Waar was jij op 9-11?

[Ann 0]

Geen idee waar ik toen was, op 9/11. Ik herinner me eigenlijk die dag niet.

[Benedictus17 0]

Ik zat topografie te leren.

[Robert Frans 1.653]

Ik was op school en toen ik 's middags naar huis ging ving ik in de trein flarden van gesprekken op over iets ernstigs en iets met het WTC in Amerika. Thuis zag ik om vier uur 's middags de beelden, was ik echt even verbijsterd en heb heel de avond het nieuws gevolgd. Vooral dat het echt te zíén was dat de vliegtuigen zich in de torens stortten en dezen even later met veel puin, stof en geraas instortten maakte indruk op me.

[audacity 0]

ik had een van mn eerste colleges in mn eerste jaar. 's Middags nog een lunchafspraak met een jongen waar ik een tijd me bevriend ben geweest. Toen kwam ik om een uur of 3 thuis en toen zat iedereen aan de buis gekluisterd. Wij gingen ons helemaal druk maken met z'n allen toen het vierde vliegtuig was neergestort. Mijn vader woont in Pensylvania, dus iedereen had zoiets, van shiiitt hee er ligt een vliegtuig bij m'n vader in de achtertuin. Dat vliegtuig lag uiteindelijk zo'n 20km bij m'n vader's achtertuin vandaan.

[Hj 0]

Ik zat wat voor de televisie te zappen en op hetzelfde moment te bedenken wat ik zou koken voor mijn huisgenoten. Toevallig zat ik net CNN te kijken toen het allereerste bericht over 'brand' in de twin towers binnenkwamen en CNN overging op 'breaking news'. Ik heb dus echt alles live gevolgd en wat me het meeste is bijgebleven is dat het steeds erger en onvoorstelbaarder werd. De nieuwslezer riep eerst dat er mogelijk een ontploffing was geweest toen opeens over een vliegtuigongeluk, vervolgens over een aanslag etc.. etc..

Wat me ook bijgebleven is dat het commentaar op CNN niet direct doorhad dat 1 van de torens aan het instortte was, ze waren nog teveel bezig met de beelden van het tweede vliegtuig in de torens. Daarna was het overigens compleet paniek en was de regie de draad ook behoorlijk kwijt.

De niet te stoppen chaos en ongeloof in combinatie met echte emotie in de eerste uren is me het meest bijgebleven.

[Dagmar 0]

Ik had tot kwart over vijf aerobic gehad, kwam helemaal lyrisch thuis omdat het zo goed was gegaan en zag m'n moeder voor de tv zitten. De rest van de avond en de week erna heeft de tv nonstop aangestaan voor mijn gevoel.

Ik had heel erg het gevoel 'straks komen ze naar Amsterdam! ' herinner ik me, daar was ik écht heel erg bang voor. Een echt grote impact heeft het trouwens niet gehad, behalve dat het erna dramatisch ging met het bedrijf van m'n vader en het daardoor thuis niet altijd even gezellig was.

[Mr. Emilio 0]

Ik zat op mijn werk toen een collega die pas laat hoefde te beginnen binnenkwam en het nieuws vertelde en het klonk als een hele slechte grap.

Toen het geen grap bleek te zijn maar de onwerkelijke waarheid, wilde ik niets liever dan zo snel mogelijk naar huis en heel erg hard en heel erg lang huilen.

De potenciele omvang was te groot om te kunnen bevatten en aangezien ik nogal wat Amerikaanse vrienden had kon ik me redelijk goed inleven in wat er in hun om moest gaan.

Ik heb de hele dag, avond en nacht het nieuws gekeken en gehuild tot ik niet meer kon kijken.

Precies een jaar eerder vloog ik van Corpus Cristi TX via Dallas en Frankfurt naar Amsterdam na een vakantie waarin ik een groot aantal van mijn vrienden weer zag. Een heel vreemd en eng idee.

[snuffie 0]

ik weet dat nog wel..

ik was thuis gekomen uit school en zat op mn kamer of huiswerk te maken of iets te lezen, met op de achtergrond de radio aan. Ik ving half iets op over 'torens', en 'vliegtuigen' en 'Amerika' en t enige wat ik dacht: oh, Amerika heeft weer ns iets..

toen kwam mn moeder thuis, die zei iets opgevangente hebben over een ramp in Amerika, dus ik zei dat ik ook iets gehoord had, en toen zetten we de tv aan..

Tsja, toen besefte ik me wel dat er iets meer aan de hand was..

Maar ik kan niet echt zeggen dat het impact heeft gehad op mn leven..

[Michiel 14]

Quote:

Op dinsdag 11 september 2007 10:41:21 schreef JoostG het volgende: Waar was jij ten tijde van de aanslagen?

Onderweg naar huis bij het eerste vliegtuig de rest alles live gezien op TV

Quote:

Wat deed je?

Toen ik thuis kwam de TV aanzetten en alles vanaf dat moment tot het instorten op TV volgen.

Quote:

Hoe kwam het op je over en wat dacht je?

Shock, this is not happening...

Quote:

Hebben de aanslagen nog impact op je leven gehad?

Op welke manier? Ik ben het jaar erna bij Ground Zero geweest, zeer ingrijpend om daar te staan. De impact op mijn leven is dat ik minder geneigd ben om mijn familie in de US op te zoeken vanwege al het geneuzel bij de douane.

[Michiel 14]

Quote:

Op dinsdag 11 september 2007 15:37:53 schreef hopeloos het volgende: Ik ben vreemd... Ik heb geen flauw idee meer waar ik was... Of was ik aan het doen was

X-files abductions is wat anders hoor...

[Joëlle 0]

ik was 15.15 uit en was gelijk naar huis gegaan. Thuis zag ik m'n moeder voor de TV zitten en heb de tweede inslag op TV gezien. Heeft veel indruk op me gemaakt. De volgende dag kregen we op school (groep 8?) de opdracht om er over te tekenen, als verwerking. De tekening heb ik nog steeds. Ik weet nog dat ik de tekening heel simpel (hoge toren met grote rookwolk met blauwe achtergrond) maakte, maar ontzettend dik inkleurde om maar te kunnen blijven tekenen. Geen milimeter van het papier is on-ingekleurd gebleven.

[Corientje123 0]

Wij hadden die avond toevallig het nieuws niet aanstaan er werden door kennissen opgebeld of wij het al gehoord hadden. Nou niet dus.. meteen de televisie aangezet (18.00 ofzo)en de rest van de avond zitten kijken. Eigenlijk zou ik die avond gewoon naar turnen gaan maar dat heb dus niet gedaan. De verdere hele avond hebben we ademloos naar de televisie gekeken.. Ik was toen best even van slag die avond..

[diakio 0]

Quote:

Op dinsdag 11 september 2007 10:41:21 schreef JoostG het volgende: Waar was jij ten tijde van de aanslagen?

In congrescentrum Koningshof, Veldhoven, C vleugel.

Quote:

Wat deed je?

Ik gaf les in de toepassing van IT audit in de financial audit, aan een groep collega's, voornamelijk uit de MKB-business unit in Amsterdam, van ons bedrijf. Het was een cursus van een week. Ik had ze net een kwartier pauze gegeven en zat te wachten. Niemand kwam terug, dus ik ging kijken waar iedereen bleef. En iedereen bleef dus in de gang rond een TV waar CNN live beelden van het WTC afwisselde met beelden van, wat toen nog een vreselijk ongeluk heette. Vervolgens zagen we live een tweede vliegtuig in de andere toren van het WTC vliegen, en was duidelijk dat het om een aanslag ging. De rest van die dag en daaropvolgende nacht heb ik TV gekeken, iedere uitzending, iedere herhaling. Al snel hoorden we via de interne netwerken dat een flink aantal van onze New Yorkse collega's in het WTC aanwezig waren tijdens de aanslagen.

Quote:

Hoe kwam het op je over en wat dacht je?

Totale verbijstering en een onbestemd gevoel dat me zei dat ik zo snel mogelijk bij vrouw en kinderen wilde zijn.

Quote:

Hebben de aanslagen nog impact op je leven gehad?

In het begin was het vooral een zoeken naar betekenis, ook onzekerheid over consequenties, nieuwe aanslagen e.d. Later kreeg het vooral een heel praktische kant, in mijn vakgebied verschoof tijdelijk de nadruk van security sterk naar contingency planning en disaster recovery.

In de dagen na de aanslagen was voor mij één van de boeiende details een opmerking die een klant van me maakte, een (héél) grote vermogensbeheerder: in die kringen was het veel mensen opgevallen dat op 10/9 een vreemde druk op aandelen van luchtvaartmaatschappijen en verzekeraars was ontstaan. Natuurlijk, later hoorden we van overheidswege dat alleen zotte complotdenkers dat vreemd vinden, dus sindsdien slaap ik weer heel rustig in de wetenschap dat vadertje staat over ons waakt.

Een ander aspect dat me altijd is bijgebleven aan de aanslagen is een zeker ontzag dat ik voor de daders had, zoals ik ook altijd ontzag heb gehad voor kamikaze-piloten, en anderen die blijkbaar een zo sterk geloof hebben, dat ze er hun leven voor willen geven. Wat overigens niet wegneemt dat ik persoonlijk niet geloof dat God veel sympathie heeft voor het zo willekeurig vernietigen van mensenlevens.

---

Samengevoegd:

oh ja, impact is ook dat ik volstrekt gek wordt van de flauwekul op vliegvelden tegenwoordig.

[ArjenV 0]

Quote:

Op woensdag 12 september 2007 00:39:05 schreef diakio het volgende: In de dagen na de aanslagen was voor mij één van de boeiende details een opmerking die een klant van me maakte, een (héél) grote vermogensbeheerder: in die kringen was het veel mensen opgevallen dat op 10/9 een vreemde druk op aandelen van luchtvaartmaatschappijen en verzekeraars was ontstaan. Natuurlijk, later hoorden we van overheidswege dat alleen zotte complotdenkers dat vreemd vinden, dus sindsdien slaap ik weer heel rustig in de wetenschap dat vadertje staat over ons waakt.

Zo was er ook een paar weken terug een aanslag 'gepland' omdat er iets met de beurs aan de hand was. Dat bleek dus loos alarm.

Quote:

oh ja, impact is ook dat ik volstrekt gek wordt van de flauwekul op vliegvelden tegenwoordig.

Kan ik hieruit afleiden dat de methodes om zulke dingen tegen te houden (denk even terug aan de UK een tijdje terug) 'flauwekul' zijn?

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 12 september 2007 01:58:24 schreef ArjenV het volgende: [...] Zo was er ook een paar weken terug een aanslag 'gepland' omdat er iets met de beurs aan de hand was. Dat bleek dus loos alarm.

tuurlijk

Quote:

[...] Kan ik hieruit afleiden dat de methodes om zulke dingen tegen te houden (denk even terug aan de UK een tijdje terug) 'flauwekul' zijn?

ja, zoals recent overigens weer eens door ter zake deskundigen uitgebreid bevestigd en gemotiveerd. Maar rustig negeren hoor.

[Iggi 0]

Waar ik was thuis.

Gisteravond de film op t.v. gezien over vlucht 93. Riep weer het onbestemde, verbijsterende gevoel op.

Gek details; ik wist niet eens meer wat er met die 'vermiste' vliegtuigen was gebeurt. Zo gefixeerd destijds op de Twin-Towers dat dat tot een vergeten "detail" is verworden. Nu weet ik het weer.

[Ann 0]

Quote:

Op dinsdag 11 september 2007 15:37:53 schreef hopeloos het volgende: Ik ben vreemd... Ik heb geen flauw idee meer waar ik was... Of was ik aan het doen was

Nee ik weet er ook niks meer van

[Esther 0]

Ik zat op m'n kamer huiswerk voor wiskunde te maken, toen m'n broertje de trap op kwam rennen want z'n vriendje had gebeld over een raket die op New York was gevallen ofzo. Ik had zoiets van, ja hoor, het zal wel. Maar hij stond zo te springen dat ik maar naar beneden ben gegaan en CNN heb opgezet en toen was het wel duidelijk dat het geen geintje was. Toen was alleen het eerste vliegtuig er nog maar in gevlogen. Toen ik die beelden zag, kreeg ik er wel erg apocalyptische gedachten bij in eerste instantie, het zag er zo onwezenlijk uit, die grote stad in rep en roer. We hebben toen 'live' het tweede vliegtuig er in zien vliegen. Ik weet nog dat ik het als een stipje achter de gebouwen aan zag komen en dacht wat dat nou kon zijn, totdat - Wham, dat ding zich in toren twee boorde. Een totaal absurde dag was dat en ik kan me bijna alles van die middag nog herinneren.

's Avonds moest ik oppassen bij m'n oom en tante en toen heb ik de hele avond naar Nl2 en dergelijke gekeken, alle zenders stonden natuurlijk bol van het nieuws. Ze lieten toen ook beelden zien van de wanhopige mensen die uit het WTC sprongen. Pas toen heb ik echt zitten huilen en als ik aan die beelden terugdenk krijg ik er ook nu nog vochtige ogen van.

[Michiel 14]

Quote:

Op woensdag 12 september 2007 01:58:24 schreef ArjenV het volgende: Kan ik hieruit afleiden dat de methodes om zulke dingen tegen te houden (denk even terug aan de UK een tijdje terug) 'flauwekul' zijn?

Het is ontzettend overtrokken. Vanuit Vancouver naar Londen mag je 3 koffers meenemen, maar ga je dan door naar Amsterdam (en je raakt nooit je koffers aan), dan mag je maar 2 koffers meenemen.

Het is totaal omsamenhangend en alleen gericht op een psyche om de mensen gerust te stellen, waarbij er alleen maar irritatie ontstaat.

@Diakio:

Heb je misschien een link naar een artikel?

[Liedewij 0]

ik was aanhet stage lopen (15 jaar) en toen werd er iemand gebeld en wij deden de tv daar aan, en hebben met open mond staan kijken. ik snapte er echt helemaal niks van, nog nooit echt veel mee gekregen ven de heilige oorlog.

toen fietse ik met een vriendinnetje naar huis en daar riep iedereen het tegen elkaar, echt heel bizar was dat (kijg er weer kippevel van)

toen heb ik thuis er nog de hele avond naar gekeken.

[gewoon Paul 8]

Ik was toen onderweg naar de sporthal om te volleyballen...

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 12 september 2007 16:54:43 schreef Michiel het volgende: [...]Het is ontzettend overtrokken. Vanuit Vancouver naar Londen mag je 3 koffers meenemen, maar ga je dan door naar Amsterdam (en je raakt nooit je koffers aan), dan mag je maar 2 koffers meenemen. Het is totaal omsamenhangend en alleen gericht op een psyche om de mensen gerust te stellen, waarbij er alleen maar irritatie ontstaat. @Diakio: Heb je misschien een link naar een artikel?

er zijn recent hoorzittingen geweest voor het Europees Parlement over de kwestie, als ik me niet vergis. Heeft in de meeste kranten wel gestaan dacht ik.

[Thorgrem 430]

Ik was thuis, zag het op tv. Ik wou nog wat regelen op mijn werk dus toen ben ik in de auto gestapt naar mijn werk. Op de radio er nog wat van meegekregen, en later via zo'n beetje alle media (ik werkte toen bij de BCC en alle tv's stonden op CNN). Het kon me echter niet aan de buis houden...

Edit: grappig plaatje gezien.