Jb

Muziek en geloof...

Laten we eens voor de verandering vanuit een Atheïstisch standpunt vertrekken. Met andere woorden, laten we eerst het objectief gevoel dat muziek oproept bekijken. Dan stel ik vast dat die per individu verschillen.

Als we dat nu projecteren op de Gelovigen, zullen we imo ook vaststellen dat daar de verschillen groot zijn.

Bij een gitaarsolo van de groep Metallica, voor velen des Duivels, kunnen mijn haren overeind komen van genot. Als ik de stem hoor van Shakira, eveneens.

Laat ons wel duidelijk stellen dat per definitie Satanische muziek voor bij uit den boze is. Verder hangt toch veel af van interpretatie.

Mijn boekenkast staat vol met Harry Potter. Dit is geen muziek, maar eveneens volgens sommigen Duivelse Literatuur.

Ik denk, en ik hoop, dat God ons de keuze laat naar wat we luisteren en hoe we dat aan Hem linken. Als ik The Unforgiven relateer aan het Christendom, one way or another, dan is dat iets tussen mij en God.

Ik vind de Spijswetten in Leviticus best interessant... in theorie.

Iedere keer als ik een seignant steak eet, moet ik denken aan wat God zei tegen Noach bij het verlaten van de Ark (Genesis).

Om in de praktijk te eten naar Gods Wetten, heb je volgens mij enige begeleiding nodig.

Bepaalde vormen van porno zouden gerust mogen verboden worden... Ik denk hierbij aan bestialiteit, rapesex etc...

Anderzijds vind ik het treffend dat om porno meer heisa wordt gemaakt dan om geweld. Larry Flint zei het al zo mooi in tijdens zijn legendarische speech/slideshow: Is this shocking? (licht pornografische foto) Or this... (gewelddadige prent)

Zelf ben ik zeker niet Heiliger dan de Paus, al ben ik geen uitgesproken pornoman. Ik bedoel maar, visualiseren hoeft bij mij niet, er is nog altijd de onuitputbare fantasie.

Een pasklaar antwoord zie ik niet meteen uit de lucht vallen... Er zijn verschillende interpretaties van de Dood, de meest letterlijke vind je reeds in Genesis. De Dood is een gevolg van de mens zijn ongehoorzaamheid en dus een 'straf'. Als dat zo is, dan heeft God daar zeker een hand in.

Hierover kan je nadenken tot je er gek van wordt, en gelukkig is dit een domein van God die de gewone sterveling nooit zal doorgronden.

Maar laten we even bij de kern van de vraag blijven:

'Ik neem aan dat God niet wil dat een mens op die manier aan zijn einde komt? Dus in hoeverre bepaalt God wanneer en hoe wij doodgaan?'

Voor mij is dit ook een kwestie die nooit met zekerheid zal beantwoord worden in dit Aardse bestaan.

BBP: Euthanasie betekent toch 'zachte dood'?

Richteren spreekt meer over 'moord op aanvraag', waar euthanasie inderdaad een vorm van is. Maar zacht vind ik het voorbeeld niet bepaald...

Ja, inderdaad Barbapapa, maar in het razendinteressant boek Spreuken staat ook een resem aan mensen die ik moet vermijden; de zogenaamde valse raadgevers... Tracht je weg daar maar in te vinden!

Leuke stelling van de TS... Ik vraag me dat soms ook af.

Leuk van BBP dat hij een passage aanhaalt waarin zelmfmoord wordt beschreven. Maar wat zou God daarvan denken?

Dank aan allen voor jullie antwoorden. Ik kom misschien een beetje over als een wijsneus, en dat als nieuwkomer...

Ik weet gewoon dat jullie over veel info beschikken, en daar is mijn aanwezigheid om te doen. Niet om oeverloos te gaan twisten.

Typische reactie van mensen die topics zoals deze aanhalen. Net zoals onze Moslims 'racisme' te pas en te onpas aanhalen, gaan jullie nu iedere tegenstand gaan omschrijven als... 'bevooroordeeld'. Ben ik nu een nestbevuiler, zoals ik wel vaker word genoemd?

Ik zie gewoon het nut niet in van je topic, behalve dan het islamofoob (of anti-religieus) discours, zo populair heden ten dage, nog aan te wakkeren.

Geen haar beter? Vanuit een negatief uitgangspunt, dus.

Overigens bedoelde ik er niets denigrerends mee, alleen dat ik vaker heb vastgesteld dat een Islam-discussie met een ongelovige uitdraait op anti-religieuze argumenten. Ik wens me daar niet langer mee in te laten.

Het was niets persoonlijks, Marinus.

Sorry, maar je bewijst hoe makkelijk onverdeeldheid is te bereiken, niet dat het niet des Duivels zou zijn.

Maar nu ik weet dat je niet gelovig bent, kan ik het plaatsen.

Dan vraag ik me af waar je het recht haalt om miljoenen Moslism te stigmatiseren. Vanuit een ik-ben-beter-gevoel... toevallig?

Oh... dan zijn we uitgepraat, vrees ik.

Ik vind dat jullie het Evangelie nogal naar eigen goeddunken hanteren... Mijn bescheiden, doch vriendelijke mening. Doe gerust verder, want leerzaam is soms het wel.

Ik heb de passage erop nageslagen...

Het is net na mijn favoriete gedeelte, waar Jezus ons leert bidden.

Staat toch allemaal in schril contrast. Je gaat me niet vertellen, hopelijk, dat de bedoeling van Zijn woorden van toepassing zijn op deze verdeeldheid. Eentje die er imo is des Duivels.

Stel je nu superioriteitsdenken in een goed daglicht? Verbeter me als ik het verkeerd interpreteer.

Ik denk eerder dat er veel Moslims met een welgeplaatst, opgedrongen minderwaardigheidscomplex kampen.

Mooi verwoord. In propaganda geeft men het kwaad geen gezicht, dus geen verdedigbare identiteit, en zo is het altijd geweest in de geschiedenis.

In het Engels zegt men het zo mooi: It all depends on which side of the fence you are.

In mijn ogen zijn we allen Gods creaties, en zulke topics zijn net een uiting van verdeeldheid. En waar kwam die nu ook weer vandaan? (...)

Wilders, zelfs als Vlaming ken ik die. Dat kan je niet menen...

Ik refereer helemaal niet naar een tekst.

Maar is het niet zo, dat God Lucifer uit de hemel heeft geworpen op Aarde, maar dat die desondanks nog steeds Zijn dienaar is? Ofte, dat hij de macht heeft gekregen over deze wereld?

Uitgesproken pro misschien niet, maar toch beschouw ik dit als anti-islamisme, waar ik me niet kan in vinden.

Er is maar één God, en die aanbidden zij ook.

Of zij al dan niet vreedzamer waren/zijn dan wij toen/nu, doet hier wat mij betreft helemaal niet terzake.

Toch was het God die op Lucifers verzoek inging om diens gelijk te bewijzen. Of sla ik de bal nu helemaal mis...

Ik geloof het ook. Maar waarom Hij Lucifer ooit de kans heeft gegeven om deze wereld te regeren, is de enige vraag die ik God zou durven stellen...

Dank voor je snel antwoord.

Nu zitten we bij Lucifer... Ik zoek nog steeds de juiste topic om het daarover te hebben, maar goed, het gaat hier ook over het Kwaad.

Ik kan begrijpen dat je de zaken zo ziet, en ik vind het sterk. Maar inderdaad, mijn geloof in Lucifers gezag is minstens even gehard.

Het is heel moeilijk om de dingen des Duivels te bannen uit je leven en je hart, ook al berokken je je naaste geen rechstreekse schade.

Laat net daaruit de Vrees des Heren vloeien.

Beste Barbapapa,

Is het dan niet de taak van iedere gelovige om zijn balans te vinden in enerzijds de Vrees, en anderzijds de Gave en Vrijheid die Hij ons schonk om Hem te dienen?

Ik verduidelijk even:

Als men té bang is van de Heer, dreigt men te vervallen in een krampachtig en rusteloos leven, en dat kan niet Zijn bedoeling zijn.

Als men aan de andere kant het geloof heeft dat alles en iedereen in dit Aardse leven wordt vergeven, zal men eerder geneigd zijn de Heer helemaal niet te vrezen, met alle gevolgen vandien.

Het is dan ook een vrij gevaarlijke tendens om Kwaad aan God te linken.

Ik geloof, of eerder, wíl niet aannemen dat bekering kan zo vlak voor de dood. Iedereen is Christelijk wanneer het vliegtuig neerstort. Ik ben NU in gezondheid en leven bang van de Heer, zeer bang, niet alleen in het uur van mijn dood.

Genocide goedpraten kan niet, nooit. Niet in naam van de Bijbel, niet in naam van de Koran, en ook niet in naam van de vrijzinnigheid (of lees: 'Pax Americana').

Zoals al gezegd, het Kwaad is een logisch gevolg van ons vrije handelen. Nu het grootste deel van het Westen van God los is, en enkel steunt op het eigen geweten, heeft het Kwaad vrij spel. De mens kan niet voor zichzelf zorgen, toen niet en nooit niet.

Ik heb heel de topic gelezen...

Vroeger was het de evidentie om als donor door het leven (of was het de dood?) te gaan. Nu denk ik daar toch iets anders over...

Toch tracht ik me het volgende in te beelden: een familielid kan enkel met mijn merg overleven. Doe ik dat, dan zie ik geen redenen om het ook niet voor niet gerelateerde naasten te doen.

Aan de andere kant lijkt de Bijbel me toch vrij duidelijk. Ik kan de Schrift niet reciteren zoals sommigen dat hier doen, maar ik meende enkele weken geleden ergens gelezen te hebben dat 'het bloed enkel aan de Heer toebehoort'.

Iemand schreef dat 'als God wil dat je ziek wordt, dan moet je daar niet aan gaan sleutelen door transplantaties etc...' Maar heeft het dan nog überhaupt zin om naar de dokter te gaan? Transplantaties en tarnsfusies zijn nog van een ander kaliber, maar vast staat dat het doel toch gemeenschappelijk is: genezing.

Dus ook hier zit ik met vraagstuk:

In hoeverre laat God ons toe de natuur zo om te buigen, of is net iedere handeling die tot genezing leidt (dus ook transplanaties en -fusies) een handeling van God...

Op dit moment zit het in België zo: laat je niets optekenen, dan beslissen de nabestaanden. Maar in principe ben je donor.