Jb

Leuke stelling van de TS... Ik vraag me dat soms ook af. Leuk van BBP dat hij een passage aanhaalt waarin zelmfmoord wordt beschreven. Maar wat zou God daarvan denken?

Dank aan allen voor jullie antwoorden. Ik kom misschien een beetje over als een wijsneus, en dat als nieuwkomer... Ik weet gewoon dat jullie over veel info beschikken, en daar is mijn aanwezigheid om te doen. Niet om oeverloos te gaan twisten.

Ik refereer helemaal niet naar een tekst. Maar is het niet zo, dat God Lucifer uit de hemel heeft geworpen op Aarde, maar dat die desondanks nog steeds Zijn dienaar is? Ofte, dat hij de macht heeft gekregen over deze wereld?

Toch was het God die op Lucifers verzoek inging om diens gelijk te bewijzen. Of sla ik de bal nu helemaal mis...

Ik geloof het ook. Maar waarom Hij Lucifer ooit de kans heeft gegeven om deze wereld te regeren, is de enige vraag die ik God zou durven stellen...

Dank voor je snel antwoord. Nu zitten we bij Lucifer... Ik zoek nog steeds de juiste topic om het daarover te hebben, maar goed, het gaat hier ook over het Kwaad. Ik kan begrijpen dat je de zaken zo ziet, en ik vind het sterk. Maar inderdaad, mijn geloof in Lucifers gezag is minstens even gehard. Het is heel moeilijk om de dingen des Duivels te bannen uit je leven en je hart, ook al berokken je je naaste geen rechstreekse schade. Laat net daaruit de Vrees des Heren vloeien.

Beste Barbapapa, Is het dan niet de taak van iedere gelovige om zijn balans te vinden in enerzijds de Vrees, en anderzijds de Gave en Vrijheid die Hij ons schonk om Hem te dienen? Ik verduidelijk even: Als men té bang is van de Heer, dreigt men te vervallen in een krampachtig en rusteloos leven, en dat kan niet Zijn bedoeling zijn. Als men aan de andere kant het geloof heeft dat alles en iedereen in dit Aardse leven wordt vergeven, zal men eerder geneigd zijn de Heer helemaal niet te vrezen, met alle gevolgen vandien. Het is dan ook een vrij gevaarlijke tendens om Kwaad aan God te

Ik geloof, of eerder, wíl niet aannemen dat bekering kan zo vlak voor de dood. Iedereen is Christelijk wanneer het vliegtuig neerstort. Ik ben NU in gezondheid en leven bang van de Heer, zeer bang, niet alleen in het uur van mijn dood. Genocide goedpraten kan niet, nooit. Niet in naam van de Bijbel, niet in naam van de Koran, en ook niet in naam van de vrijzinnigheid (of lees: 'Pax Americana'). Zoals al gezegd, het Kwaad is een logisch gevolg van ons vrije handelen. Nu het grootste deel van het Westen van God los is, en enkel steunt op het eigen geweten, heeft het Kwaad vrij spel. De men

Ik heb heel de topic gelezen... Vroeger was het de evidentie om als donor door het leven (of was het de dood?) te gaan. Nu denk ik daar toch iets anders over... Toch tracht ik me het volgende in te beelden: een familielid kan enkel met mijn merg overleven. Doe ik dat, dan zie ik geen redenen om het ook niet voor niet gerelateerde naasten te doen. Aan de andere kant lijkt de Bijbel me toch vrij duidelijk. Ik kan de Schrift niet reciteren zoals sommigen dat hier doen, maar ik meende enkele weken geleden ergens gelezen te hebben dat 'het bloed enkel aan de Heer toebehoort'. Iemand schree

Goede vraag: ben ik daar wel zeker van... Eerlijk antwoord: niet echt. Ik ben die mening aangedaan, maar die is niet 100% gefundeerd.

De Bijbel... dé Openbaring van mijn leven. Jammer dat zo velen, waaronder ik tot over een paar jaar, het nooit lezen.

Daar zit natuurlijk wel iets in. Ik wil niet gaan beweren dat ik ben uitverkoren om een 'unieke' relatie met God te hebben. Ik weet het niet goed, maar eerlijk gezegd weegt het niet zo zwaar op me. Hij zal me wel wegwijs maken.

Machiavelli, daar probeer ik zo langzaam aan achter te komen. Niet evident. Wat mij betreft, ik ben er nog niet goed uit, maar duidelijk mag zijn dat ik mijn relatie met God heel persoonlijk zie. Als pantheïst ben ik ervan overtuigd dat God zich openbaart in alles en iedereen, tot in het kleinste, weliswaar geordend vezeltje. Ik kan het niet aanvaarden dat de Kerk het enige kanaal zou zijn waar Zijn Heerlijkheid van afschijnt. Zijn wegen zijn immers ondoorgrondelijk.

Point taken. Ik heb het gewoon moeilijk met de Sacramenten, en in het bijzonder met de Biecht. Hoe kan men zeker zijn van een zegen, uitgesproken door iemand die is beladen met de Zondeval? Ik wil het graag geloven, en ik zal er me aan houden, maar het Ultieme Oordeel laat ik aan de Heer over en ligt imo bij niemand vast.

Ik begrijp het niet BBP, Galaten en Romeinen beweren dat het geloof an sich eenieder zal bevrijden. Uit Jacobus blijkt dan, zoals je zelf stelt, dat daden uit geloof zullen volgen. Hoe kan je dan stellen dat de Werken er niet toedoen inzake de redding? Is het zo, dat mijn geloof in God en Jezus Christus als Zijn vleeswording, volstaat? Als ik in mijn omgeving het Evangelie aanhaal, maakt me dat zalig? Is het niet net zo dat Jezus Christus diegene die zijn geloof zo openbaar beleidt verachtte? Misschien is het net dat wat velen hier, en ik nu ook, net doen... Verklaar je gerust nader, o

Even toch dieper ingaan op mijn 'tegenspraak'...Want ergens is het inderdaad wel zo. Tijdens mijn biecht afgelopen zomer, is er iets losgemaakt. Toch ben ik niet overtuigd. De Katholieke priester was een Engelsman, een dertiger maar zéér conservatief. Hij verbleef zo'n vier dagen in het klooster waar ik op dat moment ook was. Een enig zalige man waar ik veel mee gepraat heb over het (Katholieke) geloof. Na verloop van tijd overhaalde hij me om te biechten. Ik heb daar geen spijt van, wel integendeel. En nu komt mijn tegenspraak: toch ben ik er nog steeds niet van vertuigd, en zal

Dan volg ik je idd. Het heet dan ook Spreuken.

Multatuli, als ik over het algemeen in de kerk rondkijk, lig ik sterk onder de gemiddelde leeftijd... Maar stel dat er toch een jonge vrouw in de kerk zit, die vrijgezel is wtv, dan nog lijkt het me niet bepaald de plaats. Je gaat je ook teveel focussen op 'vrouwen in de kerk' en focussen werkt sowieso niet. Ik vrees dat ik daar nog steeds geen bezwaar zal tegen optekenen. Al zou het zo tof zijn wél een christelijk iemand tegen te komen. Maar ja, wie kom je zoal tegen in je leven...

Quote: Op donderdag 23 juli 2009 09:20:26 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] Dat is me bekend. Maar daarom is het nog wel een verzameling losse spreuken. Ik vind Spreuken helemaal niet onsamenhangend. Angstwekkend actueel eigenlijk. Het was net alsof ik in de spiegel van mijn ziel keek tijdens het lezen... En in dat van vele anderen... "Voor de rechtvaardige is vreugde weggelegd, maar de hoop van de goddelozen gaat ten onder" Spreuken 10,28

Quote: Op zondag 27 september 2009 23:59:04 schreef Computoon het volgende: [...] Misschien heb ik me niet duidelijk uitgedrukt. Je schreef: "Net daarom dat ik geen mens kan vertrouwen, maar enkel Hem." Daaruit had ik de conclusie getrokken dat je je uitsluitend rechtstreeks tot God richt omdat je geen mens vertrouwt - en onder de mensen vallen uiteraard ook de priesters. Ik heb vervolgens willen aangeven, dat de 'macht' van zondenvergeving geen persoonlijke verdienste van de priester is. Dus als een berouwvolle zondaar zijn biecht spreekt ten overstaan van een 'slechte'

Quote: Op zondag 27 september 2009 23:35:06 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Je kan je noemen wat je wil, maar wat je vertelt te geloven is niet katholiek. Geen enkel mens durven vertrouwen lijkt me trouwens ook niet direct een prettige manier van leven? Daar was ikzelf na 2 jaar (voornamelijk katholiek) religieuze literatuur lezen ook wel al achtergekomen. En neen, als het aankomt op God en de tijd waarin we leven, denk ik niet dat het aangewezen is om iedereen te vertrouwen.

Dus wat je zegt, Computoon, is dat het belangrijker is dat het hart van de zondaar vrij is, dan dat van diegene die me in naam van God Absolutie moet verlenen?

"Maar God kent de mens natuurlijk vanbinnen en vanbuiten." Net daarom dat ik geen mens kan vertrouwen, maar enkel Hem. Maar goed, ik kan me blijkbaar niet langer katholiek noemen...

@Computoon: Je twee laatste alinea's waren voldoende. Ik besluit: of je nu je zonden opbiecht aan de priester of niet, wat télt is of het oprecht is. Niemand, noch een priester, noch een werelds opgeleide leugendeskundige, kan in je hart kijken. 1 persoon kan dat: jezelf en God. God is teveel waard om een persoon genoemd te worden, want Hij weet het nog voor jij het beseft. Waar past mijn medemens in dit verhaal?

Tijdens een Rozenkrans/hoedje hoor je de KK te eren. Laat dat het moeilijke punt zijn. Ik eer de Wonderen, de Blijde en Droevige gebeurtenissen, maar niet onvoorwaardelijk de instellingen door de mens gesticht. Niet onvoorwaardelijk dus...