Miepje18

Hey Arianne, Ik herken het gevoel dat je hebt. Allereerst wil ik dan ook zeggen dat het dus maar goed is dat onze relatie met God niet (alleen) afhankelijk is van gevoel, maar juist en vooral van Gods genade. Verder: ik ben ook opgevoed met het spectaculaire moment van bekering. Je moet je bekering het liefst tot op de seconde nauwkeurig aan kunnen geven, een beetje zoals Paulus tot geloof kwam. Maar wat je ook in de bijbel leest, is het verhaal van Timotheus. Hij was opgegroeid in het geloof en kreeg heel geleidelijk een levende relatie met God, dus zonder dat hij een exact tijdstip aan

@ Barbara: sorry, ik ben helaas niet in de mogelijkheid om continu op internet te kijken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook niet exact alles weet. Waar die nieuwe aarde is? Ik denk dat God deze aarde vernieuwt en dat de hemel op de aarde neerdaalt. Maar het zou ook maarzo kunnen dat God een compleet nieuwe aarde maakt. Dus ja, correct. Over het paradijs: I really don't know, ik denk dat ik me aansluit bij RobertF.

Laat ik allereerst even zeggen dat ik liever over de hemel praat dan over het paradijs: dat bestaat namelijk volgens mij niet meer, dankzij onze eigen fouten. Verder: ik vind het ook lastig om over de hemel te praten als 'hierboven'. Want, hoe ziet men dat in bijvoorbeeld Australië? Juist: als hier beneden. Dus ja, de fysieke plaats is behoorlijk onduidelijk, voor mij althans. Ook geloof ik dat de aarde vernieuwd wordt en dat de hemel af zal dalen naar deze nieuwe aarde. God komt op aarde wonen, zeg maar. Maar ik geloof, net als Dannyr, niet in de 144.000 van de Jehova's getuigen.

Ik sluit me aan bij RobertF: ik ben er van overtuigd dat onze ziel na de dood naar de hemel gaat en dat de hemel (= in Openbaring het nieuwe Jeruzalem) af zal dalen naar een vernieuwde aarde als Jezus wederkomt en de doden op zullen staan. Dan zullen wij een volmaakt lichaam hebben en eeuwig leven met God. Waar de hemel is? Geen idee, ik geloof dat dat niet een plaats is die we in onze driedimensionale (of, zo je wilt, vierdimensionaal als je tijd meerekent) wereld kunnen kennen of wetenschappelijk aan kunnen tonen.

Ok, ik wil best iets zeggen over de Triniteit, maar dat helpt toch niet en voert erg ver offtopic. Met betrekking tot Jezus ben ik wel benieuwd wat jij gelooft, Barbara: Hoe zie jij Hem? Als Jood? Of niet? En zo nee, hoe dan, en waarom?

@ Ashes: dank, dat was exact wat ik bedoelde. Daarnaast: iemand die geboren wordt uit een Joodse moeder, is een Jood. Zo is het nou eenmaal, en dat heeft lang niet altijd met religie te maken. Ik zeg helemaal niet dat er meerdere geloven goed zijn, maar ik denk dat het wat ver voert in dit topic om de hele lijn van de schepping, via Adam, Abraham, Izak en Jezus naar het Christendom te trekken.

Jezus (= Christus) zou zichzelf ook nooit Christen noemen, simpelweg omdat je jezelf niet volgen kan. Dat zou schizofreen zijn. Maar ik blijf erbij dat ik vind je Abraham niet zomaar een moslim kan noemen. Je kan hem dan, zoals al gezegd is, met hetzelfde recht 'hervormd' noemen, omdat God hem opnieuw vormde, of 'gereformeerd', God re-formeerde hem, zodat Abraham Gods wil deed.. Oh, en Jodendom is niet alleen iets religieus, maar ook iets 'erfelijks'.

Stel dat er herkenning is, hoe zit dat dan met mensen die niet in de hemel zijn? Als er herkenning in de hemel is, dan moet er toch ook gemis zijn, en dus verdriet? En de hemel is zonder verdriet, toch? En natuurlijk, het allermooiste en belangrijkste is dat we God kunnen zien, maar dat neemt niet weg dat ik graag samen met alle mensen waar ik hier op aarde van houd, God aanbid, in Zijn hemel (of, de nieuwe aarde als je dat wilt )

@ Barbara: als je door wilt speculeren over de trouwdatum van Jozef en Maria: zullen we dat via een PB doen, ofzo? kVind het namelijk wel een interessante discussie, maar het voert inderdaad erg offtopic. Ontopic: Abraham betekent volgens mij (maar correct me if I'm wrong) 'Stamvader alle gelovigen'. Dat betekent dat er tot op dat moment nog géén sprake is van Jodendom, Christendom of Islam. Toch geloof ik dat Abraham, ondanks dat ik hem niet direct een christen zou noemen, wel gered is. Hij vertrouwde namelijk op Gods heilplan, dat later in Jezus vervuld werd.

Om even in te gaan op dat stukje over een 12- tot 14-jarige Maria die getrouwd zou zijn met een 90-jarige Jozef: als ik het goed begrijp, werd er, toen Maria 12 tot 14 was, een man voor haar uitgekozen. Ze zijn echter pas 2 jaar later getrouwd, simpelweg omdat Maria als maagd zwanger werd en dat zou ze niet zijn als ze al voor die tijd getrouwd was. Dan was ze, toen ze trouwde, 14 tot 16 jaar oud. Lijkt me voor die tijd een redelijke leeftijd, en heel wat anders dan 7. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat Jozef 90 was. Allereerst is het niet terug te voeren op de Bijbel: er wordt nérgens geze

Aanvulling op Annzie: alleen Lucas vertelt in Lucas 1:1-4 dat hij geen directe ooggetuige is, maar zijn verslag is gebaseerd op de verhalen van ooggetuigen.

Dramatisch zeg!! Wie doet dat nou? Die arme kindjes.. (en ouders en personeel natuurlijk!)

Quote: Op zondag 18 januari 2009 10:17:00 schreef Ds Dre het volgende: Binnen het christendom wordt hier zeer verschillend over gedacht. De orthodox calvinisten zoals gereformeerde gemeente beperken zich zondag tot het allernoodzakelijkste, zoals lopen naar de kerk, als het niet anders kan met auto, thuis een boek lezen, eten. Mag ik het m.b.t. de gereformeerde gemeenten nog moeilijker maken? Nee flauw, je hebt wel gelijk daarin, hoor, alleen verschilt het per persoon hoe je dat invult. Ik persoonlijk vind het heerlijk om met een boek op de bank te zitten en gewoon één dag in de

Brieven uit de hel - C.S. Lewis (elke avond een brief: echt zo'n boek dat elke keer weer nieuwe dingen laat zien als je het leest!) Een stem in de wind - Francine Rivers Genesis En verder heb ik vandaag Onbeschaamd (ook Francine Rivers) uitgelezen. Er ligt hier nog: Levend bewijs - Craig Parshall, cadeautje van de boekhandel, maar ik kan er absoluut niet inkomen. De bemiddelaar - Dee Henderson Verder hoor ik op dit moment gewoon Medical Genetics te lezen (totaal niet boeiend)

Ik denk ook dat wanneer je een taak binnen je gemeente hebt, je je eerder verbonden voelt. Ik voel me niet verbonden, want ik heb niet het idee dat ik gemist word als ik ergens niet ben. Ligt waarschijnlijk aan mij, maar daarom is het wel goed (iig voor mij) als je verantwoordelijkheid hebt. Ik vind het trouwens een lastig onderwerp, juist daarom vind ik het erg fijn om te lezen wat iedereen vindt.

Of wat dacht je van dat stukje in Luc. 3, waar Jezus gedoopt wordt en God zegt: 'Jij bent Mijn geliefde Zoon, in Jou vind ik welbehagen'. Misschien duidelijker: Joh. 14: 6 Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. 7 Als jullie mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie hem, want jullie hebben hem zelf gezien.’ 8 Daarop zei Filippus: ‘Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.’ 9 Jezus zei: ‘Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je me niet, Filippus? Wie mij gezien heeft, heeft

Hé, dank jullie wel, Barbapapa en Machiavelli! Juist door jullie verschillende meningen (die toch ook weer niet zo heel verschillend zijn!) kan ik het weer eventjes helder zien, dat ik niet maarzo hoef te beslissen, maar dat ik ook niet mijn hele leven binnen die kerk hoef te blijven.. Het klopt dat het een keuze was van mijn ouders (waar ze zelf ook niet meer achter staan), maar dat sluit inderdaad niet uit dat God daar ook een plan mee had. Denk ik. Hoop ik.

Ik heb er een meerjarenplan van gemaakt! Ik heb het schema van Navigators, waarbij ik de bijbel in 2 jaar lees. Het gaat erg fijn, omdat ik kleinere stukjes kan lezen dan bij andere schema's en nu kan ik me beter focussen.

Nee, eigenlijk wel logisch. Probleem is dat ik het gewoon lastig vind om te zien waar God werkt. Ik geloof namelijk niet dat er één kerk is waar God wel werkt en dat Hij in de rest niet is. En er zijn verschillende gemeenten die me wel aanspreken. En bij elke gemeente heb ik ook weer een 'Ja, maar...' gedachte. Oftewel: ik ben gewoon slecht in beslissingen nemen.

Waar ik nu, concreet, over twijfel is mijn kerk. Ik kom uit de GerGem en ik loop tegen verschrikkelijk veel dingen aan.. Aan de ene kant heeft God mij niet voor niets daar geplaatst, aan de andere kant is het echt níet opbouwend voor mn geloof. Maar weggaan is ook geen optie zolang ik geen andere kerk heb. Dus weet ik niet zo goed wat ik moet, behalve bidden en zoeken. En ik weet dan ook niet wat ik wél zoek in een kerk