Jb

Inderdaad, die raad is niet meteen gelijk aan vergeving van de zonden.

In feite stel ik de rol van de Kerk in vraag. Ik zou dit beter niet doen. Laat ons stellen dat ik in de Islam hierin meer mijn gading vind. Ik doe zeker niet aan religion shopping, er is trouwens maar 1 God. Er zijn echter meerdere invullingen.

Romeinen 10, meteen eens gaan lezen.

Want wel van toepassing op mezelf...

On topic:

Het Biechtgeheim: logisch voor de priester. Maar als ik ga biechten, en hetzelfde aan een naaste vertel, waar zit de waarde van die biecht dan? Als ik van een vriend een raad krijg die mijn leven gunstig beïnvloedt, zit God daar evenveel achter als bij de Absolutie.

Ik weet het niet, Barbapapa. Ik ben je nogmaals dankbaar voor je les, want dàt is wat ik nodig heb: onderricht.

Ik weet dat de Heer is gestorven voor ons, hierom mogen mijn vrienden me dan al 'gek' verklaren. Jezus was Gods vleeswording, ik twijfel daar niet aan.

Is dit voldoende... Ik weet het niet. Jezus' dood en herrijzenis was de vervolmaking van Gods werk. Het is inderdaad volbracht.

Maar mijn Heer is me meer waard dan de drager van mijn zonden, Hij zou mijn herder moeten zijn, het schakelt mijn persoonlijk geweten tot God dus niet uit.

Eigenlijk gaat het me zelfs niet om onze Lieve Heer, maar om God. Hij openbaart zich steeds en overal, en mijn werk is nog niet volbracht.

Barbabapa, bedankt voor de duiding!

Dagmar, dat is ook exact wat de priester me zei toen ik hem hierover aansprak. Als ik nu zeg dat ik dit niet geloof, dan zit ik hier niet op mijn plaats. Integendeel, als pantheïst ben ik er heilig van overtuigd dat God in al Zijn hoedanigheden door iederéén spreekt.

Priesters zijn en blijven Gods mensen. Wel een bepaald soort mensen waar ik een diep geworteld en natuurlijk respect voor heb, maar niettemin blijven het feilbare mensen, beladen door de Zondeval.

Ik geloof en ben ervan overtuigd dat God zich niet noodzakelijk laat leiden door Zijn Kerk, gemaakt door die mensen.

Overigens, de priester vergeeft me alles. Maar of God dat ook doet, dat zal ik in dit aardse leven nooit weten. Dat zit me dwars.

Als ik de Schrift erop nalees, is 'het kwaad' een logisch gevolg van Adams ongehoorzaamheid. Op dit moment is Lucifer zijn belofte aan God waar aan het maken: hij mag de Aarde regeren, en doet dat ook.

'Waarom doet Hij niets?', hoor je wel eens. Voor mij is dit een totaal irrelevante vraag geworden. De vraag is nu: 'waarom doen wij niets?'

Het Kwaad is immers geen daad of schepping van God, eerder een gevolg van onze vrije wil.

Imo...

Beste mensen,

Neem me niet kwalijk dat ik een topic open, ik meen namelijk dat hierover geen topic bestaat. Mijn excuses mocht dit wel zo zijn, dan moeten de admins doen wat ze moeten doen.

Zelf ben ik geen Kerkganger, al zou ik het wel graag willen. Dat doe ik occasioneel en als ik tijdelijk het klooster in ga op retraite natuurlijk, maar verder niet.

Biechten heb ik dus ook nog maar één keer gedaan, onlangs dan nog. Het viel me heel zwaar, niet zozeer omwille van de zaken die ik op te biechten had, dan wel omdat ik het moeilijk heb met biechten tegen een 'persoon'.

Toen Jezus het Onze Vader verkondigde, zei hij dan niet dat 'de Heer reeds weet wat er in je hart omgaat'?

Wanneer ik iets denk, dan weet Hij het. Als ik iets zeg, dan hoort Hij het. Als ik iets doe, dan ziet Hij het.

Ik heb het moelijk met priesters als intermedium. Zo zie ik het. Ik sta in het krijt bij God, enkel Hij kan oordelen. Enkel Hij zàl oordelen, wat een priester ook te zeggen heeft.

Graag jullie mening!

Mijn vorige vriendin was atheïste pur sang. Ik heb hier echter leuke discussies om gehad moet ik zeggen. Op een bepaald moment stuurde ze me zelfs een link naar Regina Spektor's 'Laughing at God'. Ik had bij ons die-hard ontkennertje blijkbaar toch iets losgemaakt. Dat het niets is geworden, had hoegenaamd niets met ons verschillende opvattingen te maken. Dit terzijde.

Het zou wel makkelijker zijn om iemand te vinden die tenminste mijn relatie met God respecteert. Hiermee bedoel ik: liever géén commentaar, dan negatieve, denigrerende reacties. Iemand met anti-religieuze opvattingen zou ik dus nooit kunnen appreciëren, laat staan graag zien.

Het einde zou zijn om een Christelijk iemand te vinden, om samen de Bijbel te lezen en te bestuderen. Toch blijft het eerste punt het belangrijkste, je moet heden ten dage nu eenmaal veel water bij de wijn voegen...

Neen, dat is zeker waar. Maar ik kan me wel voorstellen dat die gemeenschappelijke houvast enorm bindend moet zijn. Samen bidden, het is imo net zo helend als het vuur staken en samen vrijen.

Ik hou van de nacht, ik hou van de winter, ik hou van koude. Heeft dat iets met mijn geboortemoment te maken (21.12.79, -12°), ik weet het niet. De zonsopgang kan ik echt niet hebben, ik verkies sowieso de zonsondergang. Alles boven de 20°, enkel zon en geen wind is de Hel.

Toch is de ochtend, als begín(!) van een nieuwe dag en niet het einde van de vorige, het mooiste dagdeel (qua natuur).

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier sinds gisteren. Zelf ben ik afkomstig uit het Zuiden, en meerbepaald uit Gent. 29 ben ik nu en op 21/12 word ik er 30.

Mijn geloofsstatus is als volgt te beschrijven:

Ik ben gedoopt, heb mijn Eerste Communie gedaan, maar niet mijn Vormsel. Dat ervaar ik nu als een gemis.

Rond mijn 12de is mijn geloof sterk achteruitgegaan, tegenwoordig ligt die 'verlichtingsgrens' al wat lager, me dunkt.

Nu bijna twee jaar geleden ben ik even van de planeet geweest, zo'n drietal dagen. Ik meen me daarvan helemaal niks te herinneren, dus heb ik bijgevolg geen straffe verhalen hieromtrent te delen (helaas). Toch heb ik de stem van God en de roeping van mijn ter ziele gegaan geloof opnieuw ervaren. Momenteel bestudeer ik de Bijbel, en verdiep ik me graag in religieuze literatuur.

Geloven: het kàn niet anders als je je ogen en oren opent, maar het is en blijft moeilijk. Dat is zowat de rode draad in mijn motivatie om hier te komen.

Ik geloof dat we in een Eindtijd leven, dat Lucifer op zijn sterkst is en in nagenoeg eenieder aanwezig. Niet in het minst in mezelf. Mijn queeste is vooral op deze duistere macht gericht.

Ik kijk er enorm naar uit om met jullie dingen te delen. Gisteren heb ik enkel gelezen en ik moet zeggen: ik wist echt niet dat er zo'n hoogstaand forum bestond in Vlaanderen/Nederland, en al zéker niet met als vaandelvlag 'het geloof'.

Gaandeweg zal het duidelijk worden wat mijn visies en vraagstukken zijn, dat hoeft niet allemaal in een introductie geventileerd te worden.

Groeten,

Jb