Vrienden enz. met hekel aan de Kerk

[wateengedoe2 0]

Wellicht komt het jullie bekend voor. Bepaalde vrienden, collega's of familieleden van je hebben een hekel aan de Kerk. En vaak komt het erop neer, dat ze een hekel hebben aan bepaalde personen in de Kerk. Het kan ook zijn, dat ze een nogal streng beeld hebben over gelovigen (zo ken ik iemand die de RKK de rug toe heeft gekeerd, omdat de priesters geen van allen heilig en zondeloos leven). Meestal geven ze (een combi van) deze argumenten:

- kerkelijke mensen laten keer op keer weer merken, dat ze 'beter' zijn, terwijl ze in hun gedrag geen haar beter zijn dan niet-gelovigen

- in kerkdiensten waar ze zo af en toe komen (rouw en trouw) wordt hel en verdoemenis gepreekt, ouderwetse en achterhaalde dingen gezegd (de vrouw die moet gehoorzamen aan de man), of 'onmogelijke' dingen die je niemand mag opleggen ('wat God verbonden heeft zal de mens niet scheiden').

- de oudere generatie: heel strenge geloofsopvoeding, vaak op een school met den Bijbel, of bij katholieken op een school met (natuurlijk heel gemene) nonnen - vaak ook met de nodige hypocrisie bij de leraren, dominees, priesters enz.

- ook 'algemenere' dingen, zoals pedopriesters, de kruistochten, het schatrijke Vaticaan, alle oorlogen en conflicten op de wereld die om religie draaien enz. Maar in dit topic wil ik het vooral hebben over de dingen die mensen in hun eigen omgeving mee hebben gemaakt of gezien.

Nu de vraag: hoe gaan jullie hiermee om. Hoe probeer je uit te dragen, dat het geloof en de Kerk juist dingen zijn die jou heel veel geven en die heel mooi zijn? En hoe reageert men daar vervolgens op?

Een hieraan verwant topic staat hier.

[Thorgrem 430]

Maak ik niet zo vaak mee eigenlijk dat vrienden of kennissen in mijn nabijheid (of achter mijn rug om) negatief zijn over de Kerk. Het is ook niet echt een onderwerp wat vaak ter sprake komt.

Ik kan me 1 keer herinneren op een verjaardag van een vriend dat een ander Maria zwaar zat te beledigen. Toen heb ik hem gevraagd of hij hier mee wou ophouden ivm mijn geloof. Toen hield het ook op.

Tijdens de vaste periode krijg ik vaak wel vragen en zo nu en dan met een vooroordeel. Daar reageer ik dan gewoon op, op een normale manier.

[audacity 0]

ik probeer eerlijk te zijn over mijn leven en mijn principes. Het feit dat ik strengere principes hebt, levert soms scheve blikken op bij zusjes en familieleden. Ik heb me er bij neergelegd dat zij denken dat ik ze veroordeel omdat ik strengere principes heb. Er is voor hen maar een manier om daar achter te komen dat dat niet zo is, en dat is mijn handel en wandel. Dus hoe ernstig ze de fout ook ingaan, ik probeer gewoon met ze om te gaan. Verder doe ik m'n best mezelf kwetsbaar op te stellen.

[elisepietje 0]

Eigenlijk maak ik dit soort reacties niet veel mee. Maar als iemand met zo'n reactie komt, zeg ik hoe de vork in de steel zit. Dus dat in onze gemeente de dingen heel anders gaan.

Ik leg dus gewoon uit hoe ik het ervaar. Dus helemaal niet zo. Vaak begrijpen de mensen dat wel.

Maar zoals ik al zei, ik maak het niet vaak mee dat mensen hierover met mij beginnen. Gelukkig maar misschien

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op woensdag 10 oktober 2007 21:07:45 schreef marliesje het volgende: Er is voor hen maar een manier om daar achter te komen dat dat niet zo is, en dat is mijn handel en wandel. Dus hoe ernstig ze de fout ook ingaan, ik probeer gewoon met ze om te gaan. Verder doe ik m'n best mezelf kwetsbaar op te stellen.

Inderdaad een goeie.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op woensdag 10 oktober 2007 21:19:19 schreef elisepietje het volgende: Ik leg dus gewoon uit hoe ik het ervaar. Dus helemaal niet zo. Vaak begrijpen de mensen dat wel. Dat doe ik ook en soms begrijpen ze het (wat beter), maar vaak ook helemaal niet. Maar zoals ik al zei, ik maak het niet vaak mee dat mensen hierover met mij beginnen. Gelukkig maar misschien

Ik denk dat ik uit jouw antwoord en dat van Thorgrem al de nodige conclusies voor mezelf kan trekken. Het feit dat ik wél regelmatig in dit soort situaties kom, betekent waarschijnlijk dat mensen indirect tegen mij zeggen: "weg2, zit niet zo te oordelen, jouw geloof is niet zaligmakend". Als ik hen direct vraag of ze zo'n beeld van mij en mijn manier van omgang met het geloof hebben, is het antwoord steevast "nee". Maar als het zo'n patroon is (of: begint te worden), dan kan ik daar toch wel mijn vraagtekens bij zetten en vooral kan ik mijn vraagtekens zetten bij hoe de verhouding tussen mijn eigen gedrag en wat ik zeg is.

[Olorin 154]

Ik begrijp het vaak wel, van die mensen. Alleen berust het vaak op verkeerde uitgangspunten. Kerken zitten nou eenmaal vol met mensen en mensen zijn niet volmaakt. Als je denkt dat ze dat wel zijn zul je ernstig teleurgesteld worden.

Verder preekt de kerk hel en verdoemenis en promoot het twijfel en onzekerheid. Loop je naar binnen met het uitzien naar de wederkomst en loop je naar buiten met de angst dat je verloren bent en niet tot de uitverkorenen gerekend wordt.

Er zijn natuurlijk uitzonderingen, je hebt kerken waar men er op los manipuleert en men de christelijke variant van Jolmanda en Ratelbant taferelen hebt.

Of natuurlijk vrijzinnigen waar je je af vraagt waarom die nog naar de kerk gaan.

Verder bestaat een dienst uit een hoop saaie trage liederen met teksten die totaal onbegrijpelijk zijn voor iemand die niet uit de 17e eeuw komt. Dan heb je een lange preek die evenzeer onbegrijpelijk is in een onverstaanbaar jargon met een dominee die totaal wereldvreemd is en alleen weet te vertellen hoe zondig de wereld wel niet is.

En dan heb je natuurlijk dat nare gedoe van al die intolerante mensen die denken de waarheid in pacht te hebben en je vrijheid proberen te beknotten. Wat natuurlijk een alergische reactie oproept voor de hedonistische postmodernist.

Hoe ik er mee omga?

Zeggen dat mensen feilbaar zijn, maar dat het niets af doet aan het christendom. Sterker nog, het toont aan dat christenen ook Christus offer heel hard nodig hebben.

Over de donderpreken en shows zeg ik dat je er zo een karikatuur van maakt. Het bestaat, ik ken voorbeelden (mensen die beiden hebben ervaren). Maar er toch heel wat meer is. Dat het christendom ook een geloof van redding en vreugde is. Dat als je Jezus aanneemt in je leven en Hem wilt volgen je behouden bent.

Bij die dienst zou ik zeggen dat dit lang niet overal zo is. Al geef ik toe dat het wbt dat jargon (en dan bedoel ik oa. ouderwets taalgebruik) wel waar is (ook in mijn kerk bij bepaalde predikanten, gelukkig bij een hoop ook niet), in de ene kerk meer dan de ander, bij de ene predikant meer dan de ander. Maar anderzijds zat predikanten zijn die prima te volgen zijn.

Qua muziek verschilt het ook naar welke kerk je gaat. Maar dat je uiteindelijk niet naar een kerk gaat voor een concert oid. (wij presteren het soms opwekking op hele noten te zingen. ) Als ik voor de muziek ergens heen ga, ga ik wel naar een festival en dan niet zo vreselijk vroeg, maar lekker laat. Maar daarvoor ga je niet naar de kerk.

(Wel vind ik dat er geen bezwaar bestaat om muziek met z'n tijd mee te laten gaan, we hoeven niet hebreeuwse muziek van 2000 jaar geleden te simuleren. Ook de taal mag vind ik mee gaan, we hoeven niet in het hebreeuws te zingen. Het lijkt me nl. niet verkeerd als mensen ook begrijpen wat ze zingen, een niet onbelangrijk iets lijkt me).

En dan nog dat nare regel gedoe en denken dat je de waarheid in pacht hebt: De waarheid past zich niet aan op de smaak en voorkeuren van iemand. De waarheid is waar, vandaar ook dat het waarheid is. Dan mag je dat wel vervelend vinden, maar dan heb je gewoon pech.

Ik zou ook wel willen dat er geen oorlog is, maar helaas, ik kan dat nog zo graag willen, die oorlog blijft.

[LodewijkNapoleon 0]

Het ligt gewoon helemaal aan de situatie, als ik in een discussie zit, dan ben je wat scherper, daar vraagt de situatie om, al moet je er eigenlijk altijd wel wat humor ingooien. Maar in andere situaties is het goed om de uitroeptekens vaak te vervangen voor vraagtekens.

[robinwithaar 0]

Er zijn zeker wel mensen in mijn omgeving die een soort van hekel hebben aan het geloof. Ik kom er zelf heel open voor uit dat ik christen ben, dit heeft wel eens tot een discussie geleid. Een keer heb ik die ander echt tot nadenken gezet, niet dat hij meteen bekeerd was ofzo. Maar die 'haat' was toch minder.

Argumenten van de andere kant zijn wel vaak van die streng gelovige regeltjes. Ik denk zelf dat het ook anders kan, er zijn vele soorten kerken en je geloofd toch op je eigen manier. Meestal wordt daar dan niet meer op gereageerd.

[Gast Anon_phpbb]

Ik heb geen hekel aan de kerk of de mensen die erin geloven. alleen persoonlijk heb ik er niks mee. en ik vind het moeilijk om te begrijpen waarom jullie als wel-gelovigen dit geloven...(daarom denk ik dat ik me hier ook heb aangemeld) Ik ga een keer per jaar naar de kerk (met kerst) omdat ik het wel tof vind hoe de kleine kinderen zich verkleed hebben als schaap etc. en hoe ze het kerstspel naspelen maar ben altijd wel weer blij als ik naar buiten mag...

[Van Xanten 0]

Ik probeer mensen die echt een hekel aan de kerk hebben ,te vermijden.

[Jyoti 0]

Hee, dat ken ik. Het zinnetje 'ik studeer theologie' is blijkbaar een soort codewoord dat stiekem betekent 'ik vind het ongelooflijk tof om als pispaaltje te dienen voor alles wat er is foutgegaan in tweeduizend jaar christendom/katholicisme'.

Langs de ene kant snap ik de afkeer wel, in mijn meer puberale jaren was ik uiteindelijk ook zo en vond ik ook dat ik daarmee helemaal in mijn recht stond, sterker nog, dat het zowat mijn plicht was om die afschuwelijke kerk te bekritiseren! Die reactie is denk ik ergens een logisch gevolg van je opvoeding. De meerderheid van de mensen worden gedoopt zonder daar om gevraagd te hebben, doen hun eerste communnie en vormsel met bijbehorende catechese zonder daar zelf veel inspraak in te hebben, krijgen godsdienstles op school, komen op een katholieke school terecht, al dan niet bij de paters of nonnekes,... Daardoor hebben mensen wel een het idee dat ze tegen hun eigen wil zijn geïnitieerd in een godsdienst die hen niets zegt, en willen ze daar nogal overenthousiast afstand van nemen. Het helpt ook niet dat veel mensen, hoewel ze als kind wel op verschillende manieren in contact gekomen zijn met de kerk, vaak een oppervlakkige en weinig volwassen geloofsopvoeding meegekregen hebben. Als ze volwassen worden verwerpen ze dan dat kinderlijke, simplistische geloof, maar aangezien ze niets in de plaats aangeboden krijgen denken ze dat het geloof beperkt blijft tot dat kinderlijke gedoe. Als je echt denkt dat het christendom niet meer is dan de godsdienstlesjes uit de lagere school is het ergens logisch dat je volwassen mensen die daar toch nog in geloven compleet achterlijk vindt.

Het is erg vervelend wanneer mensen grof doen over het christendom/de kerk, maar ik probeer het te beschouwen als een positieve kans om zulke mensen ook eens een ander beeld mee te geven. Natuurlijk gaan mensen dan niet plots enthousiast katholiek worden, maar ik heb toch verschillende vrienden en kennissen na een paar gesprekken met mij horen zeggen dat het katholicisme toch ook wel mooie aspecten heeft waar ze zich nooit van bewust waren. Zoiets is erg fijn om te horen.

[Clyppan 0]

Ik heb een hekel aan de kerk.

Ik doe niet bot tegen Christenen (of andere religieuzen), ik doe niet grof over de kerk, ik ga er niet heen om vervolgens de boel te verzieken, ik maak kerkgangers niet belachelijk..

Toch heb ik een 'hekel' aan de kerk.. ik al zijn vormen.. waarom? Geen idee.. dat is zo gegroeid. Ik dacht dat misschien fora als deze en interactie met gelovigen mijn beeld bij zouden stellen.. dat is misschien deels gelukt, maar ik heb nog steeds een negatieve mening over kerken..

Maargoed, in het dagelijks leven merkt niemand daar wat van, zelfs Christelijke vrienden hebben waarschijnlijk geen idee wat ik er van vindt.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op donderdag 11 oktober 2007 22:18:26 schreef PascalPas het volgende: Ik heb een hekel aan de kerk. Ik doe niet bot tegen Christenen (of andere religieuzen), ik doe niet grof over de kerk, ik ga er niet heen om vervolgens de boel te verzieken, ik maak kerkgangers niet belachelijk.. Toch heb ik een 'hekel' aan de kerk.. ik al zijn vormen.. waarom? Geen idee.. dat is zo gegroeid. Ik dacht dat misschien fora als deze en interactie met gelovigen mijn beeld bij zouden stellen.. dat is misschien deels gelukt, maar ik heb nog steeds een negatieve mening over kerken.. Maargoed, in het dagelijks leven merkt niemand daar wat van, zelfs Christelijke vrienden hebben waarschijnlijk geen idee wat ik er van vindt.

Alleen al het feit dat je hier zit (en intensief deelneemt aan de gesprekken), geeft aan dat je open staat. We zijn het vaker niet dan wel eens met elkaar, maar ik waardeer je aanwezigheid hier zeer!

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 11 oktober 2007 20:23:44 schreef Iriacynthe het volgende: Hee, dat ken ik. Het zinnetje 'ik studeer theologie' is blijkbaar een soort codewoord dat stiekem betekent 'ik vind het ongelooflijk tof om als pispaaltje te dienen voor alles wat er is foutgegaan in tweeduizend jaar christendom/katholicisme'.

Quote:

Langs de ene kant snap ik de afkeer wel, in mijn meer puberale jaren was ik uiteindelijk ook zo en vond ik ook dat ik daarmee helemaal in mijn recht stond, sterker nog, dat het zowat mijn plicht was om die afschuwelijke kerk te bekritiseren! Die reactie is denk ik ergens een logisch gevolg van je opvoeding. De meerderheid van de mensen worden gedoopt zonder daar om gevraagd te hebben, doen hun eerste communnie en vormsel met bijbehorende catechese zonder daar zelf veel inspraak in te hebben, krijgen godsdienstles op school, komen op een katholieke school terecht, al dan niet bij de paters of nonnekes,... Daardoor hebben mensen wel een het idee dat ze tegen hun eigen wil zijn geïnitieerd in een godsdienst die hen niets zegt, en willen ze daar nogal overenthousiast afstand van nemen. Het helpt ook niet dat veel mensen, hoewel ze als kind wel op verschillende manieren in contact gekomen zijn met de kerk, vaak een oppervlakkige en weinig volwassen geloofsopvoeding meegekregen hebben. Als ze volwassen worden verwerpen ze dan dat kinderlijke, simplistische geloof, maar aangezien ze niets in de plaats aangeboden krijgen denken ze dat het geloof beperkt blijft tot dat kinderlijke gedoe. Als je echt denkt dat het christendom niet meer is dan de godsdienstlesjes uit de lagere school is het ergens logisch dat je volwassen mensen die daar toch nog in geloven compleet achterlijk vindt.

Wel herkenbaar, inderdaad. Net of het een soort sinterklaasgeloof is en als je dát (nog) gelooft, ben je wel gek. Je zou hun dit eens in overweging kunnen geven.

Quote:

Het is erg vervelend wanneer mensen grof doen over het christendom/de kerk, maar ik probeer het te beschouwen als een positieve kans om zulke mensen ook eens een ander beeld mee te geven. Natuurlijk gaan mensen dan niet plots enthousiast katholiek worden, maar ik heb toch verschillende vrienden en kennissen na een paar gesprekken met mij horen zeggen dat het katholicisme toch ook wel mooie aspecten heeft waar ze zich nooit van bewust waren. Zoiets is erg fijn om te horen.

Dat is inderdaad mooi! Jij staat er dan zelf ook nog eens heel anders in dan ik (niet vs wel actief gelovig katholiek) en dat maakt he misschien juist voor die mensen minder bedreigend? Anyway, ik zie nu wel dat ik echt héél veel aan mijn eigen houding moet veranderen. Een deel van de reacties komt zeker uit 'algemene bron' voort (zoals door jou hierboven beschreven, maar ik moet ook mijn hand in eigen boezem steken en toegeven dat de manier waarop ik erop reageer ook niet altijd meehelpt (al weet ik, dat het al heel wat minder erg is dan een paar jaar geleden - ben nu 3 jaar gelovig).

[Nunc 0]

Quote:

Op donderdag 11 oktober 2007 20:23:44 schreef Iriacynthe het volgende: Hee, dat ken ik. Het zinnetje 'ik studeer theologie' is blijkbaar een soort codewoord dat stiekem betekent 'ik vind het ongelooflijk tof om als pispaaltje te dienen voor alles wat er is foutgegaan in tweeduizend jaar christendom/katholicisme'.

ik vraag ze dan wel eens of ze - als ze atheist zijn - zich ook verantwoordelijk voelen voor de meer dan vijftig miljoen doden die door enkele atheisten (Stalin, Pol Pot, Mao) gevallen zijn (bron), en als het antwoord "nee" is, of ze dan misschien niet een heel klein beetje met twee maten meten, misschien wel omdat ze naar stokken zochten om honden mee te slaan.

[Jyoti 0]

Ach, natuurlijk meten ze met twee maten, maar ja, toch doen ze het. Nuja, ik zie het maar zo, zo creëren ze uiteindelijk zelf een opening voor een inhoudelijk gesprek over het christendom, ook al komt die opening er op een lompe en ondoordachte manier. En het is eens wat anders dan de typische repliek 'oh, wil je non worden?'.