom, ik begrijp je. Maar ik voel het wel als een "plicht" om te vertellen dat binnen de evangelische hoek meer is dan alleen anti-intellectuele 'ik waai met alle nieuwe hypes mee' gemeenten zijn. Net als gereformeerd niet alleen wereldvreemde 'hel en verdoemenis' kerken zijn die het verschil niet kunnen maken tussen theologie en culturele aspecten, met kerkgangers met angst of ze wel uitverkoren zijn. En uit die hoek ken ik ook wel mensen die dus vervolgens na een evangelische gemeente gegaan zijn.

Mijn opmerking was ook geen 'aanval' op jou ofzo. Het was meer een opmerking dat gemeenten binnen stromingen ook verschillen. Ik zou het jammer vinden als iemand Van A1 naar B1 zou gaan, zonder te beseffen dat A2, A3 ook bestaan. Dat was meer 'the point'.

Het is ook gelijk een stukje verdediging van mijn kant, want met bepaalde clubjes zou ik mezelf niet graag geassocieerd zien worden. Niet een verdediging tegen een user ofzo, maar tegen bepaalde beeldvorming. Een imago probleem zeg maar.

Link naar bericht
Deel via andere websites

ps. dit topic was bedoeld om in algemeen over wisseling van kerkstroming te praten. Het was niet de bedoeling om er een evangelischenbash-topic van te maken. Ik ben toevallig overgestapt van de evangelische stroming naar gereformeerd, AndreasJ overweegt het. Maar er zijn nog altijd veel meer mensen die de stap andersom zetten en zullen zetten. Ik weet dat er verschillen zijn binnen evangelische gemeentes. Daarvoor heb ik er genoeg gezien. Maar juist de gereformeerde leer trekt aan mij en dat heeft een paar jaar geduurd voordat ik werkelijk lid werd van mijn huidige gemeente, waar ik overigens "toevallig" ben binnen komen lopen, "toevallig" een dispuutsgenoot tegenkwam die me wegwijs heeft gemaakt. En "toevallig" spreekt deze gemeente me ontzettend aan vanaf de eerste dienst dat ik ben binnen komen lopen. "Toevallig" staat deze gemeente in de wijk waar ik woon (ik woon een straat bij de kerk vandaan), waar ik me de afgelopen jaren ontzettend thuis ben gaan voelen en verricht de kerk missionair werk in deze wijk. Ik geloof alleen niet in toeval. Ik denk dat dit misschien wel Gods plan met mijn leven toevallig is. En dat ik een charismatische achtergrond heb, so what.........

En daar was dit topic ook niet voor bedoeld. Ik was aan het nadenken of er bij wisselingen van kerkstromingen ook algemeenheden kunnen worden geconstateerd. Ik was niet van plan welke stroming dan ook te bashen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik ben opgegroeid in een PKN gemeente, die me te vrijzinnig is. Jezus moet opstaan in je hart, Jezus was een goed voorbeeld, achja en of Jezus écht de dood overwonnen heeft mag je zelf bepalen. Daarnaast was er geen jeugdbeleid (nu wel trouwens, dat vind ik echt tof!) en werden al mijn voorstellen afgedaan. Met de jongeren bij elkaar gaan zitten om te praten wat ze graag in een kerkdienst zouden willen zien, ze proberen meer te betrekken bij de kerk en dergelijke en activiteiten te organiseren was allemaal niet nodig. Er was cathegisatie en een theaterweekend (welke overigens nooit christelijke thema's had) en dat was genoeg. In mijn jaren cathegisatie is er niet één keer een bijbel aanwezig geweest, laat staan dat we erin gekeken hebben.

Dit alles bracht mij tot de conclusie dat het misschien beter was om ergens anders heen te gaan. Ik geloof dat er een leugen verkondigt wordt en mijn inbreng werd niet op prijs gesteld. Sja, ik mocht eerst niet van pa en ma, daar ben ik achteraf blij om. Nu heb ik rustig een paar jaar gehad om veel te lezen en te leren. Een beetje meer de gereformeerde kant op gegaan. Na een apart gesprek met de predikant van de kerk besloten dat ik er echt weg was en ben lid geworden ergens anders. En daar ben ik nu smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid